Πιστοποίηση Αναπηρίας ΚΕΠΑ - Πώς την αποκτάει κάποιος;

[Επισκέπτης]

Οι παθήσεις και τα ποσοστά είναι γραμμένα εδώ

https://www.google.com/amp/s/www.news.gr/ellada/article/861117/ti-pososto-anapirias-antistichi-se-kathe-pathisi.html%3famp

Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους. Αν όντως είσαι για 67% δε σου βάζουν λιγότερο.  Δε μπορούν βάσει νόμου. Επίσης ακόμη και ανασφάλιστος δικαιούσαι πρόσβαση στο νοσοκομείο.  Θα έχει λίγο περισσότερη αναμονή αλλά θα την κάνεις τη δουλειά σου. Από εκεί και πέρα θα ήμουν χαρούμενος αν τελικά δεν ήταν τόσο βαρύ ώστε να γράψει κάποιος "ανάπηρος" πάνω σε ένα χαρτί για το παιδί μου. Η λύση για τα θέματα αυτά δεν είναι τα 200-300 ευρώ που θα πάρεις. Η λύση είναι να μην έχει τίποτα το παιδί. 

[Wayward]

5 ώρες πριν, giotis1982 είπε

Οι παθήσεις και τα ποσοστά είναι γραμμένα εδώ

https://www.google.com/amp/s/www.news.gr/ellada/article/861117/ti-pososto-anapirias-antistichi-se-kathe-pathisi.html%3famp

Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους. Αν όντως είσαι για 67% δε σου βάζουν λιγότερο.  Δε μπορούν βάσει νόμου. Επίσης ακόμη και ανασφάλιστος δικαιούσαι πρόσβαση στο νοσοκομείο.  Θα έχει λίγο περισσότερη αναμονή αλλά θα την κάνεις τη δουλειά σου. Από εκεί και πέρα θα ήμουν χαρούμενος αν τελικά δεν ήταν τόσο βαρύ ώστε να γράψει κάποιος "ανάπηρος" πάνω σε ένα χαρτί για το παιδί μου. Η λύση για τα θέματα αυτά δεν είναι τα 200-300 ευρώ που θα πάρεις. Η λύση είναι να μην έχει τίποτα το παιδί. 

Πολλές φορές δεν είναι καν ενημερωμένοι για τα νέα ΦΕΚ...

Σε πρόσφατη απόφαση αναφέρθηκαν σε ΦΕΚ του 2013 ενώ υπάρχει άλλο του 2018 που ορίζει το σωστό ποσοστό συγκεκριμένης πάθησης.

[Βασίλης_29]

17 ώρες πριν, giotis1982 είπε

Οι παθήσεις και τα ποσοστά είναι γραμμένα εδώ

https://www.google.com/amp/s/www.news.gr/ellada/article/861117/ti-pososto-anapirias-antistichi-se-kathe-pathisi.html%3famp

Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους. Αν όντως είσαι για 67% δε σου βάζουν λιγότερο.  Δε μπορούν βάσει νόμου. Επίσης ακόμη και ανασφάλιστος δικαιούσαι πρόσβαση στο νοσοκομείο.  Θα έχει λίγο περισσότερη αναμονή αλλά θα την κάνεις τη δουλειά σου. Από εκεί και πέρα θα ήμουν χαρούμενος αν τελικά δεν ήταν τόσο βαρύ ώστε να γράψει κάποιος "ανάπηρος" πάνω σε ένα χαρτί για το παιδί μου. Η λύση για τα θέματα αυτά δεν είναι τα 200-300 ευρώ που θα πάρεις. Η λύση είναι να μην έχει τίποτα το παιδί. 

Πρώτον, το οτι υπάρχει το ΦΕΚ και βάσει αυτού καθορίζονται τα ποσοστά, το γνωρίζω, χαίρω πολύ, ίσως δεν έχει πέσει καθόλου στην αντίληψή σου οτι πάρα πολλές αποφάσεις επιτροπών δεν λαμβάνουν υπόψην τον νόμο και κάνουν αυτό που νομίζουν αυτοί. Αρκετοί ασθενείς δικαιώνονται στην ένσταση με την δευτεροβάθμια επιτροπή, έχουνε πληρώσει όμως το παραβολο δεύτερη φορά, ορισμένοι δεν βγάζουν άκρη ούτε με την δευτεροβάθμια. Το χειρότερο απ΄ όλα είναι πως δεν συμφέρει οικονομικά να κινηθείς νομικά γιατί οι περισσότεροι που θα αιτηθούν τέτοιο επίδομα δεν είναι και σε καλή οικονομική κατάσταση.

Δεύτερον, αυτά που γράφεις είναι τραγικά γελοία. Για να αιτηθεί ο γονέας το επίδομα σημαίνει οτι το παιδί έχει κάποιο σοβαρό ή χρόνιο πρόβλημα, αν δεν είχε πρόβλημα δεν θα έμπλεκε καν με αυτά, και αν ποτέ περάσει το πρόβλημα στο παιδί τότε το παιδί θα θεωρείται οτι είναι υγιές και δεν θα λάβει ποσοστό αναπηρίας. Το σχόλιό σου επιβεβαιώνει την ημιμάθεια στην άποψη του μέσου έλληνα για την αναπηρία, για τον μέσο έλληνα ανάπηρος = αυτός που του λείπουν χέρια πόδια είναι σε καροτσάκι, είναι κουλός, στραβός, καθυστερημένος, τυφλός κουφός κτλ. Δεν έχεις την παραμική ιδέα για χιλιάδες προβλήματα υγείας, άλλα χρόνια, άλλα ανίατα, άλλα δυσίατα και σε ορισμένα μάλιστα μπορεί να φαίνεσαι μια χαρά εξωτερικά και να μην γνωρίζεις τι αδυναμίες έχει ο άλλος. Εγώ π.χ είχα προβλήματα εκ γενετής εξαιτίας ενός συνδρόμου, απ' τα 22 άρχισε να χειροτερεύει η ποιότητα ζωής μου και η εύρεση εργασίας είναι εξαιρετικά δύσκολη, μόλις λίγο πριν τα 30 άρχισα να ασχολούμαι με τα ΚΕΠΑ και τι γίνεται και έχω κάνει τις διαδικασίες να δω αν δικαιούμαι κάτι. Θα μπορούσα να είχα ποσοστό από πολύ μικρός αλλά δεν γνώριζαν κάτι οι γονείς μου, και ο πατέρας μου θα μπορούσε να λαμβάνει το επίδομα με τα προβλήματα που είχε και πέρασαν σε μένα κληρονομικά, αλλά δεν είχε ιδέα, τώρα δεν ζεί πλέον. Αν έχεις πρόβλημα υγείας, το οτι δεν έχεις λάβει ποσοστό απ' τα ΚΕΠΑ δεν σημαίνει οτι δεν έχεις ειδικές ανάγκες λόγω των ασθενειών σου, άσχετα με το τι θα κάνεις το πρόβλημα υπάρχει, το ΚΕΠΑ απλά το πιστοποιεί για να δει ο παθόντας τι δικαιούται. Το χαρτί που δίνει η επιτροπή σου λέει τι ποσοστό αναπηρίας παίρνεις με βάση τις παθήσεις σου, το ποσοστό αυτό είναι ένα θεωρητικό νούμερο βάσει κάποιων προτύπων και τίποτα παραπάνω. Ο ΑμΕΑ λέγεται άτομο με ειδικές ανάγκες και οχι άτομο με αναπηρία, ο κάθε ένας έχει τις δικές του αδυναμίες που εσύ δεν μπορείς να γνωρίζεις.

Επεξ/σία 28 Μαΐου 2019 από Βασίλης_29

[Επισκέπτης]

@Βασίλης_29 Σε λάθος άνθρωπο τα λες τα περί άγνοιας. Πάμε τώρα να δούμε μερικά πράγματα 

1ον ο άνθρωπος είπε ξεκάθαρα είναι κρίμα που δεν παίρνω την προνοια. Άρα ΛΕΦΤΆ.

2ον Δεν υπάρχει κανένας εκεί έξω που θα κόψει επίδομα σε παιδί που έχει όντως πρόβλημα,  υπάρχουν πάρα πολλές δομές υποστήριξης,  καμία σχέση με τους ενήλικες 

3ον Μιλάμε για παιδί,  δεν ξέρω την πάθηση αλλά παίζει να καλυτερέψει

4ον Σα γονιός θα καιγομουν να μάθω με ποιο τρόπο θα βοηθήσω καλύτερα το παιδί. Μάλιστα έναν από τους γιατρούς τον έφτυσα όταν πήγαμε για να τον δει και μου είπε πριν κάνει κάτι "Για το επίδομα ήρθατε έτσι;" Λες και εμείς αγωνιούμε για το αν θα πάρουμε λεφτά! Όχι αν θα γίνει καλά το παιδί!

5ον αν και δε μου πέφτει λόγος,  εγώ θα είχα ανέβει ήδη στο αεροπλάνο με αυτές τις συνθήκες  αν περίμενα την πρόνοια

 

Και τέλος,  επειδή εγώ μιλάω ως γονιός με παιδί ΑΜΕΑ και οχι ως παθών,  δεν υπάρχει χειρότερη μέρα στη ζωη σου απο τη μέρα που σου δίνουν το χαρτί. Έπρεπε να πάω για να έχω ένα χαρτί για το σχολείο. Αν και δικαιούται το επίδομα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ χωρίς πολλά πολλά,  όταν μου είπε φέρτον σε δύο χρόνια να τον ξαναδούμε και αν χρειαστεί το ξανα βγάζουμε ΠΕΤΑΞΑ από τη χαρά μου που ίσως θα γίνει καλύτερα. Φυσικά δεν έκανα ΚΑΜΙΑ ένσταση διότι στα @@ μου τα λεφτά. Αν και θεωρητικά δε θα το ξεπεράσει ποτέ , μια ελπίδα να ζεις ειναι  ΠΟΛΥ σημαντικότερη απο το οποιο επιδομα.Μάλιστα δεν έχω ακουμπήσει ούτε ευρώ από αυτά ενώ πληρώνω ΤΣΟΥΒΆΛΙΑ με λεφτά κάθε μήνα, όχι μια στο τόσο. Μάλιστα σε όσες δραστηριότητες τον παμε μου λένε πως δεν έχουν ξαναδεί τοση συνέπεια,  το παιδι κάνει ΆΛΜΑΤΑ στην εξέλιξη. Και δεν είναι τα λεφτά, είναι η νοοτροπία ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ.

Φυσικά αν μετράς το χρήμα τότε εύκολα μπορείς να καταλάβεις γιατί γίνεται χαμός στις επιτροπές. Με 3600 ευρώ το χρόνο αν έχεις ένα παιδί μέχρι να ενηλικιωθεί μιλάμε για κάνα 50αρι χιλιάρικα.

 

Όσο για τις ταμπέλες,  πάμε μαζί να σε κεράσω ένα καφέ σε μια παιδική χαρά να δεις την ανθρώπινη φύση στα 6 χρονα και τότε θα καταλάβεις πως γεννιέσαι ρατσιστής.

Επεξ/σία 28 Μαΐου 2019 από Επισκέπτης

[G.bar]

30 λεπτά πριν, giotis1982 είπε

 

...Όσο για τις ταμπέλες,  πάμε μαζί να σε κεράσω ένα καφέ σε μια παιδική χαρά να δεις την ανθρώπινη φύση στα 6 χρονα και τότε θα καταλάβεις πως γεννιέσαι ρατσιστής.

  Κανείς δεν γεννιέται ρατσιστής, απλά ένα παιδί δεν είναι ευκολο να καταλάβει τη διαφορετικότητα. Είχα συνεργαστεί παλιότερα με τον https://www.skep.gr/el όπου φέρναμε σε επαφή μια τάξη ενος σχολείου, κυρίως δημοτικά, με άλλα παιδάκια απο  ειδικά σχολεία και έκαναν μαζί διάφορες δραστηριότητες. Στην αρχή, πάντα τα παιδάκια απο το "κανονικό" σχολείο ήταν διστακτικά  γιατί δεν ήξεραν πως να συμπεριφερθουν, περισσότερο όμως γιατί κανείς δεν τους είχε μιλησει ή γιατί δεν είχαν ξανασυναντήσει άλλα παιδάκια με αναπηρία. Απο εκεί και πέρα, μετά απο λίγη ώρα "συνύπαρξης" τα παιδια γίνονταν ενα και παίζαν όλα μαζί ενώ  είχαν φύγει οι όποιοι δισταγμοί υπήρχαν. 
   Συνήθως το "ειδικο" σχολείο εφευγε πρώτο οπότε μέναμε με τα υπόλοιπα παιδιά και συζητούσαμε μέχρι να φύγουν.. Αυτό που σίγουρα έμενε στα παιδιά είναι οτι την επόμενη φορά που θα συναντούσαν σε παιδική χαρά ένα "διαφορετικό" παιδάκι δεν θα το κοιτούσαν ούτε θα του φέρονταν περίεργα γιατί ειχαν πλέον μάθει οτι και αυτό είναι ενα φυσιολογικό παιδάκι σαν αυτά, απλά λίγο διαφορετικό.
Τα παιδιά δεν εχουν ίχνος ρατσισμού, απλά δεν ξέρουν μέχρι κάποιος να τους εξηγήσει. 
 

[pontez2]

7 ώρες πριν, Βασίλης_29 είπε

Ο ΑμΕΑ λέγεται άτομο με ειδικές ανάγκες και οχι άτομο με αναπηρία, ο κάθε ένας έχει τις δικές του αδυναμίες που εσύ δεν μπορείς να γνωρίζεις.

Καθαρά πληροφοριακά (χωρις να έχει ιδιαίτερη σημασία στη κουβέντα) ο όρος ειναι "με αναπηρία". Με "ειδικές ανάγκες" έχει καταργηθεί.

Στα δικά σας τωρα, στο μονο που θα διαφωνήσω με τον giotis είναι στο πόσο εύκολα ή δυσκολα μπαίνει το ποσοστό.

Τα ποσοστά πλέον μπαίνουν πάρα πολύ δυσκολα και υπάρχουν πολλές αδικίες. Οι επιτροπές θέλουν πολύ εξειδικευμένες εξετάσεις, τις οποίες οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν και βρίσκονται προ εκπλήξεως. Επίσης παρά το γεγονος οτι οι νομοι ειναι ξεκάθαροι, ειναι πολλές οι φορές που ο κόσμος κάνει ένσταση για την αύξηση του ποσοστού του.

Κατά τα άλλα, Giotis, εύχομαι στο παιδάκι σου να έρθει η μέρα που παρά τη πάθησή του θα ειναι αυτόνομο και ευτυχισμένο. Και σε εσένα καλά κουράγια και δύναμη.

[Επισκέπτης]

@pontez2 Ευχαριστώ , να αναφέρω επίσης πως τα πρώτα 3 χρόνια περίπου ήμουν συντετριμμένος , ζόμπι. Μια μέρα περίπου στα 3 χρόνια πήγαμε σε μια γιατρό και μας είπε : "Το παιδί σου δε θα κάνει τίποτα στη ζωή του, ξύπνα. Πούλα ότι έχεις και δεν έχεις και δούλεψε 3 δουλειές. Βγάλε τη γυναίκα σου στο κλαρί , δε με νοιάζει! Δώστα όλα στο παιδί και όσα δώσεις τόσο θα πάρεις πίσω. Μην περιμένεις κανέναν, θα είναι αργά μέχρι τότε.   Όλα από εσάς εξαρτώνται." 

Ακόμη θυμάμαι που τον κρατούσε όρθιο για να μην πέσει επειδή δεν είχε καλή ισορροπία.  Οδηγούσα σαν το ζόμπι για να γυρίσουμε σπίτι , εκείνη την ημέρα καταλάβαμε πολλά πολλά πράγματα. 

1ον Η ζωή δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρόβλημα ,τέλος.  Είχα πάντα την εντύπωση ως μηχανικός πως τα προβλήματα λύνονται με πόρους (λεφτά)  ή εξυπνάδα (κυρίως για μένα λέω που είμαι ημίθεος :P) Τελικά κόντεψα να πεθάνω γιατί χαρακτήριζα το γιο μου προβληματικό , ενώ είναι απλά ένας άνθρωπος. Εκεί κατάλαβα και το πόσο ρατσιστής ήμουν άθελά μου φυσικά.

2ον Ο δρόμος των παιδιών σου είναι ανηφορικός πάντα, δεν υπάρχει κατηφόρα (εκτός λίγων περιπτώσεων). Το παιδί γενικά θα τα πάει καλύτερα και κάπου θα φτάσει.

3ον Αυτοσκοπός της ζωής είναι να αφήσεις έναν άρτιο άνθρωπο όσο πιο καλά γίνεται δηλαδή. Αν το παιδί σου έχει ένα πρόβλημα , να το ξεπεράσει και να ζει νορμάλ. Αν το παιδί σου δεν έχει κάποιο πρόβλημα να τερματίσεις τις ικανότητές του , όσο μπορείς φυσικά. 

Μετά από την αλλαγή νοοτροπίας εκείνη τη μέρα είχα την ευτυχία να δω το παιδί μου να κατακτάει πράγματα που αν μου τα έλεγες δε θα το πίστευα με τίποτα. 

Τελευταία μπάτσα ήταν το ΚΕΠΑ , που πήγαμε με το ζόρι πέρυσι περίπου στα 5 , δεν ήθελα να πάω με τίποτα. Χρειαζόμουν το χαρτί για να μπορέσω να βάλω ιδιωτική βοηθό για να πάει στο κανονικό σχολείο. 

Είναι πολύ δύσκολη διαδικασία καθώς δε μιλάμε για εμένα , μιλάμε για το παιδί και μοιραία σου μπαίνουν σκέψεις , τι θα γίνει πχ αν πάθω κάτι , τι θα γίνει όταν γίνω 70 , ποιος θα τον προσέχει κτλ. 

Άμα πάω την επόμενη φορά και μου πουν ξέρεις το παιδί σου είναι καλύτερα , 50% θα σου δώσουμε μόνο, θα τρελαθώ από τη χαρά μου , όχι να στενοχωρηθώ για τα λεφτά. 

 

Just my 2 cents,  καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία , αλλά μπορείς να προχωρήσεις με ότι έχεις. 

 

 

 

 

[Βασίλης_29]

11 ώρες πριν, giotis1982 είπε

 

 

 

11 ώρες πριν, giotis1982 είπε

5ον αν και δε μου πέφτει λόγος,  εγώ θα είχα ανέβει ήδη στο αεροπλάνο με αυτές τις συνθήκες  αν περίμενα την πρόνοια

Και τέλος,  επειδή εγώ μιλάω ως γονιός με παιδί ΑΜΕΑ και οχι ως παθών,  δεν υπάρχει χειρότερη μέρα στη ζωη σου απο τη μέρα που σου δίνουν το χαρτί. Έπρεπε να πάω για να έχω ένα χαρτί για το σχολείο. Αν και δικαιούται το επίδομα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ χωρίς πολλά πολλά,  όταν μου είπε φέρτον σε δύο χρόνια να τον ξαναδούμε και αν χρειαστεί το ξανα βγάζουμε ΠΕΤΑΞΑ από τη χαρά μου που ίσως θα γίνει καλύτερα. Φυσικά δεν έκανα ΚΑΜΙΑ ένσταση διότι στα @@ μου τα λεφτά. Αν και θεωρητικά δε θα το ξεπεράσει ποτέ , μια ελπίδα να ζεις ειναι  ΠΟΛΥ σημαντικότερη απο το οποιο επιδομα.Μάλιστα δεν έχω ακουμπήσει ούτε ευρώ από αυτά ενώ πληρώνω ΤΣΟΥΒΆΛΙΑ με λεφτά κάθε μήνα, όχι μια στο τόσο. Μάλιστα σε όσες δραστηριότητες τον παμε μου λένε πως δεν έχουν ξαναδεί τοση συνέπεια,  το παιδι κάνει ΆΛΜΑΤΑ στην εξέλιξη. Και δεν είναι τα λεφτά, είναι η νοοτροπία ΝΑ ΜΗΝ ΚΛΑΙΣ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΟΥ.

Φυσικά αν μετράς το χρήμα τότε εύκολα μπορείς να καταλάβεις γιατί γίνεται χαμός στις επιτροπές. Με 3600 ευρώ το χρόνο αν έχεις ένα παιδί μέχρι να ενηλικιωθεί μιλάμε για κάνα 50αρι χιλιάρικα.

Όσο για τις ταμπέλες,  πάμε μαζί να σε κεράσω ένα καφέ σε μια παιδική χαρά να δεις την ανθρώπινη φύση στα 6 χρονα και τότε θα καταλάβεις πως γεννιέσαι ρατσιστής.

Επιμένω οτι υπάρχουνε χιλιάδες περιπτώσεις ασθενών με πραγματικό πρόβλημα, και οι επιτροπές κάνουν του κεφαλιού τους, δεν αναφέρω καν υποτιμητικές και προσβλητικές συμπεριφορές των γιατρών απέναντι στον ασθενή, τα περιστατικά έρχονται εν γνώση μου γιατί συμμετέχω εθελοντικά σε δύο οργανώσεις σχετικές με θέματα ΑμΕΑ, ακούω αρκετά πράγματα τα οποία με συγχίζουν και με στεναχωρούν.

Μπορεί για εσένα η χειρότερη μέρα του γονέα να είναι αυτή που περιγράφεις, για εμένα προσωπικά και για χιλιάδες άλλες περιπτώσεις, οι χειρότερες μέρες των γονέων μας είναι όταν έρχονται αντιμέτωποι με τις επιπτώσεις των προβλημάτων υγείας των παιδιών τους στην πράξη και στην πραγματική ζωή ή όταν θα πρέπει να μαζέψουν χρήματα και να δουν τι θα κάνουν για τις θεραπείες των παιδιών τους. Το χαρτί του ΚΕΠΑ απλά έρχεται και επικυρώνει τα ήδη γνωστά και ορίζει ένα ποσοστό για να δει ο γονέας τι δικαιούται απ' το κράτος, ο κάθε ασθενής έχει τους θεράποντες γιατρούς του και ξέρει ήδη από αυτούς τι συμβαίνει, δεν περιμένει το ΚΕΠΑ να του πει αν έχει ειδικές ανάγκες ή είναι/δεν είναι ανάπηρος, το ΚΕΠΑ είναι απλά για το κράτος.

Ο γονέας πρέπει να κοιτάει και τι δικαιούται για το παιδί του απ' το κράτος και να βελτιώσει το πρόβλημα υγείας του παιδιού, δεν είναι άσπρο ή μαύρο ούτε το ένα θα πρέπει να ακυρώσει το άλλο.

Ρατσιστής δεν γενιέσαι αλλά γίνεσαι. Έχω δεχτεί αρκετό bullying στα χρόνια του δημοτικού για διάφορα σωματικά θέματα που σχετιζόντουσαν με τα προβλήματα υγείας και αυτό επέδρασε στην ψυχολογία μου τα επόμενα χρόνια.

Επεξ/σία 28 Μαΐου 2019 από Βασίλης_29

[Exodia The Forbidden One]

Για προνιακο επιδομα σαν ανασφαλιστος πας στον οπεκα και κανεις αιτηση μετα πας σε γιατρο σου κανει ηλεκτρονικο φακελο και σε περνανε αυτοματα κεπα οπου παιρνεις το ποσοστο και πας και το καταθετεις.

Για συνταξη αναπηρική πας στον γιατρο που θες σου κανει χειρογραφο φακελο πας στα κεπα εσυ ο ιδιος τον καταθετεις και σου οριζουν ημερομηνια αφου περασεις μετα απο ενα μηνα το πολυ πας κεπα παιρνεις την αποφαση και την καταθετεις στον ασφαλιστικο σου φορεα.

1 ώρα πριν, Βασίλης_29 είπε

Επιμένω οτι υπάρχουνε χιλιάδες περιπτώσεις ασθενών με πραγματικό πρόβλημα, και οι επιτροπές κάνουν του κεφαλιού τους, δεν αναφέρω καν υποτιμητικές και προσβλητικές συμπεριφορές των γιατρών απέναντι στον ασθενή, τα περιστατικά έρχονται εν γνώση μου γιατί συμμετέχω εθελοντικά σε δύο οργανώσεις σχετικές με θέματα ΑμΕΑ, ακούω αρκετά πράγματα τα οποία με συγχίζουν και με στεναχωρούν.

συμφωνω απολυτα οτι στα κεπα υπαρχουν πολλες αδικιες και επισης πολλες φορες δινουν οτι νανε ποσοστα , αλλη μεγαλη αδικια ειναι τα επιδοματα με 1/20 και στα δυο ματια παιρνεις τυφλοτητας 700+ με 1/10 το ενα και χωρις αλλο ματι παιρνεις βαριας αναπηριας 313 το μηνα και υπαρχουν και αλλες αδικιες

[SB_1957]

14 ώρες πριν, giotis1982 είπε

Όσο για τις ταμπέλες,  πάμε μαζί να σε κεράσω ένα καφέ σε μια παιδική χαρά να δεις την ανθρώπινη φύση στα 6 χρονα και τότε θα καταλάβεις πως γεννιέσαι ρατσιστής.

Αν οι γονείς είναι ρατσιστές και προκατειλημμένοι απέναντι στα ΑμΕΑ και όχι μόνο, τότε και το 5χρονο και 6χρονο θα συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο και όταν γίνει γονιός θα το μεταφέρει και στα δικά του παιδιά.

Όπως είπε και ο G.bar, όταν έρθουν σε επαφή τα παιδιά με τα ΑμΕΑ, αλλάζουν και συμπεριφέρονται πολύ διαφορετικά, αρκεί βέβαια να μην είναι κάφροι οι γονείς τους, γιατί τότε δεν γίνεται τίποτε.

Στο δημοτικό που πήγαιναν τα παιδιά μου πριν 25 χρόνια, συστεγαζόταν και ένα ειδικό σχολείο και με βάση το πρόγραμμα έκαναν κοινά μαθήματα με το 1ο τμήμα της αντίστοιχης τάξης.
Στην πρώτη τάξη, ήταν αρκετοί γονείς οι οποίοι αντέδρασαν όταν έμαθαν ότι θα γίνονται κοινά μαθήματα με το ειδικό σχολείο
Είχαν απαιτήσει από την δασκάλα να μην τα δέχεται, ζητούσαν να πάνε τα παιδιά τους στο άλλο τμήμα, και απειλούσαν θεούς και δαίμονες, γιατί δήθεν τα παιδιά τους θα έμεναν πίσω, γιατί δεν θα γινόταν σωστά το μάθημα κ.λπ. κ.λπ.

Ευτυχώς τόσο η δασκάλα, η οποία επίτηδες επέλεγε πάντα το 1ο τμήμα, γιατί πίστευε στο πρόγραμμα αυτό, αλλά και οι περισσότεροι γονείς, αντιδράσαμε πιο μαχητικά απέναντι στους διαμαρτυρόμενους/ρατσιστές και το θέμα έληξε.
Τα παιδιά έπαιζαν και στο διάλειμμα μαζί και χαίρονταν να βοηθάνε όταν χρειαζόταν και γενικά η συμφοίτησή τους ήταν αρμονικότατη και πιστεύω ότι επηρέασε πολύ θετικά την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.

[Επισκέπτης]

@SB_1957Καλά και εμένα γενικά είναι πολύ κοντά στο να είναι ανεξάρτητος. Απλά δε μιλάει δεν είπε ποτέ κουβέντα, οπότε δεν καταλαβαίνεις τι θέλει αν δεν τον ξέρεις. Τώρα για κάποιο περίεργο λόγο αυτά τα παιδιά στο νηπιαγωγείο τον αγκάλιασαν και περνάει τέλεια και είναι λες και έχει αδέρφια. Γίνεται χαμός το πρωί για να πάει σχολείο. Σήμερα που τον πήγα μετά τις εκλογές που άνοιξαν φωνάζαν το όνομά του από τη γωνία. Τον έχουν εκτοξεύσει , πραγματικά δε ξέρω τι θα έκανα αν δεν ήταν αυτά τα παιδάκια. Ίσως η δασκάλα βοήθησε πολύ.

[SB_1957]

28 λεπτά πριν, giotis1982 είπε

@SB_1957Καλά και εμένα γενικά είναι πολύ κοντά στο να είναι ανεξάρτητος. Απλά δε μιλάει δεν είπε ποτέ κουβέντα, οπότε δεν καταλαβαίνεις τι θέλει αν δεν τον ξέρεις. Τώρα για κάποιο περίεργο λόγο αυτά τα παιδιά στο νηπιαγωγείο τον αγκάλιασαν και περνάει τέλεια και είναι λες και έχει αδέρφια. Γίνεται χαμός το πρωί για να πάει σχολείο. Σήμερα που τον πήγα μετά τις εκλογές που άνοιξαν φωνάζαν το όνομά του από τη γωνία. Τον έχουν εκτοξεύσει , πραγματικά δε ξέρω τι θα έκανα αν δεν ήταν αυτά τα παιδάκια. Ίσως η δασκάλα βοήθησε πολύ.

Στην Ελλάδα έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μέχρι την πλήρη αποδοχή και ενσωμάτωση των παιδιών αλλά και των ενηλίκων μΕΑ, αλλά έχουμε προχωρήσει αρκετά τα τελευταία χρόνια.

Ας μην ξεχνάμε πώς ήταν η κατάσταση, όπου όχι μόνο δεν υπήρχε ειδική αγωγή, αλλά και αυτή που υπήρχε ούτε ειδική ήταν, ούτε αγωγή, αλλά ιδρυματοποίηση, απομόνωση και στίγμα για την οικογένεια και το παιδί.

Εύχομαι το καλύτερο για το παιδί σας.

Το πόσο θετικό αντίκτυπο είχε η συμφοίτηση της κόρης μου, αρκεί να σας πω ότι όταν σπούδαζε νηπιαγωγός ήταν η μόνη που ζητούσε να πάει για πρακτική σε νηπιαγωγείο που είχε και παιδιά μΕΑ.
Η πτυχιακή της είχε θέμα σχετικό με την ειδική αγωγή και τώρα, αν και έχει μόνιμη δουλειά ως νηπιαγωγός στο εξωτερικό, ζήτησε 2 χρόνια άδεια για να κάνει μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή, για να μπορεί να συνεργάζεται πιο άμεσα τόσο με τα παιδιά όσο και με τις νηπιαγωγούς της ειδικής αγωγής.

[Βασίλης_29]

Στις 28/5/2019 στις 8:27 ΜΜ, Exodia The Forbidden One είπε

Για προνιακο επιδομα σαν ανασφαλιστος πας στον οπεκα και κανεις αιτηση μετα πας σε γιατρο σου κανει ηλεκτρονικο φακελο και σε περνανε αυτοματα κεπα οπου παιρνεις το ποσοστο και πας και το καταθετεις.

Για συνταξη αναπηρική πας στον γιατρο που θες σου κανει χειρογραφο φακελο πας στα κεπα εσυ ο ιδιος τον καταθετεις και σου οριζουν ημερομηνια αφου περασεις μετα απο ενα μηνα το πολυ πας κεπα παιρνεις την αποφαση και την καταθετεις στον ασφαλιστικο σου φορεα.

συμφωνω απολυτα οτι στα κεπα υπαρχουν πολλες αδικιες και επισης πολλες φορες δινουν οτι νανε ποσοστα , αλλη μεγαλη αδικια ειναι τα επιδοματα με 1/20 και στα δυο ματια παιρνεις τυφλοτητας 700+ με 1/10 το ενα και χωρις αλλο ματι παιρνεις βαριας αναπηριας 313 το μηνα και υπαρχουν και αλλες αδικιες

Πρέπει να διορθωθούν πολλά πράγματα με τα επιδόματα, δεν έχω γνώσεις και εμπειρία για να κρίνω τι πρέπει και τι οχι, υπάρχουν προβλήματα που και με 50% ποσοστό δημιουργούν στον ασθενή τεράστιο πρόβλημα στην αυτοεξυπηρέτησή του ή στην εύρεση εργασίας αν συνυπολογίσεις σε αυτά και την όλη νοοτροπία που υπάρχει για τους αναπήρους στην Ελλάδα. Αυτό για το επίδομα τυφλότητας δεν το ήξερα, εγώ έχω οπτική οξύτητα 20/160 και στα δύο μάτια.

 

 

 

23 ώρες πριν, SB_1957 είπε

Στο δημοτικό που πήγαιναν τα παιδιά μου πριν 25 χρόνια, συστεγαζόταν και ένα ειδικό σχολείο και με βάση το πρόγραμμα έκαναν κοινά μαθήματα με το 1ο τμήμα της αντίστοιχης τάξης.
Στην πρώτη τάξη, ήταν αρκετοί γονείς οι οποίοι αντέδρασαν όταν έμαθαν ότι θα γίνονται κοινά μαθήματα με το ειδικό σχολείο
Είχαν απαιτήσει από την δασκάλα να μην τα δέχεται, ζητούσαν να πάνε τα παιδιά τους στο άλλο τμήμα, και απειλούσαν θεούς και δαίμονες, γιατί δήθεν τα παιδιά τους θα έμεναν πίσω, γιατί δεν θα γινόταν σωστά το μάθημα κ.λπ. κ.λπ.

Ευτυχώς τόσο η δασκάλα, η οποία επίτηδες επέλεγε πάντα το 1ο τμήμα, γιατί πίστευε στο πρόγραμμα αυτό, αλλά και οι περισσότεροι γονείς, αντιδράσαμε πιο μαχητικά απέναντι στους διαμαρτυρόμενους/ρατσιστές και το θέμα έληξε.
Τα παιδιά έπαιζαν και στο διάλειμμα μαζί και χαίρονταν να βοηθάνε όταν χρειαζόταν και γενικά η συμφοίτησή τους ήταν αρμονικότατη και πιστεύω ότι επηρέασε πολύ θετικά την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους.

Απαράδεκτοι αυτοί οι γονείς, ευτυχώς που δεν τους άκουσε η δασκάλα.

[Exodia The Forbidden One]

2 ώρες πριν, Βασίλης_29 είπε

Πρέπει να διορθωθούν πολλά πράγματα με τα επιδόματα, δεν έχω γνώσεις και εμπειρία για να κρίνω τι πρέπει και τι οχι, υπάρχουν προβλήματα που και με 50% ποσοστό δημιουργούν στον ασθενή τεράστιο πρόβλημα στην αυτοεξυπηρέτησή του ή στην εύρεση εργασίας αν συνυπολογίσεις σε αυτά και την όλη νοοτροπία που υπάρχει για τους αναπήρους στην Ελλάδα. Αυτό για το επίδομα τυφλότητας δεν το ήξερα, εγώ έχω οπτική οξύτητα 20/160 και στα δύο μάτια.

Απαράδεκτοι αυτοί οι γονείς, ευτυχώς που δεν τους άκουσε η δασκάλα.

ααα εχεις σοβαρο θεμα τι παθηση εχεις ? διορθωνετε με γυαλια η φακους ? τι ποσοστο σου εχουν δωσει αν επιτρεπετε

[Βασίλης_29]

Αυτή η οπτική οξύτητα που ανέφερα είνια με την μέγιστη δυνατή διόρθωση, γυαλιά δηλαδή, οι φακοί δεν είναι οτι καλύτερο. Έχω μια σπάνια πάθηση που προκαλεί, κυρίως ορθοπεδικά, καρδιοπάθειες και οφθαλμολογικά, τα παραπάνω μπορεί να επιφέρουν και άλλες δευτερεύουσες παθήσεις π.χ νευρολογικά, πνευμοννολογικά, αγγειολογικά φλεβίτιδα, ευερέθιστο έντερο και με όλα αυτά δεν αποφεύγεις και τα ψυχολογικά κάποια στιγμή της ζωής σου. Η πάθηση έχει τεράστια ποικιλομορφία π.χ τα συμπτώματα δεν πρωτοεμφανίζονται στο ίδιο χρονικό διάστηα, μπορεί π.χ να εμφανιστούν από γεννησιμιού σου μπορεί αργότερα, δεν εμφανίζονται όλα τα παραπάνω μπορεί μόνο κάποια από αυτά και επίσης έχουν διαφορετικό ρυθμό επιδείνωσης. Εγώ ανήκω στις βαριές περιπτώσεις.