Προς το περιεχόμενο

Πάσχα (όπως το θυμόμαστε)


Θεkλα

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 41
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Εκκλησια , να με παιρνει η γιαγια μου στο γυναικωνιτη ενω δεν ηθελα ηθελα να μουν κατω,στα 12 ευαγγελια να τη ρωταω σε ποιο ειμαστε τωρα , αρνι κοκορετσι και μυρωδιες να σπανε τη μυτη μεχρι να αρχισω να χλαπακιαζω, να εκνευριζομαι απ τα βαρελοτα στην Ανασταση , να θελω να παω τρεχωντας για να φαω στα κρυφα τσουρεκι (και καλα επρεπ να το φαω την επόμενη, δεν μ αρεσει η μαγειριτσα) βολτες ολη μερα και ποδήλατο γιατί στη πολη δυσκολο να καναμε (και να μην κινδυνευαμε κιολας) και οταν επεφτε αργα το Πασχα , βολτα στην παραλια που μυριζε "θαλασσιλα" και ανυπομονησια για το καλοκαιρακι που δε θα αργουσε..

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να τσακώνεται ο θείος μου με τα ξαδέρφια επειδή τσιμπάνε τις πέτσες όσο ψήνει το αρνί :-D

ο πρώην της γειτόνισσας μου(έχω ξαναπεί γιαυτόν , την είχε στείλει νοσοκομείο απ το ξύλο πριν τον χωρίσει) επέμενε να ψήνει αυτός τα αρνιά τους και δεν ήθελε κανέναν να τον βοηθήσει ή να πλησιάσει

μέχρι να τελειώσει το ψήσιμο παίζει να είχε φάει όλες τις πέτσες και ένα καλό μέρος απ το ένα αρνί 

οπότε μια χρονιά πάει η μάνα του να του πει "μη τρως παιδάκι μου δεν θα έχεις όρεξη να φας μετά" και γυρνάει μπουκωμένος και άρχισε να της ουρλιάζει σαν δαιμονισμένος κ όπως φώναζε πνίγεται με την πέτσα και γούρλωσε το μάτι 

 

ο τύπος γύρω στα 40φεύγα

20-30 άτομα καλεσμένοι , συγγενείς αλλα κ συνάδερφοι δικοί του κ της γυναίκας του μπροστά στο σκηνικό ,  λίγα μέτρα ποιο πέρα στα τραπέζια που είχαν στίσει 

το cringe το ίδιο , είχαν μείνει και τον κοίταζαν 

εντομεταξύ έτρωγε με τα χέρια κομμάτια κ πέτσες και έγλυφε κ τα χέρια του καθώς έψηνε , ο αηδίας αχχχαχα 

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάσχα παιδικό πάντα στο χωριό και ψήσιμο αρνί στο κτήμα του μπαρμπα-Πάνου. Αλλά άλλο είναι που δε θα ξεχάσω ποτέ.

 

Ανήμερα Κυριακή του Πάσχα, φιλοξενούμενοι οικογενειακά στην Κέρκυρα σε κτήμα. Ηλικία δε θυμάμαι, κάπου 20-25. Ξυπνάω στον ξενώνα μετά από τις κραιπάλες της προηγούμενης (spoiler alert: δε νηστεύω), ξεραμένο στόμα να κολλάει, να μη μπορείς να καταπιείς, μάτι να μην ανοίγει από την τσίμπλα κλπ, ξέρετε.

 

Βγαίνω έξω, ήταν ήδη 12 η ώρα οπότε οι προετοιμασίες συνεχίζονται εντατικά, αλλά εγώ το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι πού θα βρω νερό να πιω να μη πεθάνω από την ξεραΐλα (δεν είχε πόσιμο στον ξενώνα). Χωρίς να μιλήσω με κανέναν πάω γραμμή στο κυρίως σπίτι, κουζίνα, ανοίγω ψυγείο, βρίσκω το μπουκάλι αγνώστων στοιχείων στη μπροστινή θήκη του ψυγείου. Το πιάνω με μία κίνηση, βαθειά ανάσα και τζουράρω τη μεγαλύτερη γουλιά που μπορούσα σκεπτόμενος είδομεν το φως, ευλογημένο ύδωρ πηγή ζωής σώσον και μένα τον αμαρτωλό.

 

Ήταν σπιτικό τσίπουρο.

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάσχα παιδικό πάντα στο χωριό και ψήσιμο αρνί στο κτήμα του μπαρμπα-Πάνου. Αλλά άλλο είναι που δε θα ξεχάσω ποτέ.

 

Ανήμερα Κυριακή του Πάσχα, φιλοξενούμενοι οικογενειακά στην Κέρκυρα σε κτήμα. Ηλικία δε θυμάμαι, κάπου 20-25. Ξυπνάω στον ξενώνα μετά από τις κραιπάλες της προηγούμενης (spoiler alert: δε νηστεύω), ξεραμένο στόμα να κολλάει, να μη μπορείς να καταπιείς, μάτι να μην ανοίγει από την τσίμπλα κλπ, ξέρετε.

 

Βγαίνω έξω, ήταν ήδη 12 η ώρα οπότε οι προετοιμασίες συνεχίζονται εντατικά, αλλά εγώ το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι πού θα βρω νερό να πιω να μη πεθάνω από την ξεραΐλα (δεν είχε πόσιμο στον ξενώνα). Χωρίς να μιλήσω με κανέναν πάω γραμμή στο κυρίως σπίτι, κουζίνα, ανοίγω ψυγείο, βρίσκω το μπουκάλι αγνώστων στοιχείων στη μπροστινή θήκη του ψυγείου. Το πιάνω με μία κίνηση, βαθειά ανάσα και τζουράρω τη μεγαλύτερη γουλιά που μπορούσα σκεπτόμενος είδομεν το φως, ευλογημένο ύδωρ πηγή ζωής σώσον και μένα τον αμαρτωλό.

 

Ήταν σπιτικό τσίπουρο.

[YouTube]https://youtu.be/7gzkZ34ey6U[/YouTube]

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Το μόνο που θα έχω να θυμάμαι στα παλιά τραπέζια είτε Πάσχα είτε Χριστουγέννων ήτανε η γιαγιά μου, πάντα αυτή καλούσε όλους τους συγγενείς και πάντα αυτή τα μαγείρευε όλα. Από τότε που την χάσαμε κάνουν τραπέζια είτε ο θείος είτε η θεία μου, κάποιες φορές όμως έχει τύχει να μην κάνει κανένας τραπέζι. Σε όλα τα υπόλοιπα δεν αλλάζει κάτι. Κάτι άλλο που διαπιστώνω επίσης τα τελευταία χρόνια είναι οτι μου αρέσει ιδιαίτερα το αρνί, το κατσίκι ή το γουρουνόπουλο είναι πολύ καλύτερο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

οταν ειμουν παιδακι στα 80ς 1988, και εκανα πασχα χαλκιδικη. ολοι οι συγγενεις,τα ξαδερφια που δυστηχως τωρα δεν εχω καλες σχεσεις μαζι τους,και τα κλασσικα η λαμπαδα με τα αυτοκινητακια,να ευχομαι να παρω λαμπαδα τρανσφορμερ :-D ,η μαγειριτσα,η ανασταση,το αρνι..οχι σχολειο :-D  :-D ,οχι διαβασμα :-D .τα δωρα :-D  του πασχα,η τηλεοραση,ο ισους απ τη ναζαρετ κλασσικο,οι 10 εντολες καρακλασσικο,η κλεωπατρα και μαμω τα κλασσικα,H εποχη των 80ς με την ερτ 1 και 2 με τα στρουμφακια,το κακο τον δρακουμελ :confused: ,τον κιτ και τη δυναστεια :-D ,και την αναμονη για το καλοκαρι σε κανα νησι.... :-)  

 

 

παω να κλαψω τωρα και ερχομαι

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πάσχα παιδικό πάντα στο χωριό και ψήσιμο αρνί στο κτήμα του μπαρμπα-Πάνου. Αλλά άλλο είναι που δε θα ξεχάσω ποτέ.

 

Ανήμερα Κυριακή του Πάσχα, φιλοξενούμενοι οικογενειακά στην Κέρκυρα σε κτήμα. Ηλικία δε θυμάμαι, κάπου 20-25. Ξυπνάω στον ξενώνα μετά από τις κραιπάλες της προηγούμενης (spoiler alert: δε νηστεύω), ξεραμένο στόμα να κολλάει, να μη μπορείς να καταπιείς, μάτι να μην ανοίγει από την τσίμπλα κλπ, ξέρετε.

 

Βγαίνω έξω, ήταν ήδη 12 η ώρα οπότε οι προετοιμασίες συνεχίζονται εντατικά, αλλά εγώ το μόνο που έχω στο μυαλό μου είναι πού θα βρω νερό να πιω να μη πεθάνω από την ξεραΐλα (δεν είχε πόσιμο στον ξενώνα). Χωρίς να μιλήσω με κανέναν πάω γραμμή στο κυρίως σπίτι, κουζίνα, ανοίγω ψυγείο, βρίσκω το μπουκάλι αγνώστων στοιχείων στη μπροστινή θήκη του ψυγείου. Το πιάνω με μία κίνηση, βαθειά ανάσα και τζουράρω τη μεγαλύτερη γουλιά που μπορούσα σκεπτόμενος είδομεν το φως, ευλογημένο ύδωρ πηγή ζωής σώσον και μένα τον αμαρτωλό.

 

Ήταν σπιτικό τσίπουρο.

Γεννήθηκες χωρίς μύτη;

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Γεννήθηκες χωρίς μύτη;

 

Αυτό πάντως θα ήταν μια εξήγηση για το τι κόμπλεξ μου έμεινε και έκανα μετά overcompensate.  :-D

 

Απλά η όλη φάση έγινε πάρα πολύ γρήγορα. Και η μύτη μου έτσι κι αλλιώς πολλές φορές απλά αρνείται να δουλέψει.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...