Προς το περιεχόμενο

NBA Topic


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 24,7k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

  • ilos

    2015

  • nzeppos

    1540

  • patrickdrd

    1072

  • ~mxls~

    1047

Δημοσ.

Παντως οι Μπουλς των 90ς εκοψαν την φορα και τον τίτλο από πολλούς παιχτες θρύλους.

Στην ουσία η πιο χαρακτηριστική ομαδα των Νικς με Γιουιν κλπ δεν πηγε ποτε πρωταθλημα όσο ήταν ο Μιχαλης και καταφερε να φτάσει 2 φορες όταν αυτός σταματησε αλλά μονο μια φορα με Ροκετς ειχε πραγματικες ελπίδες.

Οι Πεισερς τα ίδια, ποτε δεν καταφεραν να διεκδικησουν τίτλο, μονο στην προτελευταία χρονιά του Μίλερ.

Ο Μπαρκλει στο Φινιξ έκανε τα πάντα αλλά τιτλο δεν είδε.

Οι Πορτλαντ εφτασαν στην πηγη αλλά νερό δεν ήπιαν.

Οι Τζαζ που ειχαν ομαδαρες επίσης δεν ειδαν τίτλο.

Οι Σονικς επίσης εφτασαν ως την πηγη αλλά και αυτοί έπεσαν σε τοίχο.

Επίσης σήμαναν το τέλος 3 δυναστειών, Λεικερς - Σελτικς (που νομοτελειακά εφτασαν εκει και λόγω ηλικίας) αλλά και του Ντιτρόιτ.

Μιλαμε για παιχτες θρυλους: Μπαρκλει, Στοκτον, Μαλοουν, Ρ.Μιλερ, Γιουιν, Κεμπ, Ντρεξλερ (το πηρε με Χιουστον) και ο Πειτον με το Μαιαμι που δεν πηραν ποτε τίτλο ενώ όλες οι ομαδες που προανέφερα είχαν πολλα καλά χρονια που αν δεν ηταν το Σικαγο θα μπορουσαν να εχουν παρει πρωταθληματα. 

Μονο ο Ρομπινσον και ο Ολάζουον ξεφυγαν ο 1ος με τον Ντανκαν που πηρε το κουτσουρεμένο πρωταθλημα του 99 και αργότερο του 03 και ο 2ος τα 2 94-95 οταν έλειπε ο Μαικλ.

Και μονο αν δουμε τα ονοματα και τις ομαδες που έπεσαν πανω στον τοίχο που ονομαζεται Μπουλς κανει αξιοθαυμαστο αυτό που πέτυχαν.

  • Like 4
  • Thanks 1
Δημοσ.

Chrisxxx πολλοί δεν πήραν πρωτάθλημα, λχ ο Elgin Baylor, που αν το δεις ΜΟΝΟ με αριθμούς είναι ο απόλυτος looser. Έπεσε στη δυναστεία των Celtics με Russell, Cousy, Jones, Sharman, Havlicek, κλπ.

Ο BigO χρειάστηκε να βρει τον Kareem για να βάλει δαχτυλίδι. Ο drJ τον Moses Malone. Κι ο Jordan τον Pippen.

Για μένα κορυφαία ομάδα όλων των εποχών οι Lakers της δεκαετίας του 80. Και το πιο εντυπωσιακό σε θέμα τακτικής basket τα παιδιά του popovich στο τελευταίο τους πρωτάθλημα.

 

  • Like 1
Δημοσ.

Πήραν ομως εστω και αν χρειαστηκε να βρουν αλλο. Εδω πεσανε σε τοιχο και ειναι πολλοι οι σουπερσταρς. Και δεν ειναι το πρωταθλημα μονο ειναι οτι χαθηκαν ομαδες που θα μπορουσαν να γραψουν σερι πρωταθληματα, να γινουν δυναστείες αντιθετα οι περισσότερες απλά διαλυθηκαν στην πορεία.

Και για μενα το πιο εντυπωσιακο μπασκετ το εχουν παιξει οι Σπερς του 2014 και οι Λεικερς των 90ς. Για καλύτερη ομαδα δεν θα πω, ισως οι Μπουλς.

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
1 ώρα πριν, Chrisxxx είπε

Παντως οι Μπουλς των 90ς εκοψαν την φορα και τον τίτλο από πολλούς παιχτες θρύλους.

Στην ουσία η πιο χαρακτηριστική ομαδα των Νικς με Γιουιν κλπ δεν πηγε ποτε πρωταθλημα όσο ήταν ο Μιχαλης και καταφερε να φτάσει 2 φορες όταν αυτός σταματησε αλλά μονο μια φορα με Ροκετς ειχε πραγματικες ελπίδες.

Οι Πεισερς τα ίδια, ποτε δεν καταφεραν να διεκδικησουν τίτλο, μονο στην προτελευταία χρονιά του Μίλερ.

Ο Μπαρκλει στο Φινιξ έκανε τα πάντα αλλά τιτλο δεν είδε.

Οι Πορτλαντ εφτασαν στην πηγη αλλά νερό δεν ήπιαν.

Οι Τζαζ που ειχαν ομαδαρες επίσης δεν ειδαν τίτλο.

Οι Σονικς επίσης εφτασαν ως την πηγη αλλά και αυτοί έπεσαν σε τοίχο.

Επίσης σήμαναν το τέλος 3 δυναστειών, Λεικερς - Σελτικς (που νομοτελειακά εφτασαν εκει και λόγω ηλικίας) αλλά και του Ντιτρόιτ.

Μιλαμε για παιχτες θρυλους: Μπαρκλει, Στοκτον, Μαλοουν, Ρ.Μιλερ, Γιουιν, Κεμπ, Ντρεξλερ (το πηρε με Χιουστον) και ο Πειτον με το Μαιαμι που δεν πηραν ποτε τίτλο ενώ όλες οι ομαδες που προανέφερα είχαν πολλα καλά χρονια που αν δεν ηταν το Σικαγο θα μπορουσαν να εχουν παρει πρωταθληματα. 

Μονο ο Ρομπινσον και ο Ολάζουον ξεφυγαν ο 1ος με τον Ντανκαν που πηρε το κουτσουρεμένο πρωταθλημα του 99 και αργότερο του 03 και ο 2ος τα 2 94-95 οταν έλειπε ο Μαικλ.

Και μονο αν δουμε τα ονοματα και τις ομαδες που έπεσαν πανω στον τοίχο που ονομαζεται Μπουλς κανει αξιοθαυμαστο αυτό που πέτυχαν.

Συμφωνώ, να προσθέσω όμως ότι οι Μπουλς σε κανένα σημείο της παντοδυναμίας τους δεν είχαν να αντιμετωπίσουν αντιπάλους που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δυναστεία. Οι περισσότερες από τις παραπάνω ομάδες είχαν μέσα στη δεκαετία κάποιες καλές χρονιές και συνολικά θετικό πρόσημο, αλλά είτε σκόνταφταν άνευ λόγου (πχ. Σόνικς που κάθε χρόνο έβγαιναν ψηλά στη Δύση αλλά στα playoff αποκλείονταν με κάθε δυνατό/αδύνατο τρόπο), είτε ήταν πραγματικά ισχυροί μόνο σε λίγες και μετρημένες συνεχόμενες χρονιές (πχ. Τζαζ). Η Δύση σε εννιά χρόνια (90-98) έστειλε τελικό έξι διαφορετικές ομάδες.

Πιθανώς αυτός ήταν ο λόγος που οι Μπουλς όχι μόνο πήραν έξι πρωταθλήματα με πέντε διαφορετικούς δυτικούς αντιπάλους, αλλά ακόμα και στην Ανατολή οι έξι τελικοί τους ήταν όλοι εναντίον διαφορετικών ομάδων. Οι Πέισερς κατάφεραν να πάνε σε συνεχόμενους ανατολικούς τελικούς (και μάλιστα δύο φορές 94-95 και 98-99), αλλά μόνο μία εξ' αυτών ήταν εναντίον του Τζόρνταν (τη χρονιά του last dance). Ομοίως και οι Νικς-Μάτζικ (αμφότεροι πήγαν από μία φορά τελικό ΝΒΑ για να ηττηθούν από το Χιούστον).

Εν ολίγοις θεωρώ ότι δεν υπήρχε ένα πραγματικά αντίπαλο δέος στην περιφέρειά τους ή συνολικά στο ΝΒΑ. Η τελευταία ανατολική ομάδα που βρισκόταν σε επίπεδο τίτλων ήταν οι Πίστονς και όλοι ξέρουμε τι γινόταν πριν αρχίσει η πτώση τους, πριν τους βάλει χέρι το ΝΒΑ για το απαράδεκτο σκληρό παιχνίδι τους και φυσικά πριν οι Τζάκσον/Κράουζε μαζέψουν όλα τα κομμάτια του παζλ.

Οι Μπουλς είχαν όμως μεγάλο ανταγωνισμό έστω από διαφορετικές ομάδες και συνολικά πιστεύω τα 90s ήταν αρκετά πιο ενδιαφέροντα από τα 00s (όπου είδαμε αρκετούς ξενέρωτους τελικούς). Οπότε τα παραπάνω σε τίποτα δεν μειώνουν το κατόρθωμά τους.

Επεξ/σία από nzeppos
  • Super Moderators
Δημοσ.
4 minutes ago, nzeppos said:

Αυτός ο μεσαίος έχει την πιο μεγάλη καρδιά σε όλο το ΝΒΑ. Respect.

Ο Shaq την έχει μεγαλύτερη. 😛

Δημοσ.

Καλημερα εγω υποστηριζω bulls.Το καλυτερο σεναριο για μενα ειναι να παρουν οι bulls το γιαννη.Θεωρω οτι πρεπει να φτοιαξουμε μια ανταγωνιστικη ομαδα.

 

 

 

 

Ποια η γνωμη σας;

Δημοσ.

Nα πάει Chicago και να γίνει ο Ιούδας του Milwaukee, που τόσο διατείνεται ότι αγαπάει; Δύσκολο. Οι δύο ομάδες έχουν παραδοσιακή κόντρα επιπέδου Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού στη Central Division.

  • Like 2
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Mε αφορμή το Last Dance βλέπουμε τον αγώνα που δόθηκε μεταξύ Εθνικής Ελλάδας με το North Carolina

Στο 19'56" η Εθνικη επιτίθεται και βλέπουμε το Γκάλη με το 7 τοτε στην πλάτη να αφήνει άγαλμα τον Μαικλ.

** Μεχρι και τελη 80ς τα κολλέγια ερχονταν για φιλικά και έριχναν 40αρες για πλάτες στις εθνικες. Μεγάλα σχολεία για τους Ευρωπαιους προπονητες και την εξελιξη του αθληματος στην Ευρώπη.

 

Επεξ/σία από Chrisxxx
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Όταν έρχεται το North Carolina στο πιο σύγχρονο (τότε) κλειστό της Ελλάδας και παίζει σε σκληρό πλαστικό, τι περιμένεις... Λίγα χρόνια αργότερα φτιάχτηκε το παρκέ (νομίζω από μια γαλλική εταιρεία) και όταν γινόντουσαν οι μελέτες οι κατασκευαστές και ο Ιωαννίδης πρότειναν ένα συγκεκριμένο πάχος. Οι δικοί μας "επιστήμονες" αντιδρούσαν και έλεγαν "τι να το κάνετε τόσο παχύ παρκέ, άλογα θα τρέχουν πάνω του;" Ουδέν σχόλιο.

Επιβεβαιώνω αυτό που λέει ο Chris, αν θυμάμαι καλά σε κάποια τουρνουά γύρω στο 1985-87 κολεγιακές ομάδες νικούσαν τις καλύτερες ευρωπαϊκές εθνικές για πλάκα (σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιος αγώνας ήταν και δεν μπορώ, νομίζω Γιουγκοσλαβία εκτός αν την μπερδεύω με το ΜcDonalds του 1988 που έχασαν από τους Celtics).

Τη σημερινή μέρα είναι αστείο να σκεφτούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων του ΝCAA θα νικούσε ακόμα και την τελευταία ομάδα της Ευρωλίγκας. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο πολύ έχει κλείσει η ψαλίδα και ο ρυθμός εξακολουθεί να αυξάνεται με τόσους "international" παίκτες να παίζουν και να διαπρέπουν στο ΝΒΑ (προτιμώντας να ανδρωθούν στην Ευρώπη παρά στο NCAA).

Κάτι που δεν ήξερα πάντως και έμαθα προχθές ήταν πως εκείνη την εποχή στο North Carolina πρέπει να ήταν κι ο μετέπειτα ομοσπονδιακός coach Κιουμουρτζόγλου.

edit: να, βρήκα μερικά στοιχεία εδώ, οι Γιουγκοσλάβοι ήταν τελικά. 

Επεξ/σία από nzeppos
  • Like 1
Δημοσ.
5 ώρες πριν, nzeppos είπε

Όταν έρχεται το North Carolina στο πιο σύγχρονο (τότε) κλειστό της Ελλάδας και παίζει σε σκληρό πλαστικό, τι περιμένεις... Λίγα χρόνια αργότερα φτιάχτηκε το παρκέ (νομίζω από μια γαλλική εταιρεία) και όταν γινόντουσαν οι μελέτες οι κατασκευαστές και ο Ιωαννίδης πρότειναν ένα συγκεκριμένο πάχος. Οι δικοί μας "επιστήμονες" αντιδρούσαν και έλεγαν "τι να το κάνετε τόσο παχύ παρκέ, άλογα θα τρέχουν πάνω του;" Ουδέν σχόλιο.

Επιβεβαιώνω αυτό που λέει ο Chris, αν θυμάμαι καλά σε κάποια τουρνουά γύρω στο 1985-87 κολεγιακές ομάδες νικούσαν τις καλύτερες ευρωπαϊκές εθνικές για πλάκα (σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ ποιος αγώνας ήταν και δεν μπορώ, νομίζω Γιουγκοσλαβία εκτός αν την μπερδεύω με το ΜcDonalds του 1988 που έχασαν από τους Celtics).

Τη σημερινή μέρα είναι αστείο να σκεφτούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων του ΝCAA θα νικούσε ακόμα και την τελευταία ομάδα της Ευρωλίγκας. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο πολύ έχει κλείσει η ψαλίδα και ο ρυθμός εξακολουθεί να αυξάνεται με τόσους "international" παίκτες να παίζουν και να διαπρέπουν στο ΝΒΑ (προτιμώντας να ανδρωθούν στην Ευρώπη παρά στο NCAA).

Κάτι που δεν ήξερα πάντως και έμαθα προχθές ήταν πως εκείνη την εποχή στο North Carolina πρέπει να ήταν κι ο μετέπειτα ομοσπονδιακός coach Κιουμουρτζόγλου.

edit: να, βρήκα μερικά στοιχεία εδώ, οι Γιουγκοσλάβοι ήταν τελικά. 

Δεν νομίζω ότι έχει κλείσει η ψαλίδα.

Θα έλεγα ότι έχει ανοίξει κιόλας μιας και οι μαύροι πλέον είναι και εύστοχοι.

Αν ξεκινήσεις πλέον να βλέπεις NBA δεν μπορείς να ξαναδείς ποτέ ευρωπαικό γιατί σου φαίνεται πλέον κάτι σε slow motion και σε χαλάει πολύ.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
  • Δημιουργία νέου...