ψαχνω φύλακα σκύλο τι μου ταιριάζει;

[linkin]

Καλα τα sarplanicac αλλα ας μην τον μπερδευουμε τον ανθρωπο. Αμα θελει μια αρκουδα στην αυλη ας παει στον αρκτουρο να ζητησει. Το θεμα ειναι να μπορει να το κουμανταρει κιολας.

......

 

Φιλε μου σορρυ κιολας αλλα ψιλοανουσιο αυτο που εγραψες.Τα sarplaninac ειναι ποιημενικοι και εχουν εντονο το αισθημα της υπακοης προς τους ιδιοκτητες τους. Οσο ευκολα λοιπον θα ''κουμανταρεις'' εναν γερμανικο ποιημενικο,τοσο ευκολα θα κουμανταρεις και το sarplaninac.Εκτος αν εννοεις διαφορετικα την λεξη ''κουμανταρεις'' και εχεις την ψευδαισθηση οτι θα μπορεις να ''κανεις καλα'' εναν 40 κιλων γερμανικο ποιημενο/ροτβαιλερ. Επειδη εχω προσωπικη εμπειρια με αυτα τα σκυλια(sarplaninac),ειναι απιστευτα υπακοα και καλοσυνατα και δεν εχουν καμια σχεση με αυτο που ''βγαζει'' το παρουσιαστικο τους.

 

Οσο για το αστειακι με τον αρκτουρο,να σου πω οτι σκυλος ειναι,οχι αρκουδα.Τωρα αμα δεν σου αρεσει εσενα προσωπικα η ρατσα ειναι αλλο θεμα.Και πως 1 στρεμα για να εχει το σκυλι να γυρναει ειναι οτι πρεπει.

[deesnider]

Οσο ευκολα λοιπον θα ''κουμανταρεις'' εναν γερμανικο ποιημενικο,τοσο ευκολα θα κουμανταρεις και το sarplaninac.Εκτος αν εννοεις διαφορετικα την λεξη ''κουμανταρεις'' και εχεις την ψευδαισθηση οτι θα μπορεις να ''κανεις καλα'' εναν 40 κιλων γερμανικο ποιημενο/ροτβαιλερ.

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τα γραφόμενά σου, αλλά δώσε ιδιαίτερη έμφαση στο «γενικές γραμμές»...

Έχοντας περάσει όλα - συμπεριλαμβανομένων και των τελευταίων 5 που βρίσκομαι εδώ και «συμβιώνω» μ' ένα καυκασιανό ποιμενικό - τα χρόνια της ζωής μου, δίπλα σε πολλά και πάντα ιδιαιτέρως μεγαλόσωμα σκυλιά, αποκόμισα το εξής: Σίγουρα το «αίσθημα υπακοής» και η ικανότητα να δέχεται εκπαίδευση, είναι πάρα πολύ σημαντικά, προκειμένου να καθιστούν εφικτό το «κουμαντάρισμα» ενός μεγαλόσωμου σκύλου, αλλά δεν είναι πάντα αρκετά.

 

Μεταξύ των «θηρίων» που πέρασαν από τη ζωή μου, υπήρξε για 13-14 χρόνια ένα St. Bernard, το οποίο είχε φτάσει τα ...130 κιλά! Ήταν όντως ιδιαίτερα καλός και υπάκουος και σχεδόν ποτέ δεν είχε ταλαιπωρήσει ούτε τον πατέρα μου, αλλά ούτε κι εμένα. Το θέμα είναι ότι ένα τέτοιο ...βουνό, δεν έχει συναίσθηση της τρομακτικής του δύναμης και, ακόμα και χωρίς να το θέλει, μπορεί να καταστεί ανεξέλεγκτο.

 

Είχα ένα φεγγάρι και γερμανικό ποιμενικό, αλλά και doberman. Ό,τι «μαλακία» και να τα βαρούσε στο κεφάλι κατά στιγμές, από την ώρα που τα κρατούσα με το λουρί τους, τα έκανα ό,τι ήθελα. Το «δικό» τους δεν περνούσε ποτέ. Αρκούσε ένα απότομο τράβηγμα και γίνονταν «παναγίες».

 

Κάνα δυο φορές όμως που αγρίεψε το St. Bernard, για να του αλλάξεις πορεία, έπρεπε να το τραβήξεις με ...αυτοκίνητο. Κρατώντας το από το λουρί του περιπάτου, δεν είχες καμιά ελπίδα (τον πατέρα μου κάποτε, τον πήγε «καλπάζοντας» βόλτα, τραβώντας τον από το λουρί που τον «κρατούσε», για 4,5 χιλιόμετρα, επειδή ένα μαλακισμένο αδέσποτο αποφάσισε να του τσαμπουκαλευτεί (του σκύλου, όχι του πατέρα μου...) και ο δικός μου αποφάσισε να το κυνηγήσει...

 

Με δυο λόγια - αν δεν παρανόησα αυτό που είπες, οπότε και ανακαλώ... - είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να χρειαστεί να «κάνεις καλά» το σκύλο των 40 κιλών, από το να πιστεύεις ότι έχεις ελπίδες απέναντι σε κάποιον των 100+, στην περίπτωση που λειτουργήσει ενστικτωδώς...

[linkin]

Φιλε μου δεν διαφωνω σε κατι απο αυτα που λες!Αλλα εδω μιλαμε για σκυλια και οχι για ....Αγιου Βερναρδου!Δεν παρανοησες αυτα που ειπα με την μονη διαφορα οτι αναφερθηκα σε σαρπλανινας των 60 κιλων και οχι σε αγιου βερναρδου των 120!Τα αγιου βερναρδου τα αγαπω πραγματικα αλλα ειναι πολυ...ιδιαιτερα σκυλια και γι αυτο δεν τα προτεινω σε καποιον οπως ο topic starter που φαινεται να μην εχει εμπειρια απο σκυλια.

 

Στο προηγουμενο ποστ μου,μιλησα για τα sarplaninac οπου ενα θηλυκο μπορει να φτασει τα 55-60 κιλα.Νομιζω πως η διαφορα των 10-15-20 κιλων σε σχεση με ενα rotweiler ή ενα γερμανικο ποιημενικο δεν ειναι τοσο μεγαλη ωστε να σε αποτρεψει να παρεις ενα τετοιο σκυλι.Ενα γερο τιναγμα με το λουρι προς τα πισω θελει και ερχεται στα ισα του.Μαλιστα ο topic starter ειναι και εργενης οποτε δεν παιζουν μικρα παιδια στο σπιτι που θα μπορουσε να τα χτυπησει κατα λαθος ο σκυλος.btw,τα sarplaninac μοιαζουν παρα πολυ με τα καυκασου τα οποια ειναι και αυτα υπεροχα σκυλια.

 

Εν κατακλειδι,πιστευω προσωπικα πως τα sarplaninac ειναι πολυ καλη περιπτωση για τον φιλο καθως ως ποιμενικα,εχουν τρομερο αισθημα υπακοης προς τον ιδιοκτητη και φυλαξης της περιοχης ευθυνης τους.Ειναι σιγουρα πιο ιδιαιτερα σκυλια απο τα γερμανικα ποιμενικα που γενικα ειναι πολυ ''ευκολα'' αλλα να σου πω την αληθεια καλο θα ηταν στην Ελλαδα να ξεκωλησουμε λιγο απο το τριπτυχο γερμανικο ποιημενο-λαμπραντορ-μποξερ.Υπαρχουν παρα πολλες καλες ρατσες σκυλιων με πολυ καλο χαρακτηρα για την χρηση που το θελει ο φιλος.

 

Και για να μην παρεξηγηθω,ολα αυτα τα λεω ως πρωην κατοχος γερμανικο ποιμενικου και νυν ελληνικου ποιημενικου και μποξερ.

 

btw,τι κανεις στην Γεωργια?

[deesnider]

Φιλε μου δεν διαφωνω σε κατι απο αυτα που λες!Αλλα εδω μιλαμε για σκυλια και οχι για ....Αγιου Βερναρδου!Δεν παρανοησες αυτα που ειπα με την μονη διαφορα οτι αναφερθηκα σε σαρπλανινας των 60 κιλων και οχι σε αγιου βερναρδου των 120!

 

Παρανόησα και μάλιστα πολύ! Δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν έφερα στο μυαλό μου το σε ποια ράτσα συγκεκριμένα αναφερόσουν και - εσφαλμένα προφανώς! - θεώρησα δεδομένο ότι μιλάμε για κάποιο ...γιγαντάκι! Τώρα όμως που είδα για τι «εκτοπίσματος» σκύλο μιλάς, προφανώς και ανακαλώ! Έχεις απόλυτο δίκιο: μια χαρά κουμαντάρεται...

 

btw,τι κανεις στην Γεωργια?

 

Τόσα πολλά, που θα βγω τελείως off topic, αν τα γράψω εδώ!...

[Timonkaipumpa]

Με δυο λόγια - αν δεν παρανόησα αυτό που είπες, οπότε και ανακαλώ... - είναι τελείως διαφορετικό πράγμα το να χρειαστεί να «κάνεις καλά» το σκύλο των 40 κιλών, από το να πιστεύεις ότι έχεις ελπίδες απέναντι σε κάποιον των 100+, στην περίπτωση που λειτουργήσει ενστικτωδώς...

 

Και ένα καυκάσιο αρσενικό, των 80 Kg, μία χαρά σε πάει βόλτα εάν θελήσει να κάνει του κεφαλιού του (θαρρώ).

[deesnider]

Και ένα καυκάσιο αρσενικό, των 80 Kg, μία χαρά σε πάει βόλτα εάν θελήσει να κάνει του κεφαλιού του (θαρρώ).

 

Σωστά ...θαρρείς! Απλώς η κατηγορία των ±80 κιλών, βρίσκεται στη λεπτή γραμμή, πέρα από την οποία, ένας μέσος σωματότυπος ανθρώπου, αρχίζει να τα βρίσκει «αγγούρια». Ο καυκασιανός που έχω τώρα π.χ., από 'μένα έχει αποδειχθεί - μέχρι στιγμής - ελεγχόμενος, ακόμα κι όταν τον πιάνουν οι ...παλαβομάρες του! Είμαι βέβαια σε αρκετά καλή φυσική κατάσταση (αχ, να μην κάπνιζα, ο ηλίθιος!...) και μάλλον πιο βαρύς και ογκώδης από το «μέσο σωματότυπο», αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, τότε που είχα να κάνω με την ...αρκούδα!

[Timonkaipumpa]

Αλήθεια, πώς είναι το ταπεραμέντο του καυκάσιου σου; Είναι όντως "cat in a dog's uniform";

[deesnider]

Αλήθεια, πώς είναι το ταπεραμέντο του καυκάσιου σου; Είναι όντως "cat in a dog's uniform";

Ακριβώς έτσι! Καλός και ήρεμος μέχρι ...παρεξηγήσεως, χαδιάρης (τρομάρα του!) και απίστευτα προστατευτικός απέναντι στα μέλη της οικογένειας. Κάποιες φορές όμως που χρειάστηκε να λειτουργήσει ως φύλακας του σπιτιού, είτε αυτόν είχες μπροστά σου, είτε τον ...Κέρβερο, ήταν ένα και το αυτό. Τρόμος...

[traganeus]

Boxer απλά.

[linkin]

Ακριβώς έτσι! Καλός και ήρεμος μέχρι ...παρεξηγήσεως, χαδιάρης (τρομάρα του!) και απίστευτα προστατευτικός απέναντι στα μέλη της οικογένειας. Κάποιες φορές όμως που χρειάστηκε να λειτουργήσει ως φύλακας του σπιτιού, είτε αυτόν είχες μπροστά σου, είτε τον ...Κέρβερο, ήταν ένα και το αυτό. Τρόμος...

 

Ισχυει απολυτα αυτο,τα καυκασου δεν ειναι σκυλια που θες να fuck with γιατι σιγουρα θα βγεις γδαρμενος.

 

Βεβαια να γραψουμε και το αυτονοητο,πως η καθε ρατσα εχει τα δικα της χαρακτηριστικα αλλα αυτα βγαινουν στην επιφανεια αναλογα με την τροπο ζωης τους και την επαφη τους με τους ανθρωπους.

Αν παρεις ενα γκολντεν ριτριβερ,το οποιο θεωρειται τελειο με τα παιδια, και το εχεις δεμενο ολη μερα σε μια αλυσιδα για 5 χρονια και το πλησιαζεις μονο για νερο/φαι μετα απο λιγο θα γινει αγριμι και σιγουρα δεν θα ειναι καλο με τα παιδια.

Απο την αλλη,αμα παρεις ενα ροτβαιλερ,το οποιο θεωρειται καλος φυλακας και ''αγριο'' σκυλι, και το εχεις ολη μερα μαζι σου στον καναπε και χαδια και το ενα και το αλλο, ε μαλλον δεν θα ειναι και ο καλυτερος φυλακας μετα απο λιγο καιρο.

[deesnider]

Πάντως, από όσα σκυλιά έχω «ζήσει» - και ασχέτως του ποιες ράτσες θεωρούνται καταλληλότερες για φύλακες - αυτός που άφησε τις πλέον ανεξίτηλες αναμνήσεις, ήταν ο St. Bernard. Εντάξει, είναι λογικό ότι, ακόμα και «πρόβατο» να ήταν στο χαρακτήρα - που δεν ήταν... - μόνο στη θέα του όγκου του, έπρεπε να μισείς τον εαυτό σου για να αποφασίσεις να παραβιάσεις το χώρο του. Φαντάζομαι ότι δε θα με θεωρήσετε υπερβολικό:

 

 

 

 

Εκείνο το απίστευτα μπάσο γάβγισμά του δε, που έκανε όχι μόνο τα τζάμια, αλλά και τους ...τοίχους να δονούνται, δε θα σβήσει από τ' αυτιά μου όσα χρόνια κι αν περάσουν...