Εργασιακό άγχος, Συνέπειες.

[manbook]

Wait ρε συ, λες πως με ενα ταληρο ξεκινας επιχειρηση?

 

Ας ξεκινησουμε απο τα βασικα σταδια. Χωρος. Βρισκεις ενα καταστημα το οποιο πρεπει να το ανακαινισεις. Ποσο θα σου κοστισει? Για να κανεις κατι σοβαρο που να διαφερει ε, οχι απλα 4 τοιχους σε ασπρο χρωμα.

Επειτα ενοικιο. Το καταστημα ειναι σε καλη περιοχη. Εστω κεντρο Αθηνας. Ποσο θα σου ζητουν? Θα σου πω απλα για την ιστορια πως μεχρι πριν 2 χρονια πληρωνα ενοικιο 1500 για 35 τετραγωνικα. Και (επειδη το εχω κλεισει πλεον) ενημερωνομαι πως στη συγκεκριμενη περιοχη (που πλεον δε θεωρειται καν καλη εμπορικα) τα ενοικια δεν ειναι καθολου μα καθολου φθηνα.

 

Εμπορευμα. Πρεπει να το γεμισεις και οχι να εχεις 5 πραγματα. Τα οποια θα πρεπει να εχουν και μια σχετικη ποιοτητα για να ειναι ανταγωνιστικα. Ποσο κεφαλαιο θα πρεπει να δαπανησεις? Εκτος αν βαλεις φθηνα πραγματα τυπου κινεζικα, αλλα τοτε ποσα θα πρεπει να πουλας την ημερα για να βγαλεις τα παγια εξοδα?

 

Δεν αναφερω καν το κοστος των ταμειων, ΔΕΗ, Εφοριας κλπ, μιλαω για τα πρωτα πρωτα.

 

 

Αν εχω καταλαβει/θυμαμαι καλα, εχεις καταστημα, απλα δεν μπορω να καταλαβω πως γινεται να εχεις ενα ταληρο και να ανοιξεις κατι ΔΙΧΩΣ να το κλεισεις σε εναν μηνα το πολυ. Και το αναφερω επειδη ειπες "στον τομεα σας" και οχι "ανοιξτε κατι με φθηνοπραγματα" ή κατι συγκεκριμενο τελος παντων ουτως ωστε να υπαρχουν καποια παραθυρακια ενδεχομενως.

Πριν δύο χρόνια άλλαξα έδρα.Ο προηγούμενος πλήρωνε 1600€.Κλείσαμε στα 500€ με τον ιδιοκτήτη,ο μισός δρόμος είναι κλειστά μαγαζιά.

 

Αφού ξέρεις πως έχω μαγαζί,θα ξέρεις και το είδος.Δεν έχει φτηνα-ακριβά,έχει απλά ενιαία τιμή.

Επίσης θα γνωρίζεις τα τιμολόγια "επί πιστώσει" και τα "παρακαταθήκη".

 

Πέντε Μπίλυ στο ΙΚΕΑ η σανίδες+βίδες στο πολυμάγαζο,ένα ρολό,δεκαπέντε κιλά χρώμα.

 

Ταμειακή.

Πόσα μέχρις εδώ;

[stormrain]

Κοιτα, ετσι οπως το θετεις και μιλωντας για συγκεκριμενα ειδη μαζι σου. Απλα οπως το αναφερες πριν ακουστηκε σαν κατι πολυ ευκολο και βατο γενικα, ενω ισως ειναι ευκολο κλπ ειδικα.

 

Αμεσως αμεσως λεγοντας πως ο μισος δρομος ειναι με κλειστα μαγαζια, βαζεις ενα μπλοκο σε διαφορα ειδη. Τα επι πιστωσει και οι παρακαταθηκες υφιστανται βεβαια, αλλα νομιζω πως με τοσα κανονια που εχουν βαρεσει στην πιατσα καποιοι προμηθευτες δυσκολα θα συμφωνησουν σε κατι τετοιο με καποιον που μολις εμφανιζεται στο χωρο.

 

Και σου επαναλαμβανω στο ειδος που μιλαμε και σε πολλα αλλα δεκτο το ταληρο, απλα δεν ειναι γενικοτερα ετσι. Εκτος αν αναφεροσουν απο την αρχη στη δικη σου περιπτωση, οποτε πασο και mea culpa καταλαβα λαθος.

[deesnider]

Αυτά που καταλαβαίνω εγώ απ' όσα γράφεις:

 

Έχω στη τσέπη 5,5 κατοστάρικα και οι ενεπομείναντες λογαριασμοί είναι 7,5.

 

Έχεις 5,5 κατοστάρικα στην τσέπη, τα οποία όχι μόνο χρωστάς στο σύνολό τους, αλλά σού λείπουν ακόμα 2 κατοστάρικα για να ξεχρεώσεις τούς λογαριασμούς που τρέχουν τώρα μόνο...

 

Δικό σου λοιπόν, δεν είναι ούτε το ελάχιστο ποσοστό από τα χρήματα που έχεις τώρα στην τσέπη σου. Είτε για να το διαθέσεις για τα προς επιβίωση, είτε για να το φας στα μπουζούκια, δεν έχει σημασία.

 

Υπολογίζω ότι το ρεύμα και το νερό δεν το κόβουν άμα λήξει και πως αύριο-μεθαύριο θα βάλω ταμείο τη διαφορά προς κάλυψη.
Είμαι "γεμάτος" για τις γιορτές και ελπίζω να περιισέψουν κι όλας να "βγάλω" δυό καινούργιους δημιουργούς στα μανταλάκια,έτοιμες δουλειές

 

 

Υπολογίζεις ότι δε θα σού κόψουν το ρεύμα και τα σχετικά, υπολογίζεις ότι «αύριο-μεθαύριο κ.τ.λ.» και πέραν αυτών των υπολογισμών - τους οποίους δεν ξέρω πού βασίζεις, αλλά εσύ λογικά θα ξέρεις - ...ελπίζεις...

 

Πεντέμισυ χρόνια νομίζω πως ακόμα κι αν πεθάνω αύριο,οι μεν προμηθευτές θα μπορούν να κολώσουν το φορτηγό τους και να πάρουν τα "δικά τους",έχοντάς τα εισπράξει στο εκατονταπλάσιο (υπολόγισε το ποσοστό κέρδους μου),το μπουρδέλο δεν θα ενοχλήσει για κανένα λόγο τους οικείους μου

 

 

...νομίζεις...

 

Άμα εισπράξω θα επιβιώσω.Άμα κεσάτια,χουριό.5,5 χρόνια το ίδιο βιολί.

 

 

...και καταλήγεις στο «άμα κάτσει έκατσε, αλλιώς τα βροντάω και πάω να φυτεύω βλίτα, να βόσκω πρόβατα, να χαζεύω τη φύση και να ρουφάω καθαρό αέρα»...

 

...να παραβλέψω ότι όλα αυτά που λες, ακόμα κι αν ισχύουν, αφορούν μια ήδη στημένη δουλειά - τής οποία παρεμπιπτόντως δε γνωρίζω ούτε το αντικείμενο, ούτε το πόσο καλός είσαι σ' αυτή, ώστε να έχω εικόνα τού ποσοστού κέρδους σου - και να σου υπενθυμίσω ότι συζητάμε για το αν είναι εφικτό να στήσεις σήμερα, από την αρχή, από το μηδέν, μια βιώσιμη δουλειά με πέντε χιλιάρικα; Το παρέβλεψα ήδη.

 

Αυτό που ουσιαστικά λες, είναι τι; Να ρίξει κάποιος πέντε χιλιάρικα σε στήσιμο δουλειάς κι αν δεν πετύχει στα τέτοια του, ας πάει στο χωριό του - στο οποίο είσαι βέβαιος ότι έχει έστω και σπίτι να μείνει, αν έχει βέβαια χωριό... - ή κάτι άλλο που μού διέφυγε;

[manbook]

Καλά σκέφτεσαι.

Εγώ πάντως γλύτωσα τα ζανάξ.

[Praetorianos]

Ώς αποτέλεσμα μπορεί ένας υπάλληλος να είναι τεχνικός υπολογιστών στο μπακαλο - μαγαζί της γειτονιάς στην Ελλάδα και να γυρνάει σπίτι τα βράδια και να κλαίει , και άλλος να είναι υπεύθυνος για software εκατομμυρίων ευρώ "έξω" , αλλά να είναι αραχτός και light και στην ώρα εργασίας και εκτός δουλειάς.

Αυτό. Για μένα τα πάντα είναι θέμα σωστής ηγεσίας/οργάνωσης. Δεν έχει άλλο DNA ο Βέλγος, άλλο ο Ελβετός, άλλο ο δημόσιος, άλλο ο Έλληνας, κι άλλο ο ιδιωτικός, απλά καθένας προσαρμόζεται στο περιβάλλον του.

 

Το καλύτερο μυαλό να βάλεις να δουλεύει σε ένα περιβάλλον σαν το Άουσβιτς/σα κωλοχανείο θα τα φτύσει/αρχίσει να τα ξύνει στο δίμηνο. Τον πιο βλάκα να βάλεις σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, θα αποδίδει στο 90%+ των δυνατοτήτων του. Μπορεί να είναι χαμηλό, αλλά όσο μπορεί θα στο δώσει.

 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που έπαθα πλάκα. Πρόσφατα το ΙΤ μας έκανε ένα λάθος που έριξε τα συστήματα για κάμποσες ώρες. Αυτό σημαίνει ότι μια μεγάλη πλειοψηφία πανάκριβων Analysts/Managers/Directors και οι πελάτες αυτών δεν μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους όπως έπρεπε. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν backup συστήματα, να υπάρχουν σχέδια εκτάκτου ανάγκης, θα έπρεπε χίλια δυο.

 

Μα το θεό δεν ακούστηκε ούτε ένα μπινελίκι. Τίποτα. Ούτε fuck, ούτε της μάνας σου, ούτε της θειας σου, ούτε τίποτα. Και μιλάμε για ένα λάθος που δεν κόστισε ούτε 5, ούτε 50 χιλιάρικα κι ας ήταν για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Τίποτα, ψυχραιμία παντού.

 

Κι αναρωτιέμαι τι θα ακούσει κανας κακόμοιρος πωλητής στο Πλαίσιο αν ρίξει κανα εκτυπωτή και τον σπάσει κατά λάθος.

[N3k21]

Καλά σκέφτεσαι.

Εγώ πάντως γλύτωσα τα ζανάξ.

 

Μάστορα καλά τα λες και μπράβο σου που βρήκες τις άκρες σου. Αλλά η θεωρία σου εφαρμόζεται για την πάρτη σου και μόνο...Γιατί εμείς που είμαστε κοντά (πάνω - κάτω δεν έχει σημασία) στα πρώτα "-άντα" δε έχουμε την επιλογή να τη δούμε έτσι τη δουλειά:

 

- Πέντε χιλιάρικα δε λέει να βάλουμε για να κάνουμε "επιχείρηση", μόνο και μόνο για να ζούμε οριακά και χρεωμένοι. Στην τελική 3-5 κατοστάρικα βγάζεις και ως ανειδίκευτος υπάλληλος, ποιος ο λόγος να ανοίξεις δική σου μπίζνα; 

 

- Χωριά δεν έχουνε όλοι για να αράξουνε άμα πέσουνε πείνες.

 

- Όσοι έχουνε χωριά άντε και πάνε. Τι ακριβώς θα κάνουνε; Κομπλέ, θα επιβιώνουν με τις μπάμιες και τα αυγά που θα παράγουν. Άμα θέλουν/έχουν οικογένεια πως θα τα βγάλουν πέρα; Το αμάξι με τι θα το φουλάρουν; Το ρεύμα πως θα το πληρώνουν; Λες τα χωραφάκια μας και οι ελίτσες να αρκούν για να βγει το απαιτούμενο έξτρα εισόδημα; Ή θα περιμένουν τη σύνταξη του πατέρα τους για να μπαλώσουν τις όποιες τρύπες;

 

Μη με παρεξηγείς σεβαστές οι απόψεις σου, δε μπορούν να εφαρμοστούν όμως στη ζωή του καθενός. Στην τελική αν είσαι πάνω από 50 χρονών σε παίρνει για επιστροφή στη φύση και άμα το κάνεις μαγκιά σου. Στον 30άρη όμως τα γραφόμενα σου δε φαίνονται ως σοβαρές προτάσεις ή συμβουλές, φαίνονται ως σοφιστείες του κιλού. 

 

Πες μας στο φινάλε τι δουλειά κάνεις, αλλά και πως τα έβγαζες πέρα τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής σου. Έτσι, για να γίνεται κουβέντα δηλαδή.

 

Εμενα αντι να με κινησει το ενδιαφερον, με αποθαρρυνει....

 

Αυτό.

 

Το καλύτερο μυαλό να βάλεις να δουλεύει σε ένα περιβάλλον σαν το Άουσβιτς/σα κωλοχανείο θα τα φτύσει/αρχίσει να τα ξύνει στο δίμηνο. Τον πιο βλάκα να βάλεις σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον, θα αποδίδει στο 90%+ των δυνατοτήτων του. Μπορεί να είναι χαμηλό, αλλά όσο μπορεί θα στο δώσει.

 

Και αυτό.

 

Τόσο απλά. Υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που θέλουν να δουλέψουν πραγματικά, να προσφέρουν αλλά και να μάθουν. Ποτέ μα ποτέ δε συνάντησα στις λίγες δουλειές που έκανα ως τώρα ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Το αντίθετο, μπινελίκια, δηθενιά και ξερολισμό βίωσα. Ακόμα και καλύτερα να ξέρεις ένα κομμάτι της δουλειάς από τον προϊστάμενο, ακόμα και αν έχεις μια ιδέα που εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του πελάτη και της εταιρείας, οι κομπλεξικοί απλά θα σε γειώσουν...και μάλιστα με άσχημο τρόπο.

[Liverpool89]

Ριχνουν ευθυνες σε σενα για να φανουν καλοι αυτοι..

 

Δηλαδη ερχονται κραζουν για να δει ο απο πανω οτι αυτος ξερει καλα πως γινετε...

 

Αλλα δεν εχουμε καταλαβει οτι η θεση την οποια κατεχουμε ειναι για να παιρνουμε το βαρος των πραξεων και των απο κατω μας. 

 

Αν δεν εισαι ικανος να του δωσεις κινητρο, να του τα μαθεις σωστα, δεν φταιει ο εργατης αλλα εσυ(προισταμενος).

[manbook]

Μάστορα καλά τα λες και μπράβο σου που βρήκες τις άκρες σου. Αλλά η θεωρία σου εφαρμόζεται για την πάρτη σου και μόνο...Γιατί εμείς που είμαστε κοντά (πάνω - κάτω δεν έχει σημασία) στα πρώτα "-άντα" δε έχουμε την επιλογή να τη δούμε έτσι τη δουλειά:

 

- Πέντε χιλιάρικα δε λέει να βάλουμε για να κάνουμε "επιχείρηση", μόνο και μόνο για να ζούμε οριακά και χρεωμένοι. Στην τελική 3-5 κατοστάρικα βγάζεις και ως ανειδίκευτος υπάλληλος, ποιος ο λόγος να ανοίξεις δική σου μπίζνα;

 

- Χωριά δεν έχουνε όλοι για να αράξουνε άμα πέσουνε πείνες.

 

- Όσοι έχουνε χωριά άντε και πάνε. Τι ακριβώς θα κάνουνε; Κομπλέ, θα επιβιώνουν με τις μπάμιες και τα αυγά που θα παράγουν. Άμα θέλουν/έχουν οικογένεια πως θα τα βγάλουν πέρα; Το αμάξι με τι θα το φουλάρουν; Το ρεύμα πως θα το πληρώνουν; Λες τα χωραφάκια μας και οι ελίτσες να αρκούν για να βγει το απαιτούμενο έξτρα εισόδημα; Ή θα περιμένουν τη σύνταξη του πατέρα τους για να μπαλώσουν τις όποιες τρύπες;

 

Μη με παρεξηγείς σεβαστές οι απόψεις σου, δε μπορούν να εφαρμοστούν όμως στη ζωή του καθενός. Στην τελική αν είσαι πάνω από 50 χρονών σε παίρνει για επιστροφή στη φύση και άμα το κάνεις μαγκιά σου. Στον 30άρη όμως τα γραφόμενα σου δε φαίνονται ως σοβαρές προτάσεις ή συμβουλές, φαίνονται ως σοφιστείες του κιλού.

 

Πες μας στο φινάλε τι δουλειά κάνεις, αλλά και πως τα έβγαζες πέρα τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής σου. Έτσι, για να γίνεται κουβέντα δηλαδή.

 

 

 

Αυτό.

 

 

Και αυτό.

 

Τόσο απλά. Υπάρχουν άνθρωποι στην Ελλάδα που θέλουν να δουλέψουν πραγματικά, να προσφέρουν αλλά και να μάθουν. Ποτέ μα ποτέ δε συνάντησα στις λίγες δουλειές που έκανα ως τώρα ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Το αντίθετο, μπινελίκια, δηθενιά και ξερολισμό βίωσα. Ακόμα και καλύτερα να ξέρεις ένα κομμάτι της δουλειάς από τον προϊστάμενο, ακόμα και αν έχεις μια ιδέα που εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του πελάτη και της εταιρείας, οι κομπλεξικοί απλά θα σε γειώσουν...και μάλιστα με άσχημο τρόπο.

Δεν δέχεσαι μυνήματα,δεν μπορώ να σου δώσω στίγμα.

Δύσκολο να απαντήσω σε όλα σου τα ερωτήματα εδω στο φορουμ.

 

Συνοπτικά,ξεκίνα να κάνεις αυτό που θες,ακόμα και χωρίς φράγκα.

[Skylined]

Όσο σημαντική είναι η εύρεση σωστής εργασίας τόσο σημαντικό είναι να απαλλαγούμε από την παραίσθηση που κάνει το αντίθετο από το να λύνει προβλήματα. "Τα δύσκολα της ζωής" είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε τί κατοικεί στο μυαλό μας και συνήθως μισοκοιμάται. Μια φορά "μας χτυπάει η ζωή", δέκα φορές μας χτυπάνε οι διάφορες σκέψεις. Επίσης ο ύπνος, είναι τόσο πολύ σημαντικός, και το κατάλαβα όταν τον παραχώρησα για δουλειές. Πλεον θα τον παραχωρούσα μόνο για τρελά λεφτά, και αυτό για όσο το δυνατό συντομότερο χρονικό διάστημα.

 

" Έχω ένα πρόβλημα για κάθε σου λύση" που είπαν οι terror x crew.

[N3k21]

Συνοπτικά,ξεκίνα να κάνεις αυτό που θες,ακόμα και χωρίς φράγκα.

 

Το κάνω. Μάλιστα προσπαθώ να παίζω μπάλα σε δύο διαφορετικούς "τομείς" που αγαπάω. 

 

Άλλα είναι δύσκολο -ξέρεις- να κρατηθείς, όταν νιώθεις ξεφτίλα επειδή δανείζεσαι από τους δικούς σου 28 χρονών μαντράχαλος, όταν δε μπορείς να πιάσεις έστω γκαρσονιέρα - τρύπα με την κοπέλα σου, όταν δέχεσαι συνεχώς κριτική για τις επιλογές σου (και η αυτοκριτική πονάει μάλιστα), όταν φιλαράκια και γνωστοί είναι στην ίδια φάση μ' εσένα.

 

Πίστεψέ με λοιπόν, καταλαβαίνω τι θες να πεις. Αλλά λόγω των παραπάνω κρατάω μια πισινή όταν ακούω για success stories, απ' όπου κι αν προέρχονται. 

[deesnider]

Εγώ πάντως γλύτωσα τα ζανάξ.

 

Άλλο καπέλο αυτό. Το θέμα μας εδώ είναι αν γλίτωσες εσύ, ή οποιοσδήποτε άλλος μεμονωμένα, τα xanax; Εγώ είχα μείνει με την εντύπωση, ότι συζητούσαμε για το αν και κατά πόσο είναι ρεαλιστικό, το να ξεκινήσεις επιχείρηση με πέντε χιλιάρικα και να πιστεύεις ότι θα επιβιώσεις.

 

Αν το ζήτημα είναι το ποιος και πώς γλίτωσε τα xanax, αλλάζει η βάση τής κουβέντας. Κι εγώ τα γλίτωσα...λοιπόν; Να προτείνω σε όλους να τα βροντήξουν όλα κάτω διότι, όπως μού έκατσε εμένα η καλή, θα κάτσει και σ' εκείνους εγγυημένα και να έρθουν να μού κάνουν παρέα στη Γεωργία; 

[manbook]

Το κάνω. Μάλιστα προσπαθώ να παίζω μπάλα σε δύο διαφορετικούς "τομείς" που αγαπάω.

 

Άλλα είναι δύσκολο -ξέρεις- να κρατηθείς, όταν νιώθεις ξεφτίλα επειδή δανείζεσαι από τους δικούς σου 28 χρονών μαντράχαλος, όταν δε μπορείς να πιάσεις έστω γκαρσονιέρα - τρύπα με την κοπέλα σου, όταν δέχεσαι συνεχώς κριτική για τις επιλογές σου (και η αυτοκριτική πονάει μάλιστα), όταν φιλαράκια και γνωστοί είναι στην ίδια φάση μ' εσένα.

 

Πίστεψέ με λοιπόν, καταλαβαίνω τι θες να πεις. Αλλά λόγω των παραπάνω κρατάω μια πισινή όταν ακούω για success stories, απ' όπου κι αν προέρχονται.

Άμα εσύ δανείζεσαι 28 χρονών απ´ τους γέρους σου,τι να πω εγώ που μου βάζει τη βενζίνα ο δικός μου να τον δω;(νταξ,κανα λαδάκι,καμια γαριδούλα,τπτ κοτοπουλάκια,κανα κουνελάκι..., τέτοια πράματα.).

Να θυμάσαι πως η οικογένεια θα κρατήσει τον Έλληνα πάνω απ´ το πηγάδι.

Άλλο καπέλο αυτό. Το θέμα μας εδώ είναι αν γλίτωσες εσύ, ή οποιοσδήποτε άλλος μεμονωμένα, τα xanax; Εγώ είχα μείνει με την εντύπωση, ότι συζητούσαμε για το αν και κατά πόσο είναι ρεαλιστικό, το να ξεκινήσεις επιχείρηση με πέντε χιλιάρικα και να πιστεύεις ότι θα επιβιώσεις.

 

Αν το ζήτημα είναι το ποιος και πώς γλίτωσε τα xanax, αλλάζει η βάση τής κουβέντας. Κι εγώ τα γλίτωσα...λοιπόν; Να προτείνω σε όλους να τα βροντήξουν όλα κάτω διότι, όπως μού έκατσε εμένα η καλή, θα κάτσει και σ' εκείνους εγγυημένα και να έρθουν να μού κάνουν παρέα στη Γεωργία;

Εδώ βγάζουμε τρολάροντας " ο καθείς εφ´ ων ετάχθη" τα εσώψυχά μας.

 

Προτιμώ να τινάζομαι τρεις η ώρα τα χαράματα και να σκέφτομαι πως θα ψωνίσω με πορδές εμπόρευμα παρά να ξυπνάω και να σκέφτομαι πως θα τους κάνω να δουλέψουν λίγο παραπάνω,κράταγα βλέπεις το ταμπούρλο στη γαλέρα κι έδινα ρυθμό.

 

Επίσης,θα μπορούσες να εκθειάσεις τους λόγους που σε κάνανε να τη κάνεις,μπορεί να βρει κάποιος λόγο να σε μιμηθεί.

[deesnider]

θα μπορούσες να εκθειάσεις τους λόγους που σε κάνανε να τη κάνεις,μπορεί να βρει κάποιος λόγο να σε μιμηθεί.

 

- Απολύθηκα στα 39 μου.

- Λεφτά στην άκρη, ούτε για πλάκα: Κάθε μισθός, ίσα που έβγαζε τα πρώτα 2/3 τού μήνα. Μέχρι τον επόμενο...τσόντα από τούς γονείς.

- Όλο το «κεφάλαιό» μου: €7.000 (αποζημίωση, δεδουλευμένα και κάτι υπόλοιπα επιδομάτων και υπερωριών).

 

Πιθανές επιλογές (δεδομένου ότι στο αντικείμενό μου, λόγω ηλικίας και προβλεπόμενου μισθού λόγω προϋπηρεσίας, δε με προσλάμβανε κανείς) :

 

1) Να φάω τα εφτά χιλιάρικα και μετά να τρώω ...τα νύχια μου.

2) Να ...επενδύσω(!) τα εφτά χιλιάρικα σε δική μου δουλειά στην Ελλάδα (ίσως να το είχα κάνει, αλλά άρχισαν να γελάνε κάτι παρδαλά κατσίκια εκεί γύρω και μού απέσπασαν την προσοχή...)

3) Να τα πάρω μαζί μου στην πατρίδα τής γυναίκας μου και να τα ποντάρω σε δουλειά, βασιζόμενος στο αισθητά χαμηλότερο - με βάση τα ελληνικά δεδομένα - κόστος ζωής.

 

Επέλεξα την κουρτίνα τρία και, με μεγάλη προσπάθεια αλλά και πολύ τύχη, έτυχε και πέτυχε και πλέον μετράω 6,5 χρόνια εδώ...

 

...welcome παλικάρια, αλλά μη μου ζητήσετε τα ρέστα, ότι σας πήρα στο λαιμό μου, ότι έχει υγρασία και βροχές ...400 μέρες το χρόνο, ότι δε μιλάνε αγγλικά οι ντόπιοι, ή κι εγώ δεν ξέρω τι άλλο!

[παπι]

Αυτό. Για μένα τα πάντα είναι θέμα σωστής ηγεσίας/οργάνωσης.

 

Πως θα εχεις οργανωση απο την ωρα που οι περισσοτεροι "οργανωτες" ειναι μπατζανακια και κονε;

[Praetorianos]

Πως θα εχεις οργανωση απο την ωρα που οι περισσοτεροι "οργανωτες" ειναι μπατζανακια και κονε;

Μα γι' αυτό έγραψα ότι τα πάντα είναι θέμα ηγεσίας. Αν ο άλλος θέλει να βάλει Head of Sales τον ανιψιό του από το Teree college αντί κάποιον με 20 χρόνια προϋπηρεσίας στην πλάτη, δεν είναι πρόβλημα του ανιψιού. Και καλά θα κάνει να κωλοβαράει άμα του 'ρθε στο πιάτο η θέση.

 

Αν πάλι θέλει να φέρεται σε άτομα με 5 πτυχία, που μπορούν να του φύγουν την επόμενη μέρα, όπως φερόταν στα πρόβατα στη στάνη του, πάλι πρόβλημα της ηγεσίας είναι.

 

Πάντως μην παρεξηγηθώ. Δεν υπάρχει καμία θέση παγκοσμίως, σε καμία εταιρεία, ξανα, παγκοσμίως, που τα κονε να μην παίζουν ρόλο. Είτε πας για CEO στη Microsoft, είτε για βοηθός σουβλατζή στην Αφρική, τα κονέ μπορούν να σε πάνε πολύ μακριά. Απλά στην ελληνική αγορά εργασίας η γνωριμία έχει αποκτήσει (απολύτως δίκαια) κακό όνομα.

 

Όσο για το εργασιακό άγχος, κι εγώ, και φαντάζομαι αρκετοί Έλληνες που έχουν βγει έξω, έχουν μάθει άλλους ρυθμούς. Όταν/Αν γυρίσουμε ποτέ, θέλω να ελπίζω ότι, ειδικά τα νέα παιδιά, δεν θα είναι σαν τις τραχανοπλαγιές που πλειοψηφούν σήμερα στην αγορά εργασίας. Και δεν θα μπορούν άλλωστε να φέρονται σα Βησιγότθοι σε άτομα με Χ χρόνια προϋπηρεσία έξω και 2-4 πτυχία. Θα τους φύγουν με το καλημέρα.

 

Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα πάντως, υπάρχουν αρκετά κεφάλια σήμερα στην Ελλάδα (σίγουρα όχι στο μπακάλικο της γειτονιάς), που είναι απίστευτα έξυπνοι, οργανωτικοί και βοηθάνε όσο μπορούν τα νέα παιδιά. Σιγά σιγά θα γίνει η νόρμα δεν έχω καμιά αμφιβολία, το θέμα είναι πόσο σιγά είναι αυτό το "σιγά σιγά".