Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; (2)

[PerfectParanoia]

Site: FindingVivian  Maier(2013)  

Ντοκιμαντέρ για την τυχαία ανακάλυψη του αρχείου μίας φωτογράφου που δεν δημοσίευσε ποτέ την δουλεία της και την προσπάθεια να ανακαλυφθούν πράγματα για την ζωή της και να γίνει γυριστεί η βιογραφία της.

Έχω ελάχιστο ενδιαφέρον για την φωτογραφία αλλά η ταινία είναι πραγματικά πολύ καλά γυρισμένη και θα κρατήσει και τον πιο αδιάφορο θεατή. Το “μυστήριο” διαρκεί αρκετά ώστε να τραβήξει την προσοχή αλλά δεν υπερβάλει ούτε μεγαλοποιεί υπερβολικά την διαδικασία και ,εκεί που φαίνεται ότι δεν υπάρχουν και πολλά άλλα να ειπωθούν, επικεντρώνεται στον άνθρωπο πίσω από τις φωτογραφίες σε βαθμό πέρα του επιφανειακού. Κατάφερε όχι μόνο να με κάνει να ενδιαφερθώ για ένα αντικείμενο στο οποίο η γνώσεις μου είναι ανύπαρκτες αλλά και να προτρέψει πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις με τους άλλους που την είδαν.

 

Πέρα από το θέμα που έχει ενδιαφέρον η ταινία έχει επεξεργαστεί και γυριστεί τόσο καλά που έχει γίνει το μέτρο σύγκρισης για όλα τα βιογραφικά ντοκιμαντέρ που έχω δει (και τα 4...).
Όχι απλά εξαιρετικό ντοκιμαντέρ αλλά εξαιρετική ταινία, την προτείνω ανεπιφύλακτα.  

 

Λιγο off-topic αλλά πως βάζετε link που να μην 'σπάει' σε κάθε space;;; Όχι ότι δεν είναι λειτουργικό αλλά μου σπάει τα νεύρα...

[Cro-Magnon]

Ωραίο κόλπο να βαθμολογούμε ταινίες εκ των οποίων είδαμε 10 λεπτά...

 

PS. Δε μιλάω για τη συγκεκριμένη που ούτε σε εμένα άρεσε, αλλά έλεος με το trend να κράζουμε ταινία την οποία δεν είδαμε.

 

Εξ όνυχος τον Λέοντα...

 

Ενας βασικός ρόλος του φόρουμ, για μένα είναι να γλυτώσει τα μέλη του από χαμένο χρόνο παρακολούθησης σκουπιδιών. Όποιος πάνω κάτω καταλαβαίνει τι μου αρέσει και πωςβαθμολογω, θα γλυτώσει αρκετά από τον πολύτιμο χρόνο του. Οι υπόλοιποι μπορούν κάλλιστα να αγνοούν τι γράφω και να βλέπουν τις αντίστοιχες ταινίες που θάβω. Η κριτική μου,προφανώς, δεν είναι για όλους.

[Wayward]

Εξ όνυχος τον Λέοντα...

 

Ενας βασικός ρόλος του φόρουμ, για μένα είναι να γλυτώσει τα μέλη του από χαμένο χρόνο παρακολούθησης σκουπιδιών. Όποιος πάνω κάτω καταλαβαίνει τι μου αρέσει και πωςβαθμολογω, θα γλυτώσει αρκετά από τον πολύτιμο χρόνο του. Οι υπόλοιποι μπορούν κάλλιστα να αγνοούν τι γράφω και να βλέπουν τις αντίστοιχες ταινίες που θάβω. Η κριτική μου,προφανώς, δεν είναι για όλους.

 

Άσχετο... δε σχολίασα πουθενά αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τις κριτικές σου οπότε δεν ξέρω που απαντάς...

 

Ξαναλέω λοιπόν διότι προφανώς δεν κατάλαβες ή κάνεις πως δεν κατάλαβες, πως κριτικές οποιασδήποτε ταινίας έχουμε δει 10 λέπτα μόνο δεν έχουν καμία αξία... η ταινία, η μουσική, κλπ δεν είναι pizza που τρως μια μπουκιά και καταλαβαίνεις τι γεύση έχει η υπόλοιπη.

[kirileman]

A monster calls

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς να φτιάξεις μια εξαιρετική ταινία με σχεδόν ανύπαρκτο σενάριο. Δεν ήταν και Pan's Labyrinth, αλλά πρέπει να τη δείτε. Φοβερό CGI (καταπληκτικές οι νερομπογιές), από εκεί που δεν το περιμένει κανείς.

7,5/10

 

*Αυτή η Felicity, το έχω ξαναπεί, θα κάνει double score στον Sean Bean σε λίγα χρόνια, εύκολα...

 

**Και τώρα που είπα Sean Bean μου ήρθε αυτό:

Αγγλικά. Η γλώσσα που το Sean διαβάζεται Σον και το Bean Μπιν.   

[DJDB]

Δεν γίνεται, πρέπει κάπου να το γράψω αυτό, να ξέρουν και άλλοι τι περνάω.
 
Βλέπω το Split, είμαι στα μισά. Έχει εξαιρετικές βαθμολογίες και κριτικές.
 
Εγώ μπορώ να έχω μόνο αυτήν την αντίδραση:

 

https://media.giphy.com/media/bzQwjsMnyigW4/giphy.gif

 

Ενδεχομένως περισσότερα όταν το τελειώσω. Αν τα καταφέρω.

 

EDIT: Ναι, έχω περισσότερα. Μερικές παραγράφους (rant):

 

Πραγματικά, μια από τις χειρότερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια, άξια για 1/10 στο imdb. Και αυτό κυρίως γιατί ο Shyamalan είναι τόσο κακός στο σενάριο που θεωρεί πως μπορούν να γίνουν τα πάντα για να εξυπηρετηθεί αυτό που έχει στο μυαλό του. Μπορεί κάποιος να στέκεται μπροστά στον πρωταγωνιστή και ο τελευταίος να φωνάζει "είναι κανείς εκεί" λες και ξαφνικά τυφλώθηκε, μπορεί κάποιος να μαχαιρώνει τον κακό στα πλευρά, να ανατρέπονται οι νόμοι της φυσικής (και της φύσης) και το μαχαίρι να σπάει, μπορεί η πρωταγωνίστρια να κοιτάζει επί 10 δευτερόλεπτα τον απαγωγέα της στα μάτια, με μισάνοιχτη την πόρτα, περιμένοντας πότε θα την αναισθητοποιήσει αντί να τρέξει. Μπορούν να γίνουν διάφορα. Αρκεί να κάνει την ιδέα του ταινία.

 

Και όχι μόνο μπορεί να κάνει τα πάντα για να εξυπηρετήσει την ιδέα του, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του θεατή, αλλά ξέρεις κάτι; Μπορεί να του πει και ψέμματα! Μπορεί ας πούμε να γράψει στην αφίσα της ταινίας πως ο κακός έχει 24 προσωπικότητες, έτσι ώστε ο τηλεθεατής να θεωρήσει πως ο McAvoy κάνει 24 διαφορετικούς χαρακτήρες (αυτό θεώρησα κι εγώ). Ξέρεις κάτι όμως; Όχι! Κάνει μόνο 6. Και μιλάμε για έξι προσωπικότητες που οι περισσότερες από αυτές είναι αρκετά στερεοτυπικές. Άρα, το να σε εντυπωσιάσει η ερμηνεία του McAvoy είναι σαν να θεωρείς οσκαρικό το ότι ο Σεφερλής κάνει καμιά 10αριά διαφορετικούς χαρακτήρες σε κάθε του παράσταση. Για αυτό δεν καταλαβαίνω γιατί έγραψε μόνο 24. Γράψε 2.456. Ψέματα είναι, ότι θέλεις λες.

 

Και φυσικά, όταν το runtime σου εξαντληθεί και έχεις παίξει την ίδια υποτονική background λούπα για μουσική δέκα εκατομμύρια φορές, τελειώνεις την ταινία πετώντας έναν άκυρο χαρακτήρα που βρίσκει την ηρωίδα και την σώζει. Να τελειώνουμε, να φεύγουμε. Τόσες ημέρες εκεί πέρα δεν υπήρχε κανένας να την (μας) σώσει. Άλλωστε, υπάρχει σκηνή που η (παντελώς αδιάφορη) πρωταγωνίστρια βρίσκει έναν ασύρματο, επικοινωνεί με τον έξω κόσμο, λέει πως κινδυνεύει και ο άλλος όχι απλώς την ειρωνεύεται αλλά κλείνει και τη γραμμή. Αν ήταν πραγματικότητα, στην άλλη πλευρά θα ήταν ο Shyamalan που θα έσπαγε τον ασύρματο για να συνεχιστεί η ταινία (τι εννοείς "αυτό έγινε"; Δεν είναι ταινία; )

 

Αυτά τα κάνει κάθε λογικός άνθρωπος. Κάθε λογικός άνθρωπος που θέλει να εξυπηρετήσει το σενάριο που γράφει, όσο παράλογο και αν είναι το αποτέλεσμα. Και να πετάξει σε κάποιο σημείο και τη μούρη του. Μαζί με εκείνη του Bruce Willis (γιατί είμαι ο Shyamalan, σας έχω εντυπωσιάσει τόσο πολύ με την ταινία μου, οπότε πάρτε και ένα cameo από τον Willis στο τέλος για να φύγετε από το σινεμά εξιταρισμένοι). Και το τραγελαφικό της υπόθεσης; Μια ταινία που είναι λες και γράφτηκε από δεκάχρονο, με ξύλινους χαρακτήρες, τραγική σκηνοθεσία, σεναριακές τρύπες και τον Shyamalan στο τιμόνι είχε budget 9.000.000 δολάρια (!!!!) και εισπράξεις 140.000.000 (!!!!!!!)

 

 

1/10. Αν μπορούσα, 0/10.

Επεξ/σία 13 Ιουλίου 2017 από DJDB

[Επισκέπτης]

Fear and loathing in Las Vegas

 

Terry Gilliam ρε φίλε... κάνει ταινία για έναν αντίστοιχο "παλαβιάρη",τον  Hunter S. Thompson... με πρωταγωνιστή τον Johnny Depp... και τον Benicio Del Toro...

 

Ε, πιο παραισθησιογόνα ταινία δε γίνεται να φτιάξεις. Αν και υπήρξαν σημεία που με κούρασαν (μάλλον λόγω της γενικότερης αδιαφορίας μου για το θέμα), τη θεωρώ "must". Όχι για όλους, βέβαια. Υπάρχουν πολλοί που θα μισήσουν τους χαρακτήρες και δε θα μπούνε καθόλου στο κλίμα. Θα το έχετε καταλάβει στα πρώτα 15-20 λεπτά (παρεμπιπτόντως, πέθανα στο γέλιο στο πρώτο μισάωρο). Θέλει και λίγο να βλέπεις ταινίες για την όλη εμπειρία.

 

Μου θύμισε ταινίες του Edgar Wright (πριν τον Edgar Wright ). Λογικά θα την έχει σε μεγάλη εκτίμηση. Πολλές καλές και ιδιαίτερες ιδέες. Υπήρχε και πολύ σκηνοθετικό χιούμορ, δηλαδή αστεία που βγαίνουν πχ από το μοντάζ. Μου θύμισε αυτό το βίντεο, που εξηγεί πως πολλές κωμωδίες σήμερα δεν είναι ταινίες:

 

 

Ο Johnny Depp έδωσε ρέστα. Δεν είναι τυχαίο που κάτω από αυτήν την συνέντευξη του Hunter S. Thompson, πάρα πολλά σχόλια αφορούν την ερμηνεία του.

 

[Arwindan]

Site: Kids(1995)

 

Λοιπόν βάζουμε πολύ sex, πολλά ναρκωτικά και λίγο ξύλο και βγάζουμε το Kids. Δεν ξέρω αν εγώ έζησα μία ήσυχη παιδική ηλικία, αλλά μου φάνηκε λίγο υπερβολική η ταινία. Σίγουρα μπορεί κάποια παιδιά να ζούσαν/ζουν έτσι αλλά αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα νομίζω.

Επίσης δεν ξέρω τι νοήμα προσπαθούσε να περάσει η ταινία, αν υπήρχε κάποιο (εκτός αν θέλει να πείσει τους γονείς να κλειδώνουν τα παιδιά τους στο σπίτι μέχρι να φτάσουν τα 30 ).

 

4/10

[rfc]

Εγω εζησα αυτη την εντονη παιδικη ηλικια μεχρι......... τα 40.  και πιο εντονη θα ελεγα.

[fasttam]

The Circle

 

Είχα διαβάσει το βιβλίο πριν δυο καλοκαίρια.

Δεν υπάρχει λόγος να αρχίσει κάποιος τα "μα στο βιβλίο ήταν αλλιώς κτλ κτλ". Άλλωστε και το βιβλίο δεν ήταν κάτι το φοβερό, με μια σημαντική όμως διαφορά.

Ήταν γραμμένο με αυτό που ο Καβαθάς έγραφε παλιότερα "τη γλώσσα στο μάγουλο". Δηλαδή κρατούσε μια ειρωνική ματιά απέναντι στην εταιρία, στην ηρωίδα, στους εργαζόμενους, στους πελάτες και ότι κουβαλάει μαζί της η νέα δικτυωμένη εποχή.

Αυτή η ματιά χάθηκε στην ταινία σχεδόν στο σύνολό της κι αυτό είναι και το μεγαλύτερό της πρόβλημα, αφού έγινε ένα μικρό βαρετό θριλεράκι.

Το δεύτερο μεγάλο της πρόβλημα είναι φυσικά η δεσποινίδα Watson που παίζει σε όλη την ταινία με την ευαισθησία και την εκφραστικότητα ενός αγάλματος κάνοντας αδύνατο το να ταυτιστεί κάποιος μαζί της.

3/10

 

Okja

 

Ένα μικρό κορίτσι που μεγαλώνει ένα γενετικά μεταλλαγμένο γουρούνι κάνει τα πάντα για να μείνει μαζί της όταν η εταιρία που το "γέννησε" το θέλει πίσω.

Το ξέρω ότι είμαι γέρος, αναίσθητος και μισάνθρωπος, αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό φταίει που η ταινία πέρασε και δεν ακούμπησε.

Ίσως ακουμπήσει κάποιους άλλους.

6/10

 

[Arwindan]

Εγω εζησα αυτη την εντονη παιδικη ηλικια μεχρι......... τα 40.  και πιο εντονη θα ελεγα.

Ε καλά εσύ μπορεί να είσαι στις εξαιρέσεις

[Cro-Magnon]

Άσχετο... δε σχολίασα πουθενά αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τις κριτικές σου οπότε δεν ξέρω που απαντάς...

 

Ξαναλέω λοιπόν διότι προφανώς δεν κατάλαβες ή κάνεις πως δεν κατάλαβες, πως κριτικές οποιασδήποτε ταινίας έχουμε δει 10 λέπτα μόνο δεν έχουν καμία αξία... η ταινία, η μουσική, κλπ δεν είναι pizza που τρως μια μπουκιά και καταλαβαίνεις τι γεύση έχει η υπόλοιπη.

 

 

Σου απάντησα με το εξ όνυχος....Που σημαίνει ότι δε σου χρειάζονται 1000 στοιχεία για να αναγνωρίσεις το διαμάντι ανάμεσα στα σκουπίδια. Έχω δει πολλές ταινίες και αναγνωρίζω αμέσως τους ντενεκεδες και την χονδροειδή αντιγραφή. Και τα δύο με ενοχλούν πολύ, για να χαραμίζω τον πολύτιμο χρόνο μου. Η γνώμη σου για την υποτιθέμενη αξία ή μη της κριτικής είναι απλά άλλη μία γνώμη.

[Επισκέπτης]

Σου απάντησα με το εξ όνυχος....Που σημαίνει ότι δε σου χρειάζονται 1000 στοιχεία για να αναγνωρίσεις το διαμάντι ανάμεσα στα σκουπίδια. Έχω δει πολλές ταινίες και αναγνωρίζω αμέσως τους ντενεκεδες και την χονδροειδή αντιγραφή. Και τα δύο με ενοχλούν πολύ, για να χαραμίζω τον πολύτιμο χρόνο μου. Η γνώμη σου για την υποτιθέμενη αξία ή μη της κριτικής είναι απλά άλλη μία γνώμη.

 

Τουλάχιστον η γνώμη του βασίζεται στο σύνολο της ανάγνωσης της κριτικής σου, όχι στις πέντε πρώτες λέξεις. Οπότε έχει μια αξία παραπάνω.

 

Αλλά το παραπάνω είναι απλά άλλη μια γνώμη. Βέβαια και η κριτική σου είναι απλά άλλη μια γνώμη, οπότε βλέπεις το πρόβλημα.

[Wayward]

Όλα γνώμες είναι... Γνώμη μου λοιπόν είναι πως κριτική ταινίας της οποίας είδαμε δέκα λεπτά ειδικά όταν συνοδεύεται από pretentious bull όπως "γατάκι Gyllenhaal" και το και καλά δεν ξέρω τον Ryan Reynolds, δεν έχει καμία αξία

 

PS. Κατάλαβα πως μου απάντησες με τέσσερις λέξεις... μιλάω ελληνικά. Το πρόβλημα είναι πως μετά απάντησες με τέσσερις γραμμές σε κάτι που μόνο εσύ φαντάστηκες. Τέλος εδώ για εμένα διότι είμαστε εκτός θέματος

[Cro-Magnon]

Τουλάχιστον η γνώμη του βασίζεται στο σύνολο της ανάγνωσης της κριτικής σου, όχι στις πέντε πρώτες λέξεις. Οπότε έχει μια αξία παραπάνω.

 

Αλλά το παραπάνω είναι απλά άλλη μια γνώμη. Βέβαια και η κριτική σου είναι απλά άλλη μια γνώμη, οπότε βλέπεις το πρόβλημα.

 

Φιλτατε, το πρόβλημα είναι ότι δεν ανέχομαι οποιονδήποτε προσπαθεί να φιμωσει μία κριτική, είτε στηρίζεται σε 15 είτε σε 115 λεπτά θέασης.

 

Ας έχει ο καθείς τη γνώμη του κι ας πάψουν τα "έλεος...".

Όλα γνώμες είναι... Γνώμη μου λοιπόν είναι πως κριτική ταινίας της οποίας είδαμε δέκα λεπτά ειδικά όταν συνοδεύεται από pretentious bull όπως "γατάκι Gyllenhaal" και το και καλά δεν ξέρω τον Ryan Reynolds, δεν έχει καμία αξία

PS. Κατάλαβα πως μου απάντησες με τέσσερις λέξεις... μιλάω ελληνικά. Το πρόβλημα είναι πως μετά απάντησες με τέσσερις γραμμές σε κάτι που μόνο εσύ φαντάστηκες. Τέλος εδώ για εμένα διότι είμαστε εκτός θέματος

 

 

Η γνώμη μου για τα παραπάνω γατάκια ισχύει, ανεξάρτητα από η δική σου γνώμη.

 

Θεωρώ τον Ράιαν μία απλά μπελα φιγκουρα κι ένα μηδενικό ηθοποιίας, οπότε η ανάμνηση του ονόματος του στηρίζεται στην υπερφορτωμενη ραμ μου και δεν θεωρείται υποχρεωτική.

[Wayward]

Είπα πως δε θα συνεχίσω αλλά ευχαριστώ για το γέλιο που μου προσέφερες με τη "φίμωση της κριτικής".

 

Συνεχίζεις επίσης να μην καταλαβαίνεις πως αυτό που έκανες δεν είναι κριτική αλλά μια αστειότητα... αλλά who am I to burst your precious bubble of pretentiousness?

 

In other news... λέω να ξεκινήσω τις κριτικές δίσκων αλλά θα ακούω μόνο το πρώτο τραγούδι... legit huh?