Η NASA κλήθηκε να δημιουργήσει μια νέα χρονική ζώνη για το φυσικό μας δορυφόρο, τη Συντονισμένη Σεληνιακή Ώρα (LTC).

Λόγω της διαφορετικής ισχύος του βαρυτικού πεδίου της Σελήνης, ο χρόνος κινείται ταχύτερα εκεί, από ό,τι στη Γη, κατά 58,7 χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε μέρα. Η διαφορά αυτή μπορεί να μη φαντάζει μεγάλη, όμως ενδεχομένως θα μπορούσε να έχει σημαντική επίδραση, στην προσπάθεια συγχρονισμού των κινήσεων διαστημικών σκαφών.

Για το λόγο αυτό, η αμερικανική κυβέρνηση ελπίζει πως η νέα χρονική ζώνη θα διευκολύνει το συντονισμό των προσπαθειών που καταβάλουν εθνικοί οργανισμοί και ιδιωτικές εταιρίες, ώστε να φτάσουν στη Σελήνη.

Η καθηγήτρια Κάθριν Χέιμανς, η Βασιλική Αστρονόμος της Σκοτίας, σε δηλώσεις της στην εκπομπή Today, του 4ου Προγράμματος του BBC, δήλωσε τα εξής: "Η θεμελιώδης θεωρία της βαρύτητας στο Σύμπαν μας έχει μια σημαντική προέκταση, υπό την έννοια ότι ο χρόνος κυλά διαφορετικά σε διάφορα σημεία του Σύμπαντος. Η βαρύτητα στη Σελήνη είναι ελαφρώς ασθενέστερη, οπότε τα ρολόγια μετρούν διαφορετικά το χρόνο".

Αυτή τη στιγμή, ο χρόνος μετριέται στη Γη με εκατοντάδες ατομικά ρολόγια, τα οποία βρίσκονται τοποθετημένα σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας και μετρούν τη μεταβαλλόμενη ενεργειακή κατάσταση ατόμων, προκειμένου να καταγράφουν το χρόνο με ακρίβεια νανοδευτερολέπτου. Αν τα ίδια ρολόγια τοποθετούνταν στη Σελήνη, μέσα σε διάστημα 50 ετών θα είχαν προσθέσει ένα δευτερόλεπτο στο χρόνο που θα είχαν μετρήσει.

"Ένα ατομικό ρολόι στη Σελήνη θα χτυπά με διαφορετικό ρυθμό από ό,τι ένα ρολόι στη Γη", επισήμανε ο Κέβιν Κόγκινς, αξιωματούχος της NASA, αρμόδιος για τις επικοινωνίες και την πλοήγηση. "Είναι λογικό, όταν ταξιδεύεις σε ένα άλλο ουράνιο σώμα, όπως η Σελήνη ή ο Άρης, το καθένα να έχει το δικό του σφυγμό", δήλωσε χαρακτηριστικά.

_133068885_atomicclock.jpg.webp.b86ae17402fae7391ff9158da67d0015.webp

Ένα από τα πρώτα ατομικά ρολόγια, στα μέσα της δεκαετίας του 1950

Δεν είναι μόνο η NASA, όμως, που προσπαθεί να καταστήσει το σεληνιακό χρόνο πραγματικότητα. Η Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία αναπτύσσει εδώ και καιρό ένα νέο χρονικό σύστημα. Προφανώς, θα χρειαστεί να υπάρξει μια συμφωνία μεταξύ των κρατών και ένα κεντρικό συντονιστικό όργανο: επί του παρόντος, την ευθύνη αυτή, για τη μέτρηση του χρόνου πάνω στη Γη, την έχει η Διεθνής Υπηρεσία Βαρών και Μεγεθών.

Αυτή τη στιγμή, στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, χρησιμοποιείται η Συντονισμένη Παγκόσμια Ώρα, καθώς ο σταθμός παραμένει σε χαμηλή τροχιά γύρω από τον πλανήτη. Μια άλλη παράμετρος είναι πως οι χώρες θα χρειαστεί να συμφωνήσουν ως προς την αφετηρία του νέου χρονικού πλαισίου και το πού θα εκτείνεται.

Οι ΗΠΑ θέλουν η LΤC να είναι έτοιμη έως το 2026, ενόψει της επανδρωμένης αποστολής στη Σελήνη.

Η αποστολή Άρτεμις-3 θα είναι η πρώτη που θα μεταφέρει ανθρώπους στην επιφάνεια της Σελήνης, μετά την 17η αποστολή του προγράμματος Απόλλων, το 1972. Αναμένεται να προσσεληνωθεί στο νότιο πόλο του φυσικού μας δορυφόρου, όπου εκτιμάται ότι υπάρχουν τεράστια αποθέματα παγωμένου νερού, μέσα σε κρατήρες που δεν έρχονται ποτέ σε επαφή με το ηλιακό φως.

Ο εντοπισμός και η καθοδήγηση της αποστολής αυτής απαιτεί εξαιρετική ακρίβεια, σε επίπεδο νανοδευτερολέπτου, καθώς τυχόν λάθη στην πλοήγηση θα έθεταν σε κίνδυνο το διαστημικό σκάφος, που θα μπορούσε να βρεθεί σε λάθος τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Όπως η αποστολή Άρτεμις-3 είναι μόνο μία από μια σειρά προγραμματισμένων αποστολών στη Σελήνη, τόσο από κρατικούς οργανισμούς όσο και ιδιωτικές εταιρίες. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει συντονισμός του χρόνου μεταξύ των αποστολών αυτών, θα μπορούσαν να προκύψουν δυσκολίες στη μετάδοση δεδομένων και την επικοινωνία μεταξύ των διαστημικών σκαφών, των δορυφόρων και της Γης.

  • Like 3
  • Confused 1
  • Sad 1
  • Haha 4