Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; (2)

[armin]

Training Day (2001)

 

Μια κλασσικη του ειδους της.Ο Ντενζελ ηταν αριστουργηματικος,στον Χοκ θα επρεπε να εδιναν λιγο ελευθερια οσον αφορα την ερμηνεια του.Γρηγορη ταινια,πολυπλοκοι χαρακτηρες,με εξαιρετικη ιστορια,η οποια δεν μας δινεται στο πιατο,φανταστικοι διαλογοι,σκηνες δρασεις πολυ ικανοποιητικες.

Το μονο μου θεμα με την ταινια,ειναι οτι ηθελα λιγο πιο βαθος απο τους χαρακτηρες προς το τελος της ταινιας και επισης θα ηθελα η ιστορια να εκλεινε καλυτερα ολες τις ανοικτες ασαφειες της ταινιας.Εξαιρετικη σκηνη του Ντενζελ προς το τελος,αλλα δεν μου αφησε καποια τεραστια εντυπωση ισως επειδη την εχω δει καμποσες φορες και στην τηλεοραση.

8/10

 

Take Shelter (2011)

 

Φανταστικη ταινια.Συνηθως απεχθανομαι τις ψυχολογικες ταινιες που παιζουν με τον πρωταγωνιστη,αλλα και με εμας παραλληλα.Η ταινια αυτη ομως ειχε σαφη ελεγχο προς την τρελα της ιστοριας,και ποτε δεν πηγε παραπερα αποσο θα επρεπε,λαθος που κανει η πλειοψηφια των ταινιων του ειδους.

Ο Σανον ηταν εξαιρετικος,ειναι προφανως φτιαγμενος γιαυτο το ειδος χαρακτηρα και πολυ καλα κανει και το επιλεγει συχνα.Βεβαια δεν ειναι οπως ο Ντικαπριο που οταν επιλεγει εναν ψυχικα διαταραγμενο χαρακτηρα,προσπαθει με καθε μυ του προσωπου του να δειξει ποσο διαταραγμενος ειναι.Ο Σανον παιζει τον ρολο του με εξαιρετικη λεπτοτητα και επιδεξιοτητα,πραγμα που συμβαινει για το μεγαλυτερο κομματι της ταινιας.

Μου αρεσουν πολυ οι αργες ταινιες,και ειδικα αυτες που το κανουν καλα βλ ολο τον καταλογο του Κουμπρικ σχεδον.

Η ταινια αυτη δεν με εκανε να βαρεθω ουτε για ενα λεπτο,οπως ακουσα απο καποιους να λενε.

Το μονο προβλημα για εμενα ηταν το τελος της ταινιας,και το μηνυμα που προσπαθησε τελικα να περασει.Μου φανηκε λιγο επιφανειακο και ευνοητο εξαρχης.

Να προσθεσω η Chastein,φανταστικη στον ρολο της ως παθητικη θεατης της παρανοιας του αντρα της.Την χρονια εκεινη εκανε χαμο η κοπελα.

 

8,5/10

[Επισκέπτης]

Dunkirk

 

Δυστυχώς πρέπει να ξεκινήσω με κάτι που μου ξίνισε, καθώς ίσως μπορέσω έτσι να φανώ και χρήσιμος σε κάποιον (άλλωστε η γνώμη μου ελάχιστη σημασία έχει, τόσος κόσμος έχει γράψει τα θετικά της ταινίας, δε είναι λες και όλοι περιμένουν τι θα πω εγώ). Εγώ εύχομαι πραγματικά κάποιος να μου είχε πει τα παρακάτω:

 

Η ταινία έχει έναν ιδιόμορφο (για κάποιον σκηνοθέτη που δεν είναι ο Νόλαν) τρόπο  να λέει την ιστορία. Υπάρχει αρκετά καλός λόγος που υπάρχει αυτό το τρικ, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην μας το εξηγήσει ξεκάθαρα ο σκηνοθέτης. Ίσως σε κάποιους αρέσει να προσπαθούν να λύσουν το παζλ και να καταλάβουν τι γίνεται, και σε κάποια είδη ταινιών συμφωνώ ότι έχει σημασία και είναι διασκεδαστικό, αλλά στη συγκεκριμένη ταινία δεν προσθέτει πραγματικά τίποτα. Όταν τελείωσε και ξεδιάλυνα τις απορίες μου, ήμουν ενθουσιασμένος με την ταινία και πολύ εκνευρισμένος που δεν μπόρεσα να την παρακολουθήσω με την άνεσή μου την πρώτη φορά, απλά και μόνο γιατί δεν ήταν ξεκάθαρη μια λεπτομέρεια. Δηλαδή τη δεύτερη φορά είναι ολοφάνερο τι γίνεται και σίγουρα θα περνούσα καλύτερα αν την έβλεπα ξανά, αλλά δυστυχώς δεν πρόκειται, επειδή είναι ταινία για σινεμά και IMAX και δεν πρόκειται ούτε να δώσω άλλα 10€, αλλά ούτε και να την δω σε μικρή οθόνη.

 

Και κυριολεκτικά δεν υπήρχε κανένας λόγος! Δεν είναι λες και τη δεύτερη φορά που βλέπεις την ταινία αποκτάς κάποια καινούργια οπτική. Απλά σου χαλάει την πρώτη (και μοναδική στη συγκεκριμένη περίπτωση) φορά! Και όλα θα λυνόντουσαν αν πολύ απλά κάποιος εξηγούσε λίγο πιο ξεκάθαρα το παρακάτω κείμενο που εμφανίζεται στις οθόνες στην αρχή-αρχή της ταινίας (δεν πρόκειται για twist/spoiler, αλλά μην το δείτε, αν σας αρέσει να προσπαθείτε να καταλαβαίνεται τι γίνεται στις ταινίες και να αποκρυπτογραφείτε ασαφή κειμενάκια, ακόμη και αν αυτό δεν έχει σχέση με την πλοκή):

 

 

 

Γράφει λοιπόν στην αρχή:

 

1. The Mole - One week

2. The Sea - One day

3. The Air - One hour

 

Αρχικά το "The Mole", σημαίνει "ο μόλος" και όχι "ο σπιούνος/χαφιές", που είναι πολύ λογικό να σκεφτείς, ιδιαίτερα σε πολεμική ταινία (είναι και το πρώτο που βλέπεις από τα τρία, οπότε όταν δεις τα άλλα δύο είναι λίγο αργά να το αλλάξεις, άσε που εκείνη την ώρα, εμ... βλέπεις την ταινία). Αλλά το σημαντικότερο είναι αυτό που λέει δίπλα: στην ταινία βλέπουμε 3 διαφορετικές παράλληλες ιστορίες, που όμως έχουν διαφορετική χρονική διάρκεια (μια εβδομάδα, μια μέρα και μια ώρα αντίστοιχα), οπότε τα γεγονότα που βλέπουμε δε συμβαίνουν ταυτόχρονα (ή το ένα πίσω από το άλλο), αλλά πηγαίνουμε μπρος-πίσω στο χρόνο.

 

Αυτό είναι όλο. Αλλά είναι πολύ απλό να μην το πάρεις χαμπάρι την πρώτη φορά που το βλέπεις και να προσπαθείς για 30-40 λεπτά να καταλάβεις τι βλέπεις. Άκουσα από πολλούς ότι το έπαθαν.

 

 

 

Για 2-3 λέξεις παίδεμα, δηλαδή, και πολύ δήθεν το βρήκα να πω την αλήθεια. Όχι την σκηνοθεσία (αυτό ήταν γαμάτο), αλλά το ότι δεν μας το εξηγούν σαφέστατα.

 

Τέλος πάντων, ίσως έσωσα κάποιον που είναι σαν εμένα. Ελπίζω να μην χάλασα τίποτα σε κάποιον άλλον (πραγματικά, δεν το νομίζω).

 

Πολλά τα θετικά της ταινίας τώρα: είναι υπερθέαμα. Αξίζει να τη δεις σε μεγάλη οθόνη και αξίζει να τη δεις σε IMAX, αν υπάρχει η δυνατότητα. Είναι πολύ immersive ( υπάρχει αντίστοιχη ελληνική λέξη; ) εμπειρία. Μου άρεσε που οι σκηνές αποπνέουν ρεαλισμό και όχι "χολιγουντιλίκι", ιδιαίτερα οι σκηνές μάχης (και ακόμη πιο ιδιαίτερα, οι αερομαχίες), αλλά και οι (λίγες, όπως πρέπει) συζητήσεις που γίνονται. Αυτό που λέγανε οι περισσότεροι για τη διάσωση του στρατιώτη Ράιαν, ότι δηλαδή στις σκηνές μάχης νιώθεις ότι είναι όλα αληθινά και είσαι εκεί κτλ, εγώ προσωπικά δεν το είχα νιώσει. Δεν μπορώ, βέβαια, να ξέρω πως είναι τέτοιες καταστάσεις, αλλά δε μου φάνηκαν ρεαλιστικές. Μου φάνηκαν κινηματογραφικές. Ε, στο Dunkirk ένιωσα πολύ περισσότερο ότι "έτσι πρέπει να είναι". Και πάλι, βέβαια, δεν μπορώ να ξέρω (όπως και οι περισσότεροι από εμάς), αλλά ένιωθα συνεχώς ότι έβλεπα αναπαράσταση ή ντοκιμαντέρ. Για μένα το Dunkirk ήταν η ταινία που περίμενα να δω, όταν άκουγα τις κριτικές για το Saving Private Ryan.

 

Μου άρεσε πολύ που δεν αντιμετωπίζει τον πόλεμο ως κατάσταση "καλών" και "κακών". Αποφεύγει μάλιστα συστηματικά να αναφέρει ή να δείξει τους εχθρούς (ΟΚ, όλοι ξέρουμε ότι είναι οι Γερμανοί, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει σημασία) και επικεντρώνεται στο γεγονός που συμβαίνει, χωρίς να κάνει πολιτικά σχόλια. Σπάνιο και ευχάριστο, γιατί πραγματικά έχω κουραστεί με τα παραμυθάκια των καλών και των κακών. Επίσης, εξαιτίας αυτού, η ταινία μπορεί να πάρει συμβολικές διαστάσεις που ξεφεύγουν από τον πόλεμο και μπορούν να εφαρμοστούν σε άλλες καταστάσεις.

 

Σχεδόν όλη η ταινία έχει ένταση που κλιμακώνεται συνεχώς (και με τη βοήθεια της μουσικής). Μου θύμισε το Dark Knight. Από την πρώτη σκηνή, είσαι μέσα, και δε σταματάει μέχρι το τέλος! Μόνο τον Νόλαν ξέρω να μπορεί να το κάνει αυτό. Α, και το Mad Max: Fury Road που είδα πρόσφατα!

 

Αυτά χοντρικά. Έχει κι άλλα πολλά καλά, αλλά πρέπει να αρχίσω να μιλάω πιο συγκεκριμένα και δεν πρέπει.

[Heybro]

The Magnificent Seven[2016]

 

 

http://www.imdb.com/title/tt2404435/?ref_=nv_sr_1

 

Αρκετα κλισεδιαρικη με καλους ηθοποιους και τιμιο τελος. Μεχρι να ερθει το τελευταιο μισαωρο ομως η βαρεμαρα ειναι δεδομενη. 5/10

 

American Sniper

 

 

http://www.imdb.com/title/tt2179136/?ref_=nv_sr_1

 

Αληθινη ιστορια ενος αμερικανου στρατιωτη και πως επηρεασε ολος ο πολεμος τη ζωη του. Τιμια χωρις υπερβολες που δειχνουν πως ειναι τα πραγματα στη μεση Ανατολη. 7/10

 

 

Disturbia

 

 

http://www.imdb.com/title/tt0486822/?ref_=nv_sr_1

 

Nεανικο θριλερακι στα προτυπα του εξαιρετικου Rear Window. Προφανως δεν το φτανει αλλα στεκεται αρκετα καλα. Απο τοτε φαινοταν ο Shia LaBeouf οτι θα γινει ενας καλος ηθοποιος. 7.5/10

[ΜΙχαλιεςς]

Η δεύτερη πνοή/

Le Deuxieme Souffle (1966)

 

Ο περιβόητος κακοποιός Gu (lino ventura) μολις εχει αποδρασει απο τις φυλακες και αποφασιζει να συναντησει τους δικους του για να του προσφερουν καταφυγιο.Οπως ειναι λογικο,ολοκληρη η αστυνομικη δυναμη της περιοχης ψαχνει τα ιχνη του (εξαιρετικος στον ρολο του επιθεωρητή ο Paul Meurisse).Ο Gu δεν θα αργήσει να καταλαβει οτι η χωρα δεν τον σηκώνει και με την βοηθεια των δικων του απιφασιζει να οργανωσει ενα σχεδιο αποδρασης απο την χώρα..Οσο προετοιμάζεται για την διαφυγή του σε αλλη χωρα δεν θα πει οχι σε μια τελευταια δουλεια που του παρουσιάζεται,στην προσπαθεια να λυσει το οικονομικό του αδιεξοδο.

 

Αλλη μια δυνατη ταινια δρασης με κλεφτες και αστυνόμους απο την Γαλλια...8/10

Για τις ταινιες του Jean-Pierre Melville δεν εχω να πω πολλα,απλα εξαιρετικές!!

[adi32]

http://www.imdb.com/videoplayer/vi1908062489?playlistId=tt3344680&ref_=tt_ov_vi

 

Boyka: Undisputed (2016)

https://www.youtube.com/watch?v=iuKd37h86Xo

Μιλαμε για πολυ ξυλο 

Ιδανικο να περασει ευχαριστα η ωρα χωρις προβληματισμους

7/10

[KilliK]

α βγηκε το 4; noice.

[*nenya*]

Ειδα επιτελους το Dr. Strange.

 

Ως υπερθεαμα εφε και χρωματων θα το χαρακτηριζα διοτι η πλοκη δεν ειναι το φορτε του (πρωταγωνιστης που στην αρχη παθαινει κατι πολυ κακο, τον σώζουν, ανακαλυπτει δυνάμεις, πολεμα τον super κακο, κλασσικο δλδ σεναριο για superhero movies).

Ομως παρολο που η πλοκη ηταν αναμενομενη, απολαυσα αρκετα το Dr. Strange και λογω τον πανεμορφων εφε (ηταν σαν ενας δρακος που εχει πιει μπαφους και βλεπει το Inception with a twist) αλλα κυριως λογω του προσεγμενου και δεμενου cast. Ολοι ενας κι ενας, απολυτα ταιριαστοι με το συμπαν στο οποιο ζουσαν.

 

Με χαλασε το οτι

αν και n00b, ο αγαπητος μας Strange καταφερνει να νικησει τον κακο στο τελος ενω η Ancient ουτε τον minion του κακου δεν μπορουσε να ξεκανει, οπως είδαμε και στην αρχη του εργου

.

 

Overall, ευχαριστη ταινια δρασης-μαγειας-φαντασιας, δεν βαρεθηκα ουτε λεπτο και ας φαινόταν απ'την αρχη το πως θα εξελιχθεί η πλοκη.

7/10

[LongTom]

Ειδα επιτελους το Dr. Strange.

 

Ως υπερθεαμα εφε και χρωματων θα το χαρακτηριζα διοτι η πλοκη δεν ειναι το φορτε του (πρωταγωνιστης που στην αρχη παθαινει κατι πολυ κακο, τον σώζουν, ανακαλυπτει δυνάμεις, πολεμα τον super κακο, κλασσικο δλδ σεναριο για superhero movies).

Ομως παρολο που η πλοκη ηταν αναμενομενη, απολαυσα αρκετα το Dr. Strange και λογω τον πανεμορφων εφε (ηταν σαν ενας δρακος που εχει πιει μπαφους και βλεπει το Inception with a twist) αλλα κυριως λογω του προσεγμενου και δεμενου cast. Ολοι ενας κι ενας, απολυτα ταιριαστοι με το συμπαν στο οποιο ζουσαν.

 

Με χαλασε το οτι

αν και n00b, ο αγαπητος μας Strange καταφερνει να νικησει τον κακο στο τελος ενω η Ancient ουτε τον minion του κακου δεν μπορουσε να ξεκανει, οπως είδαμε και στην αρχη του εργου

.

 

Overall, ευχαριστη ταινια δρασης-μαγειας-φαντασιας, δεν βαρεθηκα ουτε λεπτο και ας φαινόταν απ'την αρχη το πως θα εξελιχθεί η πλοκη.

7/10

Πίστεψε με σε ΙΜΑΧ ήταν απλά εκπληκτικό. Τα εφέ της τελευταίας μάχης και το ψυχεδελικού ταξιδιού ήταν κάτι το απίστευτο.

Οι περισσότεροι στην αίθουσα δεν νομίζω να πρόσεξαν πολύ την πλοκή.

[Επισκέπτης]

The Spectacular Now

 

Πολύ μεγάλη έκπληξη! Για τα πρώτα 30-45 λεπτά, θεωρούσα ότι έβλεπα μια πολύ συγκεκριμένη ιστορία και πίστευα ότι καταλάβαινα και ακριβώς που θα πάει. Κάπου σκέφτηκα και λίγο να την τρέξω, επειδή δεν είχα και τεράστια όρεξη σήμερα. Να ξεκαθαρίσω βέβαια, ότι ποτέ δεν είχα την αίσθηση ότι ήταν μέτρια. Ήταν καλοφτιαγμένη, εντυπωσιακά ρεαλιστική ταινία (με έκανε να αισθάνομαι και άβολα ώρες ώρες) για εφηβικές σχέσεις Αλλά αν η αρχή μου φάνηκε μια χαρά, το δεύτερο μισό μου φάνηκε απλά καταπληκτικό και έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αξία στο πρώτο μισό! Ξεδιπλώνονται σιγά σιγά όλα τα επίπεδα και η ταινία αρχίζει να μιλάει για όλο και σπουδαιότερα πράγματα. Και το κάνει με καταπληκτικό και πειστικό τρόπο.

 

ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ η πρωταγωνίστρια! Πάρα πολύ καλός και ο συμπρωταγωνιστής, ιδιαίτερα όσο προχωρούσε η ταινία.

 

Καθόλου τυχαία, είναι από τους σεναριογράφους του (500) Days of Summer, άλλη μια ταινία που πιστεύεις ότι είναι συμβατική και καταλήγει να είναι κάτι διαφορετικό (αν και το The Spectacular Now πιστεύω ότι θα μου αφήσει πολύ μεγαλύτερο "impact").

 

ΥΓ. Όσον αφορά τη συζήτηση που είχαμε κάποτε, για το κατά πόσο πρέπει να δει κανείς όλη την ταινία για να καταλάβει την αξία της ή αρκούν τα πρώτα 15 ή 30 λεπτά, να ένα εξαιρετικό παράδειγμα.

 

Για όσους έχουν δει την ταινία, spoilers:

 

 

 

Βρήκα εξαιρετικό τον τρόπο που η ταινία "αντέστρεψε" τους ρόλους που (πιστεύει το αγόρι ότι) έχουν στο ζευγάρι οι δύο πρωταγωνιστές. Αυτός νομίζει ότι θα πάρει τον ρόλο του ήρωα και η δουλειά του είναι να σώσει αυτή την κοπέλα, με το να την πείσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να την αγαπήσουν. Στο τέλος αποδεικνύεται ότι αυτός ήταν που έπρεπε να σωθεί, και μάλιστα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο! Αυτή προσπαθεί απεγνωσμένα να τον πείσει ότι αξίζει να αγαπηθεί.

 

Η σκηνή όπου την χτυπάει το αυτοκίνητο... Θεέ μου... Ένιωθα μεν άβολα όταν έκαναν τη συζήτηση στο αυτοκίνητο, αλλά δεν ήμουν σε καμία περίπτωση κοντά στο να κλάψω. Με το που συνέβη, έβγαλα ασυναίσθητα μια κραυγή και άρχισαν να τρέχουν τα δάκρυα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Δε νομίζω ότι μου έχει ξανασυμβεί στη ζωή μου να αρχίσω να κλαίω τόσο γρήγορα. Ήταν λες και μου ανακοίνωσε κάποιος έναν θάνατο. Και μόνο για αυτή τη στιγμή, δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν την ταινία.

 

 

[Ahigh_forvalue]

get out 

 

creepy οσο λιγες ,με καποιες αναφορες στο ρατσισμο χωρις αυτο ομως να προσδιδει κατευθειαν το χαρακτηρισμο "αντιρατσιστικη" ή "ρατσιστικη" ή να ειναι αυτοσκοπος της ταινιας αυτος, ο κυριως σκοπος της ταινιας ειναι να ειναι creepy και το πετυχαινει απολυτα.

απλα πολλες φορες η συμπεριφορα των ανθρωπων πανω σε φυλετικα θεματα ειναι creepy και αστεια απο μονη της και γιαυτο ταιριαζει και στην ταινια..

 

απο τις καλυτερες του ειδους

 

9/10

 

john wick

 

το ειδα γτ απλα ολοι λενε οτι το δευτερο ειναι καλυτερο και επειδη ειναι σπανιο φαινομενο στις ταινιες ηθελα να δω το δευτερο,

η δευτερη πρεπει να ειναι 10 φορες καλυτερη για να θεωρηθει καλη ταινια αυτο το φλατ πραγμα,

ειναι ταινια εκδικησης και αν δεν σε βαλει σε αυτο το mode γινεται πολυ βαρετη οπως και εγινε,αφηστε στους ιαπωνες να κανουν τετοιες ταινιες καλυτερα που ξερουν.οι σκηνες ξυλου ηταν οκ και εβγαζε μια γκουρμεδια σαν ταινια(το ξενοδοχειο ηταν ωραια φαση) αλλα δεν αρκει.

 

4/10

[fylatos]

Killing season. Βλέπω βαθμολογία 11/100 στο rotten λέω τι φλομπα θα δω στο σταρ πάλι.

 

Δε ξέρω γιατί τη βαθμολόγησαν έτσι. Στο είδος της 8/10 γενικά 7/10.

 

Είχε μια δόση υπερβολής αλλά δεν ήταν κακή ταινία. Απλά θα πρέπει να ξεπεράσετε το μούσι και την προφορά του Τραβόλτα.

[KilliK]

ειναι ταινια εκδικησης και αν δεν σε βαλει σε αυτο το mode γινεται πολυ βαρετη οπως και εγινε,αφηστε στους ιαπωνες να κανουν τετοιες ταινιες καλυτερα που ξερουν.οι σκηνες ξυλου ηταν οκ και εβγαζε μια γκουρμεδια σαν ταινια(το ξενοδοχειο ηταν ωραια φαση) αλλα δεν αρκει.

 

 

 

οι κορεατες θελεις να πεις...

[Cro-Magnon]

 

The Magnificent Seven[2016]

 

 

http://www.imdb.com/title/tt2404435/?ref_=nv_sr_1

 

Αρκετα κλισεδιαρικη με καλους ηθοποιους και τιμιο τελος. Μεχρι να ερθει το τελευταιο μισαωρο ομως η βαρεμαρα ειναι δεδομενη. 5/10

 

 

American Sniper

 

 

http://www.imdb.com/title/tt2179136/?ref_=nv_sr_1

 

Αληθινη ιστορια ενος αμερικανου στρατιωτη και πως επηρεασε ολος ο πολεμος τη ζωη του. Τιμια χωρις υπερβολες που δειχνουν πως ειναι τα πραγματα στη μεση Ανατολη. 7/10

 

 

 

Disturbia

 

 

http://www.imdb.com/title/tt0486822/?ref_=nv_sr_1

 

Nεανικο θριλερακι στα προτυπα του εξαιρετικου Rear Window. Προφανως δεν το φτανει αλλα στεκεται αρκετα καλα. Απο τοτε φαινοταν ο Shia LaBeouf οτι θα γινει ενας καλος ηθοποιος. 7.5/10

 

 

Θεωρώ ότι το American Sniper ένα κακόγουστο αστείο του Clint....

O συγκεκριμένος σκηνοθέτης/ ηθοποιός, έχει δώσει εργα διαμάντια όπως το Unforgiven, αλλά και ακροδεξιά σκουπίδια τύπου Κάλλαχαν.

Το American Sniper, είναι η πατριωτική προβιά που φοράει ο δολοφονικός ιμπεριαλισμός του Μπους που κατέσφαξε το Ιρακ για τα  πετρέλαια και τα κέρδη των αμερικανικών πολυεθνικών.

Σαν έργο, είναι τουλάχιστον μετριότητα με τη χειρότερη ερμηνεία τον Μπράντλεΐ Κούπερ που έχω δει μέχρι τώρα.

[Ahigh_forvalue]

 

 

οι κορεατες θελεις να πεις...

 

ναι επεσα στη κλασσικη παγιδα,και εγραφα και για ρατσισμο στην προηγουμενη ταινια..

[Cro-Magnon]

The Spectacular Now

 

Πολύ μεγάλη έκπληξη! Για τα πρώτα 30-45 λεπτά, θεωρούσα ότι έβλεπα μια πολύ συγκεκριμένη ιστορία και πίστευα ότι καταλάβαινα και ακριβώς που θα πάει. Κάπου σκέφτηκα και λίγο να την τρέξω, επειδή δεν είχα και τεράστια όρεξη σήμερα. Να ξεκαθαρίσω βέβαια, ότι ποτέ δεν είχα την αίσθηση ότι ήταν μέτρια. Ήταν καλοφτιαγμένη, εντυπωσιακά ρεαλιστική ταινία (με έκανε να αισθάνομαι και άβολα ώρες ώρες) για εφηβικές σχέσεις Αλλά αν η αρχή μου φάνηκε μια χαρά, το δεύτερο μισό μου φάνηκε απλά καταπληκτικό και έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αξία στο πρώτο μισό! Ξεδιπλώνονται σιγά σιγά όλα τα επίπεδα και η ταινία αρχίζει να μιλάει για όλο και σπουδαιότερα πράγματα. Και το κάνει με καταπληκτικό και πειστικό τρόπο.

 

ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ η πρωταγωνίστρια! Πάρα πολύ καλός και ο συμπρωταγωνιστής, ιδιαίτερα όσο προχωρούσε η ταινία.

 

Καθόλου τυχαία, είναι από τους σεναριογράφους του (500) Days of Summer, άλλη μια ταινία που πιστεύεις ότι είναι συμβατική και καταλήγει να είναι κάτι διαφορετικό (αν και το The Spectacular Now πιστεύω ότι θα μου αφήσει πολύ μεγαλύτερο "impact").

 

ΥΓ. Όσον αφορά τη συζήτηση που είχαμε κάποτε, για το κατά πόσο πρέπει να δει κανείς όλη την ταινία για να καταλάβει την αξία της ή αρκούν τα πρώτα 15 ή 30 λεπτά, να ένα εξαιρετικό παράδειγμα.

 

Για όσους έχουν δει την ταινία, spoilers:

 

 

 

Βρήκα εξαιρετικό τον τρόπο που η ταινία "αντέστρεψε" τους ρόλους που (πιστεύει το αγόρι ότι) έχουν στο ζευγάρι οι δύο πρωταγωνιστές. Αυτός νομίζει ότι θα πάρει τον ρόλο του ήρωα και η δουλειά του είναι να σώσει αυτή την κοπέλα, με το να την πείσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να την αγαπήσουν. Στο τέλος αποδεικνύεται ότι αυτός ήταν που έπρεπε να σωθεί, και μάλιστα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο! Αυτή προσπαθεί απεγνωσμένα να τον πείσει ότι αξίζει να αγαπηθεί.

 

Η σκηνή όπου την χτυπάει το αυτοκίνητο... Θεέ μου... Ένιωθα μεν άβολα όταν έκαναν τη συζήτηση στο αυτοκίνητο, αλλά δεν ήμουν σε καμία περίπτωση κοντά στο να κλάψω. Με το που συνέβη, έβγαλα ασυναίσθητα μια κραυγή και άρχισαν να τρέχουν τα δάκρυα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Δε νομίζω ότι μου έχει ξανασυμβεί στη ζωή μου να αρχίσω να κλαίω τόσο γρήγορα. Ήταν λες και μου ανακοίνωσε κάποιος έναν θάνατο. Και μόνο για αυτή τη στιγμή, δε θα την ξεχάσω ποτέ αυτήν την ταινία.

 

 

 

Το The Spectacular Now είναι κλάσεις κατώτερο από το 500 days of Summer.

Βρήκα τον πρωταγωνιστή πολύ λιγο για το ρόλο και το κορίτσι του λίγο ξύλινο στην ερμηνεία της. Επίσης βρήκα πολύ φτηνό τον τρόπο που ο σκηνοθέτης προσπάθησε να εκμαιεύσει συγκίνηση στο τέλος, με αυτό που είπες στο σπόιλερ.

 

Άλλη μια ταινία, εξαιρετική θα έλεγα, για τις σχέσεις σε αυτές τις ηλικίες είναι το:

 

The eternal sunshine of the spotless mind  8/10

 

Ένας πολύ καλός Tζιμ Κάρεΐ και μια μια πειστικότατη Κέιτ Γουίνσλετ, ερωτεύονται και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το χωρισμό με ανορθόδοξους τρόπους.

Όλα είναι μια ιδέα τελικά και απλά το πως διαχειρίζεσαι αυτήν την ιδέα κάνει την διαφορά.