Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[Cacciatore]

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Control_(video_game)

 

Videogame της ίδιας εταιρείας είναι που σχετίζεται με τον συνολικό κόσμο του παιχνιδιού, σαν setting, δεν έχει σχέση το ένα με το άλλο, είναι αυτοτελές παιχνίδι. 

[Nik1239]

13 λεπτά πριν, filippos001 είπε

Φίλε καλησπέρα, 

το CONTROL που αναφερεις, τι ειναι , DLC του 1ου παιχνιδιού?

Απάντησαν οι φίλοι από πάνω 😁

Να συμπληρώσω ότι συνδέονται αρκετά απλά δεν είναι υποχρεωτικό να το παίξεις. Το Alan wake 2 σου εξηγεί ότι χρειάζεται να ξέρεις από το contol 

[BadIndian]

3 ώρες πριν, MrZeroGR είπε

Journey και Little Nightmares. 

Πιάνοντας τον εαυτό μου τον τελευταίο (πολύ) καιρό να μην ασχολείται με story driven παιχνίδια (πολύ ΝΒΑ2Κ15 και τερματισμός στο καλό αλλά όχι εξαιρετικό Spiderman στο PS5) έβαλα να ασχοληθώ με το GOD OF WAR 3. Δεν είχα παίξει ποτέ τα παιχνίδια, ήθελα να ξεκινήσω το franschise αλλά από την αρχή βάλθηκε να μου θυμίσει ότι ούτε 15 χρονών είμαι αλλά κοντά στα 30, ούτε τον άπλετο χρόνο έχω, ούτε την υπομονή για να τρώω ξύλο στο...Normal. 

Mε αφορμή τη συγκατοίκηση και ότι η κοπέλα μου δεν είναι για Kratos ξεκινήσαμε αρχικά το Journey και μετά το Little Nightmares, παιχνίδια που ήθελα για χρόνια να τα παίξω και για χρόνια έπαιρναν αναβολή. 

Εκεί είναι που κατάλαβα ότι το gaming δεν χρειάζεται να είναι πάντα στην τσίτα, ότι σε μία καθημερινότητα που σε καταπίνει και σε έχει στο τρέξιμο, τις 1-2 ώρες το βράδυ που δεν θα δεις μία από τις πολλές σαπίλες του Netflix, με ένα ποτήρι κρασί και το controller να αλλάζει χέρια κάθε τόσο, ηρεμεί η ψυχή σου. 

Για τα δύο παιχνίδια δεν έχω να πω πολλά. Είναι γύρω στο 3ωρο το καθένα, πάμφθηνα πλέον και αξίζει να περάσετε 2-3 βράδια της εβδομάδας μαζί τους! Μοναχικά ταξίδια, συγκηνητικά σε σημεία και τα τέλη τους προσωπικά με άφησαν με τ στόμα ανοιχτό...

Συνεχίζω/ουμε με Little Nightmares 2, ένα ποτήρι κρασί και λίγο τυράκι.

Συμφωνώ για τa Little Nightmares. Φοβερά παιχνίδια αν και πάλι χρειάζεται να είσαι στην τσίτα, αφού συνεχώς τρέχεις για να γλυτώσεις ή να αποφύγεις κάποιον επικείμενο κίνδυνο.

Η διαφωνία μου έγκειται στο GOW III. Κατανοώ απόλυτα πως η κοπέλα σου δεν είναι για Kratos και hack 'n' slash, όμως το παιχνίδι παραμένει εξαιρετικό. Προσωπικά και σε διαβεβαιώ πως και μεγαλύτερος είμαι από εσένα και ένας πολύ average gamer όσον αφορά τα skills, παίζοντας το στο normal, δεν μπορώ να πω ότι έφαγα τόσο ξύλο που να με αποτρέψουν από το παιχνίδι (δεν είναι και fromsoftware). Σίγουρα δυο - τρία bosses με δυσκόλεψαν, αλλά όχι τόσο που να εγκαταλείψω τον τίτλο. Αντιθέτως το βρήκα εξαιρετικό, αν και όχι φαν των χακ ν σλας και υπήρξαν στιγμές που ένιωσα και δέος με τα όσα συνάντησα. Θα σου πρότεινα να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία, ίσως εν τη απουσία της φίλης σου. 

[MrZeroGR]

15 minutes ago, BadIndian said:

Συμφωνώ για τa Little Nightmares. Φοβερά παιχνίδια αν και πάλι χρειάζεται να είσαι στην τσίτα, αφού συνεχώς τρέχεις για να γλυτώσεις ή να αποφύγεις κάποιον επικείμενο κίνδυνο.

Η διαφωνία μου έγκειται στο GOW III. Κατανοώ απόλυτα πως η κοπέλα σου δεν είναι για Kratos και hack 'n' slash, όμως το παιχνίδι παραμένει εξαιρετικό. Προσωπικά και σε διαβεβαιώ πως και μεγαλύτερος είμαι από εσένα και ένας πολύ average gamer όσον αφορά τα skills, παίζοντας το στο normal, δεν μπορώ να πω ότι έφαγα τόσο ξύλο που να με αποτρέψουν από το παιχνίδι (δεν είναι και fromsoftware). Σίγουρα δυο - τρία bosses με δυσκόλεψαν, αλλά όχι τόσο που να εγκαταλείψω τον τίτλο. Αντιθέτως το βρήκα εξαιρετικό, αν και όχι φαν των χακ ν σλας και υπήρξαν στιγμές που ένιωσα και δέος με τα όσα συνάντησα. Θα σου πρότεινα να του δώσεις μια δεύτερη ευκαιρία, ίσως εν τη απουσία της φίλης σου. 

More like εγώ δεν ήμουν για ανελέητο ξύλο στο 12θεο αυτή τη περίοδο. Εννοείται ότι θα του δώσω στο μέλλον μία 2η ευκαιρία, για να πάω και στα δύο καινούργια, αλλά μέχρι τότε θα παίξω κάτι πιο ήρεμο  

ισχύει για το Little Nightmares ότι απαιτεί να είσαι σε εγρήγορση, νομίζω μου έκανε καλό ότι είχα ένα δεύτερο μυαλό και κυρίως ένα άτομο που είχε όρεξη να κάτσει να ψάξει και να δοκιμάσει να βρει τη λύση, χωρίς να έχει στο μυαλό του το τεράστιο backlog που έχει σε games αφού δεν την απασχολεί...

Αυτό με το backlog βέβαια είναι άλλη συζήτηση (μεγάλη) και το κατά πόσο τόσο αυτά που έχουμε στο ράφι και στο gamepass και μας ''περιμένουν'' εν τέλει κάπως μας αγχώνουν για να πάμε στο επόμενο και στο επόμενο...

[GhostRiderLSOV]

5 ώρες πριν, rodosf1 είπε

Journey παιχνιδαρα, προτείνεται για όποιον μπορεί! 

Δείτε και τα games της Annapurma. 

Και το Journey της Annapurna είναι.
Από τα πιο χαλαρά παιχνίδια και σίγουρα ένα μικρό διαμαντάκι.

[BadIndian]

3 ώρες πριν, MrZeroGR είπε

More like εγώ δεν ήμουν για ανελέητο ξύλο στο 12θεο αυτή τη περίοδο. Εννοείται ότι θα του δώσω στο μέλλον μία 2η ευκαιρία, για να πάω και στα δύο καινούργια, αλλά μέχρι τότε θα παίξω κάτι πιο ήρεμο  

ισχύει για το Little Nightmares ότι απαιτεί να είσαι σε εγρήγορση, νομίζω μου έκανε καλό ότι είχα ένα δεύτερο μυαλό και κυρίως ένα άτομο που είχε όρεξη να κάτσει να ψάξει και να δοκιμάσει να βρει τη λύση, χωρίς να έχει στο μυαλό του το τεράστιο backlog που έχει σε games αφού δεν την απασχολεί...

Αυτό με το backlog βέβαια είναι άλλη συζήτηση (μεγάλη) και το κατά πόσο τόσο αυτά που έχουμε στο ράφι και στο gamepass και μας ''περιμένουν'' εν τέλει κάπως μας αγχώνουν για να πάμε στο επόμενο και στο επόμενο...

Αυτό το ακούω κι όντως κι εγώ έκανα την αλλαγή από τα διάφορα ξυλίκια στα little nightmares χωρίς να το μετανιώσω. Τώρα η συζήτηση για το backlog είναι όντως μεγάλη, αλλά πραγματικά δεν με παίρνει να αγχωθώ για κάτι τέτοιο. Είναι μια διασκέδαση εξάλλου και δεν πρέπει να μας αγχώνει. Άσε που, με όλο το σεβασμό, δεν σε πήραν τα χρόνια δα...

Πάντως το GOW III έχει και μια πολύ ενδιαφέρουσα "μάχη" με μια από το 12θεο. Απολαυστικό "ξύλο" κι ο νοών νοείτο.... 

[gtsoui]

Εν αναμονή του Hellblade 2, συνειδητοποίησα ότι είχα αγοράσει πολύ καιρό πριν το πρώτο μέρος πριν καν εγγραφω στο gamepass και για κάποιο λόγο δεν είχα παίξει.

Τερματίστηκε λοιπόν μετά από περίπου 9 ώρες το Hellblade: Senua's Sacrifice στο series x. 

Από άποψη γραφικών, το βρήκα εξαιρετικό. Ναι μεν υπήρχαν πολλές σκηνές στις οποίες έδειχνε ότι είναι παλαιότερη κυκλοφορία, αλλά υπήρχαν εξίσου πολλές που ήταν τρομερά ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. 

Πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα και φοβερό art direction. Για παράδειγμα, με το που ξεκινάει το παιχνίδι και περπατάς σε μια παραλία, έβλεπα τα κύματα και έμοιαζαν αληθινά..η τα facial animations και γενικά οι λεπτομέρειες στο πρόσωπο ( ένας τομέας που πολλά σημερινά παιχνίδια δυσκολεύονται) είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Ειδικά στις σκηνές που εμφανίζεται ο Dilion, ο αγαπημένος της Senua, ήταν σαν να έβλεπα ταινία.

Ο ήχος επίσης είναι σε εξίσου υψηλά επίπεδα αν και δεν έπαιξα με ακουστικά. Γενικά ο τεχνικός τομέας είναι ένα από τα πιο δυνατά του σημεία.

Το gameplay χωρίζεται σε δύο βασικά στοιχεία. Το ένα είναι η περιήγηση στον κόσμο του και η επίλυση γρίφων και το άλλο είναι το combat, στο οποίο θα αναφερθώ μετά.

Το progress επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της αφήγησης και της επίλυσης γρίφων όπως είπα και οι οποίοι είναι κυρίως περιβαλλοντικού χαρακτήρα. 

Οι πιο συνηθισμένοι είναι αυτοί που θα πρέπει να ανοίξεις κάποιες πόρτες με σύμβολα, τα οποία θα πρέπει να τα ματσαρεις με αντικείμενα η σκηνικά στον χώρο. Για παράδειγμα, αν μια πόρτα έχει το σύμβολο Ψ, βρίσκεις ένα δέντρο, τα κλαδιά του οποίου μοιάζουν με το σύμβολο αυτό. Οι συγκεκριμένοι γρίφοι να πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασαν και τους βρήκα λίγο επαναλαμβανόμενους. Υπάρχουν όμως και άλλοι γρίφοι, η κάποια challenges αν θέλετε, που τα βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντα αργότερα στο παιχνίδι, όπως το επίπεδο με το σκοτάδι και τον πυρσό. 

Το εταίρο στοιχείο του είναι το combat, το οποίο θα ήθελα να τονίσω ότι είναι καθαρά συμπληρωματικό στην όλη εμπειρία και έχει σαφέστατα δευτερεύοντα ρόλο. Είναι σχετικά λίγες οι φορές που θα αντιμετωπίσεις εχθρούς ( αν και μετά τα μισά του παιχνιδιού, οι μάχες πληθαίνουν) και έχει τα κλασικά στοιχεία που ξέρουμε όλοι. Dodge, parry, normal και heavy επίθεση. 

Μη δημοφιλής άποψη αλλά εμένα το combat μου άρεσε αρκετα.. δεν γνωρίζω όμως ακριβώς τον λόγο..ίσως είναι λόγω του πιο κινηματογραφικού στυλ, ίσως το φοβερό design σε εχθρούς (ειδικά τα bosses είναι εξαιρετικά)..ίσως λόγω του perfect parry που μπαίνει το παιχνίδι ελάχιστα σε slow motion..σε κάθε περίπτωση όμως όπως είπα και πριν, μην περιμένει κανείς μάχη σε στυλ hack n slash παιχνιδια.

Στην αρχή και μέχρι ένα σημειο, δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το παιχνίδι, αλλά όσο έπαιζα τόσο περισσότερο μου άρεσε.

Κακά τα ψέματα, είναι ένα "δύσκολο" παιχνίδι και όχι για πολλούς. Δεν βασίζεται σε κανένα από τα στοιχεία που κάνουν δημοφιλή ένα παιχνίδι στο ευρύ κοινό, πλην φυσικά του τεχνικού τομέα. Βασίζεται στην αφήγηση και στο ταξίδι της Senua. Ειδικά στο τέλος του παιχνιδιού, όπου κανεις την τελευταία σου έφοδο με την μουσική να παίζει στο background, ανατριχιασα. 

Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι φυσικά μιλάμε για μια linear εμπειρία χωρίς exploration. Μου άρεσε επίσης ότι μέσω κάποιων αντικειμένων που βρίσκεις στο περιβάλλον, το παιχνίδι αφηγείται κομμάτια της Σκανδιναβικής μυθολογίας τα οποία βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα. 

Εν κατακλείδι, το βρήκα εξαιρετικό και φυσικά αναμένω με αγωνία το δεύτερο μέρος. 

Επεξ/σία 21 Ιανουαρίου 2024 από gtsoui

[rodosf1]

4 λεπτά πριν, gtsoui είπε

Εν αναμονή του Hellblade 2, συνειδητοποίησα ότι είχα αγοράσει πολύ καιρό πριν το πρώτο μέρος πριν καν εγγραφω στο gamepass και για κάποιο λόγο δεν είχα παίξει.

Τερματίστηκε λοιπόν μετά από περίπου 9 ώρες το Hellblade: Senua's Sacrifice. 

Από άποψη γραφικών, το βρήκα εξαιρετικό. Ναι μεν υπήρχαν πολλές σκηνές στις οποίες έδειχνε ότι είναι παλαιότερη κυκλοφορία, αλλά υπήρχαν εξίσου πολλές που ήταν τρομερά ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. 

Πολύ σκοτεινή ατμόσφαιρα και φοβερό art direction. Για παράδειγμα, με το που ξεκινάει το παιχνίδι και περπατάς σε μια παραλία, έβλεπα τα κύματα και έμοιαζαν αληθινά..η τα facial animations και γενικά οι λεπτομέρειες στο πρόσωπο ( ένας τομέας που πολλά σημερινά παιχνίδια δυσκολεύονται) είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Ειδικά στις σκηνές που εμφανίζεται ο Dilion, ο αγαπημένος της Senua, ήταν σαν να έβλεπα ταινία.

Ο ήχος επίσης είναι σε εξίσου υψηλά επίπεδα αν και δεν έπαιξα με ακουστικά. Γενικά ο τεχνικός τομέας είναι ένα από τα πιο δυνατά του σημεία.

Το gameplay χωρίζεται σε δύο βασικά στοιχεία. Το ένα είναι η περιήγηση στον κόσμο του και η επίλυση γρίφων και το άλλο είναι το combat, στο οποίο θα αναφερθώ μετά.

Το progress επιτυγχάνεται κυρίως μέσω της αφήγησης και της επίλυσης γρίφων όπως είπα και οι οποίοι είναι κυρίως περιβαλλοντικού χαρακτήρα. 

Οι πιο συνηθισμένοι είναι αυτοί που θα πρέπει να ανοίξεις κάποιες πόρτες με σύμβολα, τα οποία θα πρέπει να τα ματσαρεις με αντικείμενα η σκηνικά στον χώρο. Για παράδειγμα, αν μια πόρτα έχει το σύμβολο Ψ, βρίσκεις ένα δέντρο, τα κλαδιά του οποίου μοιάζουν με το σύμβολο αυτό. Οι συγκεκριμένοι γρίφοι να πω την αλήθεια δεν με ενθουσίασαν και τους βρήκα λίγο επαναλαμβανόμενους. Υπάρχουν όμως και άλλοι γρίφοι, η κάποια challenges αν θέλετε, που τα βρήκα πολύ πιο ενδιαφέροντα αργότερα στο παιχνίδι, όπως το επίπεδο με το σκοτάδι και τον πυρσό. 

Το εταίρο στοιχείο του είναι το combat, το οποίο θα ήθελα να τονίσω ότι είναι καθαρά συμπληρωματικό στην όλη εμπειρία και έχει σαφέστατα δευτερεύοντα ρόλο. Είναι σχετικά λίγες οι φορές που θα αντιμετωπίσεις εχθρούς ( αν και μετά τα μισά του παιχνιδιού, οι μάχες πληθαίνουν) και έχει τα κλασικά στοιχεία που ξέρουμε όλοι. Dodge, parry, normal και heavy επίθεση. 

Μη δημοφιλής άποψη αλλά εμένα το combat μου άρεσε αρκετα.. δεν γνωρίζω όμως ακριβώς τον λόγο..ίσως είναι λόγω του πιο κινηματογραφικού στυλ, ίσως το φοβερό design σε εχθρούς (ειδικά τα bosses είναι εξαιρετικά)..ίσως λόγω του perfect parry που μπαίνει το παιχνίδι ελάχιστα σε slow motion..σε κάθε περίπτωση όμως όπως είπα και πριν, μην περιμένει κανείς μάχη σε στυλ hack n slash παιχνιδια.

Στην αρχή και μέχρι ένα σημειο, δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το παιχνίδι, αλλά όσο έπαιζα τόσο περισσότερο μου άρεσε.

Κακά τα ψέματα, είναι ένα "δύσκολο" παιχνίδι και όχι για πολλούς. Δεν βασίζεται σε κανένα από τα στοιχεία που κάνουν δημοφιλή ένα παιχνίδι στο ευρύ κοινό, πλην φυσικά του τεχνικού τομέα. Βασίζεται στην αφήγηση και στο ταξίδι της Senua. Ειδικά στο τέλος του παιχνιδιού, όπου κανεις την τελευταία σου έφοδο με την μουσική να παίζει στο background, ανατριχιασα. 

Μην ξεχάσω να αναφέρω ότι φυσικά μιλάμε για μια linear εμπειρία χωρίς exploration. Μου άρεσε επίσης ότι μέσω κάποιων αντικειμένων που βρίσκεις στο περιβάλλον, το παιχνίδι αφηγείται κομμάτια της Σκανδιναβικής μυθολογίας τα οποία βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέροντα. 

Εν κατακλείδι, το βρήκα εξαιρετικό και φυσικά αναμένω με αγωνία το δεύτερο μέρος. 

Και εξαιρετικό και ένα πολύ δύσκολο θέμα για να στήσεις παιχνίδι γύρω του. Από πολλές απόψεις και τεχνικά και σεναριακά είναι φοβερό. με ακουστικά... ανατριχίλα οι... φωνές! 

[Tifa_LockHeart]

13 ώρες πριν, rodosf1 είπε

Και εξαιρετικό και ένα πολύ δύσκολο θέμα για να στήσεις παιχνίδι γύρω του. Από πολλές απόψεις και τεχνικά και σεναριακά είναι φοβερό. με ακουστικά... ανατριχίλα οι... φωνές! 

Όταν το έπαιξα,αναγκαστικά γιατί παίζω με οικογένεια στο σπίτι και φασαρία γύρω, χρησιμοποίησα ακουστικά και πραγματικά η ανατριχιλα ήταν σε άλλα επίπεδα. Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι φτιαγμένο να παιχτεί με ακουστικά. Όλο σαν εμπειρία ήταν ένα πολύ καλό φτιαγμένο παιχνίδι. Το θέμα των γρίφων/περιβαλλοντικών παζλ δεν μου αρέσει σε κανένα παιχνίδι, αλλά έκανα την καρδιά μου πέτρα. Ήταν πολύ όμορφη ιστορία και με κράτησε. Απλά είναι τεράστια ξενερα, που είμαι κάτοχος PlayStation και δεν θα έχω δυνατότητα να παίξω την συνέχεια του. Ελπίζω μπας και κάποια στιγμή το πάρει η Sony.

[gtsoui]

Σε ένα μόλις απόγευμα τερματίστηκε το Far: Lone Sails στο Nintendo switch. Το είχα ακουστά, αλλά μου κίνησε το ενδιαφέρον, αφού είδα στο youtube κάποιον που έφτιαξε diorama με θέμα το συγκεκριμένο παιχνίδι!

Ακριβώς μετά το Hellblade, άλλο ένα παιχνίδι πολύ ιδιαίτερο. Δεν γνωρίζω σε τι είδος να το κατατάξω. Είναι ένα side scrolling παιχνίδι στο οποίο χειρίζεσαι έναν άνθρωπο που οδηγεί ένα περίεργο όχημα.. Αυτό είναι! Οδηγείς το όχημα συνέχεια, μέσα από έναν έρημο κόσμο, χωρίς προφανή σκοπό και προορισμό. Μόνο κατά τον τερματισμό και την τελευταία σκηνή, μπόρεσα να βγάλω ένα (σχετικά αυθαίρετο) συμπέρασμα.

Το όχημα οδηγείται με δύο τρόπους, είτε μέσω της μηχανής είτε σηκώνοντας τα πανιά του και εφόσον φυσάει ο άνεμος προς την σωστή κατεύθυνση. 

Μαζί με όλα αυτά, θα πρέπει ο χαρακτήρας, σου σε real time φυσικά, να κάνει διάφορες εργασίες στο όχημα. Χρειάζεται να πιέζεις ένα έμβολο για να παίρνει μπροστά η μηχανή, να επισκευάζεις τυχόν ζημιές, να σηκώνεις τα πανιά όταν πρέπει, να εφοδιάζεις την μηχανή με καύσιμο κτλ. 

Το έταιρο στοιχείο στο gameplay είναι ότι έχει και κάποια στοιχεία puzzle solving, καθώς θα χρειαστεί σε αρκετά σημεία να αποβιβαστείς από το όχημα προκειμένου να ανοίξεις τον δρόμο και να μπορέσεις να προχωρήσεις. Τα puzzle αυτά, δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο, ούτε φυσικά δύσκολα, αλλά προσθέτουν στην συνολική gameplay εμπειρία. 

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το γεγονός ότι το παιχνίδι δεν σου δίνει καμία βοήθεια ή κάποιου είδους tutorial για να σου εξηγήσει τι κάνει το κάθε τι. Για παράδειγμα στον δρόμο σου βρίσκεις κάποια αντικείμενα, όπως βαρέλια, κιβώτια και γενικά σκουπίδια, τα οποία μπορείς να μαζέψεις και τα οποία χρησιμοποιούνται ως καύσιμο. Το παιχνίδι δεν σου δίνει καν κάποιο στοιχείο για την χρήση των αντικειμένων αυτών. Όπως επίσης, το τι κάνει το κάθε έμβολο και μηχανισμός  στο όχημα θα πρέπει να το βρεις μόνος σου. Σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού, εγκαθιστάς ένα μηχάνημα στο πίσω μέρος του οχήματος το οποίο όταν θέτεις σε λειτουργία, μαζεύει αυτόματα τα αντικείμενα που χρειάζεσαι για καύσιμο, χωρίς να χρειάζεται πλέον να αποβιβάζεται ο χαρακτήρας σου για να τα συλλέξει. Και αυτή η λειτουργικότητα είναι κάτι που θα πρέπει να βρει μόνος του ο παίκτης. 

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, το Far: Lone Sails είναι ένας μικρός indie τίτλος με pixel γραφικά και ωραίο art direction. Η διάρκειά του είναι πολύ μικρή, το τερμάτισα σε 3-4 ώρες πιστεύω.

Το ευχαριστήθηκα αρκετά, τόσο όσο χρειάζεται για να με κάνει να αγοράσω και την συνέχειά του.

[gust]

Πολύ ωραία και τα δυο παιχνίδια της σειράς. Ωραίο εικαστικό χαλαρή μουσική και όχι μεγάλα σε διάρκεια. Και εγώ στο switchaki τα έπαιξα. 

[Tifa_LockHeart]

Στις 23/1/2024 στις 10:10 ΠΜ, gtsoui είπε

έφτιαξε diorama

θα μπορούσες να μας παραθέσεις το λινκ του you tuber καλλιτέχνη? Μου άρεσε πολύ και εμένα το παιχνίδι και θα με ενδιέφερε να δω αυτήν την δημιουργία του. 

[gtsoui]

10 λεπτά πριν, Tifa_LockHeart είπε

θα μπορούσες να μας παραθέσεις το λινκ του you tuber καλλιτέχνη? Μου άρεσε πολύ και εμένα το παιχνίδι και θα με ενδιέφερε να δω αυτήν την δημιουργία του. 

Βασικά το diorama είναι για το sequel, αλλά μικρή σημασία έχει.

[Tifa_LockHeart]

4 λεπτά πριν, gtsoui είπε

Βασικά το diorama είναι για το sequel, αλλά μικρή σημασία έχει.

Ευχαριστώ πολύ!

[dimitrissa]

Ξεκινάω με ένα παιχνίδι που δεν είχα ασχοληθεί ποτέ αλλά έχω ακούσει τα καλύτερα ! Θα το λιώσω το ΣΚ που έρχεται 🙂😁