Προς το περιεχόμενο

Περί ιατρικής ειδικότητας


Προτεινόμενες αναρτήσεις

35 λεπτά πριν, daredevil92 είπε

Ίσως να μαι αυστηρός αλλά ορισμένα πράγματα όπως αυτό μου τη βαράνε. Έχει τύχει να δουλέψω 12ωρο και έλεγα αν με γέμιζε αυτό που έκανα θα την πάλευα, αλλά δεν την πάλευα γιατί απλά έκανα κάποιον πλούσιο (το αφεντικό) χωρίς να νιώθω ότι έκανα κάτι γαμάτο για μένα. Μπορεί κάποιος να μου πει όλες οι δουλειές έτσι είναι, αλλά για μενα η ιατρική δεν θέλω να είναι έτσι. Και εγώ κάνω μποξ αλλά θα προσπαθήσω να το συνεχίσω χαχα. Και βασικά πάντα μου άρεσε να είμαι γιατρός σε γήπεδο/αγωνιστικό χώρο έστω και εθελοντικά για κάποιο χρόνο.

Καταλαβαίνω ότι μια ειδικότητα μπορεί να σου τρώει άπειρη ώρα, αλλά τουλάχιστον να νιώθεις ότι αξίζει τον κόπο. Και συγγννώμη αν ακουστεί υποτιμητικό για κάποιους, το να υπογράφεις βιοχημικές και ανοσολογικές είναι πολύτιμο για τον ασθενή, αλλά στα μάτια μου η μικροβιολογία ανήκει στη βιολογία.

Μαζί σου γενικά. Θεωρώ ότι τη δουλειά σου πρέπει να την επιλέγεις γιατί την αγαπάς και όχι με κριτήριο το καθισιό ή τα λεφτά, αλλά αυτό ισχύει κυρίως για τους τυχερούς/προνομιούχους της ζωής. Θυμάμαι στην ηλικία σου περίπου είδα μια παλιά συμφοιτήτρια που είχε διαλέξει μια "χαλαρή" ειδικότητα και το πήγαινε λάου λάου και σε μια ιδιωτική συζήτηση την είχα κρίνει αυστηρά, για να μάθω μετά ότι είχε περάσει μια περιπέτεια με καρκίνο και χημειοθεραπείες αμέσως μετά τη σχολή. Κατάπια τη γλώσσα μου όπως καταλαβαίνεις. Υπάρχουν χιλιάδες σοβαροί λόγοι για να θέλει κάποιος μια "χαλαρή" ειδικότητα, οικογενειακή, ψυχικής υγείας κτλ. Επί της αρχής δε διαφωνώ μαζί σου και χαίρομαι που έχεις πάθος για το αντικείμενο.

Και κάτι τελευταίο. Δεν έχει καμία σημασία αν η μικροβιολογία είναι πιο κοντά στη βιολογία ή όχι. Αν στον άλλο αρέσει, είναι εξ ορισμού η καλύτερη επιλογή γι' αυτόν. Όταν πριν από 15 χρόνια διάλεξα να κάνω δημόσια υγεία μετά τη σχολή όλοι μου έλεγαν "και θα χαραμίσεις 6 χρόνια σπουδών στην ιατρική;". Ευτυχώς δεν τους άκουσα, έχω ακόμα το ίδιο πάθος για το αντικείμενο όπως τότε και ήταν η σωστή επιλογή για μένα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 72
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

5 λεπτά πριν, FilipposMD είπε

Μαζί σου γενικά. Θεωρώ ότι τη δουλειά σου πρέπει να την επιλέγεις γιατί την αγαπάς και όχι με κριτήριο το καθισιό ή τα λεφτά, αλλά αυτό ισχύει κυρίως για τους τυχερούς/προνομιούχους της ζωής. Θυμάμαι στην ηλικία σου περίπου είδα μια παλιά συμφοιτήτρια που είχε διαλέξει μια "χαλαρή" ειδικότητα και το πήγαινε λάου λάου και σε μια ιδιωτική συζήτηση την είχα κρίνει αυστηρά, για να μάθω μετά ότι είχε περάσει μια περιπέτεια με καρκίνο και χημειοθεραπείες αμέσως μετά τη σχολή. Κατάπια τη γλώσσα μου όπως καταλαβαίνεις. Υπάρχουν χιλιάδες σοβαροί λόγοι για να θέλει κάποιος μια "χαλαρή" ειδικότητα, οικογενειακή, ψυχικής υγείας κτλ. Επί της αρχής δε διαφωνώ μαζί σου και χαίρομαι που έχεις πάθος για το αντικείμενο.

Και κάτι τελευταίο. Δεν έχει καμία σημασία αν η μικροβιολογία είναι πιο κοντά στη βιολογία ή όχι. Αν στον άλλο αρέσει, είναι εξ ορισμού η καλύτερη επιλογή γι' αυτόν. Όταν πριν από 15 χρόνια διάλεξα να κάνω δημόσια υγεία μετά τη σχολή όλοι μου έλεγαν "και θα χαραμίσεις 6 χρόνια σπουδών στην ιατρική;". Ευτυχώς δεν τους άκουσα, έχω ακόμα το ίδιο πάθος για το αντικείμενο όπως τότε και ήταν η σωστή επιλογή για μένα.

Καλά σίγουρα υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μην μπορεί κάποιος απαιτητική χρονικά ειδικότητα, δεν σημαίνει ότι είναι τεμπέλης έχεις δίκιο. Όταν λες δημόσια υγεία στην ουσία εννοείς την αντίστοιχη εδώ κοινωνική ιατρική; Ίσως στο έλεγαν με το σκεπτικό ότι (εδώ τουλάχιστον) είναι κάπως δυσδιάκριτο το γιατί να είσαι γιατρός και να ειδικευτείς εκεί ενώ υπάρχουν μεταπτυχιακά και διδακτορικά στο αντικείμενο για μη γιατρούς και ότι δεν "πιάνεις ασθενή" αν έχω καταλάβει καλά.

31 λεπτά πριν, findex είπε

Θα σε βοηθούσε ίσως να σου αναφέρουμε πως διαλέξαμε εμείς οι μεγαλύτεροι την ειδικότητα μας .θα σου πω την δική μου ιστορία ,λάτρευα την ιατρική πέρασα Ελλάδα και μέχρι να τελειώσω δεν είχα αποφασίσει τι ήθελα να κάνω γιατί είχα αρκετές ειδικότητες που με ενθουσιάζαν .Στο τέλος έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε τέσσερις ,να σου πω ενδεικτικά ότι άλλες ειδικότητες σκεφτόμουνα στο πρώτο Ετος κι άλλες όταν τελείωνα. Δεν Χρειάζεται να πιεστείς για να αποφασίσεις έχεις όλο το χρόνο μπροστά σου αφού δεις μέσα στα νοσοκομεία τις βασικές ειδικότητες ,και θα τις δεις ούτως ή άλλως .  Επανέρχομαι λοιπόν στα προηγούμενα ,όταν έφτασε η ώρα να αποφασίσω για ειδικότητα έπρεπε να απαντήσω σε συγκεκριμένα ερωτήματα  χειρουργική ,κλινική ή εργαστηριακή ειδικότητα ? μου αρέσει το επείγον η προτιμώ ψυχρή ιατρική? ιδιωτική ιατρική η δημόσια ? σε μεγάλη πόλη ή οπουδήποτε ? Και με άλλα συμπληρωματικά ερωτήματα άρχισα να αποκλείω ειδικότητες. σκέφτηκα για παράδειγμα Ότι δεν θα ήθελα εργαστηριακή ιατρικήΕίδα για παράδειγμα ότι δε μου αρέσει το βαρύ χειρουργείο αν και μου αρέσουν οι ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές και το χειρουργείο θα ήθελα όμως αν αποφασίσω να μην χειρουργώ να  μπορώ να ζήσω από την κλινική ιατρική Της ειδικότητάς μου. είδα ότι  δε μου αρέσει να ζω συνεχώς με το επείγον αλλά δεν έχω και πρόβλημα, θα προτιμούσα κάτι ενδιάμεσο ,δε μου αρέσει δηλαδή η ψυχρή ιατρική είδα κότι θα ήθελα να μπορώ να ζω  οπουδήποτε όχι αποκλειστικά στην μεγάλη πόλη ,ότι δε με πειράζει είτε ιδιωτική ιατρική είτε δημόσια και έτσι λοιπόν κατέληξα να κάνω οφθαλμολογία και δεν μετάνοιωσα ποτέ γιατί ταίριαζε στο προφίλ μου . 

 

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου. και εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι. Απλά έχω αποκλείσει τα εργαστηριακά. Από κλινικές ειδικότητες έχω πρώτη τη γενική ιατρική, μετά παθολογία και μετά πιο πίσω νευρολογία, καρδιολογία. Από χειρουργικές αναισθησιολογία (σορυ δεν ξέρω που να την εντάξω), γναθοχειρουργική, γενική χειρουργική. ΘΧ όχι, ΝΧ μάλλον όχι. Οφθαλμολογία ποτέ δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα. Όταν διάβαζα όμως φυσική του σώματος για να μπω με κατατακτήριες έμαθα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τους οφθαλμούς και έλεγα κοίτα να δεις τελικά ότι είναι σύνθετο.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Σχετικά με τη νευρολογία, κατ' εμέ πάντα, θεωρώ ότι χρειάζεται αρκετή... "αναισθησία" ή, για να το πω πιο καλά, ψυχικό σθένος. Καταπιάνεται με νόσους που προσωπικά δε θα ήθελα να πρέπει να παρακολουθώ και αντιμετωπίζω, π.χ. άνοια, ALS κ.λ.π. Να ξεκινάς βλέποντας έναν ασθενή σχετικά "καλά" και με την πάροδο του χρόνου να τον βλέπεις να "χάνεται" στην πρώτη περίπτωση ή να διαγνώσεις σε νέο σχετικά άνθρωπο ALS γνωρίζοντας την πιθανότερη πορεία και να την βλέπεις αυτή την πορεία; Not for me...

Γενικά πάντως όλες οι ειδικότητες έχουν τα καλά και τα κακά τους, τα στερεότυπά τους, τις κόντρες τους με (όλες τις) άλλες ειδικότητες και τις διαφορετικές προσεγγίσεις όταν είναι στο δημόσιο και όταν είναι στον ιδιωτικό τομέα (π.χ. στο δημόσιο νοσοκομείο αν κάτι εμπίπτει πιθανώς σε δύο διαφορετικές ειδικότητες η μία προσπαθεί να το πασάρει στην άλλη, ενώ ο ιδιώτης θα κάνει ότι μπορεί να το κρατήσει... χε χε χε...).

Επεξ/σία από FCastor
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 ώρα πριν, daredevil92 είπε

Σε ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σου. και εγώ κάπως έτσι το σκέφτομαι. Απλά έχω αποκλείσει τα εργαστηριακά. Από κλινικές ειδικότητες έχω πρώτη τη γενική ιατρική, μετά παθολογία και μετά πιο πίσω νευρολογία, καρδιολογία. Από χειρουργικές αναισθησιολογία (σορυ δεν ξέρω που να την εντάξω), γναθοχειρουργική, γενική χειρουργική. ΘΧ όχι, ΝΧ μάλλον όχι. Οφθαλμολογία ποτέ δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα. Όταν διάβαζα όμως φυσική του σώματος για να μπω με κατατακτήριες έμαθα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα για τους οφθαλμούς και έλεγα κοίτα να δεις τελικά ότι είναι σύνθετο.

Να σου πω εγώ πως επέλεξα.

Ήθελα ιδιωτικό τομέα, ιατρείο, με συνθήκες, που θα ορίζονται κάθε φορά ανάλογα με τις υποχρεώσεις/απαιτήσεις/προτιμήσεις. Επίσης δεν ήθελα να έχω αρκετά επείγοντα που να με ξυπνάνε τα βράδια (άσχημες παιδικές αναμνήσεις απο τους γονείς μου).

Τα παραπάνω περιόρισαν αρκετά τις επιλογές που είχα. Επέλεξα το τι μου άρεσε περισσότερο απο αυτές.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Α, και κάτι... ψυχαγωγικό που έχει η γενική ιατρική:

Περνώντας από μύριες όσες κλινικές βλέπεις το πώς λειτουργούν οι διάφορες ειδικότητες με τους ειδικούς και τους ειδικευόμενους εκ των έσω. Έχει την πλάκα του και, αν μη τι άλλο, σου ξεκαθαρίζουν κάποια πράγματα και ψευδαισθήσεις του πόσο υπεργαμάτη ή όχι είναι αυτή ή η άλλη ειδικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τη φιλοσοφία της λειτουργίας της εντός ενός δημόσιου νοσοκομείου.

Όπως και να έχει, στο τέλος της ειδικότητας, οποία και να είναι αυτή, you will have stories to tell. Οι μισές θα αφορούν ασθενείς και οι άλλες μισές άλλες ειδικότητες και κλινικές. Αν και εξαρτάται σε ένα βαθμό από το νοσοκομείο και την πόλη.

Επεξ/σία από FCastor
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

21 λεπτά πριν, -Dimitris- είπε

Να σου πω εγώ πως επέλεξα.

Ήθελα ιδιωτικό τομέα, ιατρείο, με συνθήκες, που θα ορίζονται κάθε φορά ανάλογα με τις υποχρεώσεις/απαιτήσεις/προτιμήσεις. Επίσης δεν ήθελα να έχω αρκετά επείγοντα που να με ξυπνάνε τα βράδια (άσχημες παιδικές αναμνήσεις απο τους γονείς μου).

Τα παραπάνω περιόρισαν αρκετά τις επιλογές που είχα. Επέλεξα το τι μου άρεσε περισσότερο απο αυτές.

ίσως έχω απογοητευτεί από την οδοντιατρική αλλά έχω απορρίψει το ιδιωτικό ιατρείο. Στην οδοντιατρική ήθελες 50.000 ευρώ για τον ελάχιστοτατο εξοπλισμό. Αλλά ίσως για άλλες ειδικότητες όπως ο γενικός να ναιπιο εύκολα.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

21 ώρες πριν, FCastor είπε

Α, και κάτι... ψυχαγωγικό που έχει η γενική ιατρική:

Περνώντας από μύριες όσες κλινικές βλέπεις το πώς λειτουργούν οι διάφορες ειδικότητες με τους ειδικούς και τους ειδικευόμενους εκ των έσω. Έχει την πλάκα του και, αν μη τι άλλο, σου ξεκαθαρίζουν κάποια πράγματα και ψευδαισθήσεις του πόσο υπεργαμάτη ή όχι είναι αυτή ή η άλλη ειδικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τη φιλοσοφία της λειτουργίας της εντός ενός δημόσιου νοσοκομείου.

Όπως και να έχει, στο τέλος της ειδικότητας, οποία και να είναι αυτή, you will have stories to tell. Οι μισές θα αφορούν ασθενείς και οι άλλες μισές άλλες ειδικότητες και κλινικές. Αν και εξαρτάται σε ένα βαθμό από το νοσοκομείο και την πόλη.

αυτό δεν γίνεται και κατά την προπτυχιακή εκπαίδευση όμως;

ίσως ένα ακόμα κακό είναι ότι η γενική ιατρική δεν έχει αναγνώριση και νομίζουν ότι γενικός είναι αυτός που έχει πτυχίο ιατρικής (αλήθεια με ένα σκέτο πτυχίο ιατρικής τι κάνεις;)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 λεπτά πριν, daredevil92 είπε

αυτό δεν γίνεται και κατά την προπτυχιακή εκπαίδευση όμως;

Οι περισσότεροι προπτυχιακά κοιτάνε άλλα πράγματα (είναι ολόκληρη συζήτηση). Σε νεαρές ηλικίες εστιάζουν αλλού.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
21 λεπτά πριν, daredevil92 είπε

αυτό δεν γίνεται και κατά την προπτυχιακή εκπαίδευση όμως;

ίσως ένα ακόμα κακό είναι ότι η γενική ιατρική δεν έχει αναγνώριση και νομίζουν ότι γενικός είναι αυτός που έχει πτυχίο ιατρικής (αλήθεια με ένα σκέτο πτυχίο ιατρικής τι κάνεις;)

Στο πρώτο ερώτημα, όχι ακριβώς. Αλλού εστιάζεις και αλλιώς κρίνεις ως φοιτητής που ακολουθεί και βλέπει και αλλιώς ως ειδικευόμενος που είσαι κανονικό μέλος κλινικής.

Στο δεύτερο ερώτημα υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις. Άλλωστε έχοντας το πτυχίο μπορείς να βγάλεις άδεια άσκησης επαγγέλματος. Βοηθός γιατρός ή/και εφημερεύων σε κλινικές, γιατρός σε αγώνες, κλπ. Νομίζω ότι μπορείς να ανοίξεις και ιατρείο αλλά χωρίς να είμαι σίγουρος τι υπηρεσίες μπορείς να προσφέρεις και τι περιορισμούς έχεις (που σίγουρα έχεις).

Επεξ/σία από FCastor
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

57 λεπτά πριν, FCastor είπε

Στο πρώτο ερώτημα, όχι ακριβώς. Αλλού εστιάζεις και αλλιώς κρίνεις ως φοιτητής που ακολουθεί και βλέπει και αλλιώς ως ειδικευόμενος που είσαι κανονικό μέλος κλινικής.

Στο δεύτερο ερώτημα υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κάνεις. Άλλωστε έχοντας το πτυχίο μπορείς να βγάλεις άδεια άσκησης επαγγέλματος. Βοηθός γιατρός ή/και εφημερεύων σε κλινικές, γιατρός σε αγώνες, κλπ. Νομίζω ότι μπορείς να ανοίξεις και ιατρείο αλλά χωρίς να είμαι σίγουρος τι υπηρεσίες μπορείς να προσφέρεις και τι περιορισμούς έχεις (που σίγουρα έχεις).

Από τη μια είναι περίεργο ότι τελειώνοντας τη μοναδική 6ετή σχολή δεν μπορείς απλά να δουλέψεις (γιατί βασικά δεν μπορείς), από την άλλη λογικά δεν απασχολεί πολλούς γιατί αν πάρεις ειδικότητα χωρίς αναμονή δεν έχεις πρόβλημα.

Φοβάμαι μήπως μετά τη γενική ιατρική βγαίνεις ένας "καλά εκπαιδευμένος πτυχιούχος ιατρικής" που είσαι λίγο απόλα και βασικά για τίποτα. Δλδ αν φτάσω στην ώρα επιλογής δεν ξέρω αν θα πρεπε να διαλέξω παθολόγος η ΓΙ.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

εχεις σκεφτεί ενδοκρινολογος, ρευματολογος, ουρολογος, ωρλ? γενικά η επιλογή ειδικότητας είναι δυσκολη φάση, πρέπει να βρεις τι σου αρέσει, τι ταιριάζει στον τρόπο ζωής σου και στην προσωπικότητα σου. εμένα πχ καποτε που σκεφτόμουν να δωσω ιατρική με ενδιέφεραν συγκεκριμένες ειδικότητες πχ ιατροδικαστική, παιδοψυχιατρική και εργαστηριακές ειδικότητες. 

η γενική ιατρική είναι η πρωτοβαθμια φροντίδα, θα κανεις δηλαδή λίγο απ ολα μαλλον σε καποιο κέντρο υγείας. θα έχεις δηλαδή και σοβαρά περιστατικά και απλά δε θα εισαι ολη την ωρα στη τσιτα οπως στα ΤΕΠ ενος νοσοκομειου

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

33 λεπτά πριν, velociraptoras είπε

εχεις σκεφτεί ενδοκρινολογος, ρευματολογος, ουρολογος, ωρλ? γενικά η επιλογή ειδικότητας είναι δυσκολη φάση, πρέπει να βρεις τι σου αρέσει, τι ταιριάζει στον τρόπο ζωής σου και στην προσωπικότητα σου. εμένα πχ καποτε που σκεφτόμουν να δωσω ιατρική με ενδιέφεραν συγκεκριμένες ειδικότητες πχ ιατροδικαστική, παιδοψυχιατρική και εργαστηριακές ειδικότητες. 

η γενική ιατρική είναι η πρωτοβαθμια φροντίδα, θα κανεις δηλαδή λίγο απ ολα μαλλον σε καποιο κέντρο υγείας. θα έχεις δηλαδή και σοβαρά περιστατικά και απλά δε θα εισαι ολη την ωρα στη τσιτα οπως στα ΤΕΠ ενος νοσοκομειου

ενδοκρινολόγος, ρευματολόγος δεν μου αρέσουν και έχουν και αναμονή οπότε άκυρο. ΩΡΛ σκέφτομαι ότι συγγεννεύει αρκετά με την οδοντιατρική (το πρώτο μου πτυχίο) οπότε καλύτερα να έκανα γναθο. Ουρολόγο ξέρω έναν και όλο κάνει νεφρεκτομές και με ανατριχιάζει η ιδέα και το αντικείμενο δεν θα θελα ποτέ.

Ιατροδικαστική μαύρη όσο δεν πάει, πιστεύω μακροπρόθεσμα θα μου έκανε κακό ψυχικά. Εργαστηριακές δεν με ενδιαφέρουν. Παιδοψυχιατρική ωραία αν και οι αναμονές είναι απαγορευτικές και δεν είναι και το όνειρο μου.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

1 λεπτό πριν, daredevil92 είπε

ενδοκρινολόγος, ρευματολόγος δεν μου αρέσουν και έχουν και αναμονή οπότε άκυρο. ΩΡΛ σκέφτομαι ότι συγγεννεύει αρκετά με την οδοντιατρική (το πρώτο μου πτυχίο) οπότε καλύτερα να έκανα γναθο. Ουρολόγο ξέρω έναν και όλο κάνει νεφρεκτομές και με ανατριχιάζει η ιδέα και το αντικείμενο δεν θα θελα ποτέ.

Ιατροδικαστική μαύρη όσο δεν πάει, πιστεύω μακροπρόθεσμα θα μου έκανε κακό ψυχικά. Εργαστηριακές δεν με ενδιαφέρουν. Παιδοψυχιατρική ωραία αν και οι αναμονές είναι απαγορευτικές και δεν είναι και το όνειρο μου.

Ανεβασε την Παθολογια του 3ου ετους που κανετε στην Αθηνα. Γιατι 99% μας τρολαρεις. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...