Μεθύσι κ αποτελέσματα

[thanocaster]

Το μόνο κακό από αυτά που περιέγραψες είναι ότι έφυγες από το πάρτυ για να πας σπίτι σου...

[orpheas2]

Βασικά φύγαμε όλοι!ΉΤαν γύρω στις 03.00.Δεν θα μπορούσα να καθήσω άλλο!!!

[anterovgaltis]

εαυτό σου!Εγώ προσωπικά έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξαναμεθύσω για κανέναν λόγο!

 

Oλοι αυτο λενε την επομενη μερα!

 

Και την επομενη φορα (φορες) το ιδιο θα πεις

[thanocaster]

Αυτό είναι κάτι που με τον καιρό θα το διορθώσεις.

[soturin]

Εγώ προσωπικά έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξαναμεθύσω για κανέναν λόγο!(η μπυρίτσα είναι το καλύτερο πράγμα!)

 

Πιστεύεις ότι δε θα μεθάς με την μπύρα;

 

Γενικά μην πίνεις για την μαγκιά πάντως, για την παρέα και τη διασκέδαση αξίζει τον κόπο και τη μεταμόσχευση

[orpheas2]

Ναι έχεις δίκιο!!

[thanocaster]

Μην πίνετε πολύ, να προσέχετε τα συκώτια σας! Θα τα χρειαστώ στο μέλλον! :lol:

[freedubus]

το βράδυ που επέστρεψα σπίτι μου χωρίς να το καταλάβω έκανα εμετό σε όλο το κρεβάτι μου

 

Και, συμπληρώνοντας το Μπουκόφσκι, θα πώ οτι ανδρώνεσαι τη νύχτα που θα γυρίσεις σπίτι αλοιφή και (αφού ρίξεις μπουκέτο στον πατέρα σου) θα ξεράσεις χωρίς να το καταλάβεις στο κρεβάτι σου, πάνω στο οποίο μέχρι τότε κατούραγες χωρίς να το καταλάβεις.

 

Εγώ έχω το άλλο πρόβλημα, δεν κλάνω πιά και μου λείπουν αφάνταστα οι παρθενικές εμπειρίες σαν κι αυτή του ορφέα.

[Lucifer]

Έχει και τα (πολύ) καλά του το να μην κλάνεις. Ειδικά αν ξέρεις να κάνεις την απέναντι να νομίζει πως έχεις όντως γίνει ντίρλα.

[freedubus]

Σύμφωνοι, όταν όμως έχεις σκοπό να κλάσεις όχι για την απέναντι, αλλά για τη λησμονιά, είναι πακέτο.

[Lucifer]

Αυτό το "πίνω για να ξεχνώ" είναι φοβερός μύθος. Όσες φορές και αν έχω αποτύχει, πάντα επιμένω να προσπαθώ. Τη μοναδική φορά που το κατάφερα, καταδίκασα τον εαυτό μου να μη μπορεί να μυρίσει ουίσκι και να μείνει για πάντα ( ; ) με ένα σημάδι στον καρπό.

[Chrisxxx]

Αυτό το "πίνω για να ξεχνώ" είναι φοβερός μύθος. Όσες φορές και αν έχω αποτύχει, πάντα επιμένω να προσπαθώ. Τη μοναδική φορά που το κατάφερα, καταδίκασα τον εαυτό μου να μη μπορεί να μυρίσει ουίσκι και να μείνει για πάντα ( ; ) με ένα σημάδι στον καρπό.

 

Ιντιντ πινω και θυμαμαι θα επρεπε να λεει...

[leftermann]

μόνο εγώ όταν πίνω όντως ξεχνάω; (όση ώρα πίνω εννοείται. Α, ξεχνάω εντελώς και πράγματα που έγιναν κατά την διάρκεια της πόσης...)

[Absinthe]

Αυτό το "πίνω για να ξεχνώ" είναι φοβερός μύθος. Όσες φορές και αν έχω αποτύχει, πάντα επιμένω να προσπαθώ.

 

Αν και καθημενος, φανταζομαι, ορθως μιλησες.

 

Οσες φορες το εχω προσπαθησει και εγω, την επομενη μερα εχω βρισει τον εμπνευστη του τσιτατου, αλλα περισσοτερο τον εαυτο μου που γινεται καθε φορα και περισσοτερο χαλια, χωρις αποτελεσμα.

 

 

Γιατι, οκ, πες εισαι ευκολοπιστος και πιστευεις αυτα που ακους. Πιανεις λοιπον, καβαλα την -μεχρι τοτε "ηθικη", δυσκολη και επιλεκτικη- δικια σου με εναν 40αρη καραφλοφραγκατο. Μετα το ξυλο στη γκομενα και τα συγχαρητηρια στον τυπα που σου ανοιξε τα ματια και αυτης τα ποδια, παιρνεις τηλ τον κολλητο και του λες οτι αποψε θες πλυση.

 

Αλλο που δε θελει και αυτος και σκας σπιτι του με αγριες διαθεσεις και με μια σταση απο την πλησιεστερη καβα. Οποτε και ανακαλυπτεις οτι την ιδια ιδεα με σενα ειχε και αυτος. Δε θα μπορουσατε να ειστε κολλητοι, αλλιως. Εχετε λοιπον, 4 μπουκαλια αγορασμενα και αλλο ενα καβα σπιτι.

 

Και αρχιζουν οι φιλοσοφιες και οι αληθειες της ζωης. Και φυσικα ολα περιστρεφονται γυρω απο αυτη. Και φυσικα δεν την ξεχνας. Και δε γινεται, εξαλλου. Αυτη ειναι το θεμα της βραδυας. Τι να πεις? Για το ντερμπι ή για αυτη τη ξεκωλι@ρα του σταρ που εχει αφισα της Σασα(ς) Μπαστα πανω απτο προσκεφαλο και θελει να γινει χαλιφης στη θεση του χαλιφη? Αλλη μερα αυτα.

 

Και η ωρα περναει και η κουβεντα δεν αλλαζει θεμα. Και τα ποτηρια αδειαζουν. Και τα μπουκαλια αδειαζουν. Και η μερα ερχεται, αλλα το τζονι συνεχιζει να ειναι εκει. Και οταν ξαφνικα βρισκεσαι ενα βημα πριν τη λυτρωση, βλεπε λιποθυμια και υπνος, αντιλαμβανεσαι οτι, ναι, δεν την σκεφτεσαι, αλλα γιατι? Ε? Γιατι? Γιατι απλουστατα εκεινη τη στιγμη, το μοναδικο που σε διαχωριζει απο μια αμοιβαδα ειναι ο ορισμος της απο το σχολικο βιβλιο της βιολογιας. Για σενα δεν υπαρχει ορισμος σε κανενα σχολικο βιβλιο.

 

Και αυτα, χωρις να το ξερεις, ειναι τα πλεον ανωδυνα 30 δευτερολεπτα του επομενου 24ωρου σου.

 

Και λυτρωνεστε.

 

Ερχεται λοιπον η επομενη μερα αλλα δεν βρισκει κανεναν σπιτι. Και "συνερχεστε" την ωρα που οι καριεριστες γυρνανε απο τις δουλειες τους και τα απογευματινα (οσα εχουν πλεον μεινει) σχολεια σχολανε. Καποιος ομως πρεπει να σε χτυπαγε στο κεφαλι οσο εσυ κοιμοσουν. Αυτος ο φαινομενικα "αθωος"τυπακος διπλα σου μαλλον. Αλλα και αυτος ετσι νιωθει, σου λεει. Το παιζει τοσο καλα? Μαλλον οχι. Εκκινηση σε σειφ μοουντ λοιπον και ω εκ του θαυματος, αν και με γουιντοους με μονο 16 χρωματα, ολα αρχιζουν και ερχονται σιγα σιγα στο μυαλο. Και δεν εχεις ξεχασει τιποτα, ε? Γ@μημενε μπιλ γκειτς.

 

Αρχιζουν γιατροσοφια, μαντζουνια και κατσικοκουραδα αλλα, φευ. Και δεν εχεις ξεχασει τιποτα.

 

Την κανεις σιγα σιγα για το τσαρδι σου γιατι το σπιτι του κολλητου μυριζει σαν αποστακτηριο του τενεσι (ξερεις, εκεινο με τις ταπες) και σου φερνει θυμησες απο χθες το βραδυ. Και δεν εχεις ξεχασει τιποτα.

 

Και οταν μπαινεις στο σπιτι σου και παρκαρεις πανω σε ο,τι επιπλο βρεις, θυμασαι ακομα.Και μετα απο 2 ωρες, θυμασαι ακομα.

 

Και μετα απο 3.

 

Θυμασαι ακομα και οταν παιρνεις τηλ τον κολλητο, ρωτωντας τον " Ρε μλκ, το τελευταιο μπουκαλι δεν το καταφεραμε χθες, ε"?

 

Και συνεχιζεις να θυμασαι, καθως οδηγας προς το σπιτι του.

 

 

υγ: οποιαδηποτε ομοιοτητα με προσωπα ή καταστασεις ειναι συμπτωματικη και ουδεμια σχεση εχει με την πραγματικοτητα. Και ειλικρινα μιλωντας σας, σαν ο κολλητος της ιστοριας, ακομα και εγω εκανα πολυ καιρο να την ξεχασω την ρουφιανα.

 

[De@th L0rd]

Το αψέντι είναι υπερεκτιμημένο.

Επίσης για να ξεμεθύσουμε γρήγορα, χτυπάμε ή πατσά (το έκανα ΜΙΑ φορά, έπιασε, δεν το ξανακάνω για τίποτα στον κόσμο) ή τρώμε ζυμαρικά.

 

Για το χανγκόβερ έχω αγοράσει κάτι ωραία γερμανικά παυσίπονα και είμαι τζι.

 

 

Ενίοτε το αψέντι βοηθάει και στο διάβασμα...