Πόσων χρονών gamer είστε;

[liodos1988]

Εχω το ιδιο θεμα , θυμάμαι πιτσιρικας φέρνει τοπικο μαγαζι το hitman 2 , το αγοράζω παρασκευή βραδυ και παίζω ενα 5ορο σερι ! ξυπναω την επομενη και παίζω συνεχόμενα εως το απόγευμα εως που το τερματίζω ( fun fact : παρέδωσε πνεύμα το pc εκεινη την μερα μετα απο ενα reboot ) .

 

Όπως λενε και τα παιδιά απο πανω διάλεξε μερικούς τιτλους που θα σου αρέσουν και οχι οτι παίζουν οι μαζες ! Εγώ ας πούμε θα προτιμήσω λιγο περισσότερο την πλοκη σε ενα παιχνίδι παρα τα πολυ γυαλιστερά γραφικά και τους χαοτικούς open world κόσμους! ( και παλι δεν αντεχω πανω απο μιση / μια ωρα παιχνιδιου ) οντάς πιτσιρίκια παίζαμε οτι έπεφτε στα χέρια μας  .

[firepc]

Στα παλια παιχνιδια, ο " παραγοντας Fun " ηταν παντα σε υψηλα επιπεδα. Στα σημερινα triple A games, η πρωτη προτερεοτητα των Devs ειναι τα γραφικα, οι ατελειωτοι διαλογοι-μονολογοι, voice overs διασημων ηθοποιων και παει λεγοντας

[FCastor]

Χε...

 

Θυμάμαι Civilization ή Heroes of Might and Magic και την "παγίδα" του "άλλο ένα turn" ή "τώρα να τελειώσει το research για να βάλω το επόμενο". Και φεεεύγανε οι ώρες...

[imetrelosOK]

Μια από τα ίδια και εγώ, όπως και οι πιο πολλοί φίλοι μου... πιστεύω αλλάζουν τα ενδιαφέρονται δεν ξέρω φυσικά σε αυτό αν συμβάλει και η κρίση... Επίσης πιστεύω πως η τεχνολογία των games έχει μια τάση προς τα γραφικά και όχι προς το ζουμί της υπόθεσης...Τι να μας πουν εμάς τα γραφικά όταν λιωναμε ακόμα και στο tetris...Οταν στα ποκεμον περιμέναμε πώς και πώς να μεταλλαχθεί το ποκεμον για να βλέπουμε αλλιως την πλάτη στην μάχη . Η ποικιλία των τίτλων ίσως να μην είναι παντα καλή

[Warzycha]

Σιγουρα η ηλικια παιζει τον μεγαλυτερο ρολο.

Εχω PS4 και κυριως παιζω NBA 2K17 mycarrer,αλλα αν βγει κανας τιτλος που μου προκαλει το ενδιαφερον το παιζω.

Το βαζω στο ευκολο για να μην χανω συχνα και να τσουλαει το παιχνιδι.Βαριεμαι να ασχοληθω παραπανω.

Αυτο γινεται για 3-4 μηνες,μετα τα βαριεμαι ολα και πουλαω την κονσολα.

Σε 1 χρονο μου ξαναρχεται η επιθυμια,σε 2 ξαναγοραζω κονσολα.

Κι αυτο κανει κυκλο...

Λιγο puzzle gaming το καλυπτω κι απο το κινητο καθημερινα.Κατι sudoku,σπαζοκεφαλιες και quiz.

Ολα στο ευκολο ομως γιατι βαριεμαι αν δεν τσουλαει...

[tsofras]

ti witcher 3 ρε φιλε. Αμα βαλει witcher 3 θα πεταξει το pc απ το παραθυρο. Εχει βαθος , διαλογους, ιστορια, πανε ελα, ελα πανε

Καλά ντε τι αρπάζεσαι, ακριβώς για αυτά που λες το προτείνω. Είναι το πρώτο game που έδωσα βάση στο σενάριο και τους διαλόγους, δεν είναι μόνο βαρετό gameplay οπότε μπορεί να σε κρατήσει το σενάριο και όλα τα διαφορετικά πράγματα που έχεις να κάνεις, main quests, side quests, crafting, card game, treasure hunt, στρατηγική σε κάθε διαφορετικό mob, το παλικάρι είπε βαρέθηκε το Pro και το nfs, τι βάθος έχουν αυτά για να μην βαρεθεί?

[Lautrec]

Στα παλια παιχνιδια, ο " παραγοντας Fun " ηταν παντα σε υψηλα επιπεδα. Στα σημερινα triple A games, η πρωτη προτερεοτητα των Devs ειναι τα γραφικα, οι ατελειωτοι διαλογοι-μονολογοι, voice overs διασημων ηθοποιων και παει λεγοντας

 

Και η κινηματογραφική αίσθηση φυσικά. 

 

Έτσι όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα αγοράζουμε ταινίες, όχι παιχνίδια

[ektelion]

Είμαι 38 χρόνων κι ακόμη "λιώνω" ακάθεκτος. Η κουβέντα που άνοιξε ο φίλος είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Για εμένα το πώς θα εξελιχθεί ένας gamer είναι συνδυασμός δύο παραγόντων.

- Της προσωπικής/επαγγελματικής του εξέλιξης.

- Της εξέλιξης του gaming.

Τι θέλω να πω: Οι τεχνικοί περιορισμοί του παρελθόντος, σε συνδυασμό με το ότι τα βιντεοπαιχνίδια δεν ανήκαν ακόμη στο mainstream, ανάγκαζαν τους σχεδιαστές τους να εστιάσουν στην ουσία αφήνοντας τις σάλτσες, ενώ γνώριζαν ότι αυτοί στους οποίους απευθύνονταν ήταν hardcore gamers (i.e. καμένοι), αφού δεν υπήρχαν και άλλου είδους. Οι hardcore gamers όμως πλέον έγιναν εργαζόμενοι ή και οικογενειάρχες, ενώ και τα παιχνίδια έγιναν πολύ πιο engaging και απαιτητικά, με τα production values ενός ΑΑΑ τίτλου συχνά να ξεπερνούν τα αντίστοιχα ενός χολιγουντιανού blockbuster. Αν η παραπάνω θεωρία ακούγεται δυσνόητη, θα αναφέρω κι ένα προσωπικό παράδειγμα:

 

Το '01 που ήμουν ακόμη φοιτητής, βγήκε το Clive Barker's Undying. Το παιχνίδι δεν χάριζε κάστανα. Σε φάσεις μπορούσε να γίνει τρομερά δύσκολο και δύστροπο, ενώ η συνολική του διάρκεια ήταν σίγουρα υπετριπλάσια ενός σύγχρονου single player παιχνιδιού. Και μιλάμε για γραμμικό παιχνίδι, όχι sandbox ή open world. Τότε βέβαια φοιτητής ήμουν (άρα είχα άπειρο χρόνο), εξοικειωμένος με τέτοιες διάρκειες και επίπεδα δυσκολίας ήμουν, το έλιωσα, το τερμάτισα και πάμε γι' άλλα.

 

Fast forward 16 χρόνια μετά, με τον ektelion ελεύθερο επαγγελματία και πατέρα. Το μεν πνεύμα πρόθυμο, η δε σαρξ ασθενής. Μετά από 8 -10 ώρες δουλειά και έχοντας εκπληρώσει τα πατρικά μου καθήκοντα, πόσο κουράγιο να έχω ο δύσμοιρος. Βάζω εκεί τέσσερα FIFA και πέφτω για ύπνο. That said, έχω κατά καιρούς λιώσει και "κανονικά" παιχνίδια, με πιο πρόσφατο παράδειγμα να είναι το Far Cry: Primal. Αλλά σίγουρα, ανάλογα και την περίπτωση, ο χρόνος μπορεί να είναι εχθρός για τον gamer.

[firepc]

Καλά ντε τι αρπάζεσαι, ακριβώς για αυτά που λες το προτείνω. Είναι το πρώτο game που έδωσα βάση στο σενάριο και τους διαλόγους, δεν είναι μόνο βαρετό gameplay οπότε μπορεί να σε κρατήσει το σενάριο και όλα τα διαφορετικά πράγματα που έχεις να κάνεις, main quests, side quests, crafting, card game, treasure hunt, στρατηγική σε κάθε διαφορετικό mob, το παλικάρι είπε βαρέθηκε το Pro και το nfs, τι βάθος έχουν αυτά για να μην βαρεθεί?

δεν αρπαζομαι φιλε μου. Σαν φιλαρακι μου σου μιλησα Καταλαβα το λογο που του το προτεινες, απλα επειδη εχει τοσα πολλα το παιχνιδι αυτο, θα το αφησει

Και η κινηματογραφική αίσθηση φυσικά. 

 

Έτσι όπως πάνε τα πράγματα σε λίγο θα αγοράζουμε ταινίες, όχι παιχνίδια

αυτο ακριβως

[tsofras]

δεν αρπαζομαι φιλε μου. Σαν φιλαρακι μου σου μιλησα Καταλαβα το λογο που του το προτεινες, απλα επειδη εχει τοσα πολλα το παιχνιδι αυτο, θα το αφησει

 

αυτο ακριβως

Το κατάλαβα πλακιτσα έκανα , κοίτα όντως έχει πολλά άλλα ήταν το πρώτο που με ξανακανε gamer μετά από κάποια χρόνια απουσίας

[GIORGI.]

31
Από την αρχή όταν άρχισα (2003) αγόρασα στο κωτσόβολο xbox με Halo και Midtown Madness 3

όταν έπαιξα πρίτι φορα το Halo κόλλησα σε ένα σημείο, δεν άνοιγε πόρτα ολόκληρη ,και έπρεπε να σκύψεις και έτσι να περάσεις , τυραννιόμουν 3 εβδομάδες να περάσω την πόρτα : D    δεν ήξερα δεν είχα παίξει ποτε ηλεκτρονικά παιχνίδια ,

τέσσερα χρονια έπαιζα κάθε μέρα halo , σχεδόν ζούσα στο παιχνίδι , τόσο πολύ μου άρεσε.

από τότε που αρρώστησα  μέχρι σήμερα δεν άλλαξα καθόλου.  

[Zus]

Αισίως 35. Ξεκίνησα με ένα ταπεινό gameboy και ποτέ δεν πρόκειται να ξεχάσω το συναίσθημα. Ειδικότερα δε τη φάση που πήρα τα λεφτά από τη μηνιαία συνδρομή για τα αγγλικά μου για να αγοράσω στα κρυφά το Boulder Dash και τα καντήλια που άκουγα νυχθημερόν μετά.

 

Στις ημερήσιες εκδρομές με το γυμνάσιο εμείς την κοπανούσαμε και πηγαίναμε στο σπίτι του κολλητού μου ο οποίος είχε πρώτος Sega Mega Drive. Λιώναμε στο street fighter μέχρι να γυρίσουμε στο σημείο της εκδρομής.

 

Αργότερα αγόρασα το όνειρο: Super Nintendo μαζί με Donkey Kong. Εκατοντάδες ώρες κάψιμο με φίλους, αδερφό και μόνος.

 

Το πρώτο PC ήρθε το 1994. Ένας Olivetti 486 στα 50 mhz με 4 mb μνήμη RAM αν θυμάμαι καλά και έναν σκληρό της πλάκας. Ο φουκαράς ο πατέρας μου, μου τον είχε αγοράσει για εργασίες γραφείου και ως εκ τούτου, το PC έτρεχε μόνο αστεία παιχνίδια. (Fifa 94, Jungle's Book, Lion's King, Ferrari vs Lamborghini) που μου έγραφε πειρατικά ένας τύπος με κατάστημα που πουλούσε κασέτες Denon και άγραφα CD έναντι 1000 δραχμών το ένα, πολλές φορές σε 2 και 3 δισκέτες. 'Oταν προσπάθησα να παίξω το πρώτο σοβαρό μου παιχνίδι (Top Gun) πήρα την κρυάδα. Math coprocessor is missing. Ο επεξεργαστής δεν διέθετε μαθηματικό συνεπεξεργαστή και ως εκ τούτου στράφηκα στο Civilization που με έκανε να λατρέψω τα Strategy Games. Μάλλον απέτυχα στις Πανελλήνιες, επειδή τα βράδια που κοιμόντουσαν οι γονείς μου και με άφηναν να διαβάσω, υποτίθεται, εγώ καιγόμουν στο Red Alert 2.

 

Αμέσως μετά τo φανταριλίκι (2007) ήρθε το WoW και κάπου εκεί έχασα την επαφή μου με τα υπόλοιπα παιχνίδια, αλλά σταμάτησα να έλκομαι από την προοπτική της κονσόλας.

 

Ακόμα παίζω κάποιες φορές WoW, με εξιτάρουν τα RPG, και τα Action FPS, αλλά σταμάτησαν πλεόν να βγαίνουν RT strategy.

 

Κατα καιρούς δοκιμάζω και LoL και turn based strategy. Τι να λέμε όμως, η ζωή μου όλη ένα game και δύσκολα με φαντάζομαι να μην παίζω, ακόμα και το καλοκαίρι που κάνω πολύ μεγάλα διαστήματα break από το άθλημα.

[overpower]

Πως αλλαζουμε ψηφο αφου πλεον δεν ειμαστε στην κατηγορια 10-15? 

χαχαχαχ

 

 

*Δειχνει και σε κανεναν αλλο συνολικους ψηφους 669 ενω προφανως εχουν ψηφισει πανω απο 1500 ατομα?

[comfuzio]

Έγινε merge πολλών θεμάτων γιατί δεν θυμάμαι να είχα γράψει ποτέ σε αυτό το topic  

[panther_512]

Το poll σίγουρα δεν ανταποκρίνεται στο σήμερα. Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τη δημιουργία του.

 

Σχεδόν 38 σήμερα, παντρεμένος, σε αναμονή παιδιού, πνιγμένος από τη δουλειά, και ποτέ δεν έπαψα να νιώθω 17 (ή και μικρότερος).

 

Ξυπνάω νωρίς το Σαββατοκύριακο (όπως τώρα καλή ώρα), στην μία τηλεόραση ανάβει το gaming PC, στην 2η παίζει κινούμενα σχέδια και το μόνο πρόβλημά μου είναι με τί θα πρωτοασχοληθώ: PC gaming ή 3DS.