BIG 4

[Dimitrid089]

Στις 6/10/2022 στις 9:20 ΜΜ, ProponitisTouKanape είπε

σε μια χώρα χωρίς corporations δεν είναι εύκολο. Οι εναλλακτικές σου πολλές φορές είναι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις που ο πάτερ φαμίλιας έχει λόγο και για την ποιότητα του κωλόχαρτου στην τουαλέτα. Προφανώς εξέλιξη έχεις όταν βγει κανένας στη σύνταξη και κανένας άλλος εργοδότης δε θα σου στρώσει κόκκινο χαλί επειδή έχεις εκεί προϋπηρεσία.

Οπότε καλύτερα να πάρεις 900 ευρώ στη Deloitte και στην κάθε Deloitte απο το να δουλεύεις για ένα γεροξούρα ακομα και αν σου δινει 100-200 ευρώ παραπάνω. Στα 25 σου πρέπει να βάλεις και τον παράγοντα εξέλιξη στην εξίσωση της εργασίας. Και καλώς ή κακώς άμα πας σε μια μικρή επιχείρηση σε 1.5-2 χρόνια θα είσαι ακόμα junior και το παιδί για τους καφέδες και σε μια συμβουλευτική-ελεγκτική θα έχεις δει εκ των εσω πως δουλεύουν οι μεγαλύτερες επιχειρήσεις στη χώρα. 

 

Στις 6/10/2022 στις 9:20 ΜΜ, ProponitisTouKanape είπε

Αλλά σε μια χώρα με γαλέρες που σου κάνουν guilt trip για τα λεφτά που ζητάς, προτιμώ 10 φορές να δουλεύω για τον απροσωπο γίγαντα της κάθε εταιρίας παρά για τον μέσο έλληνα εργοδότη

Στην Ελλάδα δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει η μικρο-επιχειρηματικότητα και το ελεύθερο επάγγελμα.

Πάει ο άλλος ανοίγει μαγαζί με 5 ατομα προσωπικό και το παίζει επιχειρηματίας και αφεντικό. Μεγάλη κουβέντα που είναι καλύτερα σε μικροεπιχείρηση ή corporation. Όντως στον Έλληνα εργοδότη, που κατα βάση πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση, νιώθεις πολλές φορές σαν παραγιός, σαν pet, το παιδί για όλες τις δουλειές, παρά σαν υπάλληλος. Τα χαμαλίκια δεν λείπουν ποτέ.

Και το να εχεις άμεση επαφή στον ίδιο χώρο με το άτομο που σου δίνει το μισθό σου, δημιουργεί άπειρα προβλήματα όπως ειπώθηκε με guilt trip σε περίπτωση που ζητήσεις αύξηση μισθού, απλήρωτες υπερωρίες/ωράριο, λούζεσαι ό, τι άλυτα ψυχολογικά έχει ο άλλος, ανισότητα καθηκόντων κτλ. Και ναι η εξέλιξη σου είναι ανύπαρκτη γιατί οι θέσεις είναι τοσο λίγες που είτε θα μείνεις στο ίδιο πόστο για πάντα, είτε θα περιμένεις κάποιος να πάρει σύνταξη/πεθάνει για να μπεις εσύ (αν στο μεταξύ δεν σου την πάρει τη θέση μεγαλύτερος γλύφτης) ή πας και ανοίγεις απέναντι δικό σου. 

Και σε μεγαλοεταιρείες παίζουν κλίκες, ψυχοπαθείς manager κτλ.. αλλά ως επι το πλείστον οι παροχές είναι περισσότερες, η πολιτική είναι ενιαία και ισχύει για όλους κτλ. Υπάρχει και το τυρακι της εξέλιξης που σε βάζει σε rat race mode αλλά τουλαχιστον εκεί εχεις κάποιες ρεαλιστικές πιθανότητες μέσα στην ίδια εταιρεία ή σε άλλη. Από την άλλη φίλη μου που δουλεύει σε μικρή επιχείρηση στην επαρχία, μου λέει δεν την αλλάζει με τίποτα για μια θέση σε πολυεθνική στην Αθήνα, γιατί εκεί που είναι έχει το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον και όντως ειναι οικογενειακό το κλίμα στη δουλειά της.

Δεν ξέρω ίσως παίζει ρόλο αν ο άλλος θέλει να δουλεύει για κάτι απρόσωπο και αν είναι καριερίστας ή όχι. 

[ProponitisTouKanape]

Στις 6/10/2022 στις 9:59 ΜΜ, chrisxkar είπε

Αρα καταλληγουμε στο οτι δεν ειναι καλοι εργοδοτες ,ουτε εχουν καλο work enviroment.Απλα πηγαινουμε κανουμε μοκο μαζευουμε εμπειρια μπας και μας κατσει καμια δουλεια της προκοπης στο μελλον.

Η διαφορα μας ειναι οτι εγω γκρινιαζω κιολας για την απαραδεκτη πολιτικη που εχουν και το παιζουν ιστορια ενω εσυ εχεις την λογικη του thats life (in greece) παμε παρακατω.

 

ps προφανως μιλαμε για interns αλλα παλι ειναι ατομα απο τα οποια ζητας προαπαιτουμενο μεταπτυχιακο και δυο ξενες γλωσσες τι παει να πει 750

Συνεχίζω να αμφιβάλλω για το προαπαιτούμενο μεταπτυχιακό και τις δύο ξένες γλώσσες. Ξέρω πολύ κόσμο που δεν είναι καν junior level σε Big4 στην Ελλάδα και δεν έχει μεταπτυχιακό και μιλάει μόνο αγγλικά. Μια ματιά σε αγγελίες εργασίας να ρίξεις και δεν λένε πουθενα ως προϋπόθεση το μεταπτυχιακό, πόσο μάλλον τη δεύτερη ξένη γλώσσα που λίγος κόσμος στην Ελλάδα μιλάει σε επαγγελματικό επίπεδο κάποια γλώσσα εκτος των αγγλικών. Οπότε τον συνδυασμό "προαπαιτούμενο μεταπτυχιακό-δύο ξένες γλώσσες-θέση πρακτικάριου" τον βρίσκω λίγο απίθανο. 

Δεν είναι καλοί εργοδότες, είναι καλυτεροι όμως απο τις περισσότερες εναλλακτικές που έχουν όσοι βγαίνουν στην αγορά εργασίας

46 λεπτά πριν, Dimitrid089 είπε

 

Στην Ελλάδα δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει η μικρο-επιχειρηματικότητα και το ελεύθερο επάγγελμα.

Πάει ο άλλος ανοίγει μαγαζί με 5 ατομα προσωπικό και το παίζει επιχειρηματίας και αφεντικό. Μεγάλη κουβέντα που είναι καλύτερα σε μικροεπιχείρηση ή corporation. Όντως στον Έλληνα εργοδότη, που κατα βάση πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση, νιώθεις πολλές φορές σαν παραγιός, σαν pet, το παιδί για όλες τις δουλειές, παρά σαν υπάλληλος. Τα χαμαλίκια δεν λείπουν ποτέ.

Και το να εχεις άμεση επαφή στον ίδιο χώρο με το άτομο που σου δίνει το μισθό σου, δημιουργεί άπειρα προβλήματα όπως ειπώθηκε με guilt trip σε περίπτωση που ζητήσεις αύξηση μισθού, απλήρωτες υπερωρίες/ωράριο, λούζεσαι ό, τι άλυτα ψυχολογικά έχει ο άλλος, ανισότητα καθηκόντων κτλ. Και ναι η εξέλιξη σου είναι ανύπαρκτη γιατί οι θέσεις είναι τοσο λίγες που είτε θα μείνεις στο ίδιο πόστο για πάντα, είτε θα περιμένεις κάποιος να πάρει σύνταξη/πεθάνει για να μπεις εσύ (αν στο μεταξύ δεν σου την πάρει τη θέση μεγαλύτερος γλύφτης) ή πας και ανοίγεις απέναντι δικό σου. 

Και σε μεγαλοεταιρείες παίζουν κλίκες, ψυχοπαθείς manager κτλ.. αλλά ως επι το πλείστον οι παροχές είναι περισσότερες, η πολιτική είναι ενιαία και ισχύει για όλους κτλ. Υπάρχει και το τυρακι της εξέλιξης που σε βάζει σε rat race mode αλλά τουλαχιστον εκεί εχεις κάποιες ρεαλιστικές πιθανότητες μέσα στην ίδια εταιρεία ή σε άλλη. Από την άλλη φίλη μου που δουλεύει σε μικρή επιχείρηση στην επαρχία, μου λέει δεν την αλλάζει με τίποτα για μια θέση σε πολυεθνική στην Αθήνα, γιατί εκεί που είναι έχει το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον και όντως ειναι οικογενειακό το κλίμα στη δουλειά της.

Δεν ξέρω ίσως παίζει ρόλο αν ο άλλος θέλει να δουλεύει για κάτι απρόσωπο και αν είναι καριερίστας ή όχι. 

Η μικροεπιχειρηματικότητα απο μόνη της δεν ειναι αρνητική, ίσα ίσα τη θεωρώ κάτι θετικό. Ωστόσο αρνητική είναι η έλλειψη επαγγελματισμού. Και μη πάμε στον μαγαζάτορα με τα 5 άτομα, σου λέω και σε μεγαλύτερες οικογενειακές επιχειρήσεις παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα. Σπανίως στην Ελλάδα οικογένεια που έχει επιχείρηση δεν έχει και το μάνατζμεντ αυτής. Άρα ανακατεύονται όλη την ώρα μέσα στα πόδια των εργαζομένων, τους επιβλέπουν χωρίς να γνωρίζουν πολλές φορές το αντικείμενο εργασίας τους (λ.χ. ιδιοκτήτης εργοστασίου να διορθώνει τους μηχανικούς ενώ ο ιδιος έχει γνώσεις οικονομικών), τους φορτώνουν τα βλαστάρια τους για αφεντικά είτε τους κόβει είτε ειναι για ίδρυμα, έχουν τους δικούς τους χαφιέδες-γλειφτες που συμπεριφέρονται δουλικά προς τα αφεντικά και πάει λέγοντας. Μιλούσα πριν κανα δυο χρόνια με την υπεύθυνη σχέσεων και καλά μιας βιομηχανίας για ενα προτζεκτ που δούλευα και ήθελα να της πω βγάλε σφουγγαρίστρα να σκουπίσεις τα σάλια σου για την αφεντικίνα. Και παροχές τύπου ιδιωτική ασφάλεια ούτε για αστείο. 

Ίσως η φίλη σου περνάει καλά γιατί έχει αράξει στη δουλειά της και δεν την ενδιαφέρει η καριέρα. Αν την πληρώνουν σταθερα και έχει μια ήσυχη καθημερινότητα λογικό είναι να της αρέσει. Και προφανώς σε όλες τις περιπτώσεις υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Αλλά γενικά ανάμεσα στον μέσο Έλληνα αφεντικό και στην πολυεθνική, ψηφίζω πολυεθνική και με τα δύο χέρια

[Μακιαβέλλι]

9 ώρες πριν, Dimitrid089 είπε

 

Στην Ελλάδα δυστυχώς ή ευτυχώς υπάρχει η μικρο-επιχειρηματικότητα και το ελεύθερο επάγγελμα.

Πάει ο άλλος ανοίγει μαγαζί με 5 ατομα προσωπικό και το παίζει επιχειρηματίας και αφεντικό. Μεγάλη κουβέντα που είναι καλύτερα σε μικροεπιχείρηση ή corporation. Όντως στον Έλληνα εργοδότη, που κατα βάση πρόκειται για οικογενειακή επιχείρηση, νιώθεις πολλές φορές σαν παραγιός, σαν pet, το παιδί για όλες τις δουλειές, παρά σαν υπάλληλος. Τα χαμαλίκια δεν λείπουν ποτέ.

Και το να εχεις άμεση επαφή στον ίδιο χώρο με το άτομο που σου δίνει το μισθό σου, δημιουργεί άπειρα προβλήματα όπως ειπώθηκε με guilt trip σε περίπτωση που ζητήσεις αύξηση μισθού, απλήρωτες υπερωρίες/ωράριο, λούζεσαι ό, τι άλυτα ψυχολογικά έχει ο άλλος, ανισότητα καθηκόντων κτλ. Και ναι η εξέλιξη σου είναι ανύπαρκτη γιατί οι θέσεις είναι τοσο λίγες που είτε θα μείνεις στο ίδιο πόστο για πάντα, είτε θα περιμένεις κάποιος να πάρει σύνταξη/πεθάνει για να μπεις εσύ (αν στο μεταξύ δεν σου την πάρει τη θέση μεγαλύτερος γλύφτης) ή πας και ανοίγεις απέναντι δικό σου. 

Και σε μεγαλοεταιρείες παίζουν κλίκες, ψυχοπαθείς manager κτλ.. αλλά ως επι το πλείστον οι παροχές είναι περισσότερες, η πολιτική είναι ενιαία και ισχύει για όλους κτλ. Υπάρχει και το τυρακι της εξέλιξης που σε βάζει σε rat race mode αλλά τουλαχιστον εκεί εχεις κάποιες ρεαλιστικές πιθανότητες μέσα στην ίδια εταιρεία ή σε άλλη. Από την άλλη φίλη μου που δουλεύει σε μικρή επιχείρηση στην επαρχία, μου λέει δεν την αλλάζει με τίποτα για μια θέση σε πολυεθνική στην Αθήνα, γιατί εκεί που είναι έχει το καλύτερο εργασιακό περιβάλλον και όντως ειναι οικογενειακό το κλίμα στη δουλειά της.

Δεν ξέρω ίσως παίζει ρόλο αν ο άλλος θέλει να δουλεύει για κάτι απρόσωπο και αν είναι καριερίστας ή όχι. 

Δεν έχεις καθόλου άδικο, αλλά αυτά είναι μόνο η αρνητική πλευρά. 

Υπάρχουν και εταιρίες με mindset happy employee = good employee. (Για να ελαφρύνουμε το κλίμα το λέω)

Εμένα το απρόσωπο μου αφαιρεί κίνητρο πάντως. Όχι φυσικά να ανταλλάσσουμε emojis κάθε μέρα με τον CEO, αλλά που και που μια συζήτηση με τον manager σε χαλαρό ύφος για την δουλειά μου, με κάνει να νιώθω σημαντικός.

Όπως και το rat race είναι ευμετάβλητο. Άλλο να σκυλιαζω να βγει το project και να βαράω 10ωρα 2 βδομάδες (κάνοντας τα ίδια και τα ίδια) και άλλο την Κυριακή μου να βλέπω νέες λύσεις με το καφεδάκι μου για τις προκλήσεις που συναντώ στην δουλειά μου (Όχι μόνο για να γίνει η δουλειά τώρα αλλά για να επεκτείνω και το skill-set μου και για την τρέχουσα εταιρία και για την επόμενη). 

Τώρα για τα προαπαιτούμενα κλπ που διαβάζω πιο πάνω, εγώ χωρίς δεύτερη γλώσσα και με μερικώς στοχευμένη εμπειρία έχω πάρει άκρως απογοητευτική πρόταση από την Deloitte, που θα την απέρριπτα έτσι κι αλλιώς δηλαδή, αλλά λέμε τώρα. Ίσως να μην είναι 750€ που αναφέρεται αλλά πάνω από 800-850 σε juniors δεν τους κόβω να δίνουν. 

[stavros750]

Ψάχνοντας λίγο για τις απαλλαγές του ACCA, έπεσα στο παρόν θέμα και λέω να αναφέρω την δική μου λιγοστή εμπειρία μέχρι τώρα με μία εκ των Big4. Ξεκινάμε αρχικά με τα πολύ γενικά (θετικά για την ακρίβεια):

1) Όλες οι big 4 στο entry level (τουλάχιστον στο audit που ξέρω από συμφοιτητή) δίνουν πλέον 1.000 μεικτά (820 καθαρά) και κάρτα ticket restaurant (120€ κάθε μήνα για 12 μήνες), ίσως με μία καθυστέρηση αυτό γιατί δεν γίνονται όλοι αοριστου απευθείας. Κάθε χρόνο που παραμένεις για τα πρώτα 4 χρόνια τουλάχιστον, η αύξηση είναι στα 200 μεικτά.

2) Ψάχνουν κόσμο αβέρτα και οι ελάχιστες προϋποθέσεις είναι να έχεις πάρει πτυχίο, να έχεις ολοκληρωμένη στρατιωτική θητεία (όχι πάντα) και πολύ καλή γνώση αγγλικών.

3) Καλυμμένα τα έξοδα για οποιαδήποτε πιστοποίηση και γενικότερη εκπαίδευση

4) Είναι τεράστιο "σχολείο", λόγω των ατόμων που συναναστρέφεσαι, λόγω του όγκου δουλειάς που περνάει από τα χέρια σου και εξαιτίας της ποικιλομορφίας των projects που έχεις να διαχειριστείς.

Συνεχίζοντας τώρα με τα προσωπικά βιώματα (μπορεί να μην ισχύουν για τις άλλες big 4 , ούτε καν για άλλο τμήμα του audit στην ίδια εταιρεία):

1) Νεανικό και πλούσια καταρτισμένο προσωπικό. Επίσης έχω βρει πολύ συνεννοήσιμους προϊσταμένους. 

2) Είμαι από τους τυχερούς που έχω και εξοδολόγιο και πληρωμένες όποιες ώρες δουλέψω παραπάνω (οι οποίες μπορούν να γίνουν και άδεια εφόσον το θελήσεις)

3) Οι ωραίες "δηθενιές" των Big4 που αφορούν κάποιες ώρες off που και που, κάποια days off μέσα στο έτος πέραν των αδειών σου, τα διάφορα events, τα διάφορα δώρα στο προσωπικό.

Τα αρνητικά που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής:

1) Αβεβαιότητα για το πότε θα λάβεις άδεια και αν όντως την πάρεις τελικά. Με καθόλου ευκολία δεν μπορείς να κανονίσεις ενα ταξίδι, όσο καλά και να το έχεις συνεννοηθεί προηγουμένως.

2) Τα ωράρια στις busy seasons (πρώτο τρίμηνο του ετους) και όταν είναι να ασχοληθείς με τα Q1-2-3 του μεγάλου πελάτη.

3) Σταδιακή κατάργηση του hybrid working και επιστροφή στο 5/5 γραφειου.

Θα επιστρέψω αν ξέχασα κάτι.

 

Επεξ/σία 8 Δεκεμβρίου 2022 από stavros750

[geortsio9]

Στις 8/12/2022 στις 9:24 ΜΜ, stavros750 είπε

1) Όλες οι big 4 στο entry level (τουλάχιστον στο audit που ξέρω από συμφοιτητή)  

 

Το intern είναι κατώτερο του entry level ή intern=entry level;

[airtrelomike13]

Όλα αυτα΄με τις Big4, μου θυμίζουν όλα εκείνα που μου έλεγαν φίλοι μου δικηγόροι που εργάζονται σε δικηγορικά γραφεία. Οτι ο μισθός τους , οι εργασιακές συνθήκες και τα ωράρια, είναι όπως εμας στις Big4.

Για αρχή καριέρας είναι μια χαρά, μετά από 3 χρόνια καλό είναι να βρεις κάτι καλύτερο

[ProponitisTouKanape]

1 ώρα πριν, geortsio9 είπε

Το intern είναι κατώτερο του entry level ή intern=entry level;

Intern είναι αυτός που κάνει πρακτική. Το Entry level είναι το επίπεδο που παιρνουν τους graduates ως μόνιμους, σε πολλές χρησιμοποιείται ο όρος associate. 

[stavros750]

2 ώρες πριν, ProponitisTouKanape είπε

Intern είναι αυτός που κάνει πρακτική. Το Entry level είναι το επίπεδο που παιρνουν τους graduates ως μόνιμους, σε πολλές χρησιμοποιείται ο όρος associate. 

Πολύ σωστά, να προσθέσω μόνο ως πιο σύνηθες όρους πλέον το "assistant auditor" στο audit και το "junior consultant" ή "business analyst" σε όλα τα υπόλοιπα.

[OxiGiannisGiannakis]

6 ώρες πριν, airtrelomike13 είπε

Για αρχή καριέρας είναι μια χαρά, μετά από 3 χρόνια καλό είναι να βρεις κάτι καλύτερο

Δεν ειμαι στο χωρο αλλα πολλα δεν ειναι τρια χρονια για τετοιες συνθηκες εργασιας?

Θα περιμενα κανεις να κατσει 1 1.5 χρονο και μετα να δει κατι αλλο.

 

[arg_]

όπως λένε οι εκ των έσω 😀 'no less than three, no more than five'.  Ο ένας χρόνος είναι πολύ λίγος για απόκτηση εμπειρίας και επίσης "ύποπτα" σύντομος για το βιογραφικό

 

[mikemart]

Καλησπέρα παιδιά,

στο θέμα του μισθού επειδή έχω διαβάσει διάφορα.
Στα πόσα κυμαίνεται περίπου για junior dev; 
Και επίσης έχει μπει κανείς στην διαδικασία να τον διαπραγματευτεί ή είναι στανταρ offer και απλά πάνε στον επόμενο;

[QuantumWanderer]

Σε τεχνολογικού αντικειμένου ρόλους, είτε για πιο junior είτε για πιο senior, ξέρουμε που κυμαίνονται οι μισθοί της Deloitte, τόσο στην Αθήνα, όσο και στα περιφερειακά branches που έχει;

[johnick]

Στην Αθήνα για junior ο μισθός είναι 900 ευρώ μικτά.. Κάθε χρόνο σε αυτά εντάσσονται αυξήσεις και μετά ανά κάποια έτη προαγωγές. 

Μετά υπάρχουν τμήματα με προυπηρεσία κλπ όπως consultant 1200 ευρώ

Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν καθημερινές υπερωρίες. Μην ακούτε αυτά που λένε για 12ωρα συνέχεια κλπ

[QuantumWanderer]

Στις 19/3/2023 στις 6:36 ΜΜ, johnick είπε

Στην Αθήνα για junior ο μισθός είναι 900 ευρώ μικτά.. Κάθε χρόνο σε αυτά εντάσσονται αυξήσεις και μετά ανά κάποια έτη προαγωγές. 

Μετά υπάρχουν τμήματα με προυπηρεσία κλπ όπως consultant 1200 ευρώ

Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχουν καθημερινές υπερωρίες. Μην ακούτε αυτά που λένε για 12ωρα συνέχεια κλπ

Πολύ λίγα χρήματα.

[tzitzikas2]

,τελικά γαλέρα οι Μπιγκ φορ. Μακρυά και αγαπημένοι! Σιγά μην γίνουμε και δούλοι.

Στις 22/3/2023 στις 10:04 ΜΜ, kostasgr78 είπε

Πολύ λίγα χρήματα.

900€ μικτά είναι μισθός ξεφτίλα για πτυχιούχο πανεπιστημίου.