O σπουδαιότερος μπασκεμπολίστας όλων των εποχών;

[SlimData]

Χοντρός, κοντός (αναλογικά) με φρύδια...

 

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=2cUzJn83n9k[/ame]

[SlimData]

Χοντρός, κοντός (αναλογικά) με φρύδια...

 

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=2cUzJn83n9k[/ame]

[liopyr]

λολ, τον είχε τον Σακίλ, εύκολα λέμε!

[liopyr]

λολ, τον είχε τον Σακίλ, εύκολα λέμε!

[elven]

Τζόρνταν θα έλεγα αλλά αφού δεν θέτε θα το παίξω ψαγμένος και θα θυμηθώ τις εποχές που ασχολιόμουν πολύ μα πάρα πολυ΄με το μπάσκετ,δεν εννοώ της εποχής μου.

Wilt Chamberlain,σκόραρε και 100 πόντους σε ένα παιχνίδι κάποτες,αμέ

[elven]

Τζόρνταν θα έλεγα αλλά αφού δεν θέτε θα το παίξω ψαγμένος και θα θυμηθώ τις εποχές που ασχολιόμουν πολύ μα πάρα πολυ΄με το μπάσκετ,δεν εννοώ της εποχής μου.

Wilt Chamberlain,σκόραρε και 100 πόντους σε ένα παιχνίδι κάποτες,αμέ

[washcloud]

Sabonis που αν δεν είχε κάνει μαλακίες με τα ποτά ( που όπως λένε ήταν μεθυσμένος και έπεσε από σκάλα και γάμησε τα πόδια του )

...πρώτη φορά απ' το 1986 που τον "ξέρω", "ακούω" κάτι τέτοιο - και δε νομίζω να παίζει.

 

 

 

Τζόρνταν, Πέτροβιτς, Μάραβιτς, Σαμπόνις, Γκάλης. Ή λοιπόν μαζευτήκαμε εδώ μέσα όλα τα παπούδια και θυμόμαστε τα παλιά ή δεν βγαίνουν πια μεγάλοι παίκτες...

Κοίτα, για τον Τζόρνταν δε χρειάζεται να πούμε τίποτα, right;

O Nτράζεν ήταν "σύμβολο" περισσότερο, με trademark την αυθάδικη συμπεριφορά - αλλά και το ότι δεν κόλαγε πουθενά, κι ενίοτε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο παράσαιρνε συμπαίκτες (χωρίς να είναι ακριβώς η "leader figure"). Και βεβαίως highly effective, με αρκετά καλό σουτ απ' όλες τις αποστάσεις. Στην ουσία "απλά" σύμβολο των ημερών του, για τους Γιουγκοσλάβους, και αγαπημένος των απανταχού αθλητικογράφων. Ούτε τόσο εντυπωσιακός ήταν (από άποψη κινήσεων, αν εξαιρέσεις το εξαίρετό του ball handling, ειδικά τις ντρίμπλες πίσω απ' την πλάτη του), ούτε τόσο "εξυπηρετικός" (όσο πχ ένας Τεόντοσιτς σήμερα) με τους συμπαίκτες του. Εγωιστάκος. Καλός, αλλά εγωιστάκος (ο συμπατριώτης του, Τόνι Κούκοτς, πολύ πιο ολοκληρωμένη συνεισφορά είχε). Και σίγουρα είχε τη μπέημπη-φάτσα και το πλατύ χαμόγελο που "έγραφε" στο γυαλί.

Ο Μάραβιτς ήταν επίσης θεός της ντρίμπλας και του σκοραρίσματος. Αλλά μέχρι εκεί. Και ο κόσμος που τον θυμάται, είναι πολύ συγκεκριμένος, για αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του.

Ο Σαμπόνις ως ψηλός (...τί "ψηλός" δηλαδή...Σεκόγια ο πούστης) λίγο δύσκολο να μπορούσε να διεκδικήσει "αντικειμενικά" τον τίτλο του "καλύτερου έβερ". Η πλάκα είναι όμως ότι η αίσθηση του καλαθιού που είχε, ήταν απαράμιλλη, όχι μόνο για ψηλός - oι δε πάσες που ενίοτε έδινε, ειλικρινά ασύλληπτες 1, 2, 3. Είχε επίσης πολύ καλή ντρίμπλα. Κατά κάποιο τρόπο ίσως..."αδικήθηκε" που ψήλωσε τόσο πολύ. Ή τεσπά θα βλέπαμε άλλου είδους μπάσκετ από αυτόν, αν έμενε καμμιά...15αριά πόντους πιο κάτω.

Για τον Nick τα είπαμε : θεός, βασιλιάς, αρχηγός - αλλά η ομάδα που τον είχε επιτίθετο μεν με...6, αλλά αμυνόταν με 4....

Δεν είναι όμως μόνο η γεροντολαγνεία που φοβάσαι. Πολλά παίζουν. Γενικά άλλαξε πολύ το μπάσκετ, έκτοτε. Οι άμυνες έγιναν πιο σφιχτές, οι ρόλοι πιο σφιχτοί, τα κορμιά πιο σφιχτά, και όλ' αυτά δεν ευννοούν τους swingmen. Πχ ο Wade θα μπορούσε να ήταν πολύ ξεχωριστός στα 80ies-90ies.

 

 

 

Ο χοντρός πώς σας ξέφυγε;

Δε νομίζω πως ταιριάζει σε άλλο παίχτη καλύτερα ο χαρακτηρισμός "μια ομάδα μόνος του".

Ο τύπος έπαιζε παντού και έκανε τα πάντα.

Απλά.

Nαι, είναι ίσως ο πιο all-around της παγκοσμίας μπασκετικής ιστορίας. Από πόιντ μέχρι σέντερ, παρά το 1.96 του. Αλλά δεν είχε τη "γλύκα" που είχαν οι airborne Jordan, Drexler, Bryant, Εrving, κλπ. Ήταν..."απλά" οδοστρωτήρας. Kαι, παρ' όλη την προσφορά του απ' όπου πέρασε, δεν πήρε καν πρωτάθλημα. Βασικότατο αυτό. (Το κακό ήταν ότι ήταν μια ομάδα μόνος του,,,γιατί δεν είχε συμπαίκτες).

...Και μια και τον θύμισες, θυμήθηκα κάτι άλλο, που έχει να κάνει με τον "απίστευτο" χαρακτήρα του/τρόπο του (=φασαριόζος και controversial, και γενικώς "γραφικός",,,με την καλή όμως έννοια).

 

 

 

Barkley με την καμία, γιατί όχι Ντρέξλερ δηλαδή;;;

...ε όχι και με την...καμμία...Ρηλάξ

(ο δε "Clyde the Glide", ήταν "απλά" ένας εντυπωσιακότατος "χορευτικός" επιθετικός - με απίστευτους δρασκελισμούς...Αλλά μέχρι εκεί).

 

 

 

Γιατί έτσι, πόσους μαύρους από την Αλαμπάμα ξέρεις που να δηλώνουν ρεπουμπλικάνοι;

...σωστό κι αυτό - μόνο που στην πορεία άλλαξε απόψεις, και είπε και το αμίμητο

The Republicans are full of it and the Democrats are a little less full of it

[washcloud]

Sabonis που αν δεν είχε κάνει μαλακίες με τα ποτά ( που όπως λένε ήταν μεθυσμένος και έπεσε από σκάλα και γάμησε τα πόδια του )

...πρώτη φορά απ' το 1986 που τον "ξέρω", "ακούω" κάτι τέτοιο - και δε νομίζω να παίζει.

 

 

 

Τζόρνταν, Πέτροβιτς, Μάραβιτς, Σαμπόνις, Γκάλης. Ή λοιπόν μαζευτήκαμε εδώ μέσα όλα τα παπούδια και θυμόμαστε τα παλιά ή δεν βγαίνουν πια μεγάλοι παίκτες...

Κοίτα, για τον Τζόρνταν δε χρειάζεται να πούμε τίποτα, right;

O Nτράζεν ήταν "σύμβολο" περισσότερο, με trademark την αυθάδικη συμπεριφορά - αλλά και το ότι δεν κόλαγε πουθενά, κι ενίοτε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο παράσαιρνε συμπαίκτες (χωρίς να είναι ακριβώς η "leader figure"). Και βεβαίως highly effective, με αρκετά καλό σουτ απ' όλες τις αποστάσεις. Στην ουσία "απλά" σύμβολο των ημερών του, για τους Γιουγκοσλάβους, και αγαπημένος των απανταχού αθλητικογράφων. Ούτε τόσο εντυπωσιακός ήταν (από άποψη κινήσεων, αν εξαιρέσεις το εξαίρετό του ball handling, ειδικά τις ντρίμπλες πίσω απ' την πλάτη του), ούτε τόσο "εξυπηρετικός" (όσο πχ ένας Τεόντοσιτς σήμερα) με τους συμπαίκτες του. Εγωιστάκος. Καλός, αλλά εγωιστάκος (ο συμπατριώτης του, Τόνι Κούκοτς, πολύ πιο ολοκληρωμένη συνεισφορά είχε). Και σίγουρα είχε τη μπέημπη-φάτσα και το πλατύ χαμόγελο που "έγραφε" στο γυαλί.

Ο Μάραβιτς ήταν επίσης θεός της ντρίμπλας και του σκοραρίσματος. Αλλά μέχρι εκεί. Και ο κόσμος που τον θυμάται, είναι πολύ συγκεκριμένος, για αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του.

Ο Σαμπόνις ως ψηλός (...τί "ψηλός" δηλαδή...Σεκόγια ο πούστης) λίγο δύσκολο να μπορούσε να διεκδικήσει "αντικειμενικά" τον τίτλο του "καλύτερου έβερ". Η πλάκα είναι όμως ότι η αίσθηση του καλαθιού που είχε, ήταν απαράμιλλη, όχι μόνο για ψηλός - oι δε πάσες που ενίοτε έδινε, ειλικρινά ασύλληπτες 1, 2, 3. Είχε επίσης πολύ καλή ντρίμπλα. Κατά κάποιο τρόπο ίσως..."αδικήθηκε" που ψήλωσε τόσο πολύ. Ή τεσπά θα βλέπαμε άλλου είδους μπάσκετ από αυτόν, αν έμενε καμμιά...15αριά πόντους πιο κάτω.

Για τον Nick τα είπαμε : θεός, βασιλιάς, αρχηγός - αλλά η ομάδα που τον είχε επιτίθετο μεν με...6, αλλά αμυνόταν με 4....

Δεν είναι όμως μόνο η γεροντολαγνεία που φοβάσαι. Πολλά παίζουν. Γενικά άλλαξε πολύ το μπάσκετ, έκτοτε. Οι άμυνες έγιναν πιο σφιχτές, οι ρόλοι πιο σφιχτοί, τα κορμιά πιο σφιχτά, και όλ' αυτά δεν ευννοούν τους swingmen. Πχ ο Wade θα μπορούσε να ήταν πολύ ξεχωριστός στα 80ies-90ies.

 

 

 

Ο χοντρός πώς σας ξέφυγε;

Δε νομίζω πως ταιριάζει σε άλλο παίχτη καλύτερα ο χαρακτηρισμός "μια ομάδα μόνος του".

Ο τύπος έπαιζε παντού και έκανε τα πάντα.

Απλά.

Nαι, είναι ίσως ο πιο all-around της παγκοσμίας μπασκετικής ιστορίας. Από πόιντ μέχρι σέντερ, παρά το 1.96 του. Αλλά δεν είχε τη "γλύκα" που είχαν οι airborne Jordan, Drexler, Bryant, Εrving, κλπ. Ήταν..."απλά" οδοστρωτήρας. Kαι, παρ' όλη την προσφορά του απ' όπου πέρασε, δεν πήρε καν πρωτάθλημα. Βασικότατο αυτό. (Το κακό ήταν ότι ήταν μια ομάδα μόνος του,,,γιατί δεν είχε συμπαίκτες).

...Και μια και τον θύμισες, θυμήθηκα κάτι άλλο, που έχει να κάνει με τον "απίστευτο" χαρακτήρα του/τρόπο του (=φασαριόζος και controversial, και γενικώς "γραφικός",,,με την καλή όμως έννοια).

 

 

 

Barkley με την καμία, γιατί όχι Ντρέξλερ δηλαδή;;;

...ε όχι και με την...καμμία...Ρηλάξ

(ο δε "Clyde the Glide", ήταν "απλά" ένας εντυπωσιακότατος "χορευτικός" επιθετικός - με απίστευτους δρασκελισμούς...Αλλά μέχρι εκεί).

 

 

 

Γιατί έτσι, πόσους μαύρους από την Αλαμπάμα ξέρεις που να δηλώνουν ρεπουμπλικάνοι;

...σωστό κι αυτό - μόνο που στην πορεία άλλαξε απόψεις, και είπε και το αμίμητο

The Republicans are full of it and the Democrats are a little less full of it

[Voodooman]

...πρώτη φορά απ' το 1986 που τον "ξέρω", "ακούω" κάτι τέτοιο - και δε νομίζω να παίζει.

 

Και εγώ τώρα το άκουσα πρώτη φορά . Αλλά ακόμη και αν αληθεύει, η αξία του, ούτως ή άλλως, είναι τεράστια.

Τον Chamberlain δεν τον πρόλαβα αλλά έχω ακούσει και έχω δει πόσο σημαντικός ήταν. Οι πρώτες μου αναμνήσεις από το ΝΒΑ είναι τα ομηρικά Lakers Vs Celtics με τους γνωστούς πρωταγωνιστές. Και για τον Bill Russel έχω ακούσει τα καλύτερα.

[Voodooman]

...πρώτη φορά απ' το 1986 που τον "ξέρω", "ακούω" κάτι τέτοιο - και δε νομίζω να παίζει.

 

Και εγώ τώρα το άκουσα πρώτη φορά . Αλλά ακόμη και αν αληθεύει, η αξία του, ούτως ή άλλως, είναι τεράστια.

Τον Chamberlain δεν τον πρόλαβα αλλά έχω ακούσει και έχω δει πόσο σημαντικός ήταν. Οι πρώτες μου αναμνήσεις από το ΝΒΑ είναι τα ομηρικά Lakers Vs Celtics με τους γνωστούς πρωταγωνιστές. Και για τον Bill Russel έχω ακούσει τα καλύτερα.

[washcloud]

...συνεχίζουν αυτοί οι δύο να είναι σέντερς της εποχής τους όμως.

Και καλώς ή κακώς, μόνο οι μεσοϋψείς προσφέρουν το είδος του θεάματος που σε κάνει να λες "ο καλύτερος έβερ". Συν το ότι, ξαναλέω, αν μιλάμε περί ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥ, πρέπει να βάλουμε κι άλλες παραμέτρους, την διάδοση πχ του αθλήματος, της οποίας την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ απογείωση την έφερε πρωτοκαθεδρικά, ο Μιχαλιός.

[washcloud]

...συνεχίζουν αυτοί οι δύο να είναι σέντερς της εποχής τους όμως.

Και καλώς ή κακώς, μόνο οι μεσοϋψείς προσφέρουν το είδος του θεάματος που σε κάνει να λες "ο καλύτερος έβερ". Συν το ότι, ξαναλέω, αν μιλάμε περί ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟΥ, πρέπει να βάλουμε κι άλλες παραμέτρους, την διάδοση πχ του αθλήματος, της οποίας την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ απογείωση την έφερε πρωτοκαθεδρικά, ο Μιχαλιός.

[algait]

Μέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί ο μέγας Magic και μου κάνει εντύπωση. Point Guard με ύψος 2,08 ακόμη και στην εποχή μας θεωρείται εξωπραγματικό, με φοβερές κινήσεις κοντά και μακριά από το καλάθι. Αυτό όμως που με εντυπωσιάζει σε αυτόν τον παίχτη είναι ότι σε αντίθεση με παίχτες του στυλ Γκάλη, Jordan κλπ, οι οποίοι κέρδιζαν ένα παιχνίδι μόνοι τους βάζοντας 50 πόντους, αυτός μπορούσε να κερδίσει ένα παιχνίδι μόνος του βάζοντας μόλις 10 πόντους...

[algait]

Μέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί ο μέγας Magic και μου κάνει εντύπωση. Point Guard με ύψος 2,08 ακόμη και στην εποχή μας θεωρείται εξωπραγματικό, με φοβερές κινήσεις κοντά και μακριά από το καλάθι. Αυτό όμως που με εντυπωσιάζει σε αυτόν τον παίχτη είναι ότι σε αντίθεση με παίχτες του στυλ Γκάλη, Jordan κλπ, οι οποίοι κέρδιζαν ένα παιχνίδι μόνοι τους βάζοντας 50 πόντους, αυτός μπορούσε να κερδίσει ένα παιχνίδι μόνος του βάζοντας μόλις 10 πόντους...

[Voodooman]

Μέχρι στιγμής δεν έχει αναφερθεί ο μέγας Magic και μου κάνει εντύπωση.

Tον ανέφερα εγώ απέξω απέξω στο προηγούμενο post μου. Αλλά και πάλι μην ανησυχείς, το ότι δεν τον αναφέρουμε οφείλεται σχεδόν σίγουρα στο γεγονός ότι οι περισσότεροι τον θεωρούμε τον δεύτερο σπουδαιότερο παίχτη όλων των εποχών!