Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; [Part III]

[Fotis13]

Dark Phoenix

 

 

Θα μπορουσαμε να μιλαμε για ενα επος στην κατηγορια καθως αναφερεται στον πιο δυνατο X-men  την  Phoenix  αλλα  το συνολικο αποτελεσμα ειναι κατωτερο των προσδοκιων .Οι φανς του ειδους θα το απολαυσουν σε καθε περιπτωση .

 

6,8/10

[Snoob]

Μια Βροχερή Μέρα στη Νέα Υόρκη -A Rainy Day in New York (2019).

Ο Γκάτσμπι (Τιμοτέ Σαλαμέ) και η Άσλι (Ελ Φάνινγκ), νεαροί φοιτητές σε ένα καλό κολέγιο στην επαρχία της Νέας Υόρκης, ετοιμάζονται να περάσουν ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο στη μεγαλούπολη, με αφορμή μια συνέντευξη που πρέπει να πάρει η Άσλι από τον περίφημο σκηνοθέτη Ρόλαντ Πόλαρντ (Λιβ Στράιμπερ).

Ο Γκάτσμπι, που είναι παιδί της πόλης "εξορισμένο" από την απαιτητική μητέρα του σε ένα κολέγιο και σπουδές που του είναι πρακτικά αδιάφορες, ανυπομονεί να επιστρέψει στη λατρεμένη του πόλη και να τη δείξει στην -ελαφρώς αφελή αλλά καλόκαρδη- κοπέλα του. Όμως, μια σειρά από απρόβλεπτες εξελίξεις θα παρασύρουν το νεαρό ζευγάρι σε διαφορετικές πορείες, περιπέτειες και ανατροπές, που θα οδηγήσουν σε αποκαλύψεις, μια καλύτερη αντίληψη του τι θέλει ο καθένας τους από τη ζωή και τελικά, αναπόφευκτα, στο χωρισμό.

 

Δεν χρειάζεται να έχει μελετήσει κανείς το Γούντι Άλεν για να καταλάβει πως η ταινία έχει -και πάλι- αυτοβιογραφικά στοιχεία. Ο Γκάτσμπι δεν είναι παρά μια νεαρή εκδοχή του Άλεν, εμφανισιακά και, πολύ περισσότερο, ενδυματολογικά, ιδεολογικά, φραστικά, μουσικά: με δυο λόγια, στα πάντα.

Η ταινία είναι ουσιαστικά μια ωδή του Άλεν στα νιάτα, τον κινηματογράφο και τη Νέα Υόρκη. Τη Νέα Υόρκη ο Γούντι Άλεν θα την υμνεί μέχρι τέλους.

Ως υπόθεση δεν κρύβει εκπλήξεις, είναι από νωρίς -για να μην πω από την πρώτη σκηνή- πασιφανές ότι ο Γκάτσμπι και η Άσλι είναι αταίριαστοι, αλλά η ταινία έχει ευχάριστο ρυθμό, καλή σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες τόσο από τους πρωταγωνιστές, όσο και από τους δεύτερους ρόλους (αν και βρήκα τον Τζουντ Λο κάπως υποτονικό αυτή τη φορά) και μόνη παραφωνία στο κάστινγκ θα χαρακτήριζα τη Σελίνα Γκόμεζ: ομορφούλα, γλυκούλα, αλλά δεν τα λέει καθόλου. Η δε σύγκριση με τη Φάνινγκ, που υποδύεται την αφελή αλλά και πονηρή -κατά περίπτωση- Άσλι αναδεικνύει ακόμη περισσότερο την ισχνή υποκριτική παρουσία της Γκόμεζ.

Το σάουντρακ πολύ καλό, η φωτογραφία επίσης, η σκηνοθεσία χωρίς να είναι κάτι το συγκλονιστικό κάνει άρτια τη δουλειά της, η συνολική υπόθεση χωλαίνει αλλά οι επιμέρους ιστορίες είναι ωραιότατες και κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει η κάθε μία υπόθεση ξεχωριστής ταινίας, και γενικά για θερινό σινεμά είναι ό,τι πρέπει.

[Thresh]

18 minutes ago, Fotis13 said:

Dark Phoenix

Θα μπορουσαμε να μιλαμε για ενα επος στην κατηγορια καθως αναφερεται στον πιο δυνατο X-men  την  Phoenix  αλλα  το συνολικο αποτελεσμα ειναι κατωτερο των προσδοκιων .Οι φανς του ειδους θα το απολαυσουν σε καθε περιπτωση .

6,8/10

Είσαι γενναιόδωρος. 😛

[Fotis13]

6 λεπτά πριν, ThReSh είπε

Είσαι γενναιόδωρος. 😛

Ισχυει !

[MetalPrime]

Once upon a time in Hollywood 

η 9η ταινία του Tarantino. Πρόκειται για ένα αριστούργημα.

Η πλοκή είναι εντελώς επιφανειακή, έως και ανύπαρκτη. Ένας ηθοποιός και ο κασκαντέρ του προσπαθούν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες της βιομηχανίας του κινηματογράφου, σε ένα Χόλιγουντ το οποίο αλλάζει. Αυτό. Άντε και μας δείχνει και λίγο την ηθοποιό Σάρον Τειτ την οποία δολοφόνησαν βάναυσα μέλη του κοινοβίου του Τσάρλς Μάνσον. 

μέσα στα 160' διάρκειας, ο Tarantino καταφέρνει ωστόσο, παρά την αισθητή έλλειψη πλοκής, να μας κρατήσει γαντζωμένους σε κάθε σκηνή με το ενδιαφέρον αμείωτο. Φαίνεται ότι τρέφει μια ιδιαίτερη αγάπη για την εποχή των 60s, την οποία μας παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια, ενδυματολογικά, μουσικά (ιδιαίτερη έμφαση εδώ).

Η μουσική έχει την τιμητική της στην ταινία, πρέπει χωρίς υπερβολή, να έχει πάνω από μιάμιση ώρα επενδεδυμένη με τραγούδια της εποχής - τέλεια τοποθετημένα σε κάθε σκηνή.

Η ταινία βρίθει από αναφορές στην εν λόγω εποχή - φαίνεται ότι έκανε ενδελεχή μελέτη. Υποθέτω πως πλην των Rick Dalton (Di Caprio) και Cliff Booth (Pitt), όλα τα υπόλοιπα ονόματα και αναφορές πρέπει να είναι πραγματικά.

Οι ρόλοι γραμμένοι σαν καλοραμμένο κοστούμι για τους δυο πρωταγωνιστές, δίνοντάς τους την ευκαιρία να λάμψουν (ο ρόλος της Margot Robbie ήταν μικρότερος). Στην ταινία επίσης, όποιος δεν ήξερε ότι ο Tarantino έχει φετίχ με τα πόδια, ε... θα το μάθει. 

Με αριστοτεχνικό τρόπο χτίζει ένταση και κρατάει τον θεατή γραπωμένο απ τα μπράτσα της καρέκλας του - Tarantino είναι άλλωστε, άρα εντελώς απρόβλεπτος.

ακολουθούν σπόιλερς. 

Spoiler

ξεχωρίζω την σεκάνς που ο Cliff πηγαίνει στο ράντσο του Μάνσον, η μουσική αλλά και όλο το κοινόβιο που τον περικυκλώνει, σε προδιαθέτει ότι ο ήρωας θα βρει άσχημο, άδοξο, βίαιο τέλος any moment now. Κι όμως... 

και

Spoiler

Επίσης, άλλαξε το ρου της ιστορίας, "τιμωρώντας" τους δολοφόνους της Σάρον Τέιτ και των φίλων της, με τον δικό του χαρακτηριστικό λουτρό αίματος.

Υπέροχη. 10/10.

[Fotis13]

32 λεπτά πριν, MetalPrime είπε

Once upon a time in Hollywood 

 

Στην ταινία επίσης, όποιος δεν ήξερε ότι ο Tarantino έχει φετίχ με τα πόδια, ε... θα το μάθει. 

Υπέροχη. 10/10.

Ειναι πολυ γνωστο αυτο, το εχει δηλωσει και ο ιδιος σε συνεντευξεις του και οι περισσοτερες ταινιες του αν οχι ολες εχουν εμβολιμα καποιες εικονες ,πλανα με αυτο το φετιχ .

Πολυ  συγκροτημενη η κριτικη σου    αν και υπερβολικη η βαθμολογια  ,ανυπομονω να την δω και εγω καθως ειναι απο τους αγαπημενους μου σκηνοθετες .

Επεξ/σία 2 Σεπτεμβρίου 2019 από Fotis13

[MetalPrime]

23 λεπτά πριν, Fotis13 είπε

υπερβολικη η βαθμολογια

πιθανόν, είναι και ο παράγοντας ενθουσιασμός

[*nenya*]

30 minutes ago, MetalPrime said:

Πρόκειται για ένα αριστούργημα.

Η πλοκή είναι εντελώς επιφανειακή, έως και ανύπαρκτη.

 

Είναι λίιιιιιγο αντιφατικές αυτές οι 2 προτάσεις σου ε

[Επισκέπτης]

10 λεπτά πριν, *nenya* είπε

Είναι λίιιιιιγο αντιφατικές αυτές οι 2 προτάσεις σου ε

Δε συμφωνώ. Υπάρχουν αριστουργήματα με επιφανειακή ή ανύπαρκτη πλοκή.

[MetalPrime]

21 λεπτά πριν, *nenya* είπε

Είναι λίιιιιιγο αντιφατικές αυτές οι 2 προτάσεις σου ε

μα ακριβώς το ότι καταφέρνει δίχως ιδιαίτερη πλοκή να σε κρατήσει πλήρως σε όλη της τη διάρκεια, πως να το κάνουμε, δείχνει μια μαεστρία

για άλλες ταινίες, η έλλειψη πλοκής θα έκοβε βαθμούς. Εδώ λειτουργεί υπέρ, σαν προτέρημα δηλαδή το αναφέρω.

Επεξ/σία 2 Σεπτεμβρίου 2019 από MetalPrime

[Thresh]

4 minutes ago, MetalPrime said:

μα ακριβώς το ότι καταφέρνει δίχως ιδιαίτερη πλοκή να σε κρατήσει πλήρως σε όλη της τη διάρκεια, πως να το κάνουμε, δείχνει μια μαεστρία

για άλλες ταινίες, η έλλειψη πλοκής θα έκοβε βαθμούς. Εδώ λειτουργεί υπέρ, σαν προτέρημα δηλαδή το αναφέρω.

Και πάλι 10/10 δεν παίρνει, διότι αν είχε και πλοκή πόσο θα έπαιρνε 12/10? 😛

[M@dB0x]

Εμενα το dark phoenix μεχρι και παρωδια μου θυμιζε σε φασεις και ψιλογελαγα κιολας. Απο acting δε...... καλα μη σχολιασω~! 

 

Το Κορεατικο parasite δειτε οσοι δε το εχετε δει.

Επεξ/σία 2 Σεπτεμβρίου 2019 από M@dB0x

[Επισκέπτης]

2 ώρες πριν, ThReSh είπε

Και πάλι 10/10 δεν παίρνει, διότι αν είχε και πλοκή πόσο θα έπαιρνε 12/10? 😛

Χεχε, σαν να λέμε "ωραίος ο μουσακάς, αλλά αν είχε και πορτοκάλι μέσα, θα ήταν σίγουρα καλύτερος"

[Arkin]

Boogie Nights[1997]

https://www.imdb.com/title/tt0118749/?ref_=nv_sr_1?ref_=nv_sr_1

Μια ταινια για την ολη βιομηχανια του πορνο στο τελος της δεκαετιας του 70 τη ζωη αυτων των ανθρωπων και ολες τις συνεπειες γυρω απο αυτο οπως και την δυσκολια να σταθεις σε αυτο το χωρο. Η επιλογη ηθοποιων δεν θα μπορουσε να είναι καλυτερη. Ολοι ταιριαζουν απολυτα στο ρολο τους και βγαζουν τρομερα συναισθηματα προς τον θεατη. Ο Paul Thomas Anderson ξερει να φτιαχνει φοβερες ταινιες βγαλμενες απο τη ζωη. Σκληρη ωμη και παραλληλα αληθινη μας δειχνει οτι για όλα υπαρχει και ένα τιμημα και ο καθενας εχει τις ευθυνες της ζωης που επιλεγει να κανει. Γουσταρα πολυ την σκηνοθεσια και το εξαιρετικο soundtrack. Ταινια που ανεδειξε τον Wahlberg και τον Seymour Hoffman. Την θεωρω κλασικη και μοναδικη στη θεματολογια της. 8.3/10

Επεξ/σία 3 Σεπτεμβρίου 2019 από Arkin

[ikaruga24]

Στις 2/9/2019 στις 11:32 ΠΜ, ThReSh είπε

Είσαι γενναιόδωρος. 😛