Προς το περιεχόμενο

Ζωή μετά το διαζυγιο


g_f

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Βγαινε σε κοντινα καφενεια οταν εχει αγωνες (σχεδον καθημερινα δηλαδη), πινε κανα τσιπουρο, παιξε κανα ταβλι, καμια ξερη, κλπ γινε με τον καιρο θαμωνας

Επισης, πηγαινε και σε πρακτορεια ΟΠΑΠ της γειτονιας σου, ριξε κανα τζοκερ, πιασε κουβεντα, τριψου

Δε θα ξανανιωσεις μονος ποτε ξανα στη ζωη σου μεχρι να φτασεις 90+

Ταυτοχρονα ακολουθα και καποιες απο τις παραπανω πολυτιμες συμβουλες που ειπωθηκαν, για εξτρα χομπυ, βρες και μια κυρα να ειστε μαζι και θα εισαι αρχοντας

Αν τα αγγλικα σου ειναι καλα, μπαινε και εδω και θα βρεις πολλες αδελφες ψυχες να μοιραστειτε τα ιδια προβληματα:

https://www.reddit.com/r/Divorce/

 

Επεξ/σία από archer100
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 69
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
Στις 3/5/2023 στις 9:25 ΜΜ, g_f είπε

 

Καλησπέρα σας. Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα ενεργός στο φόρουμ, είμαι ομως απο αυτούς που το παρακολουθούσαν αρκετά χωρίς να συμμετέχουν ιδιαίτερα στις συζητήσεις. Διαβεβαιώ λοιπόν οτι δεν πρόκειται για θέμα Παρασκευής (άλλωστε είναι Τετάρτη 😛). Γράφω προσπαθώντας να βάλω τάξη στις σκέψεις μου και αναζητώντας ιδέες και προτάσεις.

Είμαι λοιπόν 43 ετών, διαζευγμενος πατέρας ενός 7χρονου παιδιού. Το διαζύγιο προέκυψε πριν απο ένα χρόνο περίπου ως αποτέλεσμα χρόνιας φθοράς. Τους πρώτους μήνες αυτού του τελευταίου χρόνου τους ξόδεψα προσπαθώντας να πατήσω στα πόδια μου, να στήσω ένα νέο αξιοπρεπές σπίτι για εμένα και το παιδί ( η συμφωνία είναι συνεπιμέλεια και ίσος χρόνος) και κυρίως ξόδεψα πολύ χρόνο και ενέργεια ώστε να είμαι δίπλα στο παιδί με κάθε τρόπο. Απο το να συνηθίσει την νέα κατάσταση, να χτίσω εκ νέου την σχέση μου μαζί του, να βρώ νέες δραστηριότητες για εμάς κλπ.

Νιώθωντας πλέον πιο άνετα στην ιδέα οτι το παιδί είναι μια χαρά, νιώθω τους τελευταίους μήνες την ανάγκη να αρχίσω να κάνω πράγματα για εμένα και να αρχίσω να περνάω και εγώ καλά.  Το πρόβλημα είναι οτι ο κύκλος μου είναι αρκετά στενός, στην πλειονότητά τους παντρεμένοι με παιδιά και λογικά σε άλλη φάση ζωής. Επαγγελματικά είμαι κατά κάποιο τρόπο "εγκλωβισμένος". Έχω μια επιχείρηση, και κάνω μια δουλειά η οποία δεν με γεμίζει με τπτ, απο την άλλη όμως αποφέρει ένα αρκετά σεβαστό εισόδημα, το οποίο δεν έχω δυνατότητα να "παρατήσω" προκειμένου να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Το σημαντικό στην δουλειά μου όμως όσον αφορά τον προβληματισμό μου είναι οτι δεν έχω την δυνατότητα μέσω αυτής να κοινωνικοποιηθώ. Έχω δοκιμάσει και το γυμναστήριο ( το οποίο σαφώς χρειάζομαι και για λόγους υγείας) αλλά η φάση ειναι πάμε,  γυμναζομαστε, φεύγουμε .

Δεν είναι οτι δεν είμαι κοινωνικός ως άνθρωπος.  Απλά είμαι απο αυτούς που χρειάζονται χρόνο. Για παράδειγμα μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να πιάσω ψιλή κουβέντα με αυτόν που είναι στο διπλανό όργανο, αλλά και να την διατηρήσω αν τυχόν μου την πιάσει αυτός.  Μέσα σε όλα είμαι και ντροπαλός οπότε αποφεύγω την εύκολη λύση καποιας σχολής χορού.  Να διευκρινίσω οτι, για τώρα  δεν με απασχολεί το ενδεχόμενο κάποιας γνωριμίας ερωτικού περιεχομένου οπότε νομίζω οτι αποφεύγω πχ την σχολή χορού και για αυτό τον λόγο ( στο μυαλό μου ισως λανθασμένα θεωρώ οτι η πλειονότητα των ανδρών κυρίως πάει για να βρει σχέση ).

Έγραψα λοιπόν όλα τα παραπάνω προσπαθώντας να με περιγράψω και στη συνέχεια να ρωτήσω όσους έχουν αναλογη εμπειρία (ή και όχι) πως θα μπορούσα να επεκτείνω τον κύκλο μου... δυστυχώς ο υφιστάμενος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την επέκταση.  Κάποιο χόμπι ίσως υποθέτω, αλλά τι? Δεν μπορώ να σκεφτώ τπτ πλην των συνηθισμένων, αλλά ακόμα και αν επιλέξω καποιο..τι κάνω...πάω σε φάση...γεια σας ήρθα? 

Τέλος διαπιστώνω οτι ενώ μεχρι πρόσφατα ένιωθα μια χαρά και οτι ηταν η σωστή επιλογή το διαζύγιο , πλέον μπορώ να πω οτι νιώθω άσχημα που φτάσαμε ως εδώ με την πρώην.  Δυστυχώς πλέον καταλάγιασε ο θυμός , και έχουμε ήρεμη σχέση (πάντα είχαμε). Επισκέπτομαι και ψυχολόγο αλλα φοβάμαι οτι δεν με έχει βοηθήσει όσο θα έπρεπε η θα ήθελα εδώ και ένα χρόνο περίπου. Η εύκολη λυση είναι να βρεθεί άλλος αλλά εχουν ειπωθεί τοσα πολλά που νιωθω πως είναι δύσκολο να αρχίσεις απο την αρχή.  Η ερώτηση αφορά οσους εχουν περάσει αντίστοιχο στάδιο. Να αναμένω οτι ειναι φυσιολογικό και οτι είναι ακόμα ενα στάδιο της διαδικασίας? 

Αυτά για τώρα και ελπίζω να μην είναι χαοτικός ο τρόπος γραφής μου.

 

Γράψου σε σύλλογο παραδοσιακού χορού…

Aκούγεται σουρεαλιστικό εδω, το ξερω, αλλά: ξεκίνα απο το βρεις καποιον/κάποια απο τον κύκλο σου που έχει σχέση και πηγαίνετε μαζί ή ζητησε να σε καθοδηγήσει, and you’ll thank me later…

Επεξ/σία από TheGrisGrisMan
  • Like 1
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
10 ώρες πριν, g_f είπε

..

Φίλε σε ευχαριστώ.Ξέρω οτι το πρότεινες σοβαρά και έχει και ουσία η πρότασή σου, αλλά με όλη μου την καλή διάθεση σου λέω οτι με εκανες και ξελιγώθηκα στο γέλιο...μου ταιριάζει ακριβώς αυτό τον καιρό ( χωρισμένος, χωρίς ενδιαφέρον για νέα σχέση)...δεν ...που δεν...δεν πας για ψάρεμα? 

..

Εγω θα σου προτείνω κάτι ακόμα ποιό απελευθερωτικό. Ελα να σε πάρω μια βόλτα με το φουσκωτό μέχρι τους Πεταλιούς ή την Τζιά και είμαι σίγουρος ότι θα πετάξεις στην θάλασσα όσα το μυαλό σου έχει φορτώσει στην στεριά. Και εαν σου αρέσει η θάλασσα, υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες να δοκιμάσεις. Εκδρομές, αποστολές, θαλασσινές δραστηριότητες, όμιλοι σκαφών, καταδύσεων, αλιευτικές παρέες, σχολές, εθελοντικές δράσεις κλπ κλπ     

Επεξ/σία από costas_
  • Like 8
  • Thanks 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
37 λεπτά πριν, costas_ είπε

Εγω θα σου προτείνω κάτι ακόμα ποιό απελευθερωτικό. Ελα να σε πάρω μια βόλτα με το φουσκωτό μέχρι τους Πεταλιούς ή την Τζιά και είμαι σίγουρος ότι θα πετάξεις στην θάλασσα όσα το μυαλό σου έχει φορτώσει στην στεριά. Και εαν σου αρέσει η θάλασσα, υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες να δοκιμάσεις. Εκδρομές, αποστολές, θαλασσινές δραστηριότητες, όμιλοι σκαφών, καταδύσεων, αλιευτικές παρέες, σχολές, εθελοντικές δράσεις κλπ κλπ     

να ερθω και εγω??? :D Στην αναγκη να χωρισω ρε παιδι μου.

Επεξ/σία από andreaspA
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αμε, να έλθεις. Να σας βάλω και ένα βιντεάκι που έφτιαξα να ανοίξει και το μάτι σας. Κάπου στις εικόνες θα δείτε και το φουσκωτό μου

 

 

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Πολλοί γερομπισμπικηδες μαζευτήκαμε στο ινσομνια 😕

8 λεπτά πριν, andreaspA είπε

να ερθω και εγω??? :D Στην αναγκη να χωρισω ρε παιδι μου.

.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
8 λεπτά πριν, costas_ είπε

Αμε, να έλθεις. Να σας βάλω και ένα βιντεάκι που έφτιαξα να ανοίξει και το μάτι σας. Κάπου στις εικόνες θα δείτε και το φουσκωτό μου

Μερα και ωρα που θα βρεθουμε στην αγ μαρινα πες μου. Εκει δεν το ρίχνεις ?

8 λεπτά πριν, costas_ είπε

Αμε, να έλθεις. Να σας βάλω και ένα βιντεάκι που έφτιαξα να ανοίξει και το μάτι σας. Κάπου στις εικόνες θα δείτε και το φουσκωτό μου

 

 

Ωραιο βιντεακι εφτιαξες! μπραβο!

Επεξ/σία από andreaspA
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

11 hours ago, TheGrisGrisMan said:

Γράψου σε σύλλογο παραδοσιακού χορού…

Aκούγεται σουρεαλιστικό εδω, το ξερω, αλλά: ξεκίνα απο το βρεις καποιον/κάποια απο τον κύκλο σου που έχει σχέση και πηγαίνετε μαζί ή ζητησε να σε καθοδηγήσει, and you’ll thank me later…

Η αλήθεια είναι οτι οι παραδοσιακοί χοροί πάντα μου άρεσαν και τους παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Μάλιστα θαυμάζω όσους ξέρουν να χορεύουν (εννοώ παραπάνω απο καλαματιανό και τσάμικο). Νομίζω μάλιστα οτι θα μου ταίριαζε  δεδομένου οτι μικρότερο με έστελναν οι γονείς μου. Ίσως μου βγεί πιο φυσικά. Απλά στις διάφορες σχολές τις περιοχής μου δεν έχουν μαθήματα παραδοσικών χορών ή έχουν σε εντελώς άκυρες ώρες. 

11 hours ago, costas_ said:

Εγω θα σου προτείνω κάτι ακόμα ποιό απελευθερωτικό. Ελα να σε πάρω μια βόλτα με το φουσκωτό μέχρι τους Πεταλιούς ή την Τζιά και είμαι σίγουρος ότι θα πετάξεις στην θάλασσα όσα το μυαλό σου έχει φορτώσει στην στεριά. Και εαν σου αρέσει η θάλασσα, υπάρχουν πάρα πολλές δραστηριότητες να δοκιμάσεις. Εκδρομές, αποστολές, θαλασσινές δραστηριότητες, όμιλοι σκαφών, καταδύσεων, αλιευτικές παρέες, σχολές, εθελοντικές δράσεις κλπ κλπ     

Σε ευχαριστώ πολύ για την προσφορά 🙂 . Την εκτιμώ!

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να ρωτήσω κάτι, στο επαγγελματικό κομμάτι (χωρίς να μας πεις ακριβώς) με τι ασχολείσαι; Ρωτάω, μήπως σου προσφέρει το επάγγελμα διέξοδο ενασχόλησης με κάτι που θα σε γεμίσει καλύτερα. Εγώ σε κάποια φάση έπηζα από την καθημερινότητα και την ρουτίνα της δουλειάς, ενώ στο προσωπικό κομμάτι ήμουν μια χαρά μου έλειπε ρε παιδί μου να κάνω δυο ποιοτικές συζητήσεις με δυο ανθρώπους εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος, πράγμα που το έκανα στο πανεπιστήμιο καθημερινά. Ήμασταν μεσ' την μαλακία και τον χαβαλέ, αλλά όταν πιάναμε ποιοτική συζήτηση ένιωθες ρε παιδί μου ότι έχεις να κερδίζεις από τα άτομα που συναναστρέφεσαι. Ε εγώ στην καθημερινότητά μου, αυτό δεν το έβλεπα... Κάποια στιγμή γράφτηκα κάτι σεμινάρια για ενεργειακούς επιθεωρητές (χα χα χα χα χα δεν τα έκαιγα τα λεφτά καλύτερα, τέλος πάντων) και εκεί ήρθα σε επαφή με άλλα άτομα του ευρύτερου επαγγελματικού περιβάλλοντος, που έλαβα την ίδια αίσθηση που είχα και στη σχολή (μεσ' το χαβαλέ δηλαδή, αλλά με ποιότητα). Και δικτυώθηκα και επαγγελματικά, και κράτησα και κάποιες επαφές. Έκτοτε όποτε παίζει κάτι με το συνάφι, το κυνηγάω, είτε είναι ημερίδες, επιμελητήρια κλπ. Δεν είναι οι κολλητοί και αυτοί που θα πω τα προβλήματά μου, έχω τέτοιους, αλλά είναι ποιοτική κοινωνικοποίηση.
Άλλο κομμάτι ποιοτικής κοινωνικοποίησης, ήταν μέσω του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών. Πρώτα απ' όλα μπήκα στο σύλλογο γονέων, μέσα από αυτό γνωρίστηκα με άλλους γονείς που είχαμε κοινό στόχο το καλό των παιδιών. Γνωρίστηκα και με μερικούς καβαλημένους, με στόχο (και) την αυτοπροβολή, αλλά καλό ήταν αυτό, έπεσε γέλιο και έμεινε και η γνωριμία (γιατί το παν στην επαρχία είναι η γνωριμία), ας ήταν καβαλημένοι εγώ δεν άλλαξα κακιά κουβέντα με κανέναν. Έπειτα, κάνουμε παρέα και με τους γονείς των συμμαθητών, εκεί θέλει λίγο να βρεις και άτομα να ταιριάξεις.
Τέλος, γνώρισα δασκάλους με όρεξη να προσφέρουν. Τέλος πάντων με όλα αυτά και κοινωνικοποίηση έλαβα και ικανοποίηση ότι κάνω κάτι δημιουργικό. Φαντάζομαι το ίδιο μπορεί να γίνει με την ένταξη σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα που μπορείς να βρεις κάτι να εμπνευστείς.

Τώρα για το γκομενικό καταννοώ ότι δεν είναι η πρώτη προτεραιότητά σου και καλά κάνεις. Δώσε βάση στον εαυτό σου και το παιδί και όταν θα είναι η ώρα θα το καταλάβεις :) 

Α κάτι άλλο ήθελα να πω ρε φίλε, πρέπει να αισθάνεσαι υπερήφανος για τον εαυτό σου, κατάφερες να φύγεις αναίμακτα από μια σχέση που δεν πήγαινε, και να έχεις μια ισορροπία μετέπειτα, μια χαρά είσαι. Αφενός λίγοι το τολμούν, αφετέρου λίγοι το καταφέρνουν. Όσοι γνωστοί μου είναι χωρισμένοι, δεν μιλιούνται με τις πρώην γυναίκες τους.


Τις καλημέρες μου :) 

  • Like 9
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
55 minutes ago, mechpanos said:

Να ρωτήσω κάτι, στο επαγγελματικό κομμάτι (χωρίς να μας πεις ακριβώς) με τι ασχολείσαι; Ρωτάω, μήπως σου προσφέρει το επάγγελμα διέξοδο ενασχόλησης με κάτι που θα σε γεμίσει καλύτερα. Εγώ σε κάποια φάση έπηζα από την καθημερινότητα και την ρουτίνα της δουλειάς, ενώ στο προσωπικό κομμάτι ήμουν μια χαρά μου έλειπε ρε παιδί μου να κάνω δυο ποιοτικές συζητήσεις με δυο ανθρώπους εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος, πράγμα που το έκανα στο πανεπιστήμιο καθημερινά. Ήμασταν μεσ' την μαλακία και τον χαβαλέ, αλλά όταν πιάναμε ποιοτική συζήτηση ένιωθες ρε παιδί μου ότι έχεις να κερδίζεις από τα άτομα που συναναστρέφεσαι. Ε εγώ στην καθημερινότητά μου, αυτό δεν το έβλεπα... Κάποια στιγμή γράφτηκα κάτι σεμινάρια για ενεργειακούς επιθεωρητές (χα χα χα χα χα δεν τα έκαιγα τα λεφτά καλύτερα, τέλος πάντων) και εκεί ήρθα σε επαφή με άλλα άτομα του ευρύτερου επαγγελματικού περιβάλλοντος, που έλαβα την ίδια αίσθηση που είχα και στη σχολή (μεσ' το χαβαλέ δηλαδή, αλλά με ποιότητα). Και δικτυώθηκα και επαγγελματικά, και κράτησα και κάποιες επαφές. Έκτοτε όποτε παίζει κάτι με το συνάφι, το κυνηγάω, είτε είναι ημερίδες, επιμελητήρια κλπ. Δεν είναι οι κολλητοί και αυτοί που θα πω τα προβλήματά μου, έχω τέτοιους, αλλά είναι ποιοτική κοινωνικοποίηση.
Άλλο κομμάτι ποιοτικής κοινωνικοποίησης, ήταν μέσω του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών. Πρώτα απ' όλα μπήκα στο σύλλογο γονέων, μέσα από αυτό γνωρίστηκα με άλλους γονείς που είχαμε κοινό στόχο το καλό των παιδιών. Γνωρίστηκα και με μερικούς καβαλημένους, με στόχο (και) την αυτοπροβολή, αλλά καλό ήταν αυτό, έπεσε γέλιο και έμεινε και η γνωριμία (γιατί το παν στην επαρχία είναι η γνωριμία), ας ήταν καβαλημένοι εγώ δεν άλλαξα κακιά κουβέντα με κανέναν. Έπειτα, κάνουμε παρέα και με τους γονείς των συμμαθητών, εκεί θέλει λίγο να βρεις και άτομα να ταιριάξεις.
Τέλος, γνώρισα δασκάλους με όρεξη να προσφέρουν. Τέλος πάντων με όλα αυτά και κοινωνικοποίηση έλαβα και ικανοποίηση ότι κάνω κάτι δημιουργικό. Φαντάζομαι το ίδιο μπορεί να γίνει με την ένταξη σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα που μπορείς να βρεις κάτι να εμπνευστείς.

Τώρα για το γκομενικό καταννοώ ότι δεν είναι η πρώτη προτεραιότητά σου και καλά κάνεις. Δώσε βάση στον εαυτό σου και το παιδί και όταν θα είναι η ώρα θα το καταλάβεις :) 

Α κάτι άλλο ήθελα να πω ρε φίλε, πρέπει να αισθάνεσαι υπερήφανος για τον εαυτό σου, κατάφερες να φύγεις αναίμακτα από μια σχέση που δεν πήγαινε, και να έχεις μια ισορροπία μετέπειτα, μια χαρά είσαι. Αφενός λίγοι το τολμούν, αφετέρου λίγοι το καταφέρνουν. Όσοι γνωστοί μου είναι χωρισμένοι, δεν μιλιούνται με τις πρώην γυναίκες τους.


Τις καλημέρες μου :) 

Η δουλειά μου έχει να κάνει με εξυπηρέτηση/διευκόλυνση πελατών. Δεν εμπεριέχει καθόλου επικοινωνία πέραν της τυπικής καλημέρας. Απο εκεί και πέρα δεν υπάρχει κάποιο κομμάτι ανάλογο με το δικό σου (πχ κάποιο σεμινάριο επιμόρφωσης κλπ). Ίσως πρέπει να κοιτάξω το ενδεχόμενο παράλληλης δραστηριοποίησης σε άλλο τομέα με μεγαλύτερο ενδιαφέρον για εμένα, απλά δεν συνηθίζω να μπλέκω με αντικείμενα που δεν γνωρίζω. 

"Τέλος πάντων με όλα αυτά και κοινωνικοποίηση έλαβα και ικανοποίηση ότι κάνω κάτι δημιουργικό."...εδώ κρύβεται υποθέτω η αλήθεια στην περίπτωσή μου. Δεν με ικανοποιεί η δουλειά μου γιατί δεν νιώθω οτι κάνω κάτι δημιουργικό, και ίσως για αυτό αποζητώ να αντλήσω ευχαρίστηση σε άλλους τομείς.

 

Επεξ/σία από g_f
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κατ' αρχήν φίλε μου μην το βάζεις κάτω. Είσαι ακόμα νέος, θα έχεις και άλλες σχέσεις στην ζωή σου πέρα από το γάμο σου. Δεύτερον καλά κάνεις και δεν μπλέκεις με δουλειές που δεν γνωρίζεις. Εάν όπως λες η εργασία σου σου αποφέρει ικανοποιητική οικονομική κατάσταση κράτα την, ζούμε σε πολύ δύσκολη περίοδο και δεν ξέρεις εάν αυτό που θα επιχειρήσεις θα σου βγει. Εάν δεν είχες άλλες υποχρεώσεις θα μπορούσες να το τολμήσεις αλλά τώρα έχεις ένα παιδί και οφείλεις να το έχεις προτεραιότητα. 

Εγώ θα σε συμβούλευα να ψάξεις να βρεις κλαμπ με πράγματα που σε ενδιαφέρουν και να πηγαίνεις εκεί στις συγκεντρώσεις ώστε να γνωρίσεις ανθρώπου με παρόμοια ενδιαφέροντα. Π.χ. κλάμπ για Ε.Φ., κόμικ, ταινίες, βιβλία, οικολογικές εκδρομές, ορειβασία, μοντελισμό, οτιδήποτε αγαπάς και θα ήθελες κάποτε να ασχοληθείς. Εγώ γνώρισα υπέροχους ανθρώπους στην 40η δεκαετία της ζωής μου όταν άρχισα να ασχολούμε με το χόμπι μου και τώρα έχουμε κάνει μια υπέροχη παρέα, που αν μου το έλεγες στα 35 μου θα σου έλεγα αποκλείεται να κάνω τόσο καλούς φίλους πλέον.

Επίσης επειδή μου λες ότι δεν το έχεις με την κουβέντα και είσαι λίγο ντροπαλός. Φίλε μην φοβάσαι καθόλου, όλος ο κόσμος λέει του κόσμου τις βλακείες κάθε μέρα και δεν χαμπαριάζει τίποτα. Ή νομίζεις ότι η κοπελιά με την οποία θα μιλήσεις είναι Αινστάιν; Δεν χρειάζεται να προσποιηθείς κάποιον που δεν είσαι. Και αυτό το καλό έχει το να πας σε συγκεντρώσεις κλαμπ με αντικείμενο που σε ενδιαφέρει, που το γνωρίζεις και το αγαπάς, γιατί εκεί θα βρεις άτομα πρόθυμα να ακούσουν την άποψή σου και δεν χρειάζεται να κάνεις κουβέντα για πράγματα που δεν τα κατέχεις. Και πίστεψέ με όλο και κάποια ενδιαφέρουσα κοπέλα θα βρεις εκεί με την οποίαν θα μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα και να της ζητήσεις να πάτε για ένα καφεδάκι. Και έχει ο Θεός. Ότι έγινε στην ζωή σου έγινε. Προχώρα παρακάτω και να είσαι αισιόδοξος. Το να βλέπεις το ποτήρι μισσογεμάτο και όχι μισοάδειο πίστεψέ με είναι θέμα προσωπικής επιλογής.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

3 ώρες πριν, mechpanos είπε

Να ρωτήσω κάτι, στο επαγγελματικό κομμάτι (χωρίς να μας πεις ακριβώς) με τι ασχολείσαι; Ρωτάω, μήπως σου προσφέρει το επάγγελμα διέξοδο ενασχόλησης με κάτι που θα σε γεμίσει καλύτερα. Εγώ σε κάποια φάση έπηζα από την καθημερινότητα και την ρουτίνα της δουλειάς, ενώ στο προσωπικό κομμάτι ήμουν μια χαρά μου έλειπε ρε παιδί μου να κάνω δυο ποιοτικές συζητήσεις με δυο ανθρώπους εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος, πράγμα που το έκανα στο πανεπιστήμιο καθημερινά. Ήμασταν μεσ' την μαλακία και τον χαβαλέ, αλλά όταν πιάναμε ποιοτική συζήτηση ένιωθες ρε παιδί μου ότι έχεις να κερδίζεις από τα άτομα που συναναστρέφεσαι. Ε εγώ στην καθημερινότητά μου, αυτό δεν το έβλεπα... Κάποια στιγμή γράφτηκα κάτι σεμινάρια για ενεργειακούς επιθεωρητές (χα χα χα χα χα δεν τα έκαιγα τα λεφτά καλύτερα, τέλος πάντων) και εκεί ήρθα σε επαφή με άλλα άτομα του ευρύτερου επαγγελματικού περιβάλλοντος, που έλαβα την ίδια αίσθηση που είχα και στη σχολή (μεσ' το χαβαλέ δηλαδή, αλλά με ποιότητα). Και δικτυώθηκα και επαγγελματικά, και κράτησα και κάποιες επαφές. Έκτοτε όποτε παίζει κάτι με το συνάφι, το κυνηγάω, είτε είναι ημερίδες, επιμελητήρια κλπ. Δεν είναι οι κολλητοί και αυτοί που θα πω τα προβλήματά μου, έχω τέτοιους, αλλά είναι ποιοτική κοινωνικοποίηση.
Άλλο κομμάτι ποιοτικής κοινωνικοποίησης, ήταν μέσω του σχολικού περιβάλλοντος των παιδιών. Πρώτα απ' όλα μπήκα στο σύλλογο γονέων, μέσα από αυτό γνωρίστηκα με άλλους γονείς που είχαμε κοινό στόχο το καλό των παιδιών. Γνωρίστηκα και με μερικούς καβαλημένους, με στόχο (και) την αυτοπροβολή, αλλά καλό ήταν αυτό, έπεσε γέλιο και έμεινε και η γνωριμία (γιατί το παν στην επαρχία είναι η γνωριμία), ας ήταν καβαλημένοι εγώ δεν άλλαξα κακιά κουβέντα με κανέναν. Έπειτα, κάνουμε παρέα και με τους γονείς των συμμαθητών, εκεί θέλει λίγο να βρεις και άτομα να ταιριάξεις.
Τέλος, γνώρισα δασκάλους με όρεξη να προσφέρουν. Τέλος πάντων με όλα αυτά και κοινωνικοποίηση έλαβα και ικανοποίηση ότι κάνω κάτι δημιουργικό. Φαντάζομαι το ίδιο μπορεί να γίνει με την ένταξη σε οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα που μπορείς να βρεις κάτι να εμπνευστείς.

Τώρα για το γκομενικό καταννοώ ότι δεν είναι η πρώτη προτεραιότητά σου και καλά κάνεις. Δώσε βάση στον εαυτό σου και το παιδί και όταν θα είναι η ώρα θα το καταλάβεις :) 

Α κάτι άλλο ήθελα να πω ρε φίλε, πρέπει να αισθάνεσαι υπερήφανος για τον εαυτό σου, κατάφερες να φύγεις αναίμακτα από μια σχέση που δεν πήγαινε, και να έχεις μια ισορροπία μετέπειτα, μια χαρά είσαι. Αφενός λίγοι το τολμούν, αφετέρου λίγοι το καταφέρνουν. Όσοι γνωστοί μου είναι χωρισμένοι, δεν μιλιούνται με τις πρώην γυναίκες τους.


Τις καλημέρες μου :) 

Δεν ξέρω αν το έχεις ήδη σκεφτεί αλλά επειδή ανάφεραν σεμινάρια και τέτοια, σκεψου και το ΕΑΠ. Και θα αναπτύξεις τις δεξιότητες σου, θα γνωρίσεις κόσμο και θα κάνεις κάτι και για σένα.

Υπαρχουν και πολλά τμήματα ανάλογα με τα ενδιαφέροντα σου, και για πιο φθηνά υπάρχει και το ΕΑΠ Κύπρου , που τα μαθήματα είναι και στα ελληνικά.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
20 ώρες πριν, xgol είπε

Το πρωτο πραγμα που λεω σε οποιον ερχεται στο ιατρειο μου ειναι πως η Ψυχικη Υγεια εχει 5 κυριους πυλώνες. Άσκηση, Ύπνο, Διατροφή, Ψυχοθεραπεία και στο τελος και όπου αυτη ειναι απαραίτητη, την Φαρμακευτική Αγωγή. 
 

Δεν τους αφήνω να φύγουν εν ολίγοις χωρίς τουλαχιστον να συμφωνήσουμε σε ενα πλάνο στα 3 πρώτα! 😊

Αυτό με τον ύπνο μου το είχε πει ψυχίατρος και έχει δουλέψει και σε εμένα. Κακός ύπνος και προβληματικά ωράρια δημιουργούν πρόβλημα. 

Επίσης έλεγχος για ανεπαρκεια βιταμηνων αν υπάρχει, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τον άνθρωπο πχ μια ανεπαρκεια σε D η Β9, Β12 επιφέρει πέραν των παθολογικων συμπτωμάτων και καταθλιπτικες τάσεις. 

Επεξ/σία από Basilhs23___
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αρχικά συγχαρητήρια για την απόφαση και την αμοιβαία κατανόηση αμφοτέρων για την συνεπιμέλεια του τέκνου. 

Ενα θετικό, πως χωρίζουν οι δρόμοι, με οποια δυσκολία υπήρξε, απ'το να μείνετε συγκάτοικοι κάνοντας ο καθένας τη ζωή του για τα μάτια του κόσμου.

Το πιο σημαντικό θέμα ειναι το παιδί, που βλέπω πως το έχετε "λύσει". (τα εισαγωγικα για ευνόητους λόγους). Διότι πολλά ζευγάρια, παρόλο το χωρισμό, βλέπουν το παιδι ως leverage και ξεσπουν πανω του. Αλλα ας αφήσω αυτές τις ιστορίες.

Οντας παντρεμένος λιγα χρονια μεν, αλλα στην ιδια σχέση ΠΟΛΛΑ χρόνια πριν, όντως μπαίνουμε σε μια φάση, που συναναστρεφόμαστε με "παρόμοιας" κατάστασης κόσμο.

Οπότε, οπως οσα ποστ προλαβα και διαβασα, θα πρέπει πλεον να βρείς νεα χόμπι, μέσω των οποίων θα αποκτήσεις μια οικειότητα με καινουργια ατομα, φιλιές ή οτι έρθει.

Αλλωστε, πάντα ενα κοινό χομπι, ηταν σημείο επαφής, τι πιο λογικο, και μια εύκολη αρχή! Απλά οι περισσότεροι που εγκλωβίστηκαν σε δύσκολο γάμο, παράτησαν τα χόμπι τους ή αναγκαστηκαν να τα παρατήσουν λόγω χρόνου, χρημάτων ή ή ή.

Οπότε, προτείνω, αν σ'αρεσει ο χορός να γραφτεις σε μια σχολή, να μπεις σε μια ομάδα πεζοπορική, και και και και και.

Σίγουρα, να...γνωρίσεις γυναίκα σ'ενα μπάρ, το βλέπω χλωμό ή τουλάχιστον δύσκολο! 

Εύχομαι τα καλύτερα και υπομονή!

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...