Ψυχική υγεία και οι λόγοι που την διαταράσσουν..

[fireflies]

Λούσιφερ, ξέρεις τι συμβαίνει όταν λες κάτι τέτοια, όπως και τότε με τη ΔΕΗ.

 

Πέρα από αυτό, ενώ βρίσκω πως ο Φίλιππος έχει κάποιο δίκιο, νομίζω ότι λίγο πολύ κάνει το ίδιο "λάθος" με αυτό που περιγράφει: εξομοιώνει άσχετα πράγματα, την αποχέτευση με την "ανθρώπινη ψυχή" (whatever that is), τη δουλειά του αρχιτέκτονα, που και μπαρούφες σχέδια να σου φτιάξει τελικά δεν τρέχει και τίποτα, με την δουλειά κάποιου που μπορεί πραγματικά να σε καταστρέψει αν γίνει και η παραμικρή λάθος γνωμάτευση κλπ.

Εκτός του ότι συγκρίνονται ανόμοιες περιπτώσεις, το πρόβλημα αυτού του συλλογισμού είναι ότι παραβλέπει κι άλλο έναν παράγοντα, που είναι η σχέση που αποκτά ο ασθενής με τον ψυχίατρο, που μπορεί να καταντήσει σχέση εξάρτησης κλπ. Εν πάση περιπτώσει, και νομίζω ότι λέω τα αυτονόητα τώρα, δεν έχεις τα ίδια expectations από τον ψυχίατρο και από τον υδραυλικό. Ναι μεν περιμένεις να κάνουν και οι δύο σωστά τη δουλειά τους από τη στιγμή που τους πληρώνεις, αλλά ΙΜΟ οι ομοιότητες σταματούν εκεί.

 

Κατά τ'άλλα, προφανώς πιστεύω ότι υπάρχουν και μια χαρά επαγγελματίες ψυχίατροι και δεν είναι όλοι λαμόγια. Αλλά ακριβώς επειδή όπως είπε ο Φίλιππος, όταν πας στον ψυχίατρο δεν ξέρεις την τύφλα σου σε σχέση με το γιατρό, είναι πολύ δύσκολο να αξιολογήσεις την κατάσταση (σε αντίθεση με την αποχέτευση, ας πούμε, που αν σου χαλάσει δεν θες και πολύ να καταλάβεις ότι κάτι δεν πάει καλά) και μπορεί η οποιαδήποτε ζημιά να κοστίσει περισσότερο.

[parsifal]

Πέρα από αυτό, ενώ βρίσκω πως ο Φίλιππος έχει κάποιο δίκιο, νομίζω ότι λίγο πολύ κάνει το ίδιο "λάθος" με αυτό που περιγράφει: εξομοιώνει άσχετα πράγματα, την αποχέτευση με την "ανθρώπινη ψυχή" (whatever that is), τη δουλειά του αρχιτέκτονα, που και μπαρούφες σχέδια να σου φτιάξει τελικά δεν τρέχει και τίποτα, με την δουλειά κάποιου που μπορεί πραγματικά να σε καταστρέψει αν γίνει και η παραμικρή λάθος γνωμάτευση κλπ.

 

Αμφιβάλλω πως ο Φίλιππος το έγραψε ώστε να ερμηνευθεί έτσι. Μάλλον υπό την έννοια ότι όπως σε όλους τους τομείς αναγνωρίζουμε ένα μίνιμουμ «αυθεντίας» στον ειδικό του κάθε τομέα, γιατί να ισχύει κάτι διαφορετικό με τους ιατρούς. Δυστυχώς, η ξερολίαση και η ορθολογική ένδεια έχουν γίνει χαρακτηριστικά μας γνωρίσματα ως Νεοέλληνες...

[fireflies]

Ναι, all right.

Συμφωνώ με αυτό που λες, ούτε εγώ το εξέλαβα έτσι.

Απλώς έχω παρατηρήσει ότι οι γιατροί τείνουν (και καλά κάνουν, αλλιώς δεν θα μπορούσε να γίνει οι δουλειά) να εκλογικεύουν καταστάσεις που για τους υπολοίπους είναι αδύνατον να εκλογικευθούν.

Κατά τ'άλλα συμφωνώ απολύτως μαζί σου περί ξερολίασης κλπ

[parsifal]

Απλώς έχω παρατηρήσει ότι οι γιατροί τείνουν (και καλά κάνουν, αλλιώς δεν θα μπορούσε να γίνει οι δουλειά) να εκλογικεύουν καταστάσεις που για τους υπολοίπους είναι αδύνατον να εκλογικευθούν.

 

Αναφέρεσαι ειδικά στους ψυχιάτρους... ;

[fireflies]

Όχι όχι, γενικά στους γιατρούς.

[BIAP]

Οσο πιο σημαντικο και περιπλοκο γινεται το ζητημα, τοσο περισσοτερη προσοχη χρειαζεται, ακριβως επειδη δεν μπορουμε να γνωριζουμε σε βαθος ολες τις παραμετρους.

Μου φαινεται περιεργο, το πως ορισμενες φορες κανουμε ερευνα αγορας, για μια κινηση που ειναι σχετικα απλη και στοιχιζει μονο οικονομικα.

Ενω οταν προκειται για την υγεια μας, πολλοι αποφευγουμε να απευθυνθουμε σε γιατρο, και οταν το κανουμε, δεν σκεφτομαστε το ενδεχομενο και δευτερης γνωματευσης. Σαν να μας πανικοβαλλει η ασθενεια και να τα ριχνουμε στον κακο αγγελιοφορο.

[Φρού-Φρού]

Οσο πιο σημαντικο και περιπλοκο γινεται το ζητημα, τοσο περισσοτερη προσοχη χρειαζεται, ακριβως επειδη δεν μπορουμε να γνωριζουμε σε βαθος ολες τις παραμετρους.

Μου φαινεται περιεργο, το πως ορισμενες φορες κανουμε ερευνα αγορας, για μια κινηση που ειναι σχετικα απλη και στοιχιζει μονο οικονομικα.

Ενω οταν προκειται για την υγεια μας, πολλοι αποφευγουμε να απευθυνθουμε σε γιατρο, και οταν το κανουμε, δεν σκεφτομαστε το ενδεχομενο και δευτερης γνωματευσης. Σαν να μας πανικοβαλλει η ασθενεια και να τα ριχνουμε στον κακο αγγελιοφορο.

 

 

+10000 απο μένα!

[we_will_rise]

Πόσο σημαντική είναι η ψυχική μας υγεία?

Ποιοί οι λόγοι που την διαταρράσουν?

Θέλουμε και χάνουμε τον αυτοέλεγχο?

Είναι όλα θέμα ψυχαναγκασμού?

Ποιά η γνώμη σας ????

 

Να μιλήσω για μένα, η ψυχική μου υγεία είναι άψογη γιατί πολύ απλά δεν μπορεί να την διαταράξει κανείς. Δεν αγαπάω κανέναν τόσο πολύ που αν τον χάσω/μαλώσουμε θα πέσω να πεθάνω. Γενικά επειδή έχει καεί πολύ η γούνα μου από άτομα που ...αγαπούσαν, έμαθα ότι μόνο εγώ αγαπάω τον εαυτό μου και θέλω το καλό μου, όλοι οι άλλοι έμμεσα ή άμμεσα θέλουν κάτι να πάρουν, οπότε ας πάρουν όλοι τα .... μου (συγγνώμη για την έκφραση, μου ήρθε στο μυαλό μια ... και εξαγριώθηκα). Οι λόγοι που την διαταράσουν είναι πάρα πολλοί, συγκινήσεις, βιώματα κλπ. Ο Ψυχαναγκασμός τί είναι;; Δεν μας το μάθανε στο λύκειο, θα το ήξερα ήμουν καλός μαθητής !! Η γνώμη μου είναι, ότι έχουμε πολύ σοβαρότερα πράγματα να ασχολειθούμε και σε περίπτωση που δεν υπάρχει πραγματικό πρόβλημα (που να θέλει γιατρό) είναι πολυτέλεια να την επιδιώκουμε, όλοι έχουμε προβλήματα στο κάτω κάτω...

[BIAP]

Η ψυχικη υγεια μπορει να διαταραχθει απο διαφορους παραγοντες και ερεθισματα, και εξαρταται πραγματικα απο το ατομο και τις βιολογικες του προδιαγραφες το πως θα αντιδρασει.

Ενα απλο παραδειγμα θα σου φερω με τον εξης τυπο ιστοσελιδων

http://www.caringbridge.org/pa/rachel

Μακαρι να ηταν τοσο απλο να ελεγες δεν αγαπω οκ, ο,τι και να συμβει δεν θα με ταραξει.

[FilipposMD]

fireflies, συμφωνώ με πολλά από αυτά που λες, αλλά αυτό που ήθελα να πω πριν είναι αυτό που τελικώς είπε ο parsifal.

Κι εγώ απόλυτος δε θέλω να είμαι, απλώς εκφράζομαι λίγο αυστηρά, γιατί είναι πραγματικά πολύ κρίμα να βασανίζεται τόσος κόσμος είτε επειδή νομίζει ότι ξέρει καλύτερα είτε επειδή θεωρεί την επίσκεψη σε ψυχίατρο "ντροπή", "κατάντια" κτλ.

 

Καταλαβαίνω κι αυτό που ειπώθηκε πριν, ότι είναι άσχημο συναίσθημα να νιώθεις ότι εξαρτάσαι από τα κωλοχάπια. Απ'την άλλη, αν παίρνεις αντιυπερτασικα μια ζωή ή κάνεις ενέσεις ινσουλίνης, έχεις την ίδια ή και μεγαλύτερη εξάρτηση, αλλά το συναίσθημα δεν είναι τόσο άσχημο, συνήθως. Επομένως, είναι καιρός να ξεπεραστεί το στίγμα απέναντι στην ψυχική διαταραχή, τους ψυχιάτρους, τα ψυχοφάρμακα κ.ο.κ. Τα φάρμακα δεν είναι και το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει, αλλά ενίοτε είναι καλύτερο από την ασθένεια. Κατά τα άλλα, η κριτική σκέψη είναι πάντοτε χρήσιμη.

[DIMITRISG]

Οποιοσδήποτε επισκεφτεί εναν ψυχιατρο, ειναι σίγουρο οτι θα του βρει κατι.

 

Ειναι διαφορα ειδικα και μοναδικά χαρακτηριστικά που εχει ο καθενας μας και διαμορφωνουν την προσωπικοτητα μας και ο ψυχιατρος θα στα βγαλει ολα ασθενειες(και το φαρμακο για ΟΛΑ ειναι η παροξετίνη).

[1980]

fireflies, συμφωνώ με πολλά από αυτά που λες, αλλά αυτό που ήθελα να πω πριν είναι αυτό που τελικώς είπε ο parsifal.

Κι εγώ απόλυτος δε θέλω να είμαι, απλώς εκφράζομαι λίγο αυστηρά, γιατί είναι πραγματικά πολύ κρίμα να βασανίζεται τόσος κόσμος είτε επειδή νομίζει ότι ξέρει καλύτερα είτε επειδή θεωρεί την επίσκεψη σε ψυχίατρο "ντροπή", "κατάντια" κτλ.

 

Καταλαβαίνω κι αυτό που ειπώθηκε πριν, ότι είναι άσχημο συναίσθημα να νιώθεις ότι εξαρτάσαι από τα κωλοχάπια. Απ'την άλλη, αν παίρνεις αντιυπερτασικα μια ζωή ή κάνεις ενέσεις ινσουλίνης, έχεις την ίδια ή και μεγαλύτερη εξάρτηση, αλλά το συναίσθημα δεν είναι τόσο άσχημο, συνήθως. Επομένως, είναι καιρός να ξεπεραστεί το στίγμα απέναντι στην ψυχική διαταραχή, τους ψυχιάτρους, τα ψυχοφάρμακα κ.ο.κ. Τα φάρμακα δεν είναι και το καλύτερο πράγμα που μπορεί να σου τύχει, αλλά ενίοτε είναι καλύτερο από την ασθένεια. Κατά τα άλλα, η κριτική σκέψη είναι πάντοτε χρήσιμη.

 

εγω ανεφερα οτι ειναι πολυ ασχημο να κρατας μια μαλακια στο χερι και να ξερεις οτι αν δεν το παρεις θα εχεις στερητικο συνδρομο και δεν διαφερεις και πολυ απο ενα πρεζακι. αυτο που ειπα ειναι οτι και αυτα ειναι βολεμα σε καποιες περιπτωσεις δηλαδη αμα δεν εχεις και πολυ νευρο μεσα σου μπορει να επαναπαυτεις σε αυτη την βολικη η ουδετερη κατασταση που σε βαζουν και να μην κανεις τιποτα. δεν μιλαω για ανθρωπους που χωρις αυτα δεν γινετε να εχουν μια αλφα ποιοτητα ζωης μιλαω για την δικη μου εμπειρια με τα νευρα μου. απλα ειλικρινα καθε φορα που επαιρνα ενα ενοιωθα λιγο αηδια για τον εαυτο μου οτι ειμαι αδυναμος γιαυτο και τα εστειλα και εψαξα αλλους τροπους να τα εκτονωσω. Αλλα και παλι εχεις δικιο σε καποια πραγματα δεν γινετε να τα αφοριζουμε ολα και να λεμε οτι ολοι ειναι λαμογια και τα χαπια δεν χρειαζονται για κανεναν. Οι ψυχιατροι παλι νομιζω οτι εχουν γινει και λιγο μοδα. Ολοι εχουν κατι μεσα τους αν ειναι να πηγαινουμε ολοι σε ψυχιατρους νομιζω οτι στο τελος το κανεις ακομα χειροτερο γιατι οσο ψαχνεις βρισκεις και περισοτερα δεν νομιζω οτι υπαρχει τελος στην ψυχαναλυση με βαση τις δυτικες μεθοδους.

[DIMITRISG]

έτσι,

 

 

ρε πετατε τα σας λεω

μετα γινεσαι χαπάκιας και δε λεει ,

 

ασε που τρως πολλά echo

[FilipposMD]

1980, αφορμή πήρα από αυτό που είπες, για να αναφερθώ γενικά στα φάρμακα, πιθανώς για την δική σου περίπτωση να ήταν και η πιο υγιής η αντίδρασή σου. Δεν ήταν καθόλου προσωπική η αναφορά.

 

Η ψυχανάλυση είναι μία μόνο από τις πολλές μεθόδους που χρησιμοποιούνται στην ψυχιατρική, απλώς αυτή συνήθως παίζει στην τηλεόραση.

[Fidelio]

..μισό λεπτό ρε παίδες , δηλαδή όταν το ζήτημα εξαρταται απο βιοχημικούς παράγοντες τι μπορεί να γίνει πέρα απο την φαρμακευτική υποστήριξη; ???

 

Αυτό που δεν γνωρίζω και ας μας διαφωτήσει κάποιος απο τους παραπάνω , φίλλιπος κτλ , είναι αν μια διαταραχή του κνσ , μπορεί να διαγνωσθεί απο βιοχημικές εξέτάσεις ή κάπως έτσι. Δηλαδή με τι είδους εξετάσεις μπορεί ένας γιατρος - ψυχιατρος να επιβεβαίωσει δυσλειτουργία σχετικά με ντοπαμίνη, σεροτονίνη , νευροδιαβιβαστές κτλ Τι είδους εξετάσεις είναι αυτές , αίματος ξέρω γω; τι;

... αυτές οι εξετάσεις/βιοχημικές μπορουν να ερμηνευθούν μόνο συνδιαστικά με την συμπεριφορά του ασθενή κτλ; πως γίνεται ακριβώς ;