Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Βασικά από το remember me μπορείτε να δείτε απλά την τελευταία σκηνή. Όλη η υπόλοιπη ταινία δε έχει καμία λογική. Απλά βάλανε ότι κλισέ υπάρχει και δεν υπάρχει, αχταρμά όλα μαζί, προσπαθώντας να πιάσουν από παντού και μην αγγίζοντας τίποτα. Άσε που οι χαρακτήρες φέρονται λες και... παίζουν σε ταινία. Καμία φυσικότητα.

 

Είχε φάση το τέλος, όμως.

 

ΥΓ. Μη με ρωτήσετε πως έτυχε να δω τέτοιο πράγμα. Απλά έτυχε. Πονεμένη ιστορία. Τουλάχιστον ήταν τζάμπα.

 

Η τελευταια σκηνη Απλα εκτοξευει τα πραγματα..Εμενα μμου αρεσε ολη η ταινια και ο τυπας τους Twilight πολυ καλος ερμηνευτικα..

Απλα ο ρολος της αδερφης δεν μου πολυ αρεσε..

  • Απαντ. 3,8k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Δημοσ.
Εμενα μμου αρεσε ολη η ταινια και ο τυπας τους Twilight πολυ καλος ερμηνευτικα..

Απλα ο ρολος της αδερφης δεν μου πολυ αρεσε..

 

Ε προφανώς επρεπε να παρει ο τυπάς του twilight τον ρόλο της αδερφης

Δημοσ.
Η τελευταια σκηνη Απλα εκτοξευει τα πραγματα..Εμενα μμου αρεσε ολη η ταινια και ο τυπας τους Twilight πολυ καλος ερμηνευτικα..

Απλα ο ρολος της αδερφης δεν μου πολυ αρεσε..

 

Από περιέργεια, τι ερμηνευτική διαφορά βρήκες από τον τρόπο που παίζει στο Twilight; Εκτός αν ήταν ο ίδιος χαρακτήρας. Συνεχώς το ίδιο ύφος. Βέβαια τη συμπρωταγωνίστρια στο Twilight δεν την ξεπερνάει με τίποτα. Μισάνοιχτο στόμα και βλέμμα όλο απορία για όλα τα συναισθήματα του πλανήτη.

Δημοσ.
Βέβαια τη συμπρωταγωνίστρια στο Twilight δεν την ξεπερνάει με τίποτα. Μισάνοιχτο στόμα και βλέμμα όλο απορία για όλα τα συναισθήματα του πλανήτη.

 

 

kirsten_stewart_emotional_chart_m.jpg

 

Δημοσ.

Μόλις είδα το Prestige.

 

OK, πολύ ωραία ταινία, εντυπωσιακή, χάρμα οφθαλμών όλα, Κρίστοφερ Νόλαν οε οε οε.

 

Αλλά δυστυχώς "έπιασα" όλα τα twists, όλα τα "κόλπα" της ταινίας (και των ηρώων), όλες τις αποκαλύψεις πολύ πριν αποκαλυφθούν (πχ. το βασικό theme με τον Φάλον από τη μέση της ταινίας γαμώ, όπως και το τέλος - που δείχνει στην αρχή). Ίσως γι' αυτό να νιώθω ξενερωμένος τώρα, θα προτιμούσα απλά να είχα μείνει μαλάκας, έστω σε μία απ' όλες αυτές τις φάσεις. Δεν πρέπει να με έπιασε προ εκπλήξεως τίποτα τώρα που το σκέφτομαι. Κρίμα.

Δημοσ.

Νομίζω ότι σου έκανε κακό που άργησες τόσο να τη δεις και έχεις ακούσει τόσα πολλά για ανατροπές, twists κτλ...συν του ότι έχεις δεί τόσες φορές το Memento και είσαι πλέον αρκετά διαβασμένος για τον Νόλαν και κάπου ξέρεις πως κινείται. Εγώ όταν την είχα δει στο σινεμά είχα μείνει μλκας και ούτε είχα καταλάβει το "θεματάκι" με τον Φάλον μέχρι που αποκαλύφθηκε.

Δημοσ.
Βασικά από το remember me μπορείτε να δείτε απλά την τελευταία σκηνή. Όλη η υπόλοιπη ταινία δε έχει καμία λογική. Απλά βάλανε ότι κλισέ υπάρχει και δεν υπάρχει, αχταρμά όλα μαζί, προσπαθώντας να πιάσουν από παντού και μην αγγίζοντας τίποτα. Άσε που οι χαρακτήρες φέρονται λες και... παίζουν σε ταινία. Καμία φυσικότητα.

 

Είχε φάση το τέλος, όμως.

 

ΥΓ. Μη με ρωτήσετε πως έτυχε να δω τέτοιο πράγμα. Απλά έτυχε. Πονεμένη ιστορία. Τουλάχιστον ήταν τζάμπα.

 

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο μαζί σου...!

Δημοσ.
Νομίζω ότι σου έκανε κακό που άργησες τόσο να τη δεις και έχεις ακούσει τόσα πολλά για ανατροπές, twists κτλ...συν του ότι έχεις δεί τόσες φορές το Memento και είσαι πλέον αρκετά διαβασμένος για τον Νόλαν και κάπου ξέρεις πως κινείται. Εγώ όταν την είχα δει στο σινεμά είχα μείνει μλκας και ούτε είχα καταλάβει το "θεματάκι" με τον Φάλον μέχρι που αποκαλύφθηκε.

 

ΔΕΝ είχα ακούσει τίποτα για ανατροπές, twists, κτλ. Τίποτα δεν ήξερα! Ακόμα και το trailer που έβαλα στο Top 100 Movies ΔΕΝ το είδα! Όταν ξεκίνησε η ταινία λέω "ωραία, μάλλον είναι γυρισμένη να κάνει τις 3 φάσεις στο θεατή, με το στόρι" και μετά απλά ήμουν σε όλα καχύποπτος. Αλλά περίμενα να είναι πιο δύσκολο.

 

Anyway, πάμε παρακάτω. Μετά από το duel Fountain/Prestige που είδα σχετικά κοντά, οφείλω να πω Fountain > Prestige. Θα ξαναδώ το 1ο στην πρώτη ευκαιρία. Ήταν υπέροχο.

Δημοσ.

Οι ταινίες που έχω δει την τελευταία εβδομάδα είναι όλες αρκετά παλιές, αλλά ας τις αναφέρω:

 

"Ο θάνατος σου πάει πολύ" (μαύρη κωμωδία που είχα ξαναδεί πριν πολλά χρόνια και την είδα το ίδιο ευχάριστα, δεν την βαρέθηκα ούτε μια στιγμή).

"Η γοργόνα" (ρομαντική κομεντί που είχα ξαναδεί πριν ακόμα περισσότερα χρόνια και δυστυχώς απομυθοποίησα την πρωταγωνίστρια γιατί την θυμόμουν πιο όμορφη - στην ίδια ταινία. Εν μέρει απομυθοποίησα λιγάκι και την ταινία καθεαυτή).

"Εφτά χρόνια φαγούρα" (κλασσική κωμωδία που -μη βαράτε- την είδα πρώτη φορά. Πέρασε ευχάριστα πάντως η ώρα).

"Ξυπόλυτοι στο πάρκο" (επίσης κλασσική κωμωδία που δεν είχα ξαναδεί. Δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, αν και σε κάποια σημεία γέλασα λίγο).

"Το όνομα μου είναι Σαμ" (κοινωνική, που μου άρεσε πολύ. Ενώ την είχα ξαναδεί, συγκινήθηκα όπως την πρώτη φορά).

 

Υ.Γ. Και μια πρόσφατη, το "Frozen" (θρίλερ που ομολογώ ότι παρόλο που βασιζόταν σε ένα σχετικά απλό σενάριο, με κράτησε σε αγωνία).

Δημοσ.

Repo Men, απο τις καλυτερες δρασης που εχω δει. Ειδικα ο μονολογος μπροστα στη γραφομηχανη τα εσπασε. Τζουντ Λο για αλλη μια φορα κορυφη.

Δημοσ.

kirsten_stewart_emotional_chart_m.jpg

 

Δεν το πιστεύω! Κάποιος έκατσε κι έφτιαξε ακριβώς αυτό που συζητάγαμε όταν βλέπαμε την ταινία. Θα πέσει τρελό γέλιο μόλις το δείξω στους συν-θεατές μου. :lol:

Δημοσ.
Δεν το πιστεύω! Κάποιος έκατσε κι έφτιαξε ακριβώς αυτό που συζητάγαμε όταν βλέπαμε την ταινία. Θα πέσει τρελό γέλιο μόλις το δείξω στους συν-θεατές μου. :lol:

Θελω ενα τετοιο οπωσδηποτε με Steven Seagal:-D

 

 

tumblr_kyteeaBFla1qzr8bso1_250.jpg:devil:

 

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...