Λυπητερά Ποιηματάκια

[nontasg]

Ευχαριστώ πολύ καλοί μου φίλοι για τη φιλοφρόνηση... σας αγαπώ

 

Τις κλανιές μόνο περιόρισε στα ποιήματά σου και θα είσαι αρχηγός.....

[gtsamour]

Μα τι λές..... ετοιμάζομαι να εκδόσω ποιητική συλλογή με θέμα τις κλανιές...

[Wolfidis]

Κριμα που πήγε κι αυτό έτσι,

κριμα που ήταν αλλιώς

και σταματάω σε μια λέξη

π' απορροφάει ο θάνατος......

 

Κρίμα......

[poulinos]

δεν ειναι δικο μου, θα σας φερω αυριο καποιο δικο μου.

 

"I walk through the gardens of dying light

and cross al the rivers deep and dark as the night

searching for a reason why time would've passed us by .

 

With every step i take the less i know my self.

Every vow i break on my way towards your heart.

Countless times i've prayed for forgivness but gods just laught at my face.

And this path remains leading me into solitude's arms."

kattists σε παντρεύομαι.περιμενω και τα δικά σου.

 

@poulinos :

Και γώ χωρίς πλάκα αυτή την εντύπωση έχω απο τότε που πρωτοείδα την υπογραφή σου μάλιστα, πόσο μάλλον τώρα...

 

Άν είναι αυτή η περίπτωσή σου και δε τη βρίσκεις απλώς με τα θλιμένα ποιηματάκια πήγαινε σε γιατρό το συντομότερο δυνατον!

 

Πηγα σε γιατρο αλλα δεν την παλευε με μενα οποτε αρχισε αυτος τα χαπια και αλλαξε δουλεια και απο ψυχιατρος εγινε κηπουρος για να βρει την ηρεμια του.απετυχε με μενα και πιστεψε οτι μαλον δεν κανει καλα την δουλεια του.

[nontasg]

kattists se pantreuome .perimeno kai ta dika sou.

 

Ώπα....και προτάσεις ο poulinos......

 

Πηγα σε γιατρο αλλα δεν την παλευε με μενα οποτε αρχισε αυτος τα χαπια και αλλαξε δουλεια και απο ψυχιατρος εγινε κηπουρος για να βρει την ηρεμια του.απετυχε με μενα και πιστεψε οτι μαλον δεν κανει καλα την δουλεια του.

 

looooooool.......

[poulinos]

 

 

Ώπα....και προτάσεις ο poulinos......



looooooool.......

em να μην κανω και εγω μια προταση.ολο εγω 8α βοη8αω εδωμεσα?ας με βοηθησουν και εμενα

[poul1na]

1. Μπορεί να με πληγώνεις, να με πονάς όπως σε πόνεσα κι εγώ, μπορεί να με βασανίζεις, να με πρήζεις όπως σε έπρηξα κι εγώ.

Μπορεί να με μισείς, να με σιχαίνεσαι σαν το σκουλήκι. Μπορεί τις νύχτες να θυμάσαι τα όσα σου έκανα και να με βρίζεις μπορεί να με θεωρείς τον χειρότερο εχθρό σου. Μπορεί η συμπεριφορά σου να μου ματώνει τη καρδιά μπορεί κάθε φορά που σε αντικρίζω να είμαι στα πρόθυρα της τρέλας. Μπορεί να μην μπορώ να σε αντιμετωπίσω.

Παρ' όλα αυτά εγώ ακόμα ζω και υποφέρω στην σκέψη πως μου λείπεις. Όμως η μοίρα έτσι το διάλεξε. Αλλά εγώ δεν έπαψα ποτέ να σ' αγαπώ κι ας θέλω να πιστεύω το αντίθετο. Πάντα θα σ' αγαπώ:

"Σ' αγαπώ!" Μια λέξη με χίλιες σημασίες μια λέξη που με κάνει να πονώ. Μια λέξη που σου σκίζει την καρδιά. "Σ' αγαπώ!" Βγαίνει εύκολα απ' το στόμα όμως η σημασία είναι να υπάρχει μέσα στο βάθος της καρδιάς σου, στην άβυσσο της ψυχής σου, στο γαλάζιο των ματιών σου.

Μετά απ' όσα πέρασα, έχω τη δύναμη και μπορώ ακόμα να πω αυτή τη λέξη. "Σ' αγαπώ." Μια λέξη που έχει γραφτεί με αίμα στους τοίχους της καρδιάς μου. Μια λέξη που υποφέρω μόλις αγγίζει τ' αυτιά μου. Μια λέξη που την αντιπροσωπεύουν τα μάτια σου.

Τα δυο σου μάτια που η λάμψη τους ξεπερνά κάθε φωτεινό αστέρι και κάθε πυροτέχνημα της Λαμπρής. Αυτά τα μάτια που σε κάθε βλέμμα τους, ανάβουν φωτιές, πυρκαγιές, που είναι ικανές να κάψουν όλο το κόσμο.

Αυτά τα μάτια που έκαψαν και την δικιά μου την μικρούλα την ασήμαντη καρδιά. Μια καρδιά γεμάτη πόνο και θλίψη από την απόγνωση και την ταπείνωση. Αυτή η μικρούλα η καρδιά που δεν έπαψε στιγμή να χτυπά στο ρυθμό του ονόματος σου. Δεν έπαψε ποτέ να πονά κάθε φορά που το μυαλό απεγνωσμένα ζητά να φύγεις από μέσα του γιατί το βασανίζεις. Μια ασήμαντη καρδούλα που ποτέ δεν σταμάτησε να φωνάζει μια και μόνο λέξη: "Σ' αγαπώ!"

Αυτή η μικρή λεξούλα που επιβιώνει και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Έτσι ήθελα να επιβιώσει και σε 'μένα. Όμως η μοίρα και η λογική του μυαλού την κατέστρεψαν για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Ήταν αρκετό να τη σβήσουν σε μιάμιση μέρα και να με κάνουν να υποφέρω. Όμως κανένας δεν μπορεί να αλλάξει το πεπρωμένο και να γυρίσει στο παρελθόν. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τα όσα έγιναν. Έτσι κι εγώ δεν μπορώ ν' αλλάξω και να γυρίσω στο παρελθόν.

Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν μπορώ να ξεχάσω εσένα. Εσένα που στριφογυρίζεις συνέχεια στο μυαλό μου και με πληγώνεις αφάνταστα. Δεν μπορώ να σε ξεχάσω και έτσι ζω με τους εφιάλτες και τα φαντάσματα των ωραιότερων ονείρων μου, υπομένοντας τα βασανιστήρια τους. Το μόνο που μου δίνει κουράγιο είναι ότι αυτή η υπέροχη λέξη, μπορεί και βγαίνει ακόμα από το στόμα μου. Υπάρχει στο βάθος της καρδιάς μου στην άβυσσο της ψυχής μου και στο γαλάζιο των ουρανών των ματιών μου. Τώρα με περισσότερη σιγουριά από ποτέ μπορώ να τη πω σε όλο το κόσμο. Γι' αυτό τη λέω και σε 'σένα: " Σ' αγαπώ!!!"

 

2. ας σχολιασω κι εγω αυτο που ειπωθηκε: πιο πολυ ταιριαζει ο poulinos με kattists, ευγε να γινει αληθινη αληθινη η προταση γαμου απο τον Poulino!!! :) :)

 

3. Πόσο θα ήθελα να ξέρω αν υπάρχω ακόμα στο μυαλό σου, στη καρδιά σου! Να νιώσω για ακόμα μια, τελευταία ίσως, φορά ότι είμαι και 'γώ εκεί που είσαι και 'σύ, με τις ίδιες εικόνες που εσύ αντικρίζεις, τις ίδιες σκέψεις που εσύ κάνεις. Μου λείπουν όλα σου... Τα μάτια σου, το βλέμμα σου, το χαμόγελο σου... Μα πιο πολύ η αγκαλιά σου, εκείνη η αγκαλιά σου...!! Μαζί με 'μένα έκλεινε μέσα της τον κόσμο όλο...

[poul1na]

1. Ήπια το δηλητήριο τη σιωπής και έσβησα στην αγκαλιά σου... λέγοντας το τελευταίο σε αγαπώ... Θυμάμαι πως ένιωσα όμως όταν την άκουσα από τα δικά σου χείλη, ξαναγεννήθηκα... Και όταν μου είπες το τελευταίο αντίο στο σταθμό... Ήταν σαν ένας μικρός και αργός θάνατος η καρδιά μου έγινε κομμάτια γιατί ήξερα ότι έχασα ότι πολυτιμότερο είχα... Τα μάτια μου γέμισαν δάκρυα όταν στο πρωτοείπα... Και αυτό γιατί ήξερα, ένιωθα ότι το εννοούσα... Ένιωθα τα πόδια μου να τρέμουν και την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή... αυτό που έζησα μαζί σου ήταν σαν όνειρο... Μια μέρα, μια αιωνιότητα... Για μένα δεν υπάρχει χτες.. Ούτε αύριο γιατί δεν έχω ξεχάσει αγάπη μου, μα ούτε θα ξεχάσω... Γιατί αν το έκανα θα ήταν σαν να αρνιόμουν εσένα, εμένα... Αυτό που μου έδωσες, αγάπη. Ήπια το δηλητήριο της νιότης... Τώρα βρίσκομαι στα χέρια σου, είσαι για μένα ο άγγελός μου, ο θάνατός μου... Τώρα που είσαι ελεύθερος είμαι και εγώ... Απλά εσύ ζεις για το παρόν και εγώ για το παρελθόν... Το σε αγαπώ είναι δύσκολο να το πω και πάλι, αφού η καρδιά μου ανήκει σε σένα...

 

2. Ξέρεις, θα έρθει κάποτε μια μέρα, που τα μάτια δεν θα ξανανοίξω όταν θα πέσω για ύπνο το βράδυ. Θα έρθει μια μέρα που ο ήλιος δεν θα μπορεί να με ξυπνήσει από το σκοτάδι. Για όλους έρχεται αυτή η μέρα, θα έρθει έτσι και σε 'μένα. Μόνο που ο θάνατος δεν κλείνει ημερομηνίες για ραντεβού... Έρχεται απρόσμενα, όπως απρόσμενα έρχονται τα πάντα στη ζωή. Κι αν έρθει αύριο αυτή η μέρα για 'μένα;

Ξέρω, πολλοί ίσως λυπηθούν, ίσως να λυπηθώ κι εγώ. Η μόνη μου έγνοια όμως είσαι εσύ. Ναι, εσύ. Αν έρθει αύριο αυτή η μέρα, τι θα σκέφτεσαι εσύ; Παρακαλώ, μη σκεφτείς τα ελαττώματά μου. Mη σκεφτείς τις φορές που σε πλήγωσα. Κράτα μόνο τις καλές στιγμές, τις ωραίες αναμνήσεις. Και την αγάπη μου.

Προπαντός, μην ξεχάσεις να θυμηθείς την αγάπη μου. Γιατί είναι αυτή το μόνο που δεν μπορεί να ξεχαστεί. Σκέψου πόσο σ' αγάπησα, ποτέ μην αμφιβάλλεις. Ίσως δεν προλάβω να στο πω αύριο. Ίσως δε μου μείνει χρόνος να στο αποδείξω. Να σβήσω τις αμφιβολίες. Αν το αύριο δεν ξημερώσει για μένα και δεν προλάβω να στο πω πρωί- πρωί, μην ξεχάσεις την αγάπη μου!

[nontasg]

Πωπωπω....το topic έγινε άρλεκιν....... :mrgreen:

[poulinos]

xaxa nontasg.γαμοτο εγω εχω γαλαζοπρασινα ματια και οχι γαλανα που μιλαει η Poul1na.ειπα 8ελω λυπητερα ποιιηματακια κατα8λιπτικα με θανατους και αγγελους.οσο για αυτο πουλ1να ας σχολιασω κι εγω αυτο που ειπωθηκε: πιο πολυ ταιριαζει ο poulinos με kattists, ευγε να γινει αληθινη αληθινη η προταση γαμου απο τον Poulino!!! 8α πω το εξης i am alone and no one cares what is left just kill myself diladi ειμαι μονος και κανεις δεν ενδιαφερεται το μονο που απεμεινε να με σκοτωσω.ασε την kattist ησυχη να βρει ενα σωστο ατομο .β.δεν παντρευομαι.ο γαμος ειναι μια 8εωρια.οταν αγαπας δεν χριαζεται να παντρευτεις.ο γαμος απλα τα κανει χειροτερα.μια 8εωρια για να μην χαλασει ευκολα η σχεση και να υπαρχει ο γαμος σαν φραγμος.καποτε δεν υπηρχε ο γαμος αλλα εγινε για να τρωνε λεφτα καποιοι και καποια λιγουρια να γεμιζουν το στομαχι τους.8ελω να μεινω μονος.εγω και το Insomnia.θα ερ8ει πια μια μερα που θα καταλαβεις οτι η αγαπη σου πουλ1να δεν ηταν αυτο που ηξερες και τοτε η αγαπη 8α γινει μισος.τα δακρια δεν 8α ειναι πια απο χαρα.

 

 

ας γραψω και τιποτα αλλο.

περπαταω στον δρομο.δεν βλεπω πλεον μπροστα μου τον πραγματικο κοσμο.ολα ειναι μεταμορφωμενα συμφωνα με τα ονειρα μου.δεν μπορω να βγω απο τον κοσμο της ψευδαισθησης.μονο ετσι μπορω να ζησω.που και που ξυπναω απο τα ονειρα και ειμαι νεκρος.περπατω αλλα δεν ζω.το μυαλο ειναι νεκρο απλα το σωμα δεν το ξερει ακομα.ευτυχως που ξερω οτι καποια στιγμη ο πραγματικος κοσμος δεν 8α μπορει να ξαναμπει στα ονειρα μου.8α ειναι η στιγμη που θα πεταω ψηλα...................ισως η καλυτερη στιγμη που 8α ερθει ποτε στην ζωη μου.

[Neurotic_Fest]

________________________________

[guido]

Δέξου αυτό το φιλί στο μετωπό σου.

Τώρα που ξεχωρίζουμε θα σου τ'ομολογήσω:

Δεν είχες άδικο να λες πως όλη μου η ζωή

εστάθηκε ένα όνειρο.

Κι αν η ελπίδα επέταξε

μια νύχτα, είτε μια μέρα,

είτε σε μια οπτασία,

ή μέσα στο άπειρο,

είναι γι'αυτό λιγότερο φευγάτη;

Ό,τι θωρούμε ή φαινόμαστε, δεν είναι

παρά όνειρο μέσα σε κάποιον όνειρο.

 

Στέκω μπροστά στη βουή του ακρογιαλιού

που το χτυπάει το κύμα,

και κλείνω μεσ' στη φούχτα μου

δέκα σπειριά μαλαματένιαν άμμο

δέκα σπειριά, όμως κι εκείνα ακόμα

πως γλιστράνε μεσ' απ'τα δάχτυλά μου

και χάνονται στην άβυσσο,

ενώ παίρνει με το κλαμα, ποταμός το κλάμα.

Θεέ μου!

Δεν μπορώ λοιπόν, να τα κρατήσω

λιγάκι πιο σφιχτά;;

Δεν μπορώ, θεέ μου να σώσω ούτ' ένα

απο το κύμα τ' αδυσώπητο;

Ότι θωρούμε ή φαινόμαστε, δεν είναι λοιπόν,

ένα όνειρο μέσα σε κάποιον όνειρο;

 

EDGAR ALLAN POE

 

edit: επειδή δεν μου πολυάρεσε η μετάφραση που βρήκα πάρτε και το original

 

Take this kiss upon the brow!

And, in parting from you now,

Thus much let me avow-

You are not wrong, who deem

That my days have been a dream;

Yet if hope has flown away

In a night, or in a day,

In a vision, or in none,

Is it therefore the less gone?

All that we see or seem

Is but a dream within a dream.

 

I stand amid the roar

Of a surf-tormented shore,

And I hold within my hand

Grains of the golden sand-

How few! yet how they creep

Through my fingers to the deep,

While I weep- while I weep!

O God! can I not grasp

Them with a tighter clasp?

O God! can I not save

One from the pitiless wave?

Is all that we see or seem

But a dream within a dream?

 

Also check my signature from "death in june - fall apart"

[Lucifer]

Τσίμπα μετάφραση Σημηριώτη:

 

Έλα, το μέτωπό σου να φιλήσω!

Και τώρα, που απο 'σένα θα χωρίσω

Θα 'θελα κάτι να σου ομολογήσω -

Δεν έχεις άδικο που λες πως τάχα

Οι μέρες μου ήταν όνειρο μονάχα...

Μα κι αν φτερούγισε η ελπίδα πέρα,

Σε μια νυχτιά ή σε μια μέρα,

Σε μια οπτασία ή σε καμιά,

Είναι γι' αυτό λιγότερο μακριά?

Όσα κι αν μοιάζουμε ή θωρούμε τάχα,

Τ' όνειρο ενός ονείρου είναι μονάχα?

 

Στέκομαι αντίκρυ στην ανεμοζάλη

Που δέρνει αφρολουσμένο εν' ακρογιάλι,

Και μες στο χέρι το κλειστό

Λίγη άμμο ολόχρυση κρατώ -

Τι λίγη! κι όμως πως γλυστρά μου...

Μες στο βυθό απ' τα δάχτυλά μου,

Σαν τα δάκρυά μου - τα δάκρυά μου!

Ω Θεέ μου! Ας ήταν να μπορούσα

Σφιχτότερα να την κρατούσα!

Ω Θεέ μου! Ούτ' ένα μόριο μόνο

Απ' τ' άσπλαχνο το κύμα δε γλυτώνω?

Να 'ναι όσα μοιάζουμε ή θωρούμε τάχα

Ενός ονείρου τ' όνειρο μονάχα?

[guido]

ωραίος Luci δεν την ήξερα

 

μιας και αρχήσαμε ... και μία ελεύθερη απόδοση απο τον Ουράνη

που έχει μελοποιηθεί και από τα Διάφανα Κρίνα που αναφέρθηκαν πριν.

 

Το υστερνό μου φίλημα στο μέτωπο σου πάρε

και άφησε με, αγάπη μου, δυο λόγια να σου πω

Αλήθεια λές σαν όνειρο πως διάβηκε η ζωή μου

χωρίς κανένα ατέλειωτο και ξέμακρο σκοπό.

 

Μα αν η ελπίδα πέταξε σε μέρα ή σε νύχτα

εκεί με σκέπασε βουνό της δυστυχιάς μεγάλο

σου φαίνεται πως έχασα το πιο λίγο καλή μου

αφου η ζωή είναι όνειρο κρυμμένο μέσα σ' άλλο.

 

Στέκομαι σ' άγρια ακρογυαλιά που δέρνει το κύμα

κι άμμους χρυσούς στα χέρια μου σφιχτά σφιχτά κρατάω

τι λίγοι και πως χάνονται απ' τα κλειστά μου χέρια

ενώ εγώ σε δάκρυα ολόπικρα ξεσπάω.

 

Θεέ μου, είναι αδύνατο να σώσω μόνο έναν

από το κύμα που κυλά με θόρυβο μεγάλο;

Είναι όλα όσα βλέπουμε σ' αυτόν εδώ τον κόσμο

ένα όνειρο ατέλειωτο κρυμμένο μέσα σ' άλλο;

[poulinos]

Λοιπον δεν ξερω αν ειναι σωστο αυτο που κανω αλλα ας τα δει και καποιος αλλος εκτος απο μενα.Σας παραθετω αυτουσιο ενα κειμενακι απο ενα φιλαρακι που αυτοκτονησε πριν κατι χρονια και μου το ειχε δωσει σε δισκετα μαζι με καποια αλλα πραγματα.Ειναι φανερο οτι γραφτηκε σε κατασταση ντελιριο εντελως.Αν σουλουπωνοταν καπως θα ηταν καλυτερα αλλα δεν τολμω να επεμβω.

 

 

καλα εκανες και το εκανες ποστ.ισως καταλαβουμε πολλα πραγματα ολοι μας απο αυτο το κειμενο.thanxs που το μοιραστηκες μαζι μας.