Άγνωστες λέξεις; Ρωτήστε εδώ !

[Αδμιν]

Όσοι χρησιμοποιείτε Google Analytics είδατε τη μετάφραση του: Dashboard???

 

Πανόπτης!!!

 

Χρονια το μεταφραζει ετσι η Google , Και κατι αλλα τα λεει "προτυπα γραφικα στοιχεια".

Μαντεψετε τι θελουν να πουν.

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Ο λόγος που ζητείται αυτός ο κωδικός, είναι γιατί με αυτόν τον τρόπο κα-

ταχωρίζεται αυτόματα η διεύθυνση κατοικίας σας και δεν χρειάζεται να την

γράψετε εσείς.

 

http://apografi.gov.gr/docs/Odigies.pdf

 

eleos!

[Erwdios]

Είναι από το κατά και το χωρίζω, ξέρουν αυτοί τι γράφουν.

 

Θα τους απογράψουν πρώτα και μετά θα τους κατά-χωρίσουν σύμφωνα με το βύσμα που έχουν.

Μόλις τελειώσει ο κατα-χωρισμός θα περάσουν και στην κατα-χώρηση στοιχείων.

[Zazula]

Μπαααα μόλις είδα στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ αντί για τηλεόραση γράφουν τηλοψία. Καινούργιο είναι αυτό; Δεν βγήκε ούτε μια ειδοποίηση ότι άλλαξε η λέξη; Προσωπικά την βρίσκω ηχητικά και μόνο κακάσχημη.

 

H τηλεόραση ως λέξη που περιγράφει τη συσκευή με την οποία βλέπουμε εκπομπές που μεταδίδονται από μακριά, αλλά και γενικότερα ολόκληρο το σύστημα εκπομπής και μετάδοσης αυτών των προγραμμάτων, συνάντησε σφοδρή κριτική από ορισμένους έλληνες λόγιους και ειδικότερα από την εφημερίδα Εστία. Η Εστία έχυσε πάρα πολύ μελάνι στις σελίδες της προσπαθώντας να στοιχειοθετήσει το ότι η λ. τηλεόραση συνιστά λαθεμένη κατασκευή, ενώ ορθή και δόκιμη είναι η λ. τηλοψία.

 

Στη «Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της αλώσεως μέχρι των καθ' ημάς χρόνων, υπό Στεφάνου Αθ. Κουμανούδη» (εφεξής: Κουμανούδης· είναι δίτομη έκδοση του 1900 και μπορείτε να την κατεβάσετε από την Ανέμη) αναφέρεται μόνο λέξη τηλοπτική μηχανή "ην ο Έδισσων καταγίνεται να τελειοποιήση" με πρώτη εμφάνιση το 1888. Το οπ(τ)- στο οπτικός (και στη σημερινή λ. τηλεοπτικός) είναι θέμα συγγενικό με τη λ. όψη (άλλες λέξεις της ίδιας ετυμολογικής οικογένειας: οπή, -οψία, οφθαλμός, όμμα, -όπτης, -ωπός κ.ά.). Από την άλλη, η λ. όραση ανήκει στην ετυμολογική οικογένεια του ορώ "βλέπω" (άλλες λέξεις της ίδιας ετυμολογικής οικογένειας: όραμα, ορατός, -ωρός, -ουρός κ.ά.).

 

Ήδη στο Πρωίας, λεξικό του 1933, βρίσκουμε να λημματογραφείται η λ. τηλεόραση, πράγμα που σημαίνει πως είχε ήδη επικρατήσει: "η εις μεγάλας αποστάσεις δι' ηλεκτρικών μέσων μεταβίβασις ειδώλων ή και σκηνών ολοκλήρων εκ του φυσικού || (πνευματισμ.) η ικανότης ατόμων τινών να βλέπουν εικόνας ή σκηνάς εκ μεγάλων αποστάσεων χωρίς την βοήθειαν των οφθαλμών ή άλλων οπτικών μέσων". Αυτή η δεύτερη σημασία της τηλεόρασης είναι και η φυσιολογικά αναμενόμενη σημασιολογικώς ("παρατήρηση από μεγάλη απόσταση", λόγω του όραση + πρόθ. τηλε- = από μακριά). Ό,τι αναφέρει το Πρωίας διατηρείται και στον Δημητράκο. Στο Αντιλεξικό του Βοσταντζόγλου (1962) λημματογραφούνται τρεις σημασίες για τη λ. τηλεόραση: "1. παρατήρησις εκ μεγάλης αποστάσεως 2. πρόγνωσις 3. σύστημα μεταδόσεως εικόνων". Αυτές όμως οι παράλληλες σημασίες έχουν πλέον υποχωρήσει ολοκληρωτικά, και δεν καταγράφονται πια σε κανένα σύγχρονο λεξικό — όλοι όταν λέμε σήμερα τηλεόραση εννοούμε αποκλειστικά το σύστημα μετάδοσης εικόνων και ήχου από απόσταση, και συνεκδοχικά (1) την τηλεοπτική επιχείρηση ή υπηρεσία, (2) τον τηλεοπτικό δέκτη, (3) το τηλεοπτικό πρόγραμμα.

 

Οι προσπάθειες της εφημερίδας Εστία να επιβάλουν τη λ. τηλοψία είχε για μοναδικό —μέχρι πρότινος— αποτέλεσμα το να συμπεριληφθεί αυτή στο ΛΚΝ ως λόγιο συνώνυμο της λ. τηλεόραση. Πρόσφατα όμως άρχισε να χρησιμοποιείται και από την εφημερίδα Καθημερινή, ενώ τα λεξικά τού Κέντρου Λεξικολογίας (ΛΝΕΓ, ΕΛΝΕΓ) της έδωσαν μια διαφοροποιημένη σημασία, για την οποία δεν υφίσταται εξειδικευμένη λέξη· έτσι στον Μπαμπινιώτη βρίσκουμε τη λ. τηλοψία ως "παρακολούθηση τηλεόρασης" — έννοια η οποία διαφέρει από τη σκέτη τηλεόραση, αλλά διατηρώ επιφυλάξεις για το εάν και κατά πόσο έχει επικρατήσει. Όσο ενδιαφέρουσα πρόταση και να είναι, ωστόσο, δουλειά των λεξικών είναι πρωτίστως να καταγράφουν τη χρήση κι όχι να τη χειραγωγούν. Από την άλλη, όμως, τίποτα δεν μπορεί και να αποκλείσει το ενδεχόμενο να τη δούμε να αναγεννάται στη νέα αυτή σημασία.

 

Τέλος, μια τρίτη λέξη που αφορά την από μακριά πρακολούθηση είναι η λ. τηλεθέαση, η οποία όμως είναι σαφώς περιορισμένη αποκλειστικά στη σημασία "τηλεοπτική θεαματικότητα, το σύνολο / ποσοστό των τηλεθεατών που παρακολουθούν μια εκπομπή".

 

---------- Προσθήκη στις 22:42 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 22:34 ----------

 

Δεν είναι νέο φρούτο. Πρέπει να ήρθε πακέτο με το τηλεομοιότυπο (Ελληνικά: φαξ) και το αλεξιβρόχιο (Ελληνικά: ομπρέλα).

Να σημειώσω ότι το αλεξιβρόχιο είναι λέξη που υπάρχει από το 1897, ενώ το αλεξίβροχο είναι ακόμη παλαιότερο (Αδ. Κοραής, 1829). Κατά τον 19ο αι. το γαλλ. πρόθημα para- αποδιδόταν κατά κανόνα με το αλεξ(ι)-. Το καλό ήταν πως η ύπαρξη παράλληλα και της λ. αλεξήλιο (από το 1861) επέτρεπε τη διάκριση των ομπρελών σε εκείνες που είναι για τη βροχή και σε εκείνες που είναι για τον ήλιο.

 

---------- Προσθήκη στις 22:44 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 22:42 ----------

 

Όσοι χρησιμοποιείτε Google Analytics είδατε τη μετάφραση του: Dashboard???

Πανόπτης!!!

Σχετική συζήτηση (και σχετικές ενστάσεις!) εδώ: http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=257.

[Physics_Rulez]

...κάτι για στατιστικούς λόγους: Είσαι φιλόλογος και όχι ΦΠ(Ψ) έ;

[Zazula]

http://apografi.gov.gr/docs/Odigies.pdf

 

eleos!

Μεγάλη κουβέντα έχει γίνει για το καταχωρώ (που πρέπει να είναι καταχωρίζω). Είναι ένα θέμα όπου κάποιος πρέπει να κάνει την επιλογή του (άλλα τέτοια ζεύγη: κτήριο / κτίριο, αβγό / αυγό, αφτί / αυτί κ.ο.κ.) και κατόπιν να ακολουθήσει απαρέγκλιτα τις ορθογραφικές συνέπειες αυτής του της επιλογής. Επομένως, θα πρέπει να γράφει:

• καταχωρίζω, καταχωρίστε, καταχωριστεί, καταχώριση, καταχωρισμένος κ.ο.κ.
  

ή

• καταχωρώ, καταχωρήστε, καταχωρηθεί, καταχώρηση, καταχωρημένος κ.ο.κ.

Ή το ένα πλήρες πακέτο ή το άλλο πλήρες πακέτο. Δεν υπάρχει εδώ μέση λύση· τούτο αποτελεί θεμελιωδέστατη απαίτηση εσωτερικής συνέπειας. Δεν μπορεί κάποιος να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.

 

---------- Προσθήκη στις 22:53 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 22:51 ----------

 

...κάτι για στατιστικούς λόγους: Είσαι φιλόλογος και όχι ΦΠ(Ψ) έ;

Όχι, αεροναυπηγός είμαι.

[Physics_Rulez]

Όχι, αεροναυπηγός είμαι.

Το μήνυμα που έχετε εισάγει είναι πολύ μικρό. Παρακαλούμε μεγαλώστε το μήνυμα σας ώστε να περιέχει τουλάχιστον 10 χαρακτήρες.

[insomniaK]

Πόπο! Τσάμπα μαστούρα το μάθημα των ελληνικών...

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

Μεγάλη κουβέντα έχει γίνει για το καταχωρώ (που πρέπει να είναι καταχωρίζω). Είναι ένα θέμα όπου κάποιος πρέπει να κάνει την επιλογή του (άλλα τέτοια ζεύγη: κτήριο / κτίριο, αβγό / αυγό, αφτί / αυτί κ.ο.κ.) και κατόπιν να ακολουθήσει απαρέγκλιτα τις ορθογραφικές συνέπειες αυτής του της επιλογής. Επομένως, θα πρέπει να γράφει:

• καταχωρίζω, καταχωρίστε, καταχωριστεί, καταχώριση, καταχωρισμένος κ.ο.κ.
  

ή

• καταχωρώ, καταχωρήστε, καταχωρηθεί, καταχώρηση, καταχωρημένος κ.ο.κ.

Ή το ένα πλήρες πακέτο ή το άλλο πλήρες πακέτο. Δεν υπάρχει εδώ μέση λύση· τούτο αποτελεί θεμελιωδέστατη απαίτηση εσωτερικής συνέπειας. Δεν μπορεί κάποιος να είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ.

 

 

να ρωτήσω τότε κάτι άλλο για να καταλάβω: ποιος/ποιοι είναι που αποφασίζουν να/και αλλάζουν τη γλώσσα μας? υπάρχει δλδ πιθανότητα να ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ το ''καταχωρίζω''? και αν ναι, που το είδες γραμμένο, αυτό και όλα τα παράγωγά του ώστε να τα θεωρείς εναλλακτικές? το αβγό, τρένο, κτίριο εσείς σε ποιο σχολείο τα μάθατε τελικά?

[billdanos]

να ρωτήσω τότε κάτι άλλο για να καταλάβω: ποιος/ποιοι είναι που αποφασίζουν να/και αλλάζουν τη γλώσσα μας? υπάρχει δλδ πιθανότητα να ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ το ''καταχωρίζω''? και αν ναι, που το είδες γραμμένο, αυτό και όλα τα παράγωγά του ώστε να τα θεωρείς εναλλακτικές? το αβγό, τρένο, κτίριο εσείς σε ποιο σχολείο τα μάθατε τελικά?

 

Για το κτίριο που τυχαίνει να γνωρίζω (κάπου σε μια εκπομπή άκουγα τον Μπαμπινιώτη) το σωστό ετυμολογικά είναι με "η" μιας και προέρχεται από το Ευκτήριο ή Οικητήριο! Το φράφουμε όμως οι περισσότεροι με "ι" μιας και το συνδέουμε με το "κτίζω", "κτίσμα" κλπ αλλά αν ίσχυε αυτό θα λέγαμε "κτιστήριο".

[Zazula]

να ρωτήσω τότε κάτι άλλο για να καταλάβω: ποιος/ποιοι είναι που αποφασίζουν να/και αλλάζουν τη γλώσσα μας? υπάρχει δλδ πιθανότητα να ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ το ''καταχωρίζω''? και αν ναι, που το είδες γραμμένο, αυτό και όλα τα παράγωγά του ώστε να τα θεωρείς εναλλακτικές? το αβγό, τρένο, κτίριο εσείς σε ποιο σχολείο τα μάθατε τελικά?

Η γλώσσα μας, όπως και κάθε άλλη ζωντανή γλώσσα, υφίσταται πλήθος αλλαγές καθημερινά. Πολλές από αυτές επιβάλλονται από τη χρήση, ενώ άλλες επέρχονται ρυθμιστικά με κάποιον κανονιστικό τρόπο. Επειδή η ορθογραφία είναι θέμα σύμβασης, είναι πεδίο όπου μπορούμε να συμφωνήσουμε για το πώς θα γράφεται μια λέξη (τέτοιες αλλαγές έχουν γίνει στην ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους, κι ευχαρίστως να παραθέσω σχετικές πηγές — εάν το, έστω ξενικό, ερωτηματικό σημείο στίξης που χρησιμοποιήθηκε τέσσερις φορές στην ανάρτησή σου δηλώνει γνήσιες ερωτήσεις κι όχι ρητορικές).

 

Ένας βασικότατος κανονιστικός άξονας για την ορθογραφία της επίσημης ελληνικής γλώσσας είναι η ούτω καλούμενη «σχολική ορθογραφία», δηλαδή η ορθογραφία που διδάσκεται στην εκπαίδευση. Για παράδειγμα, η σχολική ορθογραφία επιτάσσει η λέξη που μαρτυρείται στα μεσαιωνικά ελληνικά με τη μορφή παλληκάρι(ον) —υποκοριστικό του ελληνιστικού πάλληξ— να απλογραφείται σε παλικάρι. Παρόμοιες ρυθμιστικές παρεμβάσεις στον τρόπο γραφής των λέξεων έχουν γίνει πάρα πολλές από τη σχολική γραμματική & ορθογραφία. Πάμε τώρα στις συγκεκριμένες λέξεις:

 

Ας πιάσουμε πρώτα το αβγό και το αφτί, που είναι εύκολα επειδή η απάντηση βρίσκεται εδώ: http://www.insomnia.gr/forum/showpost.php?p=3150281&postcount=175.

 

Για το κτίριο η απάντηση στο ερώτημα «σε ποιο σχολείο τα μάθατε τελικά;» είναι: Σε όλα! Η σχολική ορθογραφία της λέξης είναι κτίριο. Εξαιρετική ανάλυση για το κτήριο και το κτίριο κάνει ο Νίκος Σαραντάκος εδώ: http://sarantakos.wordpress.com/2009/10/20/efktirio/.

 

Και πάμε στο καταχωρίζω: Για να μάθουμε σε κάποιο σχολείο το καταχωρίζω, θα έπρεπε κατ' αρχάς να κάνουμε αρχαία ελληνικά, μια και το εν λόγω ρήμα είναι αρχαίο, με αρχική σημασία "τακτοποιώ, τοποθετώ στην κατάλληλη θέση". Έτσι π.χ. γράφει κατά τον 5ο αι. ο Ξενοφών στο Κύρου Παιδεία: «αὐτὸς δὲ τὸ ἄλλο στράτευμα αὐτοῦ κατεχώριζεν, ὅπως παρασκευάσαιντο ὅσα ᾤετο χρῆναι...». Και, ήδη από τους ελληνιστικούς χρόνους, το καταχωρίζω αποκτά ακριβώς την ίδια σημασία που έχει σήμερα: "αρχειοθετώ, εγγράφω σε κατάλογο". Γράφουν λοιπόν οι Εβδομήκοντα μεταφράζοντας το Παραλειπομένων Α 27,24: «καὶ ᾿Ιωὰβ ὁ τοῦ Σαρουΐα ἤρξατο ἀριθμεῖν ἐν τῷ λαῷ καὶ οὐ συνετέλεσε, καὶ ἐγένετο ἐν τούτοις ὀργὴ ἐπὶ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐ κατεχωρίσθη ὁ ἀριθμὸς ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῦ βασιλέως Δαυίδ». Το ελληνιστικό καταχωρώ είχε άλλη σημασία, και συγκεκριμένα "παραχωρώ, υποχωρώ", αλλά άρχισε να χρησιμοποιείται —αρχικά λαθεμένα— και τελικά έφτασε να θεωρείται αυτό ο ορθός τύπος από πολλούς χρήστες της ελληνικής. Η σχετική συζήτηση βρίσκεται εδώ: http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=6353.

[Αδμιν]

Όπως κάθε φορά, ευχαριστούμε για τις εξηγήσεις σου, Zazula.

Και έμενα με παραξένεψε ο τύπος καταχωρίζω όταν τον πρωτοσυνάντησα.

 

Μια άλλη ερώτηση: Το "αποδείχθει" δεν είναι σωστό κι ας το βλέπω που και που σε διάφορα κείμενα, ε;

[RottenLungs]

Η γλώσσα μας, όπως και κάθε άλλη ζωντανή γλώσσα, υφίσταται πλήθος αλλαγές καθημερινά. Πολλές από αυτές επιβάλλονται από τη χρήση, ενώ άλλες επέρχονται ρυθμιστικά με κάποιον κανονιστικό τρόπο. Επειδή η ορθογραφία είναι θέμα σύμβασης, είναι πεδίο όπου μπορούμε να συμφωνήσουμε για το πώς θα γράφεται μια λέξη (τέτοιες αλλαγές έχουν γίνει στην ιστορία του νεότερου ελληνικού κράτους, κι ευχαρίστως να παραθέσω σχετικές πηγές — εάν το, έστω ξενικό, ερωτηματικό σημείο στίξης που χρησιμοποιήθηκε τέσσερις φορές στην ανάρτησή σου δηλώνει γνήσιες ερωτήσεις κι όχι ρητορικές).

 

Ένας βασικότατος κανονιστικός άξονας για την ορθογραφία της επίσημης ελληνικής γλώσσας είναι η ούτω καλούμενη «σχολική ορθογραφία», δηλαδή η ορθογραφία που διδάσκεται στην εκπαίδευση. Για παράδειγμα, η σχολική ορθογραφία επιτάσσει η λέξη που μαρτυρείται στα μεσαιωνικά ελληνικά με τη μορφή παλληκάρι(ον) —υποκοριστικό του ελληνιστικού πάλληξ— να απλογραφείται σε παλικάρι. Παρόμοιες ρυθμιστικές παρεμβάσεις στον τρόπο γραφής των λέξεων έχουν γίνει πάρα πολλές από τη σχολική γραμματική & ορθογραφία. Πάμε τώρα στις συγκεκριμένες λέξεις:

 

Ας πιάσουμε πρώτα το αβγό και το αφτί, που είναι εύκολα επειδή η απάντηση βρίσκεται εδώ: http://www.insomnia.gr/forum/showpost.php?p=3150281&postcount=175.

 

Για το κτίριο η απάντηση στο ερώτημα «σε ποιο σχολείο τα μάθατε τελικά;» είναι: Σε όλα! Η σχολική ορθογραφία της λέξης είναι κτίριο. Εξαιρετική ανάλυση για το κτήριο και το κτίριο κάνει ο Νίκος Σαραντάκος εδώ: http://sarantakos.wordpress.com/2009/10/20/efktirio/.

 

Και πάμε στο καταχωρίζω: Για να μάθουμε σε κάποιο σχολείο το καταχωρίζω, θα έπρεπε κατ' αρχάς να κάνουμε αρχαία ελληνικά, μια και το εν λόγω ρήμα είναι αρχαίο, με αρχική σημασία "τακτοποιώ, τοποθετώ στην κατάλληλη θέση". Έτσι π.χ. γράφει κατά τον 5ο αι. ο Ξενοφών στο Κύρου Παιδεία: «αὐτὸς δὲ τὸ ἄλλο στράτευμα αὐτοῦ κατεχώριζεν, ὅπως παρασκευάσαιντο ὅσα ᾤετο χρῆναι...». Και, ήδη από τους ελληνιστικούς χρόνους, το καταχωρίζω αποκτά ακριβώς την ίδια σημασία που έχει σήμερα: "αρχειοθετώ, εγγράφω σε κατάλογο". Γράφουν λοιπόν οι Εβδομήκοντα μεταφράζοντας το Παραλειπομένων Α 27,24: «καὶ ᾿Ιωὰβ ὁ τοῦ Σαρουΐα ἤρξατο ἀριθμεῖν ἐν τῷ λαῷ καὶ οὐ συνετέλεσε, καὶ ἐγένετο ἐν τούτοις ὀργὴ ἐπὶ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐ κατεχωρίσθη ὁ ἀριθμὸς ἐν βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῦ βασιλέως Δαυίδ». Το ελληνιστικό καταχωρώ είχε άλλη σημασία, και συγκεκριμένα "παραχωρώ, υποχωρώ", αλλά άρχισε να χρησιμοποιείται —αρχικά λαθεμένα— και τελικά έφτασε να θεωρείται αυτό ο ορθός τύπος από πολλούς χρήστες της ελληνικής. Η σχετική συζήτηση βρίσκεται εδώ: http://www.lexilogia.gr/forum/showthread.php?t=6353.

 

Πως γίνεται να τα ξέρεις όλα αυτά;;; Πές μου σε παρακαλώ οτι ανατρέχεις κάπου για να τα γράψεις και οτι δεν τα ξέρεις απ' έξω... Ο Χριστός και η Παναγία (λέμε τώρα )

Θα πρέπει να είναι δύσκολο να κάνει κανείς κουβέντα μαζί σου. Θα φοβάται μην πετάξει καμια μαλακί@.

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

ξενύχτησα στο διάβασμα

 

ευχαριστώ zazula;)

[Zazula]

Μια άλλη ερώτηση: Το "αποδείχθει" δεν είναι σωστό κι ας το βλέπω που και που σε διάφορα κείμενα, ε;

Ο τύπος αποδείχθει είναι λανθασμένος επειδή αποτελεί ένα αφύσικο υβρίδιο λογιοτατισμού και τρέχουσας γλώσσας· ένας «ρεμπέτης με φράκο» όπως λέει χαρακτηριστικά ο φίλος λεξικογράφος Νίκος Λίγγρης. Το ρ. αποδεικνύομαι στη νέα ελληνική κλίνεται έτσι: http://www.neurolingo.gr/online_tools/lexiscope.htm?term=%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%BD%CF%8D%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9. Επομένως το γ' εν. οριστ. αορίστου είναι αποδείχτηκε & αποδείχθηκε. Ωστόσο, υπάρχουν και χρήστες της γλώσσας που συνεχίζουν να προτιμούν τους λογιότατους τύπους της καθαρεύουσας· στην περίπτωση αυτή ο αόριστος είναι: απεδείχθην, απεδείχθης, απεδείχθη. Όμως το να αφαιρέσουμε την εσωτερική αύξηση από τον λόγιο τύπο και να ορθογραφήσουμε την κατάληξή του με -ει (γραμματική ρύθμιση που ισχύει για τα ρήματα στη δημοτική, και δεν αφορά απολιθώματα όπως τα προέβη, κατέστη, απεδέχθη κλπ), ενώ ταυτόχρονα διατηρούμε τον υπόλοιπο τύπο της καθαρεύουσας, οδηγεί στο λάθος *αποδείχθει — το σωστό είναι είτε απεδείχθη είτε αποδείχθηκε / αποδείχτηκε.

 

Πως γίνεται να τα ξέρεις όλα αυτά;;; Πές μου σε παρακαλώ οτι ανατρέχεις κάπου για να τα γράψεις και οτι δεν τα ξέρεις απ' έξω... Ο Χριστός και η Παναγία (λέμε τώρα )

Θα πρέπει να είναι δύσκολο να κάνει κανείς κουβέντα μαζί σου. Θα φοβάται μην πετάξει καμια μαλακί@.

Για το πρώτο: Φυσικά διαβάζοντας σχετικά και ανατρέχοντας σε έγκυρες πηγές. Κι όσο περισσότερα μαθαίνει κάποιος, τόσο βαθύτερα συνειδητοποιεί το πόσο λίγα τελικά ξέρει (true story ).

Για το δεύτερο: Όχι βέβαια! Το να κάνει κάποιος ένα λάθος, ιδίως εν τη ρύμη του λόγου, είναι απόλυτα φυσιολογικό κι ανθρώπινο — κι όποιος χρησιμοποιεί την όποια γνώση έχει κατακτήσει ως όπλο για να κατακεραυνώνει τους άλλους και να τους μειώνει, διαπράττει τουλάχιστον δύο σημαντικότατα λάθη: Πρώτον, αποτελεί ένδειξη προβληματικής αυτοεκτίμησης όταν κάποιος θέλει να νιώσει σπουδαίος όχι κάνοντας κάτι σημαντικό ο ίδιος, αλλά διαλαλώντας πόσο ασήμαντοι είναι οι γύρω του. Δεύτερον, σε κάθε συζήτηση ύψιστη σημασία έχει το τι λέει ο συνομιλητής μας· αν έχουμε ακονισμένα τα αισθητήριά μας για να πιάσουμε τα όποια λάθη κάνει στις διατυπώσεις του, έχουμε κατ' ουσίαν κλείσει τ' αφτιά μας στο πραγματικό μήνυμα που θέλει να μοιραστεί μαζί μας.

 

ξενύχτησα στο διάβασμα ευχαριστώ zazula;)

Παρακαλώ· να 'σαι καλά.