Δωρητής οργάνων

[poulinos]

4 minutes ago, Hacker?pcs said:

Όχι δεν ισχύει

Αλλά φαντάσου να σώσεις κάποιον με λευχαιμία, πόσο μεγάλο δώρο είναι 

πολυ μεγαλο δωρο διοτι οπως ξερουμε πολλες φορες η λευχαιμια δεν στην χαριζει.εδω επισης αυτο που ειπα πιο πανω οτι υπαρχουν 2τροποι

1. Λήψη για μεταμόσχευση:

   • Παραδοσιακή μέθοδος: Γίνεται σε χειρουργείο με αναισθησία (γενική ή ραχιαία), όπου συλλέγεται μυελός από τα οστά της λεκάνης μέσω παρακέντησης. 
      
     • Μέθοδος αφαίρεσης κυττάρων από το αίμα: Ο δότης λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για λίγες μέρες, η οποία προκαλεί αύξηση των αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων στο αίμα του. Στη συνέχεια, αυτά τα κύτταρα συλλέγονται από το αίμα μέσω μιας ειδικής φιλτραριστικής διαδικασίας (αφαίρεσης).  

[phanispal]

7 ώρες πριν, poulinos είπε

μην πω καλυτερα απο τι προηλθε

Ή από πέσιμο λένε, ή από…

Αν κρίνω από αυτά που τρως στις εξορμήσεις σου.

[mountains1]

Στη μνημη του αδερφου μου...

Πριν απο πολλα χρονια, ημουν αρνητικος στη δωρεα οργανων, 
οχι γιατι δεν ειναι επι της ουσιας κατι οντως ανθρωπινο και αλτρουϊστικο, 
αλλα γιατι παντα φοβομουν τα συμφεροντα, και ειναι γνωστο 'της παροικουντες την Ιερουσαλημ', οτι ειδικα στο χωρο της υγειας, ειναι πολλα.
Νεοι ορισμοι, των τελευταιων δεκαετιων περι 'εγκεφαλικου θανατου', σε τριτες χωρες απαγωγες για αρπαγη οργανων κλπ

Οι μεταμοσχευσεις ομως, αν γινουν ολα οπως πρεπει, σωζουν ζωες.
Αν καποιος ειναι ετοιμος να πεθανει, πχ μετα απο ενα σοβαρο τροχαιο και απλα τον περιμενουν, 
δωριζοντας οργανα, μπορει να ζησει αλλος κοσμος.
Τι πιο σημαντικο αραγε;

Ωστοσο, τα εφερε η ζωη ετσι, για να δω και την αλλη πλευρα των μεταμοσχευσεων.
Πριν απο ενα χρονο, ο αδερφος μου, επειτα απο προβληματα με την καρδια επι σειρα ετων,
οι γιατροι κατεληξαν οτι η μονη 'λυση', θα ηταν 'αλλαγη μηχανης', τουτεστιν, μεταμοσχευση καρδιας.

Δεν ειμαι απολυτα σιγουρος, πλεον δεν θελω να τα ψαχνω γιατι το θεμα 'πληγωνει',
αλλα πριν καμια 20αρια χρονια, οταν ολα αυτα ηταν σε πρωιμο σταδιο, ακομη και μεγαλα περιφερειακα νοσοκομεια,
εστω και λιγοτερο οργανωμενα, εκαναν μεταμοσχευσεις, εξ'οσων γνωριζω απο συζητησεις με ανθρωπους που οντως υποβληθηκαν σε αυτες τις διαδικασιες.
Πλεον ομως, καλως ή κακως (το τονιζω αυτο), νομιζω οτι ειναι κεντρικα (απο το υπουργειο) ορισμένα, το που γινεται τι,
δηλαδη που υπαρχει ειδικο μεταμοσχευτικο κεντρο, για καθε οργανο. Ετσι πχ, μαλλον ειναι το ιπποκρατειο Θεσσαλονικης για το συκωτι (πανελλαδικα),
ενω για καρδια, το γνωστο Ωνασσειο.

Ο αδερφος μου μπηκε στο Ωνασσειο λοιπον, για απαιτουμενες εξετασεις, αρχες του 2025.
Εκει, του εκαναν τα παντα, τον ξετιναξαν, και του ειπαν εν τελει, οτι πληροι ολες τις προϋποθεσεις, για να μπει στη λιστα αναμονης.
Ωστοσο, απο εκει και επειτα, αρχισε ενας γολγοθας, με τραγικη καταληξη.

Σημειωτεον δε, οτι η πορεια του αδερφου μου ηταν διαρκως πτωτικη.
Καθε μηνα και χειροτερα. Μετα βιας εσερνε το κορμι του, αφου η καρδια, ήταν εντελως αδυναμη και υποτονικη.
Βοηθουσαμε ολοι, να βγει η καθημερινοτητα, ενω παλευαμε μηπως και βγαλουμε ακρη με το Ωνασσειο.

Καποιες εξετασεις που δεν μπορουσαν να γινουν εντος Ωνασσειου, τον παρεπεμψαν εκτος, σε αλλα κεντρα.
Επι πολλους μηνες, εκανε σε εξωτερικα ιατρικα κεντρα (ειτε ιδιωτικα, ειτε κρατικα), διαφορες εξετασεις, 
τις οποιες τις εδινε στο Ωνασσειο.
Στο Ωνασσειο ομως, με τα υπερβολικα αυστηρα πρωτοκολλα, ζητουσαν διαρκως το ενα και το αλλο.
Και κανε και εκεινο, και φερε μας και το αλλο, και περιμενε τον επομενο μηνα να τα εξετασει και η δικη μας επιτροπη/συμβουλιο κλπ.
Μην σας τα πολυλογω, ετσι 'φαγωθηκε' κοντα στο ενα οκταμηνο!
Σημειωτεον δε, οτι αρχες Αυγουστου παραδωσαμε, ακομη μια 'γνωματευση' που περιμεναν, 
αλλα οταν αρχες Σεπτεμβριου αλλα νοσοκομεια που εσπευμενα νοσηλευτηκε ο αδερφος μου επικοινωνησαν μαζι τους,
αυτοι εκει στο Ωνασσειο δεν ειχαν επικαιροποιημενη εικονα!
Ενας ολοκληρος μηνας, και δεν εγινε μια συνεδριαση! 
Ελληνικος Αυγουστος; Μα καποιες υπηρεσιες, οπως ειναι ο στρατος που φυλαει τα συνορα, η πυροσβεστικη, αλλα και τα νοσοκομεια,
πρεπει να λειτουργουν 24x7x365! Αλλιως, θα χαθουν ζωες!

Και οντως ετσι συνεβη. Ο αδερφος μου μπηκε επειγοντως επειτα απο καταρρευση του σε μεγαλο περιφερειακο νοσοκομειο (βρισκονταν επαρχια),
και κατεληξε μες σε λιγες μερες. Εκαναν τα παντα εκει, αλλα η καρδια, δεν ειχε αλλο να δωσει.

Η δικη μας εμπειρια απο ολο αυτο, ηταν οτι το Ωνασσειο, ροκανισε κυριολεκτικα το χρονο, 'ψειριζε την μαϊμου' οπως λεμε σε απλα ελληνικα,
απο εναν ανθρωπο, που ΔΕΝ ειχε χρονο. 'Θα χασουμε τον ανθρωπο, αλλα εμεις θα κοιταμε τα χαρτια', τους ελεγα...
Με φιλο μου επεμβατικο καρδιολογο που ειχε δουλεψει σε τετοια θεματα στη Νεα Υορκη, μου ειπε οτι η Ελλαδα, με τις κωλυσιεργειες και γραφειοκρατιες της, 
δεν ειναι 'καλη' σε επειγοντα ζητηματα, ενω στην Αμερικη ήταν σχεδον 'γραμμη παραγωγης', σε αρπαζαν, σου εκαναν αμεσα οτι απαιτουνταν, ακομη και μια εξωτερικη καρδια, να ζησεις μεχρι να δεις τι θα γινει με την ευρεση καρδιας.

Δεν θελω να αμνηστευσω ουτε τη σωτηρια δουλεια που γινεται με τις μεταμοσχευσεις,
ουτε τιποτε αλλο.

Στεκομαι ομως, περιπου σε αυτο που ειπα στην αρχη. Μπορει εν προκειμενω να μην ηταν 'συμφεροντα', ομως υπηρξε τραγικη καθυστερηση,
γραφειοκρατια, κωλυσιεργεια.
Αυτο που ΔΕΝ μπορω να συγχωρησω, δεν ειναι οτι δεν εβαλαν καρδια στον αδερφο μου, αλλα δεν τον εβαλαν ΚΑΝ στην λιστα, ενω του το ειχαν πει!!! Πεθανε με το μαραζι να μπει στη λιστα! 'Μου εδωσαν την ελπιδα και μου την πηραν πισω' μου ελεγε μεχρι το τελος.

Το να μπεις στη λιστα, και να μη βρεθει καρδια, μπορω και να το καταλαβω, οσο και αν ειναι σκληρο.
Αλλα το να μην μπεις καν στην λιστα οταν σου λενε οτι θα σε βαλουν, ειναι κατι που δεν το χωραει ανθρωπου νους.
Σε επικοινωνιες δε του αδερφου μου, του ειπαν οτι ολους αυτους τους μηνες, βρεθηκαν καρδιες που ηταν συμβατες με αυτον! Αλλα ηταν εκτος λιστας!!!
Να βρεχει καρδιες, και να κρατας ομπρελα.

Κι ετσι λοιπον, καποιοι δωριζουν οργανα, αλλα καποιοι, για σχεδον ακατανοητους λογους, εγω θελω να το ριξω σε γραφειοκρατια/κωλυσιεργεια,
δεν τα λαμβανουν ποτε. Καποιοι θα τα παρουν, αλλα ποιοι θα ειναι, δεν το ξερω.

Να με συγχωρειτε αν σας θολωσα λιγο την 'ωραια' αλτρουϊστικη εικονα περι δωρεας οργανων.
Καποιοι, μετα τη δωρεα, καλουνται να κανουν μια διαχειριση. 
Και εκει ειναι, που παιζονται οπως φανηκε, παρα πολλα.

Αυτη ηταν η δικη μας οικογενειακη εμπειρια με το θεμα των μεταμοσχευσεων.
Μια πικρια, μια αδικια, ενα γιατι, πολλες αμφιβολιες για ολα αυτα, και με τον αδερφο μου να μην ειναι πια εδω.

Επεξ/σία Παρασκευή στις 09:56 πμ από mountains1

[Charismo]

3 minutes ago, mountains1 said:

 

Κι ετσι λοιπον, καποιοι δωριζουν οργανα, αλλα καποιοι, για σχεδον ακατανοητους λογους, εγω θελω να το ριξω σε γραφειοκρατια/κωλυσιεργεια,
δεν τα λαμβανουν ποτε.

Φίλε καταρχάς να ζήσετε να τον θυμάστε.

Εγώ θέλω να σταθώ λίγο στην παραπάνω απορία που εξέφρασες. Δυστυχώς δεν είναι τόσο ακατανόητοι οι λόγοι που κάποιοι δεν λαμβάνουν τα μοσχεύματα που θα τους σώσουν τη ζωή και αυτό είναι και το κύριο θέμα συζήτησης στο παρόν θέμα.

Απλά δεν είναι αρκετοί οι δωρητές, ώστε να μπορέσει να εξυπηρετηθεί περισσότερος κόσμος.

[unforgiven]

11 ώρες πριν, NiKoSmile είπε

Ναι ε; Μην είσαι και τόσο σίγουρος 

Καλό είναι, πριν ειρωνευτούμε, να γνωρίζουμε δύο πράγματα και, κυρίως, να διαβάζουμε τι λέει ο συνομιλιτής μας.
Μίλησα για εγκεφαλικό θάνατο, μου έβαλες μια από τις πάμπολες περιπτώσεις κάποιου που συνήλθε από κώμα.

Πάμε παρακάτω.