Προς το περιεχόμενο

Εθνική ομάδα μπάσκετ


Getta Robo

Προτεινόμενες αναρτήσεις

25 λεπτά πριν, BackFromHell είπε

απο μια Τσεχια που οι 10 παιχτες της αγωνιζονται σε ομαδες που δε γνωριζω

....πάντως δεν είναι ότι αυτοί οι 10 παίξανε "τυπικό μπάσκετ", επιπέδου της άγνωστης Νίμπουργκ. Ξεσκίστηκαν θες πες, ουσίες πήρανε-δεν ξέρω τί κάνανε, και δεν ξέρω καν τί θα κάνουνε παρακάτω, όμως δεν είναι ότι παίζανε σα μαλάκες και εμείς πιο μαλάκες από τους μαλάκες χάσαμε σα ζώα...Ζήλευες (και ταυτόχρονα καταριόσουν) τον τρόπο που παίξανε (και σήμερα αλλά και σε όλο του τουρνουά) οι Τσέχοι, οπότε μπορεί να ήταν το πρώτο τους παγκόσμιο από τα 90ies που υφίστανται ως ξεχωριστή χώρα και ονομαστικά να είναι "ποιός Θανάσης;" η φράση "μπάσκετ στην Τσεχία", αλλά δεν είναι λίγο αυτό που αποπειραθήκαμε σήμερα, απέναντι σε μια ομάδα και αρχιδάτη και ταλαντούχα και ικανή και (κυρίως) σωστή και ψύχραιμη με τα βασικά και την ουσία χωρίς ΚΑΘΟΛΟΥ φρουφρου (...όσο κι αν - δικιά μου γνώμη - βοηθήθηκε τα μάλλα από τους γκρι, και να περάσουν, αλλά και να κρατηθούνε στο παρκέ, ειδικά όταν ο τρόπος που έπαιξε ο Καλάθης σήμερα, θα έφτανε να αποσυντονίσει πολλούς και διάφορους άλλους αντιπάλους....)

...και ξεκινήσαμε και με ένα "-12" απέναντι σε ΑΥΤΗΝ την ομάδα, επίσης.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δεν περίμενα οτι θα κατάφερνε τίποτα η εθνική μας. Καλός ο Αντετοκούμπο αλλά αν δεν έχεις γενικά ομάδα και καλούς παίκτες δεν καταφέρνεις κάτι. Αυτό που μας στοίχισε πραγματικά ήταν η ήττα απ' την Βραζιλία, τώρα τι 12 πόντους με Τσεχίες και πράσινα άλογα, το περίμενα οτι δεν θα νικούσαμε με 12 πόντους την Τσεχία, το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι που λίγο να ξεφύγεις, να χαλαρώσεις, να ατονίσεις, να μην προσέξεις, ο αντίπαλος σε πατάει, ροκανίζει την διαφορά και σε απειλεί, αν θέλαμε νίκη με 12 πόντους έπρεπε να είχαμε στο τσεπάκι μας μόνιμη διαφορά 20-25 πόντων και παραπάνω από την 1η περίοδο, τώρα το τι λένε με διαμαρτυρίες από διαιτησίες και τρίχες εγώ τα ακούω βερεσέ. Άλλη μια ευκαιρία χάθηκε, τώρα λένε για τους επόμενους ολυμπιακούς ούτε εκεί θα καταφέρουμε κάποια διάκριση.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Πάντως οι αιώνιοι έχουν και αυτοί ευθύνη για το θέμα που υπάρχει με την έλλειψη ταλαντούχων νέων  παιχτών.

Ο αρρωστημένος  ανταγωνισμός που υπάρχει μεταξύ των δυο ομάδων τα τελευταία χρόνια και η επιθυμία τους για να φτιάξουν τον περιβόητο ελληνικό κορμό τους έχει οδηγήσει  στο  να παίρνουν ότι ταλαντούχο παίχτη υπάρχει από 15 μέχρι 19 χρόνων.Ολοι αυτοί οι παίχτες στις μεγάλες ομάδες δυστυχώς δεν εξελίσσονται,μένουν στάσιμοι και στο τέλος φεύγουν στα 22 ως αποτυχημένοι.Παιχτες που διαπρέπουν στις μικρές εθνικές και μετά εξαφανίζονται.

Παλιοτερα οι παίχτες έπαιζαν στις μικρότερες ομάδες τις Α1 για μερικά χρόνια,πριν κάνουν το επόμενο βήμα.Ο Λαζαρος,ο Χατζηβρέττας και ο Διαμαντίδης είχαν δείξει την αξία τους στον Ηρακλή,ο Σπανουλης και ο Καϊμακόγλου στο Μαρούσι,ο Παπαλουκας στον Πανιωνιο,ο Τσαρτσαρης στο Περιστέρι.Και είναι πολλοί ακόμα και αν πάμε πιο πίσω θα βρούμε ακόμα πιο πολλούς.

 

Επεξ/σία από moure
  • Like 5
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Εν ολίγοις παίξαμε το ίδιο μπάσκετ με το Ευρωπαϊκό με Μίσσα. Ίδια σχολή ο Σκουρτόπουλος. Ο Γιάννης δεν αξιοποιήθηκε.

Για μένα το πρόβλημα δεν είναι ο Βασιλακόπουλος. Το πρόβλημα είναι ότι η μπασκετική μας σχολή είναι ξεπερασμένη.

Μια καλή λύση είναι η πρόσληψη ενός προπονητή όπως ο Πιτίνο. Ενός Δασκάλου και παιδαγωγού.

 

Επεξ/σία από DIMITRISG
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σε παρακαλώ θεέ μου μην δω Μπουρούση και Παπανικολάου να κατεβαίνουν στο Προλυμπιακό γιατί θα κόψω φλέβες.

Κάτι ακούγεται για Μπαρτζώκα.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

για μενα στο προλυμπιακο να παει με την εφηβων και μερικα ταλαντουχα παιδια της Α1 αν θελουν να ξεκινησουν να χτισουν κατι απο την αρχη

ειδαλως θα καλουν γερουσιες για να βγαλουν υποχρεωσεις και μετα ενα προπονητη με οραμα , να φτιαξουν μια ομαδα ενα επιτελειο να ασχοληθουν σοβαρα γιατι

με 2-3 ατομα δε γινεται χωριο

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

9 λεπτά πριν, kostasbm είπε

για μενα στο προλυμπιακο να παει με την εφηβων και μερικα ταλαντουχα παιδια της Α1 αν θελουν να ξεκινησουν να χτισουν κατι απο την αρχη

Επειδή δεν έχει πέσει αρκετά το παγκόσμιο status της εθνικής μπάσκετ, πρέπει να στείλουμε και την εφήβων σε σκληρό τουρνουά για να αποκτήσουν ψυχολογικά και οι έφηβοι..

Δε γίνεται να ενσωματώνεις πάνω από 1-2 έφηβους στην ανδρών κάθε φορά.

Άλλο ένα σημείο που δεν άγγιξε ο coach..

37 λεπτά πριν, Timonas είπε

Κάτι ακούγεται για Μπαρτζώκα.

Πάλι από την αρχή θα φάμε το παραμύθι;

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μόλις τώρα, Diinekis21 είπε

Επειδή δεν έχει πέσει αρκετά το παγκόσμιο status της εθνικής μπάσκετ, πρέπει να στείλουμε και την εφήβων σε σκληρό τουρνουά για να αποκτήσουν ψυχολογικά και οι έφηβοι..

Δε γίνεται να ενσωματώνεις πάνω από 1-2 έφηβους στην ανδρών κάθε φορά.

Άλλο ένα σημείο που δεν άγγιξε ο coach..

Πάλι από την αρχή θα φάμε το παραμύθι;

ναι καλα τα λες αλλα ετσι καθε φορα και εχουμε 35 αρηδες να παιζουν οπως και στη ποδοσφαιρου οταν καλουσε απο υποχρεωση γιατι βοηθησε στη προηγουμενη διοργανωση....

απο αυτους που εχουμε οι περισσοτεροι εχουν ψυχολογικα ,αν δεν αποκλτησαν και αλλα τωρα οποτε απο καπου να γινει αρχη

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

5 λεπτά πριν, kostasbm είπε

ναι καλα τα λες αλλα ετσι καθε φορα και εχουμε 35 αρηδες να παιζουν οπως και στη ποδοσφαιρου οταν καλουσε απο υποχρεωση γιατι βοηθησε στη προηγουμενη διοργανωση....

απο αυτους που εχουμε οι περισσοτεροι εχουν ψυχολογικα ,αν δεν αποκλτησαν και αλλα τωρα οποτε απο καπου να γινει αρχη

Άμα μπορείς να ενσωματώνεις 1-2 μικρότερους σε κάθε διοργάνωση είσαι σούπερ.

Δεν χρειάζεται να κάψουμε το οικόδημα! 

Αλλά με φιλοσοφία ομοσπονδίας "Έχουμε παίκτες, τι να τον κάνουμε τον προπονητή" και φιλοσοφία προπονητή "πφφ βρείτε μου 3 guard" , φαίνεται να έχουμε άλλα προβλήματα...

 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

10 ώρες πριν, rus είπε

Eυσεβεις ποθοι.

Δε νομιζω να ελεγες τα ιδια, θα πανηγυριζες όπως και ολοι οσοι τωρα γκρινιαζουν, με αναφορες για ηρωες παιχτες κλπ. Αδυναμίες εχουν ολες οι ομαδες. Μα ηδη αλλαξε στο τελευταιο παιχνιδι, δε παιξαμε όπως με Βραζιλια. Και δε μπορούμε να προεξοφλούμε τι θα γινοταν στη συνεχεια, αν ο αντιπαλος ηταν σε κακη ημερα θα μπαιναμε στους 4. 

Κάνεις απλώς υποθέσεις με βάση το πόσο ανώριμοι είναι οι Έλληνες φίλαθλοι και με τσουβαλιάζεις μαζί τους. 

Και την Τσεχία να περνάγαμε γιατί να πανηγυρίσω? Για ποιο πράγμα? Να ξαναπώ τώρα τα ίδια βαριέμαι... 

Είπαμε όσοι δεν έχουν παρωπίδες είχαμε δει πια ήταν η εθνική από πριν δεν χρειάζονταν τα επίσημα. όλοι οι υπόλοιποι συνεχίστε να κάνετε υποθέσεις και να λέτε για FIBA ranking κτλ και να δίνετε συνεχώς δικαιολογίες και ο Βασιλακόπουλος με τον Σκουρτόπουλο και άλλοι ανάξιοι που είναι στο τιμόνι της εθνικής θα μείνουν για άλλα δέκα χρόνια.

 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

2 ώρες πριν, Βασίλης_29 είπε

Δεν περίμενα οτι θα κατάφερνε τίποτα η εθνική μας. Καλός ο Αντετοκούμπο αλλά αν δεν έχεις γενικά ομάδα και καλούς παίκτες δεν καταφέρνεις κάτι. Αυτό που μας στοίχισε πραγματικά ήταν η ήττα απ' την Βραζιλία, τώρα τι 12 πόντους με Τσεχίες και πράσινα άλογα, το περίμενα οτι δεν θα νικούσαμε με 12 πόντους την Τσεχία, το μπάσκετ είναι ένα παιχνίδι που λίγο να ξεφύγεις, να χαλαρώσεις, να ατονίσεις, να μην προσέξεις, ο αντίπαλος σε πατάει, ροκανίζει την διαφορά και σε απειλεί, αν θέλαμε νίκη με 12 πόντους έπρεπε να είχαμε στο τσεπάκι μας μόνιμη διαφορά 20-25 πόντων και παραπάνω από την 1η περίοδο, τώρα το τι λένε με διαμαρτυρίες από διαιτησίες και τρίχες εγώ τα ακούω βερεσέ. Άλλη μια ευκαιρία χάθηκε, τώρα λένε για τους επόμενους ολυμπιακούς ούτε εκεί θα καταφέρουμε κάποια διάκριση.

Kανείς που καταλαβαίνει 5 πράγματα δεν περίμενε κάτι "καλό", αλλά όλοι ελπίζαμε στο "ό,τι καλύτερο". Κυρίως λόγω παρουσίας Γιάννη φυσικά, αλλά και επειδή και οι υπόλοιποι έχουν εμπειρίες πολλές πια  με ομάδες τους αλλά και εθνική (Πρίντεζης/ Σλούκας/Καλάθης), όπως και λόγω  λογικής "τόσα χρόνια στην απέξω, κάποια στιγμή θα ξεστραβώσει. Κακό δεν ήταν να ελπίζει κανείς - κακό θα ήταν να είχε το "καλό" δεδομένο. Ειδικά όταν παρά τις ελπίδες και τα ευχολόγια (έστω "δικαιολογημένα"), υπάρχουν σημαντικά στανταράκια ως παικτικά και τεχνικά θέματα, διαχρονικά :  προπονητές "μικρού διαμετρήματος", μικρά ποσοστά στις βολές, αδυναμία ελέγχου των ρημπάουντ (ειδικά επιθετικών), απουσία 1-2 ΕΣΤΩ περιφερειακών σουτέρ με σχετική αξιοπιστία, βεβιασμένες επιλογές περιφεριεκού σουτ, μη καλή κυκλοφορία μπάλας (μην πω ανεπαρκής), ανεπαρκείς ψηλούς (αμυντικά, επιθετικά, βοηθητικά), κακές συνεργασίες (εδικά αμυντικά), μη "μόνιμη" πίεση στην μπάλα, ΚΑΚΙΣΤΕΣ εν γένει επιστροφές όπως και spacing, αδυναμία καταννόησης της σημαντικότητας του σωστού μπλοκ-άουτ - και ο κατάλογος των χρονίων αδυναμίων δεν έχει τελειωμό....

Όμως ούτε πχ το '05 ξεκινήσαμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Βέβαια τότε και Ευρωπαϊκό "απλώς" ήταν, και διάφορες ευρωπαϊκές ίσα που ανέκαμπταν από πολεμικές πληγές/οικονομικές πληγές (τη στιγμή που εμείς ζούσαμε εδώ σε εποχές "χλίδας") και είχαμε μια ξεχωριστή φουρνιά/συγκυρία παικτών (τρίδυμο ψηλών γκαρντ εξαιρετικών δυνατοτήτων + κάποιους ψηλούς-ημίψηλους που μασάγανε σίδερα, πέρα από τις φαινόμενες δυνατότητές τους). Και για να μην ξεχνιόμαστε, ούτε πάνω σε ομάδες-μεγαθήρια πέσαμε τότε, αλλά χρειαστήκανε τα "βάλτο αγόρι μου" και σουτ από τα 8-10 μέτρα για να φτάσουμε τελικό. Ούτε λοιπόν τότε ήμασταν "υπερομάδα", και σα να το έχουμε ξεχάσει αυτό...(Για να μην πω για το '87 που παίζαμε εντός, και είχαμε και μια καλαθομηχανή άνευ προηγουμένου στις τάξεις μας).

Η εθνική είναι γενικής δυναμικότητας κάπου γύρω στη δεκάδα στην παγκόσμια κατάταξη (και δεν εννοώ απλά στεγνούς αριθμούς και ράνκινγκς), διαχρονικά. Οτιδήποτε άλλο, ήταν-είναι-ΘΑ είναι, υπερβάσεις. Ακόμα και το '06, άλλες  99 φορές να παίζαμε με τον Σιζέφσκι, πιθανότατα να χάναμε και τις 99. Η νίκη, όσο κι αν ήταν επάξια (εννοείται), ήταν ένα είδος "κλοπής" : λίγο που πιάσαμε στον ύπνο τους "υπεροπτικούς" ΝΕΟΥΣ των Αμερικάνων, λίγο που τα σουτ μας βγήκανε, λίγο που υπνωτίστηκαν από τον απρόσμενο ρυθμό του πικ-πικ-πικ μας. Το πόσο αληθινά ισχυροί ήμασταν, φάνηκε που μας σκορπίσανε οι Ισπανοί στον τελικό, χωρίς μάλιστα καν Πάου (...οκ, ξεσκίστηκαν κι αυτοί με τα τρίποντα, δεκτό - αλλά δεν ήταν μόνο αυτά που επικρατήσανε). Υπερβάσεις λοιπόν πάντα υπήρχαν (στην ιστορία) και πάντα θα υπάρχουν. Και κάπως έτσι είναι που βγαίνουν και τα στατιστικά - για να πάρεις ένα ευρωπαϊκό, κάποια χρονιά θα χάσεις κι από Νιγηρία...Σχολή άλλωστε μπασκετική, δεν έχουμε. Ούτε στο γρήγορο παιχνίδι με ψηλούς και σουτέρ όπως οι Ισπανοί έχουμε σχολή, ούτε σε πάσα/σουτ/σετ/άμυνα/ατομική υπεροχή σε δεμένο ομαδικό σύνολο όπως οι "Γιούγκοι", ούτε αθληταράδες αμυντικόσκυλα όπως οι Γάλλοι, ούτε όπως οι Λιθουανοί προσευχόμαστε σε μπασκέτες και τρώμε πορτοκαλιές μπάλες για πρωινό αντί για πορτοκάλια όπως οι Λιθουανικοί, και τέλος, δυστυχώς ούτε η ράτσα βοηθάει ιδιαίτερα (σωματικά χαρακτηριστικά) : ένα μάτσο κοντών κλεφτών και αρματωλών (/αμρτωλών) γιουρουσάδων είμαστε κατά βάση, που η "σχολή" μας συνοψίζεται σε αντιγραφές (επιλεκτικές και ενίοτε κακές) του γιουγκομόντελου, και δη περασμένων ετών (δεκαετιών...), που συνήθως περιμένουμε να πάει το παιχνίδι στο τέλος για να το...κλέψουμε ηρωικά...Με βάση τα παραπάνω, γενικά δεν μπορούμε να απαιτούμε μετάλλια, αλλά συνήθως μπορούμε να ελπίζουμε. Κάτι σαν την πολιτικοοικονομική μας καθημερινότητα ένα πράγμα δηλαδή.

Στο σήμερα : όντως καλός ο Γιάννης, αλλά νέος για ΦΙΜΠΑ και "λίγος" - "γεννημένος στον νότο / ξεχασμένος αλλού" που θα έλεγαν και τα Σπαθιά , ήρθε από έναν πολύ συγκεκριμένο κόσμο και θέλει ωριμότητα για να μπορέσει να μεταφέρει τα καλά στοιχεία του ΝΒΑ στα ματς ΦΙΜΠΑ. Το θετικό είναι ότι σίγουρα η φετεινή εμπειρία θα του έκανε διάφορα καλά - μένει να το δούμε στην πορεία του βέβαια (προφανώς είναι παίκτης κι Άνθρωπος που μαθαίνει κι εξελίσσεται βέβαια). Δεν τον υποτιμώ, στη σωστή του θέση τον βάζω - μην ξεχνάμε άλλωστε πως δεν μεγάλωσε με χρυσά κουτάλια και κολλέγια ή έστω playgrounds και highschools της μπασκετομάνας Αμερικής, αλλά στα Πατήσια και τον μικρόκοσμο ενός...Φιλαθλητικού. Γι' αυτό και είχε late start εκεί που είναι τώρα και δικαιολογείται η όποια μπασκετική του ανωριμότητα. Του χρόνου είμαι βέβαιος ότι θα είναι πολύ πιο ώριμος - όπως και κάθε χρόνο κι έπειτα.

Όσο για Βραζιλία, αυτήν ακούω εγώ βερεσέ. Αν χθες δεν μας σκίζανε από το 2ο ημίχρονο και μετά οι γκρίζοι λύκοι, σήμερα κανένας δεν θα την θυμότανε. Όπως δεν θα την θυμότανε κι αν είχαμε βάλει χθες περισσότερες/τις πιο κρίσιμες βολές. Όπως δεν θα την θυμότανε αν δεν αυτοκτονούσαμε τρώγοντας ένα -25 από τους γερο-σελεσάους. Κάποιοι χρησιμοποιούν στοχευμένα την (κάθε) διαιτησία για να στέλνουν την μπάλα στην εξέδρα και τα προβλήματα κάτω από το χαλί (φίλαθλοι, αθλητικογράφοι, ομοσπονδιακοί κλπ), αλλά μην το πάμε στο άλλο άκρο και κοροϊδευόμαστε : μας γάμησαν χθες τα γκρι παρτάλια. Και δεν είναι το θέμα ότι δεν περάσαμε, δεν μας στέρησαν το χρυσό, το μπούμερανγκ των Αυστραλών θα μας ερχόταν κατακούτελα (πιθανότατα) και θα γυρνάγαμε ούτως ή άλλως νωρίς πίσω, αλλά το θέμα είναι ότι χθες φτύσαμε αίμα στο παρκέ και ήταν άδικο όλο αυτό που ε΄γινε, όπως έγινε (χωρίς να σημαίνει ότι απαραίτητα θα είχαμε περάσει αν σφυρίζανε σωστά - χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε τις βολές που γαμώ το κέρατο δεν υπάρχει δικαιολογία που τις χάνουμε ΜΙΑ ΖΩΗ). Αλλά μην το κάνουμε σαν την πιτσιρίκα που περνάει μεσάνυχτα μόνη της με μίνι μέσα από πάρκο και μετά λέμε ΜΟΝΟ "ε τα γύρευε ο κώλος σου". Τα γύρευε, σύμφωνοι, αλλά έχει κι ο βιαστής τις ευθύνες του ε.

Όσο για το προ-ολυμπιακό του '19, πράγματι, τίποτα ως αντικειμενικό δεδομένο δεν εξασφαλίζει ότι ΔΕΝ θα τον πχιούμε και του χρόνου. Ειδικά αν πάμε με παρόμοιο ρόστερ, με παρόμοιο κόουτς, με παρόμοιες τακτικές, με παρόμοια αντιμετώπιση των παιχνιδιών, μιας και κάποια στανταράκια δεν πρόκειται φυσικά ν' αλλάξουν τόσο σύντομα (πχ βολές, περιφερειακό σουτ, έλλειψη ταλέντου στους ψηλούς κλπκλπ). Εκπλήξεις (...θαύματα...) / υπερβάσεις όμως γίνονται, και σε αυτά έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε και κυρίως να ελπίζουμε...

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

4 λεπτά πριν, washcloud είπε

Kανείς που καταλαβαίνει 5 πράγματα δεν περίμενε κάτι "καλό", αλλά όλοι ελπίζαμε στο "ό,τι καλύτερο". Κυρίως λόγω παρουσίας Γιάννη φυσικά, αλλά και επειδή και οι υπόλοιποι έχουν εμπειρίες πολλές πια  με ομάδες τους αλλά και εθνική (Πρίντεζης/ Σλούκας/Καλάθης), όπως και λόγω  λογικής "τόσα χρόνια στην απέξω, κάποια στιγμή θα ξεστραβώσει. Κακό δεν ήταν να ελπίζει κανείς - κακό θα ήταν να είχε το "καλό" δεδομένο. Ειδικά όταν παρά τις ελπίδες και τα ευχολόγια (έστω "δικαιολογημένα"), υπάρχουν σημαντικά στανταράκια ως παικτικά και τεχνικά θέματα, διαχρονικά :  προπονητές "μικρού διαμετρήματος", μικρά ποσοστά στις βολές, αδυναμία ελέγχου των ρημπάουντ (ειδικά επιθετικών), απουσία 1-2 ΕΣΤΩ περιφερειακών σουτέρ με σχετική αξιοπιστία, βεβιασμένες επιλογές περιφεριεκού σουτ, μη καλή κυκλοφορία μπάλας (μην πω ανεπαρκής), ανεπαρκείς ψηλούς (αμυντικά, επιθετικά, βοηθητικά), κακές συνεργασίες (εδικά αμυντικά), μη "μόνιμη" πίεση στην μπάλα, ΚΑΚΙΣΤΕΣ εν γένει επιστροφές όπως και spacing, αδυναμία καταννόησης της σημαντικότητας του σωστού μπλοκ-άουτ - και ο κατάλογος των χρονίων αδυναμίων δεν έχει τελειωμό....

Όμως ούτε πχ το '05 ξεκινήσαμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Βέβαια τότε και Ευρωπαϊκό "απλώς" ήταν, και διάφορες ευρωπαϊκές ίσα που ανέκαμπταν από πολεμικές πληγές/οικονομικές πληγές (τη στιγμή που εμείς ζούσαμε εδώ σε εποχές "χλίδας") και είχαμε μια ξεχωριστή φουρνιά/συγκυρία παικτών (τρίδυμο ψηλών γκαρντ εξαιρετικών δυνατοτήτων + κάποιους ψηλούς-ημίψηλους που μασάγανε σίδερα, πέρα από τις φαινόμενες δυνατότητές τους). Και για να μην ξεχνιόμαστε, ούτε πάνω σε ομάδες-μεγαθήρια πέσαμε τότε, αλλά χρειαστήκανε τα "βάλτο αγόρι μου" και σουτ από τα 8-10 μέτρα για να φτάσουμε τελικό. Ούτε λοιπόν τότε ήμασταν "υπερομάδα", και σα να το έχουμε ξεχάσει αυτό...(Για να μην πω για το '87 που παίζαμε εντός, και είχαμε και μια καλαθομηχανή άνευ προηγουμένου στις τάξεις μας).

Η εθνική είναι γενικής δυναμικότητας κάπου γύρω στη δεκάδα στην παγκόσμια κατάταξη (και δεν εννοώ απλά στεγνούς αριθμούς και ράνκινγκς), διαχρονικά. Οτιδήποτε άλλο, ήταν-είναι-ΘΑ είναι, υπερβάσεις. Ακόμα και το '06, άλλες  99 φορές να παίζαμε με τον Σιζέφσκι, πιθανότατα να χάναμε και τις 99. Η νίκη, όσο κι αν ήταν επάξια (εννοείται), ήταν ένα είδος "κλοπής" : λίγο που πιάσαμε στον ύπνο τους "υπεροπτικούς" ΝΕΟΥΣ των Αμερικάνων, λίγο που τα σουτ μας βγήκανε, λίγο που υπνωτίστηκαν από τον απρόσμενο ρυθμό του πικ-πικ-πικ μας. Το πόσο αληθινά ισχυροί ήμασταν, φάνηκε που μας σκορπίσανε οι Ισπανοί στον τελικό, χωρίς μάλιστα καν Πάου (...οκ, ξεσκίστηκαν κι αυτοί με τα τρίποντα, δεκτό - αλλά δεν ήταν μόνο αυτά που επικρατήσανε). Υπερβάσεις λοιπόν πάντα υπήρχαν (στην ιστορία) και πάντα θα υπάρχουν. Και κάπως έτσι είναι που βγαίνουν και τα στατιστικά - για να πάρεις ένα ευρωπαϊκό, κάποια χρονιά θα χάσεις κι από Νιγηρία...Σχολή άλλωστε μπασκετική, δεν έχουμε. Ούτε στο γρήγορο παιχνίδι με ψηλούς και σουτέρ όπως οι Ισπανοί έχουμε σχολή, ούτε σε πάσα/σουτ/σετ/άμυνα/ατομική υπεροχή σε δεμένο ομαδικό σύνολο όπως οι "Γιούγκοι", ούτε αθληταράδες αμυντικόσκυλα όπως οι Γάλλοι, ούτε όπως οι Λιθουανοί προσευχόμαστε σε μπασκέτες και τρώμε πορτοκαλιές μπάλες για πρωινό αντί για πορτοκάλια όπως οι Λιθουανικοί, και τέλος, δυστυχώς ούτε η ράτσα βοηθάει ιδιαίτερα (σωματικά χαρακτηριστικά) : ένα μάτσο κοντών κλεφτών και αρματωλών (/αμρτωλών) γιουρουσάδων είμαστε κατά βάση, που η "σχολή" μας συνοψίζεται σε αντιγραφές (επιλεκτικές και ενίοτε κακές) του γιουγκομόντελου, και δη περασμένων ετών (δεκαετιών...), που συνήθως περιμένουμε να πάει το παιχνίδι στο τέλος για να το...κλέψουμε ηρωικά...Με βάση τα παραπάνω, γενικά δεν μπορούμε να απαιτούμε μετάλλια, αλλά συνήθως μπορούμε να ελπίζουμε. Κάτι σαν την πολιτικοοικονομική μας καθημερινότητα ένα πράγμα δηλαδή.

Στο σήμερα : όντως καλός ο Γιάννης, αλλά νέος για ΦΙΜΠΑ και "λίγος" - "γεννημένος στον νότο / ξεχασμένος αλλού" που θα έλεγαν και τα Σπαθιά , ήρθε από έναν πολύ συγκεκριμένο κόσμο και θέλει ωριμότητα για να μπορέσει να μεταφέρει τα καλά στοιχεία του ΝΒΑ στα ματς ΦΙΜΠΑ. Το θετικό είναι ότι σίγουρα η φετεινή εμπειρία θα του έκανε διάφορα καλά - μένει να το δούμε στην πορεία του βέβαια (προφανώς είναι παίκτης κι Άνθρωπος που μαθαίνει κι εξελίσσεται βέβαια). Δεν τον υποτιμώ, στη σωστή του θέση τον βάζω - μην ξεχνάμε άλλωστε πως δεν μεγάλωσε με χρυσά κουτάλια και κολλέγια ή έστω playgrounds και highschools της μπασκετομάνας Αμερικής, αλλά στα Πατήσια και τον μικρόκοσμο ενός...Φιλαθλητικού. Γι' αυτό και είχε late start εκεί που είναι τώρα και δικαιολογείται η όποια μπασκετική του ανωριμότητα. Του χρόνου είμαι βέβαιος ότι θα είναι πολύ πιο ώριμος - όπως και κάθε χρόνο κι έπειτα.

Όσο για Βραζιλία, αυτήν ακούω εγώ βερεσέ. Αν χθες δεν μας σκίζανε από το 2ο ημίχρονο και μετά οι γκρίζοι λύκοι, σήμερα κανένας δεν θα την θυμότανε. Όπως δεν θα την θυμότανε κι αν είχαμε βάλει χθες περισσότερες/τις πιο κρίσιμες βολές. Όπως δεν θα την θυμότανε αν δεν αυτοκτονούσαμε τρώγοντας ένα -25 από τους γερο-σελεσάους. Κάποιοι χρησιμοποιούν στοχευμένα την (κάθε) διαιτησία για να στέλνουν την μπάλα στην εξέδρα και τα προβλήματα κάτω από το χαλί (φίλαθλοι, αθλητικογράφοι, ομοσπονδιακοί κλπ), αλλά μην το πάμε στο άλλο άκρο και κοροϊδευόμαστε : μας γάμησαν χθες τα γκρι παρτάλια. Και δεν είναι το θέμα ότι δεν περάσαμε, δεν μας στέρησαν το χρυσό, το μπούμερανγκ των Αυστραλών θα μας ερχόταν κατακούτελα (πιθανότατα) και θα γυρνάγαμε ούτως ή άλλως νωρίς πίσω, αλλά το θέμα είναι ότι χθες φτύσαμε αίμα στο παρκέ και ήταν άδικο όλο αυτό που ε΄γινε, όπως έγινε (χωρίς να σημαίνει ότι απαραίτητα θα είχαμε περάσει αν σφυρίζανε σωστά - χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάμε τις βολές που γαμώ το κέρατο δεν υπάρχει δικαιολογία που τις χάνουμε ΜΙΑ ΖΩΗ). Αλλά μην το κάνουμε σαν την πιτσιρίκα που περνάει μεσάνυχτα μόνη της με μίνι μέσα από πάρκο και μετά λέμε ΜΟΝΟ "ε τα γύρευε ο κώλος σου". Τα γύρευε, σύμφωνοι, αλλά έχει κι ο βιαστής τις ευθύνες του ε.

Όσο για το προ-ολυμπιακό του '19, πράγματι, τίποτα ως αντικειμενικό δεδομένο δεν εξασφαλίζει ότι ΔΕΝ θα τον πχιούμε και του χρόνου. Ειδικά αν πάμε με παρόμοιο ρόστερ, με παρόμοιο κόουτς, με παρόμοιες τακτικές, με παρόμοια αντιμετώπιση των παιχνιδιών, μιας και κάποια στανταράκια δεν πρόκειται φυσικά ν' αλλάξουν τόσο σύντομα (πχ βολές, περιφερειακό σουτ, έλλειψη ταλέντου στους ψηλούς κλπκλπ). Εκπλήξεις (...θαύματα...) / υπερβάσεις όμως γίνονται, και σε αυτά έχουμε το δικαίωμα να περιμένουμε και κυρίως να ελπίζουμε...

συμφωνώ σε όλα τα "τεχνικά" που λες, αλλά θέλω να προσθέσω μια προσωπική παρατήρηση:

δε μου φταίει τόσο ο Βασιλακόπουλος, ο Σκουρτόπουλος, ο Γιάννης που δεν έχει μεγαλώσει, ο Καλάθης που θα παραμείνει στεφάνης κτλ.

Θεωρώ πως δεν σεβόμαστε το άθλημα: ο οπαδισμός έχει εισβάλλει για τα καλά, πρωταθλήματα δεν τελειώνουν, ομάδες αποχωρούν από το γήπεδο, σπάμε κερκίδες, υποβιβάζουμε ομάδες για σκοπιμότητα, καπνίζουμε σε κλειστά γήπεδα, δέρνουμε διαιτητές, βρίζουμε και τρομοκρατούμε στα social, κτλ.

αυτή η έλλειψη σεβασμού μας έχει αρρωστήσει: και αυτή η αρρώστια είναι πλέον εμφανής...Αν σεβόμασταν το άθλημα, και ο Βασιλακόπουλος θα ήταν σπίτι του εδώ και χρόνια, και ο Σκουρτόπουλος θα ζητούσε μια θέση στον πάγκο δίπλα σε ένα επιτελείο καταξιωμένων προπονητών και πολλά άλλα. 

Δεν ξέρω αν αυτό λύνεται με το να μαθαίνουν τα παιδιά να σουτάρουν από τα...2, θεωρώ πως λείπουν παιδαγωγικές και κοινωνικές αξίες στον αθλητισμό (και προφανώς όχι μόνο).  

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.
  • Δημιουργία νέου...