Προς το περιεχόμενο

Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε


firepc

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Paint the Town Red

ye5-Ja7-G3to8-LVwd-Noc2-Cek-Qx.webp

https://store.steampowered.com/app/337320/Paint_the_Town_Red

Ενα μοναδικο rogue-like παιχνιδι ενα επικο ταξιδι στον κοσμο που εφτιαξε η South East Games ειναι τοσο εθιστικο που θελει προσοχη γιατι το κολλημα ειναι σιγουρο. Το παιχνιδι αποτελειται απο 3 modes να παιξουμε.

Αυτο των scenarios που ειναι διαφορες τοποθεσιες οπως ενα σαλουν μια μπυραρια μια disco μια φυλακη ενα πειρατικο στεκι που στοχο μας ειναι να ξεκινησουμε ενα καυγα και να μεινουμε οι μονοι ορθιοι μεχρι το τελος κατι σαν battle royale. Το εθιστικο σε αυτο το mode ειναι το speedrun που οσο παιζουμε ανακαλυπτουμε ολο και πιο ευφανταστους τροπους να σκοτωσουμε τους αντιπαλους μας ακομα πιο γρηγορα. Μαζι με το soundtrack που σε καθε scenario ειναι αριστοτεχνικα δεμενο ειναι το mode που θα χαλαρωσετε και θα ξεδωσετε μιας και το σιγουρο ειναι οτι θα τα κανετε ολα χαλια απο το αιμα. Ασχοληθηκα αρκετα με τα scenarios μιας και εκανα speedrun οποτε επρεπε να γινω ολο και καλυτερος ωστε να τα καταφερω. 

Το δευτερο mode ειναι η Arena. Εχουμε 5 challenges το πρωτο αποτελειται απο 10 levels το καθενα διαφορετικο τα υπολοιπα challenges εχουν λιγοτερα levels αλλα ειναι πιο δυσκολα. Στοχος μας ειναι και εδω να μεινουμε οι μονοι που θα επιβιωσουμε αν χασουμε ομως σε καποιο πηγαινουμε παλι απο την αρχη οποτε ειναι πολυ πολυ δυσκολο και θελει προσοχη. Τελειωσα τα πρωτα 3 challenges τιμια σε δυσκολια και με προσοχη ειναι εφικτα οχι ομως ευκολα μιας και το παιχνιδι απο μονο του εχει challenge και ειναι δυσκολο. 

Το τριτο και το καλυτερο mode ειναι το Beneath. Το campaign του παιχνιδιου αυτο το απαραμιλλο και αμειλικτο ταξιδι που αλλες φορες σε κανει να θες να σπασεις το πληκτρολογιο και αλλες γουσταρεις δινεις πονο και βγαινεις νικητης. Η ιστορια μας εχει ξεκιναε 600 μετρα κατω απο τη γη σε μια εγκατασταση που εχουν απομεινει λιγοι ανθρωποι και παλευουν τις δυναμεις του κακου μιας και εχει ανοιξει ενα τεραστιο ρηγμα και εχουν αφανισει τα παντα. Εμεις ενας απλος στρατιωτης θα σταλθουμε αρκετα κατω απο την εγκατασταση μας εκει που βρισκονται οι εχθροι μας. Στη διαθεση μας εχουμε διαφορες κλασεις να διαλεξουμε. Αλλη ειναι πιο γρηγορη αλλη ειναι καλη στις μαχες εξ αποστασεως αλλη κανει μεγαλυτερο damage η καθε μια εχει το δικο της στυλ στις μαχες. Προσωπικα πηγα με brawler και δεν το μετανιωσα η καλυτερη κλαση για μενα εχει το μεγαλυτερο damage/health και καλο durability στα οπλα ωστε να μην σπανε απλα ειναι σχετικα αργη στο τρεξιμο. Δεν ενοχλει ομως γιατι με τις αναβαθμισεις δεν υστερει ουτε εκει. Την πρωτη φορα που κατεβηκα στη σπηλια που με το ασανσερ που ειναι το πρωτο μερος του ταξιδιου ενιωσα σαν noob. Ολοι οι εχθροι μου φαινοταν υπερβολικα δυσκολοι τα οπλα να σπανε σχεδον αμεσως καθε βημα ηταν σαν τα πρωτα βηματα που κανει ενα μωρο. Καθε φορα που χανουμε ξεκιναμε παλι απο την αρχη στο ασανσερ ομως με τις αναβαθμισεις που εχουμε μαζεψει σε καθε run. Με τα πολλα στα τελευταια μου run απλα ημουν τερμα OP με το κατανα σπαθι enhanced απλα φευγουν το 99% των εχθρων one hit απολαυση ειδικα οταν στην αρχη παλευεις με τους πιο απλους εχθρους. Το skill ανεβαινει τρελα οσο παιζουμε. Το ταξιδι θα μας περασει απο πολλα μερη εχουμε τη σπηλια τα σπηλαια με τα διαμαντια τα ερειπια τα νησια την εικονικη πραγματικοτητα. Το παιχνιδι εχει καποιους βασικους θεους οι οποιοι δεν ειναι δυσκολοι μολις τους μαθουμε και δινουν shards τα οποια αναβαθμιζουμε πραγματα στην εγκατασταση μας ειναι διαφορετικα απο τα μωβ διαμαντια που πρεπει να αναβαθμιζουμε σε καθε run στο ειδικο σημειο γιατι αν χασουμε χανονται και αυτα. Και εχουμε και 3 μεγαλους θεους μαζι με την τελικη μαχη οι οποιοι θελουν δουλιτσα ειδικα μεχρι να φτασουμε στον πρωτο θα περασουμε απο χιλια κυματα. Συνολικα το Beneath ειναι επος το ταξιδι στο αγνωστο κυριολεκτικα ειναι κατι τρομερο οπως και η εξελιξη του χαρακτηρα μας μεσα απο τις αναβαθμισεις αλλα και το δικο μας skill που ανεβαινει οσο παιζουμε και μαθαινουμε το παιχνιδι. Στα οπλα θα βρουμε απο ενα φτυαρι μεχρι katana μεχρι τιζερ που εχουν οι αστυνομοι μεχρι φτυαρι μεχρι ροπαλο μεχρι οτι θελετε μαζι με τα skills της καθε κλασης οι μαχες μπορουν να αλλαξουν τρομερα. 

Στα των γραφικων οι χαρακτηρες μας ειναι τυπου voxels οπως στο minecraft τρομερο για μενα το ταιριασμα ο υπολοιπος κοσμος ειναι με κανονικα γραφικα αρκετα ομορφα με τις αντανακλασεις τους τις σκιες τους δεν λειπει τιποτα. Το gameplay ειναι παρα πολυ γρηγορο 100% smooth στα 100 fps ultrawide μια σκετη απολαυση η περιηγηση σε καθε mode του παιχνιδιου. Το ποσο εθιστικο ειναι το καταλαβα απο τις πρωτες μερες και εφτασα σημερα 10 μερες μετα με 32 ωρες παιχνιδιου να μην καταλαβα ποτε επαιξα τοσο. Εκανα τα παντα απο τα achievements του Beneath το τελειωσα 100% μαζι με τον τελευταιο elder god στο scenario μου εχει μεινει ενα speedrun απο τα 3 που εχει που γενικα ειναι παρα πολυ δυσκολα και τα 3 και θελει τρομερο skill με το 0.7% που εχουν αυτα που εκανα στο steam καταλαβαινετε και στην Arena θα το παλεψω για τα 2 τελευταια challenges και 1 speedrun του πρωτου που επισης ενα λαθος μπορει να στοιχισει παρα πολυ και να χαθει ολο το run. Γενικα απο οτι βλεπω το παιχνιδι πρεπει να μοιρασε πονο σε αρκετους μιας και μονο το 3.4% των παιχτων περασε τον πρωτο αρχηγο και μονο το 1.2% τερματισε το παιχνιδι χαιρομαι που ειμαι ενας απο αυτους που εζησα αυτη την εμπειρια και σας συστηνω να του δωσετε μια ευκαιρια το ειχε το humble σε bundle πριν λιγο καιρο και δεν εχασα ευκαιρια. Δεν ειναι ευκολο σε σημεια θα σπασουν τα νευρα σας που θα πρεπει να αρχισετε παλι απο την αρχη το παιχνιδι ομως σε ανταμειβει εφοσον παιξεις εξυπνα και Ο επιμενων νικα στο τελος. 9.5/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/hPtRFTW/ce9dcd35

  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 1,3k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

My Friend Pedro

Pedro.png

https://store.steampowered.com/app/557340/My_Friend_Pedro

Ισως το indie παιχνιδι με το περισσοτερο στυλ στο gameplay που εχω παιξει βγαλμενο απο Devolver που ειναι γνωστη για την ποιοτητα των παιχνιδιων της και προσπαθει για το κατι διαφορετικο στο gameplay σχεδον παντα. Εδω εχουμε ενα αρκετα βιαιο platformer με βασικο στοιχειο το παρκουρ και τα πανεξυπνα κολπα εξοντωσης των αντιπαλων. Σε παρομοιο στυλ και η ιστορια μας που εμεις ενας μασκοφορος ξυπνανε σε ενα μερος μετα απο ενα χτυπημα και μια μπανανα ο Pedro θα γινει ο καλυτερος μας φιλος και θα μας δωσει ολες αυτες τις δυναμεις. Μερικοι απο τους πιο ευφανταστους τροπους εξοντωσης των αντιπαλων ειναι η αντισφαιριση σφαιρων σε ενα τηγανι και πανω στους εχθρους η κανοντας κολοτουμπα στον αερα σκοτωνοντας πληθος εχθρων ενω κανουμε ταυτοχρονα και σβουρα για την αποφυγη σφαιρων η οδηγοντας μια μηχανη με πολλα χιλιομετρα κανοντας σουζα και σκοτωνοντας κακους.

Γενικα και το techno soundtrack και το γρηγορο και γεματο αδρεναλινη gameplay δινουν μια πολυ δυνατη εμπειρια ειδικα στο ξεκινημα του παιχνιδιου ο ενθουσιασμος ειναι μεγαλος. Στη μεση ομως για μενα κανει μια κοιλια και αυτο εξαιτιας του level design που δεν ειναι καλο. Το puzzle στοιχειο κυριαρχει σε καποια επιπεδα ενω απο την αρχη μαθαινεις σε ατελειωτη δραση. Οι εχθροι γινονται λιγο σφουγγαρια θελοντας αρκετες σφαιρες για να πεσουν αλλα το καλο ειναι οτι εχουμε στη διαθεση μας και νεα οπλα που κανουν μεγαλυτερο damage αλλα λογο των νεων διαφορετικων αντιπαλων που βρισκουμε αυτα που εχουμε μαθει καπως υποτονιζονται και το gameplay καπως χανει την φρεσκαδα των πρωτων 10-15 levels. Η ιστορια μου αρεσε δεν ειναι τιποτα τρελο αλλα και με το twist στο τελος και καποια ψηγματα τρολιας και αστειων απο τον Pedro σωζουν την παρτιδα στο σεναριο. 

Στα των γραφικων ειναι αρτια ομορφα με ωραιο splatter στο ματι αλλα παλι σε καποια levels το χανει και υπαρχει μια μουνταδα οι υπονομοι ειδικα ειναι οτι χειροτερο ενω μεχρι τοτε ο σχεδιασμος βαρουσε πολυ πιο ομορφα στο ματι. Μην ξεχασω τη δυναμη focus που εχουμε που σταματαμε το χρονο και παμε σε αργη κινηση ωστε να γινουν ολα τα πιο πανω κολπα που ειπα γιατι σε real time απλα δεν βγαινει και βοηθαει παρα πολυ. Σε 2 μερουλες 9 ωρες παιξιματος σημαινει οτι το παιχνιδι περνει την εγκριση μου για ενα πολυ ποιοτικο platformer με πολυ δραση και πανεξυπνο αλλα δεν καταφερνει το κατι παραπανω που σε προϊδεαζει οταν το ξεκινας μιας και πεφτει αρκετα στο level design. Καθε level εχει ratings στο ποσους ποντους πηραμε καταφερα 10 levels S Rating για να γινουν ολα θελει πολυ υπομονη αρκετη τυχη και να μαθετε ολα τα κολπα απο εξω συν ταχυτητα και ακριβεια. Αξιζει μια ευκαιρια ειναι ιδιαιτερο παιχνιδι η Devolver για ακομα μια φορα δεν απογοητευει. 7.8/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/nj3Ky07

Επεξ/σία από Arkin
  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Το τελείωσα και εγώ χθες το Pedro και συμφωνώ νομίζω με όλα μαζί σου. Ωραίο gameplay, αρκετά πλούσιο στους τρόπους που σου δίνει να εξοντώσεις τους εχθρούς, που αν αφιερώσεις χρόνο σίγουρα μπορεί να κάνεις εντυπωσιακά σκηνικά (μου θυμίζει πολύ πέρα από το προφανές Max Payne με το slow motion, τις ταινίες του john wick με το πόσο ικανός είσαι με τα όπλα και πόσο στυλιζαρισμενες μπορούν να γίνουν οι μάχες). Προσωπικά μία φορά έπαιξα μόνο την κάθε πίστα μιας και δεν είχα όρεξη να κυνηγήσω υψηλές βαθμολογίες.

27 λεπτά πριν, Arkin είπε

Γενικα και το techno soundtrack και το γρηγορο και γεματο αδρεναλινη gameplay δινουν μια πολυ δυνατη εμπειρια ειδικα στο ξεκινημα του παιχνιδιου

Μουσική (τζαζ αυτή τη φορά), γρήγορο gameplay με αδρεναλίνη και άπλετη βία είναι και το Ape Out. Τσεκαρε το αν δεν το έχεις παίξει. Κάνει και αυτό κοιλιά προσωπικά, κυρίως λόγω της δυσκολίας μετά από κάποια φάση, αλλά αν θες μια σχετικά παρόμοια εμπειρία με το Pedro  δες το οπωσδήποτε.

Επεξ/σία από stevenfins
  • Like 2
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 λεπτό πριν, stevenfins είπε

Το τελείωσα και εγώ χθες το Pedro και συμφωνώ νομίζω με όλα μαζί σου. Ωραίο gameplay, αρκετά πλούσιο στους τρόπους που σου δίνει να εξοντώσεις τους εχθρούς, που αν αφιερώσεις χρόνο σίγουρα μπορεί να κάνεις εντυπωσιακά σκηνικά (μου θυμίζει πολύ πέρα από το προφανές Max Payne με το slow motion, τις ταινίες του john wick με το πόσο ικανός είσαι με τα όπλα και πόσο στυλιζαρισμενες μπορούν να γίνουν οι μάχες). Προσωπικά μία φορά έπαιξα μόνο την κάθε πίστα μιας και δεν είχα όρεξη να κυνηγήσω υψηλές βαθμολογίες.

Μουσική (τζαζ αυτή τη φορά), γρήγορο gameplay με αδρεναλίνη και άπλετη βία είναι και το Ape Out. Τσεκαρε το αν δεν το έχεις παίξει. Κάνει και αυτό κοιλιά προσωπικά, κυρίως λόγω της δυσκολίας μετά από κάποια φάση, αλλά αν θες μια σχετικά παρόμοια εμπειρία με το Pedro  δες το οπωσδήποτε.

Ακριβως μια μιξη John Wick με Max Payne αλλα στο πιο πολυ στυλιζαρισμενο παρκουρ. Βγαινουν επικα σκηνικα με τα κολπα που μπορουν να γινουν αν κρατουσε το αρτιο level design θα μπορουσε να ειναι πολυ καλυτερο μετα τη μεση. Θα το τσεκαρω σιγουρα το Ape Out ευχαριστω βλεπω πολυ ιδιαιτερα γραφικα με πανοραμικη θεα. Στο Pedro κυνηγησα κανα 2ωρο το S Rating για τα 10 levels[πρωτο achievement δυσκολιας) διαβαζα οτι οσο παιζεις τοσο μαθαινεις την καθε πιστα και τελικα ετσι ακριβως ειναι μετα απο 5-10 φορες το καθε level το κανεις mastered και σκοτωνεις τον καθε αντιπαλο με την καλυτερη τεχνικη το focus βοηθαει απειρα θελει να κρατας combo μεχρι το τελος ενα λαθακι στοιχιζει ολη τη βαθμολογια. Ισως μελλοντικα παλεψω για τα 25 levels s rating(δευτερο achievement δυσκολιας) και για τα 40 θελει απειρο trial and error και πολυ τυχη με τον κακο χαμο που γινεται στην οθονη. 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

θυμήθηκα τα παλιά και έβαλα τη dos έκδοση του Space Jam. Είχα το CD αλλά που να το ψάχνω τώρα, το κατέβασα  να ξεμπερδευω. 

 

Ευτυχώς δεν το ξέχασα και τερμάτισα τα τουρνουά. 

 

nba jam δεν είναι αλλά έχει πλάκα παίζεις μπάσκετ με χαρακτήρες looney tunes + Jordan και κάποιες φωνές τους 

 

για τα τωρινά δεδομένα κάτι τέτοιο θα έβγαινε πολύ ακριβότερα και δεν είναι τυχαίο που το Space Jam 2 έγινε χαμηλού budget παιχνίδι και άσχετο με μπάσκετ 

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Στις 30/7/2022 στις 12:25 ΜΜ, petran79 είπε

θυμήθηκα τα παλιά και έβαλα τη dos έκδοση του Space Jam. Είχα το CD αλλά που να το ψάχνω τώρα, το κατέβασα  να ξεμπερδευω. 

 

Ευτυχώς δεν το ξέχασα και τερμάτισα τα τουρνουά. 

 

nba jam δεν είναι αλλά έχει πλάκα παίζεις μπάσκετ με χαρακτήρες looney tunes + Jordan και κάποιες φωνές τους 

 

για τα τωρινά δεδομένα κάτι τέτοιο θα έβγαινε πολύ ακριβότερα και δεν είναι τυχαίο που το Space Jam 2 έγινε χαμηλού budget παιχνίδι και άσχετο με μπάσκετ 

Αν σε ενδιαφέρει , παρόμοιο με το nba jam , αλλα στην πιο μοντέρνα εκδοχή του ειναι το NBA playgrounds 2.  Ειναι και φτηνό, περίπου 4€ απο eneba. 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

SUPERHOT

superhot-switch-hero.jpg

https://store.steampowered.com/app/322500/SUPERHOT

Ενα αρκετα πρωτοποριακο FPS παιχνιδι οπου ο χρονος κυλαει μονο οταν κανουμε εμεις κινησεις[κυριολεκτικα]. Φανταζει δυσκολο στην υλοποιηση του οι developers ομως δινουν ενα αρτιο και ολοκληρωμενο αποτελεσμα που στοχος μας ειναι να καθαρισουμε τα κοκκινα γυαλινα ανθρωπακια. Η βασικη ιστορια κραταει μολις 2 ωρες αλλα ειναι τοσο mind blowing σε τραβαει στον κοσμο της και ας ειναι μονο κειμενο σε στυλ chat να προσπαθεις να καταλαβεις τι συμβαινει στον κοσμο του SUPERHOT.

Στη διαθεση μας περα απο τη χειραγωγηση του χρονου εχουμε κανονικο οπλο αυτοματο δικανο κατανα ροπαλο και καθε λογης αντικειμενο που βρισκουμε στον χωρο. Αρχικα θα σας φανει περιεργο οσο παιζουμε ομως τοσο μαθαινουμε τους μηχανισμους και μοιραζουμε πονο. 

Οπως ειπα το βασικο campaign ειναι 2 ωρες και αρκει ωστε να μας μαθει να σκεφτομαστε εξω απο τη γυαλα μεταφορικα και κυριολεκτικα. Μολις το τελειωσουμε μας ανοιγουν 2 νεα modes challenge και endless. Στα challenge εκανα τα 2 speedrun στα οποια γουσταρα πολυ στο πρωτο μας θετει χρονο σε αργη κινηση κατω απο τον οποιο πρεπει να νικησουμε τους εχθρους και στο δευτερο μας θετει σε πραγματικο χρονο κατω απο τον οποιο πρεπει να βγαλουμε το level. Και στα 2 πρεπει να σκεφτουμε διαφορετικα θελει λιγο trial and error αλλα τα red times που πρεπει να νικησουμε ειναι γενναιοδωρα στις περισσοτερες περιπτωσεις. Εκανα 3 ακομα challenge στο ενα εχουμε μονο κατανα στο δευτερο μονο με αντικειμενα και μπουνιες και στο τριτο μονο με οπλα. Εχει αρκετα ακομα ισως ασχοληθω αν και απο το παιχνιδι πηρα το 100% νομιζω. 

Στο Endless mode το παιχνιδι μας δινει 9 levels στα οποια δεν υπαρχουν περιορισμοι μπορουμε να παιζουμε ατελειωτες ωρες και το καθενα αποτελειται απο 4 modes[το βασικο που δεν υπαρχουν περιορισμοι/το race που πρεπει να σκοτωσουμε 20 εχθρους οσο πιο γρηγορα γινεται/το time που μας δινει 20 δευτερολεπτα αργου χρονου να σκοτωσουμε οσους περισσοτερους μπορουμε/το real 1 λεπτο πραγματικου χρονου να σκοτωσουμε οσους μπορουμε. Τα εβγαλα ολα στο τελος χανουμε μονο απο απροσεξια μιας και μετα απο 10 ωρες στο παιχνιδι εχουμε κανει κατα μεγαλο ποσοστο master τη χειραγωγηση του χρονου. Δεν λειπουν και τα collectibles τα οποια χωρις βοηθεια δεν βρισκονται με τιποτα στα περισσοτερα levels στα οποια μαθαινουμε περισσοτερα πραγματα για τον κοσμο του παιχνιδιου. 

Τελος στα των γραφικων εχουμε απαλο λευκο background με τα οπλα και τα αντικειμενα να ειναι μαυρα και κοκκινοι εχθροι ειναι τα χρωματα που κυριαρχουν οπως και το gameplay ετσι και εδω εχουμε κατι μοναδικο. Μπραβο στην ομαδα που το δημιουργησε και ακομα ενα μπραβο μιας και οταν εβγαλαν το δευτερο παιχνιδι τους το Mind Control Delete το εδωσαν δωρεαν σε οσους ειχαμε το πρωτο θα παιχτει και αυτο σιγουρα. 9/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/jT8tWmc

  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Dear Esther Landmark Edition

edb8472cffbeb0bfa0af648c9cb9fa0416a53b56

https://store.steampowered.com/app/520720/Dear_Esther_Landmark_Edition

Ενα κυριολεκτικα walking simulator το οποιο οι δημιουργοι του πηραν την ιδεα απο ενα πολυ δημοφιλες mod για το Half Life 2 που ειχαν δημιουργησει το 2011. Φαινομενικα και ως gameplay ειναι ενα walking simulator απλα περπατας οπως στην πραγματικοτητα σε ενα νησι με τον narrator να σου διηγειται κατι πολυ ιδιαιτερο που θα βγαλει νοημα μετα τη μεση κυριως. Αν εμβαθυνουμε ομως και αφησουμε τη φαντασια μας ελευθερη μιας και το παιχνιδι ειναι γεματο συμβολισμους στο τι συμβαινει τοτε γινεται κατι πολυ παραπανω απο εναν απλο simulator. Αποδοχη λυτρωση ελπιδα ειναι καποιες απο τις πτυχες που θελει να δωσει η ιστορια μας ειναι κατι αληθινο με επιρροες απο την πραγματικη ζωη η οποια ειναι ωμη σκληρη αδικη αλλα παντα προχωραει μπροστα και ο χρονος ειναι λυτρωση για τα παντα. 

Με τα παραπανω θα καταλαβατε οτι το παιχνιδι θελει ειδικη προσεγγιση απο τον παιχτη γιατι αν περιμενετε γρηγορο gameplay με φανφαρες κτλ θα απογοητευτειτε οικτρα. Αντιθετως δειτε το ως ενα μικρο βιβλιο μια μικρη ιστοριουλα την οποια εσεις οι ιδιοι θα σκιαγραφησετε στο πισω μερος του μυαλου σας και θα φτιαξετε τον δικο σας κοσμο στο τι πραγματικα ειναι αυτο το νησι που βρισκομαστε. 

Εννοειται επαιξα και δευτερο playthrough με τον σχολιασμο απο τους 3 βασικους συντελεστες του συγγραφεα του σχεδιαστη και της κοπελας που επιμεληθηκε την εξαιρετικη μουσικη επενδυση και μπορω να πω οτι ανεβηκε και αλλο στα ματια μου το ολο εγχειρημα στο τι προσπαθησαν να κανουν στο Dear Esther και στο πως προσπαθησαν να μιλησουν στην καρδια του παιχτη μεσα απο αυτη την ιστορια. 

Στα των γραφικων τα πρωτα 2 chapters ειναι απλα οκ εχουμε ομορφο design απλα η μηχανη δεν επιτρεπει για φωτορεαλιστικα γραφικα το τριτο chapter ομως μεσα στη σπηλια ειναι απλα χαρμα οφθαλμων και αποζημιωνει οσους θελουν και καλα γραφικα. 

Μελαγχολικο λυτρωτικο μια 90λεπτη εμπειρια που αν δεν ειστε σε mood και δεν ξερετε τι ακριβως ειναι το Dear Esther μην μπειτε στον κοπο να το αρχισετε. 8/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/GdGfCbp

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 2 εβδομάδες αργότερα...
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

1977584226_spidermanremastered.jpg.05d5350dcc7ac34cea6068f1d0d1ca37.jpg

Marvel Spider-Μan Remastered Review

Κινδυνεύουμε να γίνουμε επαναλαμβανόμενοι και κουραστικοί. Αλλά δε φταίμε εμείς. Η Sony και τα studio με τα οποία συνεργάζεται μας αναγκάζουν, πολύ σωστά και χωρίς να μας αφήνουν άλλη επιλογή κατά τη γνώμη μου, να θριαμβολογούμε κάθε φορά που δοκιμάζουμε, παίζουμε και τελειώνουμε ένα παιχνίδι της.

Η προσοχή τους στο σενάριο, τα γραφικά, τη σκηνοθεσία, τον ήχο, τα εφέ, τον κόσμο, την υποκριτική των ηθοποιών, τον τρόπο που εξελίσσεται η ιστορία και τελικά την ποιότητα του τελικού προϊόντος όσον αφορά κάθε ένα από τα «δικά» της, τα αποκλειστικά της παιχνίδια, κάποια από τα οποία είχα την ευκαιρία να ολοκληρώσω στο PS5 και κάποια όπως το Spiderman στο PC, την κατατάσσουν δικαιότατα στην ανώτερη κατηγορία των παραγωγών παιχνιδιών καθώς κάθε φορά καταφέρνει και ανταποκρίνεται στις υψηλές προσδοκίες που η ίδια με τα δημιουργήματά της καθιέρωσε για κάθε επερχόμενο τίτλο της.

Έτσι και με το Marvel Spider-Man. Η Remastered έκδοση για το PC είναι εδώ από τις 12 Αυγούστου και η αγορά του έγινε με προπαραγγελία, έτσι ώστε να έχω και τα extra που τη συνόδευαν με συνοπτικές διαδικασίες.

Η υποδοχή του παιχνιδιού από την κοινότητα του Steam με διθυραμβικές κριτικές αλλά και τα 33 εκατομμύρια τεμάχια των πωλήσεων που έχει καταφέρει ο τίτλος, όπως ανακοίνωσε το studio παραγωγής του, μέχρι το Μάιο του 2022 όσον αφορά τις εκδόσεις για PS4 και PS5 μόνο αποδεικνύουν ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι ιδιαίτερο. Και φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι έχει ανακηρυχθεί ως ένα από τα κορυφαία παιχνίδια υπερηρώων όλων των εποχών.

Κλασσικός τίτλος Spiderman λοιπόν και φυσικά έχουμε όλα τα στοιχεία που έχει γνωρίσει και λατρέψει το κοινό από τις ταινίες της σειράς.

Ο πρωταγωνιστής και ήρωας με τη διπλή κρυφή - σε κάποιους - ζωή, Peter Parker, η θεία May, ο αιώνιος πόθος του Mary Jane Watson, o καλύτερος παιδικός του φίλος Harry, o πατέρας του Harry, ο κύριος Όσμπορν και φυσικά πολλοί από τους εχθρούς που κατά καιρούς έχει αντιμετωπίσει, έτοιμοι για να παίξουν ο καθένας ξεχωριστά αλλά και όλοι μαζί, αυτοί και όσοι έχουν προστεθεί το δικό τους ρόλο στη νέα περιπέτεια του ντροπαλού νεαρού με τις υπερφυσικές δυνατότητες και δυνάμεις.

Το Marvel Spider-Man είναι εδώ λοιπόν, 4 χρόνια σχεδόν μετά την πρεμιέρα του το Σεπτέμβριο του 2018  στο PS4, μέσα από τις Remastered εκδόσεις του για PS5 και PC και ω τι είσοδο ήταν αυτή.

Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Νέα Υόρκη και έπειτα από ένα σύντομο εισαγωγικό βίντεο, ξεκινάμε ως Peter το ταξίδι του στο χάρτη της πόλης. Μέσα από ένα μικρό αλλά κατατοπιστικότατο οδηγό χρήσης την πρώτη του, οδηγούμαστε ή μάλλον τον οδηγούμε (ή συμβαίνουν και τα δύο) στη συνάντησή με τον πρώτο κακό του παιχνιδιού. Από εκεί και έπειτα μπροστά μας ανοίγεται ο φανταστικός κόσμος του παιχνιδιού.

Και τι κόσμος είναι αυτός. Ένα open world αριστούργημα, όχι τεράστιο σε μέγεθος, αλλά ούτε και πολύ μικρό, δοσμένο με απίστευτη λεπτομέρεια και τη νέα πνοή που δίνει πλέον στον τίτλο το πολύ ισχυρότερο hardware των σημερινών υπολογιστών, σε σχέση με αυτό του PS4 πάντα. Οι ουρανοξύστες, τα πάρκα, οι ταράτσες, τα κτίρια γενικότερα, οι γέφυρες, οι δρόμοι, ο κόσμος, τα αυτοκίνητα, η κίνηση, η θάλασσα, ότι υπάρχει ή κινείται μέσα σε αυτόν, τα πάντα είναι απλά τέλεια. Με το ray tracing στο full η τελική εικόνα σε αφήνει απλά με ανοικτό το στόμα. Πρέπει να το δείτε για να καταλάβετε, θαυμάζοντας ίσως από την κορυφή του ψηλότερου ουρανοξύστη της Νέας Υόρκης την πόλη που απλώνεται μπροστά σας.

Όλα αυτά όταν συνδυαστούν με τον υπέροχα υλοποιημένο από το studio τρόπο που χρησιμοποιεί για να  κινείται ο Spiderman, κρεμασμένος από τους ιστούς του με μεγάλη ταχύτητα καθώς και με τη δυνατότητα να σκαρφαλώνει και να κολλά σε κάθε τύπο κτίσματος ή αντικειμένου που υπάρχει στον κόσμο, θα σε κάνουν να θέλεις να ταξιδεύεις μέσα στην πόλη απλά για να χαζεύεις, βελτιώνοντας τον τρόπο χειρισμού του και ανακαλύπτοντας ταυτόχρονα νέα κόλπα εκτίναξης από το ένα σημείο στο άλλο.

Φυσικά ούτε οι χαρακτήρες και τα μοντέλα πάνε πίσω, ειδικά αυτά των βασικών ηρώων είναι εκπληκτικά, αλλά εντάξει ο κόσμος που κινείται στην πόλη δεν είναι και σε Cyberpunk 2077 επίπεδο όσον αφορά τη λεπτομέρεια, απλά είναι τόσο σωστά δοσμένος όσο χρειάζεται έτσι ώστε να μη χαλάει την εικόνα του παιχνιδιού.

Γενικά έχουμε μία Νέα Υόρκη, δοσμένη σε όλη της της μεγαλοπρέπεια, μέσα από έναν κόσμο ζωντανό, στον οποίο κάθε στιγμή συμβαίνει κάτι αλλά και κάθε επόμενη στιγμή κάτι νέο προστίθεται, ένα δυναμικό περιβάλλον αντάξιο της ταχύτητας του νεαρού υπερήρωα που πρωταγωνιστεί.

Η μουσική, τα ηχητικά εφέ είναι απλά Marvel, δηλαδή απλά «πορωτικά». Μπορείς να ακούς το βασικό θέμα για ώρες. Οι εκρήξεις, τα σπασίματα τζαμιών, τα χτυπήματα, οι γροθιές, οι συγκρούσεις τα γκρεμίσματα, οι καταστροφές, οι κακοί, όλα είναι άψογα και συνοδεύουν με τον καλύτερο τρόπο όσα παρακολουθείς στην οθόνη σου.

Η υποκριτική, το voice acting δηλαδή, δε θα μπορούσε να μείνει πίσω εντάσσοντάς μας στην ιστορία και στον δραματικό τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται. Οι βασικοί πρωταγωνιστές αναμενόμενα κυριαρχούν στον τομέα αυτό, αλλά και στους μικρότερης σημασίας χαρακτήρες έχει γίνει εντυπωσιακή δουλειά.

Μιλώντας για την ιστορία, έχουμε να κάνουμε με ένα καλογραμμένο σενάριο, από τις καλύτερες στιγμές της Marvel, που εξελίσσεται τόσο όμορφα και ομαλά, χωρίς ποτέ να σου δίνει την αίσθηση ότι εδώ ας πούμε βιάστηκαν ή εδώ το τράβηξαν υπερβολικά. Παρακολουθείς μία ταινία, με ανατροπές, συγκινήσεις και ένα φινάλε που σε αφήνει να φαντάζεσαι τι θα ακολουθήσει, συμμετέχοντας όμως ενεργά σε αυτήν ενώ παράλληλα γίνεσαι μέρος των όσων διαδραματίζονται. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο τρόπος με τον οποίο έστρωσαν το χαλί για τον επόμενο βήμα στη σειρά. Αλλά ας μην πούμε περισσότερα, έχει πάντα περισσότερο ενδιαφέρον να δείτε όλα όσα περιγράφω οι ίδιοι άλλωστε και είναι προτιμότερο να μην χαλάσουμε την εμπειρία για όποιον δεν έχει ασχοληθεί με τον τίτλο.

Όσον αφορά την εξέλιξη του χαρακτήρα, έχουμε κλασσικά δέντρα με δεξιότητες, νέες στολές με επιπλέον δυνατότητες για χρήση ανά αποστολή και ανά περίσταση αλλά και εργαλεία που μπορούμε να βελτιώσουμε έτσι ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε και να κάνουμε τη ζωή μας ευκολότερη. Τα βρήκα όλα πολύ ευρηματικά και μου άρεσε να χρησιμοποιώ κάτι διαφορετικό κάθε φορά, καθώς κάθε μία και κάθε ένα από αυτά ήταν πραγματικά ξεχωριστό και είχε πάντα κάτι νέο, κάτι εντυπωσιακότερο να δώσει.

Πως ξεκλειδώνεις τα παραπάνω; Μέσα από την ολοκλήρωση των αποστολών μας, τόσο της βασικής ιστορίας, όσο και των παράλληλων μη υποχρεωτικών ιστοριών, κυρίως όμως μέσα από την εξερεύνηση της πόλης και τη βοήθεια που θα δώσετε στις αστυνομικές δυνάμεις όσο μάχονται εναντίον των κακοποιών στοιχείων της πόλης ή στους πολίτες της όταν αυτό σας ζητηθεί.

Και εδώ ερχόμαστε στο σύστημα μάχης. Άριστη απόδοση όλων των κινήσεων και των δεξιοτήτων του ήρωα, σου δίνει τη δυνατότητα αλλά κυρίως σε προκαλεί να προσπαθήσεις να επιτύχεις εντυπωσιακά σετ συνεχόμενων χτυπημάτων που σε συνδυασμό με την ταχύτητα κίνησης θα σε κάνουν να προσπαθείς να μπλέκεις σε μάχες και όχι να τις αποφύγεις.

Το παιχνίδι έχει περιεχόμενο, δεν είναι τεράστιο, αλλά έχεις πολλά πράγματα να κάνεις, ειδικά αν κυνηγάς όλα τα achievements και με το καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν ότι όλα ανοίγουν σταδιακά και όχι με τη μία έτσι ώστε να μπουκώσεις και να βαρεθείς, κάθε φορά μία νέα ομάδα προκλήσεων κάνει την εμφάνισή της και είναι στο χέρι σου αν θα ασχοληθείς ή όχι με αυτήν. Αν αποφασίσεις να το κάνεις, πάντα έχεις κάτι να κερδίσεις που θα σε βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη του ήρωά σου.

Επιπλέον, κάποιες από τις προκλήσεις έχουν πραγματικά υψηλό βαθμό δυσκολίας και απαιτούν άριστη χρήση των δεξιοτήτων και του περιβάλλοντος για όποιον θέλει να καταφέρει να τις ολοκληρώσει με τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.

Επιβεβαιώνω όσους μιλούν για διάρκεια περίπου 37 με 40  ωρών αν ασχοληθείς με τα πάντα και ανεβάσεις όλες τις δεξιότητες όμως σίγουρα σε αυτές τις ώρες δεν προλαβαίνεις να ολοκληρώσεις με τον καλύτερο τρόπο τα challenges και όλα τα αντικείμενα, τις στολές ή τα achievements που υπάρχουν στη διάθεσή σου και φυσικά πάντα υπάρχει και η επιλογή για New Game+.

Όσον αφορά τους τελικούς κακούς, στο κανονικό επίπεδο δυσκολίας θα τους χαρακτήριζα εύκολους, έχουν πλάκα οι μάχες μαζί τους, αλλά δεν είναι κάτι που θα δυσκολέψει.

Τέλος, δεν είχα θέματα με κολλήματα και σπασίματα, έπαιξα το παιχνίδι χωρίς DLSS, με όλα στο very high/high, χωρίς dynamic resolution και με το raytracing στο maximum. Σε 3080ti όλα έτρεχαν νεράκι. Δύο τρεις φορές που πάγωσε το παιχνίδι και με πέταξε στο desktop και σε όσες διαπίστωσα στιγμιαία σπασίματα στην κίνηση αφορούσαν μάλλον το PC μου που δεν έψυχε καλά το εσωτερικό του καθώς είχε μαζέψει λίγη σκόνη στα φίλτρα ανεβάζοντας τη θερμοκρασία σημαντικά και λιγότερο το λογισμικό. Νομίζω ότι στο New Game θα έχω την ευκαιρία αυτό να το επιβεβαιώσω.

Καταπληκτικός τίτλος, καταπληκτική εμπειρία, μπράβο στη Sony και στην Insomniac, ανυπομονώ για τη συνέχεια. Σαν παιχνίδι θα του έδινα 9/10, σαν εμπειρία 10 στα 10 και αξίζει την αγορά του ακόμη και στην τρέχουσα τιμή των 60 ευρώ.

Επεξ/σία από Armoral
  • Like 8
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Έμπαινα για να γράψω για το Σπάιντερμαν, αλλά τα είπες όλα (για τα μπαγκ να ξέρεις δεν φταίει το PC σου αλλά το ότι υπάρχουν αρκετούτσικα που γίνονται address με Patch σιγά σιγά - πέτυχα progress breaking bug το οποίο όμως απλά λύθηκε με restart του checkpoint).

Να σημειώσω, on top of everything την προσοχή στην εξής λεπτομέρεια:

Όταν ο Spiderman συνομιλεί για κάποιο mission ή ό,τι άλλο, όταν κάνει swing μιλάει με βαριά ανάσα, όπως και είναι το λογικό. Αν στην ίδια συνομιλία κάθεται αραχτός σε μια ταράτσα, μιλάει κανονικά. Η προσοχή στην λεπτομέρεια που έλεγες..

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, tommybertsen είπε

Όταν ο Spiderman συνομιλεί για κάποιο mission ή ό,τι άλλο, όταν κάνει swing μιλάει με βαριά ανάσα, όπως και είναι το λογικό. Αν στην ίδια συνομιλία κάθεται αραχτός σε μια ταράτσα, μιλάει κανονικά. Η προσοχή στην λεπτομέρεια που έλεγες..

Παίζω το Ghost of Tsushima αυτές τις ημέρες και η απουσία αυτού που λες είναι πολύ φανερή. Ειδικά όταν στο RDR 2 το είχαν κάνει τόσο ωραία ανάλογα με το αν έτρεχαν με τα άλογα ή πόση απόσταση χώριζε τους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα να χρειάζεται να φωνάζουν. Αντίθετα στο ghost οι ερμηνείες είναι τελείως flat και ενώ παλιότερα δεν θα το πρόσεχα, τώρα χτυπάει άσχημα. Μπράβο στην insomniac που το πρόσεξε.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

#ΟUTLAST (Trilogy)  Έπιασα και τερμάτισα το πρώτο παιχνίδι μαζί με το Whistleblower (DLC story 2+ ωρών) με μόλις πριν λίγα λεπτά νωρίτερα από τη στιγμή που γράφω αυτό το ποστ να βλέπω credits και για το 2ο μέρος. Στο 2ο, πιο αρρωστημένα σκηνικά και ατμόσφαιρα, αγχωτικά, βίαια, περισσότερα από το 1ο. Για όποιον απορεί, το παιχνίδι σου δίνει αρκετά clues στο πώς η ιστορία συνδέεται -άμεσα- αν διαβάσεις τα notes στο 1ο αλλά και ένα "event" που λαμβάνει χώρα σε αρκετές στιγμές της ιστορίας όπως και προς τη μέση (spoiler warning) - συγκεκριμένα ένα note κάνει τη διαφορά το οποίο όταν το μελετούσα για να μάθω περισσότερα για την ιστορία μου είχε κάνει εντύπωση και περίμενα ότι είτε στο 2ο μέρος, είτε σε επόμενο τίτλο θα πάει προς τα εκεί η πλοκή! 

Γενικά:

- Τα γραφικά πολύ όμορφα με το 2ο μέρος να είναι προφανές πιο βελτιωμένο με απίστευτες φωτοσκιάσεις σε τεράστιους σκοτεινούς διαδρόμους όπου σκέφτεσαι συνεχώς " τι δι@ολο θα πεταχτεί να με φάει ". Επίσης παραδίδονται μαθήματα sound design για horror games στο 1ο παιχνίδι (+whistleblower).

- 'Έξυπνη σχεδιαστικά η προσέγγιση που εισάγει το 2ο παιχνίδι ως εναλλακτικό τρόπο να τσεκάρεις πόσες μπαταρίες έχεις διαθέσιμες για την βιντεοκάμερα ή τα medkits για να γιατρεύεις τον εαυτό σου ( δεν υπάρχει autoheal εδώ ). Αν και θα ήθελα κάνα δύο διαφορετικά healing animations. Ομολογώ έφερε μνήμες far cry το animation που έχουν επιλέξει. 

- Νέα animations όταν κρύβεσαι σε διάφορα μέρη, μάλιστα έχουν προσθέσει περισσότερα από το 1ο. Οι όποιες διαφορές ή βελτιώσεις δεν σταματούν εκεί καθώς μπορείς να κλειδώσεις με σύρτη αρκετές πόρτες ή να βγεις/μπεις από παράθυρα κι έπειτα να τα κλείσεις αν θες για να εμποδίσεις αυτούς που σε κυνηγάνε.

- Πιο αγχωτικό camera angle όταν τρέχεις και πατάς το Alt για να κοιτάξεις τι γίνεται πίσω σου.

κ.α.

Πολύ δυνατός walking simulation horror τίτλος, ισχυρές δόσεις τρόμου για κάποιον ψιλοαναίσθητο like me :P, ωραία gaming-κινηματογράφηση με ενδιαφέρον σενάριο το οποίο δένει αρμονικά και τα 2 (3 αν υπολογίσουμε το dlc ως prequel) κεφάλαια του.

Κάποια μικρά spoilerάκια τα είχα φάει αλλά ευτυχώς τα ξέχασα με τα χρόνια και ευχαριστήθηκα το παιχνίδι. Ας πούμε όσων αφορά τον 2ο τίτλο παρότι πέρασαν 5 χρόνια από τη κυκλοφορία δεν ήξερα τι γίνεται στη πλοκή. 

Περιμένω μανιωδώς να δω που θα πάνε την ιστορία στον επόμενο καθαρά sequel τίτλο μετά το coop/multiplayer παιχνίδι (Outlast Trials) το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει τους προσεχείς μήνες. 

[ Περισσότερα ίσως σε κάποιο μικρό overview edit του παρόν ποστ ]

 

Να ευχαριστήσω το φιλαράκι μου @panakos_thess που μου έκανε δώρο κλειδάκι για το 2o παιχνίδι στο Steam, πριν μερικές ημέρες, δίνοντας μου έτσι την ευκαιρία να ασχοληθώ με το πρώτο παιχνίδι, που ως νεότερος τότε πριν 9 χρόνια δεν το άντεχα και τρόμαζα παίζοντας ίσα-ίσα την 1η ώρα. 

 

 

 

 

Επεξ/σία από 7nisiotis
  • Like 7
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Omno[100%]

omno.jpg

https://store.steampowered.com/app/969760/Omno

Το τελευταιο διαμαντι του humble choice και φτιαγμενο απο μολις ενα developer το Omno ειναι ενα indie παιχνιδι 4 ωρων που θα το χαρακτηριζα το βασιλια του Zen. Απαλα και ζωντανα χρωματα αλλοκοτα πλασματα καθε λογης ευκολα puzzle ωστε να μην γινει μονοτονο ενα ποιοτικοτατο χαλαρωτικο soundtrack και τελος ενας αρχαιος κοσμος μπροστα μας για να εξερευνησουμε ολα μαζι αρτια δομημενα χαριζουν στον παιχτη μια πολυ ομορφη και χαλαρωτικη εμπειρια. 

Το καθε πλασμα που θα συναντησουμε θα μας βοηθησει με την ενεργεια του οι δυναμεις που θα αποκτησουμε στο ταξιδι μας θα μας βοηθησουν να προσπερασουμε καθε εμποδιο ολα μαζι μεχρι το τελος. 

Η ιστορια μας θα μας μιλησει για εναν εξαφανισμενο πολιτισμο που χαθηκε στο βωμο του απεραντου φως. Ενος φως που ο ιδιος ο χαρακτηρας μας αναζητει μεχρι το τελος. Στην παρεα μας ενα ομορφο πρασινο μικρο ιπταμενο σκιουρακι θα μας κρατησει συντροφια μεχρι το τελος. 

Το παιχνιδι σε κανει να θες να εξερευνησεις καθε γωνια του και να μαθεις οσα παραπανω μπορεις για τι πραγματικα συνεβη. Ευκολα collectibles προσιτο platforming και για πιο μικρες ηλικιες μοναδικη ultrawide εμπειρια ο Jonas Manke καταφερε κυριολεκτικα να βγαλει τη φαντασια του μεσα απο το Omno και του αξιζουν χιλια μπραβο. 8.8/10

Παρακατω φωτογραφιες απο το παιχνιδι

https://postimg.cc/gallery/g2XwvR5

Επεξ/σία από Arkin
  • Like 6
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...