Αγορά κινητού / τάμπλετ / λάπτοπ / κονσόλας χωρίς ΦΠΑ (ΠΟΛ 1150/2017)

[Zazula]

1 ώρα πριν, lector είπε

Ναι, δεν κατακρινω αυτο που ειπε ο λογιστης σου (το οποιο εχει μια βαση), κατακρινω τη χαζομαρα-λαμογια του νομοθετη να βαλει στο ιδιο τσουβαλι προϊοντα ευρειας χρησης οπως τα κινητα και τα λαπτοπ με προϊον που εξυπηρετει πολυ συγκεκριμενο σκοπο.

Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω ποια τα «δυσώδη συμφέροντα» και ποια η «χαζομάρα-λαμογιά» (!) του νομοθέτη, εκτός κι αν προφανώς δεν έχουν καταστεί κατανοητά θεμελιώδη ζητήματα της φορολογικής νομοθεσίας κι απλώς καταθέτει καθείς την αποψάρα του. 🙄

Τα είδη τα οποία περιελήφθησαν στις προβλέψεις του τότε άρθρου 39α του παλαιού Κώδικα ΦΠΑ ν. 2859/2000 (και νυν άρθρου 45 του τρέχοντος Κώδικα ΦΠΑ ν. 5144/2024) προήλθαν από την Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (άρθρο 199α παρ. 1 εδάφ. γ & η) και σχετίζονταν με τα προβλήματα που προκλήθηκαν εντός ΕΕ από τις απάτες στον ΦΠΑ μέσω καρουζέλ.

Το εάν μία δαπάνη αναγνωρίζεται ώστε να εκπέσει από τα έσοδα μιας επιχείρησης είναι ζήτημα εντελώς μα εντελώς μα εντελώς διακριτό από το άρθρο 39α, και διέπεται από τις γενικές προβλέψεις του άρθρου 22 ΚΦΕ (ν. 4172/2013) σε συνδυασμό με πλήθος συναφείς αποφάσεις και εγκυκλίους της φορολογικής διοίκησης.

Επίσης, το εάν μια επιχείρηση υπάγεται στις προβλέψεις του άρθρου 39α είναι ζήτημα εντελώς μα εντελώς μα εντελώς διακριτό από το εάν αναγνωρίζεται η αντίστοιχη δαπάνη· για παράδειγμα ένας γιατρός δεν πάει με το 39α επειδή οι πράξεις του απαλλάσσονται από ΦΠΑ (για λόγους απλούστευσης του παραδείγματος δεν μπαίνω να εξηγήσω περί pro rata κλπ) και άρα ένα λάπτοπ θα το αγοράσει για την επιχείρησή του καταβάλλοντας ΦΠΑ αλλά ολόκληρη αυτή η δαπάνη (μαζί με τον καταβληθέντα ΦΠΑ) αναγνωρίζεται και μειώνει τα φορολογητέα του κέρδη.

[Παρενθετική σημείωση: Ούτε η αναγνώριση μιας δαπάνης συνδέεται με τον συμψηφισμό τού ΦΠΑ της, αλλά για αυτό το μάθημα που γεννάται από αμέτρητες προστριβές μεταξύ επιχειρηματιών και λογιστών θα μιλήσουμε άλλη φορά.]

Σε κάθε περίπτωση, αυτό το οποίο γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες τη φορολογική Ιερουσαλήμ, και συνιστά και τη μόνιμη επωδό από το Τμήμα Ελέγχων του ΥπΟικ μέχρι και τον νεότερο ελεγκτή στη μικρότερη ΔΟΥ Α' Τάξεως, είναι ότι η απόφαση περί εκπεσιμότητας μιας δαπάνης προκύπτει από τα κατά περίπτωση πραγματικά περιστατικά και μόνον — εξ ου και, παρότι έχουμε ένα αδρό γενικό πλαίσιο [σε συνδυασμό με τα go/no go των άρθρων 22-23 ΚΦΕ], στην πράξη τα πάντα κρίνονται επί πραγματικού και με συναξιολόγηση πλήθους παραγόντων. Και, φυσικά, τα βλέπουμε συχνά να ανατρέπονται και από ΔΕΔ καθώς και από τη Διοικητική Δικαιοσύνη — αλλά πάντοτε για την εκάστοτε συγκεκριμένη περίπτωση.

Τέλος, καλό είναι να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας: Ο γκαϊλές για το άρθρο 39α δεν προέρχεται από τις επιχειρήσεις, διότι για μια επιχείρηση ο ΦΠΑ δεν είναι έξοδο (κι άρα ουδεμία διαφορά με το αν θα τον καταβάλει ή όχι τη στιγμή τής αγοράς)· προέρχεται από πονηρούς που θένε να κάνουν αγορές που δεν σχετίζονται στην πραγματικότητα με επιχειρηματική δραστηριότητα αλλά να αποκτήσουν επιθυμητά αγαθά (όπως είναι τα κινητά, λάπτοπ, τάμπλετ και κονσόλες) με χαμηλότερο πληρωτέο για ένα φυσικό πρόσωπο που δεν δικαιούται συμψηφισμό τού ΦΠΑ των αγορών του. Αλλά κατά τ' άλλα το «λαμόγιο» είναι ο νομοθέτης. 😒

[Skrobo]

2 hours ago, bad_freddy said:

Απόλυτα λογικό δεν είναι, απλά αυτό που λέγαμε οτι ενας με ξενοδοχείο - δωμάτια μπορεί να δικαιολογήσει κάπως την αγορά κονσόλας (σαν παροχή σε πελάτες) σε περίπτωση ελέγχου. Ενώ εγω αν εχω πχ. κατάστημα με παπούτσια ενω μπορώ να πάρω κονσόλα με 39α πως θα το δικαιολογήσω?

Την έχεις για να παίζουν τα παιδιά όσο ψωνίζουν οι γονείς τους. 

Η ααδε απαγορεύεται να ελέγξει το ποιόν των εξόδων αν δεν υπάρχει κάποιο ποινικό αδίκημα από πίσω. 

Αν είσαι 100% νόμιμος (η αγορά είναι για την ανάγκες τις επιχείρησης, και μπορείς να το αποδείξεις) τότε δικαιολογούν τα πάντα. 

[Zazula]

4 λεπτά πριν, Skrobo είπε

Η ααδε απαγορεύεται να ελέγξει το ποιόν των εξόδων αν δεν υπάρχει κάποιο ποινικό αδίκημα από πίσω. 

Αν είσαι 100% νόμιμος (η αγορά είναι για την ανάγκες τις επιχείρησης, και μπορείς να το αποδείξεις) τότε δικαιολογούν τα πάντα. 

Μα το κρινόμενο είναι το εάν εξυποηρετούνται οι ανάγκες της επιχείρησης. Άρα φυσικά και ελέγχουν τις δαπάνες. [Άλλα είναι αυτά που δεν δικαιούνται να κρίνουν, αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω πάντοτε όλα γίνονται υπό το πρίσμα των κατά περίπτωση πραγματικών περιστατικών.]

[Skrobo]

5 minutes ago, Zazula said:

Μα το κρινόμενο είναι το εάν εξυποηρετούνται οι ανάγκες της επιχείρησης. Άρα φυσικά και ελέγχουν τις δαπάνες. [Άλλα είναι αυτά που δεν δικαιούνται να κρίνουν, αλλά όπως έγραψα και πιο πάνω πάντοτε όλα γίνονται υπό το πρίσμα των κατά περίπτωση πραγματικών περιστατικών.]

Ναι, και το αν εξυπηρετούν τις ανάγκες τις επιχείρησης είναι κάτι που αποφασίζει μόνο ο επιχειρηματίας. 

Δεν μπορεί η ελεγκτική αρχή να πει "χρειάζεσαι μονο 3 τηλεοράσεις για να δείχνεις τους αγώνες, γιατί αγόρασες 4;". 

Παρόμοια, δεν μπορεί να κρίνει το αν είναι πρέπον να δείχνεις τους αγώνες στο εστιατόριο σου, στο κομμωτήριο ή στο σούπερ μάρκετ όσο ο κόσμος περιμένει την ουρά. 

Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να είναι όντως εκεί οι τηλεοράσεις και να φαίνεται πως όντως χρησιμοποιούνται.

Για να βάλουμε και την απόφαση αυτολεξεί:

Συγκεκριμένα, στις δαπάνες της περίπτωσης αυτής εμπίπτει κάθε δαπάνη, που κρίνεται απαραίτητη από τον επιχειρηματία ή τη διοίκηση της επιχείρησης, ανεξάρτητα εάν αυτή πραγματοποιείται δυνάμει νόμιμης ή συμβατικής υποχρέωσης, για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού, την ανάπτυξη των εργασιών, τη βελτίωση της θέσης της στην αγορά, εφόσον αυτή ενεργείται στα πλαίσια της οικονομικής αποστολής της ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της και μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία εισοδήματος ή άλλως αποβλέπει στη διεύρυνση των εργασιών της και στην αύξηση του εισοδήματος της (ΣτΕ 2033/2012) ή στην υλοποίηση δράσεων στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Δεν επιτρέπεται, δε, στη φορολογική αρχή να ελέγχει τη σκοπιμότητα και το προσήκον μέτρο των δαπανών αυτών (ΣτΕ 2963/2013, ΣτΕ 1729/2013, ΣτΕ 1604/2011, κ.ά.), εκτός αν τούτο ορίζεται ρητά και ειδικά στο νόμο (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές).

[Zazula]

4 λεπτά πριν, Skrobo είπε

Ναι, και το αν εξυπηρετούν τις ανάγκες τις επιχείρησης είναι κάτι που αποφασίζει μόνο ο επιχειρηματίας. 

Δεν μπορεί η ελεγκτική αρχή να πει "χρειάζεσαι μονο 3 τηλεοράσεις για να δείχνεις τους αγώνες, γιατί αγόρασες 4;". 

Παρόμοια, δεν μπορεί να κρίνει το αν είναι πρέπον να δείχνεις τους αγώνες στο εστιατόριο σου, στο κομμωτήριο ή στο σούπερ μάρκετ όσο ο κόσμος περιμένει την ουρά. 

Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να είναι όντως εκεί οι τηλεοράσεις και να φαίνεται πως όντως χρησιμοποιούνται.

Για να βάλουμε και την απόφαση αυτολεξεί:

Συγκεκριμένα, στις δαπάνες της περίπτωσης αυτής εμπίπτει κάθε δαπάνη, που κρίνεται απαραίτητη από τον επιχειρηματία ή τη διοίκηση της επιχείρησης, ανεξάρτητα εάν αυτή πραγματοποιείται δυνάμει νόμιμης ή συμβατικής υποχρέωσης, για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού, την ανάπτυξη των εργασιών, τη βελτίωση της θέσης της στην αγορά, εφόσον αυτή ενεργείται στα πλαίσια της οικονομικής αποστολής της ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της και μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία εισοδήματος ή άλλως αποβλέπει στη διεύρυνση των εργασιών της και στην αύξηση του εισοδήματος της (ΣτΕ 2033/2012) ή στην υλοποίηση δράσεων στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Δεν επιτρέπεται, δε, στη φορολογική αρχή να ελέγχει τη σκοπιμότητα και το προσήκον μέτρο των δαπανών αυτών (ΣτΕ 2963/2013, ΣτΕ 1729/2013, ΣτΕ 1604/2011, κ.ά.), εκτός αν τούτο ορίζεται ρητά και ειδικά στο νόμο (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές).

Μα ναι, δεν διαφωνούμε σε αυτό. Αλλά για τις παιχνιδοκονσόλες πέρα από το εάν υπάρχουν στον χώρο τής επιχείρησης και εάν όντως χρησιμοποιούνται εξυπηρετώντας τις ανάγκες τής επιχείρησης, είναι αναμενόμενο να ελεγχθούν από τη φορολογική αρχή και οι προβλέψεις των παραγράφων (ια)-(ιβ) του άρθρου 23 ΚΦΕ — ήτοι εάν πρόκειται για δαπάνες ψυχαγωγίας που προσφέρονται ενώ η επιχείρηση δεν είναι επιχείρηση ψυχαγωγίας per se, και εάν πρόκειται για προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες. Βέβαια και αυτό στο τέλος θα κριθεί από τα πραγματικά περιστατικά.

[logistoulis]

2 ώρες πριν, lector είπε

Ποιος ξερει τι δυσωδη συμφεροντα εξυπηρετουσε ο νομοθετης...

Δεν υπάρχει κάποιος "μυστικιστικός" σκοπός, ψάξε τι είναι οι απάτες καρουζέλ.. για να σταματήσουν αυτές εφαρμόζεται το συγκεκριμένο καθεστώς στα συγκεκριμένα προϊόντα 

Το αν εκπίπτει ή δεν εκπίπτει ο ΦΠΑ για τα συγκεκριμένα προϊόντα είναι άλλο θέμα και ξέρει ενας λογιστής να το χειριστεί 

Επεξ/σία 10 Ιουνίου από logistoulis

[lector]

33 λεπτά πριν, Zazula είπε

Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω ποια τα «δυσώδη συμφέροντα» και ποια η «χαζομάρα-λαμογιά» (!) του νομοθέτη, εκτός κι αν προφανώς δεν έχουν καταστεί κατανοητά θεμελιώδη ζητήματα της φορολογικής νομοθεσίας κι απλώς καταθέτει καθείς την αποψάρα του. 🙄

Τα είδη τα οποία περιελήφθησαν στις προβλέψεις του τότε άρθρου 39α του παλαιού Κώδικα ΦΠΑ ν. 2859/2000 (και νυν άρθρου 45 του τρέχοντος Κώδικα ΦΠΑ ν. 5144/2024) προήλθαν από την Οδηγία 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας (άρθρο 199α παρ. 1 εδάφ. γ & η) και σχετίζονταν με τα προβλήματα που προκλήθηκαν εντός ΕΕ από τις απάτες στον ΦΠΑ μέσω καρουζέλ.

Το εάν μία δαπάνη αναγνωρίζεται ώστε να εκπέσει από τα έσοδα μιας επιχείρησης είναι ζήτημα εντελώς μα εντελώς μα εντελώς διακριτό από το άρθρο 39α, και διέπεται από τις γενικές προβλέψεις του άρθρου 22 ΚΦΕ (ν. 4172/2013) σε συνδυασμό με πλήθος συναφείς αποφάσεις και εγκυκλίους της φορολογικής διοίκησης.

Επίσης, το εάν μια επιχείρηση υπάγεται στις προβλέψεις του άρθρου 39α είναι ζήτημα εντελώς μα εντελώς μα εντελώς διακριτό από το εάν αναγνωρίζεται η αντίστοιχη δαπάνη· για παράδειγμα ένας γιατρός δεν πάει με το 39α επειδή οι πράξεις του απαλλάσσονται από ΦΠΑ (για λόγους απλούστευσης του παραδείγματος δεν μπαίνω να εξηγήσω περί pro rata κλπ) και άρα ένα λάπτοπ θα το αγοράσει για την επιχείρησή του καταβάλλοντας ΦΠΑ αλλά ολόκληρη αυτή η δαπάνη (μαζί με τον καταβληθέντα ΦΠΑ) αναγνωρίζεται και μειώνει τα φορολογητέα του κέρδη.

[Παρενθετική σημείωση: Ούτε η αναγνώριση μιας δαπάνης συνδέεται με τον συμψηφισμό τού ΦΠΑ της, αλλά για αυτό το μάθημα που γεννάται από αμέτρητες προστριβές μεταξύ επιχειρηματιών και λογιστών θα μιλήσουμε άλλη φορά.]

Σε κάθε περίπτωση, αυτό το οποίο γνωρίζουν όλοι οι παροικούντες τη φορολογική Ιερουσαλήμ, και συνιστά και τη μόνιμη επωδό από το Τμήμα Ελέγχων του ΥπΟικ μέχρι και τον νεότερο ελεγκτή στη μικρότερη ΔΟΥ Α' Τάξεως, είναι ότι η απόφαση περί εκπεσιμότητας μιας δαπάνης προκύπτει από τα κατά περίπτωση πραγματικά περιστατικά και μόνον — εξ ου και, παρότι έχουμε ένα αδρό γενικό πλαίσιο [σε συνδυασμό με τα go/no go των άρθρων 22-23 ΚΦΕ], στην πράξη τα πάντα κρίνονται επί πραγματικού και με συναξιολόγηση πλήθους παραγόντων. Και, φυσικά, τα βλέπουμε συχνά να ανατρέπονται και από ΔΕΔ καθώς και από τη Διοικητική Δικαιοσύνη — αλλά πάντοτε για την εκάστοτε συγκεκριμένη περίπτωση.

Τέλος, καλό είναι να μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας: Ο γκαϊλές για το άρθρο 39α δεν προέρχεται από τις επιχειρήσεις, διότι για μια επιχείρηση ο ΦΠΑ δεν είναι έξοδο (κι άρα ουδεμία διαφορά με το αν θα τον καταβάλει ή όχι τη στιγμή τής αγοράς)· προέρχεται από πονηρούς που θένε να κάνουν αγορές που δεν σχετίζονται στην πραγματικότητα με επιχειρηματική δραστηριότητα αλλά να αποκτήσουν επιθυμητά αγαθά (όπως είναι τα κινητά, λάπτοπ, τάμπλετ και κονσόλες) με χαμηλότερο πληρωτέο για ένα φυσικό πρόσωπο που δεν δικαιούται συμψηφισμό τού ΦΠΑ των αγορών του. Αλλά κατά τ' άλλα το «λαμόγιο» είναι ο νομοθέτης. 😒

Cool story bro. 

Επειδη ομως ειμαστε στο insomnia και οχι στο taxheaven, ισως θα ηταν πιο επιμορφωτικο να μας πεις με ποιο τροπο και για πιο λογο η φορολογικη νομοθεσια αναγνωριζει ομοια χρησιμοτητα για επαγγελματικους σκοπους σε ενα λαπτοπ και σε μια κονσολα για παιχνιδια. Και γιατι δεν κανει το ιδιο για μια καφετιερα.

 

Μόλις τώρα, logistoulis είπε

Δεν υπάρχει κάποιος "μυστικιστικός" σκοπός, ψάξε τι είναι οι απάτες καρουζέλ.. για να σταματήσουν αυτές εφαρμόζεται το συγκεκριμένο καθεστώς στα συγκεκριμένα προϊόντα 

Αυτο το υποψιαστηκα. Ομως και παλι ισχυει το ερωτημα, γιατι ειδικα οι κονσολες.

[Zazula]

1 λεπτό πριν, lector είπε

Cool story bro. 

Επειδη ομως ειμαστε στο insomnia και οχι στο taxheaven, ισως θα ηταν πιο επιμορφωτικο να μας πεις με ποιο τροπο και για πιο λογο η φορολογικη νομοθεσια αναγνωριζει ομοια χρησιμοτητα για επαγγελματικους σκοπους σε ενα λαπτοπ και σε μια κονσολα για παιχνιδια. Και γιατι δεν κανει το ιδιο για μια καφετιερα.

 

Το ότι οι προβλέψεις τού άρθρου 39α για σένα συνιστούν «αναγνώριση όμοιας χρησιμότητας για επαγγελματικούς σκοπούς» απλώς δηλώνει ότι διακατέχεσαι από βεβαιότητες για πράγματα τα οποία απλώς αγνοείς παντελώς.

[lector]

2 λεπτά πριν, Zazula είπε

Το ότι οι προβλέψεις τού άρθρου 39α για σένα συνιστούν «αναγνώριση όμοιας χρησιμότητας για επαγγελματικούς σκοπούς» απλώς δηλώνει ότι διακατέχεσαι από βεβαιότητες για πράγματα τα οποία απλώς αγνοείς παντελώς.

Εγραψα και νωριτερα, μπαινουν στο ιδιο καζανι τα λαπτοπ τα κινητα/ταμπλετ και οι κονσολες. Μπορεις να διευκρινισεις ποιος ειναι ο κοινος τοπος αυτων των 3 συσκευων, οσον αφορα την επαγγελματικη χρηση;

[Zazula]

6 λεπτά πριν, lector είπε

Εγραψα και νωριτερα, μπαινουν στο ιδιο καζανι τα λαπτοπ τα κινητα/ταμπλετ και οι κονσολες. Μπορεις να διευκρινισεις ποιος ειναι ο κοινος τοπος αυτων των 3 συσκευων, οσον αφορα την επαγγελματικη χρηση;

Τα 'χεις εντελώς μπερδεμένα με αυτό το «μπαίνουν στο ίδιο καζάνι». Το καζάνι που εσύ βλέπεις δεν έχει την παραμικρή σχέση με την «χρησιμότητα για επαγγελματικούς σκοπούς» όπως εσύ την αντιλαμβάνεσαι. Σου τα έγραψα ήδη αναλυτικότατα. Η ενωσιακή νομοθεσία για τον ΦΠΑ στα συγκεκριμένα είδη δεν έχει καμία μα καμία (μα καμία όμως!) σχέση με την χρησιμότητα για επαγγελματικούς σκοπούς, αλλά με την κλοπή ΦΠΑ από καρουζέλ — σου το 'γραψα ήδη και αυτό.

Το ότι αδυνατείς να κατανοήσεις κάτι δεν υποδηλοί την ύπαρξη σκοτεινών μηχανισμών, αλλ' απλώς αναδεικνύει το ότι ή δεν γνωρίζεις κάτι ή δεν μπορείς να μάθεις για αυτό ή αρνείσαι να το καταλάβεις.

[logistoulis]

Edit λάθος 

Επεξ/σία 10 Ιουνίου από logistoulis

[Witcher1st]

26 minutes ago, lector said:

Εγραψα και νωριτερα, μπαινουν στο ιδιο καζανι τα λαπτοπ τα κινητα/ταμπλετ και οι κονσολες. Μπορεις να διευκρινισεις ποιος ειναι ο κοινος τοπος αυτων των 3 συσκευων, οσον αφορα την επαγγελματικη χρηση;

Τα αγοραζουν χωρις ΦΠΑ και τα πουλανε εδω μεσα με ΦΠΑ. Profit.

[Jmanol000]

Ενας οδοντίατρος μπορεί να πάρει 39α; Έχω μπερδευτεί που κάποιοι δικαιούνται ενώ άλλοι όχι 

[paredwse]

2 hours ago, Jmanol000 said:

Ενας οδοντίατρος μπορεί να πάρει 39α; Έχω μπερδευτεί που κάποιοι δικαιούνται ενώ άλλοι όχι 

Ο οδοντίατρος εμπίπτει σε κανονικό καθεστώς ΦΠΑ; 
Όχι. 
 

[james01gr]

Στις 9/6/2025 στις 10:22 ΜΜ, lector είπε

Πολυ λογικο, γιατι καθε ξενοδοχειο που σεβεται τον εαυτο του εχει ενα ps5 σε καθε σουιτα. 

Με την ιδια λογικη και οι καφετιερες θα επρεπε να υπαγονται στο 39α.

Ποιος ξερει τι δυσωδη συμφεροντα εξυπηρετουσε ο νομοθετης...

το 39α έγινε γιατί πολλοί ''μάγκες'' έφτιαχναν εταιρείες με κινητά, τάμπλετ και λαπτοπ. έκαναν εισαγωγές από χώρες της ΕΕ (χωρίς ΦΠΑ δλδ), πούλαγαν κάτω του κόστους, μάζευαν το ΦΠΑ, έκλειναν τις εταιρείες και το ΦΠΑ πήγαινε τσέπη. με το 39α καθάρισε κάπως η αγορά από αυτούς. 

Στις 9/6/2025 στις 7:05 ΜΜ, sheik είπε

Μια ερώτηση για όποιον γνωρίζει. Βλέπω ότι στο 39α είναι και οι κονσόλες. Πιο επάγγελμα όμως δικαιολογεί την αγορά τους μέσω 39α; Πχ μπορεί ένας πολιτικός μηχανικός να αγοράσει κονσόλα;

αγοράζεις ότι θες αρκεί να μπορείς να τεκμηριώσεις τον λόγο της αγοράς. πες πως το έχεις να ασχολουνται οι πελάτες κατά την αναμονή, παίζουν με αυτό οι υπάλληλοι στο διάλλειμα κτλ κτλ

21 ώρες πριν, Witcher1st είπε

Τα αγοραζουν χωρις ΦΠΑ και τα πουλανε εδω μεσα με ΦΠΑ. Profit.

μόνο που εάν τους κάνουν κανέναν έλεγχο πρέπει να έχουν το κινητό στην κατοχή τους μέχρι να αποσβεστεί η αξία του. δεν είναι τόσο απλό. εάν δεν έχει αποσβεστεί η αξία του, τότε πρέπει να ξεχρεωθεί με τιμολόγιο πώλησης.

Επεξ/σία 10 Ιουνίου από james01gr