Roger Waters - The Wall 2010-2011

[chaplin1981]

rofl και γαμω τις τρολλιες το site!!

[evabb]

ρε σελλερς δεν συμφωνω καθολου οτι οι φλοιντ ηταν μονο ο waters, ηχιτικα πριν μπει ο γκιλμουρ στην μπαντα και πριν αναλαβει δραση ο ραιτ ο ηχος ειναι αρκετα στεγνος οπως και στο the wall που τους ειχε κανει περα. το the wall μπορει να θεωρειται αριστουργημα αλλα δεν νομιζω οτι φτανει με την καμια το dark side of the moon που το δουλεψαν ολοι μαζι.

[Sellers]

Χμμμ...

 

Είναι υπερβολικό όντως το ''Οι φλοιντ ήταν μόνο ο Waters'' πάντως αν μου βάζαν το μαχαίρι στο λαιμό και μου έλεγαν ΔΙΑΛΕΞΕ, θα διάλεγα Waters. Ωστόσο δεν είναι και τόσο αβάσιμο αυτό που λέω.

 

Ο Γκίλμουρ είναι ένας απο τους πιο εκφραστικούς και πιο ευρηματικούς κιθαρίστες. Μπορείς να ακούς τα σόλα του σαν συρραφή απο μικρά ριφάκια. Τεχνικός δεν είναι σε καμία περίπτωση, αλλά κλαιν, δεν μας λέει τίποτα αυτό, άλλοι δεν το κοιτάνε καν το πόσο παπαδίστικα παίζει κάποιος κιθάρα. Όπως και να έχει αυτό ήταν το τι είχε να προσφέρει ο Γκίλμουρ στο συκγρότημα. Αλλά οι Φλουντ δεν ήταν αυτό. Οι Φλόυντ δεν ήταν ούτε αυτό που είχε να δώσει ο Wright σαν πληκτράς. Να πω την μαύρη μου αλήθεια δεν τον έχω ψάξει πολύ τον Wright παρα μόνο όταν πέθανε που κάθισα και είδα μερικά πράγματα στο ίντερνετ και είδα πως έχει και προσωπική δισκογραφία. Ωστόσο στους Φλόυντ ζήτημα να πρόσφερε ένα 10% της συνολικής τους δουλειάς. (ποσοτικά μιλάω ε, όχι ποιοτικά). Για τον Μάνσον δεν έχω κάποιο σχόλιο, ένας μέτριος προς το καλός ντράμερ, τέλος.

 

Ο Γουότερς όμως ήταν το μυαλό πίσω απο τους Φλόυντ. Και για αυτό οι Φλόυντ μείναν στην ιστορία. Συμφώνω ότι το Dark Side είναι πολύ πιο μεγάλος δίσκος απο το Wall. Και ακόμα και αν υπήρχε μια πιο συνολική προσπάθεια σαν μπάντα, πάλι η βασική ιδέα ήταν του Waters. Και πριν περάσουμε στα τραγούδια του δίσκου, κάνουμε μια στάση να δούμε το πόσο ''μπροστά'' ήταν ένας δίσκος ο οποίος στο 1973 είχε σαν κόνσεπτ την: ''καθημερινή ζωή των ανθρώπων, τα προβλήματα, τις συνήθειες, θέματα όπως ο χρόνος, η απληστία, οι συγκρούσεις, τα ταξίδια, οι ψυχικές διαταραχές και ο Θάνατος.'' (αντιγράφω απο wikipedia). Αυτό ήταν αυτό που έκανε το DSOM ένα πρωτοποριακό δίσκο αρχικά, και μετά οι συνθέσεις, για τις οποίες συνθέσεις: ''Ο Ρότζερ Γουώτερς έγραψε όλους τους στίχους και ηχογράφησε τα "προσχέδια" των τραγουδιών σε ένα στούντιο κοντά στο σπίτι του.'' (αντιγράφω απο wikipedia).

 

Επίσης σνα επιχείρημα (κυρίως για να πείσω και εμένα) είναι ότι όταν έφυγε ο Γουότερς απο το σχήμα, οι δίσκοι των Φλόιντ ήταν απλά καλοί, αλλά για Φλόυντ ήταν κακοί δίσκοι.

 

Btw, χαλαρή κουβεντούλα κάνουμε έτσι? Δεν προσπαθεί κανείς να πείσει κάτι για κάποιον, γενική συζήτηση γύρω απο την τέχνη κάνουμε. Αυτό για να μην ακουστούν οι γνωστές παπαρίτσες. (όχι απο εσένα, γενικά μιλάω)

[evabb]

οκ δεν ηξερα οτι ο waters ειχε κανει τα προσχεδια του DSOM πασο, αλλα το division bell θα το ελεγες απλα καλο; παιρνει 8/10 οταν τα αλλα μεγαθηρια παιρνουν 10/10

 

μακαρι να τους ξαναβλεπαμε ολους μαζι μονο. δυστυχως ξεκληριζονται κι αυτοι

[Bspus]

Κι εγω πιστευω οτι δεν μπορεις να πεις οτι Floyd=Waters. Αυτο βεβαια ισχυσε στο final cut που πραγματικα ηταν solo album του Waters πρακτικα (και μετριος δισκος κατα τη γνωμη μου, φτιαγμενος με τα απομειναρια του Wall).

 

Στην καλυτερη περιοδο τους (1970-1975 κατα τη γνωμη μου) δουλευαν πραγματικα σαν ομαδα οσον αφορα τον ηχο. Στους στιχους βεβαια παντα μπαλα μονος του επαιζε. Σταδιακα απο τους επομενους δισκους η επιροη του Waters επισκιασε τους αλλους σε ολους τους τομεις.

 

Ομως τα album της τελευταιας τους περιοδου με το Gilmour μονο ως ηγετη και αυτα μετρια τα θεωρω και οχι ανταξια του ονοματος τους. Καλα εκανε ο Gilmour και συνεχισε μετα solo καριερα, με τους Mason και Wright ως μουσικους στις δουλειες του

 

Παρεπιπτοντως sellers, δεν ειναι Manson ο ανθρωπος Mason ειναι. Τον εβγαλες και serial killer

[wizzy]

Ανακοινώθηκε τελικά ότι θα κάνει την περιοδεία. Προς το παρόν στο site έχει ημερομηνίες μόνο για USA. Ελπίζω να μην μείνουν μόνο εκεί.

[Sellers]

Ναι δυστυχώς ξεκίνησε απο USA. 2011 Ευρώπη. Γμτ.

[gsarig]

Ναι δυστυχώς ξεκίνησε απο USA. 2011 Ευρώπη. Γμτ.

 

δε λες πάλι καλά που γίνεται πριν τη συντέλεια του 2012

[Sellers]

Ναι εντάξει, όσον αφορά αυτό είμαστε τυχεροί.

[Sellers]

Βγήκε και το ευρωπαικό τουρ, πήραμε τα τσιμπράγκαλα μας...

Θα ετοιμάσω βαλίτσες όπως φαίνεται.

 

Μαρ 21, 2011 Atlantico Pavilion Lisbon, PT

Μαρ 25, 2011 Palacio de Deportes Madrid, ES

Μαρ 29, 2011 Palau Sant Jordi Barcelona, ES

Απρ 01, 2011 Mediolanumforum Milan, IT

Απρ 02, 2011 Mediolanumforum Milan, IT

Απρ 08, 2011 Gelredome Arnhem, NL

Απρ 12, 2011 Sports Arena Budapest, HU

Απρ 15, 2011 O2 Arena Prague, CZ

Απρ 18, 2011 Atlas Arena Lodz, PL

Απρ 23, 2011 Olympiski Moscow, RU

Απρ 25, 2011 SKK Arena St. Petersburg, RU

Απρ 27, 2011 Hartwall Arena Helsinki, FI

Απρ 30, 2011 Telenor Oslo, NO

Μαϊ 04, 2011 Ericsson Globe Stockholm, SE

Μαϊ 07, 2011 Parken Copenhagen, DK

Μαϊ 11, 2011 O2 Arena London, UK

Μαϊ 12, 2011 O2 Arena London, UK

Μαϊ 17, 2011 O2 Arena London, UK

Μαϊ 20, 2011 Manchester Evening News Arena Manchester, UK

Μαϊ 21, 2011 Manchester Evening News Arena Manchester, UK

Μαϊ 23, 2011 O2 Arena Dublin, IE

Μαϊ 27, 2011 Sportspaleis Antwerp, BE

Μαϊ 30, 2011 Bercy Paris, FR

Ιουν 03, 2011 SAP Arena Mannheim, DE

Ιουν 06, 2011 Hallenstadion Zurich, CH

Ιουν 10, 2011 Colorline Arena Hamburg, DE

Ιουν 15, 2011 O2 Arena Berlin, DE

Ιουν 18, 2011 Esprit Arena Dusseldorf, DE

[Blacky23002]

Παρόλο που είναι παράτολμο να προσπαθήσει κάποιος να σκιαγραφήσει το The Wall παραθέτω μια σύντομη περίληψη.

Το The Wall, κυκλοφόρησε στις 30 Νοεμβρίου του 1979, είναι μια ροκ όπερα του οποίου τα κυρίαρχα θέματα βασίζονται στα αίτια και τις επιπτώσεις της αυτοεπιβληθείσας απομόνωσης, που συμβολίζεται από τη μεταφορική ένια του τίτλου και τα οποία 31 χρόνια μετά την κυκλοφορία του είναι επίκαιρα όσο ποτέ. Τα τραγούδια δημιουργούν μια κατά προσέγγιση πλοκή των γεγονότων στη ζωή του πρωταγωνιστή, Pink. Ο πατέρας του πεθαίνει κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας του (ο πατέρας του Waters σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου όταν αυτός ήταν μόνο λίγων μηνών. Κάποια άλλα παιδιά, σήμερα, παρόλο που έχουν πατέρα δεν τον έχουν ποτέ γιατί απλά πρέπει να είναι συνέχεια στην δουλειά). Καταπιέζεται από την υπερπροστατευτική μητέρα του και βασανίζεται στο σχολείο από την τυραννική και καταχρηστική εκπαίδευση, την στημένη πάνω στα πρότυπα της βιομηχανικής εξέλιξης . Το όνειρο του για την ποίηση και τις τέχνες θα προσπαθήσει, με τη βία, να το αντικαταστήσει με τα μαθηματικά ο δάσκαλος του. Καθένα από αυτά τα τραύματα γίνεται "ένα άλλο τούβλο στον τοίχο». Ο Pink τελικά γίνεται ροκ σταρ, οι σχέσεις του αμαυρώνονται από την απιστία, χρήση ναρκωτικών, καθώς και εκρήξεις βίας. Καθώς ο γάμος του κλονίζεται, ο Pink χτίζει έναν τοίχο γύρω του, ολοκληρώνοντας έτσι την απομόνωση του από την ανθρώπινη επαφή. Η τηλεόραση ‘’βοηθά’’ και αυτή με τον τρόπο της και τον σπρώχνει περισσότερο σε αυτη την απομόνωση.

Τώρα κρύβεται πίσω από τον ‘’ΤΟΙΧΟ ΤΟΥ’’ .

Η κρίση του Pink κλιμακώνεται, και πιστοποιείται με παραισθητικές εμφανίσεις στη σκηνή, όπου θεωρεί ότι είναι ένας φασίστας δικτάτορας, και ότι οι συναυλίες του, είναι σαν νεοναζιστικές- ρατσιστικές επιδρομές, κατά την διάρκεια των οποίων διατάζει τους άνδρες του να συλλαμβάνουν όσους οπαδούς θεωρεί ‘’περίεργους’’. Βασανίζεται από ενοχές, και ο ίδιος, τελικά, θέτει τον εαυτό του σε δίκη. Ο ‘’δικαστής’’ που έχει μέσα του τον καταδικάζει στο να ‘’γκρεμίσει τον τοίχο’’ και να αρχίσει να επικοινωνεί με τους συνανθρώπους του...

 

Μεταφρασμένα κείμενα από την προσωπική ιστοσελίδα του Roger Waters

Honor a Fallen Loved Ones

‘Οι αγαπημένοι πεσόντες’ είναι ένα αίτημά μου με σκοπό να σας ζητήσω μια φωτογραφία και προσωπικές πληροφορίες από κάποιον ‘αγαπημένο’ του Πολέμου. Οι φωτογραφίες του καθώς και οι πληροφορίες θα συμπεριληφθούν μαζί με αυτές του πατέρα μου Έρικ στο προσεχές σόου μου ‘The Wall’ ως πράξη μνήμης. ‘Ο αγαπημένος πεσών’ δεν είναι απαραίτητο να ήταν στρατευμένος. Οι θάνατοι των πολιτών είναι εξίσου, αν όχι περισσότερο οδυνηροί!

Σας απευθύνω αυτό το αίτημα υπό το φως της πίστης μου ότι πολλές από αυτές τις τραγικές απώλειες ζωής μπορούν να αποφευχθούν. Συμπάσχω με τις οικογένειες όλων των θυμάτων και στον ίδιο βαθμό νιώθω οργή για τις όποιες δυνάμεις είναι τυχόν υπεύθυνες, επίσης. Σας παρακαλώ ακολουθήστε με στην προσπάθεια να τιμηθούν οι νεκροί μας και να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας για το χαμό τους.

Οι άνθρωποι χρειάζονται την προστασία που προσφέρει η ισχύς του νόμου. Το νόημα θα ήταν να συμφωνήσουμε γύρω από τη φύση του νόμου άμεσα ( κάτι που επεξεργαζόμαστε για εκατοντάδες χρόνια). Επίσης, να συμφωνήσουμε πως, καθώς ολοένα και περισσότερο κατανοούμε τους εαυτούς μας μα και το περιβάλλον μας τόσο θα νιώθουμε την ανάγκη να τροποποιούμε τους νόμους που μας κυβερνούν. Ο νόμος δε θα πρέπει να υπάρχει στα χαρτιά. Ας το προσέξουν αυτό όλοι οι πιστοί του Μωϋσή και των άλλων νεκρών προφητών.

Η παραπάνω παρατήρηση με βοηθά να περάσω στην επόμενη.

Κατά την άποψή μου, λοιπόν, η Θρησκεία θέτει ένα τείχος ανάμεσα στους ίδιους μας και την πραγματικότητα της ζωής μας. Επίσης, υπάρχει τείχος ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, Βόρειους και Νότιους, τον Παλαιό, το Νέο και τον Τρίτο Κόσμο.

Μιλώ για το τείχος του φόβου και της απληστίας.

Υπάρχουν σε μεγάλη αφθονία τα πάντα στον κόσμο ώστε να έχουμε να φάμε, να είμαστε ζεστοί και στεγνοί, να έχουμε έγχρωμη τηλεόραση κι αυτοκίνητο. Μας διδάσκουν, όμως, να φοβόμαστε πως αν μοιραστούμε ότι έχουμε με τους άλλους, δε θα μείνει τίποτα για εμάς!

Επίσης, φοβόμαστε πως ίσως οι άλλοι θα στερήσουν από εμάς αυτό που έχουμε με το εξής αποτέλεσμα: εμείς να σπαταλάμε πολύ περισσότερα σε στρατιωτικό εξοπλισμό, ώστε να αποτρέψουμε τους άλλους από το να μας πάρουν ότι έχουμε, τη στιγμή που ότι σπαταλάμε σε εξοπλισμό είναι πολύ περισσότερο από αυτό που χρειάζονται οι άλλοι για να τραφούν, να στεγαστούν, να ντυθούν και να αποκτήσουν μόρφωση.

Υπάρχει, δε, και μια άλλη παράμετρος στο τείχος μεταξύ ημών και της πραγματικής ζωής μας. Μιλώ για το τείχος που υψώνουν τα Media ως εργαλείο το οποίο μας αποτρέπει ‘να ξεβολευτούμε’ μέσα από την αλήθεια!

Ίσως, θα πρέπει να σταματήσω πριν κάποιος νιώσει να αποξενώνεται από αυτά που λέω.

Γιατί κάνω παγκόσμια περιοδεία το THE WALL αυτή τη στιγμή.

Πρόσφατα διάβασα ένα απόσπασμα από δικές μου δηλώσεις 22 χρόνια πριν που έγραφε:

‘Τελικά το ερώτημα για μένα είναι το εξής: η τεχνολογία της επικοινωνίας όπως τη βιώνουμε στον πολιτισμό μας θα εξυπηρετήσει ως εργαλείο διαφώτισης κι αλληλοκατανόησης ή θα μας ξεγελά και θα μας κρατά σε απόσταση τον έναν από τον άλλον;

Να , λοιπόν, ένα πολύ σχετικό ερώτημα και η απάντηση σε αυτό είναι πια πρόσφορη.

Αναμφίβολα, το διαδίκτυο χαρακτηρίζεται από υπέρμετρη διαφήμιση και προπαγάνδα. Όμως, έχω την αίσθηση πως αυτό που αποκαλείται ‘κατανοώ πέρα από την επιφάνεια’ ολοένα και κερδίζει έδαφος. Αρκεί να συνεχίσουμε να επικοινωνούμε μέσω ιστότοπων με κοινή θεματική (να μπλογκάρουμε), να είμαστε στο twitter, να συνεχίζουμε την επικοινωνία και να συνεχίσουμε να μοιραζόμαστε ιδέες.

Τριάντα χρόνια πριν όταν έγραψα το ‘The Wall’ ήμουν ένας τρομαγμένος νέος- ίσως και όχι τόσο νέος αν αναλογιστεί κανείς πως ήμουν 36 ετών.

Μου πήρε πολύ καιρό να ξεπεράσω τις φοβίες μου. Τέλος πάντων, στα χρόνια που μεσολάβησαν έχω σκεφτεί πως πιθανώς η προσωπική βίωση του φόβου και της απώλειας και τα υπολείμματα του αισθήματος γελοιοποίησης που αναπόφευκτα επακολουθεί καθώς και η αισχύνη και η πιθανότητα τιμωρίας προσφέρουν το παρακάτω: έναν αλληγορικό συμβολισμό για ακόμη γενικότερες πνευματικές ανησυχίες όπως είναι ο Εθνικισμός, ο Ρατσισμός , ο Σεξισμός και η Θρησκεία, οτιδήποτε διχαστικό! Όλα ετούτα τα θέματα και οι –ισμοί προέρχονται από τους ίδιους φόβους που όρισαν και τη δική μου τη νιότη.

Η νέα παραγωγή του ‘The Wall’, αποτελεί μια προσπάθεια να προβώ σε συγκρίσεις, να σκιαγραφήσω όσο μπορώ την τωρινή δύσκολη θέση μας και αυτή αφιερώνεται σε όλους τους αθώους που έχασαν τη ζωή τους στα χρόνια που μεσολάβησαν από τότε.

Σε κάποιους κύκλους εκείνων των άσκοπα φλύαρων κοινωνικών τάξεων υπάρχει η αντίληψη πως τα ανθρώπινα όντα ως σύνολο είναι ανίκανα να αναπτύξουν πιο ‘ουσιαστικά ανθρώπινες σχέσεις’ μεταξύ τους, δηλαδή σχέσεις που τις χαρακτηρίζει περισσότερη ευγένεια, γενναιοδωρία, συνεργασία και συμπάθεια.

Διαφωνώ!

Κατά την άποψή μου, είναι πολύ νωρίς στην ιστορία του τόσο ‘νέου ανθρώπινου είδους’ να καταλήξουμε σε ένα τέτοιο συμπέρασμα.

Αντίθετα, πιστεύω πως έχουμε την ευκαιρία να προσδοκούμε σε κάτι πολύ ανώτερο από ‘το τελετουργικό της σφαγής του δυνατού από το δυνατότερο’- πράγμα που εν τέλει δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο από το θεσμοποιημένο πια φόβο του ενός προς τον άλλον.

Αισθάνομαι την υποχρέωση ως καλλιτέχνης να εκφράσω τη συγκρατημένη αισιοδοξία μου και να ενθαρρύνω κι άλλους να κάνουν το ίδιο. Και κατά τη ρήση ενός μεγάλου ανδρός ‘...μπορείς να με λες ονειροπόλο, όμως, δεν είμαι ο μόνος…’(John Lennon, από το ‘Imagine’)

 

---------- Προσθήκη στις 16:50 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 15:51 ----------

 

Κάτι που μπορεί να μην ξέρεται. Το 2006 στη Μαλακάσα ο Waters δεν έφυγε και πολύ ευχαριστημένος από αυτό που μας πρόσφερε ως θέαμα. Παρόλο που η μπάντα προσπάθησε και τελικά τα κατάφερε να δώσει τα μέγιστα η έλλειψη, του αστροναύτη στο Perfect Sense της γυάλινης σφαίρας στο Comfortably Numb και του γουρουνιού, ήταν εμφανή και σχολιάστηκαν αρνητικά. Υπό αυτές τις συνθήκες, και με αυτή την προϊστορία, η επιλογή Μαλακάσα μάλλον δεν υπάρχει. Όλα τα στάδια που ανακοινωθήκαν, για να φιλοξενήσουν το σόου, είναι κλειστά. Στην επιλογή αυτή οδηγήθηκαν οι τεχνικοί γιατί τους είναι πιο εύκολο να κρεμάνε, από την οροφή, τους προβολείς και τους 14 ρομποτικούς προβολείς, καθώς και τους 4 τεράστιους βιντεοπροβολείς. Έτσι αποφεύγεται η λύση γερανοί, όπως έγινε στο Βερολίνο το 1990, οι οποίοι ενοχλούν τους θεατές.

Παρόλο που το 1989 οι τεχνικοί των FLOYD κατάφεραν και έστησαν το γουρούνι και το κρεβάτι (στο On the Run) στο Ολυμπιακό Στάδιο (χωρίς το στέγαστρο τότε) μοιάζει μάλλον απίθανη και η επιλογή του συγκεκριμένου σταδίου.

Οπότε αν έρθει στην Ελλάδα σε κλειστό θα παίξει.

Τώρα για το ποιός είναι ο Waters και οι υπόλοιποι FLOYD ως στάση ζωής καλύτερα να μην μπαίνετε σε αυτή την συζήτηση. Γιατί απλά κάποιους ανθρώπους πρέπει να τους κρίνουμε από το έργο τους και μόνο. Και το δικό τους έργο είναι τεράστιο.

Σαν μουσικούς τώρα. Το 1989 ήμουν 18 χρονών. Ούτε κατά διάνυα δεν είχα καταλάβει τι σημαίνει PINK FLOYD. Τις σκηνές που είδα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο εκείνο το βράδυ δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Γιός να έχει πάρει τον ποτέρα στους ώμους του και εκείνος να έχει μια γλυκιά ένταση στο πρόσωπο του όταν έπαιζαν το TIME και να τα δίνει όλα. Μια έγκυο δίπλα μας που ο άντρας της την παρακαλούσε να φύγουν για να μη πάθει τίποτα και όταν συνειδητοποίησε ότι εκείνη δεν είχε την πρόθεση να τον ακούσει έβγαλε όλη την συναυλία παρακαλώντας μας να ανοίξουμε χώρο ώστε να μην ζεσταίνεται και να μπορεί να ανασαίνει. Όταν φεύγαμε, έξω από το στάδιο είχε άλλες 80.000 κόσμο. Άκουγα τους μεγαλύτερους να λένε. Φαντάζεσαι να ήταν και ο Waters εδώ, οι μισοί θα μέναμε από καρδιά επιτόπου. Στη Μαλακάσα, το 2006 έκλεινα τα μάτια στα σόλο. Χωρίς να μειώνω την αξία των Snowy White και Dave Kilminster όταν φεύγαμε ξέρετε τι λέγαμε. Φαντάζεσαι αν ήταν ο Gilmour και οι άλλοι εδω τι θα γινόταν; Οι PINK FLOYD είναι PINK FLOYD δεν είναι Waters ή Gilmour και οι λοιποί. Αυτό μπορείτε να το καταλάβετε από την συμπεριφορά του Waters προς τους άλλους, τα τελευταία χρόνια, και από πολλά άλλα. Πιστεύω ότι το LIVE 8 ήταν αρκετό. Τόσο για τη συγγνώμη του Waters, με τον τρόπο του , προς τους άλλους όσο και για αυτά που έπαιξαν.

[YiN]

Θα ετοιμάσω βαλίτσες όπως φαίνεται.

 

Μαρ 21, 2011 Atlantico Pavilion Lisbon, PT

Μαρ 25, 2011 Palacio de Deportes Madrid, ES

Μαρ 29, 2011 Palau Sant Jordi Barcelona, ES

Απρ 01, 2011 Mediolanumforum Milan, IT

Απρ 02, 2011 Mediolanumforum Milan, IT

Απρ 08, 2011 Gelredome Arnhem, NL

Απρ 12, 2011 Sports Arena Budapest, HU

Απρ 15, 2011 O2 Arena Prague, CZ

Απρ 18, 2011 Atlas Arena Lodz, PL

Απρ 23, 2011 Olympiski Moscow, RU

Απρ 25, 2011 SKK Arena St. Petersburg, RU

Απρ 27, 2011 Hartwall Arena Helsinki, FI

Απρ 30, 2011 Telenor Oslo, NO

Μαϊ 04, 2011 Ericsson Globe Stockholm, SE

Μαϊ 07, 2011 Parken Copenhagen, DK

Μαϊ 11, 2011 O2 Arena London, UK

Μαϊ 12, 2011 O2 Arena London, UK

Μαϊ 17, 2011 O2 Arena London, UK

Μαϊ 20, 2011 Manchester Evening News Arena Manchester, UK

Μαϊ 21, 2011 Manchester Evening News Arena Manchester, UK

Μαϊ 23, 2011 O2 Arena Dublin, IE

Μαϊ 27, 2011 Sportspaleis Antwerp, BE

Μαϊ 30, 2011 Bercy Paris, FR

Ιουν 03, 2011 SAP Arena Mannheim, DE

Ιουν 06, 2011 Hallenstadion Zurich, CH

Ιουν 10, 2011 Colorline Arena Hamburg, DE

Ιουν 15, 2011 O2 Arena Berlin, DE

Ιουν 18, 2011 Esprit Arena Dusseldorf, DE

 

Αυτό εδώ είναι στανταρ;

[wizzy]

Σύμφωνα με το site, ναι. Ψήνεσαι;

[YiN]

Για Βερολινάκι άνετα.

[wizzy]

Σκεφτόμουν για μία εβδομάδα πριν, στη Ζυρίχη. Sellers, τι λες;