απιστια

[*nenya*]

Δηλαδή πιστεύεις ότι αν ο άλλος έχει κάνει την μαλακια θα στο πει κιόλας;

Αν μιλάμε για σχέση που είμαι πολλούς μήνες/χρόνια με τον άλλον σημαίνει ότι τον ξέρω αρκετά καλά, και ακόμα και να μην πει ότι έκανε την μαλακία θα φανεί στο πρόσωπό του. Είναι δύσκολο να κρυφτεί κάποιος που τον ξέρεις καλά.

Ξαναλέω, δεν έχουν όλοι τα @@ να παραδεχτούν την απιστία, αλλά να μην νομίζουν ότι είμαστε και όλες ηλίθιες και δεν παίρνουμε χαμπάρι αν τρέχει κάτι

[defacer]

Τουλάχιστον δεν θα είναι σε μια σχέση που του τα φοράει η δικιά του. (Αν ισχύει) Και φυσικά επειδή η δικιά του χλωμό το βρίσκω να του πει την αλήθεια ας την μάθει μόνος του.

 

Αυτό που θέλω να σου απαντήσω το είπα ήδη και το έχεις μέσα στο quote σου, οπότε θα προσπαθήσω να το ξαναπώ με άλλα λόγια.

 

Υποψιάζεσαι ότι κάποιος φίλος σου έκλεψε το μπιμπελό, αλλά δε μπορείς να ξέρεις. Οπότε μπαίνεις σπίτι του κρυφά και ψάχνεις τα πράγματά του επειδή "τουλάχιστον δε θα είσαι φίλος με κάποιον που σε κλέβει"; Το γεγονός ότι εσύ προσωπικά έχεις κάνει κάτι ανήθικο δε μετράει καθόλου; Ή εξοργιζόμαστε μόνο με τους άλλους όταν αυτοί ψάχνουν τα δικά μας πράγματα επειδή οι δικοί τους λόγοι είναι βλακείες αλλά ο δικός μου όταν ψάχνω τα δικά σου είναι ο καλύτερος λόγος του κόσμου;

 

Όπως είπα, ψάξτε όποιον θέλετε αν θέλετε. Αλλά τουλάχιστον έχετε την αυτογνωσία ότι το ψάξιμο α) είναι κατακριτέο γιατί εσύ ο ίδιος δε θα το δεχόσουν να σου το κάνει ο άλλος και β) το μόνο που δείχνει σίγουρα είναι ψυχολογική αδυναμία να διαχειριστείς μια κατάσταση στην οποία νομίζεις πως είσαι θύμα.

[randomcat]

βαλε ντετεκτιβ.

 

Και αν πάει μαζί του;

[*nenya*]

Και αν πάει μαζί του;

Μα εννοείται ότι θα βάλεις ντετέκτιβ να παρακολουθεί τις κινήσεις του ντετέκτιβ

[ikaruga24]

Να φανταστώ ότι στον κόσμο που ζείτε αυτοί που το παραδέχονται όταν ερωτηθούν απλά δεν υπάρχουν για να μη χαλάσει η θεωρία;

 

 

Πολύ μ'αρέσει η διατύπωση, στον κόσμο που ζείτε "εσείς", άρα επειδή στον κόσμο που ζείτε οι "άλλοι" μπορεί να υπάρξει ένας βλάκας ή μια ηλίθια στους τόσους αυτόματα είναι και ντε φάκτο ότι η πρακτική της παραδοχής είναι και αυτό που συμβαίνει γενικά. Right, ότι σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα, ακριβώς όπως το είπες.  

[defacer]

Πολύ μ'αρέσει η διατύπωση, στον κόσμο που ζείτε "εσείς", άρα επειδή στον κόσμο που ζείτε οι "άλλοι" μπορεί να υπάρξει ένας βλάκας ή μια ηλίθια στους τόσους αυτόματα είναι και ντε φάκτο ότι η πρακτική της παραδοχής είναι και αυτό που συμβαίνει γενικά. Right, ότι σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα, ακριβώς όπως το είπες.  

 

Ένας μόνο από τους δυό μας είπε πως "ποτέ δε συμβαίνει το τάδε". Hint: δεν ήμουν εγώ.

[katergaris79]

Να φανταστώ ότι στον κόσμο που ζείτε αυτοί που το παραδέχονται όταν ερωτηθούν απλά δεν υπάρχουν για να μη χαλάσει η θεωρία;

 

Στο δικαστήριο π.χ. επίσης κανένας ποτέ δεν δηλώνει ένοχος επειδή "γιατί να το παραδεχτεί" και "δεν καταλαβαίνω";

 

Θα μπορούσα να αρχίσω να λέω πως υπάρχει τεράστια διαφορά, και ψυχολογική αλλά και όσον αφορά τη σχέση, ανάμεσα στο "κάνω κάτι και το κρύβω" (που πολλοί το δικαιολογούν με διάφορους τρόπους) και το "σου λέω ψέματα στη μούρη σου" (το οποίο μόνο ένα ιδιαίτερο είδος μαλάκα προσπαθεί να δικαιολογήσει) αλλά δεν έχει νόημα, αν όντως θέλει κανείς να τα σκεφτεί αυτά μπορεί και μόνος του.

 

Αυτό που δεν έχετε καταλάβει νομίζω είναι πως δε ρωτάς επειδή και καλά είσαι σίγουρος πως θα σου πει αν ρωτήσεις. Ρωτάς επειδή θέλεις να έχεις εσύ, για τον εαυτό σου, ένα επίπεδο καλύτερο από το επίπεδο της κατίνας. Αν δε σε απασχολεί αυτό, by all means κατίνα. Και στο δρόμο όταν ο άλλος σε πει μαλάκα αμα θες πες του για τη μάνα του ή δείρτον κιόλας, όπως τη βρίσκει ο καθένας.

 

Δεν είπα ποτέ πως δε θα βρεθεί κάποιος να σου πει "Ναι, στην έκανα". Απλώς η συντριπτική πλειοψηφία ακόμα και στα πράσα να την πιάσεις θα σου πει "Δεν είναι αυτό που νομίζεις!". Δεν εξετάζω το πώς και το γιατί, λέω απλώς αυτό που συμβαίνει κατά συντριπτική πλειοψηφία στον κόσμο (μου).

 

Σε σχέση τώρα με το δεύτερο θέμα που βάζεις, εγώ νομίζω ότι ρωτάς για να είσαι καλά με τον εαυτό σου. Και εξηγούμαι: Μέσα σου ξέρεις αν το έχεις φάει το κέρατο (κι αν δεν το ξέρεις δεν περιμένεις να το παραδεχτεί αν τον/την ρωτήσεις - βλ. παράγραφο 1). Απλώς αν ρωτήσεις και σου απαντήσει "Όχι", καθησυχάζεις τον εαυτό σου ότι δεν τρέχει κάτι ενώ ταυτόχρονα μπορείς να δεις άνετα τη φάτσα σου στον καθρέφτη μια και δεν κατέφυγες σε κατινιές. Αυτό είναι όλο και παίζει πάρα πολύ εκεί έξω!

[l337]

...κ πάνω απ όλα πολιτική ορθότητα (σαν το αλάτι στο φαΐ ένα πράμα)

 

 

Είναι εντελώς off-topic (το βαζω και σε spoiler) απλά επειδή το ανέφερες.

Δεν θα έλεγα πως είμαι πολιτικά ορθός (είναι γεγονός όμως πως όσο μεγαλώνω, έχω παρατηρήσει τον εαυτό μου να είμαι περισσότερο, ειδικά τώρα που πατάω τα 40 ) ούτε λειτουργώ με κάποια στρατηγική εδώ μέσα για να κερδίσω κάτι. Ας μην προτρέχουμε. Η αλήθεια είναι πως κάνω συχνά-πυκνά και πράγματα τα οποία κινούνται στη σφαίρα του "ορθού". O κανόνας που μου βγαίνει ασυνείδητα όμως είναι ότι κάνω ότι προστάζει η ηθική μου και η αξιοπρέπεια μου και λειτουργώ με ενσυναίσθηση. Δεν υπάρχει "καλό" και "κακό" ή "σωστό" και "λάθος". Υπάρχει αυτό που θεωρώ εγώ "σωστό" ή "λάθος", με βάση την ηθική μου και με βάση αυτό λειτουργώ ώστε πάνω απ' όλα να νιώθω εγώ αξιοπρεπής και δίκαιος με τν εαυτό μου. Και ναι, έχω χάσει αρκετά -με την τακτική αυτή- που θα μπορούσα να έχω αλλά στο τέλος ήμουν εντάξει με εμένα τον ίδιο. Δεν με πειράζει πλέον. Έχω εδώ και χρόνια καταλήξει να λειτουργώ έτσι. Ανέφερα τα παραπάνω μόνο και μόνο για να μη βγάζουμε συμπερασματα από απόσταση, κάτι που εξ' ορισμού είναι πολύ εύκολο, όσο εύκολο είναι και να κάνουμε λάθος

 

 

Στην αρχή πίστεψα ότι δεν έχεις πάει ακόμα με γυναίκα αλλά έκανα λάθος φαίνεται. Είσαι ευτυχισμένος και αυτό είναι το ζητούμενο. Δεν θέλεις να ξέρεις, το καταλαβαίνω. Αλλά εάν ποτέ θελήσεις:

 

Σε απατάει !

 

 

Κάνεις λάθος. Θέλω να ξέρω (και τώρα και γενικά), η άγνοια είναι ηλιθιότητα. Αλλά υπάρχουν και κάποια όρια οπότε κατίνος και κουτσομπόλης (το οποίο κατακρίνω και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να το κανα εγώ) δεν γίνομαι. Υπάρχει ο διάλογος. Απο 'κει και πέρα, το τι θα κάνω είναι άλλο θέμα. Ο καθένας έχει την ευκαιρία του.

Και κάτι ακόμη. Αν τη ρωτήσεις έτσι απλά δεν ξέρω τι θα σου απαντήσει αλλά με διάλογο (και εφόσον είναι και εκείνη λίγο ισορροπημένη), ναι, θα στο πει χύμα ότι σε απατάει. Αν σε απατάει βέβαια.. Μη κολλάς.

Όλα έχουν να κάνουν με τον σεβασμό και την αλληλοεκτίμηση στη σχέση (το αν κάποια στιγμή σταματήσουν να ταιριάζουν τα χνώτα σας είναι άλλο πράγμα) αλλά ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση είναι το βασικότερο. Όταν υπάρχουν αυτά και γίνεται διάλογος θα έρθει και η αλήθεια που πονάει εκείνον που την λέει κυρίως. Σε αντίθεση με τα ψέμματα που συνήθως πονάνε τους άλλους. Και αν υπάρχει ο σεβασμός και η αλληλοεκτίμηση που ανέφερα (ακόμη και αν έχει "τελειώσει") είναι δύσκολο να τα πεις.

[ikaruga24]

Ένας μόνο από τους δυό μας είπε πως "ποτέ δε συμβαίνει το τάδε". Hint: δεν ήμουν εγώ.

 

Ενας μόνο από τους δυό μας βγάζει πράγματα από το μυαλό του. Hint: δεν ήμουν εγώ. 

[Επισκέπτης]

Αν μιλάμε για σχέση που είμαι πολλούς μήνες/χρόνια με τον άλλον σημαίνει ότι τον ξέρω αρκετά καλά, και ακόμα και να μην πει ότι έκανε την μαλακία θα φανεί στο πρόσωπό του. Είναι δύσκολο να κρυφτεί κάποιος που τον ξέρεις καλά.

Ξαναλέω, δεν έχουν όλοι τα @@ να παραδεχτούν την απιστία, αλλά να μην νομίζουν ότι είμαστε και όλες ηλίθιες και δεν παίρνουμε χαμπάρι αν τρέχει κάτι

Είμαι της άποψης οτι σίγουρος δεν μπορείς να είσαι για κανέναν, ούτε καν για τον εαυτό σου. Όσο καιρό και να ξέρεις κάποιον. Όταν μπουν οι υποψίες σε μια σχέση λίγοι είναι αυτοί που περνούν τις απαντήσεις τους απλά από το πρόσωπο του άλλου. Αν ο άλλος έχει το ταλέντο του ψεύτη μην περιμένεις να μάθεις κάτι απλά με το να το παίζεις ψυχολόγος. Οπότε η φεύγεις χωρίς να πάρεις τις απαντήσεις σου ή λες θα τα μάθω όλα μόνος μου με τον τροπο τον @@ όπως λέτε οι περισσότεροι εδώ μέσα.

Αυτό που θέλω να σου απαντήσω το είπα ήδη και το έχεις μέσα στο quote σου, οπότε θα προσπαθήσω να το ξαναπώ με άλλα λόγια.

 

Υποψιάζεσαι ότι κάποιος φίλος σου έκλεψε το μπιμπελό, αλλά δε μπορείς να ξέρεις. Οπότε μπαίνεις σπίτι του κρυφά και ψάχνεις τα πράγματά του επειδή "τουλάχιστον δε θα είσαι φίλος με κάποιον που σε κλέβει"; Το γεγονός ότι εσύ προσωπικά έχεις κάνει κάτι ανήθικο δε μετράει καθόλου; Ή εξοργιζόμαστε μόνο με τους άλλους όταν αυτοί ψάχνουν τα δικά μας πράγματα επειδή οι δικοί τους λόγοι είναι βλακείες αλλά ο δικός μου όταν ψάχνω τα δικά σου είναι ο καλύτερος λόγος του κόσμου;

 

Όπως είπα, ψάξτε όποιον θέλετε αν θέλετε. Αλλά τουλάχιστον έχετε την αυτογνωσία ότι το ψάξιμο α) είναι κατακριτέο γιατί εσύ ο ίδιος δε θα το δεχόσουν να σου το κάνει ο άλλος και β) το μόνο που δείχνει σίγουρα είναι ψυχολογική αδυναμία να διαχειριστείς μια κατάσταση στην οποία νομίζεις πως είσαι θύμα.

Προσπωπικα Αν η κοπέλα μου είχε υποψίες για εμένα ενώ εγώ ήμουν καθαρός θα της έδινα εγώ τους κωδικούς μου για να μπει να ψάξει ότι θέλει. Μετα ομως θα τα ακουγε. Από την άλλη αν είχα κάνει μαλακία και διάβαζε κρυφά συνομιλίες μου κλπ αυτός που θα ντρέποταν θα ήμουν εγώ. Όχι εκείνη που ήθελε απλά να μάθει την αλήθεια ενω εγώ σαν κότα δεν της έλεγα τίποτα και το έπαιζα σε διπλό ταμπλό. Κότα είναι αυτός που δεν λέει την αλήθεια όχι αυτός που την ψάχνει. Btw Δεν ξέρω γιατί βλέπετε την λύση αυτή ως κατακριτέο.

[Επισκέπτης]

Ωωω μήπως γιατί κανένας δεν έχει δικαίωμα να παραβιάζει την ιδιωτική σου ζωή;

[l337]

Btw Δεν ξέρω γιατί βλέπετε την λύση αυτή ως κατακριτέο.

 

Είναι όπως το βλέπει ο καθένας και τα όρια που έχει στο τι κάνει και τι δεν κάνει. Προσωπικά εγώ αυτή τη λύση την βλέπω ως κουτσομπολιό και αναξιοπρεπή και την αποφεύγω.

 

Είμαι της άποψης οτι σίγουρος δεν μπορείς να είσαι για κανέναν, ούτε καν για τον εαυτό σου.

 

Θα στο πω λίγο διαφορετικά. Δεν μπορείς σίγουρα να είσαι σίγουρος για κάποιον αν πάνω απ' όλα δεν είσαι σίγουρος για τον ίδιο σου τον εαυτό και τις επιλογές του.

Ελπίζω να μην κατάλαβες ότι εννοώ πως θα πρέπει να είμαστε σίγουροι με τον καθένα, διότι δεν εννοώ αυτό

[Ishmael]

Η ζήλια είναι προάγγελος χωρισμού. Κατά μέσο όρο οι σχέσεις με ζήλια, παρακολούθηση και άλλες μορφές στρατηγικής παρέμβασης, άρα χωρίς εμπιστοσύνη, είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. 1

 

Επίσης η αγάπη δεν είναι zero-sum. Ακόμα και να αρχίσει να αγαπάει κάποιον άλλο δεν σημαίνει ότι θα πάψει να αγαπάει εσένα. 2

 

Νομίζεις ότι με τη νοοτροπία σου είναι λιγότερο πιθανό να τη χάσεις αλλά ισχύει το αντίθετο. Αυξάνεις την πιθανότητα χωρισμού όσο σκέφτεσαι έτσι.

[l337]

Αυτό που είπε ο Ishmael,

"Νομίζεις ότι με τη νοοτροπία σου είναι λιγότερο πιθανό να τη χάσεις αλλά ισχύει το αντίθετο. Αυξάνεις την πιθανότητα χωρισμού όσο σκέφτεσαι έτσι."

 

με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο και είναι η ουσία. Γιατί τέτοιες νοσηρές καταστάσεις συχνά οδηγούν σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

[Leon90]

ikaruga24  -> Σχολίασες αρκετά τις προτάσεις των άλλων προς τα παλικάρι που έχει το πρόβλημα.

Κάντου και εσύ τώρα μία πρόταση ώστε να είσαι εντός θέματος.

 

 

Η ζήλια είναι προάγγελος χωρισμού. Κατά μέσο όρο οι σχέσεις με ζήλια, παρακολούθηση και άλλες μορφές στρατηγικής παρέμβασης, άρα χωρίς εμπιστοσύνη, είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. 1

 

Επίσης η αγάπη δεν είναι zero-sum. Ακόμα και να αρχίσει να αγαπάει κάποιον άλλο δεν σημαίνει ότι θα πάψει να αγαπάει εσένα. 2

 

Νομίζεις ότι με τη νοοτροπία σου είναι λιγότερο πιθανό να τη χάσεις αλλά ισχύει το αντίθετο. Αυξάνεις την πιθανότητα χωρισμού όσο σκέφτεσαι έτσι.

 

Το θέμα είναι αν η κοπέλα έδωσε το δικαίωμα στον άνθρωπο να ανησυχει ή το "πήρε" απο μόνος του λόγω κάποιας ανασφάλειας του ...