Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε (Console Games Version)

[firepc]

2 λεπτά πριν, BillT είπε

αξίζει λέτε να περιμένει κανείς το remake του a tale of two sons ή και το original για μένα που δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία στα γραφικά θα είναι μια χαρά? Γενικά ποια είναι η πολιτική τιμολόγησης και διάθεσης των remake? Υπάρχει περίπτωση δηλαδή να δίνεται δωρεάν ή με έκπτωση στους κατόχους του original παιχνιδιού?  3 ευρώπουλα το έχει το eneba από Αργεντινή γι' αυτό ρωτάω... 

Είμαι πολύ φρέσκος στον χώρο και προσωπικά παρακαλουθώ το νήμα για να μαθαίνω τέτοιου είδους παιχνίδια καθώς τα πρωτοκλασσάτα RPG, FPS κτλ δεν είναι του γούστου μου.

παίξε το original, μια χαρά game ήταν

[BillT]

On 30/01/2024 at 11:30, firepc said:

παίξε το original, μια χαρά game ήταν

Οκ ευχαριστώ.

θα το αγοράσω να υπάρχει και βλέπουμε...

EDIT: 

 Διαβάζω σήμερα ότι το remake θα περιλαμβάνει και local co-op, άρα μια χαρά επιλογή για όσους ψάχνουν τέτοιου είδους παιχνίδια 

"Gameplay in Brothers is designed primarily for a unique, single-player experience (though local co-op is also included)"

https://news.xbox.com/en-us/2024/01/31/brothers-a-tale-of-two-sons-remake-how-we-remade-a-masterpiece/

@MrZeroGR

Επεξ/σία 1 Φεβρουαρίου από BillT

[gtsoui]

Μετά από περίπου 150 ώρες, τερματίστηκε το Like a Dragon: Infinite Wealth στο series x.

Στο παιχνίδι, βασικός χαρακτήρας είναι πάλι ο Ichiban, ο νέος πρωταγωνιστής της σειράς που πρωτοεμφανίστηκε στο Yakuza: Like a Dragon. Στο Infinite Wealth, από ένα σημείο και μετά παίζεις εναλλάξ ανά chapter και τον Kiryu, τον θρυλικό πλέον ήρωα όλων των Yakuza παιχνιδιών.

Όπως και στο Like a Dragon, έτσι και αυτό είναι turn based combat και κρίνοντας και από την μεγάλη εμπορική του επιτυχία (1 εκ. πωλήσεις στην πρώτη βδομάδα κυκλοφορίας του), θεωρώ δεδομένο ότι τα κυρίως Yakuza παιχνίδια στο μέλλον θα έχουν το ίδιο σύστημα μάχης. Απόδειξη όλων αυτών για μένα, ότι δεν υπάρχουν αντιεμπορικά στοιχεία σε παιχνίδι, φτάνει το παιχνίδι να είναι ποιοτικό. Τι πιο τρανή απόδειξη από το Baldur’s Gate 3.

Εισακούσθηκαν επίσης οι ευχές μου για την εισαγωγή μιας νέας τοποθεσίας στο παιχνίδι, μιας και θεωρούσα πως η ανακύκλωση των ίδιων πόλεων -και σχεδόν απαράλλακτων από παιχνίδι σε παιχνίδι- είχε γίνει λίγο κουραστική. Έτσι λοιπόν στο Infinite Wealth η ιστορία του λαμβάνει χώρα κυρίως στην Χαβάη. Να αναφέρω πάντως ότι αν και έτσι, η διάρθρωση του παιχνιδιού και το γενικό feel παραμένει το ίδιο.

Όπως προείπα, το σύστημα μάχης είναι σε μορφή turn based, κατά την οποία ελέγχεις έως και 4 χαρακτήρες από την ομάδα σου. Μέχρι ένα σημειο του παιχνιδιού, θα έχεις και «αναπληρωματικούς», κάποιους δηλαδή που δεν είναι στο ενεργό party σου και τους οποίους μπορείς να βάλεις στην 4αδα. Πάντως αυτή την δυνατότητα δεν την έχεις στο μεγαλύτερο διάστημα, καθώς όπως είπα και στην αρχή, η ιστορία ανά chapter διασπάται και ελέγχεις διαφορετικούς κεντρικούς χαρακτήρες με το δικό τους γκρουπ. Οι μάχες ακολουθούν σχεδόν την ίδια λογική με το Like a Dragon. Λέω σχεδόν, διότι δεν θυμάμαι ακριβώς τους μηχανισμούς του προηγούμενου παιχνιδιού και κατ’επέκταση το τι νέο έχει εισαχθεί.

Όλοι οι χαρακτήρες έχουν μια μοναδική job ο καθένας (δηλαδή το class), η οποία και καθορίζει τα skills του καθενός αλλά φυσικά και την γενικότερη λειτουργία του κάθε ήρωα. Μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο του παιχνιδιού, μπορείς να «ανακαλύψεις» νέες jobs  και να αλλάζεις τα classes των χαρακτήρων σου. 

Επίσης έχει και inventory σύστημα φυσικά, με 2 slots για αξεσουάρ, 3 για armor και φυσικά το όπλο.

Εμένα προσωπικά μου άρεσαν πάρα πολύ οι μάχες και έχουν και αρκετή στρατηγική προσέγγιση. Μπορείς να κάνεις συνδυαστικές κινήσεις μεταξύ των χαρακτήρων σου, να κάνεις περισσότερο damage αν χτυπήσεις κάποιον πισώπλατα, να ρίχνεις κάποιον εχθρό πάνω σε άλλους και αρκετά ακόμα. Αν λάβουμε υπόψιν τα αρκετά διαφορετικά classes που υπάρχουν και τις συνέργειες μεταξύ τους, το παιχνίδι παρέχει πολύ πειραματισμό!

Ένα πολύ θετικό σημείο που βρήκα ήταν πως βελτιώθηκε πάρα πολύ το θέμα με τις μάχες που είχες κατά την περιήγηση στον κόσμο του παιχνιδιού, τις οποίες έβρισκα λίγο κουραστικές. Τώρα πλέον, το aggro σύστημα είναι τέτοιο, που σου επιτρέπει να αποφεύγεις πολύ εύκολα encounters που δεν θες. Μάλιστα, στις περιπτώσεις που εμπλακείς σε μάχη με ένα group εχθρών μικρότερου lvl από σένα (δεν ξέρω την ακριβή διαφορά σε lvls όμως) μπορείς να τελειώσεις την μάχη κατευθείαν με το πάτημα ενός κουμπιού.

Και στο Infinite Wealth δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα πάρα πολλά και άκρως διασκεδαστικά mini games που υπήρχαν και σε όλα τα παιχνίδια της σειράς. Βελάκια, καζίνο και πολλά άλλα.

Ξεκίνησα λέγοντας ότι μου πήρε περίπου 150 ώρες να το τερματίσω. Αυτό έγινε για 3 κυρίως λόγους.

Ο πρώτος είναι τα 2 dungeons που έχει το παιχνίδι (ένα για κάθε group σου), όπως και στο Yakuza: Like a Dragon. Είναι τοποθεσίες με πολλαπλά επίπεδα, ιδανικές για xp και για συλλογή καλών αντικειμένων αλλά και υλικών, προκειμένου να κάνεις craft τα ισχυρότερα όπλα του παιχνιδιού. Πέρασα αρκετές ώρες εκεί, προκειμένου να δυναμώσει το group μου και το έφτασα μέχρι τέλους.

Ο δεύτερος λόγος είναι οι μάχες των Sujimon. Κατά την περιήγησή σου στον κόσμο του παιχνιδιού, έρχεσαι αντιμέτωπος με εχθρούς, τους οποίους αν κερδίσεις, μπορείς να στρατολογήσεις. Όλο αυτό παίζει σαν το Pokemon, όπου μπορείς να μάχεσαι με τα Sujimon που έχεις, να τα ανεβάζεις lvl, να κάνεις μονομαχίες με άλλους trainers και να λάβεις μέρος σε πρωτάθλημα. Μάλιστα, υπάρχει και ειδικό class στο οποίο χρησιμοποιείς στις «κανονικές» σου μάχες τα Sujimon, το οποίο όμως δεν δοκίμασα.

Ο τρίτος και τελευταίος λόγος είναι το Dondoko Island. Πολλά Yakuza  αλλά και spin offs παιχνίδια είχαν ένα κεντρικό mini game, πχ έτρεχες μια μεσιτική επιχείρηση, ένα καμπαρέ κτλ. Στο Infinite Wealth λοιπόν, είναι το συγκεκριμένο νησί, που έχεις σκοπό να μετατρέψεις σε ένα πεντάστερο τουριστικό θέρετρο. Η όλη gameplay εμπειρία είναι εφάμιλλη παιχνιδιών στυλ Animal Crossing. Εύρεση συνταγών για διαφόρων τύπου έπιπλα, κατασκευές κτιρίων, αναβάθμιση του σπιτιού σου, ψάρεμα και πάρα πολλά άλλα. Ξόδεψα πάρα πολλές ώρες με το να ασχολούμαι με την διακόσμηση του νησιού και πραγματικά εκτός του ότι ήταν πολύ ωραία εμπειρία, αποτελεί και πολύ καλή πηγή εσόδων.

Όπως είπα στην αρχή, μου πήρε περίπου 150 ώρες να το τερματίσω και έκανα πολλά πράγματα στο παιχνίδι. Αν κάποιος ασχοληθεί στο μάξιμουμ και με όλες τις άλλες δραστηριότητες του, μπορεί να καταγράψει θεωρώ και διπλάσιο χρόνο.

Δεν θα μιλήσω σχεδόν καθόλου για τον τεχνικό τομέα, απλά αν κάποιος επιζητεί next-gen γραφικά, ας κοιτάξει αλλού. Για μένα προσωπικά, ελάχιστη σημασία έχει. Ωραία μουσική και σενάριο στα επίπεδα που μας έχει συνηθίσει η σειρά. Εννοείται φυσικά ότι περισσεύει το χιούμορ. Από απλά πράγματα, όπως ονομασίες εχθρών τύπου «Asshole» και «Dojo Disgrace» μέχρι ολόκληρα substories.

Αυτά λοιπόν για το Infinite Wealth, ένα παιχνίδι που ανήκει πλέον χωρίς καμία αμφιβολία, στο αγαπημένο μου franchise. Όπως έχω πει και ξανά, τα θεωρώ τον ορισμό της διασκέδασης στα video games.

[gtsoui]

Τερματίστηκε το Darkside Detective στο Nintendo Switch.

Είναι ένα point & click adventure παιχνίδι που διαδραματίζεται στην πόλη Twin Lakes, όπου αναλαμβάνεις τον ρόλο του ντετέκτιβ McQueen, με σκοπό φυσικά την εξιχνίαση υποθέσεων υπερφυσικού χαρακτήρα, μαζί με τον συνεργάτη του, αστυνόμο Dooley.

Βέβαια, σύμφωνα και με την παραπάνω περιγραφή, μην νομίζει κανείς ότι πρόκειται για παιχνίδι σκοτεινού χαρακτήρα, τρόμου ή θρίλερ. Το αντίθετο μάλιστα. Πρόκειται για ένα adventure γεμάτο χιούμορ και μάλιστα -κατά την άποψή μου πάντα- υψηλού επιπέδου. Πραγματικά, οι διάλογοί του παιχνιδιού, ειδικά μεταξύ των 2 βασικών πρωταγωνιστών και των παρατηρήσεων που κάνουν, είναι πολλές φορές ξεκαρδιστικοί.

Η διάρθρωση του Darkside Detective διαφέρει από αυτή των περισσότερων adventure παιχνιδιών, υπό την έννοια ότι δεν έχει μια ενιαία ιστορία, αλλά χωρίζεται σε υποθέσεις που διαλέγεις μέσω του κεντρικού μενού του παιχνιδιού και οι οποίες είναι μικρές σε διάρκεια. Πνεύματα στην τοπική βιβλιοθήκη, τρένο-φάντασμα στον σιδηρόδρομο, επιδημία ζόμπι, είναι μερικές από τις υποθέσεις που θα χρειαστεί να λύσεις. Αν και κατά την διάρκεια του παιχνιδιού συναντάς χαρακτήρες που γνώρισες σε προηγούμενα κεφάλαια και γίνεται αναφορά σε παρελθοντικά συμβάντα, οι υποθέσεις γενικά είναι αυτοτελείς και δεν συνδέονται με κάποιο τρόπο μεταξύ τους. Συνολικά, ο αριθμός των υποθέσεων είναι 6, με επιπλέον 3 ως bonus υποθέσεις. 

Είναι ένα κλασικό point & click adventure παιχνίδι, με επίλυση γρίφων ως κεντρικό στοιχείο, τους οποίους βρήκα εύκολους. Ναι μεν, μπορεί κάποιοι να μην έχουν και πολύ λογική (πχ οι συνδυασμοί αντικειμένων στο inventory) αλλά θεωρώ ότι σε γενικές γραμμές, δεν θα συναντήσει κάποιος πρόβλημα, ειδικά αν είναι γνώστης του συγκεκριμένου είδους παιχνιδιών. 

Όπως φαίνεται και από τις εικόνες που έχω παραθέσει, δεν νοείται συζήτηση περί τεχνικού τομέα και φυσικά, στερείται voice acting.

Το Darkside Detective είναι ένα adventure παιχνίδι που θεωρώ αξίζει να βρίσκεται στη συλλογή κάθε adventurά και με χαροποίησε ιδιαίτερα το γεγονός ότι έχει πολλές και εξαιρετικά θετικές κριτικές στο steam. Λογικά, ως απόρροια αυτών, έχει κυκλοφορήσει και η συνέχειά του την οποία φυσικά θα τιμήσω.

[music_lover]

Μόλις τελείωσα το Tinykin, ένα φανταστικό puzzle-platform παιχνίδι το οποίο μένει να κάνω platinum, το προτείνω σε όσους αρέσουν αυτού του είδους τα παιχνίδια:

https://en.wikipedia.org/wiki/Tinykin

https://www.metacritic.com/game/tinykin/

Επεξ/σία 22 Φεβρουαρίου από music_lover

[dekulinkgr]

6 ώρες πριν, music_lover είπε

Μόλις τελείωσα το Tinykin, ένα φανταστικό puzzle-platform παιχνίδι το οποίο μένει να κάνω platinum, το προτείνω σε όσους αρέσουν αυτού του είδους τα παιχνίδια:

https://en.wikipedia.org/wiki/Tinykin

https://www.metacritic.com/game/tinykin/

Ειναι oυσιαστικα ενα 3d platform με στοιχεια pikmin αν καταλαβα καλα?Μια ερωτηση ποση εμφαση δινει στο platform?

[music_lover]

2 ώρες πριν, dekulinkgr είπε

Ειναι oυσιαστικα ενα 3d platform με στοιχεια pikmin αν καταλαβα καλα?Μια ερωτηση ποση εμφαση δινει στο platform?

Spoiler

Επί της ουσίας οι πίστες του είναι τα δωμάτια ενός σπιτιού και εσύ ένας τύπος σε σμίκρυνση βοηθάς τα διάφορα ζωύφια που συναντάς σε κάθε δωμάτιο κάνοντας διάφορα tasks, μαζεύοντας στην πορεία ένα κίτρινο νέκταρ που λέγεται pollen και απελευθερώνοντας μικροσκοπικά tinykin που σε βοηθάνε να εκπληρώσεις τα tasks. Είναι 6 διαφορετικά είδη με διαφορετικό χρώμα και κάθε ένα είδος έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Τα tinykin εκτοξεύονται από το χέρι σου. Μπορείς επίσης να πηδάς και να μένεις στον αέρα με την βοήθεια σαπουνόφουσκας. Τρέχεις με την βοήθεια ενός σαπουνιού κάτω από τα πόδια σου. Πανέξυπνο παιχνίδι, κατά την γνώμη μου. Τα puzzles είναι εύκολα και το platforming στοιχείο υπεραρκετό, κατά την γνώμη μου.

 

[dekulinkgr]

10 ώρες πριν, music_lover είπε

  Απόκρυψη περιεχομένων

Επί της ουσίας οι πίστες του είναι τα δωμάτια ενός σπιτιού και εσύ ένας τύπος σε σμίκρυνση βοηθάς τα διάφορα ζωύφια που συναντάς σε κάθε δωμάτιο κάνοντας διάφορα tasks, μαζεύοντας στην πορεία ένα κίτρινο νέκταρ που λέγεται pollen και απελευθερώνοντας μικροσκοπικά tinykin που σε βοηθάνε να εκπληρώσεις τα tasks. Είναι 6 διαφορετικά είδη με διαφορετικό χρώμα και κάθε ένα είδος έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Τα tinykin εκτοξεύονται από το χέρι σου. Μπορείς επίσης να πηδάς και να μένεις στον αέρα με την βοήθεια σαπουνόφουσκας. Τρέχεις με την βοήθεια ενός σαπουνιού κάτω από τα πόδια σου. Πανέξυπνο παιχνίδι, κατά την γνώμη μου. Τα puzzles είναι εύκολα και το platforming στοιχείο υπεραρκετό, κατά την γνώμη μου.

 

Οκ με εψησες.Θα το βαλω στην wishlist.Tα 3d platform ειναι απο τα αγαπημενα μου genre και δυστηχως δεν βγαινουν πολλα τετοια ειδους παιχνιδια πλεον.

[Tifa_LockHeart]

Τερμάτισα χθες το βράδυ το indie game Under the Waves. Το είχα πολύ καιρό στην λίστα μου , είχα ακούσει καλά σχόλια οπότε του έδωσα μια ευκαιρία.

Ένα πολύ καλό παιχνίδι με σχετικά φτωχό gameplay αλλά δεν βασίζεται εκεί, όσο στην ιστορία του , στην μουσική του αλλά και κυρίως στα μηνύματα του περί οικολογικής συνείδησης αλλά και στο θέμα θάνατος και ζωής.

Είναι από εκείνα τα παιχνίδια που σε αναγκάζουν η αλήθεια είναι να κάτσεις αρκετά λεπτά με το χειριστήριο στο γραφείο και να παρακολουθήσεις, αλλά δεν σε χαλάει και τόσο ειδικά αν το αγοράσεις σε τιμή μέχρι 10€ που το είχα πάρει εγώ.

Προς έκπληξη μου είχε και Ελληνικούς υπότιτλους! Τρελό και όμως αληθινό. 

Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δίνει πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις σχετικά με υποθαλάσσια ζώα αλλά και γνώσεις περί οικολογικής ρύπανσης.

Μου πήρε 9 ώρες με αργό Ρυθμό και εξερεύνηση αρκετή. Τον συστήνω σε όσους δεν είναι κυνηγοί frames, γραφικών και λοιπών.

 

 

 

Επεξ/σία 28 Φεβρουαρίου από Tifa_LockHeart

[Marcos_Aurilius]

Τέλειωσα προχθές σε 20 ώρες στο PS5 το Syberia: The World Before (πριν 20 χρόνια ως φοιτητής είχα τερματίσει τα Ι & ΙΙ - το 3ο διαβάζω πως ήταν safe να αγνοηθεί κι αυτό εδώ είναι το 4ο).

Θα σταθώ στο ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να συγκινηθώ τόσο πολύ στο τέλος ενός παιχνιδιού, ειδικά την στιγμή που συνειδητοποίησα ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας (no spoilers προφανώς). Πέραν τούτου, υπέροχες παραμυθένιες εικόνες, όπως μας καλόμαθε ο αείμνηστος Benoit Sokal, και ΕΥΤΥΧΩΣ η ιστορία είναι δοσμένη με τρόπο που να μην σε οδηγεί σε θυμωμένους συνειρμούς με αφορμή τα τρέχοντα γεωπολιτικά.

Δεν λέω κάτι παραπάνω, το κύκνειο άσμα του Benoit Sokal είναι αντάξιος επίλογος - μην το χάσετε.

υ/γ: αξίζει να περιμένετε για να βρείτε physical copy του 20 Years Edition - έρχεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο βιβλίο αντί για κουτί.

Επεξ/σία 29 Φεβρουαρίου από Marcos_Aurilius

[Nik1239]

6 λεπτά πριν, Marcos_Aurilius είπε

Τέλειωσα προχθές σε 20 ώρες στο PS5 το Syberia: The World Before (πριν 20 χρόνια ως φοιτητής είχα τερματίσει τα Ι & ΙΙ - το 3ο διαβάζω πως ήταν safe να αγνοηθεί κι αυτό εδώ είναι το 4ο).

Θα σταθώ στο ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να συγκινηθώ τόσο πολύ στο τέλος ενός παιχνιδιού, ειδικά την στιγμή που συνειδητοποίησα ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας (no spoilers προφανώς). Πέραν τούτου, υπέροχες παραμυθένιες εικόνες, όπως μας καλόμαθε ο αείμνηστος Benoit Sokal, και ΕΥΤΥΧΩΣ η ιστορία είναι δοσμένη με τρόπο που να μην σε οδηγεί σε θυμωμένους συνειρμούς με αφορμή τα τρέχοντα γεωπολιτικά.

Δεν λέω κάτι παραπάνω, το κύκνειο άσμα του Benoit Sokal είναι αντάξιος επίλογος - μην το χάσετε.

υ/γ: αξίζει να περιμένετε για να βρείτε physical copy του 20 Years Edition - έρχεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο βιβλίο αντί για κουτί.

Μπορείς να πεις δυο λόγια χωρίς spoilers για το gameplay και με τι έχει να κάνει στο περίπου; Επίσης είναι αναγκαία να παιχτούν τα πρώτα 2;

[Marcos_Aurilius]

19 hours ago, Nik1239 said:

Μπορείς να πεις δυο λόγια χωρίς spoilers για το gameplay και με τι έχει να κάνει στο περίπου; Επίσης είναι αναγκαία να παιχτούν τα πρώτα 2;

Είναι η συνέχεια του ταξιδιού της Kate Walker - το παιχνίδι περιλαμβάνει ένα βίντεο που σου κάνει catchup, το έχουν ανεβάσει και στο YT. Θα σε καλύψει για ενημερωτικούς λόγους, αλλά είναι άλλο δέσιμο με τους χαρακτήρες και τα τοπία αν έχεις παίξει τα 1 και 2. Αν υπάρχει η δυνατότητα, ξεκίνα με αυτά - αν όχι, διάβασε στη Wikipedia τις ιστορίες τους, ώστε να ξέρεις ποιος είναι ο Hans, ο Oscar, τι είναι τα automatons κτλ.

Το gameplay θυμίζει τα προηγούμενα της σειράς, ουσιαστικά λύνεις ελαφριούς γρίφους (τίποτα hardcore, 2-3 είναι λίγο πιο δύσκολοι) ενώ παρακολουθείς μια υπέροχη ιστορία να ξετυλίγεται μπροστά και βλέπεις την πρωταγωνίστρια να αλλάζει. Δεν υπάρχει πίεση χρόνου, ούτε μπορείς να "χάσεις". Απλώς λύνεις τους γρίφους, και σου επιτρέπεται να πας παρακάτω.

Είναι εκ φύσεως γραμμικό όπως και τα προηγούμενα (υπό μίας έννοιας, τα περισσότερα adventures είναι), δλδ κάνεις αυτό για να πας στο επόμενο σημείο - προσαρμοσμένο στα 3D γραφικά του σήμερα (όχι τελείως ελεύθερη κίνηση της κάμερας, σαν σε ράγες φαντάσου την).

Επεξ/σία 1 Μαρτίου από Marcos_Aurilius

[gtsoui]

26 λεπτά πριν, Marcos_Aurilius είπε

Τέλειωσα προχθές σε 20 ώρες στο PS5 το Syberia: The World Before (πριν 20 χρόνια ως φοιτητής είχα τερματίσει τα Ι & ΙΙ - το 3ο διαβάζω πως ήταν safe να αγνοηθεί κι αυτό εδώ είναι το 4ο).

Θα σταθώ στο ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να συγκινηθώ τόσο πολύ στο τέλος ενός παιχνιδιού, ειδικά την στιγμή που συνειδητοποίησα ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας (no spoilers προφανώς). Πέραν τούτου, υπέροχες παραμυθένιες εικόνες, όπως μας καλόμαθε ο αείμνηστος Benoit Sokal, και ΕΥΤΥΧΩΣ η ιστορία είναι δοσμένη με τρόπο που να μην σε οδηγεί σε θυμωμένους συνειρμούς με αφορμή τα τρέχοντα γεωπολιτικά.

Δεν λέω κάτι παραπάνω, το κύκνειο άσμα του Benoit Sokal είναι αντάξιος επίλογος - μην το χάσετε.

υ/γ: αξίζει να περιμένετε για να βρείτε physical copy του 20 Years Edition - έρχεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο βιβλίο αντί για κουτί.

Ωραίο! Το χω στη λίστα μου να το ξεκινήσω αλλά θα ξεκινήσω από το πρώτο της σειράς, δεν το θυμάμαι καθόλου. Έχουν περάσει τόσα χρόνια...

[Charismo]

 

34 minutes ago, Marcos_Aurilius said:

Τέλειωσα προχθές σε 20 ώρες στο PS5 το Syberia: The World Before (πριν 20 χρόνια ως φοιτητής είχα τερματίσει τα Ι & ΙΙ - το 3ο διαβάζω πως ήταν safe να αγνοηθεί κι αυτό εδώ είναι το 4ο).

Θα σταθώ στο ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να συγκινηθώ τόσο πολύ στο τέλος ενός παιχνιδιού, ειδικά την στιγμή που συνειδητοποίησα ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας (no spoilers προφανώς). Πέραν τούτου, υπέροχες παραμυθένιες εικόνες, όπως μας καλόμαθε ο αείμνηστος Benoit Sokal, και ΕΥΤΥΧΩΣ η ιστορία είναι δοσμένη με τρόπο που να μην σε οδηγεί σε θυμωμένους συνειρμούς με αφορμή τα τρέχοντα γεωπολιτικά.

Δεν λέω κάτι παραπάνω, το κύκνειο άσμα του Benoit Sokal είναι αντάξιος επίλογος - μην το χάσετε.

υ/γ: αξίζει να περιμένετε για να βρείτε physical copy του 20 Years Edition - έρχεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο βιβλίο αντί για κουτί.

Τα δύο πρώτα τα έπαιξα κι εγώ πριν πολλά χρόνια.

Θυμάμαι κάποια πράγματα, αλλά όχι πολλές λεπτομέρειες. Σκέφτομαι να παίξω το 3 και το 4 τώρα μετά το review σου. Το 3 δεν συνδέεται με τα 2 πρώτα? Γιατί είναι safe να το προσπεράσεις?

[Tifa_LockHeart]

2 ώρες πριν, Marcos_Aurilius είπε

Τέλειωσα προχθές σε 20 ώρες στο PS5 το Syberia: The World Before (πριν 20 χρόνια ως φοιτητής είχα τερματίσει τα Ι & ΙΙ - το 3ο διαβάζω πως ήταν safe να αγνοηθεί κι αυτό εδώ είναι το 4ο).

Θα σταθώ στο ότι είχα πάρα πολλά χρόνια να συγκινηθώ τόσο πολύ στο τέλος ενός παιχνιδιού, ειδικά την στιγμή που συνειδητοποίησα ένα βασικό στοιχείο της ιστορίας (no spoilers προφανώς). Πέραν τούτου, υπέροχες παραμυθένιες εικόνες, όπως μας καλόμαθε ο αείμνηστος Benoit Sokal, και ΕΥΤΥΧΩΣ η ιστορία είναι δοσμένη με τρόπο που να μην σε οδηγεί σε θυμωμένους συνειρμούς με αφορμή τα τρέχοντα γεωπολιτικά.

Δεν λέω κάτι παραπάνω, το κύκνειο άσμα του Benoit Sokal είναι αντάξιος επίλογος - μην το χάσετε.

υ/γ: αξίζει να περιμένετε για να βρείτε physical copy του 20 Years Edition - έρχεται μέσα σε ένα πολύ όμορφο βιβλίο αντί για κουτί.

Δεν ήξερα την ύπαρξη του , θα το κοιτάξω. Ευχαριστούμε που το μοιράστηκες.