Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

[kostasgpa]

7 λεπτά πριν, jerry banana είπε

Δεν συμφωνώ(προσωπικά μιλοντας πάντα) και για να πω την αλήθεια  το heart of stone dlc μου άρεσε περισσότερο από το blood and wine γιατί έβγαζε ένα πιο τρομαχτικό συναίσθημα. 

Έχω τερματίσει και τα dlc και το κυρίως τώρα που σου γράφω. 

Εγώ μόνο το base game έπαιξα, όχι τα dlc, απλά σου λέω τι διαβάζω από forums.

[jerry banana]

34 λεπτά πριν, kostasgpa είπε

Εγώ μόνο το base game έπαιξα, όχι τα dlc, απλά σου λέω τι διαβάζω από forums.

αξιζουν πολυ τα dlc να τα παιξεις εαν δεν το εχεις κανει.Ειδικα το hearts of stone.

[polonos1313]

Είχα τερματισει το μειν γκειμ και είχα αφήσει τα dlc και πρόσφατα τερμάτισα το hearts of stone και ηταν φοβερό. Μέχρι να φτιάξουν το RDR2 να παίζει σωστά πρέπει να δω και το blood and wine.

[jerry banana]

20 λεπτά πριν, polonos1313 είπε

Είχα τερματισει το μειν γκειμ και είχα αφήσει τα dlc και πρόσφατα τερμάτισα το hearts of stone και ηταν φοβερό. Μέχρι να φτιάξουν το RDR2 να παίζει σωστά πρέπει να δω και το blood and wine.

εννοειται.Αρκετα καλο και το baw αλλα προσωπικα μου αρεσε σαν δομη-πλοκη-χαρακτηρες το stone περισσοτερο.

[naruto14]

A  Plague Tale: Innocence

 

Τίτλοι τέλους για το A Plague Tale Innocence. Ένα ταξίδι 12 ωρών παρέα με τα αδέρφια Amicia και Hugo, το οποίο θυμίζει μια μίξη από The Last of Us, The Walking Dead από Telltale και Brothers: A Tale of Two Sons. Βέβαια μπορώ να αναφέρω πόσα ακόμα παιχνίδια τα οποία μου θύμισαν αυτή τη περιπέτεια, αλλά συνεχώς το μυαλό μου γυρίζει γύρω από τους 3 τίτλους που ανέφερα.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικα. Το παιχνίδι είναι σίγουρα μια καθαρά story-telling εμπειρία. Παρόλα αυτά, νομίζω περισσότερο με κέρδισε λόγω ατμόσφαιρας, παρά λόγω ιστορίας. Η εξέλιξη δυστυχώς του παιχνιδιού, ούτε έχει κάτι συναρπαστικό να σου προσφέρει στο τέλος, αλλά αποτελείται και συνεχώς από προβλέψιμες ανατροπές και θανάτους. Εκεί που χάνει όμως σαν πλοκή και γράψιμο ιστορίας, κερδίζει στη γραφή των χαρακτήρων. Αν όχι όλοι, σίγουρα οι περισσότεροι (και με διαφορά οι 2 μας πρωταγωνιστές) έχουν πολύ πειστικούς διαλόγους και εξαιρετικές ερμηνείες. Και όλα αυτά από ένα low budget τίτλο. Ειδικά ο μικρούλης Hugo, νομίζω είναι από τους καλύτερους νεαρούς χαρακτήρες που έχουν γραφτεί, ίσως μετά την Clementine. Το παιχνίδι δυστυχώς πάσχει  από αρκετά  κλισέ που γίνονται καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, ενώ η σκηνοθεσία ορισμένων σκηνών απλά δεν βγάζει νόημα και σίγουρα θα μπορούσαν να είχα δοθεί με έναν πολύ πιο έξυπνο τρόπο. Όσον αφορά το κλείσιμο της ιστορίας, δε θα το χαρακτήριζα κακό, αλλά σίγουρα δε πρόκειται για μία περιπέτεια που θα μου μείνει για το φινάλε της.

Στα του gameplay, το παιχνίδι είναι ιδιαίτερα απλοϊκό. Απλοί μηχανισμοί stealth οι οποίο εμπλουτίζονται ελαφρώς και με λίγο άγαρμπο τρόπο καθώς ξεδιπλώνεται η ιστορία. Η A.I. είναι ψιλο-τραγική αλλά με τον τρόπο που είναι φτιαγμένα όλα δεν νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον το πως αξιοποιείται κάθε δευτερεύοντας χαρακτήρας που εξειδικεύεται  σε μια συγκεκριμένη ικανότητα. Ακόμα και τα bosses προς το τέλος έχουν το δικό τους ενδιαφέρον και προσφέρουν μια ελαφρώς υψηλότερη πρόκληση στο gameplay. Ωστόσο όλα γίνονται με έναν πολύ γραμμικό και στημένο τρόπο, πράγμα το οποίο προσωπικά δεν με χάλασε μιας και ήξερα εξ αρχής ότι θα έπαιζα έναν τέρμα linear τίτλο. Και (δυστυχώς) τέτοιες προσπάθειες και σπανίζουν σήμερα, αλλά και χάνονται μέσα στον τεράστιο ωκεανό τον open worlds και game as service AAA παιχνιδιών.

Οπτικοακουστικά από την άλλη, το παιχνίδι είναι αριστούργημα. Δε ξέρω πως κατάφερε ένα μικρό studio να φτιάξει τη δική του μηχανή γραφικών και τόσο πετυχημένα. Πολλά από τα assets που χρησιμοποιεί είναι μέσω photogrammetry και το αποτέλεσμα είναι απλά συγκλονιστικό. Μέχρι και τα animations βρίσκονται σε εξαιρετικό επίπεδο. Όλα αυτά δένουν τέλεια με μια βαριά και σκοτεινή ατμόσφαιρα, που συνοδεύεται από ένα εξίσου βαρύ και μελαγχολικό soundtrack, που άλλοτε φέρνει λίγο σε Witcher 3 και άλλοτε λίγο σε Game of Thrones. Σε αυτούς τους τομείς το μόνο μικρό παράπονο που μπορεί να έχει κάπως είναι ίσως για το lip syncing, που και πάλι είναι αρκετά καλύτερο από άλλους τίτλους, ακόμα και από πολύ μεγαλύτερα studio.

Μπορεί να "γκρίνιαξα" στο κείμενο λίγο παραπάνω από ότι έπρεπε, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μου άρεσε το παιχνίδι. Ίσα ίσα, είναι σίγουρα ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια του 2019 και μακάρι να βλέπουμε συχνότερα τέτοιες προσπάθειες που δίνουν βάση στην ατμοσφαιρική αφήγηση και στην ανάπτυξη των χαρακτήρων. Αν και από αυτό το studio λίγο δύσκολα να δούμε άμεσα κάποια συνέχεια, μιας και του χρόνου κυκλοφορεί το Microsoft Flight Simulator που φαντάζομαι θα το υποστηρίζει για αρκετό καιρό. 8/10

 

[Arkin]

Aγαπαμε A Plague Tale: Innocence. Απο τα φετινα διαμαντακια που πρεπει ολοι να παιξουν. Οι χαρακτηρες ειναι εξαιρετικοι αλλα ναι το gameplay ειναι αρκετα γραμμικο στηριζοντας απλα την ιστορια και τους χαρακτηρες. Η μηχανη γραφικων με τα 5000 ποντικια επι οθονης εξαιρετικη και ομορφη στο ματι.

[naruto14]

5 ώρες πριν, Arkin είπε

Aγαπαμε A Plague Tale: Innocence. Απο τα φετινα διαμαντακια που πρεπει ολοι να παιξουν. Οι χαρακτηρες ειναι εξαιρετικοι αλλα ναι το gameplay ειναι αρκετα γραμμικο στηριζοντας απλα την ιστορια και τους χαρακτηρες. Η μηχανη γραφικων με τα 5000 ποντικια επι οθονης εξαιρετικη και ομορφη στο ματι.

Είναι τρομερό αυτό που κάναν με τα ποντίκια. Ιδιαίτερα στα τελευταία chapter μένεις με το στόμα ανοιχτό με τον αριθμό και τo animation που έχουν. 

[firepc]

7 λεπτά πριν, naruto14 είπε

Είναι τρομερό αυτό που κάναν με τα ποντίκια. Ιδιαίτερα στα τελευταία chapter μένεις με το στόμα ανοιχτό με τον αριθμό και τo animation που έχουν. 

Μπορεις να το πεις και το φετινο hellblade δλδ?

[naruto14]

Μόλις τώρα, firepc είπε

Μπορεις να το πεις και το φετινο hellblade δλδ?

Κοίτα προσωπικά όσο το hellblade δεν μου άρεσε, μιας και θεωρώ πως είχε περισσότερα θεματακια. Και αυτό που κάναν στο hellblade με τον ήχο ήταν απλά σοκαριστικο. Αλλά όπως είπα γουστάρω τρελά τέτοιες linear εμπειρίες οπότε σίγουρα στα μάτια μου ξεχωρίζει μπροστά σε όλα τα άλλα παιχνίδια του 19.

[Arkin]

Final Fantasy XV+[4DLCS]

https://store.steampowered.com/app/637650/FINAL_FANTASY_XV_WINDOWS_EDITION/

Αρχικα να πω οτι ειναι η πρωτη μου επαφη με FF παιχνιδι οποτε συγκρισεις με προηγουμενα παιχνιδια της σειρας δεν μπορω να κανω. Το παιχνιδι για μενα ειναι ενα αριστουργημα. Σε βαζει σε εναν πανεμορφο κοσμο με ανθρωπινους χαρακτηρες οχι μονο στην οψη αλλα και στα συναισθηματα που βγαζουν προς το παικτη μαζι με δεκαδες δαιμονες που θα συναντησετε στη διαρκεια του. Θα αναφερθω συγκεκριμενα στην αληθινη φιλια των 4 πρωταγωνιστων μας που καθολη την διαρκεια του βασικου παιχνιδιου μαζι με τα 3 επεισοδια που κυκλοφορησαν δειχνουν τι σημαινει να δινεις τα παντα για τα ατομα που νοιαζεσαι περνοντας απο αντιξοες συνθηκες. Η ιστορια δεν ειναι χαρουμενη και πιστευω σε αρκετα σημεια θα βουρκωσετε παρεα με το εξαιρετικο soundtrack που συνοδευει το παιχνιδι. Στα του gameplay το παιχνιδι εχει αρκετα στοιχεια RPG αλλα οχι σε βαθμο να μπερδεψουν/κουρασουν τον παικτη και μπορειτε να το παιξετε με οποια προσεγγιση επιθυμειτε. Αρκετα quest για να ανεβασετε το level σας οπως και να αποκτησετε αρκετα χρηματα για τις προμηθειες και την αναβαθμιση της Regalia(αυτοκινητο). Τα dungeons προσφερουν το μεγαλυτερο challenge στο παιχνιδι. Μετα το βασικο παιχνιδι εκανα τα περισσοτερα quests αφηνοντας 3 τα οποια ηθελαν 90+ level και το θεωρησα grind χωρις νοημα μιας και το τελειωσα με level 71. Συνεχισα με τα 4 επεισοδια(DLC) του παιχνιδιου τα 3 των βασικων χαρακτηρων και φιλοι του βασιλια Noctis και 1 του βασικου κακου. Το καθενα εχει κατι να δωσει στην ιστορια και κυριως τα 2 τελευταια δινουν το closure που ηθελε η Square Enix για το lore του FFXV. Στα γραφικα του παιχνιδιου πιστευω οτι για το 2018 που κυκλοφορησε δεν θα μπορουσαν να ειναι καλυτερα και ο κοσμος θα σας απορροφησει. Μερικες σεκανς ειναι επικες και θα σας μεινουν και μετα το τελειωμα του παιχνιδιου. Οσοι ασχοληθητε να παιξετε οπως και να εχει τα 4 DLC γιατι εξηγουνται τα περισσοτερα κενα απο το βασικο παιχνιδι. Θα μπορουσα να γραφω για ωρες αλλα πιασατε το point μου. Ενα επος που λιγες εταιριες μπορουν να προσφερουν σε εναν gamer. 9.2/10

Βγηκαν 2110 φωτογραφιες σε ολο το παιχνιδι απολαυστε το

https://postimg.cc/gallery/f46d4fvo/

Επεξ/σία 30 Νοεμβρίου 2019 από Arkin

[pirmen56]

Blair Witch : 6/10

https://en.wikipedia.org/wiki/Blair_Witch_(video_game)

Καλή ατμόσφαιρα και σασπένς ειδικά στο ξεκίνημα. Σύντομα όμως διαπιστώνεις ότι απουσιάζει εντελώς το στοιχείο του τρόμου και της τρωτότητας, πράγμα που ίσως οφείλεται στη συνοδεία του σκύλου. Προς το τέλος, όπου τα δεδομένα για τον παίκτη αλλάζουν, αντί να κορυφώνεται η αγωνία το game γίνεται όλο και πιο παραληρηματικό σε βαθμό που κουράζει. Παραπέμπει σε χαμηλού μπάτζετ ψυχολογικά θρίλερ των 80s-90s. Το τελευταίο-μακρόσυρτο-κεφάλαιο σπάει νεύρα και καταστρέφει όποια θετική εικόνα είχε απομείνει.

Το gameplay είναι σε στυλ light adventure πασπαλισμένο με στοιχειώδη δράση όπου είτε απωθείς εχθρούς χρησιμοποιώντας το φως του φακού σου, είτε προσπαθείς να τους αποφύγεις με τα μέσα που παρέχει το game. Ρέπει περισσότερο προς walking simulator και δυστυχώς δεν έχει καμία σχέση με το αριστουργηματικό Outlast.  Τουλάχιστον έχει καλή ηχητική παραγωγή για όσους διαθέτουν το κατάλληλο σύστημα.

[naruto14]

Star Wars: Jedi Fallen Order

Star Wars - Episode 9 - 'Star Wars'

Star Wars - Episode 9 - 'Star Wars'

 

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ενθουσιάστηκα ιδιαίτερα με αυτά που είδα στην αποκάλυψη του Jedi Fallen Order στην Ε3 του 19. Μου φάνηκε ένα πολύ απλό παιχνίδι με στοιχεία platforming παρμένα από τα uncharted. Εν τέλη το παιχνίδι που έπαιξα για περίπου 18μιση ώρες, ήταν ευτυχώς κάτι αρκετά παραπάνω.

Από άποψη σεναρίου δεν προσπαθεί να δώσει κάτι επαναστατικό. Προσφέρει μια τυπική ιστορία στο σύμπαν του Star Wars με μια ωραία κλιμάκωση στο τέλος. Χρονολογικά είναι ανάμεσα στην prequel και στην πρώτη τριλογία. Έχει πολλές αναφορές σε χαρακτήρες από τις ταινίες και αν δεν κάνω λάθος έχει αναγνωριστεί επίσημα ως cannon. O Cal Kestis είναι ένας τυπικός χαρακτήρας χωρίς ιδιαίτερη προσωπικότητα, ενώ η ανάπτυξη στους δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι λίγο έως πολύ ελλιπής. Ώρες ώρες γίνονται προσπάθειες για σωστό δέσιμο, αλλά διακόπτονται κατευθείαν και ξεκινάς το ταξίδι μόνος σου. Τις περισσότερες φορές νομίζεις ότι απλά υπάρχουν για να υπάρχουν. Εξαίρεση αποτελεί ο BD-1, αυτό το υπέροχο ρομποτάκι που έφτιαξε η Respawn και σου προκαλεί το ίδιο δέσιμο που είχε καταφέρει και με τον Titan στο Titanfall 2.  Εν κατακλείδι, η ιστορία δεν με απογοήτευσε αλλά ούτε ήταν και το highlight μιας και μόνη της δεν μπορεί να σηκώσει εύκολα το τίτλο. 

Αυτό που δεν περίμενα να δω με τίποτα είναι ένα παιχνίδι με τόσο έντονο το στοιχείο του back-tracking. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί ο χαρακτήρας μας, Cal Kestis, είναι αναγκασμένος να διασχίσει όλο το πλανήτη προς τα πίσω για να επιστρέψει στο σκάφος και να αναχωρήσει για άλλο πλανήτη, είτε γιατί το παιχνίδι μας επιστρέφει σε πλανήτες που ήδη επισκεφθήκαμε ξεκλειδώνοντας νέα μονοπάτια, είτε για την επιστροφή σε περιοχές που δεν είχαμε πρόσβαση λόγω κλειδωμενων abilities και tools. Οι 5 πλανήτες στους οποίους έχουμε ελεύθερη πρόσβαση και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αλλά και μετά τους τίτλους τέλους, είναι αρκετά μεγάλοι και χαρακτηρίζονται από εξαιρετικό level design. Tο traversal μέσα σε κάθε  level καθώς και οι γρίφοι, που βρίσκονται στο επίπεδο του Shadow of the Tomb Raider, είναι δύο από τα πιο απολαυστικά στοιχεία του παιχνιδιού και επιτυγχάνονται με το συνδυασμό απλών platforming κινήσεων (climbing, wall-running, sliding, jumping) και ικανοτήτων του Force (Time Slow, Push, Pull) που αποκτούνται μέσω ενός αρτιότατου progression συστήματος. Αυτό συνοδεύεται από μια εξαιρετική υλοποίηση ενός holographic map που σου δίνει μια πολύ καλή αίσθηση βλέποντας τον που πρέπει να πας, από που ήρθες και ποιες είναι οι διαδρομές που δεν έχεις επισκεφθεί. 

Το Combat γίνεται αποκλειστικά με τη χρήση του Lightsaber και του Force και βασίζεται κυρίως σε μηχανισμούς Parry και Dodge. Υπάρχει ένα σύστημα με checkpoints που θυμίζει τα bonfires των Dark Souls και μπορείς σε αυτά να γεμίσεις πλήρως τη ζωή σου, τα cannisters που σου γεμίζουν τη ζωή εν ώρα gameplay και να αποκτήσεις νέα abilities. Ταυτόχρονα αν επιλέξεις να κάνεις refill το life, οι εχθροί που έχεις σκοτώσει ξανακάνουν respawn. Η ποικιλία των εχθρών είναι μεγάλη και κάθε εχθρός απαιτεί διαφορετικό τρόπο προσέγγισης. Διάφορα έντομα και σαύρες χρειάζεται απλά να μάθεις το attack pattern τους και να ξέρεις πότε πρέπει να αποφύγεις ή να αποκρούς τις επιθέσεις τους, οι απλοί stormtroopers πέφτουν με ένα hit, ενώ υπάρχουν και εχθροί με μία μπάρα τύπου shield που πρέπει να εκμηδενισεις πριν αρχίσεις και τους κάνεις damage (περίπου σαν το Sekiro της From Software). Τα bosses έχουν συνήθως μια μεγαλύτερη πρόκληση και προσφέρουν πιο σημαντικά rewards. Και εδώ έρχεται ίσως το μεγαλύτερο παράπονο που έχω από το παιχνίδι. Πέρα από το skill tree, που δεν θα το χαρακτηριζα σε καμία περίπτωση μεγάλο, αλλά τουλάχιστον δεν αποτελείται από ανούσια skills, δεν υπάρχει απολύτως καμία άλλη παρουσία upgrade συστήματος. Ότι βρίσκεις μέσα στα levels είναι καθαρά cosmetic αντικείμενα. Ουσιαστικά σου δίνεται η δυνατότητα πλήρους παραμετροποίησης της λαβής του lightsaber. But let's be real: Ποιος θα κάτσει να προσέχει τη λαβή του lightsaber εν ώρα gameplay? Είναι τόσο μικρό που δεν παρατήρησα ούτε μια φορά τις αλλαγές που του έκανα, εκτός από όταν το έβαζα στα workbenches για να το αλλάξω. Από εκεί και πέρα σου δίνεται η δυνατότητα να αλλάξεις και skin για το σκάφος σου και για το BD-1. Αλλά ακόμα και αυτά τα skins είναι στη πλειοψηφία τους ή αδιάφορα ή κακόγουστα και μειώνουν την αξία του exploration (άσχετα που εγώ το έκανα χάρη στο level design).

Οπτικά το παιχνίδι δεν είναι κάτι επαναστατικό, αλλά είναι μια πολύ καλή απεικόνιση του Star Wars σύμπαντος μέσω της Unreal Engine 4. Το motion capture των ηθοποιών είναι σε υψηλά επίπεδα και το animation των χαρακτήρων και ιδιαίτερα του πρωταγωνιστή είναι πολυ άρτια δουλεμένο. Τα μοντέλα των χαρακτήρων ποικίλουν λίγο σε ποιότητα, αλλά τα περισσότερα είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένα με αρκετές λεπτομέρειες στην ενδυμασία τους και το lip sync είναι αψεγάδιαστο. Και στο κομμάτι του Soundtrack, είναι 100% Star Wars με λίγα γνωστά μουσικά θέματα αλλά και πολλά καινούργια και απολύτως ταιριαστά με το σύμπαν.

Εν τέλη το παιχνίδι ήταν άρτιο στους περισσότερους τομείς τους. Μπορεί να ήταν ένα συνοθήλευμα στοιχείων πολλών παιχνιδιών, αλλά αυτό λειτούργησε και θετικά δίνοντας ένα ιδιαίτερο στυλ. Είναι σίγουρα ένα εξαιρετικό Star Wars παιχνίδι που ειδικά αυτή τη περίοδο με το Mandalorian και το Rise of the Skywalker είναι η ιδανικότερη περίπτωση να παίξει κανείς. 8.5/10

 

Επεξ/σία 8 Δεκεμβρίου 2019 από naruto14

[Despotas]

A Way Out

https://www.origin.com/irl/en-us/store/a-way-out/a-way-out

Αποκλειστικά co-op 3rd person action game για 2 παίκτες.

Ωραία γραφικά και καλές ερμηνείες-voice cast.

Κατά τα άλλα, το παιχνίδι δεν έχει ιδιαίτερο gameplay και challenge και θα έλεγα πως κάποιες φορές φτάνει τα όρια του βαρετού, παρά τη μικρή του διάρκεια (5-6 ώρες).

Τρέξιμο απλά, QTEs και κάποιο shooting το οποίο δε λέει και πολλά. Σε μερικά σημεία έχει και filler (πχ παίζεις darts, basket κλπ έτσι για να υπάρχουν).

Αυτό που σε κρατάει είναι η κινηματογραφική αίσθηση και το δέσιμο με τους χαρακτήρες. Επίσης θετικό πως χρειάζεται να το αγοράσει μόνο ένας και ο δεύτερος παίζει δωρεάν με το invite του πρώτου.

Θα του έβαζα 7/10. Το παίρνετε με Origin Access Basic 1 μήνα με 4€ και έτσι αξίζει πιστεύω.

 

Επεξ/σία 8 Δεκεμβρίου 2019 από Despotas

[jerry banana]

32 λεπτά πριν, Despotas είπε

A Way Out

https://www.origin.com/irl/en-us/store/a-way-out/a-way-out

Αποκλειστικά co-op 3rd person action game για 2 παίκτες.

Ωραία γραφικά και καλές ερμηνείες-voice cast.

Κατά τα άλλα, το παιχνίδι δεν έχει ιδιαίτερο gameplay και challenge και θα έλεγα πως κάποιες φορές φτάνει τα όρια του βαρετού, παρά τη μικρή του διάρκεια (5-6 ώρες).

Τρέξιμο απλά, QTEs και κάποιο shooting το οποίο δε λέει και πολλά. Σε μερικά σημεία έχει και filler (πχ παίζεις darts, basket κλπ έτσι για να υπάρχουν).

Αυτό που σε κρατάει είναι η κινηματογραφική αίσθηση και το δέσιμο με τους χαρακτήρες. Επίσης θετικό πως χρειάζεται να το αγοράσει μόνο ένας και ο δεύτερος παίζει δωρεάν με το invite του πρώτου.

Θα του έβαζα 7/10. Το παίρνετε με Origin Access Basic 1 μήνα με 4€ και έτσι αξίζει πιστεύω.

Το ειχα τερματισει μαζι με τον πατερα μου οτι καλυτερο για παρεα .

[umbrella co.]

Mad max: https://store.steampowered.com/app/234140/Mad_Max/

Open world παιχνιδι με θεμα την ομωνυμη ταινια. Απο story δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο και το gameplay ειναι αρκετα repetitive, ομως για καποιο λογο συνεχιζα να το παιζω ως το τελος χωρις να με κουρασει.

Εαν σας αρεσε η ταινια ριξτε του μια ματια, ειναι προσεγμενο παιχνιδι και εχει μακροσκελες campaign (εγω προσωπικα το επαιζα για 1-2 εβδομαδες απο 5-6 ωρες την ημερα και παλι δεν το τερματισα 100% γιατι εχει πολλα side missions).

Επεξ/σία 14 Δεκεμβρίου 2019 από umbrella co.