Star Wars : Episode 8

[chrisde]

Κινηματογραφικά είναι σκάλες ανώτερες οι καινούριες από τα εκτρώματα της PT. Οι ηθοποιοί επίσης μια κλάση (τουλάχιστον) πιο πάνω. Δεν το λες βέβαια και κατόρθωμα αυτό. Οι παλιές ταινίες είχαν τον περιορισμό της τεχνολογίας. Τα PT είχαν άθλια εκτέλεση, με ηθοποιούς να παίζουν χωρίς συναίσθημα γύρω από ένα πράσινο φόντο, χωρίς σωστή καθοδήγηση. Οι καινούριες ταινίες παρ' όλα τα μειονεκτήματά τους στο σενάριο, αυστηρά κινηματογραφικά ήταν άρτιες. Η σκηνοθεσία σωστή και οι ερμηνείες τουλάχιστον ικανοποιητικές.

[Snoob]

@KilliK Εγώ δεν είπα πουθενά πως οι νέες ταινίες είναι αριστουργήματα (παρότι, όπως σωστά επισημαίνει ο @chrisde κινηματογραφικά -όπως είναι απολύτως φυσικό- είναι έτη φωτός μπροστά).

Αυτό που λέω είναι πως δεν μπορεί να μιλάμε για "προδοσία" κτλ. όταν, επί της ουσίας (και αυτή είναι η παταγώδης αποτυχία) έχουμε μία από τα ίδια.

Τα σεναριακά κενά, οι χλιαροί, καρπαζοεισπράκτορες κακοί, ο κλάψας που παραστράτησε προς τη Σκοτεινή Πλευρά, τίποτε από όλα αυτά δεν είναι πρωτοφανές για να πει κάποιος ότι "προδόθηκε" ένα όραμα. Βασικοί χαρακτήρες που τους βάζει το σενάριο να κάνουν βλακείες (το Γιόντα κωλοτούμπες και να παλιμπαιδίζει, τον Λουκ να πίνει εκείνο το ξερατό σαν λιγούρης κτλ. κτλ.) είναι επίσης κάτι με "παράδοση" στο SW. Και παρότι είναι μέγιστη αστοχία (και το έχω σχολιάσει) να πετάει ο Λουκ το φωτόσπαθο γιατί subversion of expectations (πασπαρτού δικαιολογία κάθε πατάτας), μέγιστη βλακεία είναι να αποκαλύπτει και το φάντασμα στο Λουκ πως έχει αδερφή και αυτός με το βλέμμα του βοδιού να λέει, "Α, η Λέια". Μια στιγμή κορύφωσης, υποτίθεται, μια φοβερή αποκάλυψη, περνάει σε χρόνο μηδέν επί της οθόνης, με "ηθοποιΐα" της πλάκας και εκφραστικότητα που θα ζήλευε ο Αστυνόμος Θεοχάρης.

Στις καινούργιες, μάλιστα, υπάρχουν καλές ιδέες και πράγματα που θα μπορούσαν (και, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε) να τα δούμε περισσότερο: η αντίδραση του Φιν, λ.χ., όταν αρνείται να εκτελέσει εν ψυχρώ αμάχους. Ξέρουμε για μια "κακιά Αυτοκρατορία", η οποία όμως καταφέρνει να στρατολογεί εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες, οι οποίοι πολεμούν αναποτελεσματικά, μεν, αλλά φανατικά, μέχρι θανάτου για αυτή: κίνητρο; Σκασιλάρα μας, πίου πίου, οι καλοί νίκησαν.

Αυτό, ας πούμε, είναι μεγάλο φάουλ όλης της σειράς: προφανώς ο Λούκας το '77 ξεκίνησε εμπνευσμένος από τους Ναζί (ρούχα, χρώματα στολών, μέχρι και η ονομασία των στρατιωτών, Storm Troopers, από τους αντίστοιχους επίλεκτους των Γερμανών). Οκ, ναι, αλλά ποια είναι τα κίνητρά τους;

Βέβαια, τον βασανισμένο στρατιώτη οι νέες ταινίες τον βάζουν μετά να καβαλάει εξωγήινα πλάσματα και να διασχίζει καλπάζοντας άγνωστες πόλεις με τέτοια αίσθηση προσανατολισμού σε άγνωστους χώρους που θα ζήλευε ακόμη και ο Τζέιμς Μποντ.

Κι αυτό είναι απλά ένα παράδειγμα χαμένης ευκαιρίας, να δούμε κάτι ουσιαστικότερο ή, τέλος πάντων, διαφορετικό. Αλλά η Disney πάλι βάζει παπάρες να διοικούν στρατιές γιατί ο κακός πρέπει να είναι ηλίθιος, αλλιώς δεν θα ήταν στην υπηρεσία ενός τυράννου, σωστά; Κι εδώ απλά αναμασά αυτά που μας έμαθε η αρχική τριλογία. Με τα ζαγάρια που ειρωνεύονται κατάμουτρα το δεξί χέρι του αυτοκράτορα και χλευάζουν τη "θρησκεία" του Βέιντερ γιατί τι πιο ασφαλές να κοροϊδεύεις φόρα-παρτίδα τον Γκέμπελς (ή τον Γκέρινγκ, ή τον Χάιντριχ -παρένθεση στην παρένθεση, αυτός μου ήρθε στο νου όταν, με ταχύτητα εφάμιλη του Σταλόνε στο βιασμό του Judge Dredd, ο Κάιλο Ρεν βγάζει το κράνος του και βλέπουμε τη μουτσούνα του Ντράιβερ). 

Αν μου άρεσε το Rogue One είναι γιατί αναγνωρίζει έστω και έμμεσα, έστω και άθελά του, ότι δεν μπορεί μια αυτοκρατορία να έχει παντού γκαζμάδες για διοικητές: όταν ξεσπά η επίθεση των Επαναστατών, ο Κρένικ φωνάζει "κινητοποιείστε τη φρουρά" στα χαϊβάνια που κοιτάζουν σαν ναρκωμένα τις εκρήξεις. Κάποιος έχει εγκέφαλο, τελικά, στην ηγεσία του Πρώτου Τάγματος.

Κι επίσης είχε μια θυσία, οι ήρωες (και όχι κάποιο ανώνυμο αρκούδι) σκοτώνονται και δεν ξέρουν αν κατάφεραν κάτι, το ελπίζουν αλλά δεν το ξέρουν (κάποιοι, μάλιστα, δεν φτάνουν καν στο σημείο να έχουν μια βάση ελπίδας, σκοτώνονται νωρίτερα). Όχι αγκαλίτσες και γελάκια και "πολύ κοντός δεν είσαι για Storm Trooper;" (προ-τιπ, ναι, από τη σεβάσμια αρχική τριλογία και αυτό, αυτή που δεν πέταγε "χιούμορ" σε παντελώς ακατάλληλες στιγμές και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί πως έθεσε τις βάσεις και δημιούργησε το πλαίσιο για να κάνει "χιούμορ" ο Πο με το φωτόσπαθο του Μυξιάρη στους πέντε πόντους).

Με δυο λόγια, το πρόβλημα δεν είναι η "προδοσία", το πρόβλημα είναι η στείρα μίμηση των παλαιότερων ταινιών.

 

[Επισκέπτης]

4 ώρες πριν, Snoob είπε

Στις καινούργιες, μάλιστα, υπάρχουν καλές ιδέες και πράγματα που θα μπορούσαν (και, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε) να τα δούμε περισσότερο: η αντίδραση του Φιν, λ.χ., όταν αρνείται να εκτελέσει εν ψυχρώ αμάχους. Ξέρουμε για μια "κακιά Αυτοκρατορία", η οποία όμως καταφέρνει να στρατολογεί εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες, οι οποίοι πολεμούν αναποτελεσματικά, μεν, αλλά φανατικά, μέχρι θανάτου για αυτή: κίνητρο; Σκασιλάρα μας, πίου πίου, οι καλοί νίκησαν.

Αυτό, ας πούμε, είναι μεγάλο φάουλ όλης της σειράς: προφανώς ο Λούκας το '77 ξεκίνησε εμπνευσμένος από τους Ναζί (ρούχα, χρώματα στολών, μέχρι και η ονομασία των στρατιωτών, Storm Troopers, από τους αντίστοιχους επίλεκτους των Γερμανών). Οκ, ναι, αλλά ποια είναι τα κίνητρά τους;

Βέβαια, τον βασανισμένο στρατιώτη οι νέες ταινίες τον βάζουν μετά να καβαλάει εξωγήινα πλάσματα και να διασχίζει καλπάζοντας άγνωστες πόλεις με τέτοια αίσθηση προσανατολισμού σε άγνωστους χώρους που θα ζήλευε ακόμη και ο Τζέιμς Μποντ.

Κι αυτό είναι απλά ένα παράδειγμα χαμένης ευκαιρίας, να δούμε κάτι ουσιαστικότερο ή, τέλος πάντων, διαφορετικό. Αλλά η Disney πάλι βάζει παπάρες να διοικούν στρατιές γιατί ο κακός πρέπει να είναι ηλίθιος, αλλιώς δεν θα ήταν στην υπηρεσία ενός τυράννου, σωστά; Κι εδώ απλά αναμασά αυτά που μας έμαθε η αρχική τριλογία. Με τα ζαγάρια που ειρωνεύονται κατάμουτρα το δεξί χέρι του αυτοκράτορα και χλευάζουν τη "θρησκεία" του Βέιντερ γιατί τι πιο ασφαλές να κοροϊδεύεις φόρα-παρτίδα τον Γκέμπελς (ή τον Γκέρινγκ, ή τον Χάιντριχ -παρένθεση στην παρένθεση, αυτός μου ήρθε στο νου όταν, με ταχύτητα εφάμιλη του Σταλόνε στο βιασμό του Judge Dredd, ο Κάιλο Ρεν βγάζει το κράνος του και βλέπουμε τη μουτσούνα του Ντράιβερ). 

Μα είδαμε κάτι πολύ διαφορετικό: για πρώτη φορά είδαμε μια σωστή παρουσιάση του βαθύτερου κακού του προβλήματος, που δεν είναι οι ίδιοι οι Ναζί, αλλά αυτοί που πλουτίζουν από τους πολέμους. Οι παλιές ταινίες είχαν μια πολύ ρηχή αντιμετώπιση του θέματος, καθώς οι Αμερικάνοι συνήθως έτσι τα αντιμετωπίζουν αυτά: κακός Χίτλερ, καλοί άλλοι, κτλ.

Αλλά στην ταινία του Rian Johnson (και όχι της Disney κατά τη γνώμη μου), βλέπουμε επιτέλους κάτι που όχι μόνο σε παιδικές ταινίες δεν βλέπουμε, αλλά, όσον αφορά το Χόλιγουντ, συχνά ούτε καν στις ταινίες που απευθύνονται σε ώριμο κοινό.

Εδώ σήμερα συζητάμε για την κρίση, και κανένας δεν δίνει σημασία στο ότι κάποιοι έχουν πολλαπλασιάσει τις περιουσίες τους τα τελευταία 10 χρόνια. Περνάει στο "ντούκου" στις συζητήσεις, λες και όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Βγαίνει μια ταινία Star Wars για παιδάκια και κάνει τέτοιο σχόλιο και εμείς λέμε "ε, σιγά, μια από τα ίδια";

[Snoob]

Mία από τα ίδια είναι, λυπάμαι. Το ξέρω ότι είσαι φαν των καινούργιων, αλλά επί της ουσίας αυτό είναι. Αναμάσημα των παλιών (σε αυτές βάζω πλέον και τα prequel) με γερές δόσεις ρηχής, επιφανειακής "πολιτικής ορθότητας".

Σχόλιο για τον πλουτισμό από τον πόλεμο είχαμε και στα prequel, με τους συμμάχους του Πάλπατιν. Δυο-τρεις καλές ιδέες που έχουν οι καινούργιες (ανέφερα ενδεικτικά κάποιες) τις περνάνε εντελώς ξώφαλτσα και σχηματικά και ξαναπέφτουν στις μανιέρες των καλών και των κακών.

Τους δε καλούς καταφέρνουν και τους κάνουν επίσης σούργελα (γιατί είναι προτιμότερο να οδηγήσεις το πλήρωμα σε ανταρσία από το να τους πεις ποιο στην ευχή είναι το σχέδιό σου, λ.χ.) και, γενικά, το έχουν βράσει με το βρεφονηπιακό "χιούμορ".

Διαστημικά σκάφη παρατημένα εδώ κι εκεί, μπαίνει η πιτσιρίκα scavenger με προφορά λαίδης μέσα και όχι μόνο ξέρει να το πιλοτάρει αριστοτεχνικά, με ακροβατικά κτλ., σε εσωτερικούς χώρους ερειπωμένων διαστημοπλοίων που για κάποιο λόγο χωράει να πετάξει το Φάλκον, αλλά και να το επισκευάζει, την ώρα που ο πεζικάριος αφήνει το άρβυλο κατά μέρος και αποδεικνύεται άσος στα Α/Α γιατί έτσι μωρέ.

Γενικά, φιλική συμβουλή προς φίλους και πολέμιους της σειράς, μην το πολυψάχνετε, όσο το σκαλίζεις, τόσο βρίσκεις σαχλαμάρες. Δεν το είπα για κακό το κόκα κόλα και ποπκόρν, ως εκεί είναι αυτές οι ταινίες, παραπάνω πέφτεις σε διάφορες φλόμπες.

[blanka]

Για να μην "μαλώνουμε" Οι καινούριες ταινίες STAR WARS ειναι απλά πολύ καλές ci-fi ταινίες αλλά OXI καλές STAR WARS ταινίες.

Φωτοσπαθομαχίες εποχής prequels δεν θα δούμε. Με τις νεες ταινίες προσπαθούν να προσγειώσουν το επικό του θέματος και να το κάνουν ποιο ρεαλιστικό... Μα το STAR WARS δεν πρέπει να γίνει ποιο ρεαλιστικό, πως να το κάνουμε. για αυτό και δεν είναι STAR WARS όταν μου το κάνεις ποιο ρεαλιστικό.  Αν συνέχιζε ο Lucas το STAR WARS απο εκεί που το άφησε στο Episode 3  πιστεύω θα βλέπαμε πολύ καλύτερες συνέχειες . Στο Episode 3 είχε μάθει απο τα λάθη που είχε κάνει στις προηγούμενες 2 του prequel και για τα επίπεδα STAR WARS το Episode 3 άγγιξε την τελειότητα .  Ο ίδιος ο Lucas απόρησε με το σενάριο του TFA και είχε πει ότι εγω θα προσέγγιζα πολύ διαφορετικά το σενάριο του episode 7. Το σίγουρο θα ήταν ότι αν είχε ο Lucas τον ελεγχο στο Episode 7 θα είχαμε ένα πολύ ποιο πρωτότυπο σενάριο.

 

[tsioulak]

21 ώρες πριν, Manuel είπε

Μα είδαμε κάτι πολύ διαφορετικό: για πρώτη φορά είδαμε μια σωστή παρουσιάση του βαθύτερου κακού του προβλήματος, που δεν είναι οι ίδιοι οι Ναζί, αλλά αυτοί που πλουτίζουν από τους πολέμους. Οι παλιές ταινίες είχαν μια πολύ ρηχή αντιμετώπιση του θέματος, καθώς οι Αμερικάνοι συνήθως έτσι τα αντιμετωπίζουν αυτά: κακός Χίτλερ, καλοί άλλοι, κτλ.

Αλλά στην ταινία του Rian Johnson (και όχι της Disney κατά τη γνώμη μου), βλέπουμε επιτέλους κάτι που όχι μόνο σε παιδικές ταινίες δεν βλέπουμε, αλλά, όσον αφορά το Χόλιγουντ, συχνά ούτε καν στις ταινίες που απευθύνονται σε ώριμο κοινό.

Εδώ σήμερα συζητάμε για την κρίση, και κανένας δεν δίνει σημασία στο ότι κάποιοι έχουν πολλαπλασιάσει τις περιουσίες τους τα τελευταία 10 χρόνια. Περνάει στο "ντούκου" στις συζητήσεις, λες και όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Βγαίνει μια ταινία Star Wars για παιδάκια και κάνει τέτοιο σχόλιο και εμείς λέμε "ε, σιγά, μια από τα ίδια";

Στο εχω ξαναπει, ξερεις πολυ λιγα για τον κοσμο του star wars, αυτα που περιγραφεις συνεβαιναν και στα παλια (PT) αλλα εκει o Sidius και ο Plagueis ουσιαστικα χρησιμοποιουσαν αυτους που λες, οι εμποροι οπλων ηταν πιονια τους για το μεγαλο σχεδιο, οι τραπεζιτες (που το παιζαν σε διπλο ταμπλο με δημοκρατια και στασιαστες) πλουτιζαν τρελα αλλα ολο αυτο ηταν μερος του σχεδιου. Οι μεγαλες εταιριες ξερεις τι παθανε στο τελος του πολεμου; οσες δεν γινανε αμεσως τα σκυλακια του αυτοκρατορα γιναν μερος του αυτοκρατορικου "δημοσιου" (μαζι με τις δολοφονιες των ιδιοκτητων τους φυσικα), ξερεις τι παθανε οι τραπεζες; γινανε αυτοκρατορικες, ξερεις τι παθανε τα συστηματα και οι συμαχιες των στασιαστων που θελανε να ξεφυγουν απο την κακη δημοκρατια (μια δημοκρατια που ειχε γινει κακη χαρης του σχεδιου); γινανε μερος της αυτοκρατοριας ή καηκαν.

Ολα τα παραπανω μαζι με πολλα αλλα ο Lucas προσπαθησε να τα δειξει στις ταινιες... χωρις επιτυχια θα ελεγα... Αλλα η βαση υπηρχε και ετσι μπορεσε μετα να ανθισει μεσω comic, βιβλιων και κυριως του clone wars cartoon.

Ξερεις τι εχει καταφερει να κανει η disney μεχρι στιγμης με οτι τελοσπαντων βασεις εχει βαλει στις καινουριες ταινιες; Απολυτως τιποτα, επειδη ειτε προσπαθει να βγαλει λεφτα απο την OT era (βλεπε comic, star wars rebels etc.) ή προσπαθει να εξηγησει πως αλλαξαν ολα τα δεδομενα απο το τελος του 6 μεχρι και την αρχη του 7, δηλαδη κανει μια μικρη προσπαθεια (κατι λιγα, μετριοτατα, βιβλια) για να προλαβει τον εαυτο της... και αποτυγχανει.

[Επισκέπτης]

4 ώρες πριν, tsioulak είπε

Στο εχω ξαναπει, ξερεις πολυ λιγα για τον κοσμο του star wars, αυτα που περιγραφεις συνεβαιναν και στα παλια (PT) αλλα εκει o Sidius και ο Plagueis ουσιαστικα χρησιμοποιουσαν αυτους που λες, οι εμποροι οπλων ηταν πιονια τους για το μεγαλο σχεδιο, οι τραπεζιτες (που το παιζαν σε διπλο ταμπλο με δημοκρατια και στασιαστες) πλουτιζαν τρελα αλλα ολο αυτο ηταν μερος του σχεδιου. Οι μεγαλες εταιριες ξερεις τι παθανε στο τελος του πολεμου; οσες δεν γινανε αμεσως τα σκυλακια του αυτοκρατορα γιναν μερος του αυτοκρατορικου "δημοσιου" (μαζι με τις δολοφονιες των ιδιοκτητων τους φυσικα), ξερεις τι παθανε οι τραπεζες; γινανε αυτοκρατορικες, ξερεις τι παθανε τα συστηματα και οι συμαχιες των στασιαστων που θελανε να ξεφυγουν απο την κακη δημοκρατια (μια δημοκρατια που ειχε γινει κακη χαρης του σχεδιου); γινανε μερος της αυτοκρατοριας ή καηκαν.

Ολα τα παραπανω μαζι με πολλα αλλα ο Lucas προσπαθησε να τα δειξει στις ταινιες... χωρις επιτυχια θα ελεγα... Αλλα η βαση υπηρχε και ετσι μπορεσε μετα να ανθισει μεσω comic, βιβλιων και κυριως του clone wars cartoon.

Ξερεις τι εχει καταφερει να κανει η disney μεχρι στιγμης με οτι τελοσπαντων βασεις εχει βαλει στις καινουριες ταινιες; Απολυτως τιποτα, επειδη ειτε προσπαθει να βγαλει λεφτα απο την OT era (βλεπε comic, star wars rebels etc.) ή προσπαθει να εξηγησει πως αλλαξαν ολα τα δεδομενα απο το τελος του 6 μεχρι και την αρχη του 7, δηλαδη κανει μια μικρη προσπαθεια (κατι λιγα, μετριοτατα, βιβλια) για να προλαβει τον εαυτο της... και αποτυγχανει.

Δεν ξέρω αν το λες για να με κάνεις να νιώσω προσβεβλημένος ή άσχετος, αλλά ναι, προφανώς γνωρίζω πολύ λίγα για τον κόσμο του Star Wars που μου περιγράφεις, γιατί τα βρίσκω ανοησίες και δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ. Άκους εκεί οι έμποροι όπλων ήταν πιόνια...

O Rian Johnson δεν το βάζει σε αυτήν την (αφελή κατά τη γνώμη μου) βάση, αλλά σε μια πολύ ρεαλιστικότερη, με την οποία μπορώ να συσχετίσω κάτι πραγματικό χωρίς να νιώθω σαν 6χρονο που του εξηγούν τις δυνάμεις του σκότους, γι' αυτό και είμαι φαν της δουλειάς του.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει για την φιλοσοφική προσέγγιση που κάνει για την Force και την ισορροπία, που έχει πολύ βαθύτερες και ψαγμένες ρίζες από την επιφανειακή προσέγγιση του Lucas, που σώθηκε μεν στην αρχική τριλογία (λογικά επειδή μπλέχτηκαν και άλλοι στο σενάριο και τη σκηνοθεσία), αλλά όσο περισσότερο προσπαθούσε να το "εξηγήσει", τόσο περισσότερο καταλάβαινες ότι ο άνθρωπος δεν έχει εμπεδώσει τίποτα από αυτά που "έκλεψε" για να φτιάξει τις ταινίες του. Σαν το Matrix ένα πράγμα, που ψάρωνες στην πρώτη ταινία ότι οι τύποι είναι ψαγμένοι, και μετά ήρθαν τα sequels.

Ευτυχώς, όμως, υπήρξαν κάποιοι που τα κατανόησαν καλύτερα και δημιούργησαν αυτόν τον καινούργιο κόσμο Star Wars, που συμβαδίζει μεν με τις παλιές ταινίες, αλλά διαχειρίζεται κιόλας την φιλοσοφική κληρονομία που ξεπατίκωσε ο Lucas πολύ καλύτερα και με μεγαλύτερο σεβασμό.

Το μόνο Star Wars έξω από τις αρχικές ταινίες που με ενθουσίασε ήταν τα παιχνίδια της BioWare, τα Knights of the old Republic, που ήταν τα αγαπημένα μου Star Wars για χρόνια. Μου άρεσαν περισσότερο και από τις ταινίες. Αλλά αυτά είναι βιντεοπαιχνίδια, δεν παίζουν με τους ίδιους όρους του κινηματογράφου. Όπως και τα βιβλία, τα κόμικς αλλά και οι τηλεοπτικές σειρές. Είναι διαφορετικές τέχνες, έχουν άλλους κανόνες, άλλες δυνατότητες, άλλες μεθόδους μετάδοσης νοημάτων. Δεν γίνεται να κρίνω τις νέες ταινίες συγκρίνοντάς τες με άλλες μορφές τέχνης, επειδή αν το πάμε έτσι, η μουσική του Star Wars είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο από τις ταινίες, και αυτό ισχύει άνετα και για την αρχική τριλογία.

Το έχω ξαναγράψει κι εγώ: λυπάμαι που σας πήραν αυτό το Star Wars που σας άρεσε, αλλά το είχατε για 40 χρόνια και εμείς είχαμε τους λόγους μας που το αγνοούσαμε. Ας δούμε κι εμείς τίποτα της προκοπής, που είχαμε φτάσει να σιχαθούμε το Star Wars και να μην βλέπουμε φως στο τούνελ. Και θα συνεχίσετε να το έχετε, εδώ που τα λέμε, κανένας δε θα κλειδώσει τα βιβλία, τα κόμικς ή οτιδήποτε άλλο σε ένα ντουλάπι και θα απαγορεύσει στον κόσμο να τα απολαύσει. Ο μόνος που το έκανε αυτό, ήταν πάλι ο Lucas, που εξαφανίζει συστηματικά τις αυθεντικές ταινίες, που δεν μπορείς να τις βρεις πια σε σοβαρή ποιότητα, όπως τις είχαμε χαρεί παιδιά.

[Snoob]

@Manuel Το ότι θεωρείς "της προκοπής" το βρεφονηπιακό σενάριο του TLJ, λ.χ., απλά με ξεπερνά. 

Έβλεπα χτες αυτή την ανεκδιήγητη ταινία, με σενάριο που θα ντρεπόταν να το βγάλει ο Δαλιανίδης, και πραγματικά απορούσα με τους τύπους που χαντακώνουν εκατομμύρια σε αυτές τις γελοιότητες.

Παράδειγμα:

 

H τύπισσα που αντικαθιστά τη Λέια μετά τον διαστημικό περίπατο της τελευταίας και το άνοιγμα μιας πόρτας που οδηγεί σε κατεστραμμένο διαμέρισμα του σκάφους χωρίς να προκληθεί αποσυμπίεση, ας πούμε, γιατί είναι ώριμη ταινία και όχι οι γελοιότητες του Λούκας.

Αυτή η "έμπειρη" αξιωματικός, λοιπόν, για κάποιο μεταφυσικό λόγο, την ώρα που καταδιώκονται χωρίς ορατή ελπίδα διαφυγής από τους κακούς και ήδη τα συνοδευτικά σκάφη έχουν χαιρετήσει (εύγε στο καμάρι που σκέφτηκε πως αυτοί οι κολοσσοί είναι δυνατόν να πιλοτάρονται από ένα άτομο μέχρι τέλους...). Προτιμά να προκαλέσει απόγνωση σε αρκετό μέρος του πληρώματος ώστε να προκληθεί ανταρσία.

Κι αφού προκαλεί την ανταρσία με την επιμονή της να μην τους ανακοινώνει στοιχειώδη πράγματα (αν μη τι άλλο ώστε να μην τρέχουν τελευταία στιγμή να ετοιμάσουν τα μικρά σκάφη και να μοιράσουν τον κόσμο σε αυτά, ας πούμε), χάνοντας τον έλεγχο του σκάφους, μετά αντιδρά κλωτσώντας ένα ματζαφλάρι στο πάτωμα που πετάει... καπνούς ντίσκο της δεκαετίας του '80 (ασφαλής σχεδιασμός φορ δε γουίν) και κατόπιν η νεκραναστημένη Λέια ανακτά τον έλεγχο του σκάφους, πυροβολώντας με ζηλευτή ευστοχία με το ένα χέρι χωρίς να σημαδεύει ενώ στηρίζεται σε μπαστούνι και λίγη ώρα πριν βόλταρε στο κενό, και μετά από όλη αυτή την αχρείαστη όσο και επικίνδυνη μανούρα, τους λένε πως θα το σκάσουν για μια γειτονική παρατημένη βάση. 

Την ύπαρξη της βάσης, βέβαια, είτε την αγνοούν οι γκαζμάδες που τους καταδιώκουν, είτε δεν περνάει από το μυαλό τους αυτό το σούπερ "σχέδιο". Χρειάζεται να μεσολαβήσει η εμφάνιση ενός ξέμπαρκου "χάκερ" (α ρε Μπενίσιο που κατάντησες...) την ύπαρξη του οποίου αγνούσαν τελείως οι Ρέμπελοι και εκείνο το κακέκτυπο θηλυκού Γιόντα, η Κανάτα (όνομα και πράμα) και τον πετυχαίνουν εντελώς στην τύχη. Αυτός ο ξέμπαρκος είναι που το φανερώνει στους "κακούς". Σκανάρουν αυτοί, λοιπόν, και βλέπουν τα μικρά σκάφη να διαφεύγουν. 

Τα οποία σκάφη διαφεύγουν με το πάσο τους, γι' αυτό και όταν τους εντοπίζουν οι Πρωτοταγμίτες και αρχίζει να σκοτώνεται κόσμος εδώ κι εκεί, πρέπει να μιλήσει ο στασιαστής Πο (που στο μεταξύ συγχωρέθηκε γιατί φακ λότζικ) και να τους πει, "Full speed". Δηλαδή, διέφευγαν από έναν στόλο που τους καταδίωκε με κάτι άλλο από full speed. Και δέχονται διαταγές από τον τύπο που τράβηξε όπλο και απείλησε; Από μόνα τους, αυτά τα ανδρείκελα οι πιλότοι, κούκου, ε;

Παρενθετικά, ο τύπος που βοήθησε δύο επαναστάτες να φτάσουν μια ανάσα από το να προξενήσουν σοβαρότατη δολιοφθορά στην Αυτοκρατορική Ναυαρχίδα με επικίνδυνες προεκτάσεις για την ασφάλεια του κράτους δεν εκτελείται με συνοπτικές διαδικασίες, δεν φυλακίζεται καν, παρά απελευθερώνεται επειδή έδωσε την "πληροφορία" και ανταμείβεται πλουσιοπάροχα με σκάφος και κάτι ματζαφλάρια που του τα φέρνουν σε μαύρα κουτιά και τα επιθεωρεί με υφάκι ο χλέμπουρας ενώ τα τακούνια του χτυπάνε "τακ τακ". Ο οποίος χλέμπουρας, μάλιστα, μπροστά σε ναύαρχο και παραταγμένους σε άγημα (αλήθεια, γιατί...) στρατιώτες λέει φόρα παρτίδα στους Ρέμπελους πως "την επόμενη φορά θα τους τη φέρετε εσείς". Απειλεί, ο λέτσος, και οι Πρωτοταγμίτες τον ακούνε και δεν τον λιανίζουν επιτόπου. Γιατί once a caricature of a cretin, always a caricature of a cretin, που λέγαμε και στο χωριό μου.

Υ.Γ. Η γελοιότητα με τον έμπορο όπλων που πουλάει όπλα στους καλούς και τους κακούς θέλει δικό της σημείωμα για να περιγραφεί: πρώτα, η πώληση διαφορετικού υλικού σε καλούς και κακούς. Γιατί; Γιατί φακ λότζικ. Γιατί δεν αγοράζουν X-Wing οι κακοί και Tie-Fighters οι καλοί; Γιατί φακ λότζικ. Και πού τα βρήκε ο έμπορος όπλων τα αυτοκρατορικά σχέδια και τα πουλάει; Και τέλος πάντων αυτά πες πως τα βρήκε από τους διεφθαρμένους που τζογάρουν την ώρα που τα χαμίνια σκουπίζουν φορώντας δαχτυλίδα με επαναστατικά σύμβολα, φόρα-παρτίδα πάντοτε. Των καλών τα όπλα, πού τα βρήκε; Από πού τα αγόρασε για να τους τα πουλήσει; Φακ λότζικ από την αρχή μέχρι το τέλος, κι αυτό το πράγμα βαφτίζεται "σχόλιο στα κέρδη που βγάζουν οι λίγοι από τη δυστυχία των πολλών".

Σταματάω εδώ γιατί δεν νομίζω πως αξίζει να επισημάνω κι άλλες σεναριακές και λογικές γελοιότητες. Όλες αυτές οι φλόμπες παρελαύνουν μέσα σε 10-15 λεπτά κινηματογραφικού/τηλεοπτικού χρόνου. Για να περιγράψω τις γελοιότητες που προηγούνται και έπονται αυτής της σκηνής, θα χρειαζόμουν βουνά από σεντόνια.

Καμιά φορά, το φως στο τούνελ είναι το τρένο που έρχεται καταπάνω μας...

[/spoiler]

 

[tsioulak]

1 ώρα πριν, Manuel είπε

Δεν ξέρω αν το λες για να με κάνεις να νιώσω προσβεβλημένος ή άσχετος, αλλά ναι, προφανώς γνωρίζω πολύ λίγα για τον κόσμο του Star Wars που μου περιγράφεις, γιατί τα βρίσκω ανοησίες και δεν έχω καμία όρεξη να ασχοληθώ. Άκους εκεί οι έμποροι όπλων ήταν πιόνια...

O Rian Johnson δεν το βάζει σε αυτήν την (αφελή κατά τη γνώμη μου) βάση, αλλά σε μια πολύ ρεαλιστικότερη, με την οποία μπορώ να συσχετίσω κάτι πραγματικό χωρίς να νιώθω σαν 6χρονο που του εξηγούν τις δυνάμεις του σκότους, γι' αυτό και είμαι φαν της δουλειάς του.

Το ίδιο ακριβώς ισχύει για την φιλοσοφική προσέγγιση που κάνει για την Force και την ισορροπία, που έχει πολύ βαθύτερες και ψαγμένες ρίζες από την επιφανειακή προσέγγιση του Lucas, που σώθηκε μεν στην αρχική τριλογία (λογικά επειδή μπλέχτηκαν και άλλοι στο σενάριο και τη σκηνοθεσία), αλλά όσο περισσότερο προσπαθούσε να το "εξηγήσει", τόσο περισσότερο καταλάβαινες ότι ο άνθρωπος δεν έχει εμπεδώσει τίποτα από αυτά που "έκλεψε" για να φτιάξει τις ταινίες του. Σαν το Matrix ένα πράγμα, που ψάρωνες στην πρώτη ταινία ότι οι τύποι είναι ψαγμένοι, και μετά ήρθαν τα sequels.

Ευτυχώς, όμως, υπήρξαν κάποιοι που τα κατανόησαν καλύτερα και δημιούργησαν αυτόν τον καινούργιο κόσμο Star Wars, που συμβαδίζει μεν με τις παλιές ταινίες, αλλά διαχειρίζεται κιόλας την φιλοσοφική κληρονομία που ξεπατίκωσε ο Lucas πολύ καλύτερα και με μεγαλύτερο σεβασμό.

Το μόνο Star Wars έξω από τις αρχικές ταινίες που με ενθουσίασε ήταν τα παιχνίδια της BioWare, τα Knights of the old Republic, που ήταν τα αγαπημένα μου Star Wars για χρόνια. Μου άρεσαν περισσότερο και από τις ταινίες. Αλλά αυτά είναι βιντεοπαιχνίδια, δεν παίζουν με τους ίδιους όρους του κινηματογράφου. Όπως και τα βιβλία, τα κόμικς αλλά και οι τηλεοπτικές σειρές. Είναι διαφορετικές τέχνες, έχουν άλλους κανόνες, άλλες δυνατότητες, άλλες μεθόδους μετάδοσης νοημάτων. Δεν γίνεται να κρίνω τις νέες ταινίες συγκρίνοντάς τες με άλλες μορφές τέχνης, επειδή αν το πάμε έτσι, η μουσική του Star Wars είναι σε πολύ καλύτερο επίπεδο από τις ταινίες, και αυτό ισχύει άνετα και για την αρχική τριλογία.

Το έχω ξαναγράψει κι εγώ: λυπάμαι που σας πήραν αυτό το Star Wars που σας άρεσε, αλλά το είχατε για 40 χρόνια και εμείς είχαμε τους λόγους μας που το αγνοούσαμε. Ας δούμε κι εμείς τίποτα της προκοπής, που είχαμε φτάσει να σιχαθούμε το Star Wars και να μην βλέπουμε φως στο τούνελ. Και θα συνεχίσετε να το έχετε, εδώ που τα λέμε, κανένας δε θα κλειδώσει τα βιβλία, τα κόμικς ή οτιδήποτε άλλο σε ένα ντουλάπι και θα απαγορεύσει στον κόσμο να τα απολαύσει. Ο μόνος που το έκανε αυτό, ήταν πάλι ο Lucas, που εξαφανίζει συστηματικά τις αυθεντικές ταινίες, που δεν μπορείς να τις βρεις πια σε σοβαρή ποιότητα, όπως τις είχαμε χαρεί παιδιά.

Δεν το λεω για να σε μειωσω, απλα θελω να πω οτι εμεις οι καπως σκληροπυρινικοι οπαδοι του star wars (για να μην πω τιποτα για αυτους που εχουν τρελα με το star wars) τα εχουμε δει αυτα που αναφερεις, και σε χειροτερες εκτελεσεις μα και σε πολυ καλυτερες, και ενω ειχαμε χαρακτηρες που μας ενδοιεφεραν και μια κεντρικη ιστορια να μας κρατα.

Νομιζω οτι επιασες το κυριο ζητημα, δεν ειναι αυτο το δικο μας star wars, ειναι κατι αλλο το οποιο μας το πουλησαν σαν το δικο μας star wars και οταν αντιδρασαμε τοτε αρχισαν να μας προσβαλουν και να μας βριζουν. Ωραια και εμεις λοιπον παραταμε αυτο το καινουριο star wars. Βεβαια νομιζω οτι χωρις εμας το star wars θα πεθανει (γιατι δεν εχουν καταφερει μεχρι στιγμης να προσελκυσουν αρκετους καινουριους οπαδους που να πληρωνουν οπως πληρωναμε εμεις), ας πεθανει αφου ντε και καλα δεν θελουν να μας πουλησουν αυτο που ζηταμε να αγορασουμε και μπορουν να φτιαξουν.

Υγ. Φυσικα και ολοι οι μεγαλοι παιχτες (τραπεζιτες, μεγαλοβιομηχανοι, πολιτικοι κλπ) ηταν πιονια των sith, εδω ιπποτες και δασκαλοι jedi γινανε πιονια τους σε μερικες περιπτωσεις. Μιλαμε για 2 sith, αποκορυφωμα μιας χιλιετιας του Κανονα των 2.

Υγ 2. Συμφωνω οτι και τα 2 KotOR ηταν καταπληκτικα.

[Επισκέπτης]

@Snoob Εγώ τα περισσότερα από αυτά που γράφεις, καταλαβαίνω τους λόγους που γίνονται και πως λειτουργούν και δεν επιθυμώ η ταινία να μου τα εξηγήσει. Το ακριβώς αντίθετο. Κάποια προτιμώ να τα αφήνει στη φαντασία μου, επειδή η ταινία θα χαλάσει άσχημα αν μου εξηγεί συνέχεια πράγματα, κάποια πράγματα τα έχει εξηγήσει (αλλά έχεις αφήσει έξω αυτές τις εξηγήσεις, ίσως επειδή δεν τις πρόσεξες ή επειδή δεν σου άρεσαν), κάποια πράγματα είναι ποιητική αδεία, όπως το γεγονός πως ποτέ δεν βλέπουμε αερομαχίες στο διάστημα χωρίς ήχο (όπως θα έπρεπε) σε καμία ( ; ) ταινία με διαστημικές μάχες, επειδή θα έγραφε σαχλά στην κάμερα.

Σε κάποια, παρεμπιπτόντως, δεν κατάλαβα καν ποιο ακριβώς ήταν το πρόβλημά σου.

Παραδείγματα: ο θάλαμος αποσυμπίεσης ανήκει στην κατηγορία ποιητική αδεία. Προφανώς και γνωρίζουν πολύ καλά ότι χρειάζεται κάτι τέτοιο, αλλά θα χαλάσει τη σκηνή (και δεν υπάρχει και κανένας λόγος), οπότε παίρνεται μια συνειδητή απόφαση και το βγάζουν για να γράψει πιο όμορφα. Ο λόγος που η αξιωματικός δεν μιλάει στον Πο τον αναφέρει ξεκάθαρα: δεν τον εμπιστεύεται, τον θεωρεί επικίνδυνο και παρορμητικό. Προφανώς τέτοια σχέδια δεν ανακοινώνονται σε όλο το πλήρωμα, δεν ξέρω πως έχεις την εντύπωση ότι θα ήταν λογικότερο να βγούνε και να κάνουν ανακοινώσεις. Ναι, την ύπαρξη της βάσης την αγνοούν αυτοί που τους καταδιώκουν. Γιατί να είναι "γκαζμάδες"; Επειδή δεν ξέρουν που είναι μια βάση; Άμα ήξερε οποιαδήποτε πλευρά όλα τα μυστικά της άλλης, θα είχε τελειώσει ο πόλεμος με συνοπτικές διαδικασίες.

Αντίστοιχα, πάντως, δεν χρειάστηκε κανένας να μου εξηγήσει από πού κι ως πού έχουν φωτόσπαθα μόνο οι Jedi. Τα φτιάχνουν μόνοι τους, λες και οι άλλοι για κάποιον μεταφυσικό λόγο δεν μπορούν, φακ λοτζικ που λες κι εσύ ή δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν, οπότε δεν τα προτιμάνε... Δηλαδή βάλε το ρομπότ να τα χρησιμοποιήσει, που θα κάνει μαθηματικές κινήσεις ακριβείας, αν δεν μπορούν οι άνθρωποι. Σιγά το πρόβλημα. Αν και βέβαια είμαι σίγουρος πως σε διάφορα βιβλία, κόμικς κτλ θα διαβάζει κανείς απίθανες παπαριές για το πως λειτουργεί το πράγμα (που εμένα με αφήνουν παντελώς αδιάφορο).

Αλλά τέλος πάντων, εγώ αυτές τις συζητήσεις δεν τις θεωρώ σοβαρού επιπέδου. Τις βρίσκω σαχλαμαρίτσες για να περνάει η ώρα και να γελάμε. Κάποτε, τουλάχιστον, τέτοια "plot holes" ήταν σε κωμωδίες, όχι σε κριτικές κινηματογράφου. Σίγουρα δεν εννοούσα ότι οι καινούργιες ταινίες έχουν να προσφέρουν σε τέτοια πράγματα (ούτε και καμία άλλη ταινία, για να πω την αλήθεια, αλλά τέλος πάντων). Ίσως και κακώς προσπάθησα παραπάνω να τα υπερασπιστώ. Η ουσία είναι ότι δεν με ενδιαφέρουν αυτά.

Εμένα με απασχολούν οι χαρακτήρες, η εξέλιξή τους και τα μηνύματα που περνάει η ταινία. Για τέτοιες συζητήσεις, έχουν ειπωθεί πολλά υπέροχα πράγματα (βλέπε διάφορα βίντεο που έχω βάλει κατά καιρούς) και συνεχίζονται να λέγονται. Για τα άλλα, εγώ προσπαθώ μόνο να δείξω γιατί σε εμένα δεν παίζουν κάποιο ρόλο. Τώρα αν εσένα ή άλλους σας απασχολούν αυτά όταν βλέπετε ταινίες, εμένα μου περισσεύει.

Επεξ/σία 17 Σεπτεμβρίου 2018 από Επισκέπτης

[Sugizo]

Αρα όλα αυτά που κάνουν μια ταινία Star Wars να είναι Star Wars εσένα σου φαίνονται "ανοησίες" και "απίθανες παπαριές"... μάλιστα τώρα αρχίζω και σε πιάνω.

έχω και μια ερώτηση, τελικά τι είναι τα Star Wars για εσενα? Παιδικές ταινίες τα έχεις πει, βαθιά φιλοσοφημένες τα έχεις πει, τι απ'όλα αυτά είναι? μήπως απλα διαλέγεις αυτό που σε βολεύει στην συζήτηση κάθε φορα?

 

[blanka]

13 ώρες πριν, Manuel είπε

 

Αντίστοιχα, πάντως, δεν χρειάστηκε κανένας να μου εξηγήσει από πού κι ως πού έχουν φωτόσπαθα μόνο οι Jedi. Τα φτιάχνουν μόνοι τους, λες και οι άλλοι για κάποιον μεταφυσικό λόγο δεν μπορούν, φακ λοτζικ που λες κι εσύ ή δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν, οπότε δεν τα προτιμάνε... Δηλαδή βάλε το ρομπότ να τα χρησιμοποιήσει, που θα κάνει μαθηματικές κινήσεις ακριβείας, αν δεν μπορούν οι άνθρωποι. Σιγά το πρόβλημα. Αν και βέβαια είμαι σίγουρος πως σε διάφορα βιβλία, κόμικς κτλ θα διαβάζει κανείς απίθανες παπαριές για το πως λειτουργεί το πράγμα (που εμένα με αφήνουν παντελώς αδιάφορο).

Μπορει το STAR WARS να μην είναι κουστουρίτσα η κουροσάβα,  αλλά έχει ένα σενάριο-θεωρία-φιλοσοφία, που αν δεν την καταλάβεις δεν μπορείς να κρίνεις.

Τα φωτόσπαθα έχει εξηγήσει ο Λουκας ότι είναι "Elegant Weapon for a More Civilized Age" Και στην άγρια δύση δεν είχαν όλοι ρεβολερ, οι αξιωματούχοι του ιππικού είχαν ξίφη. Ακόμα και ΄σημερα ο σημερινός στρατός έχει ξίφη. Χώρια ότι η χρήση του είναι μέρος εκπαίδευσης ενός jedi , δεν είναι ότι δεν μπορεί κάποιος να κατασκευάσει φωτόσπαθο αλλά γιατί να το χρησιμοποιήσει? Αξίζει να έχει κάποιος ένα τετοιο όπλο αντί ένα δυνατό blaster? Τώρα γιατί δεν προγραμματίζουν ένα ρομπότ να ξιφομαχεί με προγραμματιστική τελειότητα, να φανταστώ ότι δεν γνώριζες την δυναμη των jedi για πρόβλεψη του μέλλοντος αλλά και force push και άλλες ιδιότητες που μπορούν να κάνουν την χρήση του φωτόσπαθου επική... πάρε μια γεύση και πες μου πως ένα ρομπότ μπορεί να νικήσει κάτι τέτοιο.  Anakin Skywalker vs Obi Wan Kenobi

Επεξ/σία 18 Σεπτεμβρίου 2018 από blanka

[bilya]

Στις 17/9/2018 στις 9:45 ΠΜ, blanka είπε

Για να μην "μαλώνουμε" Οι καινούριες ταινίες STAR WARS ειναι απλά πολύ καλές ci-fi ταινίες αλλά OXI καλές STAR WARS ταινίες.

Φωτοσπαθομαχίες εποχής prequels δεν θα δούμε. Με τις νεες ταινίες προσπαθούν να προσγειώσουν το επικό του θέματος και να το κάνουν ποιο ρεαλιστικό... Μα το STAR WARS δεν πρέπει να γίνει ποιο ρεαλιστικό, πως να το κάνουμε. για αυτό και δεν είναι STAR WARS όταν μου το κάνεις ποιο ρεαλιστικό.  Αν συνέχιζε ο Lucas το STAR WARS απο εκεί που το άφησε στο Episode 3  πιστεύω θα βλέπαμε πολύ καλύτερες συνέχειες . Στο Episode 3 είχε μάθει απο τα λάθη που είχε κάνει στις προηγούμενες 2 του prequel και για τα επίπεδα STAR WARS το Episode 3 άγγιξε την τελειότητα .  Ο ίδιος ο Lucas απόρησε με το σενάριο του TFA και είχε πει ότι εγω θα προσέγγιζα πολύ διαφορετικά το σενάριο του episode 7. Το σίγουρο θα ήταν ότι αν είχε ο Lucas τον ελεγχο στο Episode 7 θα είχαμε ένα πολύ ποιο πρωτότυπο σενάριο.

γιατι ειδες στην original τριλογία lightsaber fights? 

μερικοί έχετε μπερδευτεί ή εσκεμμένα ξεχνάτε τι διαδραματίζεται στην original τριλογία κ νομίζατε οτι η νέα τριλογία θα ειναι το the old Republic κ οχι η συνέχεια της OT.

 

[Επισκέπτης]

9 ώρες πριν, Sugizo είπε

Αρα όλα αυτά που κάνουν μια ταινία Star Wars να είναι Star Wars εσένα σου φαίνονται "ανοησίες" και "απίθανες παπαριές"... μάλιστα τώρα αρχίζω και σε πιάνω.

έχω και μια ερώτηση, τελικά τι είναι τα Star Wars για εσενα? Παιδικές ταινίες τα έχεις πει, βαθιά φιλοσοφημένες τα έχεις πει, τι απ'όλα αυτά είναι? μήπως απλα διαλέγεις αυτό που σε βολεύει στην συζήτηση κάθε φορα?

Πιστεύεις ότι το παιδικές ταινίες και το βαθιά φιλοσοφημένες είναι αντικρουόμενες έννοιες; Εγώ καθόλου. Αντιθέτως τα παιδικά παραμύθια οφείλουν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είδος να είναι βαθύτατα φιλοσοφημένα. Προϋποθέτουν, όμως, ότι δεν θα βάζεις στις ταινίες θαλάμους αποσυμπίεσης, ούτε θα κάνεις διαστημικές μάχες χωρίς ήχο, ούτε θα παρουσιάζεις τους πολέμους ρεαλιστικά και με ψαγμένες στρατηγικές, ούτε θα περιπλέξεις τις πολιτικές συζητήσεις. Που πάλι, εγώ δεν πιστεύω ότι το κάνει καμία ταινία αυτό, απλά κάποιες αφιερώνουν περισσότερο χρόνο για να φαίνονται πιο πειστικές σε κάποια πράγματα. Αν τα συζητήσεις, όμως, με κάποιον που πραγματικά γνωρίζει για το θέμα, συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ επιφανειακές. Αλλά εντάξει, έτσι πρέπει να είναι. Τις ταινίες τις κάνουν καλλιτέχνες, όχι επιστήμονες. Όσο ψαγμένοι και να είναι, στο τέλος υπερισχύει πάντα η παρουσίαση.

Για να απαντήσω στην ερώτησή σου, λοιπόν, εμένα μου αρέσουν αυτά. Πρόσεξε πως κανένας δεν μιλάει για τέτοια θέματα και όλο το επίκεντρο της συζήτησης βρίσκεται εντελώς αλλού:

 

 

 

[Snoob]

Η θεμελιώδης διαφορά μου με τον τύπο του πρώτου βίντεο (το μόνο που άντεξα να δω μέχρι τέλους γιατί, το ομολογώ, οι αντοχές μου στους λογικούς ισορροπισμούς δεν είναι αυτές που ήταν κάποτε) είναι πως εγώ θέλω να δω κάτι να συμβαίνει που να τα δικαιολογεί όλα αυτά που βλέπω στην οθόνη.

Με άλλα λόγια: δεν μου αρκεί να ωριμάσει η Ρέι επειδή τα wants της και τα needs της δεν ταυτίζονται και δεν ξέρω τι άλλες γελοιότητες ξεφουρνίζει ο τύπος για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Θέλω να δω κάτι που να πείθει πως προέκυψαν με στοιχειωδώς πειστικό τρόπο.

Και των τριών (Πο, Ρέι, Φιν) η διαδρομή και η μεταμόρφωση που βλέπουμε (και χωράει τεράστια κουβέντα το αν είναι πράγματι μεταμόρφωση ή απλή μανιέρα και καρικατούρα) συντελλείται χωρίς να συμβεί τίποτε σεναρικά και στην οθόνη που να τα δικαιολογεί όλα αυτά.

Παράδειγμα κραυγαλέο, η "τηλεπαθητική" επαφή μεταξύ Ρέι και Κάιλο (με ρόλο γκεστ προξενήτρας τον Σνόουκ).

Μικρό διάλειμμα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής στον τρισμέγιστο Λε Πα και το "Κάνω Έρωτα Μαζί σου με Τηλεπάθεια", την κινηματογραφική εκδοχή του οποίου μας παρουσιάζει το πόνημα TLJ (ήσουν πολύ μπροστά από την εποχή σου, Λευτέρη και κανονικά έπρεπε να τους τρέξεις στα δικαστήρια για πνευματικά δικαιώματα).

Ξεκινώ, λοιπόν, με το γελοίο της υπόθεσης, μια ορφανή ρακοσυλλέκτρια με προφορά μυλαίδης να βρίζει έναν άνθρωπο που υποτίθεται ότι μισεί χαρακτηρίζοντάς τον "δολοφονικό φίδι". Γι' αυτό υπάρχουν οι Χριστοπαναγίες, οι καρκίνοι και, τέλος πάντων, κάποια βρισιά που να συνάδει με τον υποτιθέμενο χαρακτήρα αυτού που την ξεστομίζει. Γενικά (και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με το χαρακτήρα της Ρέι, αλλά και του Φιν, και του Πο -στέκομαι μόνο σε αυτούς τους τρεις γιατί αυτούς μνηνομεύει το πρώτο βίντεο) αυτό ισχύει για σχεδόν όλους τους χαρακτήρες: η συμπεριφορά τους είναι ανερμάτιστη και υποτάσσεται με μια βρεφονηπιακή ευκολία στην ανάγκη να "ωριμάσουν". 

Aποκτάς, τέλος πάντων, τηλεπαθητική επαφή με ένα μισητό εχθρό: ξεπερνάς το σοκ σε χρόνο μηδέν (έλα μωρέ τώρα, έχω να ωριμάσω) και αρχίζεις τις εξομολογήσεις. Πιστεύεις (κι ας κλαίς με Μαρθαβουρτσίσιο "δάκρυ") ό,τι σου λέει, γιατί κατά βάθος είσαι σίγουρη πως είναι καλό παιδί ένας σφαγέας αμάχων και φονιάς του πατέρα του. Όλα αυτά ουδόλως σε ταράζουν, καθόλου δεν σε δυσκολεύουν να "δεθείς" μαζί του, καθώς έχεις ένα δίωρο να ολοκληρώσεις το "συναισθηματικό ταξίδι" από άγουρη ρακοσυλλέκτρια (που προτού μιλήσει καν με τον Λουκ ξέρει να πετάει αεροσκάφη που δεν έχει πιάσει ποτέ στα χέρια της, ξέρει να καταρρίπτει επαγγελματίες πιλότους και να νικά στη μάχη εκπαιδευμένους πολεμιστές) σε πολεμίστρια που μετακινεί βουνά (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Κλαίει, της λείπουν οι γονείς της, συγκινείται από τις ψυχολογικές αναλύσεις των οπισθίων που της κάνει ο ψυχοπαθής φονιάς, και αυτό, μας λέει η "ψαγμένη" νομενκλατούρα, είναι "ωρίμανση". Όχι ξεπέτα, όχι καρικατούρα, όχι μανιέρα αλλά "διαφοροποίηση" από τα παλιά.

Στην πραγματικότητα, είναι στείρα αναμάσηση ενός κλασικού όσο και ανεδαφικού (κατά βάση  βαθιά προσβλητικού για τις γυναίκες) κλισέ της κοπελιάς που είναι πεπεισμένη πως αυτή και μόνο αυτή μπορεί να "αλλάξει" τον "αλήτη" που έχει απέναντί της. Το ότι ο γοητευτικός αλήτης είναι ένας πατροκτόνος και εγκληματίας πολέμου είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια, τόσο για τους σεναριογράφους όσο και για τους πρόθυμους απολογητές αυτού του μπουγαδόνερου που μας σερβίρεται για ψαγμένη ιστορία.

Ο Βασιλάκης Καΐλας στο Λουστράκο είναι πειστικότερος ως βασανισμένη ψυχή από τον τύπο που θέλει να τα "αλλάξει όλα" δολοφονώντας όποιον στέκεται εμπόδιο στο δρόμο του (ο Αδόλφος θα ήταν περήφανος για σένα, Κάιλο) αλλά η Ρέι όλα αυτά τα προσπερνά με μια ευκολία που φτάνει στα όρια της λοβοτομής.

Κι όλα αυτά, ο απολογητής των μπουγαδόνερων στο πρώτο βίντεο προσπαθεί να μας πείσει πως είναι μετάβαση από "wants" σε "needs". Το ότι οι χαρακτήρες δεν θυμούνται τίποτε, συγχωρούν εγκλήματα, αποκτούν ικανότητες από τη μια στιγμή στην άλλη (όπως ο Φιν, που από άρβυλο γίνεται άσος πιλότος και πετά σε απόσταση εκατοστών από το έδαφος...) δεν μας λέει κάτι. Ψεκάστε ("wants"), σκουπίστε ("needs"), τελειώσατε. Το ότι επιδεικνύουν μνήμη χρυσόψαρου, είναι πταίσμα, "ποιητική αδεία" ή "ανατροπή των προσδοκιών".

Ποιων προσδοκιών; Κατ' ελάχιστο, 40+ χρόνια μετά την πρώτη ταινία, να στηθεί ένα σωστό σενάριο, πραγματικοί χαρακτήρες και όχι καρικατούρες, στην υπηρεσία μιας λογικοφανούς, ώριμης ιστορίας, όχι αναμασήματος των σχέσεων παιδιού με γονείς (που δεν είναι καν πρωτότυπο, τα ίδια θέματα με το μπαμπά του είχε και ο Λουκ, σχεδόν μισό αιώνα πριν τη σούπερ-ουάου ιδέα να έχει θέματα η Ρέι που την παράτησαν οι γονείς της). Να έχει 2-3 ιδέες που να τις παρουσιάσει με σχετική πειστικότητα, χωρίς να χρειάζεται σε κάθε τεκμηριωμένη κριτική να τραβάει το υπερατού της "ποιητικής αδείας".

Να μας δείξει κάτι διαφορετικό. Με τρόπο πειστικό. Να αφήσει τις ρηχές πολιτικορεκτίλες, που από κάτω τους κρύβουν μισογυνιστικές μανιέρες ("θα τον στρώσω/σώσω εγώ, θα δείτε, θα τις κόψει τις μπαρότσαρκες για μένα ο Βαγγέλας, είναι καλό παιδί"), να αφήσει κατά μέρος τα δουλάκια που υπηρετούν τον ερημίτη, να αφήσει τις καρικατούρες των κακών, να δομήσει μια πραγματική σύγκρουση, να πάψει να στηρίζεται στην ηλιθιότητα "καλών" και "κακών" προκειμένου να δικαιολογούνται τα σεναριακά γεώμηλα.

Ζητάω πολλά;

Όπως, δυστυχώς, απέδειξαν τόσο το TFA όσο και το TLJ, μάλλον ναι.