Προτάσεις βιβλίων

[freedubus]

Σε γενικές γραμμές, οι μεταφράσεις των εκδόσεων Κάκτος, Αίολος και Ωρόρα είναι προσεγμένες και δεν υστερούν σημαντικά σε σχέση με το αγγλικό κείμενο (ειδικά της Ωρόρας, οι 2 πρώτες είναι ίσως πράγματι λίγο χλιαρές). Για άλλες, no name μεταφράσεις δεν ξέρω, οχι οτι θα διάβαζα ποτέ (systran? wtf?). Τώρα για το από που να ξεκινησει κανείς...απλά ας κάνει την αρχή και ας διαβάσει 2-3 ιστορίες, ο Λάβκραφτ είναι Λάβκραφτ και οι ιστορίες του είναι σαν τα πατατάκια pringles, μετά το πόπ δεν έχει στόπ.

[paschalia]

Άλλο τυπάκι να με έχει σκιάξει δεν ξέρω, γουστάρω πολύ Clive Barker αλλά κυρίως για το σενάριο, την ειρωνεία και τη γλώσσα -από συναίσθημα τρόμου, ούτε αυτός, ούτε ο Stephen King μου λένε κάτι.

 

Δεν ξέρω κατά πόσο δένει αυτός που θα γράψω με τους άνωθεν συγγραφείς,αλλά τον Κουντζ,τον έχεις στην ίδια ομάδα ?

Βρίσκω τα βιβλία του πολύ αρρωστημένα ψυχοπαθή μυστηριώδη.

[Lucifer]

Δεν τον ξέρω καν.

[o_magazatoras]

Δεν τον ξέρω καν.

Να αρχίσεις απ' "Το σπέρμα του δαίμονα",πρωτόλειες καταστάσεις (196πίσω)

,όπου ένας κομπιούτορας σπιτιού έχει αναλάβει καθήκοντα και παραβλέπει τις δυνατότητές του,προσπαθώντας να τεκνοποιήσει με την αφεντικίνα.

lol

[freedubus]

"Το σπέρμα του δαίμονα"

 

Δεν εννοείς αυτό έτσι;

[Pablo_Hasan]

ρηχο μου φαινεται

[Lucifer]

Το σπέρμα μου ρηχό;;;

[teo64x]

Εγώ πάντως εδώ και ώρα δεν πατάω.

[afentiko7]

Να αρχίσεις απ' "Το σπέρμα του δαίμονα",πρωτόλειες καταστάσεις (196πίσω)

,όπου ένας κομπιούτορας σπιτιού έχει αναλάβει καθήκοντα και παραβλέπει τις δυνατότητές του,προσπαθώντας να τεκνοποιήσει με την αφεντικίνα.

lol

 

με το μωρό να βγαίνει τελικά μαύρο και να παθαίνει σοκ η τύπισσα επειδή το μωρό είχε μεγάλο πέος. Εχει και s/m καταστάσεις μέσα, πχ αυτή παριστάνει την εκδιδόμενη (τη βάζει το ρομπότ δλδ).

[peravrexei]

Αυτό τον καιρό διαβάζω το << Ο Νικητής είναι μόνος>> του Πάουλο Κοέλο το προτείνω.

[Teaser]

Αυτό τον καιρό διαβάζω το << Ο Νικητής είναι μόνος>> του Πάουλο Κοέλο το προτείνω.

Για πες εντυπώσεις.

[afentiko7]

Για πες εντυπώσεις.

 

Moυ χε κάνει μια γκόμενα δώρο τον αλχημιστή και μίλαγε για ένα παιδάκι που ταξίδευε, πήγαινε σε μια πηγή κλπ (δε σε κρατούσε σε ένταση)... Της το επέστρεψα όταν χωρίσαμε. Διανοοουμενίστικα φληναφήματα για μένα αποτελούν τα βιβλία του.

[afentiko7]

Ευχαριστώ ρε αφεντικέ, έχω διαβάσει τον αλχημιστή αλλά ήμουν μικρό και δεν θυμάμαι πολλά πράγματα, άσε που τότε μου άρεζαν και τα φληναφήματα!

 

Καλά ρε, αυτή βιβλίο βρήκε να σου κάνει δώρο? Και μάλιστα τόσο φτηνό?:-D:-D

 

Ο χάρι πότερ σε περισσότερη αγωνία με κρατούσε. ο αλχημιστής δεν είχε ούτε αρχή ούτε τέλος. Εγώ νομίζω ότι αυτός κάπνιζε τπτ και στη συνέχεια έγραφε. Δεν καταλάβαινα γρι.

[livewire]

Δεν ξέρω κατά πόσο δένει αυτός που θα γράψω με τους άνωθεν συγγραφείς,αλλά τον Κουντζ,τον έχεις στην ίδια ομάδα ?

Βρίσκω τα βιβλία του πολύ αρρωστημένα ψυχοπαθή μυστηριώδη.

 

 

Intensity.

Πολύ άμεση και έξυπνη αφήγηση, σε βάζει σε mode θύτη και θύματος εναλλάξ, χωρίς να είναι ξεκάθαρο ποιος είναι τι από τα δύο ή καλύτερα τί πιο πολύ από τα δύο, μου χα χα χα.

Να διαβαστεί.

[afentiko7]

Παρακολουθούμε μια συγκινητική σκηνή δασκάλου-μαθητή. Παρακαλώ, μην ενοχλείτε.

 

Ρε συ είχε τρελλούς συνειρμούς. Ιπτάμενα χαλιά, πλανήτες, το μαυράκι παιδάκι που κάτι είδε στην κρυστάλλινη σφαίρα, μετά πήγε στην έρημο. Πλήρης ασυνέχεια. Αυτά τα βιβλία τα διαβάζουν οι κενοί θολοκουλτυριαραίοι. Ενω δεν καταλαβαίνουν τι λέει (όχι γιατί είναι βλάκες, αλλά και γιατί ο συγγραφέας τα 'χει χαμένα), μετά το επαινούν για να διαφέρουν από τη μάζα. Κόμπλεξ. Ασε που η συγκεκριμένη δε θεωρούσε τα κόμιξ έργο τέχνης. Και ξέρεις ποιος ήταν ο αγαπημένος της σκηνοθέτης?