"Δένεστε" με άψυχα αντικείμενα;

[McNerd]

Εγώ ναι. Έτυχε κάποια στιγμή και έδωσα το ποδήλατο που είχα για 8-9 χρόνια. Τα πρώτα χρόνια είχε γίνει προέκταση του σώματός μου, πηγαίναμε παντού μαζί. Στην συνέχεια ήρθαν μετακομίσεις, υποχρεώσεις, και όπως δεν σήκωνε άλλο "αναβάθμιση" (δεν άξιζε τα λεφτά) και απλά έπιανε χώρο, το έδωσα σε κάποιον γνωστό να το κάνει ανταλλακτικά, παλιοσίδερα, ότι νομίζει. Τότε είχα ήδη κάνα χρόνο να το καβαλήσω, το χα ξεγραμμένο.

Καθώς ο τύπος το πήρε από τα χέρια μου και το τσούλησε μέχρι την αποθήκη, γύρισα και το κοίταξα για τελευταία φορά και μου ράγισε λίγο η καρδιά, σαν να αποχαιρετούσα φίλο.

[dollyyy19]

λογικο ειναι,οταν εχεις κοπιασει για να αποκτησεις ενα αντικειμενο,να εχεις μια αισθηση οτι ειναι προεκταση του εαυτου σου....εσυ το διαλεξες ,δεν σε διαλεξε........αυτο το δεσιμο με αψυχα,το καταλαβαινεις καλυτερα,οταν στα κλεβουν..............αλλα δεν καταλαβα,ειχες ενα λειτουργικο ποδηλατο,και το εδωσες για ανταλακτικα;τι του εκανες του καημενου;αυτο παντως,σιγουρα χαρηκε που το ξεφορτωθηκες............

[gokuthelegend]

λογικο ειναι,οταν εχεις κοπιασει για να αποκτησεις ενα αντικειμενο,να εχεις μια αισθηση οτι ειναι προεκταση του εαυτου σου....εσυ το διαλεξες ,δεν σε διαλεξε........αυτο το δεσιμο με αψυχα,το καταλαβαινεις καλυτερα,οταν στα κλεβουν..............αλλα δεν καταλαβα,ειχες ενα λειτουργικο ποδηλατο,και το εδωσες για ανταλακτικα;τι του εκανες του καημενου;αυτο παντως,σιγουρα χαρηκε που το ξεφορτωθηκες............

Ακριβώς αυτό. Εγώ πριν 13-14 χρόνια είχα πάει και είχα δουλέψει 1 ολόκληρο μήνα μεροκάματα σε οικοδομές (ανήλικος ακόμη τότε, και αμάθητος σε τέτοιες δουλειές). Με τα λεφτά που πήρα είχα πάρει ένα πανάκριβο για την τότε εποχή κινητό (κλασσικό dumbphone με κουμπιά, τότε δεν υπήρχαν τα smartphones). Το έχω ακόμη μέχρι σήμερα και δουλεύει κανονικότατα. Φυσικά τώρα έχω ένα smartphone τελευταίας τεχνολογίας, αλλά αυτό το παλιό το κρατάω σαν δεύτερο με twin sim για να το έχω σε περίπτωση ανάγκης. Επίσης έχω κρατήσει την τσάντα του σχολείου, είχα την ίδια από την 1η δημοτικού μέχρι και την 3η λυκείου, την είχαν αγοράσει πριν 20+ χρόνια οι γονείς μου. Φυσικά τώρα έχει λιώσει αλλά εγώ την κρατάω για ενθύμιο. Θυμάμαι που οι γονείς μου την είχαν πάρει 5.000 δραχμές οι οποίες πριν 20+ χρόνια ήταν πολλά λεφτά.

[txcellas]

Ναι. Όσο αχρείαστα και να είναι πλέον και παλιά όλοι έχουμε τον θησαυρό μας κάπου/ σαβούρα για τους άλλους!!

[vrwmiaris]

Όχι, εφόσον μπορώνα αγοράσω, δεν βάζω στεναχώρια.

[panossar95]

Μόνο με κονσολα. Από μικρός σκεφτόμουν να μην μας κλέψουν το σπίτι όταν λείπαμε όλοι διακοπές και μου πάρουν το playstation. Στο δημοτικό είχα σκεφτεί να αφησω και χαρτάκι. Ότι να ναι βλαμμένο παιδί

[aris1986]

Εγώ δεν έχω τέτοια κολλήματα, ίσως μόνο αν μου είχε δώσει κανένα ρολόι ο παππούς μου να πούμε από τον Β παγκόσμιο πόλεμο. Και πάλι θα το φυλούςα από σέβας. Τώρα για δικά μου πραγματα δεν με νοιάζει. Είχα ηλεκτρική κιθάρα από το 2009 όσα και να πέρασα μαζί της την πούλησα πήρα καλύτερη. New is always better για μενα. Ισχύει και για ποδήλατα, έπιπλα, τηλεόραση που την είχα ως φοιτητής κτλπ. Δεν δένομαι με αντικείμενα μόνο με ανθρώπους και ζωντανά.

[Supernova21]

Ναι, πιο πολυ απ ολα με το αυτοκινητο. Μαζι σε ολα, ευκολα, δυσκολα, αναγκες, χαρες, ταξιδια, γνωριμιες, δουλειες, συζητησεις με αγαπημενους εκει... Ηταν λες και ηξερε τα παντα. Το εχω παει (ενω ειχε βλαβη), διαδρομη 500χλμ για μεγαλη αναγκη και δεν εβγαλε τσιμουδια. Οταν γυρισα ξεκινησε να παραπονιεται, οποτε και το περιποιηθηκα. Λες και κρατιοταν επιτειδες.

 

Το πουλησα πριν 5 μηνες για να παρω αλλο και δεν το περιμενα οτι θα με πειραζε τοσο... Την επομενη μερα ενιωθα οτι λειπει δικος μου ανθρωπος.Πλεον το εχω ξεπερασει και αρχιζω να δενομαι σχεδον το ιδιο με το νεο.

[momotis]

μου ράγισε λίγο η καρδιά, σαν να αποχαιρετούσα φίλο.

 

Βαθύ.Στηρίζω.

 

[bluesattack]

Δεν θα το ελεγα δεσιμο αλλα θα ψιλοστεναχωριομουνα αν εχανα τα βιβλιαρακια ( εκδοσεις Λυχναρι ) της Αγκαθα Κριστι , τους τομους του Μικρου Ηρωα , τους 2 σκακιστικους τομους του Σιαπερα , τα βιβλια με τις καλυτερες παρτιδες του Φισερ και του Κασπαρωφ.Δεν θα μπορουσες να τα ξαναγοραζεις θα μου πεις.Ναι , αλλα τα θελω μουτζουρωμενα, σκονισμενα, ξεφτισμενα, σημειωμενα 

[gassim]

Εμένα μου διέρρηξαν το σπίτι και το μόνο που πήραν ήταν ο χρυσός σταυρός που είχε δώσει ο παππούς μου στον μπαμπά μου και εκείνος σε μένα.

Στον πατέρα μου δεν το είπα ποτέ, εγώ το ξέχασα εκείνο το απόγευμα.

[aris1986]

Εμένα μου διέρρηξαν το σπίτι και το μόνο που πήραν ήταν ο χρυσός σταυρός που είχε δώσει ο παππούς μου στον μπαμπά μου και εκείνος σε μένα.

Στον πατέρα μου δεν το είπα ποτέ, εγώ το ξέχασα εκείνο το απόγευμα.

Ήταν κάπου μόνος του ( ο σταυρός) ή με αλλά τιμαλφή; Γιατί αμα έφυγε μόνο ο Σταυρός είναι ύποπτο.

[Επισκέπτης]

Η διαμονη σε τοσες χωρες και οι μετακομισεις δεν αφησαν περιθωριο να δεθω με αντικειμενα η ανθρωπους.Το μονο πραγμα που μου λειπει ειναι τα γκρι Air Jordan 4 της εφηβειας που δεν εζησα (μου λειπει και αυτη)

[4saken]

τους τομους του Μικρου Ηρωα

Ναι!αν και δεν τους ειχα ολους συμπληρωσα προσφατα οσους ελειπαν αλλα σαν τους παλιους απο το 90 δεν ειναι.Επισης εινα αρκουδακι που ειχα μικρος και το πειρατικο καραβι.Ολα τα αλλα αναλωσιμα!

τους τομους του Μικρου Ηρωα

Ναι!αν και δεν τους ειχα ολους συμπληρωσα προσφατα οσους ελειπαν αλλα σαν τους παλιους απο το 90 δεν ειναι.Επισης εινα αρκουδακι που ειχα μικρος και το πειρατικο καραβι.Ολα τα αλλα αναλωσιμα!

[*nenya*]

Τις συλλογές απ'τα 90s Polly Pocket, My Little Pony και Lego λεω να τις παρω στον ταφο μου. Οπως και την Amiga. Με αλλα αντικειμενα δεν εχω δεθει.