Προς το περιεχόμενο

Πόσο ευχαριστημένοι είστε με την δουλειά σας


Gkostas2007

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Όλα αυτά που λέτε έχουν να κάνουν με την σωστή Διοίκηση Προσωπικού.

 

Όταν οι μεγάλοι γκουρού του μανατζμεντ έβγαζαν θεωρίες και βιβλία για τη σωστή διοίκηση του προσωπικού τη δεκαετία του 70 και μετά, για το πώς να δίνεις κίνητρα στον κόσμο σου να δουλέψει με όρεξη και να νιώθει μέρος της επιχείρησης, οι Αρχαίοι Έλληνες τα είχαν πεί αυτά χιλιάδες χρόνια πρίν.

 

Σόλωνας (639 - 559 π.Χ) : " Όταν μάθεις να διοικήσαι, τότε θα μάθεις να διοικείς"

 

To αγαπημένο μου:

 

Ξενοφώντας (430-354 π.Χ):

" Για να ορίσουμε επιστάτρια, εξετάσαμε ποιά από το προσωπικό μας είναι πιό εγκρατής, ποιά έχει καλύτερη μνήμη, ποιά προσέχει να μήν τιμωρείται, ενώ αντίθετα επιδιώκει τις αμοιβές για την απόδοσή της.

 

Την εκπαιδεύσαμε να είναι αφοσιωμένη, επιτρέποντάς την να συμμετέχει στις χαρές και τις λύπες μας.

 

Την υποκινήσαμε, προτρέποντάς την να συμμετέχει στην Διοίκηση, ώστε να θεωρεί και δικές της τις υποθέσεις μας και τις επιτυχίες μας.

 

Της εμπνεύσαμε την εντιμότητα με την εκτίμησή μας στους έντιμους και όχι στους ανέντιμους και της δείξαμε ότι οι πρώτοι ζούν πιό πλούσια και πιό άνετα από τους δεύτερους.

 

Τη διαβεβαιώσαμε επίσης, ότι την θεωρούμε έντιμη"

 

Σε 5-6 σειρές τα είπε όλα ο Ξενοφώντας. Πώς να προσλαμβάνεις/προάγεις, πώς να εκπαιδεύεις, πώς να εμπνέεις το προσωπικό σου και να το κάνεις να νιώθει μέρος του οργανισμού. Να εμπιστεύεσαι τους ανθρώπους σου και να μοιράζεσαι τα καλά και τα κακά μαζί τους.

 

Και έχεις 2500 χρόνια μετά "σπουδασμένους" μάνατζερς να νομίζουν ότι με συνεχή έλεγχο, πίεση, καρότο και μαστίγιο διοικούν σωστά τους υφισταμένους τους.

  • Like 15
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 308
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

 

 

Γιατί , μην το γελάτε , έχω γνωρίσει άνθρωπο που έκανε τυπικά το 8ωρό του και δεν έλεγε ούτε καλημέρα που λεει ο λόγος , αλλά στην δουλειά του ήτανε άψογος. Και φυσικά , ήθελε όλα τα λεφτά του και στην ώρα τους , ούτε μέρα παραπάνω.

 Αυτός ήτανε στιγνός επαγγελματίας , και για αυτό και απολύθηκε , γιατί προσωπικά για μένα με ενδιαφέρει πάνω απο όλα να νιώθω όμορφα με τους δίπλα μου , και να μπορώ να συννενοηθώ.

 

Αυτός έκανε για καμια πολυεθνική , θα ήτανε τέλειος εκεί. Οχι όμως για μια μικρή-μικρομεσαία επιχείρηση.

Γιατί ήταν τυπικός τον απέλυσες ή γιατί ήθελε και αυτός απο σένα να είσαι τυπικός σε θέματα μισθού, ωραρίου κλπ. Γιατί πραγματικά αν κ δεν έχω δουλέψει σε μικρές επιχειρήσεις, συνήθως εκεί το αφεντικό στο γυρίζει σε φίλος για να μην σου δώσει τα προσυμφωνηθεντα...

Οι συνθήκες εργασίας μου φαίνονται αδιάφορες το θέμα είναι τι κερδίζεις από αυτό που κάνεις και πόσο είσαι διατεθημένος να φας σκατό για να πας μπροστά.

Όλα αυτά γίνονται για να ευχαριστηθούμε τη πραγματική ζωή, δε ζούμε για να δουλεύουμε, δουλεύουμε για να ζούμε όσο μπορούμε καλύτερα. Οπότε αυτή η διαδικασία (της δουλειάς) δεν είναι παρά μια διαδικασία από την οποία περνάς για να κερδίσεις άλλα πιο ουσιαστικά πράγματα στη ζωή σου.

Δεν υπάρχει λόγος να επηρεαζεσαι υπερβολικά συναισθηματικά από αυτό.

 

Απλά το ζυγίζεις κάθε φορά και προσπαθείς να κάνεις τη καλύτερη συναλλαγή που θα σε ωφελήσει μακροπρόθεσμα.

Μα πως γίνεται να δουλεύεις για να ζήσεις, όταν δεν σε ενδιαφέρουν οι συνθήκες εργασίας; Όταν παιρνάς 8-10 ώρες σε ένα μέρος δεν πρέπει αυτές οι ώρες να μην σε καταπιέζουν; πόσο μάλλον όταν αυτό είναι για πολλά χρόνια. Αυτό ρωτάω και εγώ. Αξίζει να καταπιέζομαι σε ένα άθλιο εργασιακό περιβάλλον με καθήκοντα που μου ειναι αδιάφορα 10΄ωρες την ημέρα για να πάω 2 βδομάδες καλές διακοπές το καλοκαίρι; Η καθημερινότητά μου στα σκουπίδια δλδ;

 

Αυτό για το μισθοφόρος πάντως μεγάλη αλήθεια... σχεδόν όλοι θα φεύγαμε σε μια δουλειά με παραπάνω μισθό κ καλύτερες συνθήκες, όσο δεμένοι κ αν ήμασταν με τον προηγούμενο εργοδότη μας

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

 

Αυτό για το μισθοφόρος πάντως μεγάλη αλήθεια... σχεδόν όλοι θα φεύγαμε σε μια δουλειά με παραπάνω μισθό κ καλύτερες συνθήκες, όσο δεμένοι κ αν ήμασταν με τον προηγούμενο εργοδότη μας

Για να γνωρίζεις τις συνθήκες άλλης π.χ εταιρείας με καλύτερα λεφτά από αυτήν που είσαι τώρα πρέπει να γνωρίζεις καλά από μέσα τι συνθήκες επικρατούν κι όχι από λόγια αριστερά και δεξιά.ρισκαρεις κι αν σου βγει καλώς.πιστευω όμως τα πολλά λεφτά αυτή την εποχη λίγοι θα τα δώσουν χωρίς να υπάρχει πίεση στρες κούραση και άγχος...και από τον εργοδότη και απ την ίδια την δουλειά...εγώ θα ρίσκαρα τα 900ευρω σε καλές συνθήκες εργασίας από τα 1200-1500 αγνώστων συνθηκών εργασίας...

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Κι όμως, κατά κάποιο τρόπο πρέπει να την πονάς την εταιρεία που δουλεύεις και να ενδιαφέρεσαι... :)

 

Εξαρτάται, είναι ορισμένοι (αρκετοί) που είναι Ελληνικό δημόσιο στη σχέση τους με τους υπαλλήλους. Δηλαδή στις ζημιές μαζί και στα κέρδη χώρια. Δεν πάει έτσι. Και εγώ πιστεύω ότι οι εργασιακές σχέσεις και το περιβάλλον εργασίας είναι το νούμερο ένα μαζί με την ψυχική σου ηρεμία πάνω από οποιοδήποτε ποσό αλλά υπάρχει συγκεκριμένη γραμμή που δεν πρέπει να ξεπερνάς. Οταν φτάνεις σε σημείο κυριολεκτικά να "ψυρίζεις" από τους υπαλλήλους σου με διάφορους τρόπους τότε το έχεις χαμένο το παιχνίδι. 

 

Πρώτα πρέπει η επιχείρηση (τα άτομα δηλαδή που τη διοικούν) να ενδιαφερθούν και να "πονέσουν" για εσένα και για τη δική τους την επιχείρηση και μετά εσύ τους το ανταποδίδεις. Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους και ισχύει εξίσου απόλυτα και στις εργασιακές σχέσεις. 

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η δουλειά μου είναι μια συνεχής ρουτίνα την οποία βαριέμαι απίστευτα. Τα λεφτά όμως (900 ευρώ καθαρά) είναι πολύ καλά. Οι υπερωρίες, όταν χρειάζεται να γίνουν, πληρώνονται πάντα στην ώρα τους.

Το καλό είναι ότι τον μισό χρόνο σχεδόν δεν έχουμε ουσιαστική δουλειά και χαζολογάμε με διάφορα ψιλοπράγματα αλλά όταν πιάνει δουλειά μας φεύγει ο πάτος.

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η δουλειά μου είναι μια συνεχής ρουτίνα την οποία βαριέμαι απίστευτα. Τα λεφτά όμως (900 ευρώ καθαρά) είναι πολύ καλά. Οι υπερωρίες, όταν χρειάζεται να γίνουν, πληρώνονται πάντα στην ώρα τους.

Το καλό είναι ότι τον μισό χρόνο σχεδόν δεν έχουμε ουσιαστική δουλειά και χαζολογάμε με διάφορα ψιλοπράγματα αλλά όταν πιάνει δουλειά μας φεύγει ο πάτος.

 

 

είσαι από τους πολυ τυχερούς στην Ελλάδα να ξέρεις

  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

είσαι από τους πολυ τυχερούς στην Ελλάδα να ξέρεις

 

Το ξέρω αλλά η δουλειά είναι μια βαρεμάρα. Έλεχγος- διόρθωση και άντε πάλι απο την αρχή.

Είμαι και ο μόνος άντρας στο γραφείο και δεν έχω να πω και καμιά βλακεία να περάσει η ώρα. Τα μόνα θέματα για συζήτηση είναι καμιά κρέμα αδυνατίσματος και κάνα ρούχο - καλλυντικό.

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

H ρουτινα στην δουλεια (οπως και παντου αλλωστε) ειναι οτι χειροτερο πιστευω….

 

Εγω δεν θα μπορουσα να κανω τετοια δουλεια (με ρουτινα) 

 

Μπραβο παντως σε οσους τα καταφερνουν.  :-)

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Αυτό το το βρίσκω σχεδόν ψευτομελό και συγγνώμη που εκφραζομαι έτσι, αλλά δε μπορώ να καταλάβω όσους "πονούν" τη δουλειά τους, μου φαίνεται ότι κάτι δε πάει καλά ή στη καλύτερη υποκρίνονται

Εντάξει, όπως το βλέπει ο καθένας. Εγώ όπου έχω δουλέψει ενδιαφέρομαι για την επιχείρηση που δουλεύω, ας πούμε ότι "την πονάω". Σε κακό δεν μου έχει βγει πάντως, άλλα έτσι κι αλλιώς δεν το κάνω γι'αυτό, απλά έτσι μου βγαίνει κι έτσι θεωρώ ότι είναι σωστό να κάνω

Το ξέρω αλλά η δουλειά είναι μια βαρεμάρα. Έλεχγος- διόρθωση και άντε πάλι απο την αρχή.

Είμαι και ο μόνος άντρας στο γραφείο και δεν έχω να πω και καμιά βλακεία να περάσει η ώρα. Τα μόνα θέματα για συζήτηση είναι καμιά κρέμα αδυνατίσματος και κάνα ρούχο - καλλυντικό.

Μπορεί να σου απαντήσουν ξανά το ίδιο τώρα "είσαι από τους πολυ τυχερούς στην Ελλάδα να ξέρεις" :P :D

  • Like 5
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η δουλειά μου είναι μια συνεχής ρουτίνα την οποία βαριέμαι απίστευτα. Τα λεφτά όμως (900 ευρώ καθαρά) είναι πολύ καλά. Οι υπερωρίες, όταν χρειάζεται να γίνουν, πληρώνονται πάντα στην ώρα τους.

Το καλό είναι ότι τον μισό χρόνο σχεδόν δεν έχουμε ουσιαστική δουλειά και χαζολογάμε με διάφορα ψιλοπράγματα αλλά όταν πιάνει δουλειά μας φεύγει ο πάτος.

Ας μου πλήρωναν και μένα τις υπερωρίες μου τις μέρες που μου φεύγει κ μένα ο πάτος (και είναι σχεδόν κάθε μέρα) και ας μιλούσαν και για καλλιστεία σκύλων οι διπλανοί μου... :P

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

καποιος εχει δουλεψει κυριολεκτικα για την ψυχη της μανας του στην δουλεια του... γιατι υπαρχει το "αν θελεις.. αν δεν θελεις τραβα ψαξε αλλου" πραμα που το εχεις κανει ηδη 2-3 φορες

 

καποιος εχει ακουσει δικαιολογιες τυπου να τα πραματα δεν πανε καλα..  να εχουμε θεματα οικονομικα να το δημοσιο δεν πληρωνει μας χρωσταει και αλλα.. ταυτοχρονα βεβαια η δουλεια αυξανεται.. και οι πελατες και βλεπεις να μπαινουν επενδυσεις σε ολα..

 

καποιος το αφεντικο του κανει μπινιες οπως να του αλλαζει το προγραμμα για να μην πληρωσει 10 ευρο παραπανω μεροκαματο

καποιος εχει κατσει να περιμενει μισθο 2-3 μηνες...

 

αυτα ειναι εργασιακα προβληματα.. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Υπάρχει και το θέμα της κακοδιοίκησης/αμπαλοσύνης/αδιαφορίας

Όλες αυτές οι κακές πρακτικές από εργοδότες που κατά τα άλλα δε τους ενδιαφέρει να ρίξουν έστω και λίγο το επίπεδο διαβίωσης τους και έχουν αποφασίσει ότι θα συνεχίσουν να ξοδεύουν στη προσωπική τους ζωή όσα και προ κρίσης σε πολλές περιπτώσεις, απλά πέφτουν στη πλάτη του εργαζόμενου που καλείται δίχως να ερωτηθεί να πληρώσει το μαλλί για το "καλό της επιχείρησης".

Έχω δει ένα σωρό επιχειρηματίες που κλαίγονται είτε χωρίς ουσιαστικό λόγο είτε επειδή κάνουν μαλακίες, αλλά η ζωαρα ζωαρα.

Όταν εμένα μου έδινε η αφεντικίνα μου δυο μωβ (500αρικα) για να πάω στη τράπεζα και να πληρώσω το ιδιωτικό σχολείο του παιδιού της, δε την ένοιαζε και ιδιαίτερα που εγώ ήμουν μήνες απλήρωτος και το χιλιάρικο αυτό το είχα ανάγκη.

όταν βλέπεις άτομα να χρωστάνε χιλιάρικα στο ΙΚΑ και να πηγαίνουν κάθε δεύτερο βράδυ σε ακριβά εστιατόρια και μετά να παραπονιούνται για τις ακριβές εισφορές απλά γελάει ο κόσμος.

Πολλοί έχουν πρόβλημα, αλλά εξίσου πολλοί κατά την άποψη μου απλά συνεχίζουν και ζουν στο κόσμο τους μετακυλώντας το κόστος στους υπαλλήλους τους και γενικά ρίχνοντας φέσια δεξιά και αριστερά

Επεξ/σία από qsis
  • Like 3
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.
  • Δημιουργία νέου...