Τι τερμάτισα πρόσφατα και πώς μου φάνηκε

[Ocelot79]

Metro Exodus

Πολύ δυνατό sequel των 2033 και Last Light. Χωρίς να αλλάζει ριζικά το gameplay των προηγούμενων έχει αρκετές θετικές προσθήκες. Ουσιαστικά χτίζει πάνω στα προηγούμενα metro. Αν και shooter, υπάρχει αρκετή υποστήριξη του stealth στοιχείου στο σημείο που τις περισσότερες φορές είναι σαφώς ανώτερο απο το να μπείς κάπου guns blazing. Απο την μία αυτό δίνει περισσότερη ελευθερία στον παίκτη σχετικά με το πώς μπορεί να προσεγγίσει μια κατάσταση, απο την άλλη αχρηστεύει ένα μεγάλο μέρος του gameplay αν κάποιος πάει αμιγώς stealth. Ακόμα και ενάντια σε μεταλλαγμένους η χρήση όπλων είναι περισσότερο πρόβλημα παρά λύση, αφού η φασαρία που προκαλούν ελκύει περισσότερους μεταλλαγμένους. Γενικά τα metro μου δίνουν την εντύπωση ότι δεν ξέρουν τι θέλουν να είναι. Απο την μια ο εξοπλισμός είναι κατά 90% για action-based shooting, απο την άλλη τα περισσότερα encounters είναι δομημένα για stealth. Καλύτερα, κατα την γνώμη μου, να είχε ο Artyom επιλογή ανάμεσα σε 6 stealth-based όπλα και να υπήρχε και ένα kalash με ένα τουφέκι για τα λίγα αναγκαστικά action sequences. Εδώ έχουμε το ακριβώς αντίθετο.

Το μεγαλύτερο αρνητικό για εμένα όμως είναι ότι ξεφεύγει υπερβολικά πολύ απο την underground/bunker αισθητική που είχαν οι προκάτοχοί του, αφού πλέον ο πρωταγωνιστής βρίσκεται πάνω απο την επιφάνεια της γής. Απο την μια αυτό είναι καλό γιατί το open-world στοιχείο είναι καλοφτιαγμένο, απο την αλλη ξεφεύγει πολύ απο την αισθητική των metro. Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να εξερευνώ δάση και ερήμους.

Ένα άλλο αρνητικό είναι το σύστημα ηθικής που καθορίζει το φινάλε. Ποτέ και πουθενά δεν γίνεται αναφορά στην ύπαρξή του, έστω με έμμεσο τρόπο. Κατα συνέπεια, ένας παίκτης μπορεί να κάνει role-play σαν καλός άνθρωπος, να βοηθάει τους NPCs, αλλά επειδή σκότωνε τους (εχθρικούς και επικίνδυνους) φρουρούς καθ'ολη την διάρκεια του παιχνιδιού να ζημιωθει με το κακό φινάλε.

Τα γραφικά και η μουσική είναι κορυφαία, δεν το συζητάω. Οι διάλογοι και οι χαρακτήρες είναι επίσης πάρα πολύ καλοί. Απο άποψη διάρκειας και συνολικού περιεχομένου τα πάει πάρα πολύ καλά επίσης.

Αν έπρεπε να το βαθμολογήσω θα του έβαζα ένα 8/10 γιατί στο σύνολό του είναι πάρα πολύ καλό, παρά τα προβλήματα που έχει στο gameplay.

 

 

[yaya14]

Ori and the Will of the Wisps ( 2020 )

 

Το Ori and the Will of the Wisps ξεκινώντας θα πω πως είναι ένα αριστούργημα. Πρόκειται για ένα platformer-metroidvania τίτλο, και η συνέχεια του Ori and the blind forest. Το παιχνίδι είναι πανέμορφο, έχει απίστευτα γραφικά-τοπία και θα βρεθεί πολλές φορές κάποιος απλά να χαζεύει το περιβάλλον, η μουσική απίθανη και ταιριάζει τέλεια σε όλα τα σημεία του παιχνιδιού. Η αίσθηση χειρισμού του χαρακτήρα είναι πολύ άνετη και χωρίς κάποιο αρνητικό, επίσης πρόσθεσαν αρκετές ιδιότητες στο χαρακτήρα και του έδωσε μεγαλύτερη ποικιλία. Έδωσαν πολύ σημασία ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες και όχι μόνο στο οπτικοακουστικό!(πχ 2-3 φωτογραφίες)

 Η ιστορία είναι πάρα πολύ καλή, καλά δομημένη και κρατάει έντονο το ενδιαφέρον. Σε πολλά σημεία το παιχνίδι παίζει με τα συναισθήματά σου, θα βρεθείς τη μια να είσαι χαρούμενος, την άλλη να σε χουν πιάσει τα ζουμιά κτλ. Μέχρι και τον βασικό “εχθρό” στο παιχνίδι, ειδικά στο τέλος “θες απλά να τον πάρεις μια αγκαλιά”, λίγες φορές εχθρός με χει συγκινήσει με αυτό το τρόπο. Το παιχνίδι με είχε κολλημένο, και δεν ήθελα να σταματήσω να παίζω. Σε γενικές γραμμές είναι ότι σου άρεσε στο 1ο τίτλο της σειράς με κάποιες προσθήκες και βελτιώσεις σε όλα τα κομμάτια. Μου πήρε γύρω στις 14-15 ώρες για 100%, το συστήνω ανεπιφύλακτα.

 

Fractured Minds ( 2019 )

 

Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο από ένα άτομο και θα το χαρακτήριζα ως μια μικρή εμπειρία ( 17 λεπτά σύνολο για τερματισμό ), μια καλλιτεχνική ματιά που αφορά την κατάθλιψη και το άγχος. Να πω την αλήθεια μόνο του δε θα το αγόραζα, αλλά σαν μέρος ενός πακέτου δε με χάλασε καθόλου.

[Arkin]

AER Memories of Old[100%]

https://store.steampowered.com/app/331870/AER_Memories_of_Old/

Ενα ιδιαιτερο indie παιχνιδακι λιγων ωρων που προτεινεται για την απολυτη χαλαρωση. Χωρις να ειναι κατι τρομερο στα γραφικα του καταφερνει να φτιαξει εναν πολυ ομορφο κοσμο που αξιζει να εξερευνησει καποιος μιας και κρυβει αρκετα πραγματα ωστε να κατανοησετε οσο γινεται καλυτερα την ιστορια πισω απο αυτο. Ο χαρακτηρας μας ειναι η Auk ενα κοριτσι που μπορει να μεταμορφωνεται σε πουλι και να περιπλανιεται στον κοσμο του παιχνιδιου. Η αποστολη μας ειναι να εξαλειψουμε το κακο που υπαρχει στην κοιλαδα των θεων και να επαναφερουμε την γαληνη σε ολους τους ανθρωπους και ζωα που ζουν εδω. Το gameplay ειναι αρκετα απλοικο. Εξαιρετικα ευκολοι γριφοι ο χαρακτηρας μας στη διαθεση του εχει ενα φαναρι που με αυτο μπορει να χειριζεται διαφορους μηχανισμους οπως και να βλεπει παλιες αναμνησεις ανθρωπων που εζησαν πανω σε αυτο τον κοσμο και να μαθαινουμε την ιστορια αυτου του κοσμου και πως εφτασε μεχρι εδω. Εδω θα βρουμε αρκετες πληροφοριες σε πολλα σημεια με εξηγησεις και αν και δεν υπαρχει narrative οι παπυροι διαβαζονται ευκολα. Το τελος ακομα πιο απλοικο με τον παιχτη να ειναι απλα ο θεατης περιμενα ενα αρκετα καλυτερο κλεισιμο και μου φανηκε προχειρο ενω το παιχνιδι σε προϊδεαζει για κατι καλυτερο. Οπως και να εχει ειναι μια ομορφη χαλαρωτικη εμπειρια εχει εξαιρετικο ultrawide support για immersion και μαζι με το soundtrack που ειναι υπεροχο αξιζει να του δωσετε μια ευκαιρια. 7.5/10

Παρακατω φωτογραφιες που εβγαλα να παρετε μια ιδεα για τον κοσμο και το gameplay του παιχνιδιου

https://postimg.cc/gallery/tFm19TS/24df087b

Επεξ/σία 3 Νοεμβρίου 2020 από Arkin

[e-tic]

Child of Light

Πολύ ωραίο platformer με όμορφα γραφικά και ατμοσφαιρικό ήχο. Ομαλός χειρισμός και διάλογοι που δεν κουράζουν καθώς είναι δομημένοι σε ρίμες.
Το σύστημα μάχης είναι κάτι σαν turn based και δεν το βρήκα δύσκολο, παρότι δεν αρέσκομαι σε turn based παιχνίδια. Έχει και ένα σύστημα leveling με αρκετά upgrades για όλους τους χαρακτήρες που συνοδεύουν την κύρια ηρωίδα, την Aurora.
Οι πίστες είναι και αυτές όμορφα σχεδιασμένες, με αρκετά μυστικά που περιμένουν να ανακαλυφθούν και μπόλικους εχθρούς για μάχη και αύξηση του level των χαρακτήρων.
Συνολικά προσφέρει περίπου 10 ώρες ενδιαφέροντως, χαλαρού αλλά όχι βαρετού παιχνιδιού.

[yaya14]

Rime ( 2017 )

 

Το Rime είναι adventure-platformer-walking simulator με λίγη δόση γρίφων.. Είναι πανέμορφο παιχνίδι με ωραία γραφικά και περιβάλλον και η μουσική είναι καλή. Η κύρια δύναμη του Rime είναι η θλιβερή ιστορία που ξετυλίγεται σιγά σιγά καθώς παίζεις και προς το τέλος καταλαβαίνεις περι τίνος πρόκειται. Να σημειωθεί ότι στο παιχνίδι δεν υπάρχουν καθόλου διάλογοι ή κάποιας μορφής γλώσσα. Στο πρώτο run πολλά πράγματα δεν φαίνονται τόσο σημαντικά, αλλά σε ένα δεύτερο run ή αν κάποιος καθίσει κ σκεφτεί λίγο τι είδε στο παιχνίδι, θα καταλάβει αρκετούς συμβολισμούς που έχουν να κάνουν με την ιστορία του παιχνιδιού. Χωρίζεται σε 5 κεφάλαια που κάθε ένα από αυτά μιλάει για τα 5 στάδια της απώλειας-θλίψης-πένθους. Το παιχνίδι ήταν και αυτό σε ένα πακέτο παιχνιδιών( το ίδιο με το fractured minds) και χαίρομαι που βρέθηκε στη συλλογή μου, γιατί αλλιώς δε θα μου βρισκόταν η ευκαιρία να ασχοληθώ μαζί του, καθώς δε το χα στα υπόψιν μου. Το συστήνω ανεπιφύλακτα και το θεωρώ ένα μικρό διαμαντάκι.

 

Eternal Hope ( 2020 )

 

Το Eternal Hope είναι ένα adventure-puzzle platformer . Είναι σχετικά μικρό σε μέγεθος, (γύρω στις 2-3 ώρες), ο χειρισμός ήταν οκ, η ιστορία ήταν καλούτσικη, τα χρώματα και το καλλιτεχνικό κομμάτι ήταν ωραίο. Γενικά όλο το παιχνίδι ήταν κάπως μέτριο, ούτε κάτι φοβερό ούτε κάτι κακό.

 

Dear Esther : Landmark Edition ( 2017 )

 

Ένα πολύ όμορφο walking simulator που συνδυάζεται από υπέροχη μουσική.

 

Avicii Invector ( 2019 )

 

Δεν έχω να πω πολλά πράγματα για το συγκεκριμένο. Αν σ’ αρέσουν τα τραγούδια του Avicii και τα παιχνίδια ρυθμού-μουσικής τότε αυτό είναι για σένα.

 

Επεξ/σία 9 Νοεμβρίου 2020 από yaya14

[GhostRiderLSOV]

Terminator: Resistance (2019)

Budget game με λιγοστή σχετικά διαφήμιση και από την εταιρεία που έβγαλε το Rambo: The Video Game που ήταν ο πάτος.Άλλο ένα license πεταμένο στα σκουπίδια με Terminator;

Δεν θα το έλεγα και ίσως "φταίει" που έπεσε και σε μια εποχή που το Terminator franchise ίσως έγινε το ίδιο terminated, τουλάχιστον για την κινηματογραφική του πορεία.

Το Resistance γενικά αγνοεί τις υπόλοιπες ταινίες Terminator και στέκεται στα 1 και 2, με τα οποία και συνδέεται. 
Η ιστορία ξεκινάει το 2028 που όπως ξέρουμε, το Skynet προσπαθεί να αποτελειώσει την ανθρωπότητα. Παίρνουμε τον έλεγχο του Στρατιώτη Jacob Rivers που είναι ο τελευταίος επιζών της μονάδας του, έτοιμο να τους συναντήσει στον άλλο κόσμο αλλά τον σώζει ένας μυστηριώδης άντρας (και αφού δεν τον ξέρουμε, το παιχνίδι απλά τον λέει "Stranger". ) και έτσι ξεφεύγει και βρίσκει μερικούς άλλους επιζώντες. Μιας και αυτός είναι ο μόνος στρατιωτικός, τους βοηθάει, μέχρι να καταφέρει να βρει κάποια άλλη μονάδα και να συνεχίσει την...αντίσταση. Δεν λέω πολλά παραπάνω για το στόρυ, γιατί αν και δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, ήταν ιδιαίτερα συμπαθητικό, είχε μερικά ωραία easter eggs και μου άρεσε ειδικά το τέλος.

Στα γραφικά δεν είναι κάτι φοβερό. Τα πρόσωπα και το lipsync φέρνουν στα Fallout, αλλά τουλάχιστον κάποιες εκφράσεις περνάνε ωραία. Οι terminators φαίνονται μια χαρά, εκρήξεις, plasma, κλπ. Μόνο οι φλόγες από το φλογοβόλο ήταν φουλ χάλια για μένα. Αυτό που μου άρεσε ιδιαιτέρως ήταν οι προβολείς του HK Aerial (το βασικό ιπτάμενο όχημα που θυμάστε από τα παλιά) και γενικά κάτι τέτοια "παιχνίδια" με το φως, φαίνονταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρικά.

Ο ήχος επίσης ήταν ΟΚ κυρίως. Οι φωνές των βασικών χαρακτήρων ήταν καλές, εκτός ενός. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες...έτσι κι έτσι. Ειδικά αν τις έτρωγαν. H μουσική δεν μου έμεινε στο μυαλό, εκτός του κλασσικού theme, που έχουμε διασκευή του στο main menu και άλλες προς το τέλος και στα credits. Είναι και το "αστείο" να σκοτώνεις εχθρό μόλις σε πάρει χαμπάρι, οπότε μερικά δευτερόλεπτα μετά ξεκινάει battle music και μετά είναι σε φάση "oh wait..." και σταματάει πάλι.

Gameplay είναι shooter γενικά, αλλά έχει και διαλόγους, που μερικές επιλογές μπορούν να αλλάξουν κάποια πράγματα στο στόρυ και να κάνουν άτομα να σας εμπιστεύονται ή όχι για πιο μετά. Δεν είναι σε φάση Witcher αλλά γενικά δεν το περίμενα. Ήταν ένα από τα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση, σε αντίθεση με το Star Wars: Squadrons που αν και εκείνο ήταν budget game, ο χαρακτήρας εκεί δεν μίλαγε και απλά του μίλαγαν άλλοι, μόνο και μόνο για exposition, στο Terminator: Resistance έχεις ένα δέσιμο με τον χαρακτήρα σου και νιώθεις και κάποιο δέσιμο με μερικούς άλλους. Και αυτό που μου έκανε έκπληξη...

first person "sex" scene (softcore μην περιμένετε ότι θα δείτε και τίποτα ), με το romance selection σας

Κατά τ'άλλα, έχει και λίγο ψάξιμο εδώ κι εκεί για trade items που βασικά είναι το αντίστοιχo currency.
Έχει lockpicking minigame (το κλασσικό που γυρνάς το lockpick τριγύρω) και hacking minigame (είδα κάπου να το παρομοιάζουν με το Frogger πιστεύω ότι κολλάει).
Μπορείτε να κάνετε craft αντικείμενα και stat upgrades γίνονται μόνο στα plasma όπλα με chips από κατεστραμμένες μονάδες του Skynet.
To παιχνίδι επίσης έχει skill system με μέγιστο level το 28. Από εκεί έχει για παραπάνω ζημιά με όπλα (και να μπορείς να χρησιμοποιήσεις καλύτερα), damage resistance, stealth, κλπ.

Σαν ατμόσφαιρα γενικά, μου άρεσε. Στην αρχή έχεις όπλα με σφαίρες και αν και αυτά είναι οκ για τα διάφορα spider scouts, drones και τέτοια μικρά (νομίζω μέχρι armored spider), στους terminators δεν κάνουν καμιά ζημιά, εκτός από το ότι μπορούν να τους ρίξουν κάτω. Αυτό γίνεται και αν φάνε αρκετές δυνατές στο κεφάλι. Αυτό βοηθάει και μετά με τα plasma όπλα που τους κάνουν ζημιά. Και τα εκρηκτικά μπορούν ανάλογα να τους καταστρέψουν ή καμιά φορά όπως είδα με pipe bomb να μείνει T1 φάση και να σέρνεται ο terminator με το ένα χέρι. Aν πάτε πολύ κοντά τους, μπορεί να σας ρίξουν μακριά. Γενικά στην αρχή, οι terminators είναι αυτό το ασταμάτητο μηχάνημα πριν πάρετε όπλα plasma. Υπάρχουν και εχθροί που είναι πιο μεγάλοι / επικίνδυνοι από τους terminators πιο μετά. Έπαιξα στο normal, οπότε οι εχθροί δεν ήταν ιδιαίτερα γρήγοροι στο να με χτυπήσουν και είχα και αρκετές σφαίρες, ίσως έπρεπε να είχα πάει μια δυσκολία παραπέρα.

Μπήκε και ένα DLC πρόσφατα που βάζει μια αποστολή που είναι Infiltrator Mode, δηλαδή παίζουμε εμείς σαν Infiltrator terminator. Πλακίτσα είχε, να πιάνεις κόσμο και να τους πετάς και να μπορείς να χρησιμοποιήσεις minigun και κάποια άλλα όπλα που νομίζω δεν είχε στο κανονικό game, αλλά δεν ένιωσα τόσο terminator εκτός της κόκκινου vision (που αν θες το κλείνεις) και ότι σπας τις πόρτες και μπαίνει slow-mo για λίγο να φας τους ανθρώπους. Δηλαδή όταν τρέχεις και σκύβεις, είναι κάπως...παράξενο. Ακούγεσαι πάντως σαν terminator με βαριά βήματα και αν πέσεις από λίγο ύψος σηκώνεις και σκόνη με μεγάλο γδούπο (δεν δοκιμάσα, αλλά δεν νομίζω να μπορείς πουθενά να λιώσεις κάποιον έτσι ).

Γενικά το ευχαριστήθηκα. Σε κάποια σημεία ήταν η ποιότητα όπως την περίμενα, αλλά σε άλλα, ήταν πιο καλό. Ξέρω ότι θα ακουστεί "κάπως" και το ακούμε συχνά τελευταία, αλλά βγάζει ότι έγινε από fans και όχι ξερό "πήραμε το license και κάνουμε ένα στόρυ στο κουτουρού". Πιστεύω ότι για fans του franchise και των παλιών Terminator: Future Shock και Terminator: Skynet, αξίζει.

[tonkpils]

Στις 9/11/2020 στις 10:24 ΜΜ, GhostRiderLSOV είπε

Terminator: Resistance (2019)

Budget game με λιγοστή σχετικά διαφήμιση και από την εταιρεία που έβγαλε το Rambo: The Video Game που ήταν ο πάτος.Άλλο ένα license πεταμένο στα σκουπίδια με Terminator;

Δεν θα το έλεγα και ίσως "φταίει" που έπεσε και σε μια εποχή που το Terminator franchise ίσως έγινε το ίδιο terminated, τουλάχιστον για την κινηματογραφική του πορεία.

Το Resistance γενικά αγνοεί τις υπόλοιπες ταινίες Terminator και στέκεται στα 1 και 2, με τα οποία και συνδέεται. 
Η ιστορία ξεκινάει το 2028 που όπως ξέρουμε, το Skynet προσπαθεί να αποτελειώσει την ανθρωπότητα. Παίρνουμε τον έλεγχο του Στρατιώτη Jacob Rivers που είναι ο τελευταίος επιζών της μονάδας του, έτοιμο να τους συναντήσει στον άλλο κόσμο αλλά τον σώζει ένας μυστηριώδης άντρας (και αφού δεν τον ξέρουμε, το παιχνίδι απλά τον λέει "Stranger". ) και έτσι ξεφεύγει και βρίσκει μερικούς άλλους επιζώντες. Μιας και αυτός είναι ο μόνος στρατιωτικός, τους βοηθάει, μέχρι να καταφέρει να βρει κάποια άλλη μονάδα και να συνεχίσει την...αντίσταση. Δεν λέω πολλά παραπάνω για το στόρυ, γιατί αν και δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, ήταν ιδιαίτερα συμπαθητικό, είχε μερικά ωραία easter eggs και μου άρεσε ειδικά το τέλος.

Στα γραφικά δεν είναι κάτι φοβερό. Τα πρόσωπα και το lipsync φέρνουν στα Fallout, αλλά τουλάχιστον κάποιες εκφράσεις περνάνε ωραία. Οι terminators φαίνονται μια χαρά, εκρήξεις, plasma, κλπ. Μόνο οι φλόγες από το φλογοβόλο ήταν φουλ χάλια για μένα. Αυτό που μου άρεσε ιδιαιτέρως ήταν οι προβολείς του HK Aerial (το βασικό ιπτάμενο όχημα που θυμάστε από τα παλιά) και γενικά κάτι τέτοια "παιχνίδια" με το φως, φαίνονταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρικά.

Ο ήχος επίσης ήταν ΟΚ κυρίως. Οι φωνές των βασικών χαρακτήρων ήταν καλές, εκτός ενός. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες...έτσι κι έτσι. Ειδικά αν τις έτρωγαν. H μουσική δεν μου έμεινε στο μυαλό, εκτός του κλασσικού theme, που έχουμε διασκευή του στο main menu και άλλες προς το τέλος και στα credits. Είναι και το "αστείο" να σκοτώνεις εχθρό μόλις σε πάρει χαμπάρι, οπότε μερικά δευτερόλεπτα μετά ξεκινάει battle music και μετά είναι σε φάση "oh wait..." και σταματάει πάλι.

Gameplay είναι shooter γενικά, αλλά έχει και διαλόγους, που μερικές επιλογές μπορούν να αλλάξουν κάποια πράγματα στο στόρυ και να κάνουν άτομα να σας εμπιστεύονται ή όχι για πιο μετά. Δεν είναι σε φάση Witcher αλλά γενικά δεν το περίμενα. Ήταν ένα από τα πράγματα που μου έκαναν εντύπωση, σε αντίθεση με το Star Wars: Squadrons που αν και εκείνο ήταν budget game, ο χαρακτήρας εκεί δεν μίλαγε και απλά του μίλαγαν άλλοι, μόνο και μόνο για exposition, στο Terminator: Resistance έχεις ένα δέσιμο με τον χαρακτήρα σου και νιώθεις και κάποιο δέσιμο με μερικούς άλλους. Και αυτό που μου έκανε έκπληξη...

  Απόκρυψη περιεχομένων

first person "sex" scene (softcore μην περιμένετε ότι θα δείτε και τίποτα ), με το romance selection σας

Κατά τ'άλλα, έχει και λίγο ψάξιμο εδώ κι εκεί για trade items που βασικά είναι το αντίστοιχo currency.
Έχει lockpicking minigame (το κλασσικό που γυρνάς το lockpick τριγύρω) και hacking minigame (είδα κάπου να το παρομοιάζουν με το Frogger πιστεύω ότι κολλάει).
Μπορείτε να κάνετε craft αντικείμενα και stat upgrades γίνονται μόνο στα plasma όπλα με chips από κατεστραμμένες μονάδες του Skynet.
To παιχνίδι επίσης έχει skill system με μέγιστο level το 28. Από εκεί έχει για παραπάνω ζημιά με όπλα (και να μπορείς να χρησιμοποιήσεις καλύτερα), damage resistance, stealth, κλπ.

Σαν ατμόσφαιρα γενικά, μου άρεσε. Στην αρχή έχεις όπλα με σφαίρες και αν και αυτά είναι οκ για τα διάφορα spider scouts, drones και τέτοια μικρά (νομίζω μέχρι armored spider), στους terminators δεν κάνουν καμιά ζημιά, εκτός από το ότι μπορούν να τους ρίξουν κάτω. Αυτό γίνεται και αν φάνε αρκετές δυνατές στο κεφάλι. Αυτό βοηθάει και μετά με τα plasma όπλα που τους κάνουν ζημιά. Και τα εκρηκτικά μπορούν ανάλογα να τους καταστρέψουν ή καμιά φορά όπως είδα με pipe bomb να μείνει T1 φάση και να σέρνεται ο terminator με το ένα χέρι. Aν πάτε πολύ κοντά τους, μπορεί να σας ρίξουν μακριά. Γενικά στην αρχή, οι terminators είναι αυτό το ασταμάτητο μηχάνημα πριν πάρετε όπλα plasma. Υπάρχουν και εχθροί που είναι πιο μεγάλοι / επικίνδυνοι από τους terminators πιο μετά. Έπαιξα στο normal, οπότε οι εχθροί δεν ήταν ιδιαίτερα γρήγοροι στο να με χτυπήσουν και είχα και αρκετές σφαίρες, ίσως έπρεπε να είχα πάει μια δυσκολία παραπέρα.

Μπήκε και ένα DLC πρόσφατα που βάζει μια αποστολή που είναι Infiltrator Mode, δηλαδή παίζουμε εμείς σαν Infiltrator terminator. Πλακίτσα είχε, να πιάνεις κόσμο και να τους πετάς και να μπορείς να χρησιμοποιήσεις minigun και κάποια άλλα όπλα που νομίζω δεν είχε στο κανονικό game, αλλά δεν ένιωσα τόσο terminator εκτός της κόκκινου vision (που αν θες το κλείνεις) και ότι σπας τις πόρτες και μπαίνει slow-mo για λίγο να φας τους ανθρώπους. Δηλαδή όταν τρέχεις και σκύβεις, είναι κάπως...παράξενο. Ακούγεσαι πάντως σαν terminator με βαριά βήματα και αν πέσεις από λίγο ύψος σηκώνεις και σκόνη με μεγάλο γδούπο (δεν δοκιμάσα, αλλά δεν νομίζω να μπορείς πουθενά να λιώσεις κάποιον έτσι ).

Γενικά το ευχαριστήθηκα. Σε κάποια σημεία ήταν η ποιότητα όπως την περίμενα, αλλά σε άλλα, ήταν πιο καλό. Ξέρω ότι θα ακουστεί "κάπως" και το ακούμε συχνά τελευταία, αλλά βγάζει ότι έγινε από fans και όχι ξερό "πήραμε το license και κάνουμε ένα στόρυ στο κουτουρού". Πιστεύω ότι για fans του franchise και των παλιών Terminator: Future Shock και Terminator: Skynet, αξίζει.

Το αμέσως προηγούμενο game που είχε κυκλοφορήσει παράλληλα με το Salvation κυκλοφορεί πουθενά; Ratings;

[Luciddream]

The Textorcist: The Story of Ray Bibbia

Καθώς είμαι fast typist αυτου του είδους τα Games είναι απο τα αγαπημένα μου. Το παιχνίδι είναι πολυ unique και ενδιαφέρον, το environment και τα γραφικά θυμίζουν παλιό Larry / Zac Mckraken. Παρόμοιο humor επίσης με αυτά τα παλιά adventure games. Το soundtrack ωραίο electronic. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας εξορκιστής ο οποίος έχει φύγει απο την καθολική εκκλησία λόγω διαφωνιών με αυτήν και κάνει εξορκισμούς freelance. Ο τρόπος για να περάσεις τα boss στην κάθε πίστα είναι να γράφεις πολύ γρήγορα φράσεις απο την βίβλο στα λατινικά, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να αποφεύγεις και τα λειζερ / bullets που σου εκτοξέυει το κάθε boss. Θα πω οτι το περίμενα πολύ πιο δύσκολο. Το τερμάτισα σε 3 ώρες και 37 λεπτά και την πρώτη μέρα ήμουν πολύ κουρασμένος απο αυπνία. Όταν το άνοιξα την επόμενη μέρα που ήμουν ξεκούραστος έβγαλα και τα 3 τελευταία boss σχεδόν με first try. Πιστεύω αν το είχα ξεκινήσει ξεκούραστος θα έβγαινε άνετα σε 2,5 ώρες. Νομίζω αξίζει να το παίξει κάποιος αν όχι τόσο για το Gameplay, περισσότερο για να δει το artistic style του παιχνιδιού και το soundtrack. Έτσι και αλλιώς είναι Free στο Epic Games αυτήν την βδομάδα. Όταν το τερματίσεις ξεκλειδώνει κάποια πράγματα ακόμα και επίσης ένα Hardcore mode οπότε πιστεύω έχει αρκετό replayability.

Θα το βαθμολογήσω με 8/10 γιατί το περίμενα πιο δύσκολο, ειδικά το τελευταίο boss, επίσης γιατί μερικές φορές κολλάει όταν γράφεις πολύ γρήγορα.

Επεξ/σία 14 Νοεμβρίου 2020 από Luciddream

[Arkin]

Kona

https://store.steampowered.com/app/365160/Kona/

Βρισκομαστε στο βορειο Καναδα το 1970. Ο χαρακτηρας μας ειναι ο Carl Faubert ενας ιδιωτικος ντετεκτιβ που φτανει στο βορειο Κεμπεκ για να λυσει μια υποθεση του William Hamilton ενος πλουσιου που εχει θεματα βανδαλισμου στην περιουσια του απο τους ντοπιους κατοικους της περιοχης. Μετα απο ενα αυτοκινητιστικο ατυχημα ομως θα ξυπνησουμε και θα εχουν αλλαξει τα παντα. Μια τεραστια χιονοθυελλα θα μας εγκλωβισει και στο πρωτο βενζιναδικο που θα συναντησουμε θα βρουμε τον Hamilton νεκρο. Η ιστορια μας θα ξεδιπλωθει αριστοτεχνικα μεσα απο τα στοιχεια που θα βρισκουμε οσο προχωραμε και μαθαινουμε περισσοτερα για τους κατοικους και τα μυστικα που κρυβονται πισω απο αυτο τον φονο. Το παιχνιδι φτιαχτηκε με βοηθεια απο kickstarter εχει αρκετα στοιχεια survival εξαιρετικη αφηγηση σε τριτο προσωπο και μια τρομερα παγωμενη ατμοσφαιρα που ανεβαζει το immersion κατακορυφα. Ενα παιχνιδι must για τις κρυες μερες του χειμωνα. Στα των γραφικων το παιχνιδι καταφερνει να εχει μια αρκετα μεγαλη αληθοφανεια ειδικα αν αναλογιστουμε οτι φτιαχτηκε απο ενα αρκετα μικρο studio λιγων ατομων. Τις πρωτες 2 φορες που το επαιξα πανω στην ωρα μου προκαλεσε τρομερη ζαλαδα και το αφησα. Επειτα εψαξα και βρηκα οτι το dynamic foliage μαζι με το mouse smoothing προκαλουν motion sickness στο συγκεκριμενο παιχνιδι. Τα εκλεισα και δεν ξανα ειχα θεμα. Προσωπικα το αγαπησα το παιχνιδι παρολο που κραταει μολις 8 ωρες καταφερνει να χαρισει στον παιχτη μια δυνατη εμπειρια μεσα απο την εξερευνηση το μυστηριο και την επιβιωση στον χιονισμενο Καναδα. 8.9/10

Παρακατω φωτογραφιες που εβγαλα να παρετε μια ιδεα για τον κοσμο και το gameplay του παιχνιδιου

https://imgur.com/a/shOmda5

Επεξ/σία 15 Νοεμβρίου 2020 από Arkin

[kostasfil]

Τελείωσα το Alan Wake από το epic store. Το είχα τερματίσει και πριν 10 χρόνια στο x360 χωρίς να παίξω τα επιπλέον dlc επεισόδια, όμως ήθελα να το ξαναπαίξω αυτή τη περίοδο και επέλεξα την έκδοση του epic store όπου το είχε δώσει δωρεάν μαζί με τα 2 επεισόδια dlc, the signal και writer. 

Από γραφικής άποψης, σίγουρα πρόκειται για παλαιό τίτλο, όμως ακόμα και εν έτει 2020 ήταν πανέμορφο στα 1080p60! Όλος ο κόσμος διέπεται από μια ομίχλη και μια σκοτεινιά που φέρνει στο μυαλό το πολύ ατμοσφαιρικό (και επίσης παλιό) silent hill 2. Το σύστημα μάχης κρατάει πολύ καλά ακόμα και τώρα και αυτό είναι χαρακτηριστικό της remedy η οποία φτιάχνει ιδιαίτερους αλλά πολύ εθιστικούς shooting μηχανισμούς (βλ. και Control).

Σαν τίτλος, νιώθεις ότι παίζεις ένα μυθιστόρημα. Εκπληκτική γραφή, στάζει ποιότητα από κάθε screen του. Εκπληκτική μυθοπλασία. 

Το τερμάτισα (19 και κάτι ώρες η διάρκεια συμπεριλαμβανομένων των 2 dlc) και έπεται συνέχεια στο υποδεέστερο και πιο απλοικό, Alan Wake: American nightmare, το οποίο ομως το παίζω σε xbox. Οπότε περισσότερα στο thread των παιχνιδιών για κονσόλες. 

Αν έπρεπε να βάλω ένα βαθμό εν έτει 2020, αυτός θα ήταν 9/10. Στο μακρινό 2010 αυτή η βαθμολογία ίσως ήταν πιο κοντά στο 8, όμως με την πάροδο των ετών, κατέληξα να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο αυτό το διαμάντι και να νιώθω ότι αξίζει τουλάχιστον 9/10. 

Επεξ/σία 16 Νοεμβρίου 2020 από kostasfil

[Arkin]

TSIOQUE

https://store.steampowered.com/app/393190/TSIOQUE/

Για τους λατρεις των Point and Click παιχνιδιων και μη σας παρουσιαζω ενα εξυπνο μαγικο και συναμα τρυφερο διαμαντακι απο αυτα που μπορει να περασουν απαρατηρητα απο το ρανταρ μας. Το παιχνιδι μας διηγειται την ιστορια μιας βασιλισσας που αναγκαζεται να εγκαταλειψει το καστρο της για να παει να πολεμησει αφηνοντας την μικρη της κορη μονη. Ο κακος μαγος ομως εχει αλλα στο μυαλο του και κλειδωνει την TSIOQUE την κορη της βασιλισσας στο κελι ωστε να μην του χαλασει τα σχεδια. Η μικρη μας πριγκιπισσα θα το σκασει ομως και θα προσπαθησει με καθε τροπο να το σκασει απο το καστρο για να παει να βρει τη μητερα της. Οι γριφοι μου αρεσαν αρκετα δεν ειναι πολυ δυσκολοι αλλα ουτε και προφανεις. Παρολο που το βασικο gameplay του παταει σε point and click εχει και καποιες εξυπνες ιδεες που τις υλοποιει εξαιρετικα. Το art design του ειναι ολο σχεδιασμενο στο χαρτι με προσοχη στην λεπτομερεια και στις εκφρασεις των χαρακτηρων μας. Το καλυτερο το αφησα για το τελος το οποιο ειναι το ιδιο το τελος. Δεν θελω να γραψω κατι πανω σε αυτο ωστε να μην δωσω spoiler αλλα σας υποσχομαι οτι θα το αγαπησετε. Μπραβο στην OhNooStudio που με τη βοηθεια του kickstarter μας χαρισε αυτο το διαμαντι. 9.5/10

Παρακατω φωτογραφιες που εβγαλα να παρετε μια γευση για τον ιδιαιτερο κοσμο του παιχνιδιου. Προσοχη μερικες περιεχουν και spoilers.

https://postimg.cc/gallery/YQympHT

Επεξ/σία 18 Νοεμβρίου 2020 από Arkin

[yaya14]

Gris ( 2018 )

 

Το Gris είναι ένα πολύ όμορφο καλλιτεχνικό platformer. Να μαι ειλικρινής πιο πολύ φάνηκε σαν εμπειρία παρά σα παιχνίδι. Τα γραφικά, η τέχνη και η μουσική συνδυάζονται άψογα δίνοντας ένα υπέροχο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχουν διάλογοι, αλλά η μουσική και τα σκηνικά μεταφέρουν το συναίσθημα τέλεια. Μου πήρε γύρω στις 6-7 ώρες για 100%. Η τέλεια μεταφορά τέχνης σε παιχνίδι. Το προτείνω σε όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό.

 

Επεξ/σία 22 Νοεμβρίου 2020 από yaya14

[Despotas]

Black Mesa

Εξαιρετικό remake του Half-Life και ευκαιρία να παίξουμε πάλι ένα από τα καλύτερα FPS.

 Ήχος-ατμόσφαιρα-level design-pacing-αίσθηση όπλων παραμένουν εξαιρετικά. Γραφικά έχουν γίνει σημαντικές βελτιώσεις και δεν θα έχετε κανένα θέμα παρότι σαφώς δεν συγκρίνεται με σύγχρονα παιχνίδια. Τα 4 level του Xen εντελώς διαφορετική εμπειρία αν και το Interloper κουράζει με τη μεγάλη του διάρκεια. Θα περάσετε όμως περίπου 15 ώρες ενός αξέχαστου ταξιδιού.

Μόλις κυκλοφόρησε και η Definitive Edition με ακόμη περισσότερες προσθήκες:

https://store.steampowered.com/newshub/app/362890/view/2895214724133808811

Star Wars Jedi: Fallen Order

Μια εξαιρετική παραγωγή σε κάθε τομέα. Μου πήρε 20 ώρες περίπου στο Jedi Master. Το έπαιξα με mouse-keyboard.

Γραφικά-ήχος πολύ καλά και η ιστορία ξετυλίγεται όμορφα. Επίσης μου άρεσε το level design και οι διαφορές σε κάθε πλανήτη. Οι μάχες δυνατές και τα bosses προσφέρουν πολλές συγκινήσεις.

Το μόνο θέμα που αντιμετώπισα ήταν πως έπρεπε να κλειδώσω στα 60fps γιατί αλλιώς δεν παιζόταν γιατί "πάγωνε" συνεχώς. Υπάρχει επίσης ένα μικρό stutter μόλις φορτώνει νέα περιοχή αλλά είναι αμελητέο. Αρνητικό επίσης ο χάρτης που μπερδεύει αρκετές φορές και το γεγονός πως έχεις μόνο ένα όπλο. Το Metroidvania στοιχείο δεν θα το χαρακτήριζα έντονo αφού η μετέπειτα εξερεύνηση δεν έχει ιδιαίτερα collectibles. Όπως ακολούθησα την ροή της ιστορίας, είχα επισκεφτεί πάνω από το 70% του κάθε πλανήτη και είχα σχεδόν συμπληρώσει το skill tree.

Κλείνοντας, το προτείνω σε κάθε φίλο Star Wars και παιχνιδιών Action-TPS.

[kostasfil]

@Despotas Πως το βγαλες με mouse και πληκτρολόγιο βρε θηρίο; 😮

[Despotas]

Γενικά τα 3rd person τα παίζω έτσι, βολεύει ο χειρισμός της κάμερας και χρησιμοποιώ και τα πλαϊνά κουμπιά του mouse.

Πχ τα Assassin's Creed και τα Batman: Arkham έτσι τα παίζω.

Είναι γεγονός πάντως στο συγκεκριμένο πρέπει να πατάς πολλά μαζί αφού υπάρχουν και τα Force powers αλλά συνήθεια είναι.