Εκοιμήθη ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος

[NoD]

διάβασα, δεν αναφέρει κάπου πως έμαθε...

 

ίσα ίσα που μου ζητάει και αποδείξεις...

Δε με πιάνεις.

Στο Χριστόδουλο αναφερόμουν.

[aLek0s]

λολ? 52 σελίδες? Κάτι ΔΕΝ μου πάει καλά εδώ πέρα! Συνέλθετε παιδιάάάά...

[1980]

αντε πηγαινετε να εκοιμηθητε και εσεις.

[liopyr]

Δε με πιάνεις.

Στο Χριστόδουλο αναφερόμουν.

 

ααα, οκ, θέλω μανιβέλα καμμιά φορά, μην παρεξηγείς...

[Lucifer]

Τέλειο , δεν μπορώ να κρύψω τον ενθουσιασμό μου, ειλικρινά (διάλογο κάνουμε πάνω απ όλα και ήθελα και γω να το επισημάνω)

Ωστόσο μη φανεί παράξενο άλλα δεν μπορώ να διαφωνήσω κάπου διότι απλά οι αντίθετες προς εμένα αυτές αντιλήψεις, είναι κατασταλαγμένες, ψαγμένες, τεκμηριωμένες και δείχνουν ότι προήλθαν μετά από ώριμη και πνευματική διεργασία.

Μόνο μη θεωρείς ότι όλοι εμείς είμαστε η αγελαία πλειοψηφία και σεις οι λίγοι αφυπνιστές. Μπορεί αλλού να συμβεί και να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Και ας την, την καραμέλα με την χούντα.

 

Δεν θεωρώ κάτι τέτοιο -και δε νομίζω πως κάποιος που είναι σε θέση να δει αντικειμενικά και χωρίς παρωπίδες την αντίθετη άποψη έχει οποιονδήποτε λόγο να θεωρεί πως αναφερόμουν σε αυτόν. =)

 

Αλλά!

 

5. Επι χούντας ολοι ηταν χουντικοί, επι δημοκρατίας όλοι δημοκρατικοί.

 

Αυτό εκ πρώτης όψεως φαίνεται απίστευτη βατραχιά.

Επειδή όμως θέλω να πιστεύω πως το πας παραπέρα, εννοώντας πως τα πάντα, από την αγάπη για τη μάνα μας μέχρι την ψήφο στις νομαρχιακές, γίνονται για το συμφέρον (με την καλή, φυσιολογική και εξελικτική έννοια) θα εστιάσω μόνο στο θέμα μας και θα σου πω πως καθήκον ενός ιερέα ΔΕΝ είναι να κοιτάει το συμφέρον του. Αλλιώς κανείς δε θα φορούσε σταυρό -γιατί Κάποιος δεν θα είχε σταυρωθεί.

[firewalker]

Lucifer, πως ήταν οι μπύρες; Κρύες πιστεύω.

[pj2501]

ας κλειδωσει το θεμα...τα λογια ειναι περιτα...καλο υπνο να εχει και το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν θα ξεχαστει.Αφησε τα της πατημασιες του στην αμμο του χρονου και μαλιστα πεντακαθαρες!

[Lucifer]

Βαθιές-βαθιές!

firewalker, ναι, πάγος.

[liopyr]

ας κλειδωσει το θεμα...τα λογια ειναι περιτα...καλο υπνο να εχει και το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν θα ξεχαστει.Αφησε τα της πατημασιες του στην αμμο του χρονου και μαλιστα πεντακαθαρες!

 

λοιπόν, έλεγα να μην το ανεβάσω, αλλά δεν μπορώ, με τρώει...

αφού υπάρχουν κάποιοι που μιλάνε ακόμα για πεντακάθαρες πατημασιές και άλλα συγκινητικά...

 

ακολουθεί άρθρο της Ελευθεροτυπίας, που δημοσιεύτηκε όταν ο Αρχιεπίσκοπος ισχυρίστηκε πως επί χούντας ήταν φοιτητούδι και διάβαζε, και δεν είχε καταλάβει τι συνέβαινε...

 

 

1 ΜΑΡΤΙΟΥ 1969: Ο δικτάτορας Γ. Παπαδόπουλος σε πανηγυρική τελετή στη Μητρόπολη παραδίδει στον εκλεκτό του ,αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, έναν κόκκινο δερμάτινο τόμο. Πρόκειται για το νέο Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, το νόμο 126/69, ο οποίος επισημοποιεί τον απόλυτο έλεγχο της Εκκλησίας από το κράτος. Η χουντοποίηση της εκκλησιαστικής ιεραρχίας έχει ολοκληρωθεί. Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ιδιαίτερα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, το οποίο καταδικάζει τα βασανιστήρια και τα άλλα ανδραγαθήματα της χούντας, είναι στο χειρότερο σημείο τους. Η Ελλάς των Ελλήνων Χριστιανών έχει επιβληθεί πλήρως. Ο ανερχόμενος, μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης κατέχει την αξιοζήλευτη θέση του αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου. Είναι στα μέσα και στα έξω. Ποζάρει μόνος του, πίσω από τον «αντιβασιλέα» Γ. Ζωιτάκη και μεταξύ της «πολιτικής» (Παπαδόπουλος, Παττακός, Μακαρέζος κ.λπ.) και στρατιωτικής (Αγγελής, κ.λπ.) ηγεσίας του τόπου. Σε λίγο θα ακούσει, συγκινημένος μάλλον, την ιστορική ελληνοχριστιανική ομιλία του δικτάτορα, που θα επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τους άρρηκτους δεσμούς Εκκλησίας-κράτους για το καλό του γένους και της «εθνικής επαναστάσεως της 21ης Απριλίου». «Είναι ιστορική αλήθεια -έλεγε εκείνη τη μέρα ο Παπαδόπουλος- ότι η εκκλησία δια την Ελλάδα, δια το ελληνικόν έθνος, απετέλεσε την κοιτίδα της ευγνωμοσύνης του και αποτελεί την κοιτίδα των ελπίδων του (...) Σήμερον, περισσότερον από κάθε άλλην περίοδον της ζωής μας, έχομεν ανάγκην της βακτηρίας, την οποία απετέλεσε η Εκκλησία δι' ημάς ως λαόν. Το άγχος της καθημερινής ζωής διασπά την προσωπικότητα και δημιουργεί ψυχοπαθείς πελάτας δια τα νοσηλευτικά ιδρύματα. Η τοιαύτη κατάστασις μόνον με πλήρωσιν της ψυχής δια των απαιτουμένων ηθικών αξιών και ιδανικών είναι δυνατόν να αντιμετωπισθεί. Σήμερον, κλυδωνιζόμεθα όλοι ως άτομα υπό την ροπήν των ανέμων του πλήθους των γνώσεων λόγω της προόδου των επιστημών. Ο άνθρωπος γνωρίζει πολλά και ίσως αυτό αποτελεί κίνδυνον δια την ψυχική του ισορροπίαν».

 

Την επόμενη μέρα (2/3/1969), Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο νεαρός αρχιγραμματέας θα ακούσει τον προϊστάμενό του, αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο -κατά τη διάρκεια προγεύματος που παρέθεσε ο «αντιβασιλεύς» προς τιμήν της ιεραρχίας- να ευχαριστεί την «εθνικήν κυβέρνησιν»: «Συγκινούμεθα ιδιαιτέρως, διότι εφέτος ο πανηγυρισμός της Ορθοδοξίας συμπίπτει μετά μιας ειρηνικής κατακτήσεως της Εκκλησίας, εν τη χώρα μας, η οποία οφείλεται εις την Επανάστασιν της 21ης Απριλίου. Εννοώ την δια του νέου Καταστατικού Χάρτου αποδέσμευσιν της Εκκλησίας από των περισσοτέρων εμποδίων, τα οποία ετίθεντο εις την δράσιν της υπό των πολιτειακών περιορισμών και την παροχήν εις αυτήν της δυνατότητος, όπως χρησιμοποιήση όλας αυτής τας δυνάμεις εις το σωτήριον έργον της».

 

Με αυτά γαλουχήθηκε ο κ. Παρασκευαΐδης, αγωνιζόμενος πάντοτε για το καλό του γένους και τον πρωτεύοντα ρόλο της Ιεραρχίας στα πράγματα. Τα ίδια πιστεύει και σήμερα, καταδικάζοντας τους «φωταδιστές», που απειλούν τα «ελληνοχριστιανικά ιδεώδη», που μειώνουν το ειδικό βάρος του στη διεύθυνση της χώρας. Νοσταλγεί, καθώς φαίνεται, εκείνες τις εποχές που οι κυβερνώντες «τιμούσαν» την Εκκλησία και δεν παρέλειπαν να αναφέρονται -όπως έκανε ο Παπαδόπουλος σε κάθε ευκαιρία- στον «μεγάλο Θεό της Ελλάδος» που «βοηθά πάντας Υμάς (δηλαδή τα μέλη της Ιεράς Συνόδου, την οποία είχαν προηγουμένως διορίσει) εις την τόσον δύσκολον και υψηλήν αποστολήν σας».

 

(Ελευθεροτυπία, 8/7/2000)

και μία αναμνηστική...

 

Αιωνία η μνήμη του.

Καλό βράδυ.

[pj2501]

Κανεις δεν ειναι τελιος.Σε κανεναν δεν θα του αρεσε να τον κρινουν απο μια πραξη του, ολοι εχουμε κανει λανθασμενες κινησεις που ισως μετανιωσαμε γι'αυτες.Ποτε δεν ειμουν Φαν του Χριστοδουλου αλλα δεν ειναι η καταλαλληλη στιγμη δεν νομιζεις?Συγχωρεθηκε ποια...

[Lucifer]

Γιατί συγχωρέθηκε;

[pj2501]

Ειναι μια ιδεα κι αυτος οπως ολοι μας...Ισως τωρα στα γεραμματα απ'οτι φανηκε + την αρωστια που τον χτυπησε να το καταλαβε, που το καταλαβε οπως ειδες απο τις δηλωσεις του καθως πλησιαζε το τελος...

[Επισκέπτης]

Το να κυκλοφορεί με Mercedes περισσότερο θέμα ασφάλειας μου φαίνεται παρα κύρους. Οι Σουηδοί δηλαδη (πολτικοί και ηγέτες) που και ποδήλατα έχουν και με τα πόδια κυκλοφορούν, είναι χαμηλά στην εκτιμησή σου; Πρέπει να τους δείς με Μερτσέντα για να τους εκτιμήσεις;

Και όλο αυτό με τους σταυρούς , το χρυσάφι κτλ, λιγο με ενδιαφέρει αν ειναι μύθος ή πραγματικότητα. Οι ιεράρχες πρέπει πρώτα απο όλα να είναι συνεπείς με τους εαυτούς τους και το δόγμα τους.

Αν μια κυρία φοράει ενα διαμάντι οσο ενα καρπούζι, μας νοιάζει αν ειναι μπιζού ή αληθινο;

Τα χρυσά άμφια, οι σταυροί και τα σκήπτρα, δεν έχουν καμία σχέση με την ταπεινότητα και την θρησκεία της αγάπης είτε είναι χρυσά είτε σιδερένια.

Όπως και να θες να κάνεις μεταμόσχευση εκαττομυρίων.

 

Εγώ λοιπον δεν ζηλέυω όποιον που μπορεί να παει στο Μεμοριαλ (ασε που πιστευω οτι θα μπορώ να το κάνω και εγώ σε μερικά χρόνια), και δεν εχω προβλημα να παραδεχτώ οτι αν μπορώ να γίνω Βαρδινογιάννης θα γίνω. Όταν ομως συζητάμε, όπως εδώ καλή ώρα, δεν κάνω κύρηγμα για αγάπη, φτωχούς, ταπεινότητα κτλ.

 

Consistency is one bad motherfucker!

 

Κανένας δεν είπε πως το αυτοκίνητο είναι θέμα κύρους, όσο σεβαστή είναι η επιθυμία απόκτησης για subaru impreza DDS με 2πλο ESP και αυτόματο αναπτήρα, άλλο τόσο είναι και η επιθυμία για αγορά νέου κινητού τηλεφώνου τελευταίο μοντέλο. Όλοι μας τις ίδιες επιθυμίες έχουμε αλλά αν τελικά κανείς υπερβάλει εαυτό, τότε όπως πολύ σωστά επισήμανες χρειάζεται αυτοκίνητο ασφαλείας για να κυκλοφορεί. Οι Σουηδοί ανάμεσα σε Σουηδούς δεν είναι το ίδιο πράγμα. Και δεν είναι απαραίτητο να είχε κάνει κανένα κακό, αλλά θα κολυμπούσε σε μία θάλασσα από συκοφαντίες. Και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν κάνει πολλά καλά στη ζωή τους, αλλά θρέφονται μόνο με την ικανοποίηση πως δεν είναι ανάγκη να το διαλαλούν πουθενά. Αν και μερικές φορές είναι υποχρεωτικό να το κάνουν καθότι κοράκια είναι δυνατό να επωφελούνται ακόμη κι απ' αυτό.

 

Αλλά ως προς το δεύτερο σκέλος, αν δεν δέχεσαι ότι σε τούτο τον κόσμο υπάρχουν παραδόσεις τότε είναι περιττό να μιλάμε για σταυρούς και ράσα. Δεν είναι ρούχα ούτε κοσμήματα που έφτιαξε ο Κωστέτσος στην περσινή κολεξιόν. Χίλιες φορές θα προτιμούσα την παράδοση της ανατολικής αυτοκρατορίας του Βυζαντίου, παρά το κάψιμο του Ιούδα, τα φέσια, τα τσαρούχια και τα τουμπερλέκια. Χίλιες φορές να άκουγα ψαλμωδίες, παρά την Βανδή. Αν δεν δέχεσαι ότι είναι ωραίο να υπάρχει μία συνέχεια έστω και συμβολική, έστω και σε άλλη μορφή, μια συνέχεια που έχασε πολλές φορές το δρόμο της και τον ξαναβρήκε αλλά επιβιώνει και εξελίσσεται ασχέτως αν φορούν τα ίδια ρούχα, τότε γιατί να μιλάμε για σύμβολα; Εσύ βλέπεις χρυσάφια και άλλος βλέπει έναν ολόκληρο κόσμο πίσω από το σύμβολο. Αν πρέπει να κατηγορήσω τον έναν για υπερβολική φαντασία, τότε τον άλλον για να είμαι δίκαιος θα τον αποκαλούσα ρηχό. Αν το "δόγμα τους" όπως λες τους υποχρεώνει να κυκλοφορούν ρακένδυτοι και ξυπόλητοι σαν τον Τζίζας για να είναι παράλληλοι με τις ιδέες τους, τότε μάλλον θα έπρεπε και ο πρωθυπουργός να κυκλοφορούσε σαν τον Περικλή.

[Επισκέπτης]

Και στην κατρακύλα του νήματος ...

 

Πόσο σεβασμό θα δείχνατε στην ζωή του βιαστή του ανήλικου παιδιού σας ???

 

 

Ακόμη κι ο βιαστής θα είχε έστω έναν που να έδειχνε σεβασμό. Το πρόβλημα μάλλον στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πως πρόκειται για εκατομμύρια αυτοί που δείχνουν σεβασμό, και αυτό ακριβώς ενοχλεί. Πολύ θα θέλανε μερικοί να μετατραπούμε στον όχλο που λιντσάρει τον βιαστή, αλλά δυστυχώς είναι οι ίδιοι πάρα πολύ λίγοι, αλλιώς τώρα θα ήταν έξω από τον ναό και θα διαδηλώνανε δεν θα τραγουδούσαν μόνο στα φόρουμς ή κρυμμένοι.

[Επισκέπτης]

Και το πιο περίεργο από αυτά είναι πως:

 

Από την μία μιλάμε για σύμβολα κι από την άλλη τα ζυγίζουμε σε χρυσάφια

 

Από την μία μιλάμε για θρησκεία και από την άλλη για ένα μόνο πρόσωπο μάλλον πολύ μεταγενέστερο της ίδιας της θρησκείας.

 

Από την μία ζητάμε διαχωρισμό κράτους εκκλησίας κι από την άλλη ο συσχετισμός κράτους και εκκλησίας στις συζητήσεις είναι μόνιμος, αν λάβουμε υπόψην πως ορθολογιστικά και τετράγωνα επιστημονικά δηλαδή ότι ο καθένας από εμάς ξεχωριστά και ως άτομο ενδεχομένως καθ' όλη την διάρκεια της ζωής ενδέχεται να αλλάξει ιδεολογικές πολιτικές πεποιθήσεις όπως θα άλλαζε αντιλήψεις ή και μία καθολική πορεία. Και πως ενδεχομένως εξωγενείς παράγοντες να δρουν σ' αυτήν την αλλαγή μη υπολογίσιμα και αντιδρούμε αναλόγως την εμπειρία, όπως π.χ αν παρουσιαστεί ένα καθεστώς χούντας. Ένας φοιτητής δεν θα μπορούσε να είναι Bill Gates.

 

Από την μία αναζητούμε πρόσωπα για να εμπλουτιστεί το νήμα στα οποία υπάρχει μία υπαρκτή πιθανότητα να μην σεβαστούμε, όπως π.χ ο βιαστής, ο Στάλιν, ο Μπους, ο Χίτλερ, ο διάολος ο ίδιος, και από την άλλη μιλάμε για σεβασμό και καλλιέργειες. Ψάχνουμε προκαταβολικά για πρόσωπα που σίγουρα δεν θα δείχναμε σεβασμό σε μεγάλο ποσοστό, αλλά οι ίδιοι είμαστε αμυδρή μειονότητα.

 

Από την μία μιλάμε για την περιουσία της εκκλησίας και από την άλλη δεν συζητάμε σχεδόν ποτέ για το ότι χτίστηκαν ολόκληροι δήμοι στο λεκανοπέδιο το 1922, δέχθηκαν ληστρική επιδρομή το 1952 όπως και τη δεκαετία του 1980, και γενικώς όλο το κράτος (που δεν θέλει να έχει καμία σχέση με την εκκλησία) συνεχώς αρπάζει μέσω κορακιών που τα κάνουν πισίνες. Γιατί στα μοναστήρια δεν έχει πισίνες ούτε και είχε ο Χριστόδουλος μία στο σπίτι του. Τι σημασία θα είχε αν υπήρχαν μπαούλα ολόκληρα με βουνά από χρυσάφι στα υπόγεια των μοναστηριών εφόσον δεν επωφελούνται οι ίδιοι οι φορείς ξαδιάντροπα μπροστά στα μάτια μας όπως οι πολιτικάντιδες; Ίσα-ίσα θα ήταν ένα ασφάλιστρο για την χώρα που ανα πάσα στιγμή ο καθένας μπορεί να την κάνει βράδυ με τις κούτες από τα πάμπερς στα χέρια.