Προτάσεις βιβλίων

[LongTom]

The Councillor (δεν βρήκα φωτο μικρότερη από πόστερ)

Στις λεπτομέρειες γράφει: 

Αναφορά σε κείμενο

This Machiavellian fantasy follows a scholar's quest to choose the next ruler of her kingdom amidst lies, conspiracy, and assassination.

Όσο η Λάμψη και τα Βιπερ είναι μακιαβελικά, άλλο τόσο είναι και αυτό.
Το άφησα στο 90% επειδή δεν άντεξα άλλο. Άλλο ένα "τρομερό" φάνταζι που τα βουκ κλάμπς συστήνουν με κλειστά τα μάτια βγήκε βαλούτα.

Το 30% διαβάζει ως σενάριο της Λάμψης, "τι εννοείς Βίρνα, θες να πεις ότι η πρωταγωνίστρια είναι τζάνκι;" 
Το άλλο 30% είναι αφηγήσεις αλά Βιπερ για μούσκουλα και λυγερά ερωτικά κορμιά.

Το 40% είναι τα κλισέ. 
Πολλά κλισέ σε χαρακτήρες και καταστάσεις.
Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η γυναικοκρατία. Αλλά η συγγραφέας πολύ απλά δεν μπόρεσε να φανταστεί μια ρεαλιστική κατάσταση. Αντί για κάτι ρεαλιστικό έχουμε μια "κοινωνία" που οι άντρες έγιναν γυναίκες. Δηλαδή απλά ονόμασε γυναίκες καθαρά αντρικούς ρόλους/προσωπικότητες. Οι συμπεριφορές, οι διάλογοι και οι νόμοι είναι καθαρά αντρικοί που τους άλλαξε φύλο. Δεν έχω ξαναδεί τόσο μη-εμπνευσμένη αλλαγή. Επίσης χώνει άφθονο φρι λόβ και λεσβιακές σχέσεις. Με έναν τρόπο όμως που θυμίζει έντονα (ή καλύτερα αντιγράφει) τις καταστάσεις σε αρχαία Αθήνα/Θήβα. Πάλι αντρικοί ρόλοι/συμπεριφορές που άλλαξε απλά όνομα.
Μετά είναι και το θέμα ότι η κοσμοπλασία είναι 150% α από ευρωπαϊκές χώρες και φύση.
Το κεντρικό σημείο της πλοκής είναι μια τεράστια τρούπα στην λογική ροή. Λέει ότι κάπως οι πανίσχυροι "μάγοι" έχασαν από τους νορμάλ ανθρώπους. Περιγράφει τους καλύτερους μάγους να μπορούν να εξαφανίζουν εκατοντάδες στρατιώτες με ένα μαγικό...
Τώρα οι νορμάλ καταπιέζουν και σκλαβώνουν τους "μάγους", παρά του ότι δεν έχασαν τις ικανότητες τους. 
Τελείως βατό και δίχως έμπνευση βιβλίο και δεν το συστήνω. (βλέπω τριλογία)

A narrative of the mutiny on board HMS Bounty

Τζάμπα από guthenberg.
Πολύ ωραία περιπέτεια από τα μάτια του καπετάνιου. Μάλλον η απολογία του καπετάνιου και πως είδε αυτός τα πράματα. Σίγουρα τα ωραιοποίησε, αλλά σε 2-3 σημεία δείχνει γιατί έγινε η ανταρσία. Ο τύπος ήταν πολύ μπρουτάλ στο πλήρωμα του και παραδέχεται πολλές φορές ότι είναι "αυστηρός".
Πάντως αξίζει γιατί περιγράφει τον Ν. Ειρηνικό στα μέσα του 18ου αιώνα και την Αυστραλία όταν ακόμη ήταν η Νέα Ολλανδία. 

Piracy, Turtles and Flying Foxes

Άλλη μια αυτοβιογραφία (από κάπου το βρήκα νόμιμα τζάμπα, αλλά δεν θυμάμαι που).
Ο τύπος είδε και έζησε πάρα πολλά ως πειρατής και έμπορος. 
Εικόνες, λαοί και καταστάσεις που δεν αναφέρονται σε ανάλογα λογοτεχνικά βιβλία για πειρατές/περιπέτειες. 
Ιδιαίτερη εντύπωση το πόσο ανοικτόμυαλος μοιάζει για την εποχή (σε σχέση με σήμερα φυσικά είναι αρκετά ρατσιστής). Όταν οι εξυπνότεροι άνθρωποι της εποχής θεωρούσαν τους ιθαγενείς υπανθρώπους, ο τύπος ανέφερε το πόσο πολλά μπορείς να μάθεις και είναι λογικότερο να τους έχεις συμμάχους, όχι εχθρούς/σκλάβους. 

Glorious Misadventures: Nikolai Rezanov and the Dream of a Russian America

Βιογραφία για έναν άγνωστο (εκτός της Ρωσίας) εξερευνητή.
Αν και το βιβλίο έχει πολλές σάλτσες για το δράμα, περιγράφει μια περιοχή του κόσμου και καταστάσεις που δεν είναι καθόλου γνωστή στην δυτική βιβλιογραφία. Αρκετές πληροφορίες για την Ρωσία του 18ου-αρχές 19ου αιώνα. 
Έχει μερικές κοιλιές στην αφήγηση, αλλά λόγω θέματος και καλής έρευνας το συστήνω. 

King Solomon's Mines

Κλασσικό βιβλίο που το βρήκα από....Κόμιξ και την περιπέτεια του Μπάρξ.
Ως το πρώτο (ή από τα λιγοστά πρώτα) του είδους είναι γεμάτο κλισέ, το οποίο όμως δημιούργησε.
Αν και γραμμένο σε εποχή που όλοι εκτός Ευρώπης ήταν περισσότερο ή λιγότερο "υπάνθρωποι", είναι προσόν του συγγραφέα το πως απεικονίζει τους μαύρους. 
Ευκολοδιάβαστη περιπέτεια αλά Κλασσικά Εικονογραφημένα. Η αξία του είναι περισσότερο ιστορική, παρά λογοτεχνική. 
Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Επίσης διάβασα: 

Thrilling Narratives of Mutiny, Murder and Piracy

Τζάμπα από το guthenberg, αρκετές σάλτσες σε μερικές ιστορίες, αλλά δύο είναι πραγματικά καλές.

 

[Gatoskylo8]

Παιδιά, έχεις κανείς άποψη για την καλύτερη μετάφραση του 1984/φάρμα των ζώων;

Δεν υπάρχουν πλέον δικαιώματα οπότε κάθε εκδοτικός οίκος μπορεί να εκδώσει τα διαχρονικά έργα του Όργουελ,

θέλω να τα ξαναδιαβάσω (είχα του κάκτου) αλλά δεν ξέρω αν θα πρέπει να επιλέξω μεταίχμιο/πατάκη/μίνωα κ.λπ.

 

[wizzy]

Στις 6/3/2021 στις 6:58 ΠΜ, wizzy είπε

Ξεκίνησα να διαβάζω το "Damn the machine - the story of Noise Records" - επιστροφή στα γνώριμα "λημέρια" των βιογραφιών σημαντικών οντοτήτων της αγαπημένης μου μουσικής. Μέχρι στιγμής, πάει καλά - αξιοσημείωτο είναι το πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Επιτέλους, τελείωσα το "Damn the machine"! Το "επιτέλους" έχει να κάνει αποκλειστικά με τον χρόνο που χρειάστηκα για να τελειώσω το βιβλίο, όχι επειδή ήταν δυσανάγνωστο ή αδιάφορο - κάθε άλλο! Απλώς, εκεί που είχα, ας πούμε, τη συνήθεια να διαβάζω 2-3 κεφάλαια κάθε νύχτα ή κάθε δεύτερη νύχτα, στην περίπτωση αυτου του βιβλίου, για διάφορους λόγους, πέρασαν εβδομάδες που δεν έπιασα καθόλου το βιβλίο στα χέρια μου.

Το βιβλίο αποδείχθηκε εξαιρετικά ενδιαφέρον - διευκρίνιση: εξαιρετικά ενδιαφέρον για μένα που είμαι 25+ χρόνια metalhead. Για αναγνώστες που αρέσκονται σε άλλα είδη μουσικής είναι παντελώς αδιάφορο. Πολλά συγκροτήματα που είτε κυριάρχησαν στην Ευρωπαϊκή metal σκηνή κατά τις δεκαετίες του '80 και του '90 είτε δισκογράφησαν λίγα (αριθμητικά) αλλά επιδραστικότατα albums (ενδεικτικά αναφέρω Celtic Frost, Sabbat, Helloween, Running Wild, Kreator, Stratovarius, Gamma Ray κτλ), υπέγραψαν τα πρώτα τους συμβόλαια με τη Noise Records. Οπότε, μέσα από τις ιστορίες των συγκροτημάτων για την εποχή που ήταν στην εταιρία αλλά και με τις αφηγήσεις του ιδρυτή και ιδιοκτήτη της εταιρίας, μου δόθηκε μια "εκ των έσω" οπτική σχετικά με την ανάπτυξη κι εξέλιξη της metal σκηνής κατά τις προαναφερθείσες δεκαετίες. Διέκρινα ομοιότητες με τις ιστορίες των Metal Blade και Peaceville - με ουσιαστική διαφορά το γεγονός ότι οι δύο τελευταίες εξακολουθούν να υπάρχουν και να λειτουργούν, ενώ η Noise δεν υπάρχει πια.

Μένει να αποφασίσω ποιο βιβλίο θα είναι το επόμενο προς ανάγνωση.🙂

 

Επεξ/σία 6 Μαΐου 2021 από wizzy

[firewalker]

Διάβασα την τριλογία Silo  του Hugh Howey. Wool Omnibus, Shift, Dust. Καλό post apocalyptic sci-fi. Διαβάζεται εύκολα. Αν πετύχει κάποιος την τριλογία σε προσφορά, αξίζει ( σε ebook το βρήκα κάτω από 10 €).

https://www.goodreads.com/series/70647-silo

https://www.goodreads.com/book/show/20745447-the-wool-trilogy

[st2]

χαίρετε

υπάρχει καποιο βιβλίο που να αναφέρεται στην ιστορία της αστροναυτικης 

αλλά να μην γραφεί μόνο για τις αποστολές της NASA αλλά και για τους σοβιετικούς 

πχ όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε στο φεγγάρι η ΕΣΣΔ πόσο κοντά είχε φτάσει;

πώς η Ρωσία έφτιαξε τον mir κλπ

 

Επεξ/σία 7 Μαΐου 2021 από st2

[LongTom]

Στις 7/5/2021 στις 6:35 ΜΜ, st2 είπε

χαίρετε

υπάρχει καποιο βιβλίο που να αναφέρεται στην ιστορία της αστροναυτικης 

αλλά να μην γραφεί μόνο για τις αποστολές της NASA αλλά και για τους σοβιετικούς 

πχ όταν ο Νιλ Άρμστρονγκ πάτησε στο φεγγάρι η ΕΣΣΔ πόσο κοντά είχε φτάσει;

πώς η Ρωσία έφτιαξε τον mir κλπ

 

Rockets and People

Αναφορά σε κείμενο

Much has been written in the West on the history of the Soviet space program but few Westerners have read direct first-hand accounts of the men and women who were behind the many Russian accomplishments in exploring space. The memoirs of Academician Boris Chertok, translated from the original Russian, fills that gap.

Πυκνογραμμένη, τετράτομη έκδοση που γράφει τα πάντα και είναι στα προτεινόμενα. 
Το καλύτερο φυσικά είναι ότι τα κατεβάζεις νόμιμα από το σάιτ της nasa.

[Vassilis_24]

Στις 2/5/2021 στις 11:13 ΠΜ, Gatoskylo8 είπε

Παιδιά, έχεις κανείς άποψη για την καλύτερη μετάφραση του 1984/φάρμα των ζώων;

Δεν υπάρχουν πλέον δικαιώματα οπότε κάθε εκδοτικός οίκος μπορεί να εκδώσει τα διαχρονικά έργα του Όργουελ,

θέλω να τα ξαναδιαβάσω (είχα του κάκτου) αλλά δεν ξέρω αν θα πρέπει να επιλέξω μεταίχμιο/πατάκη/μίνωα κ.λπ.

 

Aυτή είναι καλή απορία για όλα τα βιλία που εκδίδονται από πολλούς εκδοτικούς.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο σάιτ που να έχει κριτικές για την κάθε έκδοση.
Και μια κακή μετάφραση, μπορεί να καταστρέψει όλη την εμπειρία.
Τώρα που ανοίγουν τα βιβλιοπωλεία, μπορείς να πας σε κάποιο μεγάλο και να τα κοιτάξεις, αν και πάλι δεν είναι σίγουρο ότι θα τα έχουν όλα στο μαγαζί δυστυχώς.

Επεξ/σία 9 Μαΐου 2021 από Vassilis_24

[wizzy]

Παραθέτω ένα άρθρο για book summary applications (δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν...)

Τα book summary apps αλλάζουν το μέλλον του βιβλίου. Ή μήπως όχι;

[wizzy]

...και μια ωραία είδηση, από το σχολείο που πήγα γυμνάσιο.

Μαθητές έκαναν τις σκάλες του σχολείου τους βιβλιοθήκη

 

[firewalker]

Διάβασα το Survival in Auschwitz του Primo Levi. Αρκετά καλό.

https://www.goodreads.com/book/show/6174.Survival_in_Auschwitz

[LongTom]

The Dispossessed

Εξαιρετικοί, απόλυτα ανθρώπινοι χαρακτήρες, κοινωνίες βασισμένες σε διάφορες ουτοπίες (αναρχικές/κομμουνιστικές) και μια Le Guin που δίνει πραγματικά σάρκα σε έναν μοναδικό κόσμο. Απλά οι ποιο ρεαλιστικές sci-fi κοινωνίες που έχω διαβάσει μέχρι τώρα.
Δεν είναι ελαφρύ ανάγνωσμά, ούτε κάτι με ιδιαίτερη δράση. 
Έχει σίγουρα τα ελαττώματα του ως βιβλίο, αλλά αυτά που προσφέρει δεν τα βρίσκεις εύκολα (ή καθόλου).
Ένα διαμάντι που λόγω της θεματολογίας/κοσμοπλασίας (αναρχικές κοινωνίες == no go ακόμη και σήμερα σε ΗΠΑ) δεν "διαφημίζεται" τόσο όσο τα άλλα κλασσικά sci-fi.
Περιττό να πω ότι το προτείνω σε όλους που θέλουν κάτι παραπάνω από space opera στις sci-fi νουβέλες.

Dune

Το ξανάπιασα έπειτα από μια ντουζίνα χρόνια (ένα ηλιοκαμένο/ξεβαμμένο βιπερ στο στρατό που δυστυχώς έχω χάσει) και η πρώτη στα αγγλικά.
Δεν έχω να γράψω κάτι που δεν έχει γραφεί για το συγκεκριμένο. 
Θεωρείται πολύ σωστά ΤΟ scifi και στην πρώτη δεκάδα με τα καλύτερα που έχουν γραφεί ποτέ. 
Τα δυνατά σημεία του και τα λιγότερο καλά, γνωστά θαρρώ. 
Αυτοί που δεν το έχετε πιάσει ακόμη, θα έλεγα ότι πρέπει να το κάνετε.

Guards! Guards!

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα από τον συγκεκριμένο και επιτέλους κατάλαβα γιατί υπάρχει τόσος ντόρος για αυτόν τον συγγραφέα.
Από τα πιο καλά χιουμοριστικά βιβλία που έχουν πέσει στα χέρια μου. 
Οι χαρακτήρες, οι καταστάσεις και η απλά ειρωνική μέχρι δακρύων πλοκή, όλα δένουν αρμονικά σε μια υπέροχη σάτιρα.
Όλα τα κλισέ, οι χαζομάρες, η πλοκή των "σοβαρών" φάνταζι και μη βιβλίων διακωμωδείται με εξαιρετικό ταλέντο. Τα καταφέρνει δίχως να ρίξει το βιβλίο/πλοκή σε slapstick ή γελοιότητα. Είναι φάνταζι, έχει σωστή αν και ιδιαίτερα χιουμοριστική πλοκή και χαρακτήρες. Ιδιαίτερη μνεία στα σημεία που η απόλυτα σωστή και στοχευμένη κοινωνική κριτική γίνεται μέρος του βιβλίου, δίχως δασκαλίστικο ύφος ή λούπα στην πλοκή.
Δεν πρόλαβα να τελειώσω το πρώτο και ήδη ξεκίνησα το επόμενο, men at arms. 

-------------------------------------------------------------------

Ένα γενικότερο σχόλιο τώρα. 
Διαβάζοντας τα από πάνω βιβλία, είδα πόσο τεράστια διαφορά υπάρχει με τα σύγχρονα (2010-2020s) φάνταζι/scifi που έπεσαν στα χέρια μου τον τελευταίο καιρό.
Πιστεύω ότι η από πάντα υπάρχουσα θάλασσα μετριότητας και ασχετοσύνης έχει γίνει τσουνάμι.
Δυστυχώς δεν θα βρεις εύκολα τα διαμάντια της σημερινής εποχής. Πρέπει να περάσει το απόλυτο φίλτρο του χρόνου και αυτό με λυπεί ιδιαίτερα διότι σίγουρα κάποια θα χαθούν (τουλάχιστον από το δικό μου "ραντάρ").
Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων προτεινόμενων βιβλίων (από μπουκ κλάμπ και λοιπά σχετικά φόρουμ) είναι αυτά που παράγουν το περισσότερο hype, το καλύτερο PR ή απλά από τους συγγραφείς που το όνομα (όχι η πένα) πουλάει καλύτερα. Κλισέ-σούπες, μετριότητες γραμμένες σύμφωνα με τον μικρότερο παρονομαστή/αναγνώστη της άμεσης ικανοποίησης και ghost writers για "διάσημους" είναι η νόρμα. 
Ελπίζω στο μέλλον να βρω από κάπου μια αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης, γιατί μέχρι τώρα μόνο σκουπίδια.

 

 

[stevenfins]

2 ώρες πριν, LongTom είπε

Ελπίζω στο μέλλον να βρω από κάπου μια αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης, γιατί μέχρι τώρα μόνο σκουπίδια.

Δεν ξέρω αν σε θα σε ενδιέφερε κάτι σε μορφή βίντεο, αλλά εγώ προσωπικά από πέρυσι που άρχισα να ψάχνω περισσότερο για sci fi μιας και δεν ήξερα πέρα από λίγα πολύ γνωστά, βρήκα αυτό το κανάλι. Ασχολείται επί τω πλείστον με βιβλία sci fi και θεωρώ πως οι κριτικές του είναι αρκετά καλές.

[Snoob]

O Πράτσετ είναι απλά κορυφαίος. Το άτιμο το Αλτσχάιμερ μας τον στέρησε πολύ νωρίς, αλλά άφησε πίσω του τεράστιο έργο, εξαιρετικού επιπέδου. Έγραψα την πρώτη διπλωματική μου πάνω σε βιβλίο του (το Eric) και είχα τη χαρά και την τιμή να τον συναντήσω στο Μπέρμινγχαμ και να μου υπογράψει το απολύτως αγαπημένο μου από τα βιβλία του, το Small Gods.

Τα βιβλία του Πράτσετ στέκονται θαυμάσια από μόνα τους, παρότι υπάρχει σύνδεση και εξέλιξη των χαρακτήρων. Mάλιστα, όταν κάθισε με τον αξέχαστο Τζος Κέρμπι να φτιάξουν τον πρώτο χάρτη του Discworld, είχε ομολογήσει πως του έκανε εντύπωση ότι ενώ ξεκίνησε γράφοντας "στην τύχη" τα μέρη, όταν θέλησαν να τα χαρτογραφήσουν ταίριαξαν άριστα και αβίαστα μεταξύ τους.

Παρενθετικά, κυκλοφόρησαν και ορισμένα αρκετά αξιόλογα adventures βασισμένα σε χαρακτήρες του Discworld (στο πρώτο σίγουρα ήταν ο Έρικ Άιντλ των Monty Pythons που χάρισε τη φωνή του στον Rincewind). Δεν νομίζω να κυκλοφορούν πλέον, ίσως σε κάποιο abandonware site.

Βιβλία εξαιρετικά δύσκολα στη μετάφραση, απόλαυση στην ανάγνωση, τα προτείνω ανεπιφύλακτα.

[LongTom]

The Forgotten Soldier

Αυτοβιογραφία ενός γαλλογερμανού στην Βέρμαχτ και τι έφτιασε στον Β'ΠΠ στο ανατολικό μέτωπο. 
Θεωρείται κλασσικό, κυρίως επειδή είναι από τα πρώτα (1965) που περιγράφουν τι ένιωσε ο μέσος φαντάρος με ρεαλιστικό τρόπο. Απόλυτος τρόμος, ατελείωτο ράδιο αρβύλα, απάθεια, μίσος και σκηνές αποκάλυψης. Επίσης PTSD, φιλίες που κράτησαν και την αντιμετώπιση από τους ντόπιους. 

Βέβαια τα ωραία σταματάν εκεί.
Ο τύπος είναι 100% αμετανόητος φιλογερμανός, μάλλον ναζιάρης (και πιθανώς ψιλο-στούρνος).
Είναι πολύ πικραμένος επειδή η γαλλία/κοινωνία εκεί δεν αναγνώρισε τον αγώνα του!;!;;
Γράφει πως τον είπαν προδότη και δεν ήθελαν να μάθουν τι έκανε στο ανατολικό μέτωπο όταν πολεμούσε με τους γερμανούς..... Ο πατέρας του (γάλλος βετεράνος του Α'ΠΠ) δεν ενέκρινε το ότι πολεμούσε με τους γερμανούς και αυτός λέει ότι τον λυπούσε. Επίσης οι παρτιζάνοι ήταν για αυτόν τρομοκράτες δίχως αιτία, δεν καταλάβαινε γιατί οι ρώσοι μουσίκοι τους μισούσαν τόσο και πολεμούσαν και δεν καθόντουσαν στα αυγά τους, ενώ οι ουκρανοί ήταν φίλοι τους και τέλος γιατί οι αλήτες οι μεταπολεμικοί ερευνητές/δημοσιογράφοι/κοινωνία έλεγε την Grossdeutchland (την οποία υπηρέτησε - ίσως - στο δεύτερο μέρος της θητείας του και θεοποιεί) ως εγκληματίες πολέμου ενώ δεν έκαναν τίποτα το μεμπτό....
Βέβαια δεν είχε ουδένα πρόβλημα να γυρίσει στην Γαλλία μεταπολεμικά και να "καθαρίσει" το όνομα του με την συμμετοχή του στον γαλλικό στρατό. Οι φίλοι ξεχάστηκαν σε μια στρατιωτική φυλακή ο οποίος απέφυγε. Είναι τεράστια ειρωνεία που δίχως ντροπή συμμετείχε και στην μεγάλη παρέλαση νίκης το '46 με τους Συμμάχους...

Επίσης το βιβλίο είναι γεμάτο κοιλιές και αρκετά κακογραμμένο. 
Τέλος υπάρχουν τεράστιες ανακρίβειες σε περιγραφές/ονόματα υλικού και μαχών. Κάτι που ίσως είναι ενδεικτικό ότι ο τύπος δεν γράφει 100% τις δικές του εμπειρίες. Ένα γεγονός που ακόμη συζητείται.

Πολύ αντιφατικό βιβλίο. Το προτείνω με πολύ συγκεκριμένους όρους.
 Δηλαδή θεωρώ ότι πρέπει να διαβαστεί από κάποιον που καταλαβαίνει το περιβάλλον/πολιτική κατάσταση. Ειδάλλως θα δώσει τελείως λάθος εντυπώσεις και θα μπερδέψει αρκετά. 
 

[Conan2046]

Να σε ρωτήσω είναι πλήρης έκδοση αυτή: https://booksvooks.com/the-forgotten-soldier-pdf-guy-sajer.html

Γιατί βλέπω 220 σελίδες όταν η ελληνική έντυπη φαίνεται να έχει γύρω στις 800 σελίδες και ενώ τα αγγλικά του δεν είναι δύσκολα μου φάνηκαν λίγο κουραστικά.