Προτάσεις βιβλίων

[The_Judas]

Στις 27/9/2022 στις 12:07 ΜΜ, stevenfins είπε

Ουσιαστικά στο βιβλίο εξηγεί πως όλες οι θρησκείες είναι παρασκευάσματα αγράμματων ανθρώπων της αρχαιότητας, γεμάτες ασυναρτησίες και ιστορίες μίσους (π.χ. τις σφαγές του Μωυσή κατά το ταξίδι προς τη γη της επαγγελίας ή την εκδικητική κόλαση). Αναφέρει ότι οι θρησκείες κάνουν πάντα περισσότερο κακό απ' ότι καλό (επικίνδυνες στην υγεία, σεξουαλική καταπίεση, συμμετοχή σε γενοκτονίες έναντι των άπιστων κλπ.), ακόμα και σε περιπτώσεις όπου άθεοι έκαναν τα εγκλήματα (π.χ. αδιαφορία ή και συνέργεια στους ναζί) και καταλήγει στο ότι η ανθρωπότητα θα ήταν καλύτερα χωρίς κάποιον θεό. 

Θα έλεγα δηλαδή, πως πρόκειται για ένα απόλυτο κατηγορώ προς κάθε θρησκεία, λόγω των δεινών που έχουν προκαλέσει στην ανθρωπότητα. Με βάση αυτό, το βιβλίο ίσως δεν είναι αυτή η ανάλυση που θα ήθελες.    

βάλε κανένα spoiler χαχα.

Πρακτικά βέβαια οι μεγαλύτερες σφαγές/γενοκτονίες του περασμενου αιώνα έγιναν από άθεους τύπου Μαο, Στάλιν κλπ.

Επίσης οι θηριωδίες των ναζί, έγιναν από μια κοινωνία που ήταν η πιο μορφωμένη και εξελιγμένη στον κόσμο σε θέματα τεχνολογίας/φιλοσοφίας/ιατρικής/επιστημών.

Οι Γερμανοί επιστήμονες κατά τεράστιο ποσοστό στήριξαν το καθεστώς των ναζί. Οπότε και το θέμα της μόρφωσης και αμορφωσιάς δεν στέκει σε καμία περίπτωση.

 

Επεξ/σία 5 Οκτωβρίου 2022 από The_Judas

[stevenfins]

1 ώρα πριν, The_Judas είπε

βάλε κανένα spoiler χαχα.

Πρακτικά βέβαια οι μεγαλύτερες σφαγές/γενοκτονίες του περασμενου αιώνα έγιναν από άθεους τύπου Μαο, Στάλιν κλπ.

Επίσης οι θηριωδίες των ναζί, έγιναν από μια κοινωνία που ήταν η πιο μορφωμένη και εξελιγμένη στον κόσμο σε θέματα τεχνολογίας/φιλοσοφίας/ιατρικής/επιστημών.

Οι Γερμανοί επιστήμονες κατά τεράστιο ποσοστό στήριξαν το καθεστώς των ναζί. Οπότε και το θέμα της μόρφωσης και αμορφωσιάς δεν στέκει σε καμία περίπτωση.

 

Spoiler δεν έβαλα μιας και δεν πρόκειται για λογοτεχνικό βιβλίο. Sorry άμα σε ενόχλησε.

Γίνεται αναφορά στο βιβλίο και για τους ναζί, τον Στάλιν, τον Μάο κλπ. και δεν αρνείται σε καμία περίπτωση τις θηριωδίες τους. Αυτό που λέει όμως είναι ότι είτε οι θρησκείες αδιαφόρησαν τελείως ή και συνεργάστηκαν στην περίπτωση των ναζί:

Spoiler

(π.χ. "The very first diplomatic accord undertaken by Hitler’s government was consummated on July 8, 1933, a few months after the seizure of power, and took the form of a treaty with the Vatican. In return for unchallenged control of the education of Catholic children in Germany, the dropping of Nazi propaganda against the abuses inflicted in Catholic schools and orphanages, and the concession of other privileges to the church, the Holy See instructed the Catholic Center Party to disband, and brusquely ordered Catholics to abstain from any political activity on any subject that the regime chose to define as off-limits."

"The collusion continued even after the war, as wanted Nazi criminals were spirited to South America by the infamous “rat line.” It was the Vatican itself, with its ability to provide passports, documents, money, and contacts, which organized the escape network and also the necessary shelter and succor at the other end.")

Στην περίπτωση του Στάλιν δεν αναφέρει τόσο το κακό των ήδη υπαρχουσών θρησκειών, όσο ότι το ίδιο το κομουνιστικό καθεστώς λειτουργούσε κατά κάποιον τρόπο ως θρησκεία:

Spoiler

" In the Bolshevik ranks, as among the Jacobins of 1789, there were also those who saw the revolution as a sort of alternative religion, with connections to myths of redemption and messianism. For Joseph Stalin, who had trained to be a priest in a seminary in Georgia, the whole thing was ultimately a question of power. “How many divisions,” he famously and stupidly inquired, “has the pope?” (The true answer to his boorish sarcasm was, “More than you think.”) Stalin then pedantically repeated the papal routine of making science conform to dogma, by insisting that the shaman and charlatan Trofim Lysenko had disclosed the key to genetics and promised extra harvests of specially inspired vegetables. (Millions of innocents died of gnawing internal pain as a consequence of this “revelation.”) "

"  Communist absolutists did not so much negate religion, in societies that they well understood were saturated with faith and superstition, as seek to replace it. The solemn elevation of infallible leaders who were a source of endless bounty and blessing; the permanent search for heretics and schismatics; the mummification of dead leaders as icons and relics; the lurid show trials that elicited incredible confessions by means of torture. . . none of this was very difficult to interpret in traditional terms. Nor was the hysteria during times of plague and famine, when the authorities unleashed a mad search for any culprit but the real one. "

Όσον αφορά το θέμα της μόρφωσης αναφέρεται κυρίως στους συγγραφείς των βιβλίων της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και του Κορανίου. Για κτηνοτρόφους και αγρότες που αναφέρονται σε πράγματα της δικής τους καθημερινότητας και που δεν έχουν καμία επαφή με τη δική μας. 

Spoiler

"In verse 2 of the immediately following chapter, god tells Moses to instruct his followers about the conditions under which they may buy or sell slaves (or bore their ears through with an awl) and the rules governing the sale of their daughters. This is succeeded by the insanely detailed regulations governing oxes that gore and are gored, and including the notorious verses forfeiting “life for life, eye for eye, tooth for tooth.” Micromanagement of agricultural disputes breaks off for a moment, with the abrupt verse (22:18) “Thou shalt not suffer a witch to live.” This was, for centuries, the warrant for the Christian torture and burning of women who did not conform."

 

[vilfer]

Διαβάζοντας τις προηγούμενες σελίδες, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον ο Σκοτεινός Τόπος και τα Αιχμηρά Αντικείμενα της Τζίλιαν Φλιν.

Αγόρασα το πρώτο από το Μεταίχμιο και αν μου αρέσει θα πάρω και το δεύτερο, ειδικά τώρα που είναι σε προσφορά, 3,99 και 2,99, αντίστοιχα.

[wizzy]

25 λεπτά πριν, vilfer είπε

Διαβάζοντας τις προηγούμενες σελίδες, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον ο Σκοτεινός Τόπος και τα Αιχμηρά Αντικείμενα της Τζίλιαν Φλιν.

Αγόρασα το πρώτο από το Μεταίχμιο και αν μου αρέσει θα πάρω και το δεύτερο, ειδικά τώρα που είναι σε προσφορά, 3,99 και 2,99, αντίστοιχα.

Να πάρεις και το δεύτερο και να πάρεις και το "Το κορίτσι που εξαφανίστηκε". Δεν θα απογοητευτείς.

[vilfer]

Άσε με και περιμένω πώς και πώς να έρθει to paperwhite μέχρι το τέλος της εβδομάδας. 🙂

Θα το ξεκινήσω σήμερα στο τάμπλετ για να δω πώς είναι και θα το συνεχίσω στο Kindle. Μόλις έχω μια πρώτη άποψη, θα επανέλθω.

[JDimi]

Διάβασα πρόσφατα τον προσκυνητη του terry hayes, επίσης παλαιότερα είχα διαβάσει τον επαγγελματία του pressfield. Έχει να προτείνει κάποιος κάτι αντίστοιχο στα ελληνικά; 

 

Ακόμα ψάχνω να διαβάσω κάτι σε στιλ game of thrones η lord of the rings αλλά όχι αυτά  

[vilfer]

Ήρθε το kindle!

Δεν έχω προλάβει ν' ασχοληθώ πολύ ακόμα μαζί του επειδή έπρεπε να τρέξω για ακτινογραφία, για το ρημάδι το αυχενικό μου, 🤬αλλά έχω ξετρελαθεί ήδη μαζί του. Πέρασα ήδη τον Σκοτεινό Τόπο, και προς έκπληξή μου εμφανίζει και το εξώφυλλο.

Μία ερώτηση, όμως. Εκτός από Μobi, τι άλλα αρχεία δέχεται το kindle;

[ProponitisTouKanape]

The Prodigal Tongue: The Love-Hate Relationship between British and American English

https://www.goodreads.com/book/show/39214972-the-prodigal-tongue

Απευθύνεται σε niche κοινό, που τη βρίσκει λίγο με το θέμα των γλωσσών, των διαλέκτων, των προφορών κλπ. Οι υπόλοιποι μπορείτε να το αγνοήσετε. Το βιβλίο ασχολείται και με ιστορικά στοιχεία σχετικά με την εξέλιξη της Αγγλικής γλώσσας στις δύο πλευρές της λίμνης (π.χ. λέξεις που σήμερα θεωρούνται αμερικάνικες ενώ έχουν ρίζα στην Βρετανία), καταρρίπτει αρκετά γλωσσικά στερεότυπα και φυσικά ασχολείται και με το μέλλον, που πάει η γλώσσα, έχουν οι Αμερικάνοι περισσότερη επιρροή απο τους Βρετανούς στα Αγγλικά του 21ου αιώνα κλπ. 

Δεν είναι για όλους, μάλλον δεν είναι για τους περισσότερους, οι υπόλοιποι όμως θα το βρείτε άκρως ενδιαφέρον. 

ΥΓ. Σε άλλα βιβλία καταλαβαίνω οτι υπάρχει ζήτηση για ελληνική μετάφραση αλλά το συγκεκριμένο πρέπει να διαβαστει στα αγγλικά  

[Millennium]

21 ώρες πριν, vilfer είπε

Ήρθε το kindle!

Δεν έχω προλάβει ν' ασχοληθώ πολύ ακόμα μαζί του επειδή έπρεπε να τρέξω για ακτινογραφία, για το ρημάδι το αυχενικό μου, 🤬αλλά έχω ξετρελαθεί ήδη μαζί του. Πέρασα ήδη τον Σκοτεινό Τόπο, και προς έκπληξή μου εμφανίζει και το εξώφυλλο.

Μία ερώτηση, όμως. Εκτός από Μobi, τι άλλα αρχεία δέχεται το kindle;

Δες στο επίσημο site τι υποστηρίζει η έκδοση που πήρες.

[coffeex]

Στις 3/10/2022 στις 2:09 ΜΜ, Skandalf είπε

Παιδιά , κάτι σε cyberpunk theme έχει να προτείνει κάποιος ;

Διάβασα το Do Androids Dream of Electric Sheep? πρόσφατα , έπαιξα και το Cyberpunk στο PS5 και λέω να συνεχίσω σε αυτό το mood...

Snow Crash  και μάλλον από αυτό το βιβλίο πήρε την ιδέα για το Metaverse o Mark Zuckerberg.

[Menelaos83]

Μηπως εχει διαβασει καποιος τον Υπογειο κοσμο του Ντον Ντελιλο?

[stevenfins]

Στις 10/8/2020 στις 8:30 ΠΜ, LongTom είπε

|

Το δροσερό βιβλίο του καλοκαιριού(όπως θα έγραφαν τα λαηφσταηλ σάιτ). 

Η κρεατομηχανή του Δυτικού μετώπου σε ένα τελείως μη-συμβατικό βιβλίο.

Από έναν τύπο που ο θεός και ο διάβολος συνωμότησαν να μείνει ζωντανός.

14 σοβαροί τραυματισμοί, καμία ντουζίνα φορές που έσκασε (ή δεν έσκασε) οβίδα στα πόδια του, ο μόνος επιζών από μια μονάδα και το 2% που δεν έγινε απώλεια από άλλες δύο. Φορές που ο χάρος πήρε τους πάντες εκτός από αυτόν, άλλες που γλύτωσε με ελαφρά τραύματα όταν κανονικά έπρεπε να είχε σκοτωθεί.

Εάν δεν ήξερα ότι όλα είναι αληθινά θα το έπαιρνα ως ράμπο-βίπερ. Χιλιάδες σφαίρες, οβίδες και ασφυξιογόνα αέρια δεν μπόρεσαν να τον ρίξουν.

Βέβαια ως βιβλίο είναι κάτι πολύ περισσότερο από μια περιπέτεια. 

|

Όταν οι άλλοι βετεράνοι γράφουν για το πως τους άλλαξε ο πόλεμος και η σφαγή σε βιομηχανική κλίμακα, ο εν λόγω - ως ο υπέρτατος adrenaline junkie - περιγράφει το πόσο τον εξιτάρει.

Ακόμη ότι είναι ο καλύτερος τρόπος να ξεχωρίσουν οι καλύτερες αρετές του ανδρισμού, του πατριωτισμού και φυσικά των ανώτερων πρωσικών χαρακτηριστικών (μεταξύ άλλων).

Τα περισσότερα δοσμένα με κλινική αποστασιοποίηση, σαν να μην ήταν αυτός που τα έζησε.

Περιγράφει σκηνές απίστευτης και το κυριότερο τελείως τυχαίας βίας πολύ ήρεμα και δίχως συναισθηματική φόρτιση. Κάτι που δεν υπάρχει σε άλλες αυτοβιογραφίες. 

Οι σκληρές σκηνές εναλλάσσονται με περιγραφές της ζωής στα χωριά του μετώπου (που πάνε για "ξεκούραση"). Γαλλικά και Βελγικά, με περιγραφές για την ζωή, τις παραδώσεις, το στυλ(με ιδιαίτερη αγάπη για τα έπιπλα/τέχνη) και τέλος για το..έδαφος.

Δεν αναλύει καθόλου χαρακτήρες, κάνει ελάχιστες αναφορές στην στρατηγική κατάσταση και δεν έχει κανένα επεξηγηματικό για τα δεκάδες όπλα, τεχνικές, μάχες και εξοπλισμό που αναφέρει.

Εάν κάποιος δεν έχει καλή γνώση για το θέμα, σίγουρα πολλές φορές δεν θα καταλάβει το τι ακριβώς περιγράφει ο συγγραφέας. 

Οι συναισθηματισμοί κρατιούνται στο ελάχιστο και εκτός από ένα-δύο σημεία είναι δύσκολο να τον δεις ως κάποιον που τα έζησε. Βέβαια δεν αποφεύγει να περιγράψει φορές που ο ίδιος κατέρρευσε λόγω άγχους, έπινε πριν μια μάχη και το πόσο ήθελε να ξαναδεί το Ανόβερο μετά τον πόλεμο με τους φίλους του.

|

Είναι προφανές ότι είναι ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος, με διάφορες αναφορές σε Σήλερ, Ντοστογιέφσκι, Γκέτε κ.τ.λ. Επίσης σε ορισμένα σημεία φιλοσοφεί για το θέμα του πολέμου, της ανθρώπινης φύσης και του εθνικισμού και πατριωτισμού.

Σε πολλούς, ακροδεξιούς, κύκλους είναι το απόλυτο βιβλίο γιατί το διαβάζουν ως "ο άριος ubermensch-rambo και η δόξα του πεδίου της μάχης". Για τον ίδιο λόγο, το μισούν άλλοι κύκλοι, αριστεροί, γιατί το θεωρούν ως πρωτο-ναζιστικό βιβλίο.

Από την άλλη ο ίδιος ο συγγραφέας βλέπει τον πόλεμο κάτι ανάμεσα στην υπέρτατη αθλητική διοργάνωση και την καλύτερη αρένα γαλούχησης της ανθρώπινης φύσης. Δεν μισεί τους αντιπάλους του, δεν βλέπει ιδεολογική μάχη, δεν έχει πολιτικό υπόβαθρο, αλλά είναι εκεί γιατί είναι υποχρέωση του. 

Οι αντίπαλοι κρίνονται στο πόσο καλά πολέμησαν και στο πόσο σωστά "έπαιξαν" το παιχνίδι. Από Ινδούς έως σκώτσεζους, δίνει τα εύσημα όταν οι "εχθροί" έδωσαν σκληρή μάχη.

Όπως ένας αθλητής που κρίνει την αντίπαλη ομάδα.

Είναι πολύ περίεργη ανάλυση και θεωρία, σαν να διαβάζεις τις περιγραφές κάποιου μεσαιωνικό ιππότη ή έναν ευγενή που πάει στον πόλεμο και όχι κάποιον που πολέμησε στην εποχή του αβάντ-γκάρντ. Δεν ξέρω, αλλά είναι αρκετά σουρεαλιστικό και τελείως αναχρονιστικό το πως έβλεπε την κατάσταση. Το κυριότερο είναι ότι σε 4 χρόνια σχεδόν συνεχούς εμπλοκής στον πόλεμο - από την πρώτη γραμμή - δεν άλλαξε καθόλου. Κάτι που σίγουρα δεν βλέπουμε σε άλλους που μεγάλωσαν με τον ρομαντισμό, και ότι αυτός πρέσβευε για την μάχη. Ίσως επειδή πέραν της ιδεολογίας του, ήταν και άτομο που ζούσε με τον κίνδυνο. Δεν αντιλαμβανόταν το ρίσκο όπως οι άλλοι.

Εύκολα παρεξηγεί κάποιος - ιδίως όταν θέλει να "δει" κάποια πράγματα - το βιβλίο ως ύμνο στον πόλεμο και σε μια ιδεολογία.

|

Προσωπικά το θεώρησα ως ένα από τα καλύτερα για το θέμα και γενικότερα ως ο λογοτεχνικός και ψυχολογικός αντίποδας του all quiet in the western front. 

Δύο τελείως διαφορετικές όψεις για το ίδιο θέμα. 

Σχεδόν περιττό να αναφέρω ότι είναι για (πολύ) γερά στομάχια λόγω της ανείπωτης βίας που περιγράφει πολύ αναλυτικά.

Διάβασα και εγώ το The Storm of Steel, μιας και ήμουν σε mood πρώτου παγκοσμίου τον τελευταίο καιρό αφότου έπαιξα το Valiant Hearts και είδα μερικά ντοκιμαντέρ και ταινίες. Είχα την αίσθηση ότι από κάποιο ποστ εδώ το είχα βάλει στη λίστα πριν καιρό και μετά από μια αναζήτηση είδα πως πράγματι έτσι ήταν. Νομίζω γενικά πως συμφωνώ σε όλα όσα είπες. Επειδή διάβασα το σχόλιο δυο τρεις μέρες πριν το τελειώσω, αρχικά δεν κατάλαβα γιατί έλεγες πως θεωρείται από μερικούς ως πρωτο-ναζιστικό βιβλίο, αλλά τελειώνοντας το κατάλαβα γιατί. Άλλο που όπως είπες και εσύ, δεν  έδειξε κάποιο μίσος για τους εχθρούς του, αλλά αντίθετα τους θαύμαζε όταν έβλεπε πόσο γενναία πολεμούσαν. Οι τελευταίες του σελίδες πάντως καταλαβαίνω γιατί μπορούν να θεωρηθούν προβληματικές. 

Γενικά το βιβλίο με δυσκόλεψε αρκετά με το θέμα των σκοτωμών. Είναι αλλιώς να βλέπεις μια ταινία και να σκοτώνεται ο ηθοποιός δίπλα από τον πρωταγωνιστή και άλλο εδώ. Αλλά πιο άβολα ένιωσα με τους σκοτωμούς του ίδιου του συγγραφέα. Το να λέει κάποιος πως πήρε ένα όπλο και άρχισε να σκοτώνει λες και έπαιζε Call Of Duty πετώντας βόμβες δεξιά και αριστερά, να τρέχουν κάποιοι μακριά ή να είναι περικυκλωμένοι και να τους πυροβολεί - συνήθως - μέχρι τελικής πτώσης και μετά από όλο αυτό να πηγαίνει για βόλτες στη φύση ή να διαβάζει κάποιο βιβλίο τρώγοντας μαρμελάδα, μου φάνηκε τελείως ξένο, χωρίς όμως να τον θεωρώ ως κάποιον ψυχασθενή δολοφόνο. Αντίθετα, και έδειξε έλεος σε εχθρούς, και βοήθησε κάποιους που ήταν τραυματισμένους και τον βοήθησαν πρώτοι. Απλώς είναι σίγουρα πολύ βαρύ. 

Σειρά έχει τώρα κάτι πιο ανάλαφρο.

Επεξ/σία 15 Οκτωβρίου 2022 από stevenfins

[LongTom]

10 λεπτά πριν, stevenfins είπε

Διάβασα και εγώ το The Storm of Steel, μιας και ήμουν σε mood πρώτου παγκοσμίου τον τελευταίο καιρό αφότου έπαιξα το Valiant Hearts και είδα μερικά ντοκιμαντέρ και ταινίες. Είχα την αίσθηση ότι από κάποιο ποστ εδώ το είχα βάλει στη λίστα πριν καιρό και μετά από μια αναζήτηση είδα πως πράγματι έτσι ήταν. Νομίζω γενικά πως συμφωνώ σε όλα όσα είπες. Επειδή διάβασα το σχόλιο δυο τρεις μέρες πριν το τελειώσω, αρχικά δεν κατάλαβα γιατί έλεγες πως θεωρείται από μερικούς ως πρωτο-ναζιστικό βιβλίο, αλλά τελειώνοντας το κατάλαβα γιατί. Άλλο που όπως είπες και εσύ, δεν  έδειξε κάποιο μίσος για τους εχθρούς του, αλλά αντίθετα τους θαύμαζε όταν έβλεπε πόσο γενναία πολεμούσαν. Οι τελευταίες του σελίδες πάντως καταλαβαίνω γιατί μπορούν να θεωρηθούν προβληματικές. 

Γενικά το βιβλίο με δυσκόλεψε αρκετά με το θέμα των σκοτωμών. Είναι αλλιώς να βλέπεις μια ταινία και να σκοτώνεται ο ηθοποιός δίπλα από τον πρωταγωνιστή και άλλο εδώ. Αλλά πιο άβολα ένιωσα με τους σκοτωμούς του ίδιου του συγγραφέα. Το να λέει κάποιος πως πήρε ένα όπλο και άρχισε να σκοτώνει λες και έπαιζε Call Of Duty πετώντας βόμβες δεξιά και αριστερά, να τρέχουν κάποιοι μακριά ή να είναι περικυκλωμένοι και να τους πυροβολεί - συνήθως - μέχρι τελικής πτώσης και μετά από όλο αυτό να πηγαίνει για βόλτες στη φύση ή να διαβάζει κάποιο βιβλίο τρώγοντας μαρμελάδα, μου φάνηκε τελείως ξένο, χωρίς όμως να τον θεωρώ ως κάποιον ψυχασθενή δολοφόνο. Αντίθετα, και έδειξε έλεος σε εχθρούς, και βοήθησε κάποιους που ήταν τραυματισμένους και τον βοήθησαν πρώτοι. Απλώς είναι σίγουρα πολύ βαρύ. 

Σειρά έχει τώρα κάτι πιο ανάλαφρο.

Είναι περίεργο και δύσκολο βιβλίο για πολλούς λόγους.
Πάντως όπως έγραψα και επιβεβαιώνεις και εσύ, ο συγκεκριμένος είχε μια νοοτροπία πολύ κλινική και "σπόρ" στην αντιμετώπιση του πολέμου. 
Εάν "έπαιζες" καλά και νικούσες τότε σε θαύμαζε, εάν όχι απλά "έπαιξες και έχασες" και ο θάνατος συνήθως ήταν το τίμημα. 
Από τις ελάχιστες φορές που τέτοια άτομα γράφουν για τις πολεμικές τους εμπειρίες δίχως το βάρος μιας ιδεολογίας να θολώνει τα νερά και σίγουρα κάτι που δεν είναι για ελαφρύ διάβασμα...

 

 

 

[stevenfins]

8 λεπτά πριν, LongTom είπε

Είναι περίεργο και δύσκολο βιβλίο για πολλούς λόγους.
Πάντως όπως έγραψα και επιβεβαιώνεις και εσύ, ο συγκεκριμένος είχε μια νοοτροπία πολύ κλινική και "σπόρ" στην αντιμετώπιση του πολέμου. 
Εάν "έπαιζες" καλά και νικούσες τότε σε θαύμαζε, εάν όχι απλά "έπαιξες και έχασες" και ο θάνατος συνήθως ήταν το τίμημα. 
Από τις ελάχιστες φορές που τέτοια άτομα γράφουν για τις πολεμικές τους εμπειρίες δίχως το βάρος μιας ιδεολογίας να θολώνει τα νερά και σίγουρα κάτι που δεν είναι για ελαφρύ διάβασμα...

Έτσι ακριβώς. Γενικά πολύ ενδιαφέρουσα προσωπικότητα. Διάβαζα λίγο για τη ζωή του στη Βικιπαίδεια και ένα από τα πολλά του που μου έμειναν ήταν αυτό σχετικά με μια έκφραση του κατά το διάστημα του μεσοπολέμου <<Around this time his writing included the aphorism "What doesn't kill me makes me stronger; and what kills me makes me incredibly strong.">>. Αν κάποιος πραγματικά μπορούσε να πει κάτι τέτοιο, σίγουρα ήταν αυτός.

[Axelq]

Στις 7/10/2022 στις 1:58 ΜΜ, vilfer είπε

Ήρθε το kindle!

Δεν έχω προλάβει ν' ασχοληθώ πολύ ακόμα μαζί του επειδή έπρεπε να τρέξω για ακτινογραφία, για το ρημάδι το αυχενικό μου, 🤬αλλά έχω ξετρελαθεί ήδη μαζί του. Πέρασα ήδη τον Σκοτεινό Τόπο, και προς έκπληξή μου εμφανίζει και το εξώφυλλο.

Μία ερώτηση, όμως. Εκτός από Μobi, τι άλλα αρχεία δέχεται το kindle;

• Amazon KF8 ebook (.azw3)
• Amazon Print Replica ebook (.azw4)
• EPUB ebook (.epub)
• Unprotected PRC ebook (.prc)
• PDF document (.pdf)
• Microsoft Word document (.doc, .docx)
• Rich Text Format document (.rtf)
• Plain Text document (.txt)
• HTML page (.htm, .html)
• JPEG image (.jpg, .jpeg)
• PNG image (.png)
• BMP image (.bmp)
• GIF image (.gif)

Αν βρεις e-book που δεν είναι κάποιο από τους παραπάνω τύπους, μπορείς να το μετατρέψεις σε .epub που διαβάσει το Kindle με το Calibre, γενικά είναι must πρόγραμμα γιατί κρατάς ολόκληρη βιβλιοθήκη μέσα.

Επειδή τα PDF δεν είναι και πολύ πρακτικά να τα διαβάσεις στο Kindle, εφόσον είναι σε πολύ καλή ανάλυση μπορείς να τα μετατρέψεις σε αρχεία κειμένου με το OCR Willus, υπάρχουν guide για να δεις πως γίνεται.

*Τελευταία προσωπική συμβουλή, επειδή τα Kindle είναι πιο χοντρά από τα περισσότερα tablet, ειδικά αν βάλεις και θήκη, δεν χωράνε σε tablet stand αλλά σε stand για κάρτες που δεν έχουν πλαϊνά, όπως η φθηνή μεταλλική από το Πλαίσιο.

Επεξ/σία 18 Οκτωβρίου 2022 από Axelq