Ανέκδοτα [Old]

[Sellers]

Πραγματικά, το σκέφτηκα για λίγο να σε κάνω ρηπόρτ.

 

Δεν ωφελεί, θα το σβηνα. Εχω πάρει όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις.

[leecherman]

Δεν θα το γραφα, αλλα αφου με τσιγκλισες δέξου τώρα τον αιωνιο παγετό.

Δικό μου, χθεσινο, φρεσκο φρεσκο.

 

 

Πως λέγεται το φυσικό φαινόμενο κατα το οποίο ένα ηλεκτρόνιο μιμείται ενα πρωτόνιο?

 

 

Κβαντομίμα.

 

Aν ήξερες μόνο το τυπολατρικό και τα απαρτίζοντα υλικά της έκκλησης που σου έκανα να παρουσιαστείς...

[hackerW32]

Δεν θα το γραφα, αλλα αφου με τσιγκλισες δέξου τώρα τον αιωνιο παγετό.

Δικό μου, χθεσινο, φρεσκο φρεσκο.

 

 

Πως λέγεται το φυσικό φαινόμενο κατα το οποίο ένα ηλεκτρόνιο μιμείται ενα πρωτόνιο?

 

 

Κβαντομίμα.

 

 

εμενα μαρεσε

[UsualSuspect__]

Κράζετε την Πάολα αλλά όλοι σιγογαυγίζετε τα τραγούδια της όταν τα ακούτε.

[DrLo]

Αν το έβγαζε, οι θαμώνες θα έμεναν έκθαμβοι από τη ...φωνή της.

 

Υπάρχουν τόσο πολλοί νεκρόφιλοι ?

 

Σαν να έχει βγει από το Grim Fandango είναι η τύπισσα.

[deesnider]

Υπάρχουν τόσο πολλοί νεκρόφιλοι ?

 

Σαν να έχει βγει από το Grim Fandango είναι η τύπισσα.

 

Πού να χαμπαριάσεις εσύ από τέχνη και φυσικό κάλος, ρε Τραμπάκουλα; Η κοπέλα συνδυάζει σε ένα πακέτο, τις μελωδίες της μητέρας φύσης με τα αγάλματα του Πραξιτέλη... κι αυτό το πρόσωπο...αχ αυτό το πρόσωπο!...τόσο ερωτικό και τόσο αθώο μαζί...την τύχη μου μέσα!...πάλι ρεύση θα έχω το βράδυ...

[Thresh]

Κράζετε την Πάολα αλλά όλοι σιγογαυγίζετε τα τραγούδια της όταν τα ακούτε.

 

μη βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά...

[kostask91]

Κράζετε την Πάολα αλλά όλοι σιγογαυγίζετε τα τραγούδια της όταν τα ακούτε.

Εξαρταται. Νηφαλιοι ή πιωμενοι ?

[stormrain]

Λοιπον παρολο που δεν εχω ακουσει κανενα τραγουδι της γιατι γενικα δε μου αρεσει το συγκεκριμενο ειδος (a.k.a το σιχαινομαι), τη συγκεκριμενη την αδικει πολυ η καμερα και ολο το στυλ, βρεθηκαμε στην ιδια πτηση πριν κατι μηνες και ειναι εντυπωσιακη, οχι σκυλι τοσο και σιγουρα πρεπει να ειναι λιγο μεγαλυτερη απο ο,τι φαινεται.

[deesnider]

Ένα piano bar πολυτελείας είναι λίγο πριν τα ανοίγματα και ο ιδιοκτήτης είναι στη φάση της τελικής επιλογής του πιανίστα. Έχει ακούσει πολλούς, έχει ξεχωρίσει δυο τρεις όταν, κατά τη διάρκεια της τελευταίας ακρόασης των υποψηφίων, μπαίνει στο μαγαζί, παραπατώντας από το μεθύσι, ο ορισμός του λέτσου: Ρούχα κουρελιασμένα και βρώμικα μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, λίγδα στο μαλλί και ανάσα που σκοτώνει ό,τι κινείται στα πέντε μέτρα.

 

- Εσ...σείς ε..ε...εδώ ζζζζητά...τάτε πιανίσ - χικ! - στα;

 

Ο ιδιοκτήτης τον κοιτάζει αηδιασμένος και του λέει αμέσως ότι δεν είναι κατάλληλος για τη θέση.

 

- Αν με α...ακ - χικ! - κούσετε, θα αλ...λάξετε γνώμ...γνώμη!

 

Αποφασίζει να του δώσει μια ευκαιρία και, με το που κάθεται μπροστά στο πιάνο κι αρχίζει να παίζει, ο ιδιοκτήτης μένει με το στόμα ανοιχτό. Ο τύπος παίζει ένα εκπληκτικό κομμάτι, μια ονειρική μελωδία, την οποία δεν έχει ακούσει ποτέ πριν. Μόλις τελειώνει τον ρωτά ποιος έχει γράψει τη συγκεκριμένη μουσική και η απάντηση τον στέλνει:

 

- Τι «ποιος»; Δι - χικ! - κό μου είναι! Λέγεται «Γαμ... ται οι μανούλες σας, αργόσχολα καθίκια»

 

Ο ιδιοκτήτης αγανακτεί με τον προκλητικότατο τίτλο του τραγουδιού, αλλά σκέφτεται ότι ο τύπος έχει μοναδικό ταλέντο και του λέει να παίξει κάτι ακόμα. Ο τύπος παίζει ένα ακόμα, εντελώς άγνωστο αριστούργημα. «Δικό σου κι αυτό;»

 

- Φυσ...σικ...κά! Είναι το περίφημο «Τον παίρνουν τα παιδάκια σας»!

 

Ο ιδιοκτήτης αποφασίζει ότι δεν πρέπει να χάσει έναν τέτοιο βιρτουόζο, σκέφτεται ότι μπορεί να αλλάξει τους τίλους και, έχοντας αποφασίσει ότι θα τον προσλάβει, του ζητά να παίξει ένα τελευταίο.

 

- Μισό - χικ! - να ρίξω ένα κατούρ...ρημα, γιατί το ουίσκι θα αρχ...χίσει να μου βγαίν - χικ! - νει απ' τα αυτιά κι έρχομαι...

 

Επιστρέφοντας ο τύπος από την τουαλέτα, έχει αφήσει το παντελόνι του ξεκούμπωτο με τα καλαμπαλίκια του να κρέμονται απ' έξω και κάθεται ξανά στο πιάνο. Μόλις βλέπει την κατάσταση αυτή ο ιδιοκτήτης εκρήγνυται, ξεχνάει το ταλέντο του τύπου, ξεχνάει την απόφασή του να τον προσλάβει και, αφρίζοντας από τα νεύρα, του λέει:

 

«Ρε φίλε! T' αρχίδια σου είναι μεσ' τη μούρη μας, το ξέρεις;»

 

 

- Αν το ξέρω; Αστειεύ - χικ! - εσαι; Εγώ το 'χω γράψει...

 

 

[snik]

Ο Μητσάρας είναι κατηγορούμενος για βιασμό. Ο Δικαστής τον καλεί να απολογηθεί :

- Πες μας κατηγορούμενε, τι έγινε το μοιραίο βράδυ;

- Το λοιπόν, κύριε δικαστά, βλέπω την μαντμουαζέλ στο πάρκο και τη ρωτάω "είσαι για μια βόλτα;", "αμέ" μου λέει και την πηγαίνω στο πάρκο. Εκεί, περνάει από μπροστά μας ένας κολουρτζής.

- Μανούλι, θες κολούρι, την ερωτάω.

- Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.

 

- Φίναααα!

Με

τά από εκεί πάμε παραλία μεριά να ακούσουμε τα κύματα να πλατσουρίζουν, πέρα δώθε. Εκεί παραπέρα ήταν ένας κολουρτζής.

- Μανούλι, θες κολούρι, την ερωτάω.

- Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.

- Καλώς!

Καθότι πρώτο ραντεβού κύριε πρόεδρε, και ο Μητσάρας, τουτέστιν εγώ, είναι ρομαντικός τύπος, είπαμε να πάμε μια βαρκάδα. Εκεί που νοικιάσαμε τη βάρκα περνούσε ένας κολουρτζής.

- Μανούλι, θες κολούρι, την ερωτάω.

- Όχι Μητσάρα μου, με απαντάει.

- Ξηγημένα!

Ξανοιγόμαστε, λοιπόν, κανά δυο μίλια στο πέλαγο, κύριε πρόεδρε και τι μου λέει;

- Τι σου λέει άνθρωπέ μου;

- Μητσάρα, θέλω κολούρι. Ε! Την γ@μάς κύριε πρόεδρε ή δεν την γ@μάς;

[deesnider]

Δύο αδέλφια, ο μεγάλος στα 17 και πολύ μεγάλη αλήτρα, ο μικρός στα 12. Ένα απόγευμα, ο πιτσιρικάς έχει κρυφτεί στη ντουλάπα του δωματίου του αδελφού του και, κρυφακούοντας την τηλεφωνική συνομιλία του με μια κοπέλα, διαπιστώνει ότι ο μεγάλος έχει κανονίσει να βουτήξει τα κλειδιά από το αμάξι του πατέρα τους για να πάει βόλτα μαζί της. Όταν ο νεαρός μπαίνει για ντους, ο πιτσιρικάς τρέχει στο γκαράζ και χώνεται μεταξύ των μπροστινών και των πίσω καθισμάτων, στο δάπεδο του αυτοκινήτου και σκεπάζεται με μια κουβέρτα ώστε να μη φαίνεται.

 

Ο μεγάλος, μόλις κοιμάται ο πατέρας του, τσιμπάει τα κλειδιά, μπαίνει στ' αμάξι και πάει στο σπίτι της μικρής. Φτάνουν σε μια ερημιά και πλακώνονται στα φιλιά και το χαμούρεμα. Σε λίγα λεπτά, ο τύπος ξεκουμπώνει ατάραχος το παντελόνι του, τον πετάει έξω και ρωτάει χαμογελώντας πονηρά την κοπέλα: «Τι θα 'λεγες για μια πίπα;»

 

Η μικρή τσαντίζεται, βάζει τις φωνές, «για ποια με πέρασες εμένα;», «είμαι σοβαρό κορίτσι εγώ», οπότε ο νεαρός τα παίρνει στο κρανίο, την πετάει έξω απ' το αμάξι και καθώς φεύγει σπινιαριστός, της φωνάζει: «Αφού είσαι σοβαρή, γύρνα με τα πόδια σπίτι! Άντε και γαμ...!»

 

Ο μικρός, έχοντας παρακολουθήσει όλο το σκηνικό, έχει εντυπωσιαστεί και μην έχοντας, λόγω ηλικίας, εμπειρία από σχέσεις, αποφασίζει να μιμηθεί τον αδελφό του. Νωρίς το απογευματάκι της επόμενης μέρας, παίρνει το ...πατίνι του, πάει στο σπίτι της συμμαθήτριάς του της Ελενίτσας και της προτείνει να πάνε μια βόλτα στην κοντινή παιδική χαρά. Κάθονται δίπλα δίπλα και ο μικρός, σκύβοντας δειλά προς το μέρος της, τής δίνει ένα σκαστό φιλί στο στόμα. Βλέποντας ότι η μικρή δεν ενοχλείται, αρχίζει να απλώνει αδέξια τα κουλά του, χουφτώνοντας όπου έβρισκε, ενώ η μικρή παραμένει απολύτως χαλαρή.

 

Βλέποντας ότι η μικρή συνεχίζει να δείχνει ανοχή στις κινήσεις του και έχοντας ανεξίτηλη στο μυαλό του, την ατάκα του αδελφού του, ο πιτσιρικάς σκάει ηλίθιο χαμόγελο και λέει στην Ελενίτσα: «Τι θα 'λεγες για μια πίπα;»

 

Η μικρή τον κοιτά για μια στιγμή και του απαντά: «Αμέ!»

 

Οπότε ο πιτσιρικάς βραχυκυκλώνει, μένει άφωνος για κάμποσα δευτερόλεπτα και στο τέλος ψελλίζει:

 

 

 

«...καλά...πάρε εσύ το πατίνι και θα γυρίσω εγώ με τα πόδια...»

 

 

[hackerW32]

ηταν ενας πλαστικος χειρουργος,

 

και ενας ξύλινος

ξύλινος

ξύλινος

ξύλινος

ξύλινος

 

 

 

 

 

[Thresh]

πιο παλιό πεθαίνεις...

[benign]

Κανενα νευροχειρουργο να βρουμε.