Προς το περιεχόμενο

Κουρδιστο Πορτοκαλι


p_under

Προτεινόμενες αναρτήσεις

ε ρε δοξες το πορτοκαλι:lol:

 

εχετε πολυ γελιο. keep walking.....

 

review.

......(με βαρια μπασα φωνη)..εεεεεεεεεε ηταν ενας.....που φοραγε κατι ασπρα...εεεεεεεεεε...και μετα....ηθελε να το παιξει μαγκας....εεεεεεεεεε....και μετα...εεεεε......αλλα..παραλιγο να το φαει το κεφαλι του...εεεεεεε....και μετα..δεν θυμαμαι.....εεεεεεεε...και μετα.....στο τελος κερδισε........εεε....δεν ειμαι και σιγουρος ομως......

.....αλλα ηταν μια βλακεια....μην το δει κανεις.

 

ps: ουγκ!!!

 

Εσύ όμως πουθενά δεν μας ανάλυσες τι ήταν αυτό που σε γοήτευσε τόσο πολύ στην ταινία! Τι ήταν αυτό που σε έκανε να θέλεις να την βλέπεις ξανά-και-ξανά και να μην την χορταίνεις.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 206
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

οκ. χωριζουμε την ταινια σε 2 μερη:

 

α) Κουρδιστο πορτοκαλι = Κουρδιστος ανθρωπος. Αυτος ειναι ο τιτλος του βιβλιου στο οποιο στηριχθηκε η ταινια και ο τιτλος του βιβλιου που εγραφε ο ανατρεπτικος συγγραφεας της ταινιας. Φυσικα αναφερεται στον πρωταγωνιστη, κυριως λογω της "θεραπειας" του, αλλα πιθανως και για καποιον ακομη λογο. Ο πρωτος λογος ειναι και ο πιο φανερος. Οι γιατροι πηραν εναν στυγνο εγκληματια και τον αναπρογραμματισαν για να τον προσαρμοσουν στην κοινωνια. Υπαρχει ομως και μια επιπλεον εκδοχη. Η βιαιοτητα του, η πωρωμενη του συνειδηση, ολη του η συμπεριφορα δηλαδη, γιατι αποτελουν φυσικη του επιλογη; Δηλαδη ετσι γεννηθηκε; Απο καπου διαμορφωθηκε ο χαρακτηρας του. Η ταινια ομως δεν μας εξηγει απο που προερχεται η συμπεριφορα αυτη. Απλως αναφερει απο το στομα του συγγραφεα πως ο Άλεξ αποτελει θυμα της εποχης του. Και η εποχη του μαλλον τον επηρεασε ασχημα και οριστικα, γιατι αυτος και η παρεα του δεν επιδιδονταν στις βαναυσοτητες τους μονο λογω lifestyle, αλλα διασκεδαζαν πραγματικα με οτι εκαναν. Καπου στο βαθος μπορει να κρυβεται και η προσπαθεια διαφυγης απο την ανια. Το ιδιο θυματα της εποχης τους ηταν και οι ατυχοι που βρισκονταν στον δρομο της παρεας. Η ταινια αυτη δυστυχως παντα θα ειναι επικαιρη καθως βασιζεται στην συγχρονη ζωη. Βεβαια η πραγματικοτητα δεν ειναι τοσο τραβηγμενη, αλλα υπαρχει καπου κρυμμενη μια αληθεια. Βασικος στοχος ειναι η προσπαθεια επιδειξης ισχυος. Γι αυτο και η βια ειναι τοσο διαδεδομενη. Αν καποιες καταστροφες και βιαιοπραγιες δεν γινονται στην πραγματικοτητα με την προφαση της διασκεδασης, οπως ειναι στην ταινια, θα γινονται με την προφαση της επιβολης μιας γνωμης, της κλοπης κλπ. Κατι αλλο που εχει ενδιαφερον στην ταινια, ειναι η επιλογη αστειας μουσικης σε βιαιες σκηνες. Στο μυαλο του σκηνοθετη δεν μπορουμε να μπουμε, αλλα δυο ειναι οι πιο πιθανες εκδοχες. Μπορει να ηθελε να μας περασει τις σκηνες αυτες απο την οπτικη γωνια του πρωταγωνιστη. Ολα ηταν γι` αυτον διασκεδαστικα. Μπορει απο την αλλη να ηθελε να δειξει την βιαιοτητα απαλλαγμενη απο την επιπλεον συναισθηματικη φορτιση που δινει η μουσικη. Ετσι η επιλογη της αστειας μουσικης ουσιαστικα ειναι για μια πιο τιμια προσεγγιση των βιαιων σκηνων.

 

 

 

 

Β) Σε καποια φαση ερχεται και η θεραπεια. Απο το λογο και μονο που ο Άλεξ επελεξε τη θεραπεια, δηλαδη να βγει απο τη φυλακη και οχι να γινει φυσιολογικος ανθρωπος θα επρεπε να περιμενουμε πως η θεραπεια θα αποτυγχανε σε καποια στιγμη. Γιατι οπως ειπε και ο ιερεας οι πραξεις του δεν ηταν δικη του επιλογη, αλλα του ειχαν επιβληθει κατα καποιον τροπο. Αργα η γρηγορα θα ξεπερνουσε την τρομοκρατια που του εδινε η θεραπεια, θα εσπαζε τις ασφαλιστικες δικλειδες και θα επανερχοταν στα παλια. Ετσι εγινε καλα και βγηκε. Αφου βγει ομως οι ρολοι αντιστρεφονται. Απο θυτης γινεται θυμα εστω και για λιγο και πιθανοτατα βρισκει πως κανενας δεν τον θελει η δεν τον χρειαζεται. Μετα την υβρη ερχεται η νεμεση. Ακομα και οι γονεις του τον διωχνουν με την αδιαφορια τους. Ολοι τον εκδικουνται. Ειναι που δεν υπαρχει καλοσυνη; Ειναι το αισθημα της αυτοδικιας; Ειναι το ενστικτο της εκδικησης που ειναι ριζωμενο μεσα μας; Τι να πει και ο κακομοιρος ο συγγραφεας; Λογω του Άλεξ εμεινε παραλυτος και πεθανε η γυναικα του. Στο τελος ομως ερχονται τα μεγαλα μεσα που θα τον σωσουν. Η ιδια η κυβερνηση που πιθανοτατα αντιπροσωπευει την κοινωνια. Ο Άλεξ ειναι μερος του συστηματος. Αφου δεν μπορουν να τον εξοντωσουν θα τον παρουν με το μερος τους για να το ενισχυσουν. Απο την αρχη της ζωης του ως το τελος της ο Άλεξ θα ειναι ενα αντικειμενο.

 

το κειμενο ειναι του Θωμα Τσατσαρελη.

 

ps: Το τελευταιο κεφαλαιο εχει κοπει και απαγορευτηκε στην Αμερικη. Σ` αυτο ο Άλεξ βρισκει τον μοναδικο του φιλο που του ειχε μεινει πιστος και εχει παντρευτει. Τοτε συνειδητοποιει οτι και αυτος θα ηθελε να παντρευτει και μαλλον να κανει και παιδι, αλλα πρεπει να αναρωτηθει αν και το παιδι του θα ακολουθησει την ιδια αυτοκαταστροφικη πορεια.

 

ps2: η ταινια βγηκε αρχες της δεκαετιας του 70.

 

ps3: ποτε ειπα οτι θέλω να την βλέπω ξανά-και-ξανά και να μην την χορταίνω?

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Μα αυτά δεν έχουν σχέση με τι σου άρεσε ΕΣΕΝΑ. Αυτή είναι η περίληψη ενός τρίτου.

 

Επιπλέον, η περίληψη αυτή πουθενά δεν λέει κάτι αξιοσημείωτο. Μια ρηχή ιστοριούλα είναι. (Όπως και η ταινία άλλωστε).

 

ΥΓ. Για το τελευταίο κεφάλαιο που λες, αυτό ήταν στο βιβλίο, όχι στην ταινία. Το βιβλίο ούτε αυτό είναι καλό, αλλά στο τελευταίο κεφάλαιο προσπάθησε ο συγγραφέας να βρει τουλάχιστον ένα στόχο για την όλη ιστορία. Ο Κιούμπρικ δεν είχε διαβάσει αυτό το κεφάλαιο (!) γιατί δεν είχε κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ (ώστε να είναι πιο βίαιο και cult το βιβλίο), και έτσι άφησε την ιστορία χωρίς σκοπό. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που ακόμη και ο συγγραφέας του βιβλίου θεωρούσε τη ταινία κακή!

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτοί που ζητάνε αποδείξεις για την ποιότητα της ταινίας, έχουν αποδείξεις για την μη-ποιότητά της;

 

Σιγά ρε αυτοκράτορες μην πρέπει να σας αποδείξουμε και τη βαρύτητα με απλά λόγια.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Συγγνώμη ρε παιδιά, και με όλη τη συμπάθεια που τρέφω σε πολλά άτομα της μίας πλευράς του thread, αλλά επειδή δεν έχω δει την ταινία (αν και έχω διαβάσει αρκετά γι' αυτήν)...

 

Ως τώρα δύο άτομα εδώ μέσα είπαν ότι δεν τους άρεσε η ταινία και, τουλάχιστον ως τώρα, μας παρουσίασαν και κάποια επιχειρήματα γι' αυτό. Η "άλλη" πλευρά, αφού τους έκραξε πρώτα σαν να αμφισβητούσαν το νόμο της βαρύτητας, μετά πέταξε 2-3 γνώμες άλλων ατόμων και ...end of the story;

 

Ξαναλέω, δεν έχω δει την ταινία και δεν παίρνω κανενός το μέρος, απλά παρατηρώ τι βγάζει από το thread κάποιος άσχετος (όπως εγώ): ότι πρακτικά, μόνο αυτοί που είπαν ότι δεν τους άρεσε φαίνεται να έκριναν όντως την ταινία - οι υπόλοιποι (οι περισσότεροι τουλάχιστον) είναι σαν να ενστερνιστήκατε απλά το ότι "αυτή η ταινία είναι αριστούργημα" επειδή το είπε κάποιος κριτικός και ως εκεί. Το λέω με 0% hostility προς όλους, απλά σας λέω τι εικόνα δημιουργείται από το thread.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η ταινία αποκαλείται αριστούργημα όχ τόσο για τα νοήματα της, ούτε για το πολύ μπροστά απο την εποχή του σενάριο του. Αποκαλείται αριστούργημα για την σκηνοθεσία της. Γιατι ο Κιούμπρικ φημίζεται για εξαίρετος σκηνοθέτης. Απο εκεί και πέρα, ένα δύο απλά πράγματα τα πιάνουμε και εμείς οι απλοί άνθρωποι και άμπαλοι απο σκηνοθεσία. Ωστόσο αν πας σε έναν που σπουδάζει σκηνοθεσία και τους πεις κουρδιστό πορτοκάλο, θα σου πει: ''Πωωωω ρε μαλάκα τι είπες τώρα''? Κατάλαβες? Είναι όπως ο Μότσαρτ. Τον ακούς σήμερα και ένα 90 % του πλυθησμού θέλει να βάλει το χέρι μέσα στο μάτι του, να φτάσει το μυαλό του και να το ξύσει απο την βαρεμάρα. Ωστόσο αν πεις σε έναν μουσικό (πάσα για manuel ήταν αυτή) τι μαλάκας και βαρετός είναι ο Μότσαρτ θα γελάσει μαζί σου. Για αυτό ρε άνθρωποι, πείτε ότι δεν σας άρεσε η ταινία αλλά μην την αποκαλείται και μαλακία γιατι θα γελάνε μαζί σας. Είναι δεκτό π.χ να πεις ότι δεν σου αρέσει η μουσική των Floyd αλλα αν πεις ότι είναι και ένα απαίσιο συγκρότημα πρέπει μετά να είσαι έτοιμος να δεχθείς τον κοινωνικό καταδικασμό... Δείξτε σεβασμό στις αυθεντίες, και μην απαξιώνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η ταινία αποκαλείται αριστούργημα όχ τόσο για τα νοήματα της, ούτε για το πολύ μπροστά απο την εποχή του σενάριο του. Αποκαλείται αριστούργημα για την σκηνοθεσία της. Γιατι ο Κιούμπρικ φημίζεται για εξαίρετος σκηνοθέτης. Απο εκεί και πέρα, ένα δύο απλά πράγματα τα πιάνουμε και εμείς οι απλοί άνθρωποι και άμπαλοι απο σκηνοθεσία. Ωστόσο αν πας σε έναν που σπουδάζει σκηνοθεσία και τους πεις κουρδιστό πορτοκάλο, θα σου πει: ''Πωωωω ρε μαλάκα τι είπες τώρα''? Κατάλαβες? Είναι όπως ο Μότσαρτ. Τον ακούς σήμερα και ένα 90 % του πλυθησμού θέλει να βάλει το χέρι μέσα στο μάτι του, να φτάσει το μυαλό του και να το ξύσει απο την βαρεμάρα. Ωστόσο αν πεις σε έναν μουσικό (πάσα για manuel ήταν αυτή) τι μαλάκας και βαρετός είναι ο Μότσαρτ θα γελάσει μαζί σου. Για αυτό ρε άνθρωποι, πείτε ότι δεν σας άρεσε η ταινία αλλά μην την αποκαλείται και μαλακία γιατι θα γελάνε μαζί σας. Είναι δεκτό π.χ να πεις ότι δεν σου αρέσει η μουσική των Floyd αλλα αν πεις ότι είναι και ένα απαίσιο συγκρότημα πρέπει μετά να είσαι έτοιμος να δεχθείς τον κοινωνικό καταδικασμό... Δείξτε σεβασμό στις αυθεντίες, και μην απαξιώνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.

 

παρα πολυ καλη αποψη sellers +1

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Διαφωνώ, Sellers. Υπάρχουν πολλοί γνώστες ενός αντικειμένου, οι οποίοι συχνά απαξιώνουν κάτι που θεωρείται γενικώς "κλασικό" στο χώρο αυτό.

 

Ειδικά, δε, όταν αναφερόμαστε σε τέχνη (π.χ. ποιότητα σκηνοθεσίας) και όχι σε κάτι λιγότερο υποκειμενικό (π.χ. αποδοτικότητα ενός αλγορίθμου), τότε η πραγματικότητα αποκλίνει ακόμα περισσότερο από το "όλοι οι έμπειροι εκτιμούν τα ίδια πράγματα".

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Την είχα δεί παλιότερα.. δέν μου άρεσε...

Την είδα τελευταία.. πάλι δεν μου άρεσε...

Δέν είναι και αίσχος αλλα δέν μπορώ να δώ και το σούπερ αριστούργημα που πολλοί λέτε οτι είναι..

Αδιάφορη θα έλεγα...

Και τέλος πάντων δεν καταλαβαίνω γιατί να μην μπορεί κάποιος να πεί αυτή την ταινία πατάτα; Ποιός το κρίνει αυτό; Και γιατί πρέπει να μας νοιάζει;

Η άποψη του καθενός ή θα συνάδει με την δικιά σας ή θα χλευάζεται;

Τι βλακώδης ελιτισμός είναι αυτός;

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τελικα οι μόνοι σοβαροι-αντικειμενικοι φιλοι σε αυτο το τοπικ ειναι ο nikosBruin και ο teo64x.

Xαιρεσαι να διαβαζεις τετοια ατομα που βρισκονται σε πληρη αντιδιαστολη με τη φανατιλα και τη φαυλοτητα.

 

ΕDIT Μολις τωρα ειδα και τον klainmaingr... Που εισασταν κρυμμενοι τοση ωρα ρε παιδια?:-)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Διαφωνώ, Sellers. Υπάρχουν πολλοί γνώστες ενός αντικειμένου, οι οποίοι συχνά απαξιώνουν κάτι που θεωρείται γενικώς "κλασικό" στο χώρο αυτό.

 

Μαζί σου. Και σίγουρα υπάρχουν και 2 - 3 οι οποίοι κάτι έχουν να μας πουν πάνω στην απαξίωση του εκάστοτε καλιτέχνη - επιστήμονα. Ωστόσο όπως και να το κάνουμε (και πρέπει να το παραδεχτείς αυτό) σε μια συζήτηση το να απαξιώσεις μια αυθεντία (και συχνά το να αναφερθείς σε μια άλλη πολύ λιγότερη γνωστή) ανεβάζει το κύρος σου κάποιες κλάσεις...

 

ΕΔΙΤ: Τι καλα που αυτή η κουβέντα δεν γίνεται στο μπλα μπλά και δεν θα μας κλειδώσουν.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τέλος 10ετίας '80.

Λύκειο.

Η αγγλικού : Μια ώριμη γυναίκα, με πλούσια τα ελέη, πήγαινα τ' αγγλικά, πήγαινα και τα ελέη, γενικώς τη γούσταρα. Κάποιοι συμμαθητές τη χαρακτήριζαν "θείτσα" και λέγαν "θεός φυλάξοι - μη γίνουμε "έτσι" και 'μεις".

Με λίγα λόγια, μια τυπική "μικροαστή", "συμβατική καθηγήτρια", με μία αύρα ψιλοσυντηρητισμού να την περιβάλλει, από ντύσιμο μέχρι ιδέες και παιδαγωγική συμπεριφορά που δεν είχε τη στόφα του "ήρωα" για τα παιδιά (..μιλάμε για παιδιά που κάρφωσαν πεταλούδα στο θρανίο εν ώρα μαθήματος κι αντιπαράθεσης με καθηγητή).

Μια μικροαστή, κι αγρίμια.

Η μικροαστή σε κάποια φάση βγήκε λίγο οφτόπικ, και πιάσαμε κουβέντα περί ταινιών.

Μας πρότεινε κάποιες, που θα "βοηθούσαν" συν τοις άλλοις και στα αγγλικά (τους :P ).

Ο τίτλος με ψάρωσε, πιτσιρικάς όντας : "Το Κουρδιστό Πορτοκάλι".

Τί τίτλος κι αυτός! Τί σόι πράγματα να πραγματεύεται ;!

 

...Λίγα χρονάκια μετά, έτυχε να τη δω στο πρόγραμμα της τιβι.

Γουάου είπα, και στήθηκα τη μέρα που ήταν να παιχτεί μπροστά στην τιβι, κα'να 2ωρο πριν καν αρχίσει. Είχε καρφωθεί στο μυαλό μου εδώ και λίγα χρόνια πριν, από τότε που την πρότεινε η αγγλικού, και είχε έρθει η ώρα να ανταμώσει η ιστορία με το σήμερα και είχα ήδη φτιαχτεί.

 

Άρχισε, ξενέρωσα, δεν καταλάβαινα τίποτα, λες και δεν έβλεπα "ταινία" αλλά σκηνές με ανθρώπους να κάνουν διάφορα, και μάλιστα διάφορα κακά, πράγμα που με απωθούσε και μου απαγόρευμε την ταύτιση, και γενικώς αδυνατούσα να "συμπλεύσω" με τον σκηνοθέτη. Ακριβώς το συναίσθημα που έχει πιθανώς το 99% από όσους διαβάζουν αυτό το ποστ, εάν στα καλά καθούμενα βρεθούν σε ομήγυρη με Κορεάτες οι οποίοι έχουν ανάψει μια πολύ θερμή κουβέντα, στη μητρική τους γλώσσα.

Προσπαθούσα να πιάσω τα κίνητρα του σκηνοθέτη (ήταν με το κεντρικό πρόσωπο ; ήταν εναντίον ; ), προσπαθούσα να "καταλάβω" τις πράξεις του κεντρικού προσώπου, να τις εξηγήσω, να τις ερμηνεύσω, να τις δικαιολογήσω, να τις δεχτώ ή να τις απορρίψω εν τέλει.

"Γρήγορα" βαρέθηκα μάλιστα.

Εκτός του ότι αυτά που εξελίσσοντας ήταν απωθητικής για 'μένα φύσεως, δεν αισθανόμουν να έχει κάτι να με κρατήσει. Πολύ "προσωπική" για 'μενα σκηνοθεσία, και δεν μπορούσα να συνεχίσω να παρακολουθώ. Σχεδόν μαρτύριο.

Συνήθως λες ένα "α τον πούστη τί πλάνο ήταν αυτό", ή τι ατάκα, ή τι τάιμινγκ κ.α. , ή έστω "μα ΤΙ μαλακία είναι αυτή τώρα, νύχτα το πήρε το δίπλωμα σκηνοθεσίας" "δε με πείθει" κτλ κτλ.

Στην περίπτωση όμως του Πορτοκαλιού, θυμάμαι να είμαι απλά ο Έλληνας ανάμεσα στους Κορεάτες.

Δεν ένιωθα δυνατά συναισθήματα που περίμενα, δεν ένιωθα γοητευμένος από κάποια διδαχή από αλήθειες τους Κόσμου που ποτέ δεν είχα μέχρι τούδε γευτεί, δεν, πολλά δεν.

 

Ούτε που θυμάμαι αν την είδα μέχρι το τέλος, αν και μάλλον έτσι έγινε.

Τελείωσε πάντως, με εξάντλησε θυμάμαι, με απώθησε, με άδειασε. Ούτε καν μου άφησε αυτό το αίσθημα που σου αφήνουν κάποιες ταινίες "να την ξαναδώ γαμώτο αυτήν, ΜΠΑΣ κι έχω ξεχάσει τίποτα, μπας και είχα φάει κανένα αγριογούρουνο που είχε φάει κανένα αγριογούρουνο, που είχε κι αυτό φάει κάτι, και γι' αυτό μου 'κατσε στραβά".

Ένας ψυχαναγκασμός μόνο μου έμεινε, και η στενοχώρια της απογοήτευσης.

Την είχα "πολύ ψηλά, στο μυαλό μου".

Σα να ανεβαίνεις στο Θιβέτ ποδαράτο να βρεις τον Δαλάι Λάμα, κι όταν φτάνεις στο κεφαλόσκαλό του διαπιστώνεις ότι δεν έχει κέφια για κουβέντες και καίγεται με Lineage.

 

 

...Πέρασαν μερικά χρόνια ακόμα.

Πωρωμένος εγώ με Κοσμολογίες και συναφή, είχα κάποτε διαβάσει για το "2001 : Η Οδύσσεια του διαστήματος", και είχα ψηθεί.

"Ταινιάρα" λέγανε διάφοροι.

"Κιουμπρίκαρος", λέγανε.

Σ' ένα σπίτι φίλου, νοικιάστηκε dvd, έπεσε η ταινία, κι εγώ έφαγα μια ανάλογη ξενέρα όπως με το Πορτοκάλι.

Πιάστηκε πάλι η ψυχή μου να παρακολουθήσω τον Κιουμπρίκαρο, κι αναρωτιόμουν αν εγώ είμαι τόσο βλήμα για να πιάσω ψιλά γράμματα, ή αυτός τόσο μαλάκας για να γυρίσει μια ταινία.

Στο τέλος πάλι "κενός" έμεινα.

Αντί να έχω ταύτιση κι ικανοποίηση, ή έστω στιβαρά πράγματα με τα οποία να αντιπαρατίθεμαι, ήμουν σ' αυτό το "χάος".

Έκλεισα αυτό το κεφάλαιο μέσα μου, αποδεχόμενος ότι με ανθρώπους που μαστουρώνουν άγρια, συμπέρασμα δεν πρόκειται να βγάλω ποτέ, κι ότι δεν ήμουν βλάκας.

Χωρίς καν να ξέρω τί έκανε και τί δεν έκανε ο Κιούμπρικ.

Ίδιος πλανήτης - διαφορετικοί κόσμοι, που λέει και μια γελοιογραφία του Garry Larson.

 

 

Όταν είδα το Πορτοκάλι, ήμουν "πολύ πιτσιρικάς".

Και γενικώς "πολύ αθώο παιδί".

Τα γούστα μου mainstream, και το "επίπεδό μου" του μέσου ανθρώπου, αλλά το διαφορετικό και ανατρεπτικό το ήθελα και το έψαχνα.

Με άλλα λόγια, δεν ήμουν ποτέ λαϊκοσκυλάς, ούτε και χεβιμεταλάς όμως.

Ήμουν απλώς ροκ.

 

γελάστε καριόλια, επίτηδες το έγραψα

 

Έκτοτε δεν έτυχε να την ψάξω με το Πορτοκάλι.

Να την ξαναδώ δηλαδή.

Και σίγουρα τα γούστα έχουν τροποποιηθεί από τότε, το μυαλό έχει αλλάξει, τα φίλτρα το ίδιο κτλ κτλ.

Κάποια στιγμή ίσως το κάνω.

Να την ξαναδώ δηλαδή.

Και να έχω πιο φρέσκια άποψη.

Αν και δε νομίζω να διαφοροποιηθώ και ΤΟΣΟ πολύ πια.

Δε νομίζω να μου "μιλήσει" όσο έχει μιλήσει σε άλλους-αν και αφήνω ανοιχτό ενδεχόμενο.

Είναι και η Οδύσσεια που την είδα καμμιά 10άρα χρόνια πιο μετά, πολύ μεγαλύτερος δλδ, κι απλά ένιωσα πως εγώ κι ο Στάνλευ δεν ταιράζουμε...

 

Κι έπεσα πάνω στο thread.

Kαι,,,θυμήθηκα τα παλιά.

Και με τη μία σα να ταίριαξαν οι απόψεις μου, αυτό δλδ που έχω κρατήσει μέσα μου "από τότε", με των nikosBruin και george___ .

Δε θυμάμαι δηλαδή (για τους λόγους που ανέλυσα, μέχρι και την αγγλικού ξέθαψα) ένα αριστούργημα, αλλά μια πατάτα, που για 'μενα ΑΝ θέλει να "περάσει" κάτι,,,δεν το κάνει με έναν τρόπο που "θα έπρεπε" να το κάνει. Κι αφήνει έτσι πολλούς απ' έξω.

Και "συνειδητά" ίσως κι όλας.

Αν ήταν ο μοναδικός τρόπος που είχε ο Κιούμπρικ για να "επικοινωνήσει" με τούτην την πολύ προσωπική και γριφώδη γλώσσα, πάω πάσο. Έτσι καταλάβαινε, έτσι έκανε.

Πάσο.

Το θέμα είναι όμως πως αν δεν υπήρχε όλη αυτή η "φιλολογία"/μυθολογία γύρω και από αυτόν και τις ταινίες του, και τον "ανακάλυπτα" μόνος, δε νομίζω πως θα του έδινα καμμιά αξία, και μια και σίγουρα δεν είμαι μόνος, αναρωτιέμαι "τί καλό" έκανε στο "όραμά του" (υποθέτοντας πως είχε κάτι τέτοιο), με το να γυρίζει ό,τι γύρισε "έτσι"...

Κι απ' αυτό το σημείο δεν είναι μακρυά σκέψεις όπως "απατεώνας", "έξυπνος άνθρωπος, κυνηγός του ντόρου", "ψώνιο μεγάλο και πολύ καπάτσος που τα κατάφερε να πουλήσει τις αηδίες για τέχνη", "οι περισσότεροι απλά αισθάνονται βλάκες εμπρός του, και η μόνη τους διέξοδος είναι να τον βγάλουν καλλιτέχνη",,,χωρίς να σημαίνει ότι τις υιοθετώ κι όλας σαν απόψεις μου. Ακόμα.

Σίγουρα πάντως, ακόμα και εμμέσως, αν αυτός ήταν ο σκοπός του, οι ταινίες του δεν μείναν' άγνωστες. Έστω και με ζωγραφιές, εξηγήθηκαν κι αναλύθηκαν.

Απλά αναρωτιέμαι γιατί τόση μπερδεψούρα in the first place.

Kαι να παπαγαλίζουμε πολλοί (όπως εγώ) "μιλάει για σημαντικά πράγματα, όπως ο άνθρωπος και τα δικαιώματά του", μέσα από μια ταινία η οποία ΔΕΝ μας άφησε "γεμάτους"...

Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι είμαι ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

 

 

 

 

 

Τελικα οι μόνοι σοβαροι-αντικειμενικοι φιλοι σε αυτο το τοπικ ειναι ο nikosBruin και ο teo64x.

Xαιρεσαι να διαβαζεις τετοια ατομα που βρισκονται σε πληρη αντιδιαστολη με τη φανατιλα και τη φαυλοτητα.

ΕDIT Μολις τωρα ειδα και τον klainmaingr... Που εισασταν κρυμμενοι τοση ωρα ρε παιδια?:-)

 

ε τώρα το γαμάς...

"Φανατίλα και φαυλότητα" ρε μαν ;

Δε σε έβρισε ΚΑΝ κανείς (όπως ήδη είπες πολλές φορές πως συνέβη), και στο κάτω-κάτω τί περιμένεις, μπαίνεις σ' έναν "κύκλο" όπου κάποιοι κάτι γουστάρουν, και λες "..μα ΤΙ πατάτα ειν' αυτή", και περιμένεις να ΜΗΝ "πληγωθούν" και να ΜΗΝ είναι αρνητικά διακείμενοι απέναντί σου... ;

 

Μπορεί σε γενικές γραμμές να έχω όπως ξεκαθάρισα την ίδια άποψη για το Πορτοκάλι με 'σένα, αλλά είσαι φάουλ (σχεδόν αντιαθλητικό), αν δεν κάνεις edit και δεν διαγράψεις τα περί "φαυλότητας" και "φανατίλας".

Ο οποιοσδήποτε από τους "αντίθετούς σου", μπορεί να βγει και να σε πει προβοκάτορα μετά από αυτό, και δεν θα έχει και πολύ άδικο...

 

Κατά τ' άλλα, και οι άλλοι έχουν δικαίωμα να μην πολυγουστάρουν την άποψή σου για την ταινία, και εσύ να την αποκαλέσεις πατάτα. Σιγά τον χαρακτηρισμό δηλαδή.

 

 

Όσοι διαβάσατε το "τεράστιό" μου ποστ, το κάνατε εν γνώσει σας, γι' αυτό να μην ακούσω γκρίνιες. :P

Έχει συμβεί, συνέβη, και θα ξανασυμβεί :P

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Τελικα οι μόνοι σοβαροι-αντικειμενικοι φιλοι σε αυτο το τοπικ ειναι ο nikosBruin και ο teo64x.

Xαιρεσαι να διαβαζεις τετοια ατομα που βρισκονται σε πληρη αντιδιαστολη με τη φανατιλα και τη φαυλοτητα.

 

ΕDIT Μολις τωρα ειδα και τον klainmaingr... Που εισασταν κρυμμενοι τοση ωρα ρε παιδια?:-)

 

δλδ ο ενας που συμφωνει μαζι σου και ο αλλος που δεν εχει δει την ταινια και λεει οτι οι αλλοι δεν εχουν επιχειρηματα? Μα πως να καταλαβει τα επιχειρηματα των αλλων αν δεν εχει δει την ταινια? (αυτο ειναι η σοβαροτητα-αντικειμενικοτητα?). Συγνωμη klainmaingr δεν εχω κατι προσωπικο μαζι σου ουτε και με τον george, αλλα ρε συ george εχεις τον ιδιο ακριβως φανατισμο που μιλας για ολους τους αλλους και αυτο αποδυκνυεται με την αδιαλαξια της αποψης σου καθως παρουσιαστηκαν κειμενα που αναλυουν την ταινια. Δεν εχει σημασια ποιος τα εγραψε αλλα το οτι η ταινια αναγκασε ανθρωπους να σκεφτουν γυρω απο αυτη και αλλους να ψαξουν ωστε να κατανοησουν κατι περισσοτερο απο τη βια και τις περιεργες σκηνες που βλεπουμε ολοι σε πρωτο επιπεδο.

Αυτο ειναι και ενας απο τους λογους της υπαρξης της τεχνης που ερχεται σε πληρη αρμονια με την υπαρξη της επιστημης ( Αλλιως ο Newton θα λεγε, ε επεσε ενα μηλο και τι εγινε βρε αδερφε?)

 

Βεβαια την τεχνη δεν την καταλαβαινεις αλλα κυριως τη νιωθεις και γι αυτο δε μπορει να κατηγορισει καποιος τον αλλον. (οπως αυτο που νιωθω καθε φορα στα πρωτα δευτερολεπτα της ταινιας). Και φυσικα δεν τα νιωσα ολα αυτα με μονο μια προβολη της ταινιας ουτε καταλαβα τα παντα γι αυτη, μαλλον δεν ειχα καταλαβει τπτ ισως την πρωτη φορα που την ειδα

 

 

Στην ουσια κανεις ακριβως τα ιδια που κατηγορεις τους αλλους, γιατι προσωπικα εγω στα post μου δε σε απαξιωσα, αλλα σου εδωσα ενα λογο για να δεις την ταινια εχοντας εφαλτηριο το τι ακριβως θελει να πει ο τιτλος

 

Ελπιζω να καταλαβαινεις αυτα που θελω να πω και να μη νιωθεις οτι σου επιτιθεμαι προσωπικα

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Washcloud πάει Θιβέτ βρει Δαλάι Λάμα του πει πως ψήσει αναρχοπροοδευτική καθηγήτρια αγγλικών με συντηρητική όψη.

Washcloud τρώει ήττα από καθηγήτρια αγγλικών, και το ρίχνει lineage.

Washdloud αγαπάει κορεάτικη ροκ.

Kιούμπρικ αγαπάει χάος.

Washcloud μισεί χάος.

Εμείς αγαπάμε χάος και Washcould.

Washcloud ξεσκεπάζει Κιούμπρικ.

Κιούμπρικ σκοτώσει αρχηγό Washcloud.

Εμείς μετά σκοτώσουμε Κιούμπρικ, παρουμε λάφυρο γλώσσα γριφώδη και μαστουρώσουμε άγρια.

Washcloud-Chaos: 1-0

 

 

 

 

(καλά δεν τα κατάλαβα)?

:-D

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.


  • Δημιουργία νέου...