Οι σκέψεις μας δημιουργούνε τις εμπειρίες μας?

[zazik]

Το έχει πει η Anais Nin πριν από 'μένα, "we do not see things as they are, we see things as we are."

 

Αρα συμφωνείς με το πόιντ μου , ότι μέσα έτσι και έξω καταρχάς ....

 

Αρα δεν πιστεύεις ότι αν δημιουργήσουμε μια εσωτερική γαλήνη με σκέψης χαράς και επιτυχίας , με διαφορετικές πεποιθήσεις απο αυτές που μας φυτρώσανε....

( δεν είναι αυτά για μας , αστα αυτά είναι βλακιες , το να κλαιει ένας άντρας έιναι gay klp klp ) ,

 

δεν θα αλλαζε τον κόσμο μας? Δεν θα έλκαμε πιο χαρουμενους ανθρώπους? δεν θα είχαμε καλύτερη υγεία? Δεν θα έλκαμε πιο καλές καταστάσεις?

Οταν ερωτέυεσαι εστιάζεσαι στα καλά της ζωής , και έλκεις καλα..και τα κακά δεν σε αγγίζουνε απλά....οπο΄τε πανω κάτω το ίδιο δε λεμε?

[Helm21]

Ναι! Λιιιγο ακόμα και θα δεις ότι έτσι είναι μόνο. Διασκέδαση.

[Lucifer]

Αρα συμφωνείς με το πόιντ μου , ότι μέσα έτσι και έξω

 

Ότι φτιάχνουμε μέσα, προβάλλεται επάνω στον κόσμο απλώς και τον κάνει όμορφο ή σκατά. Ο κόσμος ή εμείς δεν είμαστε "κάτι" από μόνος/μόνοι μας, είμαστε και είναι κάτι μόνο συναρτήσει των 2.

 

@χελμ

 

*δύσκολες λέξεις*

ναι, έτσι είναι. πίστεψέ με γιατί απλώς το λέω.

*πιασάρικη φράση στα αγγλικά*

χαχα!

[Helm21]

Όλα θα είναι καλλίτερα μόλις πάρεις το χαπάκι.

[Lucifer]

Όχι, θα είναι διαφορετικά.

[Helm21]

Ε! σαν παρθένα κάνεις!

[zazik]

κατι τελευταίο....πόσοι απο σας σκεφτονται έναν φίλο / δικο σας άνθρωπο καποιες στιγμές.... πόσο πολύ σας έχει λείψει....και θα θέλατε να τον πάρετε τηλέφωνο...και ξαφνικα χτυπάει το τηλέφωνο και είναι αυτός?

 

Ακόμα πιστέυετε ότι δεν υπάρχει ο Law of Attraction?

τιποτε δεν είναι τυχαίο....

 

Καληνυχτα

[Lucifer]

Ποτέ βασικά.

Το μόνο που έχει πλάκα απ' αυτά είναι όταν κοιτάς κάποιον τυχαίο ξέρω 'γω στο λεωφορείο κ αυτός γυρνάει κ κοιτάει κατευθείαν εσένα. Αλλά αυτά είναι κύματα θήτα.

[Fidelio]

Helm παρασύρθηκα στην "ανακολουθία" σου .... για μια στιγμή μόνο ! ;-)

[Helm21]

Είναι καλά γαμώτο! Ελάτε μέσα στο νερό, μόνος μου κολύμπι τι σκατά ήρθαμε στην ραφήνα

[panther_512]

Λοιπόν, να σας πώ την ιστορία και βγάζετε μόνοι σας τα συμπεράσματα.

 

Όταν ζούσα Θεσσαλονίκη, πρίν από σχεδόν 4 χρόνια, δούλευα για 3 χρόνια σε μία επειχήρηση.

 

Τρελό κόλλημα με την αφεντικίνα μου (με περνάει 7 χρόνια), την γούσταρα απίστευτα. Μιλάμε για πάθος που καταντούσε εμμονή.

 

Εν πάση περιπτώση, απλώς τυπικές σχέσεις είχαμε και ούτως ή άλλως αρραβωνιασμένη με το αφεντικό μου ήταν. Ένα καλημέρα είχαμε όταν πήγαινα δουλειά και καληνύχτα όταν έφευγα.

 

Αλλά το κόλλημα κόλλημα. Πιό πολύ πήγαινα δουλειά για να τη βλέπω παρά για κάτι άλλο. Για μένα ήταν η τέλεια αλλά δυστυχώς απρόσιτη γυναίκα.

 

Εν πάση περιπτώση ήρθα Κύπρο και έκοψα κάθε επαφή με το πρώην αφεντικό μου, με το οποίο μαλώσαμε άγρια μιάς και του υπέβαλλα παραίτηση χωρίς να τον προηδοποιήσω.

 

Ήρθα Κύπρο και για 2 χρόνια δούλευα και ζούσα τη ζωή μου κανονικότατα.

 

Πώς έκατσε όμως η φάση και για ένα διάστημα το πάθος για την αφεντικίνα ξύπνησε. Βασικά την έβλεπα συνέχεια στον ύπνο μου. Σε όνειρα και τέτοιες καταστάσεις δεν πιστεύω, αλλά εν πάση περιπτώση.

 

Την έβλεπα στον ύπνο μου λοιπόν παίδες συνέχεια για κάνα 2 εβδομάδες και μιά μέρα που έπινα το καφέ μου στη παραλία, την βλέπω μπροστά μου!

 

Η αφεντικίνα μου, είχε χωρίσει με το αφεντικό μου λίγους μήνες αφότου έφυγα και ήρθε μόνιμα Κύπρο. Όχι μόνο έμενε στην ίδια πόλη με εμένα, ήταν γειτόνισσά μου!!! Έμενε σε ένα σπίτι 2 τετράγωνα μακριά από το δικό μου!

 

Και εδω και 2 χρόνια που και οι δύο μέναμε ο ένας σχεδόν δίπλα στον άλλο, δεν είχαμε ειδωθεί ποτέ!

 

Μετά από 1 εβδομάδα γίναμε ζευγάρι και είμασταν μαζί για 7 μήνες. Χωρίσαμε τόσο άσχημα που δεν θέλω να τη ξαναδώ μπροστά μου. Ειρωνία ε?

 

Εγώ ακόμα δεν έχω βγάλει άκρη με το όλο σκηνικό. Όλα πιθανότητες είναι αλλά τί να πώ δεν ξέρω....

[BIAP]

Μα κι εσυ ρε παιδι μου, κολλησες να την σκεφτεσαι, δεν τρελαθηκες και στην σκεψη να κρατησει η σχεση, εκει μαλλον η σκεψη σηκωσε τα χερια, επρεπε να παραδωσει τα σκηπτρα στην πραξη.

Ενταξει, ομορφο ειναι να ειμαστε αισιοδοξοι, να προσδοκουμε το καλυτερο για τον εαυτο μας, να εστιαζουμε σε οσα μας κανουν και να πετυχαινουμε στοχους.

Αν απο αυτο το θετικο ξεκινημα, κανουμε το τεραστιο αλμα σε ο,τι επιθυμητο θα γινεται χωρις τη δικη μου ευθυνη και παρεμβαση, τι διαφορα εχουμε απο τον καθε Κοελιο και τους Σαιεντολογους?

Ο ζαζικ ειδικως που ανεφερε για τον καρκινο με εστειλε αδιαβαστη. Χτυπησε κοκκινο βλεπεις, γιατι δικος μου ανθρωπος ειναι στα τελευταια του. Οπως και χιλιαδες αλλοι, αναμεσα τους και παιδια. Λες ολοι αυτοι να ευχηθηκαν να πεθανουν η να πονουν? Φυσικα και η καλη ψυχολογια σχετιζεται και με την γενικοτερη ευεξια μας, με την ενισχυση του ανοσοποιητικου, με την καλυτερη φροντιδα του εαυτου μας που συνεπαγεται και καλυτερη υγεια. Δεν σωζονται ολοι ομως, οι προσευχες και οι ευχες δεν πιανουν παντα.

Δηλαδη, αν με τη λογικη αυτο που θελω γινεται γιατι το πιστευω τοσο πολυ και το αναγω σε πραγματικοτητα μου, γιατι δηλαδη να μην ευχηθω να πεθανετε ολοι με φρικιαστικο θανατο και να μην πιασει? Ελεος ετσι, γιατι να μην συνωμοτησει το συμπαν και γι'αυτο? Γιατι συμφερει να εκτελει μονο καλες και προσωπικες ευχες, γιάυτο. Σαν την αλλη νευρωση μου κανει, του ο καλος θεουλης σε δοκιμαζει, εχει αλλα πλανα για σενα. Ναι, αλλη δουλεια δεν εχει να κανει ο φιλευσπλαχνος, απο το να στελνει τρελαμενα κυτταρα στον κοσμο. Γιατι εδω θα συμφωνησω ξοφαλτσα με Helm, εκει παει η πιστη η τυφλη στην υπερτατη αληθεια, οπως την ονομαζει ο καθενας, και στα πολυ βαθια ειναι φοβος αναληψης ευθυνων η απλη αποδοχη μιας στραβης που μας αλλαξε τα φωτα.

[Fidelio]

Περι συνωμοσίας του σύμπαντος και τα ρέστα .... ας μην είμαστε αφελής, ξέρουμε πολύ καλά τι θελει να πει ο ποιητής , πρέπει να το ανάγουμε σε ανακολουθίες (ναι σε ειρωνεύομαι ) ή μη λογικές προτάσεις, επειδή δεν είναι "πραγματικό"; Δεν μπορώ να το καταλάβω, για ποιο λόγο ποιο σκοπό εξυπηρετεί πέρα απο το να αποφύγουμε την γραφικότητα ; .. :-?

 

ai kalinixta ...

[zazik]

Ο ζαζικ ειδικως που ανεφερε για τον καρκινο με εστειλε αδιαβαστη. Χτυπησε κοκκινο βλεπεις, γιατι δικος μου ανθρωπος ειναι στα τελευταια του. Οπως και χιλιαδες αλλοι, αναμεσα τους και παιδια. Λες ολοι αυτοι να ευχηθηκαν να πεθανουν η να πονουν?

 

δεν θα παίξω με τον πόνο σου , αλλα θέλω να κάνεις ένα πειραμα....να πεις στον δικό σου άνθρωπο , να σηκώνεται κάθε πρωί , να κοιτάζεται στον καθρέφτη και να δηλώνει : " Τώρα , αυτή την στιγμη , (οχι αυριο η στο μέλλον) , είμαι απόλυτα υγιής ...να το λέει κάθε μέρα απο 500 φορές....μέχρι κάποια στιγμή , να το πιστέωει πραγματικά , όλη του η ψυχή , όλο του το έιναι , όλη του η ύπαρξη....

 

Μαντεύω απο τώρα αντιδράσεις....

Θυμος....Αν το συνεχισει δευτερη βδομαδα..

Κλαμα...σε βαθμο που θα έχει λυγμους... Αν το συνεχίσει

Φοβος αν το συνεχίσει....σιγά σιγά υγεία....

 

Όλα αυτα , ενοείται φυσικα , σε συνάρτηση με την σωστη ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη.

 

Και μάθε λοιπόν ένα πράγμα , ότι ο καρκίνος , εαν δεν έχει επέλθει από κάτι παθολογικό ( πχ έκθεση σε ραδιενέργεια) ειναι ΚΑΘΑΡΑ ψυχοσωματική αρρώστια....Δηλαδή , δεν είναι αρρώστια , είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ....

Όπως παθαίνεις έλκος , έτσι παθαίνεις και καρκίνο..Το ξέρω ότι ακουγεται εξτρίμ , αλλά ειδικά με καρκινο , έχω δει ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ανθρώπους να τον ξεπερνάνε με την δύναμη του νου , ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΒΑΛΑΝΕ ΣΑΝ ΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΟΤΙ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ , ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ

ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΓΕΙΗΣ.

Οταν περνάς μια ζωή μεσα στην κατάθλιψη , μέσα στην μιζε΄ρια και στον θυμο , πιστεψέ με αυτό κάπου θα σε χτυπήσει. αν το αλλάξεις αυτο , και βάλεις την χαρα και την θέληση για ζωη και υγεία , τότε ο καρκίνος , ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΥΠΑΡΞΗΣ.

 

Θελει όμως συνεχης προσπάθεια , και βαθειά πίστη σε αυτή την πεποίθηση.

 

Ελπίζω να βοήθησα....

[Lucifer]

Και μάθε λοιπόν ένα πράγμα , ότι ο καρκίνος , εαν δεν έχει επέλθει από κάτι παθολογικό ( πχ έκθεση σε ραδιενέργεια) ειναι ΚΑΘΑΡΑ ψυχοσωματική αρρώστια....

 

...ρε zazik.

 

Καληνύχτες κ από 'μένα.