Προς το περιεχόμενο

Φόνισσα


geogr13

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Στις 30 Νοεμβριου θα βγει στα σινεμα απο την Tawneer η κινηματογραφικη αποδοση του αριστουργηματος του Αλεξανδρου Παπαδιαμαντη με την κυρια Καριοφυλλια Καραμπετη στον πρωταγωνιστικο ρολο.. 

 

Εχει κανενας αλλος hype ή μονο εγω αραγε?? 

image002.jpg

 

ImageGen.jpg

Επεξ/σία από geogr13
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 52
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη είναι πολύ δύσκολο να αποδοθούν κινηματογραφικά καθώς αυτό που τα κάνει αριστουργήματα είναι η γλώσσα και όχι τόσο η πλοκή. Ωστόσο η Φόνισσα έχει πλοκή και πολλές σκηνές που μπορούν να αποδοθούν κινηματογραφικά. Ελπίζω να βγει κάτι καλό και ισάξιο του μεγάλου διηγηματογράφου. Θα πάω να το δω οπωσδήποτε. 

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Έχουν γίνει άλλες δυο ταινίες με αυτό το διήγημα στο παρελθόν και δεν είχα ξετρελαθεί απ' αυτό που είδα.
Να δούμε τι καινούριο έχει να δώσει αυτή η έκδοση.
Δεν πιστεύω πάντως ότι το σενάριο θα είναι πιστό στο πρωτότυπο, 
μάλλον θα έχουν υπερτονίσει στοιχεία και η ταινία θα είναι βαριά και μακριά από το κείμενο του Παπαδιαμάντη.
Οπωσδήποτε η παρουσία της Κ. Καραμπέτη προσδίδει ενδιαφέρον...

-

Επεξ/σία από V.I.Smirnov
  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

13 ώρες πριν, V.I.Smirnov είπε

Έχουν γίνει άλλες δυο ταινίες με αυτό το διήγημα στο παρελθόν και δεν είχα ξετρελαθεί απ' αυτό που είδα.
Να δούμε τι καινούριο έχει να δώσει αυτή η έκδοση.
Δεν πιστεύω πάντως ότι το σενάριο θα είναι πιστό στο πρωτότυπο, 
μάλλον θα έχουν υπερτονίσει στοιχεία και η ταινία θα είναι βαριά και μακριά από το κείμενο του Παπαδιαμάντη.
Οπωσδήποτε η παρουσία της Κ. Καραμπέτη προσδίδει ενδιαφέρον...

-

Νομίζω πως επιβάλλεται να τροποποιήσουν λίγο το σενάριο ώστε να γίνει ποιο κινηματογραφικό και δραματικό. Αρκεί να μείνουν εντός του πνεύματος του διηγήματος και να μην πειράξουν το εμπνευσμένο τέλος του. 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Oκ βρηκαν τη κατάλληλη ηθοποιό για το κατάλληλο ρόλο. Σημαντικο να μην πειράξουν το τέλος, ωστόσο οπως ειπαν και τα παιδιά, θα χρειαστει κάποιες σεναριακές αλλαγές για να υποστηριχθεί καλύτερα. Ακόμα και το τέλος βέβαια χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Η στιγμη του τέλος και παράλληλα της λήτρωσης, θα πρέπει να αποτελέσει ισως τη δυνατότερη σκηνη και δωσει συναισθηματικη λητρωση στον θεατή, οπως έκανε στο διήγημα.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 1 μήνα μετά...

Χθες το βραδυ εφτασε λοιπον αυτη η αγια ωρα και πηγα επιτελους να την δω.. 

 

Ειναι η πρωτη φορα στα 30 χρονια που παρακολουθω σινεμα που παρακολουθωντας Ελληνικη ταινια εμεινα καθ ολη την προβολη καρφωμενος στην οθονη.. Ειναι με διαφορα κιολας η καλυτερη συγχρονη Ελληνικη ταινια.. Παταει ολες τις υπολοιπες κατω σαν σκουλικια..

 

Ερμηνειες, φωτογραφια, μονταζ, ηχος, μουσικη οσκαρικου επιπεδου.. 

 

Η κυρια Καραμπετη, η κυρια Πρωτοπαππα και οι 3 κοπελες που κανουν τις κορες της κυριας Καραμπετη μαγικες!!!!! Μοναδικες ερμηνειες που πραγματικα σε ανατριχιαζουν!!!!!! 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Σοβαρές αλλοιώσεις στο έργο του Παπαδιαμάντη. Κρίμα πραγματικά. 

Spoiler

Γράφει ο Τηλέμαχος Χορμοβίτης, δικηγόρος

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια να παίρνουν κλασικά βιβλία και να τα μεταφέρουν στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο, αλλάζοντάς τους κυριολεκτικά τα φώτα για να ταιριάζουν στην εποχή της πολιτικής ορθότητας και της woke παράνοιας. Αυτή η μόδα φαίνεται πως ήρθε και στην Ελλάδα και πρώτο θύμα της είναι ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς που έβγαλε η χώρα μας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Στην ταινία «Φόνισσα» σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα και σενάριο Κατερίνας Μπέη, η σύνθετη χριστιανική προβληματική του Παπαδιαμάντη πάνω στην φύση του Κακού καταντάει ένα απλοϊκό, μίσανδρο, καταγγελτικό παραμυθάκι, ένα woke σπλάτερ ιδανικό για να ενθουσιάσει τις υστερικές φεμινίστριες του twitter. Οι δημιουργοί της ταινίας έχουν κάνει κοπτοραπτική στο βιβλίο, προσθέτοντας και αφαιρώντας στοιχεία κατά το δοκούν, ώστε να εξυπηρετήσει το ορθοπολιτικό ιδεολογικό μήνυμα που θέλουν να περάσουν. Έτσι, το χωριό όπου ζει η Φόνισσα είναι μια… Ντίσνεϋλαντ γυναικείας καταπίεσης και κακοποίησης! Όλοι οι άνδρες είναι βίαιοι σατράπηδες που βασανίζουν, χτυπούν και δολοφονούν τις γυναίκες τους, οι γυναίκες κυκλοφορούν στο δρόμο μελανιασμένες από το ξύλο, οι νύφες πηγαίνουν στο γάμο τους σαν να πηγαίνουν σε κηδεία, ακόμη και τα παιδιά τραγουδούν μισογυνικά τραγουδάκια με στίχους για τις … «κακές τσούπρες».

Φυσικά όλα αυτά δεν υπάρχουν πουθενά στο βιβλίο του Παπαδιαμάντη, όπου επικρατεί μια ιδιότυπη μητριαρχία. Οι άντρες είναι άβουλοι και παθητικοί, σχεδόν αόρατοι σε αντίθεση με τις γυναίκες που είναι δυναμικές, αποφασιστικές και ξέρουν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. (χαρακτηριστικά παραδείγματα η μάνα της Φραγκογιαννούς αλλά και η ίδια η Φραγκογιαννού που διαχειρίζεται τα οικονομικά του σπιτιού και δίνει στον άντρα της …χαρτζιλίκι). Και αφού φόρτωσαν την ταινία με τόσα δικά τους στοιχεία, αφού μας μπούκωσαν με κραυγαλέες εικόνες και σκηνές δικής τους έμπνευσης για να καταλάβει και ο πιο απρόσεκτος θεατής πόσο κακοί είναι οι άνδρες και πόσο καταπιέζονται οι γυναίκες, κράτησαν το άκρον άωτον του woke λαϊκισμού για το τέλος : η ταινία κλείνει με στατιστικά στοιχεία για την προίκα και για τις γυναίκες που έχουν χάσει την ζωή τους διαχρονικά από “φυλοκτονίες”! 

Και κάπου εδώ ο Παπαδιαμάντης κάνει κωλοτούμπες μέσα στον τάφο του! Φυσικά, ο Παπαδιαμάντης που θα γέλαγε με απλοϊκά σχήματα τύπου “κακοί άνδρες-καλές γυναίκες”, μας έχει δείξει στο έργο του πως και οι άνδρες υπήρξαν θύματα του θεσμού της προίκας. Π.χ. στο διήγημά του “Η Τύχη απ’ την Αμέρικα” , ο ήρωας πηγαίνει στην Αμερική για να δουλέψει και να προικίσει τις αδελφές του, καταφέρνει να μαζέψει τα χρήματα αλλά γυρνάει στο νησί του φθισικός όπου και πεθαίνει (στην τελευταία σκηνή της ταινίας “Ο Μετανάστης” που βασίζεται στο διήγημα, η άπληστη αδελφή του ήρωα- μια εξαιρετική Τασσώ Καββαδία- που απαιτούσε όλο και περισσότερα χρήματα για να πάρει τον γαμπρό που ήθελε , χορεύει ευτυχισμένη στο γάμο της αδιαφορώντας για τον αδελφό της που θυσιάστηκε γι’ αυτή και που την ίδια ώρα ξεψυχάει στο κρεβάτι του.

Όταν μεταφέρεις ένα βιβλίο στην μεγάλη οθόνη είναι αναπόφευκτο πως θα κάνεις κάποιες αλλαγές. Άλλο όμως αυτό και άλλο να διαστρεβλώνεις την ουσία του βιβλίου για να εξυπηρετήσεις την ιδεολογική σου ατζέντα και μου κάνει εντύπωση που κανένας από τους κριτικούς που ύμνησαν τη «Φόνισσα» της Νάθενα δεν το επισήμανε αυτό (τόσο φοβούνται πια τον feminazi όχλο του twitter;). Το μόνο παρήγορο σε όλη αυτήν την ιστορία, είναι πως όταν περάσει η παράνοια του woke, ο μέγας Παπαδιαμάντης θα είναι σίγουρα μαζί μας ενώ αυτή η προπαγανδιστική, στρατευμένη και καλλιτεχνικά μέτρια ταινία θα έχει περάσει στη λήθη.

 

  • Like 12
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

14 hours ago, Lotof said:

Σοβαρές αλλοιώσεις στο έργο του Παπαδιαμάντη. Κρίμα πραγματικά. 

  Reveal hidden contents

Γράφει ο Τηλέμαχος Χορμοβίτης, δικηγόρος

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια να παίρνουν κλασικά βιβλία και να τα μεταφέρουν στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο, αλλάζοντάς τους κυριολεκτικά τα φώτα για να ταιριάζουν στην εποχή της πολιτικής ορθότητας και της woke παράνοιας. Αυτή η μόδα φαίνεται πως ήρθε και στην Ελλάδα και πρώτο θύμα της είναι ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς που έβγαλε η χώρα μας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Στην ταινία «Φόνισσα» σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα και σενάριο Κατερίνας Μπέη, η σύνθετη χριστιανική προβληματική του Παπαδιαμάντη πάνω στην φύση του Κακού καταντάει ένα απλοϊκό, μίσανδρο, καταγγελτικό παραμυθάκι, ένα woke σπλάτερ ιδανικό για να ενθουσιάσει τις υστερικές φεμινίστριες του twitter. Οι δημιουργοί της ταινίας έχουν κάνει κοπτοραπτική στο βιβλίο, προσθέτοντας και αφαιρώντας στοιχεία κατά το δοκούν, ώστε να εξυπηρετήσει το ορθοπολιτικό ιδεολογικό μήνυμα που θέλουν να περάσουν. Έτσι, το χωριό όπου ζει η Φόνισσα είναι μια… Ντίσνεϋλαντ γυναικείας καταπίεσης και κακοποίησης! Όλοι οι άνδρες είναι βίαιοι σατράπηδες που βασανίζουν, χτυπούν και δολοφονούν τις γυναίκες τους, οι γυναίκες κυκλοφορούν στο δρόμο μελανιασμένες από το ξύλο, οι νύφες πηγαίνουν στο γάμο τους σαν να πηγαίνουν σε κηδεία, ακόμη και τα παιδιά τραγουδούν μισογυνικά τραγουδάκια με στίχους για τις … «κακές τσούπρες».

Φυσικά όλα αυτά δεν υπάρχουν πουθενά στο βιβλίο του Παπαδιαμάντη, όπου επικρατεί μια ιδιότυπη μητριαρχία. Οι άντρες είναι άβουλοι και παθητικοί, σχεδόν αόρατοι σε αντίθεση με τις γυναίκες που είναι δυναμικές, αποφασιστικές και ξέρουν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. (χαρακτηριστικά παραδείγματα η μάνα της Φραγκογιαννούς αλλά και η ίδια η Φραγκογιαννού που διαχειρίζεται τα οικονομικά του σπιτιού και δίνει στον άντρα της …χαρτζιλίκι). Και αφού φόρτωσαν την ταινία με τόσα δικά τους στοιχεία, αφού μας μπούκωσαν με κραυγαλέες εικόνες και σκηνές δικής τους έμπνευσης για να καταλάβει και ο πιο απρόσεκτος θεατής πόσο κακοί είναι οι άνδρες και πόσο καταπιέζονται οι γυναίκες, κράτησαν το άκρον άωτον του woke λαϊκισμού για το τέλος : η ταινία κλείνει με στατιστικά στοιχεία για την προίκα και για τις γυναίκες που έχουν χάσει την ζωή τους διαχρονικά από “φυλοκτονίες”! 

Και κάπου εδώ ο Παπαδιαμάντης κάνει κωλοτούμπες μέσα στον τάφο του! Φυσικά, ο Παπαδιαμάντης που θα γέλαγε με απλοϊκά σχήματα τύπου “κακοί άνδρες-καλές γυναίκες”, μας έχει δείξει στο έργο του πως και οι άνδρες υπήρξαν θύματα του θεσμού της προίκας. Π.χ. στο διήγημά του “Η Τύχη απ’ την Αμέρικα” , ο ήρωας πηγαίνει στην Αμερική για να δουλέψει και να προικίσει τις αδελφές του, καταφέρνει να μαζέψει τα χρήματα αλλά γυρνάει στο νησί του φθισικός όπου και πεθαίνει (στην τελευταία σκηνή της ταινίας “Ο Μετανάστης” που βασίζεται στο διήγημα, η άπληστη αδελφή του ήρωα- μια εξαιρετική Τασσώ Καββαδία- που απαιτούσε όλο και περισσότερα χρήματα για να πάρει τον γαμπρό που ήθελε , χορεύει ευτυχισμένη στο γάμο της αδιαφορώντας για τον αδελφό της που θυσιάστηκε γι’ αυτή και που την ίδια ώρα ξεψυχάει στο κρεβάτι του.

Όταν μεταφέρεις ένα βιβλίο στην μεγάλη οθόνη είναι αναπόφευκτο πως θα κάνεις κάποιες αλλαγές. Άλλο όμως αυτό και άλλο να διαστρεβλώνεις την ουσία του βιβλίου για να εξυπηρετήσεις την ιδεολογική σου ατζέντα και μου κάνει εντύπωση που κανένας από τους κριτικούς που ύμνησαν τη «Φόνισσα» της Νάθενα δεν το επισήμανε αυτό (τόσο φοβούνται πια τον feminazi όχλο του twitter;). Το μόνο παρήγορο σε όλη αυτήν την ιστορία, είναι πως όταν περάσει η παράνοια του woke, ο μέγας Παπαδιαμάντης θα είναι σίγουρα μαζί μας ενώ αυτή η προπαγανδιστική, στρατευμένη και καλλιτεχνικά μέτρια ταινία θα έχει περάσει στη λήθη.

 

Κρίμα αν του άλλαξαν τα φώτα (αν ισχύουν αυτά στο spoiler) για να γίνει τόσο πολιτικά ορθό και "μοντέρνο".

  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
15 ώρες πριν, Lotof είπε

Σοβαρές αλλοιώσεις στο έργο του Παπαδιαμάντη. Κρίμα πραγματικά. 

  Εμφάνιση κρυμμένου περιεχομένου

Γράφει ο Τηλέμαχος Χορμοβίτης, δικηγόρος

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια να παίρνουν κλασικά βιβλία και να τα μεταφέρουν στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο, αλλάζοντάς τους κυριολεκτικά τα φώτα για να ταιριάζουν στην εποχή της πολιτικής ορθότητας και της woke παράνοιας. Αυτή η μόδα φαίνεται πως ήρθε και στην Ελλάδα και πρώτο θύμα της είναι ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς που έβγαλε η χώρα μας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Στην ταινία «Φόνισσα» σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα και σενάριο Κατερίνας Μπέη, η σύνθετη χριστιανική προβληματική του Παπαδιαμάντη πάνω στην φύση του Κακού καταντάει ένα απλοϊκό, μίσανδρο, καταγγελτικό παραμυθάκι, ένα woke σπλάτερ ιδανικό για να ενθουσιάσει τις υστερικές φεμινίστριες του twitter. Οι δημιουργοί της ταινίας έχουν κάνει κοπτοραπτική στο βιβλίο, προσθέτοντας και αφαιρώντας στοιχεία κατά το δοκούν, ώστε να εξυπηρετήσει το ορθοπολιτικό ιδεολογικό μήνυμα που θέλουν να περάσουν. Έτσι, το χωριό όπου ζει η Φόνισσα είναι μια… Ντίσνεϋλαντ γυναικείας καταπίεσης και κακοποίησης! Όλοι οι άνδρες είναι βίαιοι σατράπηδες που βασανίζουν, χτυπούν και δολοφονούν τις γυναίκες τους, οι γυναίκες κυκλοφορούν στο δρόμο μελανιασμένες από το ξύλο, οι νύφες πηγαίνουν στο γάμο τους σαν να πηγαίνουν σε κηδεία, ακόμη και τα παιδιά τραγουδούν μισογυνικά τραγουδάκια με στίχους για τις … «κακές τσούπρες».

Φυσικά όλα αυτά δεν υπάρχουν πουθενά στο βιβλίο του Παπαδιαμάντη, όπου επικρατεί μια ιδιότυπη μητριαρχία. Οι άντρες είναι άβουλοι και παθητικοί, σχεδόν αόρατοι σε αντίθεση με τις γυναίκες που είναι δυναμικές, αποφασιστικές και ξέρουν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. (χαρακτηριστικά παραδείγματα η μάνα της Φραγκογιαννούς αλλά και η ίδια η Φραγκογιαννού που διαχειρίζεται τα οικονομικά του σπιτιού και δίνει στον άντρα της …χαρτζιλίκι). Και αφού φόρτωσαν την ταινία με τόσα δικά τους στοιχεία, αφού μας μπούκωσαν με κραυγαλέες εικόνες και σκηνές δικής τους έμπνευσης για να καταλάβει και ο πιο απρόσεκτος θεατής πόσο κακοί είναι οι άνδρες και πόσο καταπιέζονται οι γυναίκες, κράτησαν το άκρον άωτον του woke λαϊκισμού για το τέλος : η ταινία κλείνει με στατιστικά στοιχεία για την προίκα και για τις γυναίκες που έχουν χάσει την ζωή τους διαχρονικά από “φυλοκτονίες”! 

Και κάπου εδώ ο Παπαδιαμάντης κάνει κωλοτούμπες μέσα στον τάφο του! Φυσικά, ο Παπαδιαμάντης που θα γέλαγε με απλοϊκά σχήματα τύπου “κακοί άνδρες-καλές γυναίκες”, μας έχει δείξει στο έργο του πως και οι άνδρες υπήρξαν θύματα του θεσμού της προίκας. Π.χ. στο διήγημά του “Η Τύχη απ’ την Αμέρικα” , ο ήρωας πηγαίνει στην Αμερική για να δουλέψει και να προικίσει τις αδελφές του, καταφέρνει να μαζέψει τα χρήματα αλλά γυρνάει στο νησί του φθισικός όπου και πεθαίνει (στην τελευταία σκηνή της ταινίας “Ο Μετανάστης” που βασίζεται στο διήγημα, η άπληστη αδελφή του ήρωα- μια εξαιρετική Τασσώ Καββαδία- που απαιτούσε όλο και περισσότερα χρήματα για να πάρει τον γαμπρό που ήθελε , χορεύει ευτυχισμένη στο γάμο της αδιαφορώντας για τον αδελφό της που θυσιάστηκε γι’ αυτή και που την ίδια ώρα ξεψυχάει στο κρεβάτι του.

Όταν μεταφέρεις ένα βιβλίο στην μεγάλη οθόνη είναι αναπόφευκτο πως θα κάνεις κάποιες αλλαγές. Άλλο όμως αυτό και άλλο να διαστρεβλώνεις την ουσία του βιβλίου για να εξυπηρετήσεις την ιδεολογική σου ατζέντα και μου κάνει εντύπωση που κανένας από τους κριτικούς που ύμνησαν τη «Φόνισσα» της Νάθενα δεν το επισήμανε αυτό (τόσο φοβούνται πια τον feminazi όχλο του twitter;). Το μόνο παρήγορο σε όλη αυτήν την ιστορία, είναι πως όταν περάσει η παράνοια του woke, ο μέγας Παπαδιαμάντης θα είναι σίγουρα μαζί μας ενώ αυτή η προπαγανδιστική, στρατευμένη και καλλιτεχνικά μέτρια ταινία θα έχει περάσει στη λήθη.

 

Πέστα χρυσόστομε !

Το ευτράπελο είναι ότι οι κριτικές την εκθειάζουν.
Τι διάβολο, στραβοί είναι;
Θυμάμαι άλλα έργα που έχουν μεταφερθεί στην τηλεόραση παλιότερα, 
τα οποία αποκλίνουν κάπως στην υπόθεση ή υπερτονίζουν κάποια στοιχεία,
αλλά κρατάνε πιστά την ατμόσφαιρα και το ύφος του κειμένου, π.χ. "Ο συμβολαιογράφος" του Ραγκαβή.
Ετούτη εδώ είναι μια παραμορφωτική παράσταση του κειμένου, δεν είναι Παπαδιαμάντης αυτό, κάτι άλλο είναι.
Όποιος θέλει αληθινό Παπαδιαμάντη, χίλες φορές καλύτερα να ακούσει την ανάγνωση από την Παξινού στο yt, παρά να δει αυτό το εξάμβλωμα...

-

Επεξ/σία από V.I.Smirnov
  • Like 6
  • Thanks 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

15 ώρες πριν, Lotof είπε

Σοβαρές αλλοιώσεις στο έργο του Παπαδιαμάντη. Κρίμα πραγματικά. 

  Εμφάνιση κρυμμένου περιεχομένου

Γράφει ο Τηλέμαχος Χορμοβίτης, δικηγόρος

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού συνηθίζεται τα τελευταία χρόνια να παίρνουν κλασικά βιβλία και να τα μεταφέρουν στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο, αλλάζοντάς τους κυριολεκτικά τα φώτα για να ταιριάζουν στην εποχή της πολιτικής ορθότητας και της woke παράνοιας. Αυτή η μόδα φαίνεται πως ήρθε και στην Ελλάδα και πρώτο θύμα της είναι ένας από τους κορυφαίους συγγραφείς που έβγαλε η χώρα μας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.

Στην ταινία «Φόνισσα» σε σκηνοθεσία Εύας Νάθενα και σενάριο Κατερίνας Μπέη, η σύνθετη χριστιανική προβληματική του Παπαδιαμάντη πάνω στην φύση του Κακού καταντάει ένα απλοϊκό, μίσανδρο, καταγγελτικό παραμυθάκι, ένα woke σπλάτερ ιδανικό για να ενθουσιάσει τις υστερικές φεμινίστριες του twitter. Οι δημιουργοί της ταινίας έχουν κάνει κοπτοραπτική στο βιβλίο, προσθέτοντας και αφαιρώντας στοιχεία κατά το δοκούν, ώστε να εξυπηρετήσει το ορθοπολιτικό ιδεολογικό μήνυμα που θέλουν να περάσουν. Έτσι, το χωριό όπου ζει η Φόνισσα είναι μια… Ντίσνεϋλαντ γυναικείας καταπίεσης και κακοποίησης! Όλοι οι άνδρες είναι βίαιοι σατράπηδες που βασανίζουν, χτυπούν και δολοφονούν τις γυναίκες τους, οι γυναίκες κυκλοφορούν στο δρόμο μελανιασμένες από το ξύλο, οι νύφες πηγαίνουν στο γάμο τους σαν να πηγαίνουν σε κηδεία, ακόμη και τα παιδιά τραγουδούν μισογυνικά τραγουδάκια με στίχους για τις … «κακές τσούπρες».

Φυσικά όλα αυτά δεν υπάρχουν πουθενά στο βιβλίο του Παπαδιαμάντη, όπου επικρατεί μια ιδιότυπη μητριαρχία. Οι άντρες είναι άβουλοι και παθητικοί, σχεδόν αόρατοι σε αντίθεση με τις γυναίκες που είναι δυναμικές, αποφασιστικές και ξέρουν να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. (χαρακτηριστικά παραδείγματα η μάνα της Φραγκογιαννούς αλλά και η ίδια η Φραγκογιαννού που διαχειρίζεται τα οικονομικά του σπιτιού και δίνει στον άντρα της …χαρτζιλίκι). Και αφού φόρτωσαν την ταινία με τόσα δικά τους στοιχεία, αφού μας μπούκωσαν με κραυγαλέες εικόνες και σκηνές δικής τους έμπνευσης για να καταλάβει και ο πιο απρόσεκτος θεατής πόσο κακοί είναι οι άνδρες και πόσο καταπιέζονται οι γυναίκες, κράτησαν το άκρον άωτον του woke λαϊκισμού για το τέλος : η ταινία κλείνει με στατιστικά στοιχεία για την προίκα και για τις γυναίκες που έχουν χάσει την ζωή τους διαχρονικά από “φυλοκτονίες”! 

Και κάπου εδώ ο Παπαδιαμάντης κάνει κωλοτούμπες μέσα στον τάφο του! Φυσικά, ο Παπαδιαμάντης που θα γέλαγε με απλοϊκά σχήματα τύπου “κακοί άνδρες-καλές γυναίκες”, μας έχει δείξει στο έργο του πως και οι άνδρες υπήρξαν θύματα του θεσμού της προίκας. Π.χ. στο διήγημά του “Η Τύχη απ’ την Αμέρικα” , ο ήρωας πηγαίνει στην Αμερική για να δουλέψει και να προικίσει τις αδελφές του, καταφέρνει να μαζέψει τα χρήματα αλλά γυρνάει στο νησί του φθισικός όπου και πεθαίνει (στην τελευταία σκηνή της ταινίας “Ο Μετανάστης” που βασίζεται στο διήγημα, η άπληστη αδελφή του ήρωα- μια εξαιρετική Τασσώ Καββαδία- που απαιτούσε όλο και περισσότερα χρήματα για να πάρει τον γαμπρό που ήθελε , χορεύει ευτυχισμένη στο γάμο της αδιαφορώντας για τον αδελφό της που θυσιάστηκε γι’ αυτή και που την ίδια ώρα ξεψυχάει στο κρεβάτι του.

Όταν μεταφέρεις ένα βιβλίο στην μεγάλη οθόνη είναι αναπόφευκτο πως θα κάνεις κάποιες αλλαγές. Άλλο όμως αυτό και άλλο να διαστρεβλώνεις την ουσία του βιβλίου για να εξυπηρετήσεις την ιδεολογική σου ατζέντα και μου κάνει εντύπωση που κανένας από τους κριτικούς που ύμνησαν τη «Φόνισσα» της Νάθενα δεν το επισήμανε αυτό (τόσο φοβούνται πια τον feminazi όχλο του twitter;). Το μόνο παρήγορο σε όλη αυτήν την ιστορία, είναι πως όταν περάσει η παράνοια του woke, ο μέγας Παπαδιαμάντης θα είναι σίγουρα μαζί μας ενώ αυτή η προπαγανδιστική, στρατευμένη και καλλιτεχνικά μέτρια ταινία θα έχει περάσει στη λήθη.

 

Πραγματικά πολύ κρίμα. Αυτό είναι το πρόβλημα με τους Έλληνες δημιουργούς, πιθηκίζουνε τις τάσεις από Αμέρικα ή Ευρώπη μεριά χωρίς να προσπαθούν να εντρυφήσουν και να αναδείξουν την δική μας πολιτιστική παράδοση και διάσταση στον σύγχρονο κόσμο. Μια πλουσιότατη παράδοση χιλιάδων ετών με πλήθος διαφορετικές εκφάνσεις. Θυμάμαι κάτι που είχε γράψει ο Κόντογλου που κάποτε τον θεωρούσα φανατικό και οπισθοδρομικό: "Για να είμαι πραγματικά παγκόσμιος πρέπει να είμαι πρώτα σωστός Ρωμιός. Μόνο έτσι θα μπορέσω να δώσω κάτι στον υπόλοιπο κόσμο που να έχει αξία για τους άλλου λαούς". Τώρα βλέποντας πόσο κομπλεξικοί έχουν καταντήσει οι Έλληνες δημιουργοί απέναντι στην σύγχρονη POP κουλτούρα (που έχει καταντήσει woke και δεν έχει καμία σχέση με αυτή που αγαπήσαμε στις παλαιότερες δεκαετίες) σκέφτομαι πόσο δίκιο είχε. Όταν δεν γνωρίζεις την αξία της δικής σου πολιτιστικής παράδοσης αισθάνεσαι κατώτερος μπροστά στα σκουπίδια που σου πλασάρουν οι άλλοι και πιθηκίζεις  προσπαθώντας να τους μοιάσεις. Παρ' όλα αυτά θα πάω να δω την ταινία για να έχω δική μου άποψη. 

  • Like 3
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Παιδια οποιος θελει παει να δει την ταινια και οποιος δεν θελει καθεται σπιτι.. 

Ενα κειμενο για να μεταφερθει στην μεγαλη ή στην μικρη οθονη χρειαζεται να διαμορφωθει καταλληλως.. Ετσι κι αλλιως στους τιτλους αρχης της ταινιας βγαινει καρτα με κατι γραμματαρες να που λεει οτι η ταινια ειναι βασισμενη στο βιβλιο του Παπαδιαμαντη..

Επισης επειδη σε λιγες μερες βγαινει κι αλλη ταινια βασισμενη σε λογοτεχνημα καποια αρνητικα σχολια τα θεωρω κακεντρεχη γιατι εχουν δολιο σκοπο να θαψουν την Φονισσα και να προβαλουν στο καδρο την αλλη ταινια.. 

Για μενα η Φονισσα αποτελει και θα αποτελει για παντα κομψοτεχνημα του Ελληνικου σινεμα.. 

Παμε παρακατω..

Επεξ/σία από geogr13
  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Φυσικά και είναι αναπόφευκτο όταν μεταφέρεις ενα βιβλίο στη μεγάλη οθόνη να χρειάζεται να γίνουν αλλαγές. Μόνο και μόνο απο θέμα budget... Αυτό είναι διαφορετικό όμως απο το να αλλάζω το μήνυμα που θέλει να μεταφέρει ένα βιβλίο στον αναγνώστη με σκοπό να πλασάρω στο θεατή τη woke κουλτούρα. Μπορεί η ταινία να έχει άρτιο τεχνικό τομέα και ερμηνείες αλλα παραμένει κενή περιεχομένου. 

  • Like 4
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

11 hours ago, geogr13 said:

Παιδια οποιος θελει παει να δει την ταινια και οποιος δεν θελει καθεται σπιτι.. 

Ενα κειμενο για να μεταφερθει στην μεγαλη ή στην μικρη οθονη χρειαζεται να διαμορφωθει καταλληλως.. Ετσι κι αλλιως στους τιτλους αρχης της ταινιας βγαινει καρτα με κατι γραμματαρες να που λεει οτι η ταινια ειναι βασισμενη στο βιβλιο του Παπαδιαμαντη..

Επισης επειδη σε λιγες μερες βγαινει κι αλλη ταινια βασισμενη σε λογοτεχνημα καποια αρνητικα σχολια τα θεωρω κακεντρεχη γιατι εχουν δολιο σκοπο να θαψουν την Φονισσα και να προβαλουν στο καδρο την αλλη ταινια.. 

Για μενα η Φονισσα αποτελει και θα αποτελει για παντα κομψοτεχνημα του Ελληνικου σινεμα.. 

Παμε παρακατω..

 

Μάλλον έχεις μπερδέψει το βασισμένη (based) με το εμπνευσμένη (inspired).

  • Like 5
  • Thanks 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)
20 hours ago, geogr13 said:

βασισμενη στο βιβλιο του Παπαδιαμαντη..

Άλλο βασισμένη και άλλο "εμπνευσμένη" ,  για ένα "σύγχρονο" κοινό με σκοπό την ενίσχυση του "μηνύματος". 

Έχει σημαντική διαφορά το based απ'το inspired. Εφόσον ο δημιουργός κιόλας δεν βρίσκεται εν ζωή να δώσει την σφραγίδα του "ΟΚ", ο κάθε μετέπειτα δημιουργός που θα ασχοληθεί μαζί του θα το εμπνεύσει και ερμηνεύσει όπως θέλει κ όπως νομίζει ότι είναι.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχουν αξιοσημείωτες παρανοήσεις κ αλλαγές για να έρθει στο "σήμερα"...

Επεξ/σία από 7nisiotis
  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...