Διακοπές, ταξίδια, εκδρομές

[leftermann]

να σου πω:

πήραμε το τρενάκι, το οποίο βρωμοκοπούσε σαν αποδυτήριο αμέσως μετά το ματς. Τόσο που αναγκάστηκα να ανοίξω το παράθυρο. Αλλά δεν με χάλασε καθόλου αυτό, αλήθεια. Ο μικρός μου, στα 5, πλήρωσε ολόκληρο εισιτήριο, κάτι που δεν νομίζω να γίνεται πουθενά αλλού, αλλά ούτε αυτό με χάλασε, αλήθεια.

Φτάνουμε αψίδα, χαζεύουμε, κατηφορίζουμε για τροκαντερό. Όλα ωραία, γουστάρω την βολτίτσα. Φτάνουμε. Αρχίζει η φάση να θυμίζει εμποροπανύγηρη σε παροξυσμό. Την πέφτουμε σε παγκάκι, μπυρίτσα κουτάκι, χαζεύουμε τον πύργο να αναβοσβήνει (οριακά ανάμεσα στο φαντασμαγορικό και το καρακιτσαριό, αλλά αυτό είναι προσωπικό γούστο...). Η διάθεση αρχίζει και πέφτει, καθώς κάτι στο όλο σύνολο με χαλάει. Πλησιάζουμε στον πύργο με σκοπό να ανεβούμε, αλλά η ουρά είναι τεράστια και δεν έχουμε χρόνο για τόση αναμονή. Καθόμαστε στους πάγκους ακριβώς μπροστά να χαζέψουμε ακόμα λίγο και να γυμνάσουμε τον αυχένα μας. Εκεί αρχίζουν να μας την πέφτουν μαύροι κατά ριπάς, ίσα με 5 το δευτερόλεπτο, για να μας πουλήσουν μικρά σιδερένια ομοιώματα της μεγάλης σιδερένιας ψωλής, και μια άλλη μαλακία με ένα μπλε λεντάκι που το πετάς με μια σφεντόνα ψηλά και αυτό πέφτει σαν ελικοπτεράκι. Εκεί τσατάλιασαν τα νεύρα μου. Πρέπει να είπα καμιά 100 φορές "no thanks", μετά άρχισα να κοιτάζω άγρια, και μετά έφυγα γιατί θα έχωνα σε κανέναν καμιά μπουνιά και θα με κυνηγούσαν οι αράπηδες από τον σηκουάνα ως τον νείλο. Εντάξει, προσπαθούν να βγάλουν μεροκάματο οι έρμοι, αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΡΕ ΓΑΜΗΜΕΝΕ, ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΘΑ ΕΡΧΟΜΟΥΝ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ.

Πάμε προς το ποτάμι μπας και σβήσουν οι καπνοί που έβγαιναν από τα αυτιά μου. Κατεβαίνουμε την σκάλα, όμορφα φαίνονται τα πράγματα. Βολτάρουμε χαζεύοντας. Κάθε 3 δευτερόλεπτα περνάει ένα θορυβωδεστατο σκατοπλοιάριο, μερικά από τα οποία μοιάζουν σαν διαστημόπλοια και κανέναν ρομαντισμό δεν εκπέμπουν, άλλα δε έχουν στα πλάγια καμιά 20αριά προβολείς να βαράνε στις όχθες. Για να βλέπουν οι εντός του πλοιαρίου, και να στραβώνονται οι εκτός αυτού.

Λίγο παρακάτω ανεβαίνουμε σε ένα από δαύτα, που για κακή μας τύχη είναι από αυτά τα διαστημόπλοια με τους προβολείς, αλλά αυτό βρέθηκε εκεί δίπλα, δεν είχαμε άλλη επιλογή. Η κυρά με τον μικρό κάθονται μέσα γιατί έχει έξω δροσιά, εγώ πάω στο ανοιχτό μέρος του πλοίου γιατί δεν μπορώ την κλεισούρα. Το οποίο ανοιχτό μέρος είναι πίσω, ακριβώς πάνω από την μηχανή, που δουλεύει στο φούλ. Τα όνειρά μου για μια γαλήνια ρομαντική βαρκάδα γκρεμίζονται με το ξεκίνημά της. Μία ώρα μετά, έχουμε επιστρέψει και αποβιβαζόμαστε. Αγοράζουμε 3 κρέπες και δύο μπύρες (σε τιμή που εδώ θα αγοράζαμε μια κρεπερί και μια ζυθοποιεία, αλλά δεν με χαλάει αυτό, αλήθεια, γιατί οι κρέπες ήταν νόστιμες), και φεύγουμε τρέχοντας.

 

Τι στον λούτσο ζηλεύεις από αυτό το ωραίο απογευματάκι ρε; Ε; Και που στον διάτανο είναι η ρομαντζάδα; Όποιος την βρεί, ας κουοτάρει το μήνυμα και ας την κάνει μπόλντ, να την δω.

[Lucifer]

Να προσθέσω τις κυλιόμενες (ΧΑΧΑΧΑΧΑ) στο μετρό (για ασανσέρ δε μιλάμε) και το μοναδικό σύστημα με χρονικό όριο στις μπάρες εισόδου. Τίποτα δε με εκνεύρισε ποτέ περισσότερο σε ταξίδι, σοβαρά. Και έχω μπει σε κτελ στη λετονία με εισπράκτορα με ρολό εισιτήριο και τσίκιτσίκι και καμία γνώση αγγλικών, αλλά αυτό το πράμα να κουβαλάω βαλιτσάρες ΠΑΝΤΑ με σκάλες, όχι.

[Garnele]

Τι στον λούτσο ζηλεύεις από αυτό το ωραίο απογευματάκι ρε; Ε; Και που στον διάτανο είναι η ρομαντζάδα; Όποιος την βρεί, ας κουοτάρει το μήνυμα και ας την κάνει μπόλντ, να την δω.

 

Ε μάγκα μου, πήγες ένα απόγευμα και πήγες (προφανώς και κατά συνέπεια) σε όλη την τουριστίλα. Αν δε χαθείς λίγο στο Παρισάκι να δεις το κτιριάκι, το παρκάκι, το χιπχοπ πανέμορφο γαλλάκι (εντάξει το τελευταίο είναι προαιρετικό αλλά αξίζει επίσης) και μου πάτε όλοι στις μονμάρτες και καρτχέ λατέν και πύργο του άηφελ, ε, μη γκρινιάζετε τουλάχιστον. Το κουτάκι μπύρα στο παγκάκι ήταν ρομαντικό πάντως (είπε η πάνκισα στη Μεσολογγίου), αλλά είχατε το πιτσιρίκι και βλέπατε και τον άηφελ οπότε δε μετράει.

 

Το Λονδίνο αντίστοιχα σαξ, σκέφτομαι μετά από τόσους μήνες τι σκατά μου άφησε, και ευτυχώς που τράβηξα φωτογραφίες και ένα ποστ εδώ μέσα, γιατί ξέχασα τι έκανα. Μόνο τη γεύση του πέντε κιλά καπνιστού σολομού θυμάμαι και μου έρχεται αναγούλα.

 

Επίσης, με την ευκαιρία, σε λίγο καιρό πάω Κάιρο, οπότε αν πήγατε και κάνατε κάτι τέλειο που αξίζει να βάλω σε ένα ήδη πιεσμένο πρόγραμμα (πήγατε κάπου εκτός των καθιερωμένων/φάγατε κάτι νόστιμο/είδατε κάτι σοκαριστικό κλπ) ρίχτε το.

[freedubus]

3 συνεχείς μέρες στο ξενοδοχείο με κόψιμο, πώς σου φαίνεται; ΜΗΝ ΤΡΩΣ-ΠΙΝΕΙΣ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ.

[Lucifer]

Ψήθηκα να πάω μόνο για την πρόκληση.

[leftermann]

Ε μάγκα μου, πήγες ένα απόγευμα και πήγες (προφανώς και κατά συνέπεια) σε όλη την τουριστίλα. Αν δε χαθείς λίγο στο Παρισάκι να δεις το κτιριάκι, το παρκάκι, το χιπχοπ πανέμορφο γαλλάκι (εντάξει το τελευταίο είναι προαιρετικό αλλά αξίζει επίσης) και μου πάτε όλοι στις μονμάρτες και καρτχέ λατέν και πύργο του άηφελ, ε, μη γκρινιάζετε τουλάχιστον. Το κουτάκι μπύρα στο παγκάκι ήταν ρομαντικό πάντως (είπε η πάνκισα στη Μεσολογγίου), αλλά είχατε το πιτσιρίκι και βλέπατε και τον άηφελ οπότε δε μετράει.

 

Το Λονδίνο αντίστοιχα σαξ, σκέφτομαι μετά από τόσους μήνες τι σκατά μου άφησε, και ευτυχώς που τράβηξα φωτογραφίες και ένα ποστ εδώ μέσα, γιατί ξέχασα τι έκανα. Μόνο τη γεύση του πέντε κιλά καπνιστού σολομού θυμάμαι και μου έρχεται αναγούλα.

 

Επίσης, με την ευκαιρία, σε λίγο καιρό πάω Κάιρο, οπότε αν πήγατε και κάνατε κάτι τέλειο που αξίζει να βάλω σε ένα ήδη πιεσμένο πρόγραμμα (πήγατε κάπου εκτός των καθιερωμένων/φάγατε κάτι νόστιμο/είδατε κάτι σοκαριστικό κλπ) ρίχτε το.

 

ρε συ, αν έχεις 3 ώρες στο Παρίσι, πού θα πας; Εκεί που πήγα δεν θα πας; Αν τα χιτ σημεία της πόλης είναι τόσο σκατά, δεν ψήνομαι καθόλου για παραπέρα.

Το κουτάκι μπύρα ναι, ήταν όντως ρομαντικό, και με την θέα του πύργου θα ήταν ακόμα ρομαντικότερο αν δεν συνυπήρχαν όσα ανέφερα. Α, και ο μπόμπιρας προσθέτει στον ρομαντισμό κατ' εμέ, δεν αφαιρεί, αλλά αυτό είναι δική μου άποψη

 

Ως προς το Κάιρο, αυτό που είπε ο Freedubus ισχύει στο φουλ. Δεν είναι ότι είναι βρόμικα, αλλά μάλλον η χλωρίδα του εντέρου τους είναι πολύ αλλιώτικη από την δική μας. Και η πανίδα μη σου πω... Νερό αυστηρά εμφιαλωμένο, και φαγητό από τον δρόμο υπ' ευθύνη σου . Κατά τα λοιπά, στο μουσείο του Καΐρου θα φας σίγουρα μια μέρα, η Γκίζα είναι μαστ, δεν είχα μπει στην μεγάλη πυραμίδα του χέοπα, αλλά στην μικρότερη του Χεφρίνου ή Χεφερίνου ή κάπως έτσι, μου είχαν πει πως είναι πανομοιότυπη αλλά μικρότερη (και φτηνότερη νομίζω), δεν είναι εύκολη η είσοδος, μπαίνεις από μια στοά πολλών μέτρων σχεδόν κουρδουκλώντας, και η ατμόσφαιρα μέσα είναι αποπνικτική, οπότε καλύτερα να ταλαιπωρηθείς λιγότερο αν είναι να δεις το ίδιο πράγμα.

Το παζάρι είναι επίσης μαστ, ξεκίνα από το μισό της τιμής που θα σου πουν. Έχει πλάκα. Εγώ στην αρχή κολλούσα και ντρεπόμουν, αλλά σύντομα άρχισε να γίνεται διασκεδαστικό.

Αν ξαναπήγαινα, θα μοίραζα τα φιλοδωρήματα αβέρτα. Με μισό ευρώ (όταν πήγα είχαμε δολάρια) κάνεις τον άλλον τρισευτυχισμένο. Επίσης, θα έπαιρνα μαζί μου κανα δυό κούτες στιλό μπικ, για κάποιον περίεργο λόγο μας ζητούσαν συνέχεια στιλό και ενθουσιάζονταν όταν τους δίναμε.

Επίσης, η βόλτα στους δρόμους νύχτα είναι ασφαλής ασφαλέστατη. Έχει κάτι σαν μπάτσους με όπλα κάθε 100 μέτρα που απλά φυλάνε τους δρόμους. Ένα βράδυ κάναμε βολτίτσα σε ένα δρομάκι, είμασταν 5, 3 άντρες και 2 γυναίκες. Σε κάποια φάση οι δύο (ένα ζεύγος) μείναν λίγο πίσω, και μείναμε 2 άντρες με μία γυναίκα. Σκάει δίπλα μας ακριβώς στον δρόμο ντατσούνι φορτωμένο οπλοφόρους σε ανύποπτο χρόνο, κατεβαίνουν 2-3 από αυτούς, μας κοιτάνε καλά καλά, ξανανεβαίνουν και φεύγουν. Εμείς έχουμε κλάσει ένα τσουβάλι πατάτες μέχρι μα καταλάβουμε πως έφυγαν. Τα παιδιά πίσω έχουν χεστεί, και έχουν δει ολόκληρο έργο σε 2 δευτερόλεπτα, πως μας έχουν απαγάγει ένοπλοι εξτρεμιστές ξερωγω, και τώρα τι κάνουμε. Αργότερα όταν ρωτήσαμε μας είπαν πως προφανώς ήταν από αυτούς τους σαν μπάτσους, απλά θέλησαν να τσεκάρουν αν εμείς οι δύο την πέφταμε στο κορίτσι, και μόλις είδαν πως ήμασταν παρέα την έκαναν. Είμαστε και λίγο μαυριδεροί είναι αλήθεια, από μακρυά και νύχτα μας κάνεις και για αιγύπτιους ναούμ

Αυτά. Όλα αυτά βεβαίως βεβαίως ισχύανε το 1996. Δεν υπογράφω ότι συμβαίνουν ακόμα

 

Α, και πού 'σαι, έχει τον νου σου ε. Εγώ όταν πήγα, γύρισα παντρεμένος. Αλήθεια.

[Garnele]

Ω, ευχαριστώ πολύ =)

 

Αυτό για το φαΐ το διάβασα και στους οδηγούς, προφανώς ισχύει αυτό με τη χλωρίδα γιατί φίλοι (Έλληνες) που πήγαν το καλοκαίρι, έτρωγαν τα πάντα απ' έξω, από πλανόδιους, νερό από τις κρήνες και δεν έπαθαν τίποτα. Χρήσιμες ινφο, πιστεύω ότι δε θα θέλω να γυρίσω παρόλα αυτά.. Ιδίως παντρεμένη =/

 

Στο Παρίσι αξίζει να περπατήσεις -αδιάφορη η κατεύθυνση, να καθίσεις σε ένα παγκάκι -οποιοδήποτε, όχι σε αυτό που έχει θέα τον πύργο του άηφελ συγκεκριμένα, να φας υπέροχο φαΐ (από μύδια-στρείδια μέχρι στέηκ) και γλυκά, καφέ+τάρτα σε μπιστρό, να δεις μουσεία και γκαλερί, συναυλίες [γυναικα μοουντ ον]καπέλα, τσάντες, παπούτσια, γάλλους[/γυναικα μοουντ οφ]

Γενικά περπάτημα, πολύ περπάτημα, να μαζεύεις εικόνες από παντού... Και εφόσον σε όλα αυτά σου προσθέτει ρομαντισμό και ο πιτσιρίκος ακόμη καλύτερα.

 

Το έπιασες στραβά πάντως, δεν είναι πόλη που μπορείς να δεις σε μερικές ώρες μόνο.

Σίγουρα δεν είναι και Γερμανία, αλλά είναι ωραία. =ρ

[freedubus]

Υπενθυμίζω όσα είπα και επαλήθευσε ο λεφτερμανν, ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, πρέπει να το συνειδητοποιήσει κάποιος ΠΡΙΝ ταξιδέψει.

Αλλιώς το συνειδητοποιείς όταν είναι πλέον αργά, όταν η (υγιέστατη) παρέα σου κάνει όλα όσα λέει παρακάτω ο λεφτερμανν κι άλλα πολλά, κι εσύ είσαι αγκαλιά με το φαραωνικό θρόνο και τα imodium και η κοιλιά σου είναι λες και της έχει μπήξει ο 'Αραγκορν τον αντούριλ και τον στριφογυρίζει.

Κι όλα αυτά από ένα γαμημένο σαντουιτς με φάβα και λαχανικά από πλανόδιο που έφαγα την 1η μέρα με το που φτάσαμε και το νερό που ήπια από μια βρύση.

 

'Αποψή μου: Ή τη βγάζεις με κρακεράκια και εμφιαλωμένο νερό και κάνεις όλα τα άλλα, ή δοκιμάζεις ΑΠΟΛΕΣ τις (γαμάτες) σπεσιαλιτέ και παίζεις τον κώλο σου κορώνα γράμματα (στην κυριολεξία). Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, διαλέγεις και παίρνεις.

[Garnele]

Χμ. Καλά. =(

[leftermann]

επίσης θυμήθηκα κάτι ωραιότατες ντόπιες μπύρες, ονόματι Stella (οχι artois, σκέτο stella) , και κάτι ντόπια τσιγάρα, τα cleopatra, με διάφορα αρώματα, κανέλα, μήλο κλπ, ηταν νοστιμότατα και τα είχαμε ταράξει και αυτά με την σειρά τους μας τάραξαν τον λαιμό την άλλη μέρα.

 

Εντάξει, εγώ νομίζω πως αν απλά δεν πίνεις νερό από βρύσες και δεν τρώς ωμά πράγματα (σαλάτες, ωμά λαχανικά κλπ) αλλά μόνο μαγειρεμένα, δεν κινδυνεύεις περισσότερο από ότι τρώγοντας στον Κατερινιώτη ή στον Κόκκορα πχ (για σαλονικείς αυτό...).

 

Θα θυμηθώ κι άλλα. Αν έχω κουράγιο μετά την δουλειά, θα ξεθάψω καμιά φωτό να σκανάρω (δεν είχαμε ψηφιακές τότε...)

 

 

Να προσθέσω τις κυλιόμενες (ΧΑΧΑΧΑΧΑ) στο μετρό (για ασανσέρ δε μιλάμε) και το μοναδικό σύστημα με χρονικό όριο στις μπάρες εισόδου. Τίποτα δε με εκνεύρισε ποτέ περισσότερο σε ταξίδι, σοβαρά. Και έχω μπει σε κτελ στη λετονία με εισπράκτορα με ρολό εισιτήριο και τσίκιτσίκι και καμία γνώση αγγλικών, αλλά αυτό το πράμα να κουβαλάω βαλιτσάρες ΠΑΝΤΑ με σκάλες, όχι.

 

να προσθέσω κι εγώ ακόμα, έναν τσακωμό με έναν ζάβλακα βρωμόγαλλο οδηγό λεωφορείου που δεν ήξερε γρι αγγλικά και φώναζε γιατί, ενώ εγώ περίμενα ένα κόκκινο λεωφορείο που γράφει "VEA", αυτος έσκασε με ένα γκρι λεωφορείο που έγραφε "albatross" και είχε ένα μικροσκοπικό ταμπελάκι που έγραφε "VEA", και εγώ δεν σηκώθηκα αμέσως να φορτώσω τις βαλίτσες μου, αλλά μόνο όταν αυτός άρχισε να ουρλίαζει "orly, orly", επίσης μια 4,5άωρη καθυστέρηση της πτήσης από ορλύ για Βερολίνο που με ανάγκασε σε μίνι παραθέριση στο κωλοαεροδρόμιό τους (στον 1ο όροφο έχει γαμάτες πολυθρόνες πάντως, οφείλω να παραδεχτώ), και μια ζεστή (ζεστή λέμε, από το συρτάρι την έβγαλε) μπύρα που μου σέρβιραν στο αεροπλάνο (πάνω από γαλλικό φυσικά έδαφος). ΟΥΣΤ ΡΕ.

[insomniaK]

Ρε (για να μη χαλάσω τη σειρά) leftermann αφού δεν πήγες για το παρίσι, τι το κουράζεις με το θάψιμο;

 

Γενικά μιλώντας, για να ζήσεις λίγο παρίσι, χρειάζεσαι 2 εβδομάδες στο νερό για τη μυρωδιά και στη συνέχεια ένα μήνα, χωρίς να χάνεις το χρόνο σου σε θεματικά πάρκα.

 

Χαιρετίσματα από Βοστώνη.

[leftermann]

το κουράζω γιατί με κούρασε ρε InsomniaK

Εντάξει, το είπα πως δεν είναι ασφαλές να βγάλεις συμπέρασμα για όλη την πόλη σε 3 ώρες.

 

Χαιρετίσματα στην Βοστώνη.

[V for Vagelis]

insomniaK σε πόσες μέρες βλέπεται η Βοστόνη; Άμα πχ κάποιος πάει Νέα Υόρκη αξίζει να το συνδυάσει και να πεταχτεί για κανα 2-3 μέρες;

[Garnele]

Με τη μυρωδιά ή χωρίς;

 

Σοβαρά leftermann, σε 3 ώρες (όντως ήταν μόνο τόσες ούτε το αεροδρόμιο του Παρισιού δεν προλαβαίνεις να γυρίσεις.

 

Αβε Βοστωνη.

[insomniaK]

Υπάρχουν μουσεία που αξίζουν και θέλουν αρκετό χρόνο. Από εκεί και πέρα, ως σωστός τουρίστας ακολουθείς την κόκκινη γραμμή που έχουν χαράξει για να γυρίσεις τη μισή πόλη προς το λιμάνι. Να είμαι ειλικρινής, αυτά που θα δεις ακολουθώντας τη γραμμή θα σου κάνουν τη ίδια εντύπωση με αυτή που έκανε το παρίσι στον leftermann . Μερικές ώρες για να πεις ότι είσαι τουρίστας.

Προσωπικά, θα ξεκίναγα από την άλλη πλευρά της πόλης και μάλιστα από το κτίριο Prudential, που αν είσαι κιμπάρης και γουστάρεις να σε πιάσουν και λίγο κότσο, ανεβαίνεις στον 50ο όροφο, χρυσοπληρώνεις (~10$) για να δεις την πόλη από τα ψηλά, ακούγοντας από το τουριστοματσούκι ποια κτίρια βλέπεις και ψιλο-ιστορία. Αν δε θες να νιώσεις Κώτσος, ανεβαίνεις στον 52ο όροφο του ίδιου κτιρίου και πας στο Bar, που από ότι είδα έγινε λαουντζ, και τρως το μεσημεριανό σου πρόχειρο γεύμα και γκαβλώνεις από τη θέα και από τη γεύση. Μην πας στο εστιατόριο, οι τιμές είναι αναντίστοιχες και της ποιότητας και της γεύσης.

Αφού τα δεις όλα από ψηλά, κατεβαίνεις και πας για δύο προσκυνήματα (αν είσαι ψώνιο με την εκπαίδευση) Harvard και Mit. Και αν αυτά τα δύο δε σου λένε τίποτα, πήγα μύρισα και απήλθα, αξίζει το science museum, έχω περάσει πολλές πάρα πολλές ώρες εκεί μέσα. IMAX, πλανητάριο, διαλέξεις, interactive παπαρίτσες, ότι τραβάει η ψυχή σου. Την επόμενη, φορτώνεσαι στο Τ και τραβάς στο museum of fine arts και αυτό αξίζει και περνάς άλλη μία μέρα εκεί μέσα. Πας και ένα απόγευμα στο Boston Garden να θαυμάσεις, αν έχεις θεό μπάρμπα ή αν έχεις κλείσει εισητήρια δύο χρόνια νωρίτερα πας να δεις και red sox. Και γενικά το να χαλαρώσεις στο Common μου φαίνεται καλό, είναι και η εποχή σωστή, έχουν βάλει και το υπαίθριο πατινάζ, περνά ευχάριστα η ώρα. Η αδερφή μου, που έμενε 2 χρόνια, μπορεί να σου προτείνει και τρύπες να φας, εγώ που είμαι τουρίστας προτείνω πάνω από τη Newbury προς το ποτάμι να κάνει βόλτα και να βρεις καμία τρύπα συνήθως έχουν καλό φαγητό και στα μαστ είναι να πας για brunch.

Επειδή το θέτεις, αν πρέπει να κλέψεις μέρες από τη NYC, δεν ξέρω να απαντήσω. Δεν έχω πάει ποτέ μου, τώρα πέρασα 2 εβδομάδες γυρίζοντας μόνο στη Μασαχουσέτη. Για το καλοκαίρι σκέφτομαι τη Νέα Υόρκη με το New Jersey. H λογική λέει πως η Νέα Υόρκη έχει παρόμοια πράματα να δεις, αν δεν είσαι φανατικός των καλών τεχνών θα σε καλύψει η Moma etc. Επομένως είναι δική σου η απόφαση.

Για εμένα αυτό που αξίζει είναι να βγεις έξω από τις μεγαλουπόλεις, είναι εξαιρετική η φύση για εκδρομές. Πήγα δύο φορές στο Cape Cod (είναι και πρωτεύουσα των ομοφυλόφιλων) και ευχαριστήθηκα πράσινο και παραλίες και απότι μου είπαν η διαδρομή από Βοστόνη σε Νέα Υόρκη έχει αρκετά όμορφα μέρη.

 

Χαιρετίσματα από αμβούργο.