Ποια Ταινία Μόλις Είδατε; [Part III]

[firewalker]

The Gentlemen. Πολυ ωραία ταινία!

https://www.imdb.com/title/tt8367814/

 

[naimore]

την είδα κι εγώ πριν λίγο, πολυ σαικο ταινία

[aenaos15]

The gentlemen!!  Αναπάντεχα ανατρεπτική ταινία με πολύ καλές ερμηνείες!!!

[johnyboy]

The two popes. Επιτέλους μια αξιόλογη ταινία του νεφτλιξ. Δεν ξέρω αν όντως έγιναν έτσι τα πράγματα αλλά μου άρεσε πολύ. 8/10

[Arkin]

1917[2019]

https://www.imdb.com/title/tt8579674/?ref_=nv_sr_srsg_0

Το σκληρο προσωπο του πολεμου μεσα απο τη σκηνοθετικη ματια του Sam Mendes. Η ιστορια μας διηγείται την αποστολη 2 Αγγλων στρατιωτων να παραδωσουν ενα μηνυμα στο 8ο ταγμα για να αποτρεψουν να πεσουν στην παγιδα των Γερμανων. Μου αρεσε παρα πολυ η καμερα που ακολουθει συνεχως τους πρωταγωνιστες μας βαζει και τον θεατη στα δρωμενα που ζουν οι 2 στρατιωτες και ανεβαινει η ενταση και η αγωνια. Αρκετα αληθοφανες το ολο background δειχνει πως πραγματικα ειναι ο πολεμος και μας αφηνει και μια δοση ελπιδας σε καποιο σημειο. Η μουσικη επενδυση εδεσε απολυτα στις 2-3 εξαιρετικα δυνατες σεκανς. Απο τις καλες του 2019 επαξια κερδισε τα 3 Οσκαρ. 8.5/10

 

The Matador[2005]

https://www.imdb.com/title/tt0365485/?ref_=nv_sr_srsg_0

Μια ταινια που θα εβαζε το σταρ στις 9 το βραδυ. Ακρως απολαυστικη και χαλαρωτικη με την μουσικουλα της με εναν Brosnan οτι πρεπει για το ρολο μαζι με τον Kinnear να βγαζουν μια αρκετα καλη χημεια. Δεν εχει κανενα τρελο σεναριο αλλα βλεπετε πολυ ευχαριστα. 7/10

Επεξ/σία 31 Μαρτίου 2020 από Arkin

[armin]

The Beguiled (1971)The Beguiled (2017)

Και οι δυο αρκετα ενδιαφερουσες ταινιες αλλα κατ'εμε η πρωτη του '71 ηταν πολυ καλυτερη και σαν ιστορια και σαν ερμηνειες. Ισως στο καινουργιο η Σοφια Κοπολλα να διορθωσε καποιους χαζοδιαλογους και σκηνες λιγο ανουσιες της πρωτης ταινιας, αλλα μαζι με αυτα αφαιρεσε και την ψυχη της ιστοριας ολης. Μια απο τις καλυτερες ερμηνειες του Eastwood. Ο Κολιν Φαρελ ηταν ικανοποιητικος αλλα απο καμια αποψη εξισου πειστικος με τον Κλιντ. Τα ιδια ακριβως θα ελεγα και για τις πρωταγωνιστριες.

1971) 8/10,    2017) 6/10

[Fotis13]

Richard Jewell

 

Aπο τους αγαπημενους μου Αμερικανους  σκηνοθετες ο Clint Eastwood .

Εδω μας παρουσιαζει  την βομβιστικη ενεργεια στους Ολυμπιακους της Ατλαντα το μακρινο '96  την οποια θυμαμαι  αρκετα καλα .Ο   κεντρικος ηρωας ειναι το επικεντρο της ταινιας   καθως η  ιδιαιτερη προσωπικοτητα του καταφερνει να ξεχωρισει και να αποτελει το δυνατο της σημειο .Σε αυτο βοηθα η    δυνατη ερμηνεια  του Hauser  συνεπικουρουμενη απο το παρουσιαστικο του .

Σωστα δομημενη αφηγηση ,ωραια μουσικη επενδυση και πλανα, χαρακτηριστικα που συνθετουν  ενα στιβαρο συνολο απο τον εμπειρο σκηνοθετη .Δεν συγκαταλεγεται σιγουρα στα καλυτερα εργα  του αλλα στεκεται αξιοπρεπως στην φιλμογραφια του .

 

7,4/10

[Speculoos]

The Way Back

Ο Μπεν Άφλεκ ως το προ εικοσαετίας whiz kid κωμόπολης της Αμερικάνικης επαρχίας και νυν διαζευγμένος εργάτης που παλεύει με τους δαίμονες του αλκοολισμού και του οικογενειακού του παρελθόντος  καλείται να προπονήσει και πάλι τη μπασκετική ομάδα του λυκείου στο οποίο διέπρεψε και που σαν κι εκείνον είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Κλασική αθλητική ταινία που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ του στερεοτυπικού σεναρίου "underdogs on their way to the playoffs" και οικογενειακού δράματος. Σίγουρα δεν έχει τίποτα καινούργιο να προσφέρει αλλά δεν είναι και για τα σκουπίδια. Ο ντούκι Άφλεκ (προσωπική αδυναμία) δίνει μια ακόμα μεστή και πολύ καλή ερμηνεία αλλά δεν τον βοηθάει ούτε το υπόλοιπο άνευρο καστ ούτε τα σκαμπανεβάσματα του σεναρίου.

6,3/10, σίγουρα δε θα χάσετε την ώρα σας.

Επεξ/σία 1 Απριλίου 2020 από Speculoos

[The_Judas]

The Salesman:

While both participating in a production of "Death of a Salesman," a teacher's wife is assaulted in her new home, which leaves him determined to find the perpetrator over his wife's traumatized objections.

A Seperation:

A married couple are faced with a difficult decision - to improve the life of their child by moving to another country or to stay in Iran and look after a deteriorating parent who has Alzheimer's disease.
 

Ιρανικός κινηματογράφος, με σκηνοθέτη τον  Asghar Farhadi. Πολύ δυνατές ταινίες σε κρατάνε από την αρχή ως το τέλος καθηλωμένο...και οι δύο και προτείνονται ανεπιφύλακτα.

https://www.imdb.com/title/tt1832382/?ref_=nm_flmg_wr_5

https://www.imdb.com/title/tt5186714/?ref_=fn_al_tt_1

 

Never Look Away:

Από τον σκηνοθέτη του "Οι Ζωές των Αλλων"-The Lives of Others. Με παρόμοια θεματολογία, σχετικά με έναν καλλιτέχνη που ήταν περιορισμένος στην Α. Γερμανία και κατάφερε να διαφύγει στην Δ. Γερμανία για να σπουδάσει και να δημιουργήσει ελεύθερα. Ταυτόχρονα η ζωή του συνδέεται με περίεργο τρόπο με ένα γιατρό ο οποίος έχει παρελθόν με συνδέσεις στην ναζιστική ιδεολογία.

https://www.imdb.com/title/tt5311542/?ref_=nm_flmg_dr_1

Παρόλο που έχει μεγάλη διάρκεια σου κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Ford v Ferrari

Επιτρέφουμε στον αμερικάνικο αφηγηματικό κινηματογράφο. Ο James Mangold , που έδωσε μια πολύ καλή ταινία με υπερήρωες  (Logan) δείχνει ακόμη περισσότερο τις αρετές του σε αυτή την ταινία.

Παρουσιάζει την διαμάχη της Ford με την Ferrari που οδήγησε για πρώτη φορά σε νίκες σε Le Man για την Ford. Προφανώς ψιλοαμερικανιά αλλά με την καλή έννοια. Καλή ερμηνεία από τον Bale, κλασικά βέβαια παίζει τον περίεργο ιδιότροπο μηχανικό, ενώ και ο Damon παίζει καλά τον ταλαντούχο για άλλη μια φορά χαχα.

Παρόμοιας θεματολογίας (βιογραφική με γρήγορα αυτοκίνητα) αλλά αρκετά καλύτερο είναι και το Rush (2013) του Ron Howard με την διαμάχη Nikki Lauda με τον Hunt

Επεξ/σία 1 Απριλίου 2020 από The_Judas

[daPro]

Στις 30/3/2020 στις 3:30 ΠΜ, Arkin είπε

The Platform[El hoyo][2019]

https://www.imdb.com/title/tt8228288/?ref_=nv_sr_srsg_0

Μια αρκετα περιεργη Ισπανικη ταινια με καποια βαθια νοηματα. Παρομοια με το Cube αλλα ενα επιπεδο πανω σε αυτο που θελει να πει βρισκομαστε σε μια ας πουμε φυλακη με 300+ καθετα επιπεδα που στο καθενα βρισκονται 2 ανθρωποι. Καθε μηνα γινεται αλλαγη και ενας που βρισκεται πχ στο 10 επιπεδο μπορει να καταληξει στο 200. Η διοικηση που εχει φτιαξει ολο αυτο ετοιμαζει το αγαπημενο φαγητο του καθε ανθρωπου που βρισκεται εκει και οπως καταλαβαινετε τα πρωτα επιπεδα εχουν να φανε οτι θελουν. Τι γινεται ομως παρακατω? Η ταινια ειναι σκληρη χρειαζεται βαρυ στομαχι μιας και ειναι αηδιαστικη σε αρκετα σημεια. Τα μηνυματα που θελει να περασει τα περναει μια χαρα αλλα το κανει με εναν τροπο που μονο οι Ισπανοι θα μπορουσαν να σκεφτουν. Το τελος θα το ηθελα διαφορετικο η ισως να εχουν σκεφτει για νουμερο 2 ωστε να εχουμε καποιες απαντησεις. Μου αρεσε αρκετα αλλα δεν ειναι για ολους. 7.2/10

Καλα το τελος οτι ναναι...

[~mxls~]

23 ώρες πριν, daPro είπε

Καλα το τελος οτι ναναι...

Δεν αφορά ταινία τρόμου όπως διαπίστωσες, μια αλληγορία περί καπιταλισμού, κοινωνικών τάξεων και ηθικής στην ανθρωποφαγία της επιβίωσης. 

Το παιδί δεν βρίσκεται τυχαία στο τέλος. Παρά την απαράδεκτη δομή, και με τις ελπίδες όχι υπέρ, είναι εκεί ζωντανή. Είδες την αθωότητα στο βλέμμα της, την ελπίδα, που ο ήρωας μας πρέπει να βγάλει στην επιφάνεια.

Δεν νομίζω να υπάρξει συνέχεια, η ταινία είναι ολοκληρωμένη.

8/10 από μένα 

[ask]

Στις 1/4/2020 στις 11:31 ΠΜ, Speculoos είπε

The Way Back

Ο Μπεν Άφλεκ ως το προ εικοσαετίας whiz kid κωμόπολης της Αμερικάνικης επαρχίας και νυν διαζευγμένος εργάτης που παλεύει με τους δαίμονες του αλκοολισμού και του οικογενειακού του παρελθόντος  καλείται να προπονήσει και πάλι τη μπασκετική ομάδα του λυκείου στο οποίο διέπρεψε και που σαν κι εκείνον είναι μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Κλασική αθλητική ταινία που προσπαθεί να ισορροπήσει μεταξύ του στερεοτυπικού σεναρίου "underdogs on their way to the playoffs" και οικογενειακού δράματος. Σίγουρα δεν έχει τίποτα καινούργιο να προσφέρει αλλά δεν είναι και για τα σκουπίδια. Ο ντούκι Άφλεκ (προσωπική αδυναμία) δίνει μια ακόμα μεστή και πολύ καλή ερμηνεία αλλά δεν τον βοηθάει ούτε το υπόλοιπο άνευρο καστ ούτε τα σκαμπανεβάσματα του σεναρίου.

6,3/10, σίγουρα δε θα χάσετε την ώρα σας.

δε μου πολυαρεσε ειναι η αληθεια προσωπικα. καπως προχειρο σεναριο μου φανηκε. αυτες του mega channel που εδειχνε παλια μεσημερια κυριακης καλυτερες ηταν( sports drama films). εν τελει δε θα την προτεινα, αφου την ειδα βεβαια. 

[Lanike71]

9 ώρες πριν, ~mxls~ είπε

Δεν αφορά ταινία τρόμου όπως διαπίστωσες, μια αλληγορία περί καπιταλισμού, κοινωνικών τάξεων και ηθικής στην ανθρωποφαγία της επιβίωσης. 

Το παιδί δεν βρίσκεται τυχαία στο τέλος. Παρά την απαράδεκτη δομή, και με τις ελπίδες όχι υπέρ, είναι εκεί ζωντανή. Είδες την αθωότητα στο βλέμμα της, την ελπίδα, που ο ήρωας μας πρέπει να βγάλει στην επιφάνεια.

Δεν νομίζω να υπάρξει συνέχεια, η ταινία είναι ολοκληρωμένη.

8/10 από μένα 

Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου.

Δεν ξέρω επίσης αν υπάρχουν και άλλου είδους αλληγορίες στην ταινία...

Spoiler

Το παιδί δε βρίσκεται μάλλον σε τυχαίο αριθμό επιπέδου, η "τρελλή" τελικά  αποδεικνύεται ότι δεν ήταν, ο πρωταγωνιστής υποτίθεται ότι φτάνει στον πάτο και πεθαίνει... 

Σε κάθε περίπτωση για μένα είναι διαμάντι.

[MadPax]

Lemon Popsicle ή αλλιώς Γρανίτα από Λεμόνι.

Η γνωστή ισραηλινή κωμωδία, που με το μανδύα της αμερικάνικης παραγωγής, μας έκαναν να ταυτιστούμε με τους ήρωες, όταν ως έφηβοι τη βλέπαμε στα θερινά σινεμά αρχές και μέσα του '80. Γυρίστηκαν 5-6 ταινίες νομίζω. Απίθανο ρoκαμπιλάδικο soundtrack και νοσταλγία, προτείνεται ανεπιφύλακτα στους γεροντάρες της παρέας.

 

 

 

[~mxls~]

7 ώρες πριν, Lanike71 είπε

Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με τα λεγόμενά σου.

Δεν ξέρω επίσης αν υπάρχουν και άλλου είδους αλληγορίες στην ταινία...

  Απόκρυψη περιεχομένων

Το παιδί δε βρίσκεται μάλλον σε τυχαίο αριθμό επιπέδου, η "τρελλή" τελικά  αποδεικνύεται ότι δεν ήταν, ο πρωταγωνιστής υποτίθεται ότι φτάνει στον πάτο και πεθαίνει... 

Σε κάθε περίπτωση για μένα είναι διαμάντι.

Άπειρα, από αρχή διαλόγων:

Spoiler

προσπερνώντας μεταφορικές καθημερινές φράσεις, π.χ οι πλούσιοι χέζουν τους φτωχούς, η πλέμπα επιζεί με τα περισσεύματα, στην επιβίωση τρώει ο ένας ο άλλων κτλ (όπου αν τα δεις κυριολεκτικά βέβαια το θέαμα είναι εμετικό), θα σταθώ σε 3 σημεία, όπου για μένα είχαν εντονότερη προβολή και από την ίδια την κατάληξη:

1) το σημείο όπου για να επιβιώσουν οι μεγαλύτεροι ηλικιακά τρώνε σιγά-σιγά κομμάτια από τους νεότερους, και από το ίδιο κομμάτι τρώνε και οι νεότεροι

2) η εξαιρετική ερμηνεία του Γκόρεγκ όταν λέει πώς δεν σε δικαιολογώ, αφαιρώντας κάθε άλλοθι στον Τριμαγκάσι (αποκλειστικά εμείς υπεύθυνοι για τις πράξεις μας)

3) μέρος των υπευθύνων έχει συνείδηση, είναι λίγοι, αλλά και αυτοί οι λίγοι δεν έχουν ιδέα μέχρι που φτάνει η κόλαση (υποθέτουν λιγότερους ορόφους)

Αν δεν το δεις με φιλοσοφική ματιά, πρόκειται για φρικαλέο κανιβαλισμό.

Συμφωνώ ότι είναι διαμαντάκι, + η ισπανική γλώσσα "ταιριάζει" σε κάτι τέτοιο.