άγραφοι οικογενειακοί κανόνες

[McNerd]

Όλες οι οικογενειες έχουν κάποιες συνήθειες ή τελετουργικά που σαν παιδί θεωρείς αυτονόητα και μόνο αργότερα σου περναει απο το μυαλό οτι δεν κάνουν ετσι σε όλα τα σπίτια. Αυτές τις μέρες τα ξαναζώ και έχει πολλή πλάκα να τα βλέπω αποστασιοποιημένος.

 

Εμεις καθόμασταν πάντα όλοι μαζί για μεσημεριανό φαγητό, και η τηλεόραση έκλεινε. Καθόμασταν σε συγκεκριμενες θέσεις στο τραπεζι. Ποτέ ο καθένας να παρει το πιατο του και να παει στο δωμάτιο η στην τηλεοραση, που βλεπω σε άλλα σπίτια. Το βραδινό ήταν πιο χύμα, άλλος δεν πέίναγε, άλλος έβγαινε με τη παρέα του, άλλος κατέβαινε για πιτόγυρο.

 

Άλλο: στο σαλόνι γύρω από την τηλεόραση, παλι έχει ο καθένας τη θέση του, ακόμα και όταν οι άλλοι λείπουν. Αυτά δεν τα συμφωνήσαμε ποτέ, απλά ετσι γίνονταν "από παντα" και δεν ενοχλούν κανεναν, ούτε εμένα.

 

Επίσης όταν είμαστε μαζί γονείς και παιδιά, κανενας δεν λέει τη λεξη μαλάκας και τα παραγωγά της. Μπορείς να πεις βλακας ηλιθιος κρετίνος, αλλα όχι μαλάκας, φανταζομαι θα πεσει αμηχανία και σιγή 3 λεπτά ετσι και γίνει κατι τέτοιο, και θα κοιταει ο καθενας σε διαφορετική γωνία στο ταβάνι.

Η εκπληξη ειναι ομως οτι οι γονείς όταν μιλούν στο τηλεφωνο ή όταν βρεθούν με φιλους, τους ξεφευγει και το λενε.

 

Έίχατε εσείς παρόμοιες παραξενιές στην οικογενεια όταν μεγαλώνατε;

[isay]

ναι, βρισκαμε πιο σοβαρά θέματα συζητησης και διαβαζαμε και κανενα βιβλιο

[j0hnn1e]

Σαφώς.

Ο πατέρας μου έδερνε εμένα και τον αδερφό μου, πάντα εμένα πρώτα επειδή ήμουν μεγαλύτερος και έπρεπε να πάρω πρώτος σειρά.

Νοσταλγικά παιδικά χρόνια..

[Tzini_Gr]

^ wtf ολοι οι ελληνες πατεραδες τοσο μαλακες ηταν ή τοσο ζωα; αναλογες καταστασεις ειχα και εγω..βεβαια ολο το ξυλο το ετρωγε ο bro μου

[Anorymous]

Σαφώς.

Ο πατέρας μου έδερνε εμένα και τον αδερφό μου, πάντα εμένα πρώτα επειδή ήμουν μεγαλύτερος και έπρεπε να πάρω πρώτος σειρά.

Νοσταλγικά παιδικά χρόνια..

Εγώ έκανα την πάπια και το ξύλο το έτρωγε αδερφός μου μετά χώρισαν και έμεινα με την μάνα μου win win

[george_gr1]

Όλες οι οικογενειες έχουν κάποιες συνήθειες ή τελετουργικά που σαν παιδί θεωρείς αυτονόητα και μόνο αργότερα σου περναει απο το μυαλό οτι δεν κάνουν ετσι σε όλα τα σπίτια. Αυτές τις μέρες τα ξαναζώ και έχει πολλή πλάκα να τα βλέπω αποστασιοποιημένος.

 

Εμεις καθόμασταν πάντα όλοι μαζί για μεσημεριανό φαγητό, και η τηλεόραση έκλεινε. Καθόμασταν σε συγκεκριμενες θέσεις στο τραπεζι. Ποτέ ο καθένας να παρει το πιατο του και να παει στο δωμάτιο η στην τηλεοραση, που βλεπω σε άλλα σπίτια. Το βραδινό ήταν πιο χύμα, άλλος δεν πέίναγε, άλλος έβγαινε με τη παρέα του, άλλος κατέβαινε για πιτόγυρο.

 

Άλλο: στο σαλόνι γύρω από την τηλεόραση, παλι έχει ο καθένας τη θέση του, ακόμα και όταν οι άλλοι λείπουν. Αυτά δεν τα συμφωνήσαμε ποτέ, απλά ετσι γίνονταν "από παντα" και δεν ενοχλούν κανεναν, ούτε εμένα.

 

Επίσης όταν είμαστε μαζί γονείς και παιδιά, κανενας δεν λέει τη λεξη μαλάκας και τα παραγωγά της. Μπορείς να πεις βλακας ηλιθιος κρετίνος, αλλα όχι μαλάκας, φανταζομαι θα πεσει αμηχανία και σιγή 3 λεπτά ετσι και γίνει κατι τέτοιο, και θα κοιταει ο καθενας σε διαφορετική γωνία στο ταβάνι.

Η εκπληξη ειναι ομως οτι οι γονείς όταν μιλούν στο τηλεφωνο ή όταν βρεθούν με φιλους, τους ξεφευγει και το λενε.

 

Έίχατε εσείς παρόμοιες παραξενιές στην οικογενεια όταν μεγαλώνατε;

Πανω κατω τα ιδια.

Ξυλο δεν φαγαμε ποτε απο τον πατερα μου, καμια φωνη ναι. Απο τη μανα μου μετρησα πολλες αλλα ολες τις θυμαμαι με νοσταλγια! Αν ετρωγα απο τον πατερα μου σιγουρα τωρα θα ειχα ψυχολογικα, θα μου κακοφαινοταν πολυ. Επισης διαχωριζω το ξυλο απο την κακοποιηση, ειναι δυο τελειως διαφορετικα πραγματα.

[Gilfoyle]

Επισης διαχωριζω το ξυλο απο την κακοποιηση, ειναι δυο τελειως διαφορετικα πραγματα.

 

Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις σε ποια περίπτωση το ξύλο από γονέα προς το παιδί του δεν είναι κακοποίηση;

[Επισκέπτης]

Όλες οι μορφές ξύλου είναι κακοποίηση...

[revolver1990]

Όλες οι μορφές ξύλου είναι κακοποίηση...

Ακόμα και αν το γουστάρεις/αποζητάς ?

 

Εμείς δεν είχαμε βασικούς κανόνες,ήμασταν χύμα στο κύμα,μιας και δεν είχαν χρόνο και διάθεση να ασχολούνται με μ@αλακίες.

[Mau-Maus]

Όλες οι μορφές ξύλου βιας είναι κακοποίηση...

Σωματική, λεκτική,  ψυχολογική όλες η μορφές βίας ειναι κακοποίηση

[McNerd]

Εμας δεν μας έριχναν ξύλο, ημασταν ολοι ευγενικοί μεταξύ μας, και τα σκηνικα που ανεφερα στο πρώτο ποστ δεν ήταν ανυποφορα ξερωγώ, μας φαίνονταν φυσιολογικα τότε και στα σπίτια αλλων παιδιών που πχ ο καθενας ετρωγες μόνος του διαφορετικές ώρες και πολλές φορές δεν υπήρχε ένα φαγητό για όλους, μου έκανε άσχημη εντύπωση.

Οποτε καλο είναι να μείνει το θεμα στους άγραφους οικογενειακους κανονες από την παιδική ηλικία ή απο την τωρινή οικογένεια για όσους εχουν κάνει παιδια.

πχ μια φιλη ειχε μαθει να καληνυχτιζει τους γονείς καθε βραδυ με ενα φιλακι πριν παει στο δωματιό της για υπνο, μέχρι που τελείωσε το σχολειο. Γιατι έτσι ειχε συνηθίσει.

[Επισκέπτης]

Ακόμα και αν το γουστάρεις/αποζητάς ?

 

Εμείς δεν είχαμε βασικούς κανόνες,ήμασταν χύμα στο κύμα,μιας και δεν είχαν χρόνο και διάθεση να ασχολούνται με μ@αλακίες.

Δεν νομίζω ότι εδώ μιλάμε περί μαζοχιστικών τάσεων.

[revolver1990]

Σαφώς.

Ο πατέρας μου έδερνε εμένα και τον αδερφό μου, πάντα εμένα πρώτα επειδή ήμουν μεγαλύτερος και έπρεπε να πάρω πρώτος σειρά.

Νοσταλγικά παιδικά χρόνια..

 

 

Δεν νομίζω ότι εδώ μιλάμε περί μαζοχιστικών τάσεων.

 

Πρέπει να δικαιολογήσω κάπως το cringe σχόλιο μου.

[anwnymh29]

Εγω θυμαμαι το αγαρμπο στολισμενο δεντρακι που ειχαμε με βαμβακια πανω για χιονι και εναν Αγιο Βασιλη που δεν ηρθε ποτε (λογω πτωχειας).. !

Tι μοδα και αυτη με τα βαμβακια τοτε?

[visualizer]

Λιγο ξυλο δεν βλαπτει,ειχα φαει κατι αναποδες απο την μανα μου ακομα τις θυμαμαι ..με το δικιο της φυσικα.