Προτάσεις βιβλίων

[firewalker]

Διάβασα την τριλογία "The Long Winter" (Winter World, The Solar War, The Lost Colony) του A.G. Riddle. Ωραίο SciFi. Μικρά βιβλία (~350 σελίδες) που φεύγουν εύκολα. Μικρά κεφάλαια από την οπτική των 2 βασικών χαρακτήρων, που δεν κουράζει το μυαλό με το τι γίνεται. Σε μία εβδομάδα τα καθάρισα.

https://www.goodreads.com/series/257092-the-long-winter

 

Στις 4/12/2020 στις 11:42 ΠΜ, trelaras22 είπε

1ον: Τα αστυνομικά θρίλερ του Chris CARTER:

Έχω διαβάσει όλη την σειρά του ντετέκτιβ Hunter. Μου αρέσουν πολύ. Τώρα λέω να ξεκινήσω σιγά σιγά τον Jo Nesbo.

 

[tcktcktck]

Στις 12/12/2020 στις 1:30 ΠΜ, Wolf__44 είπε

Όπλα μικρόβια και ατσάλι.Πολη καλό βιβλίο

 

Στις 23/11/2020 στις 6:49 ΜΜ, LongTom είπε

 

Έχει συζητηθεί πολύ το εν λόγω στο νήμα, αν και δεν το θεωρώ ως πλήρες βιβλίο για το 2020, με πολλά στοιχεία και θεωρίες να έχουν αλλάξει από τότε που εκδόθηκε (το μακρινό '97). 
Προσωπικά βρήκα τα παρακάτω πολύ "καλύτερα" :

FYI η έκδοση του 2006 που διαθέτω αναφέρει ότι είναι αναθεωρημένη και επαυξημένη με ο,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Επανήλθα με αφορμή το σχόλιο του φίλου μιας και μπήκα στο τρυπάκι να δω τι γράφει η πρώτη σελίδα με τις πληροφορίες της έκδοσης

[wizzy]

Στις 30/11/2020 στις 10:35 ΠΜ, wizzy είπε

Κι ενώ, μόλις τα είχα τοποθετήσει στη θέση τους, στη βιβλιοθήκη μου κι έλεγα να "πιάσω" το "Confess", "έπεσε" το μάτι μου στο "Dead Rockers Society" και λέω "Ε, γιατί όχι;". Οπότε, ξεκίνησα αυτό - sorry Rob!

Τελείωσα το "Dead Rockers Society". Ήταν, ομολουμένως, ενδιαφέρον ανάγνωσμα. Σε σύνολο 29 προσωπικοτήτων, δεν ήξερα/δεν είχα ακούσει για έξι (6) από αυτές: Jeff Healey, Paul Kossoff, Roy Buchanan, Felix Pappalardi, Sam Kinison και Ian Dury. Στην περίπτωση των Kossoff και Pappalardi, ξέρω τα συγκροτήματα στα οποία διέπρεψαν (Free και Mountain, αντίστοιχα), έχω τραγούδια/δίσκους τους, απλώς δεν τους συγκράτησα ονομαστικά. Οι υπόλοιποι μου ήταν παντελώς άγνωστοι, οπότε, το βιβλίο λειτούργησε, τρόπον τινά, για να γνωρίσω "νέους" μουσικούς και τη μουσική τους. Ο Jeff Healey με άφησε άναυδο, με τους υπόλοιπους δεν πρόλαβα να ασχοληθώ ακόμα - εκτός από τον Sam Kinison, ο οποίος ήταν επαγγελματίας κωμικός με μικρή συμμετοχή σε δισκογραφία.

Ο συγγραφέας παραθέτει σε λίγες σελίδες μια μικρή βιογραφία κάθε μίας από τις προσωπικότητες που φιλοξενεί στο βιβλίο του. Σε κάθε mini βιογραφία, περιλαμβάνει και στοιχεία για την ψυχοσύνθεση κάθε προσωπικότητας, συνδέοντάς τα, σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό με την πορεία και την κατάληξη της κάθε μίας, ενώ στη συνέχεια δίνει έμφαση στην περίοδο κοντά στο θάνατό τους και στα γεγονότα που οδήγησαν σε αυτόν. Εξετάζοντας τις πηγές του, τις οποίες αναφέρει στο τέλος κάθε κεφάλαιου, διαπίστωσα ότι δεν είναι γεγονότα άγνωστα στο ευρύ κοινό ή για γεγονότα τα οποία δεν υπάρχουν στα αντίστοιχα άρθρα στη Wikipedia, για παράδειγμα. Η διαφορά ή η ουσία, αν θέλετε, είναι ότι στο βιβλίο παρουσιάζονται "συμπυκνωμένα", οπότε κάποιος που ενδιαφέρεται και θέλει να μάθει για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες όλες αυτές οι προσωπικότητες απεβίωσαν έχει μια εξαίσια ευκαιρία.

Οι πληροφορίες μπορούν να αποτελέσουν αφορμή για συζήτηση/ανταλλαγή γνώσεων με άλλους ομοϊδεάτες/φίλους του hard rock. Εννοείται ότι το βιβλίο αποτελεί πολύ χαλαρό ανάγνωσμα. Δεν απαιτεί καμία προσπάθεια από τον αναγνώστη - ως γεγονός, αποτελεί συλλογή αυτοτελών ιστοριών/βιογραφιών, κάτι το οποίο λειτουργεί θετικά προς την πλευρά του χαρακτηρισμού ως "χαλαρό ανάγνωσμα", διότι ο αναγνώστης δεν χρειάζεται να διατηρήσει κάποια συνοχή σο μυαλό του. Συστήνεται σε όλους τους hard rockάδες κι ιδιαίτερα σε όσους γνώρισαν τους μουσικούς που φιλοξενούνται στο βιβλίο μέσα από τη μουσική τους, πολύ αργότερα από την αποδημία τους από τον κόσμο μας.

Υ.Γ.: Ξεκίνησα το "Confess" του Rob Halford - επιτέλους!😄

[4saken]

Στις 4/12/2020 στις 11:42 ΠΜ, trelaras22 είπε

Να δώσω κι εγώ 2 προτάσεις, λίγο άσχετες κι ασύνδετες  μεταξύ τους, ωστόσο που μ εξέπληξαν ευχάριστα και κατατάσσονται ψηλά στ αγαπημένα μου των τελευταίων μηνών. 

1ον: Τα αστυνομικά θρίλερ του Chris CARTER:

;Έχοντας υπάρξει μεγάλος  fun των κλασικών πλέον σκανδιναβών (nesbo, langberg),   έψαχνα κάτι ενδιαφέρον στο χώρο του αστυνομικού, που να έχει κι ενδιαφέρουσα δεμένη ιστορία, αλλα και να με κρατάει απ την αρχή μέχρι το τέλος  εύκολα. Έπεσα στις εξαιρετικές, πολύ πάνω απ το μέσο όρο για το είδος,  κριτικές για τον Κάρτερ στο  goodread κι επιχείρησα  να ξεκινήσω με το πρώτο του, ο δολοφόνος με το σημάδι του σταυρού. 

Κατα την προσωπική υποκειμενική μου άποψη είναι απ τους ποιό ταλαντούχους συγγραφείς του είδους, κι έχω καταπιαστεί με πολλούς. Προτείνονται ανεπιφύλακτα τα, ο δολοφόνος με το σημάδι του σταυρού, νυχτερινός διώκτης, έναν προς έναν. Αυτό το τελευταίο ιδίως με στοίχειωσε  το  άτιμο,    είχα να τραβήξω  σύρτη απο εποχές  Σάλεμς Λοτ  κι είναι αυτός ο ρεαλισμός καμιά φορά που τρομάζει περισσότερο απ τη φαντασία. 

 

 

Τον ανακαλυψα και εγω προσφατα, οπως τα λες.

[Fosf0ros]

φίλοι ρίχτε καμιά ιδέα για Γοτθική λογοτεχνία

μόνο το Καρμίλα έχω διαβάσει

[tcktcktck]

3 ώρες πριν, Fosf0ros είπε

φίλοι ρίχτε καμιά ιδέα για Γοτθική λογοτεχνία

μόνο το Καρμίλα έχω διαβάσει

https://www.politeianet.gr/books/9789600114461-maturin-charles-gutenberg-melmoth-200408

Μου έχουν προτείνει αυτό.Το έχω στη βιβλιοθήκη και περιμένει τη σειρά του

[umatic68]

21 ώρες πριν, Fosf0ros είπε

φίλοι ρίχτε καμιά ιδέα για Γοτθική λογοτεχνία

μόνο το Καρμίλα έχω διαβάσει

Εκτός απ`τον Μέλμοθ που προτάθηκε, έχω να σου συστήσω άλλα 2 κλασσικά βιβλία γοτθικής λογοτεχνίας

https://www.politeianet.gr/books/9789605210281-walpole-horace-aiolos-to-kastro-tou-otranto-184872

https://www.politeianet.gr/books/9789600110616-lewis-matthew-gregory-gutenberg-o-kalogeros-189555

Επεξ/σία 16 Δεκεμβρίου 2020 από umatic68

[wizzy]

"Μέλμοθ ο Περιπλανώμενος", "Το κάστρο του Οτράντο", "Ο καλόγερος", βρίσκονται και τα τρία στη βιβλιοθήκη μου. Έχω (προλαβει να) διαβάσει τα δύο πρώτα (μικρότερα σε μέγεθος συγκριτικά με το τρίτο) και τα βρήκα ενδιαφέροντα - θα συμφωνήσω με τον χαρακτηρισμό "κλασσικά βιβλία γοτθικής λογοτεχνίας" που τους απέδωσε ο @umatic68.

[Fosf0ros]

το ο  καλόγερος ήταν μεγάλη παπάτζα

το χα διαβάσει παλιά

[trelaras22]

Στις 7/12/2020 στις 9:26 ΠΜ, wizzy είπε

.

Μπήκε στη λίστα "προς αγορά".

Νόμιζα ότι μόνο εγώ διάβαζα Jack Ketchum! Θες να γίνουμε φίλοι; 😂

 

 

Οπωσδήποτε τσιχλόφουσκα κι όταν το επιχειρήσεις να επιστρέψεις και με κριτική, είμαι περίεργος να δω αν πράγματι είναι τόσο καλό, ή με πέτυχε εμένα στη φάση μου.

Για τον  Jack Ketchum, δεν έρω αν πρέπει να στενοχωρηθώ ή να χαρώ που δεν τον αντέχουμε πολλοί... Όπως και να χει το κορίτσι της διπλανής πόρτας προτείνεται σε όλους όσους έχουν σε καλή κατάσταση το στομάχι τους... Πραγματικά εξαιρετικό με τον τρόπο του, τόσο καλό για το είδος του που, σίγουρα, δεν θα το ξανα διάβαζα ποτέ. 

[wizzy]

1 ώρα πριν, trelaras22 είπε

Οπωσδήποτε τσιχλόφουσκα κι όταν το επιχειρήσεις να επιστρέψεις και με κριτική, είμαι περίεργος να δω αν πράγματι είναι τόσο καλό, ή με πέτυχε εμένα στη φάση μου.

Καλώς, όταν το διαβάσω θα επιστρέψω με κριτική.

1 ώρα πριν, trelaras22 είπε

Πραγματικά εξαιρετικό με τον τρόπο του, τόσο καλό για το είδος του που, σίγουρα, δεν θα το ξανα διάβαζα ποτέ. 

Παρομοίως!👍

[Fosf0ros]

διαβασε κανεις το Το ουράνιο τόξο της βαρύτητας?

[afragorn]

Για όλους του λάτρεις του φανταστικού. Βοηθάμε κιόλας παιδιά που το έχουν ανάγκη!

 

Επεξ/σία 23 Δεκεμβρίου 2020 από afragorn

[alex_000]

Στις 14/12/2020 στις 12:22 ΜΜ, wizzy είπε

 
Υ.Γ.: Ξεκίνησα το "Confess" του Rob Halford - επιτέλους!😄

Είμαι κοντά στο τέλος. Με έχει πιάσει ένα πράμα και διαβάζω βιογραφίες τελευταία.  

Το βιβλίο είναι εξαιρετικό. Ξεχωρίζει η ειλικρίνεια, η ωμότητα και η πολύ καλή ροή στην γραφή και στην αφήγηση που το κάνουν πολύ ευανάγνωστο. Είναι ξεκάθαρο ότι έχει χρησιμοποιηθεί ghostwriter (ευτυχώς). Must read για οποιονδήποτε οπαδό των Priest, του heavy metal, καθώς και οποιουδήποτε ενδιαφέρεται για τα "βάσανα" του LGBT community, ειδικά στο παρελθόν. 

Ως σύγκριση πχ στην βιογραφία του Dickinson "what does this button do", πιστεύω δεν χρησιμοποιήθηκε ghostwriter, μάλλον την έγραψε μόνος του, με αποτέλεσμα παρόλο που η ζωή του είναι ενδιαφέρουσα, το βιβλίο ήταν πολύ πιο βαρετό και δυσανάγνωστο συγκριτικά με το "Confess" αν και κατά πολύ μικρότερο σε μέγεθος. 

 

Στις 28/11/2020 στις 9:00 ΠΜ, Koromaru είπε

Το όνομα του Ανέμου - Patrick Rothfuss μεταφρασμένο από τις εκδόσεις Anubis.

 Το μεγάλο αρνητικό είναι ότι ο συγγραφέας δεν έχει ολοκληρώσει το 3ο και τελευταίο βιβλίο ακόμα (το 2ο βγήκε το 2011...). Ένα άλλο αρνητικό (αλλά σύνηθες φαινόμενο) είναι ότι το 2ο βιβλίο που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά πάλι από τις εκδόσεις Anubis, έχει χωριστεί σε 2 τόμους, οπότε θα δώσεις γύρω στα 30€ αν το προμηθευτείς καινούριο.

 

Είναι όντως από τα καλύτερα fantasy βιβλία της μετά 2000 εποχής, αλλά δεν συστήνω να το αρχίσει κάποιος πριν βγει και το 3ο βιβλίο της τριλογίας. Ο Patrick φαίνεται να κάνει οτιδήποτε άλλο εκτός από το να ασχολείται με το 3ο βιβλίο, και πέρασαν δέκα χρόνια. Κάτι παίζει, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει έμπνευση.  

[Fosf0ros]

4 ώρες πριν, alex_000 είπε

Είμαι κοντά στο τέλος. Με έχει πιάσει ένα πράμα και διαβάζω βιογραφίες τελευταία.  

 

παρομοίως

βιογραφίες ftw