Οι εργοδότες δεν βρίσκουν εργαζόμενους με τα απαιτούμενα προσόντα

[doctor_667]

Και στο εξωτερικό σε μεγάλες εταιρίες είναι πιο πιθανό να είναι κλειδαμπαρωμένο το λάπτοπ, αλλά έχω σοκαριστεί με την παλαιότητα. Δηλαδή κλειδωμένο, αλλά τούμπανο για τη δουλειά.

Εδώ στην εταιρία έγινε θέμα όταν αλλάξαν τα precision με latitude

[defacer]

Νομίζω πιάνεις ακραίες καταστάσεις.

Κράτα το λίγο αυτό γιατί θα μας χρειαστεί. Ας το ονομάσουμε "ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ".

 

Το συνηθέστερο που βλέπεις στην Ελλάδα είναι ότι πας στην εταιρεία και έχουν τον Pentium ΙV Celeron με Windows XP, 1Gb ram και 15" CRT και σου λένε κάτσε τρέξε Visual Studio 2013 ή Intellij 13.

Βλέπε "ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ".

 

Ενίοτε μου έχει τύχει να πρέπει να κάνω πράγματα με μηχανήματα που δεν ήταν αντάξια των περιστάσεων. Έκανα λίγο υπομονή, μετά φάνηκε ότι θα πάει μακριά η βαλίτσα, πήγα στον προϊστάμενό μου και του είπα "Ξέρεις, το μηχάνημα δεν την παλεύει και δε μπορώ να δουλέψω έτσι. Από τη στιγμή που βάζω να γίνει το ΧΥΖ μέχρι τη στιγμή που τελειώνει έχω κάνει καφέ, έχω δει τρεις φορές τα mail μου και έχω ξεχάσει τι ακριβώς έκανα πριν". Κάποια φορά η απάντηση ήταν "ΟΚ, πες μου τι χρειάζεται για να κάνεις τη δουλειά σου". Κάποια άλλη φορά η απάντηση ήταν "δε γίνεται ν' αλλάξουμε μηχάνημα μόνο γι' αυτό, θα πρέπει να την παλέψεις έτσι και όσο πάρει". Αυτό βέβαια ήταν πολύ αντιπαραγωγικό αλλά αφού τα μιλήσαμε τα συμφωνήσαμε, τι να γίνει έτσι θα κάνουμε.

 

Σε άλλη περίπτωση πιάνοντας δουλειά ρώτησα με τι μηχάνημα θα δουλεύω. Μου είπαν θα πάρουμε ένα καινούριο (μη φανταστείς, για κανα dell των 400 ευρώ θα μιλούσαμε). Χωρίς να με ρωτήσει κανείς τους είπα "για να μπορώ να κάνω τη δουλειά μου όπως πρέπει θέλω το μηχάνημα να έχει Χ Υ Ζ, τα υπόλοιπα δε μ' ενδιαφέρουν αρκεί να είναι οτιδήποτε ψιλοκαινούριο". Μου πήραν ακριβώς αυτά που ζήτησα. Όταν λέω ακριβώς εννοώ ακριβώς. Είπα "τουλάχιστον Χ" και μου πήραν Χ, όχι Χ+1. Αλλά από τη στιγμή που εγώ το είπα, δεν έχω δικαίωμα να είμαι παραπονεμένος.

 

Αν δεν τα είχα ζητήσει όμως δε θα τα έπαιρνα ε;

 

Όταν τους λες μαααα δεν μπορώ να εργαστώ σε αυτό το μηχάνημα...είναι απλά επειδή είσαι άχρηστος.

Αν το hardware είναι το βασικό εργαλείο της δουλειάς και ο άλλος δε φέρεται επαγγελματικά αλλά φραγκοφονίστικα, δε θέλω να δουλεύω γι' αυτόν. Με τα peanuts που δίνει ας βρει monkeys που αναφέρθηκε νωρίτερα.

 

Εγώ είμαι εντάξει με τον εαυτό μου πως δε ζητάω παράλογα πράγματα. Αν ο άλλος με θεωρεί άχρηστο επειδή ζητάω όχι παράλογα πράγματα, πάει να πει πρώτον ότι δε με σέβεται και δεύτερον ότι ούτε εγώ τον σέβομαι. Ας πάει λοιπόν ο καθένας να βρει αυτό που του ταιριάζει στη ζωή και no hard feelings.

 

 

 

Σε άλλη περίπτωση μπαίνω στο καινούριο γραφείο που δεν έχει παραδοθεί ακόμα, να μου λέει κοίτα πως θα είναι, εδώ θα είναι η θέση σου κλπ. Βλέπω στο γραφείο άκυρο πληκτρολόγιο που δε μου αρέσει. Ξυνίζω. Με βλέπει που ξυνίζω μου λέει τι έγινε; Λέω το πληκτρολόγιο. Τι έχει το πληκτρολόγιο; Καινούριο είναι. Δε με βολεύει του λέω το θέλω αλλιώς. ΟΚ δηλαδή τι θέλεις; Τίποτα ιδιαίτερο, ένα τάδε τάδε. Πόσο κάνει αυτό; Ε κανα εικοσάρικο του λέω από το Πλαίσιο (το Πλαίσιο ήταν 2 τετράγωνα πιο πέρα). Βγάζει επιτόπου ένα πενηντάρικο από το πορτοφόλι και μου λέει τζάμπα κουβέντα κάνουμε για τόσα λεφτά, πήγαινε μόνος σου και πάρε όποιο σου αρέσει.

 

Σε άλλη περίπτωση μου λέει ο προϊστάμενος (αυτός με phd, εγώ 22 χρονών χωρίς πτυχίο ακόμα) αν έχεις οποιοδήποτε πρόβλημα θα έρθεις να μου το πεις να το λύσουμε. Την άλλη μέρα πάω στο γραφείο του με θάρρος που μόνο το να είσαι πολύ μικρός σου δίνει και του λέω "είπες αν έχω πρόβλημα να έρθω να σου πω". Ναι μου λέει τι τρέχει; Η καρέκλα του λέω είναι κακή, δε γίνεται να κάθεται κανείς εκεί 8 ώρες τη μέρα. Είναι και στο λάθος ύψος σε σχέση με το γραφείο, αν συνεχίσω έτσι πολύ σύντομα θα πονάνε τα χέρια μου. Ωραιά μου λέει, σηκώνεται επιτόπου, έλα μαζί μου να πάμε να σου βρούμε μια που να σου κάνει. Πάμε σε κάτι άλλα γραφεία, βρίσκουμε μία αχρησιμοποίητη, σου κάνει μου λέει ναι του λέω, ΟΚ πάρτην και πήγαινέ την πίσω στο γραφείο σου, με γεια. Την πάω πίσω και με βλέπουν όλοι να μπαίνω μέσα, ο 22χρονος που ξεκίνησε χθες, με τσίλικη πολυθρόνα. Κανείς δε λέει τίποτα.

 

Την επόμενη δευτέρα χωρίς να έχει πει κανείς μας τίποτα, έρχονται κάτι παλικάρια στο γραφείο και φέρνουν απο μια ίδια μέσα στο κουτί της για καθέναν που ήταν εκει μέσα. Κι έτσι απέκτησαν πολυθρόνα και τα παιδιά που είχαν ήδη master και ήταν εκεί χρόνια πριν έρθω εγώ.

 

Αυτά φίλε zakk είναι μαθήματα που δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Αλλά όχι μαθήματα σχετικά με το ποιά είναι τα αναφαίρετα δικαιώματά μου και πόσο πρέπει να με γλύφουν οι εργοδότες για να τους κάνω τη χάρη να δουλέψω γι' αυτούς. Μαθήματα για τι εννοούμε όταν λέμε "leadership skills" και "manager με @@".

 

Ειδικά αυτό με το πληκτρολόγιο και το πενηντάρικο (από το οποίο δε μου ζήτησε ρέστα αλλά τα επέστρεψα μόνος μου) θα το σκέφτομαι μέχρι να πεθάνω και σχεδόν θα γελάω με το πόσο εύκολο είναι μερικές φορές και χωρίς "κανένα" κόστος να κάνεις τον άλλο όταν του λες "λοιπόν τώρα θα μπούμε στο λάκκο με τα σκατά" να σου λέει "πρώτος εγώ αρχηγέ ν' ανοίγω δρόμο".

 

Αυτά φυσικά δεν πρόκειται να τα κάνει κανείς για σένα αν δείξεις με τη συμπεριφορά σου ότι σκέφτεσαι μόνο το πότε θα πάει 5 για να φύγεις. Προφανές; Ίσως όχι σε όλους.

 

 

 

Έτσι αναγκάζεσαι (αν το επιτρέπει η πολιτική της εταιρείας) Να σκάσεις κανα 1000ρικο τουλάχιστον για να αγοράσεις ένα αξιοπρεπές μηχάνημα. Συνήθως αυτό το μηχάνημα δεν θα είναι το προσωπικό σου γιατί "σιγά μη κουβαλάω το laptop μου κάθε μέρα, θα στήσω ένα μηχάνημα εκεί να κάθεται".

 

Έστω λοιπόν ότι εγώ έχω τα φράγκα και το κάνω. Ο άλλος ο κακομοίρης δουλεύει σε ένα άχρηστο μηχάνημα το οποίο δεν του επιτρέπει να είναι το ίδιο παραγωγικός με σένα.

Αν το κάνεις αυτό τότε ναι μεν έχεις τα φράγκα αλλά σίγουρα δεν έχεις αυτοεκτίμηση. Εγώ αν μου ξηγηθείς σπαθί θα μπω και στα σκατά για πάρτη σου. Αν μου φερθείς μία φορά σα να είμαι βλάκας, δε θα σου δώσω ευκαιρία να το κάνεις δεύτερη.

 

Επίσης αν το κάνεις αυτό χαλάς την πιάτσα, αλλά και πάλι no hard feelings. Ο καθένας θα βρει τελικά αυτό που του ταιριάζει, όσο υπάρχουν άνθρωποι θα υπάρχουν μαλάκες αλλά θα υπάρχουν και παραδείγματα προς μίμηση. Εγώ θα ψάξω μέχρι να βρω παράδειγμα.

 

 

 

Υπήρξε μια περίπτωση (η πρώτη μου δουλειά) όπου ζήτησα πληκτρολόγιο και μου έφερε ένα μάτσο χρησιμοποιημένα που τα μισά ήταν μες τη βρώμα και τα περισσότερα δε δούλευαν. Δοκίμασα 1-2 να δω αν δουλεύουν, κατάλαβα ότι τζάμπα παιδεύομαι, τα παράτησα και δεν ξανασχολήθηκα μέχρι που μια μέρα του είπα "αντίο, nice knowing you".

 

Ο ίδιος τύπος ήθελε νωρίτερα από part time να με κάνει full time με 600 ευρώ (άλλες εποχές τότε), κατάμαυρα εννοείται (σημειώνω ότι ήδη έβγαζε πολύ περισσότερα από 600 κάθε μήνα από τη δουλειά μου την οποία αντικειμενικά εκμεταλλευόταν). Του λεώ 800 ακατέβατα. Μου λέει ξέρεις ψάχνω να προσλάβω κι άλλους και ζητάς πολλά, πιο πριν ήταν εδώ ένας που με 600 ήταν πολύ ευχαριστημένος να κάνει την ίδια δουλειά. Τον κοιτάω στα μάτια και του λέω "ε αμα κάνει την ίδια δουλειά με 600 φανερά πρέπει να τον προσλάβεις γιατί θα σου βγει φτηνότερα". Δε με ξαναενόχλησε για τα 600.

 

Ο ίδιος τύπος (how surprising) μου χρωστούσε 200 ευρώ. Του λέω κάποια στιγμή τι θα γίνει με κείνα τα 200; Ποιά 200 μου λέει; Αυτά κι αυτά. Α ναι μου κάνει... ε νταξ, για κείνα σε πιστολιάζω. Εκείνη την ώρα καθόμουν στο γραφείο μου και δούλευα, εκείνος ήταν απο πάνω. Επιτόπου όπως είμαι αρχίζω με αργές κινήσεις να πατάω ALT+F4, ALT+F4, ένα ένα κλείνω τα πάντα. Όσο το κάνω αυτό γυρνάω να τον κοιτάξω και του λέω "συγγνώμη, δεν κατάλαβα τι είπες;". Την επόμενη μέρα με το που με βλέπει μου λέει έλα να σου δώσω τα 200.

 

Μετά διαβάζω διάφορα παιδιά εδώ στο insomnia που η ιδέα που έχουν για τον εαυτό τους είναι τόσο φουσκωμένη που δε θα έφταναν ποτέ σ' αυτή τη θέση γιατί θα είχαν πάρει πούλο πολύ νωρίτερα. Και διαβάζω άλλους που η ιδέα είναι τόσο τραγική που σ' αυτή την κατάσταση θα κατέβαζαν το βλέμμα, θα έλεγαν yes master, το βράδυ δε θα μπορούσαν να κοιμηθούν από την πίκρα και θα έλεγαν τι κακός είναι ο αφεντικός.

 

Αυτά φίλε zakk είναι άλλα μαθήματα που δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου. Μαθήματα σχετικά με το ότι στη ζωή άμα εσύ πιάσεις τοίχο ο άλλος θα σπρώξει. Άμα δε θες να σπρώξει, με το που θα τον δεις να κατεβάζει φερμουάρ πρέπει να του πεις ανέβασέ το όπως είσαι γιατί θα σου δώσω το λουκάνικο στο χέρι.

 

Άμα δεν το κάνεις αυτό και τη φας, έλα μετά να μου πεις ότι έφταιγε ο άλλος.

 

 

 

Έτσι όπως το παρουσιάζεις εσύ το BYOD ναι ακούγεται ωραίο. Η πραγματικότητα είναι στην Ελλάδα τουλάχιστον κάπως σαν το παραπάνω. Εγώ προσωπικά είτε έχω αναβαθμίσει εταιρικά μηχανήματα με δικά μου έξοδα, είτε έχω φέρει το δικό μου...όχι γιατί δεν με βόλευε το Linux/Windows, αλλά επειδή απλά δεν παελύονταν.

Και πολύ κακώς έκανες. Είσαι μέρος του προβλήματος.

 

Καλά εδώ οι μισές Ελληνικές εταιρείες έχουν πειρατικό λογισμικό...αυτό θα τους πείραζε; Το φθηνότερο είναι για μια εταιρεία το "σας αγοράζω το φθηνότερο γραφείο, Η/Υ, καρέκλα". Αν δεν σας βολεύει, you're welcome to bring your own (και ναί έχω αγοράσει και δική μου καρέκλα).

Είσαι σημαντικά μεγάλο μέρος του προβλήματος.  

 

Αν η εταιρεία δίνει Macbook Pro και εσύ προτιμάς W8 + i7 no problem, μια χαρά δουλεύει. Η συνήθης πρακτική στην Ελλάδα όμως είναι ότι η εταιρεία δίνει 486 με Windows 98 και εσύ που μπορείς να φέρεις το μηχάνημά σου έχεις W8+i7

486 με 98, βλέπε "ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ". Δεν πρόκειται ούτε να φέρω το μηχάνημά μου, ούτε να κάτσω να δω αν θα φέρει άλλος το δικό του.

 

Εγώ πάντως εταιρικό λάπτοπ έχω και κάνω πραγματικά ο,τι έκανα και με το προσωπικό μου. Οκ, δεν μπορώ να βάλω λίνουξ αλλά τη δουλειά μου την κάνω και με το παραπάνω και έχω δώσει το δικό μου στην κοπέλα μου. Τα ίδια και για το κινητό.

Καλό για σένα δηλαδή και για την εταιρία που σου επιτρέπει να το χρησιμοποιείς και σαν προσωπικό (αυτοί με τα MBP που είπα επίσης, μου είπε "το απόγευμα τα παίρνουμε σπίτι μας").

[mathsrule]

^^Τι ποστ σεντόνι ήταν αυτό μεγάλε; 

[defacer]

Δεν έχεις συνηθίσει τέτοια απο μένα ε;

[headbanger]

Και στο εξωτερικό σε μεγάλες εταιρίες είναι πιο πιθανό να είναι κλειδαμπαρωμένο το λάπτοπ, αλλά έχω σοκαριστεί με την παλαιότητα. Δηλαδή κλειδωμένο, αλλά τούμπανο για τη δουλειά.

Εδώ στην εταιρία έγινε θέμα όταν αλλάξαν τα precision με latitude

 Και μεις πήγαμε να το πασάρουμε αλλά στο μεγάλο ποσοστό που χρησιμοποιεί MS office suite στο 99% της ώρας του χτήσαμε VDI. 

Precision και τα μυαλά στα κάγκελα λέμε! 

 

 

Εντός θέματος, μην συγκρίνετε Ευρωπη/Αμερική  με την Ελλάδα. Ελλάδα με καμιά Αίγυπτο καλά είσαι

[NickTG]

 

Μπορεί να είμαι αφελής, αλλά ρε παιδιά πραγματικά συμβαίνουν αυτά; Μιλάμε για εταιρίες των δέκα ατόμων;

 

 

Σε εταιρεία που πλήρωνε ρεύμα πάνω από 1εκ το μήνα τα PC των μηχανικών που έτρεχαν σχεδιαστικά προγράμματα ήταν με Core 2 Duo και αυτό μετά από μάχη που έδωσαν τα παιδιά. 

 

Αυτό το 2012.

[hewey]

Σε εταιρεία που πλήρωνε ρεύμα πάνω από 1εκ το μήνα τα PC των μηχανικών που έτρεχαν σχεδιαστικά προγράμματα ήταν με Core 2 Duo και αυτό μετά από μάχη που έδωσαν τα παιδιά. 

 

Αυτό το 2012.

 

Γνωστός μου, εξειδικευμένος στη σουίτα της Adobe (Photoshop, InDesign κλπ), δουλεύει σε γνωστό περιοδικό.

 

Για τα γραφικά έχει Mac, αλλά όλοι οι δημοσιογράφοι και αρθογράφοι δουλεύουν σε οθόνες 14-15". Απαράδεκτο και δυσβάσταχτο για ανθρώπους που περνούν 8 ώρες τουλάχιστον διαβάζοντας και γράφοντας στο Word.

 

Όταν ζήτησαν κάποιοι 17άρες οθόνες τους είπε το αφεντικό "να χαίρεστε που είναι και TFT".

[Dakonblackblade]

Ας πω και γω μια γαμάτη εμπειρία σε γραφείο 6 ατόμων ανώδυνη

 

Χαλασμένη καφετιέρα, επί 5 μήνες απλά βάζαμε φιλτράκι και καφέ και ρίχναμε ζεστό νερό από πάνω από το δίπλα ψύκτη. Μόλις ανέφερα μπας και πάρουμε καφετιέρα καινούρια , άκουσα το ''βάζεις πλάτη?''. Π'ηραμε τελικά , την παλιά της γκόμενας του αφεντικού, μόλις αυτή πήρε καινούρια σπίτι της. 

 

Χαλάει το μεσαίο κουμπί στο τρίκουμπο ποντίκι , το οποίο στο Autocad χρησιμοποιούμε για pan του σχεδίου. Χάλασε το ποντίκι πάω να πάρω καινούριο λέω. Μου λέει η δικιά σου, πάρε το δικό μου (ποντίκι laptop , 1/3 του προηγούμενο για κάτι χέρια κουπιά που έχω). Της λέω δεν γίνεται , μου λέει χρησιμοποίησε την εντολή Pan (την οποία σε σχέδιο autocad μαζί με το zoom πρέπει να την επαναλαμβάνει κανείς 1000 φορές τη μέρα). Άσχετη. Μου ξαναλέει το ''βάζεις πλάτη?''

 

Καρέκλες επισκέπτη στα γραφεία, πόνος για αυτούς που την πατήσανε, μεταφέραμε αρχεία 2gb με στικάκι των 4, αντί για δίκτυο που είχαμε (μας το είχαν βγάλει για να μη μπαίνουμε Internet), άπειρος χρόνος χαμένος για πέρα δώθε με το γαμημένο το στικάκι.

 

Και όλα αυτά τα κανόνιζε η γκόμενα του αφεντικού. Χέσε μέσα. 6 άτομα στο γραφείο ΜΕ ΤΟ αφεντικό και όλοι στην τσίτα. Και ο τύπος ήταν εντάξει παλικάρι. Αλλά η δικιά του ήταν γαμησέ τα. Τα είπα και ξέσκασα

[Star_Light]

Dakon Τι εντάξει παλικάρι μωρε που τον έτρεχε η γκομενα του μεσα στη δικια του επιχειρηση. Σας έπηζε η γκομενα και δεν έβγαζε άχνα. Χέστης. 

 

"Βάζεις πλάτη?" 

 

Βούλωστο πές της ... ολο εντολές εισαι χωρις να μας διευκολύνεις την δουλειά. 

[bluesattack]

Eιναι αυτο που λεμε οτι πισω απο ενα πετυχημενο ανδρα κρυβεται μια δυναμικη γυναικα ? 

[stormrain]

Παντως επαγγελματίες πωλητες δε βρίσκονται γιατι σπανια οι εργοδοτες θα ζητουν πραγματικα επαγγελματιες πωλητες και οχι παιδί για ολες τις δουλειές που να λεει "αυτο κανει τοσο". Και στατιστικα θα ειναι αλλο το αντικειμενο του και απλα το εριξε στις πωλησεις "μεχρι να βρει κατι αλλο".

 

Οι επαγγελματιες πωλητές ειναι μια χαρα στις θεσεις που ηδη έχουν και οι σωστοι εργοδοτες (αμαν με τη μανια της λεξης αφεντικο ε) προσπαθουν να τους κρατησουν συνήθως.

 

Εντιτ δε διαβασα ολο το νημα, φανταζομαι θα εχει αναφερθει παλι βεβαια.

[Dakonblackblade]

Όποιος φέρνει λεφτά ή γλιτώνει λεφτά (χειροπιαστά όμως) στην Ελλάδα είναι κομπλέ. Οι περισσότεροι εργοδότες μόνο αυτό καταλαβαίνουν. Για ποιότητα υπηρεσίας και τα ρέστα, πιάσε το αυγό και κούρευτο.

[Star_Light]

Eιναι αυτο που λεμε οτι πισω απο ενα πετυχημενο ανδρα κρυβεται μια δυναμικη γυναικα ? 

 

Πωπω γίδι η τυπισσα.... πολυ άτυχος ο φίλος μας που δουλευει μαζι της. 

[defacer]

Όταν ζήτησαν κάποιοι 17άρες οθόνες τους είπε το αφεντικό "να χαίρεστε που είναι και TFT".

 

Αν η κουβέντα τελείωσε εκεί για μένα μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση δεν έχει μόνο το αφεντικό αλλά και οι υπόλοιποι. Για πολλά πράγματα πρέπει να παλέψεις μέχρι να γίνουν (και δεν εννοώ απαραίτητα τσαμπουκά). Δε δικαιολογώ την απαράδεκτη απάντηση, αλλά στη ζωή συναντάς και καραγκιόζηδες και πάλι κάπως πρέπει να βγάλεις άκρη μαζί τους.

 

Επίσης δε θέλω να το παίξω μάγκας σε κάποιον που σκέφτεται πώς θ' αγοράσει τσάντα στο παιδί του, όμως γενικά μιλώντας το γεγονός ότι παίρνεις τέτοια απάντηση και την αποδέχεσαι κάτι λέει όχι μόνο γι' αυτόν που την έδωσε αλλά και για σένα.

[bluesattack]

@ 

stormrain

 

Καλα ενταξει.Να ταν μονο η Ελλαδα..Το ''δραμα'' των εργοδοτων ειναι παγκοσμιο

 

http://www.kathimerini.gr/760884/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/o-my8os-ths-elleiyhs-de3iothtwn-kai-h-anergia-stis-hpa

Παντως μπορεις αν θες , αν δεν διαβασες ολοκληρο το εδω νημα, να κρατησεις ενα σοβαρο συμπερασμα που βγηκε.Οποιος θελει να πληρωνονται οι υπερωριες ειναι εξτρεμιστης.