nontasg Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 εγώ θα γούσταρα αντί για το φόρεμα του τάδε ' date='να της δίνανε τα παιδιάαπό κάλι μεριά[εννοώ καλιφόρνια,όχι εκάλη']κάνα lowrider/muscle car να χοροπηδάει.το ίδιο κόστος έχουν. :mrgreen: Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Kandinsky Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 @nontasg: Εμείς κρινόμαστε καθημερινά συνονόματε στη δουλειά μας. Δεν νομίζω ότι είναι και τόσο τραγικό να λες τα πράγματα ως έχουν για κάποια άτομα που πρωτοστατούν στην καταβαράθρωση της κουλτούρας μας. Ούτως ή άλλως, θα συνεχίσουν να το κάνουν για όσο έχουν δυνάμεις ακόμα και η ιστορία, αν και ποτέ δεν θα τους βάλει στην ίδια θέση με τους πραγματικά σοβαρούς, θα τους μνημονεύει σαν "μεγάλους" τραγουδιστές. Κάτι ανάλογο με ότι συμβαίνει στο θέατρο. Ακούς συχνά-πυκνά σε συνεντεύξεις, ηθοποιούς που το καλύτερο που παίζουν είναι οι γ' κατηγορίας επιθεωρήσεις και λένε με στόμφο "εγώ στην καριέρα μου σαν ηθοποιός....." Ποιά καριέρα σου ρε κακομοίρη και ποιός ηθοποιός? Ηθοποιός ο Τσιβιλίκας, ηθοποιός κι ο Κατράκης, ηθοποιός κι ο Μπράντο. Αυτό που ενοχλεί είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας. Η Μαντόνα πχ έχει δηλώσει ότι είναι μια ποπ τραγουδίστρια και ποτέ δεν το έπαιξε κουλτούρα να φύγουμε. Το ζεύγος αντιθέτως, προσπαθεί να μας πλασάρει ότι αυτοί αποτελούν το αφάν γκατέ της υψηλής κουλτούρας της Ελλάδας. Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο, 50χρονη γυναίκα που έχει ένα κοινό μικρού επιπέδου και ηλικίας να προμοτάρεται απ' όλους και το κράτος σαν το μεγαλύτερο όνομα της Ελλάδας (άρτος και θεάματα), να έχει την πλήρη ευθύνη για την εμφάνιση της και να περιμένει κιόλας υποστήριξη στο "δράμα" της αποτυχίας της. Ε όχι. Θα πέσει το κράξιμο της αρκούδας όπως και της αξίζει, οπως τουλάχιστον προσωπικά το ρίχνω σε συζητήσεις χρόνια τώρα για την συκεκριμένη και τη φάρα της. Αφού το σύστημα δεν αποβάλλει τέτοια άτομα, αντιθέτως τα ωθεί στην επιφάνεια (οι κουράδες επιπλέουν ως γνωστόν), δε νομίζω ότι τίθεται θέμα αδικίας ή ηθικής αν στηλιτεύεις τις πράξεις τους. Αν το έκαναν και αυτοί που πρέπει ώστε να υπάρχουν και άλλες φάτσες στην τηλεόραση και τα μέσα, φάτσες αυτών που πραγματικά αξίζουν, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
adi32 Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 και εγω θεωρω απαραδεκτο τον τιτλο και μακρια απο το το στυλ του φορουμ αυτου Προτεινω να αλλαξει (δεν παω σε σκυλαδικα, το βραδυ της Eurovision ημουν σε ροκ μπαρακι μαζι με ελαχιστους αλλους στην ερημη Αθηνα) Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
marios1957 Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Μέλος Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 ========== Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
nontasg Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Λάθος είσαι' date='λυπάμαι που έχεις διαμορφώσει τέτοια εντύπωση,άποψή σου σεβαστή.:???: @all:Ρε,λέτε νάναι φάλτσο ο τίτλος;Τι λέτε κύριοι mods,admin;[/quote'] Εγώ προτείνω να αλλαχτεί με ας πούμε "η αποτυχία της Άννας" ή κάτι άλλο πιο light από αυτό που είναι τέλος πάντων... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Kandinsky Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Λάθος είσαι,λυπάμαι που έχεις διαμορφώσει τέτοια εντύπωση,άποψή σου σεβαστή.:???: Δεν καταλαβαίνω ρε φίλε. Προσπάθησε να είσαι κατά τι πιό συγκεκριμένος... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Kandinsky Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Εγώ προτείνω να αλλαχτεί με ας πούμε "η αποτυχία της Άννας" ή κάτι άλλο πιο light από αυτό που είναι τέλος πάντων... Εξαρχής δεν έπρεπε καν να υπάρχει. Το ανέφερα και σε άλλο thread και έγινα κακός, δεν υπάρχει λόγος να ανοίγουν θέματα με παρόμοιο περιεχόμενο. 4 θέματα Eurovision (ίσως και παραπάνω, έχω χάσει το μέτρημα) 2 ίδια θέματα για την πτώση του αεροπλάνου, κοκ. Εντάξει, να ειδοποιήσεις τον mod για κάτι που δεν σου αρέσει αλλά κι αυτοί άνθρωποι είναι. Τί να πρωτοπρολάβουν σε ένα forum αυτού του μεγέθους? Ας έχει ο καθένας από εμάς αυτοσυγκράτηση... Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
marios1957 Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Μέλος Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 =========== Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
stone Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Για μενα παντως δεν μας ξεφτυλισε το πρεζακι αλλα ξεφτυλιζει τα πρεζακια. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Kandinsky Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Η αμετροέπεια' date=' οι κομπασμοί και η μη αίσθηση της πραγματικότητας συνθέτουν αυτό που στην αρχαιότητα ονόμαζαν "ύβρις προς τους Θεούς" και θεωρείτο μέγιστο αμάρτημα[/b'] Οι χαρακτηρισμοί σου στο πρόσωπό μου... Σα να μου φαίνεται ότι με έχεις πάρει από πολύ κακό μάτι, είναι η δεύτερη φορά που με παρεξηγείς... Στην Αννούλα του Βοριά αναφέρομαι αγαπητέ! Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
marios1957 Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Μέλος Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Πωπωπω τι με βάζεις να κάνω μεσημεριάτικα...Θα κάθομαι τώρα να διορθώνω τόσα posts. Btw,δεν φταίω και πολύ,μέχρι και "Αγαπητικό της Πασχαλιάς" μ' έχεις αποκαλέσει...(lol). Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
punky Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Αυτό που ενοχλεί είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας. Η Μαντόνα πχ έχει δηλώσει ότι είναι μια ποπ τραγουδίστρια και ποτέ δεν το έπαιξε κουλτούρα να φύγουμε. Το ζεύγος αντιθέτως' date=' προσπαθεί να μας πλασάρει ότι αυτοί αποτελούν το αφάν γκατέ της υψηλής κουλτούρας της Ελλάδας. Φτάνουμε λοιπόν στο σημείο, 50χρονη γυναίκα που έχει ένα κοινό μικρού επιπέδου και ηλικίας να προμοτάρεται απ' όλους και το κράτος σαν το μεγαλύτερο όνομα της Ελλάδας (άρτος και θεάματα), να έχει την πλήρη ευθύνη για την εμφάνιση της και να περιμένει κιόλας υποστήριξη στο "δράμα" της αποτυχίας της. Ε όχι. Θα πέσει το κράξιμο της αρκούδας όπως και της αξίζει, οπως τουλάχιστον προσωπικά το ρίχνω σε συζητήσεις χρόνια τώρα για την συκεκριμένη και τη φάρα της. Αφού το σύστημα δεν αποβάλλει τέτοια άτομα, αντιθέτως τα ωθεί στην επιφάνεια (οι κουράδες επιπλέουν ως γνωστόν), δε νομίζω ότι τίθεται θέμα αδικίας ή ηθικής αν στηλιτεύεις τις πράξεις τους. Αν το έκαναν και αυτοί που πρέπει ώστε να υπάρχουν και άλλες φάτσες στην τηλεόραση και τα μέσα, φάτσες αυτών που πραγματικά αξίζουν, τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.[/quote'] Δυσκολεύομαι να συμφωνήσω. Αν ισχύει αυτό για την κάθε Βίσση: "Αυτό που ενοχλεί είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας.", τότε μιλάμε για τον ορισμό του τρελού. Οπότε μάλλον ανήθικο είναι να χλεύαζεις έναν τρελό που νομίζει ότι είναι ο Βοναπάρτης. Αν δεν ισχύει (που είναι και το πιθανότερο), όλο αυτό το αυτοπλασάρισμα, φοβάμαι πως είναι ο μόνος τρόπος για να προμοτάρει κάποιος τη δουλειά του στο συγκεκριμένο χώρο της show biz. Πουλάς επιτυχία, για να μπορείς να συνεχίσεις να εισπράτεις επιτυχία. Όπου πείτε με αιρετικό, αλλά το βρίσκω θεμιτό. Όσο θεμιτό βρίσκω να προμοτάρω εγώ τη δική μου δουλειά στην εταιρεία μου, αλλιώς ποτέ κανείς δεν θα σκεφτεί να μου δώσει προαγωγή. Και να πάω και ένα (αιρετικό) βήμα πιο πέρα, μιας και μιλάς για καλλιτεχνική ποιότητα. Δεν ξέρω πια πως ορίζεται αυτό. Πρόσφατα μίλαγα με ένα φίλο ακριβώς για αυτό. Όσο αστείο και να ακουστεί, του έλεγα ότι μια μικρή χαζή συνιστώσα των λόγων που ερωτεύτηκα κάποια (πέρα από το g-string της) ήταν επειδή μια μέρα μου πρότεινε να δω την Έβδομη Σφραγίδα του Burgman. Και ήταν η ίδια γυναίκα που διασκεδάζει ακούγοντας Κοκκίνου. Και μου λέει ο φίλος μου "πως συμβιβάζεται αυτό ρε μαλάκα;". Και νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται στο ότι και ο ίδιος που σαν βάζελος ξελαρυγγιάζεται ή δεν κοιμάται όταν χάνει η ομάδα του, είναι θεατής μιας θεατρικής παράστασης που τον συγκινεί. Δίπλα σε κάποιον που εξίσου συγκινείται από την παράσταση αλλά απεχθάνεται το ποδόσφαιρο και το βρίσκει βάρβαρο, ευτελές και όπιο των λαών. Και ακόμη πιο πέρα. Μια πιο τραβηγμένη σκέψη. Γιατί πολλοί βρίσκουν το στίχο "θα πουλήσω το ρολόι και θα πάρω κομπολόι;" ως ποιοτικό λαϊκό; Επειδή είναι πράγματι γνήσιο λαϊκό; Ή επειδή τον ξέπλυνε η διάβρωση του χρόνου και του έδωσε μια χροιά νοσταλγίας "του παλιού, καλού γνήσιου" καιρού; Σήμερα που δεν έχουμε κομπολόγια αλλά κινητά, το "αναπάντητες κλήσεις παντού" ενδεχομένως σε 50 χρόνια να θυμίζει τη "ρομαντική" εποχή της Ελλάδας των 00's, συγκρινόμενο με το τότε σουξέ της Star Trek εποχής "θα διακτινιστώ, για να σου καρφωθώ". Λέμε τώρα... Εν κατακλείδι, δεν νιώθω να απειλούμε από τους μέτριους που επιπλέουν εις βάρος των άξιων. Γιατί συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Αν με ρωτήσεις, θα σου πω ότι βρίσκω τον στίχο της Νικολακοπούλου πολύ πιο ποιοτικό από αυτόν του Φοίβου, όταν περιγράφει την οδύνη ενός έρωτα που χάθηκε. Αλλά τους ακούω όμως με διαφορετικό τρόπο. Γιατί ο πρώτος αγγίζει το κομμάτι της ενδοσκόπησης ίσως. Και ο δεύτερος (ο ας τον πούμε ευτελής), το κομμάτι της εκτόνωσης. Και ενίοτε και αυτός μας είναι απαραίτητος. Όπως απαραίτητη είναι η πνευματική διάυγεια στη ζωή μας. Αλλά καμιά φορά χρειαζόμαστε να γίνουμε τύφλα στο μεθύσι για να εκτονωθούμε, ίσως. Μπορεί να έχουν μπασταρδέψει τα μέσα μου, όπως κάποιος φίλος με κατηγορεί. Που όταν χαζεύω τον κόσμο και το που πηγαίνει, ακούω Bad Religion. Και όταν γυρνάω άσκοπα την πόλη με το αμάξι επειδή σκέφτομαι πως αυτή δεν είναι πια εδώ, αφήνω στη βελόνα τον Πλούταρχο. Οι μουτζούρες της κόρης μου, που κοσμούν το δωμάτιό μου δεν έχουν ίσως καμία καλλιτεχνική αξία. Όμως για μένα που ζω χώρια της, είναι πολύ πιο σημαντικές από τα posters σου που κοσμούν τα μουσεία, τις βίλες και τα Goody's στη Ν. Φιλαδέλφεια αγαπητέ Wassily. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Kandinsky Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Δυσκολεύομαι να συμφωνήσω. Αν ισχύει αυτό για την κάθε Βίσση: "Αυτό που ενοχλεί είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν επίγνωση της πραγματικότητας.", τότε μιλάμε για τον ορισμό του τρελού. Οπότε μάλλον ανήθικο είναι να χλεύαζεις έναν τρελό που νομίζει ότι είναι ο Βοναπάρτης. Δεν ισχύει. Μη επίγνωση της πραγματικότητας μπορεί να σημαίνει και η λάθος εντύπωση που έχουμε για τον εαυτό μας και η εντύπωση που έχουμε για την εντύπωση που έχουν οι άλλοι για τον εαυτό μας. Όσο κι αν η πρώτη βασίζεται αρκετά στη δεύτερη, δεν είναι ακριβώς ίδιες αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα μας ειναι κατά πόσο μπορεί κάποιος να έχει εσφαλμένη εικόνα για τον εαυτό του. Αν δεν ισχύει (που είναι και το πιθανότερο), όλο αυτό το αυτοπλασάρισμα, φοβάμαι πως είναι ο μόνος τρόπος για να προμοτάρει κάποιος τη δουλειά του στο συγκεκριμένο χώρο της show biz. Πουλάς επιτυχία, για να μπορείς να συνεχίσεις να εισπράτεις επιτυχία.Όπου πείτε με αιρετικό, αλλά το βρίσκω θεμιτό. Όσο θεμιτό βρίσκω να προμοτάρω εγώ τη δική μου δουλειά στην εταιρεία μου, αλλιώς ποτέ κανείς δεν θα σκεφτεί να μου δώσει προαγωγή. Και να πάω και ένα (αιρετικό) βήμα πιο πέρα, μιας και μιλάς για καλλιτεχνική ποιότητα. Δεν ξέρω πια πως ορίζεται αυτό. Πρόσφατα μίλαγα με ένα φίλο ακριβώς για αυτό. Όσο αστείο και να ακουστεί, του έλεγα ότι μια μικρή χαζή συνιστώσα των λόγων που ερωτεύτηκα κάποια (πέρα από το g-string της) ήταν επειδή μια μέρα μου πρότεινε να δω την Έβδομη Σφραγίδα του Burgman. Και ήταν η ίδια γυναίκα που διασκεδάζει ακούγοντας Κοκκίνου. Και μου λέει ο φίλος μου "πως συμβιβάζεται αυτό ρε μαλάκα;". Και νομίζω πως η απάντηση βρίσκεται στο ότι και ο ίδιος που σαν βάζελος ξελαρυγγιάζεται ή δεν κοιμάται όταν χάνει η ομάδα του, είναι θεατής μιας θεατρικής παράστασης που τον συγκινεί. Δίπλα σε κάποιον που εξίσου συγκινείται από την παράσταση αλλά απεχθάνεται το ποδόσφαιρο και το βρίσκει βάρβαρο, ευτελές και όπιο των λαών. Και ακόμη πιο πέρα. Μια πιο τραβηγμένη σκέψη. Γιατί πολλοί βρίσκουν το στίχο "θα πουλήσω το ρολόι και θα πάρω κομπολόι;" ως ποιοτικό λαϊκό; Επειδή είναι πράγματι γνήσιο λαϊκό; Ή επειδή τον ξέπλυνε η διάβρωση του χρόνου και του έδωσε μια χροιά νοσταλγίας "του παλιού, καλού γνήσιου" καιρού; Σήμερα που δεν έχουμε κομπολόγια αλλά κινητά, το "αναπάντητες κλήσεις παντού" ενδεχομένως σε 50 χρόνια να θυμίζει τη "ρομαντική" εποχή της Ελλάδας των 00's, συγκρινόμενο με το τότε σουξέ της Star Trek εποχής "θα διακτινιστώ, για να σου καρφωθώ". Λέμε τώρα... Εν κατακλείδι, δεν νιώθω να απειλούμε από τους μέτριους που επιπλέουν εις βάρος των άξιων. Γιατί συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Αν με ρωτήσεις, θα σου πω ότι βρίσκω τον στίχο της Νικολακοπούλου πολύ πιο ποιοτικό από αυτόν του Φοίβου, όταν περιγράφει την οδύνη ενός έρωτα που χάθηκε. Αλλά τους ακούω όμως με διαφορετικό τρόπο. Γιατί ο πρώτος αγγίζει το κομμάτι της ενδοσκόπησης ίσως. Και ο δεύτερος (ο ας τον πούμε ευτελής), το κομμάτι της εκτόνωσης. Και ενίοτε και αυτός μας είναι απαραίτητος. Όλα αυτά τα στηρίζεις στον συλλογισμό ότι είναι δυνατόν κάποιος να ακούει και Κοκκίνου και Γαλάνη και Ντίζυ Γκιλέσπι κρίνοντας προφανώς απ' τον εαυτό σου όπως αναφέρεις. Αυτό είναι μια πραγματικότητα αλλά διαφωνώ κάθετα ως προς τις αιτίες του φαινομένου και τον συλλογισμό ότι η μόνη εκτόνωση είναι η αραβοποπ που μας σερβίρουν. Είναι αλήθεια ότι παντού μπορείς να βρεις κάποια καλά κομμάτια, σε όλα τα είδη της μουσικής. Άλλο όμως αυτό και άλλο να λες "εγώ όταν θέλω να διασκεδάσω ακούω την αραβοποπ." Πώς εννοείς τη διασκέδαση? Τί σημαίνει διασκέδαση και ξεσάλωμα στην Ελλάδα του σήμερα? Αυτό είναι το ζητούμενο και αυτό είναι κάτι για το οποίο κατηγορείται η κυρία αυτή, για το ότι δλδ μαζί με το λεβεντόπαιδο βοήθησαν τα μέγιστα ώστε να διαμορφωθεί στον κοσμο η αίσθηση ότι διασκέδαση σημαίνει ξεσάλωμα που σημαίνει φτηνή εκτόνωση που σημαίνει "ελληνάδικο" και ακόμα πιο φτηνή trash λαϊκοpop. Και ναι, και το "ρολόι-κομπολόι" της πλάκας τραγούδι είναι. Η διαφορά έγκειται κυρίως στο ότι τα παλιότερα τραγούδια εξέφραζαν την εποχή τους διαφορετικά και με περισσότερο ίσως συναίσθημα και αυτό είναι που πιθανότατα αγγίζει τον κόσμο. Ένας επιπρόσθετος λόγος για όσα τραγούδια δεν είναι πραγματικά διαμάντια, ειναι ότι ισχύει και ο παράγων που ανέφερες σχετικά με την παλαίωση του τραγουδιού. Όμως : Τραγούδι που δεν ακούγεται μετά από 6 μήνες ή 1 χρόνο , είναι απίθανο να ακουστεί μετά απο 10 ή 20 χρόνια. Μπορεί να έχουν μπασταρδέψει τα μέσα μου, όπως κάποιος φίλος με κατηγορεί. Που όταν χαζεύω τον κόσμο και το που πηγαίνει, ακούω Bad Religion. Και όταν γυρνάω άσκοπα την πόλη με το αμάξι επειδή σκέφτομαι πως αυτή δεν είναι πια εδώ, αφήνω στη βελόνα τον Πλούταρχο. Τί να σου πω, αδυνατώ να κατανοήσω τους λόγους που θεωρείται ο Πλούταρχος καταλληλότερος από άλλα κομμάτια ελληνικά και ξένα που εκφράζουν την απώλεια, τα ντέρτια και τον καημό. Ισχύει αυτό που ειπα παραπάνω. Έτσι μας έμαθαν να βλέπουμε τη διασκέδαση, έτσι τη βλέπουμε. Οι μουτζούρες της κόρης μου, που κοσμούν το δωμάτιό μου δεν έχουν ίσως καμία καλλιτεχνική αξία. Όμως για μένα που ζω χώρια της, είναι πολύ πιο σημαντικές από τα posters σου που κοσμούν τα μουσεία, τις βίλες και τα Goody's στη Ν. Φιλαδέλφεια αγαπητέ Wassily. Δεν είναι το ίδιο. Άλλο η συναισθηματική αξία των πραγμάτων και άλλο η αντικειμενική (που για την ζωγραφική από παιδιά δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι είναι χειρότερη από άλλες και άλλες). Η σωστή αντιστοιχία είναι το να γράψει η κόρη σου τραγούδια επιπέδου Φοίβου (όχι και κάτι δύσκολο). ΥΓ Να θέσω έναν προβληματισμό. Πότε γίνεται μεγαλύτερο κέφι/γλέντι/πατιρντί : Με το "Κόκκινο Φουστάνι", το "Βενζινάδικο", κάτι παρόμοιο, ή με οποιοδήποτε άλλο trash pop που μπορεί κάποιος να αντιπαραθέσει? Προσοχή, δεν βάζω στο ίδιο τσουβάλι την αυθεντική ποπ της Παπαρίζου που έχει όλα τα στοιχεία της ξένης ποπ, ούτε άλλα νέα παιδιά όπως τον Χατζηγιάννη. Συγκρίνω αυτούς που είναι λαϊκοί με αυτούς που πάνε να το παίξουν και -νομίζουν ότι- ακροβατούν ανάμεσα στο λαϊκό και το ποπ. ΥΓ2 Ότι και να μου πεις, το γεγονός πως η Βίσση ξεκίνησε για μια σοβαρή καριέρα και αλλού κατέληξε δεν θα πάψω να το θεωρώ κατακριτέο, όπως πχ ποτέ δεν θα πάψω να κατηγορώ τον Παπακωνσταντίνου για τις επιλογές του. Με τη μόνη διαφορά :Ο Παπ είναι σεμνότατος και κύριος. Για τα δεδομένα της μικρής μας χώρας, με τη μικρή μας αγορά, το να είσαι τόσο θρασύς όπως πχ ο Καρβέλας, δείχνει άνθρωπο χαμηλού επιπέδου και με πολλά κόμπλεξ τα οποία πάει να μου τα περάσει ως πλεονεκτήματα, να με κάνει και μένα σαν τα μούτρα του. Ε, αυτούς εγώ τους φτύνω. Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
nontasg Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Εμένα η γνώμη μου είναι ότι κάθε άνθρωπος έχει ξεχωριστή προσωπικότητα η οποία φανερώνεται από τη συμπεριφορά του.Και ο τρόπος συμπεριφοράς είναι αυτό που κοιτάμε πάνω απ'όλα στον καθένα,άσχετα από το επάγγελμά του(τουλάχιστον έτσι σκέφτομαι εγώ).Οπότε δε γίνεται αν ένας πχ φοβερός τραγουδιστής συμπεριφέρεται στη ζωή του με τρόπο αισχρό και απαράδεχτο,να μην μας επηρεάζει...Και δε μιλάω συγκεκριμένα για τη Βίσση,μιλάω γενικώς... Από την άλλη όταν ένας άνθρωπος επιτυγχάνει ή αποτυγχάνει στη όποια δουλειά κάνει, δεν είναι πρέπον κατευθείαν να συνδέουμε το γεγονός με το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του.Άλλο η δουλειά,άλλο η προσωπική ζωή του καθενός... Σε τελική ανάλυση πιστεύω ότι κακώς ασχολούμαστε τόσο πολύ με ένα ασήμαντο,σε σχέση με άλλα,θέμα.Καλύτερα να είμαστε λιγότερο καυστικοί στα σχόλια μας προς τον οποιονδήποτε :) Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
adi32 Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 Share Δημοσ. 25 Μαΐου 2006 ο τιτλος αλλαξε αλλα οχι οσο θα επρεπε νομιζω ουτε ξεφτυλιστηκαμε ουτε ηταν καμια παταγωδης αποτυχια επειδη δεν ηρθαμε πρωτοι και στο κατω κατω αυτη ηταν η Βισση εδω υπαρχουν ανθρωποι που πανε και ακουνε Κατελη και μπεζεντακου Συνδέστε για να σχολιάσετε Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες άλλες επιλογές
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.