Λυπητερά Ποιηματάκια

[poul1na]

…Κάποτε σε ρώτησα αν μʼ αγαπάς και δεν είπες τίποτα. Μόνο δάκρυσες. Αργότερα σε ρώτησα τι είναι αγάπη και πάλι δεν είπες τίποτα. Δάκρυσες πάλι… Ύστερα από λίγες μέρες σε ρώτησα αν αξίζει να ζεις και έφυγες κλαίγοντας. Όμως το ίδιο βράδυ τα μεσάνυχτα είδα στον ύπνο μου εσένα πως μου κολλούσες.

Έτσι το πρωί έτρεξα να σε βρω μα δεν σε βρήκα… Μου είπαν πως τα μεσάνυχτα πήγες «αλλού» και πως στη ζεστή γωνίτσα μας θα βρω μια αχιβάδα από σένα… Έτρεξα κλαίγοντας εκεί και πραγματικά μια μεγάλη άσπρη αχιβάδα με περίμενε. Την άνοιξα καθώς τα χέρια μου τρέμανε και διάβασα το σημείωμα που μου είχες αφήσει μέσα: «Σʼ εσένα που πραγματικά αγάπησα και μʼ αγάπησες, σου λέω πως σʼ αγαπούσα και αυτός είναι ο λόγος που δεν άξιζα να ζω. Κανείς δεν με πλησίασε, δεν μʼ αγάπησε και δεν με άφησε να τον αγαπήσω όπως εσύ. Σʼ ευχαριστώ για όλα. Οι άλλοι δεν είχαν το δικαίωμα να σταματήσουν την αγάπη μας κι όμως απόκτησαν αυτό το δικαίωμα μόνοι τους. Δεν μπόρεσα να τους σταματήσω αγαπούλα μου! Συγχωρά με! Μην τους κρατήσεις κακία! Θα σʼ αγαπώ πάντα!»

Έκλεισα την αχιβάδα και καθώς ήμουν γονατισμένη κάτω, την έσφιξα στην αγκαλιά μου. Ψιθύρισα τη λέξη Σʼ ΑΓΑΠΩ και η σιωπή κυρίεψε παντού…

Το επόμενο πρωί με βρήκανε παγωμένη και κίτρινη σαν κερί.

Με έθαψαν δίπλα σου και κάτω από το χώμα, τα χέρια μας, ήταν ενωμένα. Όσο κι αν έκλαιγαν οι άλλοι, εμείς ήμασταν ευτυχισμένοι, επιτελούς γιατί ειμασταν μαζί και δεν είχαμε να φοβηθούμε τίποτα για την αγάπη μας! Όλοι ξέρανε πως ήμασταν από τα καλυτέρα παιδιά και πως μας αδίκησαν...

[3XOTICA]

Μαχαιριτσας

 

Μοιράζω φύλλα και ποντάρω σ' ένα ψέμα

και σ' αφουγκράζομαι σαν τίγρης της Βεγγάζης

κι εσύ με εκείνο το παράπονο στο βλέμμα

μέσα από ύποπτα prospectus με κοιτάζεις

Βαμμένα κόκκινα τα χείλια μέσα κι έξω

σε περιμένω σ' ένα χάρτινο κρεβάτι

με τα παιχνίδια μου δεν πρόλαβα να παίξω

στο ίδιο ψέμα θα ποντάρω, κάνε κάτι

Κάτι νεκρά σαββατοκύριακα

πόσο μου λείπεις

να μ' αγαπήσεις περιμένω

τι λες δεν σε καταλαβαίνω

Κάτι νεκρά σαββατοκύριακα

πόσο φοβάμαι

να σε χαρώ δεν προλαβαίνω

τι λες, δεν σε καταλαβαίνω

Μοιράζω φύλα και βουλιάζω μέσ' το ψέμα

μια γκρίζα φλέβα στο κρανίο πάει να σπάσει

ό,τι μου χάρισες το πλήρωσα με αίμα

μια στάλα έρωτας να φέξει, κι ας τη χάσει

Δίπλα από τ' άσπρα σου τσιγάρα περιμένω

να με κοιτάξεις μια φορά και να με σώσεις

μ' ένα σου βλέμμα κοφτερό κι αγαπημένο

αυτό το μέλλον το λαμπρό μου, να σκοτώσεις

[3XOTICA]

και φυσικα καβαφης

 

 

Κι αν για τον έρωτα μου δεν μπορώ να πω

αν δεν μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια

Όμως το πρόσωπο σου που κρατάω μες την ψυχή μου

ο ήχος της φωνής σου κρατάω μες το μυαλό μου

οι μέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρα μου

ταις λέξεις και ταις πράξεις πλάθουν και χρωματίζουν

σ’ όποιο θέμα κι αν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω

[3XOTICA]

και κατι για τυγχον απωλειες αγαπημενων

 

Υπάρχει ψηλά εν' αστέρι, το πιο λαμπερό τ' ουρανού

Μαζί του μιλάω και παίζω, αν θέλω τα βράδια

Αν νιώθω μονάχος το ξέρει κι ανοίγει τις πόρτες του νου

Γλυκά με χαϊδεύει με φως και μου δείχνει σημάδια

Καληνύχτα αστέρι να μου γνέφεις πού πας

να 'σαι πάντα ψηλά φωτεινό κι από κει να με βλέπεις

Καληνύχτα αστέρι να μου γνέφεις πού πας

να 'σαι πάντα ψηλά φωτεινό κι από κει να με βλέπεις

Η μνήμη σαρώνει τη σκέψη κι ο χρόνος που τραβάει το χαλί

Αυτό που επάνω του χρόνια σκυφτός περπατάω

Μα εσύ αστεράκι μου ξέρεις το πώς έχω φτάσει ως εκεί

μια νύχτα του Οκτώβρη το φως μου χαρίζεις και σπάω

Καληνύχτα αστέρι...

Καληνύχτα αστέρι, καληνύχτα αστέρι

[VaSouLaKi]

Βλέποντας τα ποστ σας μου ήρθανε πολλά ποιήματα στο μυαλό αλλά τελικά διάλεξα να ποστάρω κάποιους στίχους απο ένα αγαπημένο μου κομμάτι....

 

 

 

'' Όμορφη πόλη - Ψόφιοι κοριοί''

 

...Καλή η παρέα μα κι αυτή αραιώνει κάποιοι θα φύγουν θα μείνουνε μόνοι, κι όσοι δεν φεύγουν τις ώρες μετράνε βλέπουν τους τοίχους στο ταβάνι μιλάνε!!!

...Όμορφη πόλη με μια σκέψη την ώρα μας περνάμε ,το πως θα φύγουμε απο δω κι ας είναι πίσω να γυρνάμε....

[-nick-]

"Υγρά"

 

Ωκεανοί απελπισίας, θάλασσες απογοήτευσης

 

Ποτάμια θλίψης,ρυάκια στεναχώριας

 

Μια λιμνούλα ελπίδας που στέρεψε

 

Και ένα δάκρυ χαράς να σου θυμίζει πως είσαι ακόμα ζωντανός …

[poulinos]

καλως ηρ8ες στο φορουμ vasoulaki

[liopyr]

pouline διάβασε τα άπαντα του Καρυωτάκη, θα έχεις υλικό για πολύ καιρό...

 

αν δεν έχεις αυτοκτονήσει εν τω μεταξύ...

[VaSouLaKi]

Καρυωτάκης ....απίστευτος

 

...Πληρώνω για όσους καθώς κι εγώ,δεν έβλεπαν κανένα ιδανικό στη ζωή τους,έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών τους και θεώρησαν την υπαρξή τους παιχνίδι,χωρίς ουσία...

 

 

 

Καλώς σας βρήκα

[liopyr]

από τα αγαπημένα μου του Κ.Γ.Κ είναι το

 

Στροφές

 

Είκοσι χρόνια παίζοντας,

αντί χαρτιά, βιβλία,

είκοσι χρόνια παίζοντας,

έχασα τη ζωή.

Φτωχός τώρα ξαπλώνομαι

μιαν εύκολη σοφία

ν' ακούσω δω που πλάτανος

γέρος μου τη θροεί.

 

Απ' όλα θέλω λεύτερος

να πλέω στα χάη του κόσμου.

Αν ένας φίλος μου 'μεινε

να φύγει, να περάσει

κι όταν ζητήσει ο θάνατος

τα πλούτη που 'χω μάσει,

σένα, πικρία μου απέραντη

μονάχο να 'χω βιος μου.

 

Για τη ζωή που μου 'λεγες,

για τον χαμό της νιότης,

για την αγάπη μας που κλαίει

τον ίδιο θάνατό της.

Κι ενώ μια ογρή στα μάτια σου

περνούσε αναλαμπή,

ήλιος φαιδρός απ' τ' ανοιχτό

παράθυρο είχε μπει.

 

Τι χάνω γω τις μέρες μου

τη μια κοντά στην άλλη

κι όπως μ' ασπρίζουν τα μαλλιά

ξινίζει το κρασί,

αφού μονάχα σα περνώ

το βλέμμα από κρουστάλλι,

με νιά ρετσίνα ολόγεμο

βλέπω τη ζωή χρυσή;

 

το οποίο είχα κάνει και μία (αποτυχημένη) προσπάθεια να το μελοποιήσω κάποτε...

 

έχει και άλλους στίχους, αλλά δεν τους βρήκα τώρα online...

[VaSouLaKi]

liopyr αν ποτέ καταφέρεις να τους μελοποιήσεις θα ήθελα να το ακούσω είναι πολύ όμορφοι στίχοι ...η αλήθεια είναι οτι σε ροκ στυλ θα μου άρεσε πολύ!!

[liopyr]

liopyr αν ποτέ καταφέρεις να τους μελοποιήσεις θα ήθελα να το ακούσω είναι πολύ όμορφοι στίχοι ...η αλήθεια είναι οτι σε ροκ στυλ θα μου άρεσε πολύ!!

 

μπα δεν θες να το ακούσεις αυτό το πράγμα που αποπειράθηκα να κάνω, πίστεψέ με...

[tzogoula]

μη λειψεις καν μια μερα μακρια μου...

μην φυγεις καν για μια ωρα γιατι τοτε σ αυτην την ωρα σμιγουν οι σταλες της αγρυπνιας...

μην φυγεις καν για ενα λεπτο,ακριβη μου,

γιατι σ εκεινο το λεπτο θα ξεμακρυνεις τοσο

που ανω κατω τον κοσμο θα κανω εγω ρωτωντας

αν θα γυρισεις ή αν θα μ αφησεις να πεθανω...

[VaSouLaKi]

Είπα οτι θα θελα να το ακούσω αφού το μελοποιήσεις σωστά... (κρίμα και θα είχες θαυμάστρια )

[liopyr]

(κρίμα και θα είχες θαυμάστρια )

 

Xμμ,

 

-Ντεβόρααα, φέρε μου λίγο τον κατάλογο με το <<Β>> να συμπληρώσω ένα όνομα σε παρακαλώ...