Ποιό βιβλίο να πάρω??

[Toufas]

the rum diary

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Rum_Diary_%28novel%29

[paredwse]

the rum diary

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Rum_Diary_%28novel%29

Α, το'χα βάλει στο μάτι αυτό.

Μόλις τελειώσω το Άρωμα (αύριο, μεθαύριο το πολύ), θα συνεχίσω το Fear And Loathing On The Campaign Trail '72 (που το'χω αφήσει στη μέση) και μετά λέω να πάρω αυτό.

[greekboy]

για οσους εχουν διλληματα ακομα εγω σε λιγο(1-2 μερες) τελειωνω το ILLUMINATI....Μια λεξη:<<ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ>> σας το συνηστω ανεπιφυλακτα....

[antreaslam]

Το "Όταν Έκλαψε ο Νίτσε" δεν είναι πολιτικό.

Και είναι πράγματι αξιόλογο βιβλίο.

Απλά δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο να το διαβάσει κάποιος που δεν έχει διαβάσει Νίτσε.

Και σίγουρα δεν έχει συνομωσίες ή αρχαία μυστικά.

Ίσως να ήταν καλή ιδέα, ένα thread όπως το Cinema Lounge, που να αφορά βιβλία.

 

βλέπω με το που μπήκε ο νέος χρόνος, ζηλεύοντας φανερά πια εμένα, αποφάσισες κ εσύ να προτείνεις νέο κουλτουριάρικο θρεντ για να ξεχωρίσεις ε?μπράβο, επιτέλους!

[Japan]

To Digital Fortress του Dan Brown είναι πολύ καλό. Για κάτι διαφορετικό δες τα βιβλία του Dean Koontz, είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Επί το πλείστον ιστορίες τρόμου με κάποια εξήγηση (μεταφυσική) στο τέλος. Ο Stephen King καλός, αλλά μου την σπάει ότι δεν δίνει εξήγηση. Γίνονται τα κουφά και τα κουλά στα βιβλία του αλλά συνήθως δεν σου λέει τι και πως.

[punky]

βλέπω με το που μπήκε ο νέος χρόνος, ζηλεύοντας φανερά πια εμένα, αποφάσισες κ εσύ να προτείνεις νέο κουλτουριάρικο θρεντ για να ξεχωρίσεις ε?μπράβο, επιτέλους!

 

Θα σπάσω ( 488 ) κούπες, για τα λόγια που 'πες.

Με το που άλλαξε ο χρόνος, γέρασες ξαφνικά και άρχισαν οι εγκεφαλικές δυσλειτουργίες. Δες την ημερομηνία ρε του ποστ.

Το μόνο που λίγο ζήλεψα από σένα, είναι που είσαι μουσάτος.

Επειδή μου θύμισες στο λύκειο που με κοροϊδεύαν οι φίλοι μου γιατί είχαν βγάλει 10 τρίχες στη μούρη, κι εγώ είχα ακόμη χνούδι.

 

To Digital Fortress του Dan Brown είναι πολύ καλό. Για κάτι διαφορετικό δες τα βιβλία του Dean Koontz, είναι από τους αγαπημένους μου συγγραφείς. Επί το πλείστον ιστορίες τρόμου με κάποια εξήγηση (μεταφυσική) στο τέλος. Ο Stephen King καλός, αλλά μου την σπάει ότι δεν δίνει εξήγηση. Γίνονται τα κουφά και τα κουλά στα βιβλία του αλλά συνήθως δεν σου λέει τι και πως.

 

Ο Dean Koontz είναι καλή πρόταση. Έχω διαβάσει 5-6 βιβλία του. Και μου αρέσει που έχει μια κρυφή μελαγχολία στο ύφος. Αυτές οι αναφορές στο Book of Counted Sorrows κλπ.

Το κυριότερο χαρακτηριστικό του βέβαια είναι ότι ο τύπος έχει τρομερό ρυθμό στη γραφή. Θυμάμαι ότι στο Intensity είχα κουραστεί από την ένταση. Αλλά ρε παιδί μου, ενώ ο ρυθμός ξεκινάει από κάποιο σημείο να κορυφώνεται και μένει στην τσίτα για πολλές σελίδες μέχρι το τέλος, ε εκεί είναι που τα χαλάει. Πάντα το χαλάει.

Κάθε φορά περιμένεις ένα οργασμικό τελείωμα, αλλά καταλήγει να είναι ένα σκέτο υπόκωφο πλοφ, σαν να έσκασες φούσκα από το περιτύλιγμα αντικαταβολής του ebay.

[Japan]

To Dark Rivers of the Heart είναι από τα αγαπημένα μου. Δεν έχει τόσο πολύ να κάνει με το μεταφυσικό όσο τα παλιότερα του, αλλά είναι πολύ καλό.