Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Είχε αναφέρει κάποιος παλαιότερα το The Strain Trilogy του Del Toro, αν θυμάμαι καλά. Μου κόλλησε να την διαβάσω όταν τελειώσω την τριλογία που διαβάζω τώρα. Αξίζει πολύ έτσι? Ή λάθος θυμάμαι?

  • Απαντ. 6,8k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Δημοσ.

Αυτός ο Μαύρος Πύργος... είπαμε ρε βασιλιά, έχεις φαντασία, έχεις τρελή φαντασία αλλά αυτό είναι εξωφρενική φαντασία.

 

Έχει και πολλούς διαλόγους που είναι το αδύνατο του σημείο. Όταν αρχίζει η δράση το βιβλίο διαβάζεται μόνο του αλλά σαν ξεκινησουν να συζητάνε, με πιάνει απελπισία.

 

Τελειώνω το 3 και μάλλον εκεί τελειώνει η σειρά για μένα. 

Δημοσ.

Αυτός ο Μαύρος Πύργος... είπαμε ρε βασιλιά, έχεις φαντασία, έχεις τρελή φαντασία αλλά αυτό είναι εξωφρενική φαντασία.

 

Έχει και πολλούς διαλόγους που είναι το αδύνατο του σημείο. Όταν αρχίζει η δράση το βιβλίο διαβάζεται μόνο του αλλά σαν ξεκινησουν να συζητάνε, με πιάνει απελπισία.

 

Τελειώνω το 3 και μάλλον εκεί τελειώνει η σειρά για μένα.

 

Διάβασε το graphic novel και εσύ...

Δημοσ.

Για διάλλειμα από τα συνηθισμένα, διάβασα το "Διογένης ο κυνικός" του Διογένη Λαέρτιου. Το βιβλίο δεν δίνει πολλά βιογραφικά στοιχεία για τον φιλόσοφο (δεν υπάρχουν και πολλά, άλλωστε), αλλά επικεντρώνεται στα αποφθεύγματά του τα οποία προήλθαν από την - όποια - επαφή είχε με τους συνανθρώπους του.

Είναι μικρό σε όγκο και μέγεθος, 96 σελίδες με διαστάσεις 21εκ*14,8εκ (Α%), διαβάζεται εύκολα και προσφέρει πολλά. Συστήνεται ανεπιφύλακτα.

Σειρά πήρε το "Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας" του Νίκου Δήμου. Μου το συνέστησαν ως ένα βιβλίο το οποίο αν και γράφτηκε τη δεκαετία του 1970, στις μέρες μας είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.

Δημοσ.

Joyland, το καινούργιο του Stephen King. Πρέπει να είναι από τα μικρότερα μυθιστορήματα που έχει γράψει, αν όχι το μικρότερο ("καθαρές" 270 σελίδες).

 

Μου άρεσαν: Το δεύτερο μισό (οι σελίδες γυρνούσαν από μόνες τους), το setting, ο τρόπος γραφής.

 

Δεν μου άρεσαν: Το πρώτο μισό που ήταν μια μεγάλη, αχρείαστη εισαγωγή με μικρό ενδιαφέρον και καμία εξέλιξη στην ιστορία, η δύσκολη γλώσσα που ήταν γεμάτη με ιδιωματισμούς, η έλλειψη κάποιου συγκεκριμένου σεναρίου, η τιμή του.

  • Like 1
Δημοσ.

Τελικά δεν ξεκίνησα το The Strain αφού δεν σας είδα πολύ ενθουσιασμένους. :P (Μπορεί να το διαβάσω αργότερα) Άρχισα όμως το Horns του Joe Hill (γιος του Stephen King) γιατί είδα ότι βγαίνει σε ταινία και είπα να το διαβάσω πρώτα. Είμαι ακόμη στην αρχή βέβαια αλλά μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον ήδη. Θα σας πω εντυπώσεις όταν το τελειώσω. :)

Δημοσ.

 Άρχισα όμως το Horns του Joe Hill (γιος του Stephen King) γιατί είδα ότι βγαίνει σε ταινία και είπα να το διαβάσω πρώτα. Είμαι ακόμη στην αρχή βέβαια αλλά μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον ήδη. Θα σας πω εντυπώσεις όταν το τελειώσω. :)

Διάβασα ότι θα πρωταγωνιστεί και η Juno Temple 4xvim2p.gif

kate, πες κάποια στιγμή τι λέει το βιβλίο.

Δημοσ.

Μόλις τελείωσα το Λόγια φτερά του Χ.Χωμενίδη. Δεν ξέρω αν έχει αναφερθεί, αλλά το συστήνω ανεπιφύλακτα. Το θέμα είναι η ζωή του παππού του Ομήρου που την διηγήται στον νεαρό, ακόμα, αοιδό. Αυτό όμως που με κέντρισε είναι η γλώσσα του έργου, η οποία είναι καθημερινή περιέχοντας ωστόσο αρκετές βωμολοχίες. Όποιος έχει ξαναδιαβάσει βιβλίο του Χωμενίδη θα καταλάβει.

 

Θα ήθελα να μου προτείνετε κάποιο ιστορικό μυθιστόρημα έλληνα, αν είναι δυνατόν, συγγραφέα για να περνάει το καλοκαίρι πιο εύκολα!

 

ΥΓ: 1ο ποστ, οπότε καλώς σας βρήκα!!

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...