Προς το περιεχόμενο

Καθιστική ζωή


mentoras99

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Οι καταστάσεις , το άγχος , ο σύγχρονος τρόπος ζωής δυστυχώς καθιστούν τον άνθρωπο έρμαιο παθήσεων σωματικών και ψυχολογικών σε κάποιες περιπτώσεις.

Ζω κάθε μέρα καταστάσεις όπως οι παραπάνω και δυστυχώς δεν κάνω κάτι για να τις αλλάξω. Υποχρεώσεις , παιδιά , οικογένεια , δουλειά και συνεχόμενο τρέξιμο δεν με αφήνουν να κάτσω να βάλω κάτω τα πράγματα , να σκεφτώ , να αλλάξω τρόπο ζωής.

Καπνίζω σαν φουγάρο , πίνω πολλούς καφέδες , έχω άγχος συνέχεια και κάνω καθιστική ζωή. Και καθιστική δουλειά .

Επί πολλά χρόνια η δουλειά που έκανα σαν τεχνικός υπολογιστών δεν με άφηνε να πάρω ανάσα. Ημουν συνεχώς σε εγρήγορση , συνεχώς όρθιος και συνεχώς στο τρέξιμο. Ήταν σαν μια μορφή άσκησης για εμένα. Τα τελευταία 4 χρόνια έχω καταντήσει μπουχέσας. Δουλειά γραφείου με μόνη άσκηση τα 2-3 λεπτά περπάτημα για να πάω έξω να καπνίσω και να πιω καφέ στα διαλλείματα

Τα βράδια στο σπίτι , μασαμπούκιασμα και μετά ύπνος. Νηστικός όλη μέρα τις περισσότερες φορές.

 

Το μόνο καλό που θυμάμαι να έχω κάνει για τον εαυτό μου είναι πριν χρόνια που είχα πρόβλημα με το στομάχι μου . Τότε είχα πάει σε διατροφολόγο και είχα κάνει μια διατροφή για χάσιμο λίπους και για ευεξία γενικότερα. 5-6 γεύματα την μέρα . Άντεξα 7 μήνες. Είχε γίνει μια υγιεινή εμμονή το όλο πράγμα. Αλλά γούσταρα. Γιατί έβλεπα τον εαυτό μου να αλλάζει , τις αντοχές μου να βελτιώνονται.

 

Τώρα απλά έχω πέσει , έχω παχύνει 7-8 κιλά τα τελευταία 4 χρόνια , έχω γα...σει τον εαυτό μου γενικότερα. Αλλά θέλω να αλλάξω. Θέλω να πάω για μπάσκετ και σκέφτομαι ότι σε 2-3 λεπτά θα έχω καταρεύσει από τις καταχρήσεις. Δεν ξέρω πλέον τις αντοχές μου και φοβάμαι να τις δοκιμάσω αν δεν αλλάξω πρώτα τρόπο ζωής.

Σιχαίνομαι τον εαυτό μου σε αυτό το κομμάτι αλλά από την άλλη δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω. Έχω φέρει το ποδήλατο από το χωριό και το έχω στο μπαλκόνι εδώ και 5 μήνες. 2 φορές το πήρα να κάνω βόλτα και τα είδα όλα (ανηφόρες πολλές στην περιοχή μου). 

Ένα κλικ πιστεύω ότι είναι όλα. Μια απόφαση η οποία θέλει δύναμη για να την παρεις. Για παράδειγμα αντί να κάτσω σπίτι το απόγευμα να πάω να τρέξω. Να δοκιμαστώ. Η αντί να καπνίσω να πάω να περπατήσω. Θέλω πάρα πολύ να αλλάξω αλλά αυτό το κλικ μου φανταζει δύσκολο.

Θα μου πεις είναι πολύς κόσμος έτσι. Το θέμα είναι ποιος κατάφερε να τα αλλάξει όλα αυτά. Πως ένιωσε? Γράψτε καμιά συμβουλή η αν έχετε καταφέρει κάποιοι να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 52
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Μανώλη τα πράγματα είναι απλά/. Βρίσκεις 30 λεπτά κάθε μέρα, βάζεις ακουστικά και πας μια βόλτα , ούτε καν τρέξιμο. Εκεί που βλέπεις τηλεόραση κάνε ένα stretching στο πάτωμα, τίποτα σπουδαίο. Και πίνε από ότι πίνεται μόνο νερό. Μπορείς να το κάνεις κάθε μέρα?

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Καπνίζω σαν φουγάρο

 

Να σού πω ένα «κολπάκι» το οποίο, σ' εμένα που είμαι επίσης καπνιστής, περνώντας λόγω φύσης τής δουλειάς, αρκετές ώρες στο γραφείο και, μέχρι πρότινος, σχεδόν άναβα το επόμενο τσιγάρο με την τελευταία κάφτρα τού προηγούμενου, έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό σε πολύ μεγάλο βαθμό;

 

Φρόντισε να μην έχεις τα τσιγάρα εντός τού οπτικού σου πεδίου. Ακόμα καλύτερα, είναι να τα αφήνεις σε κάποιο άλλο δωμάτιο, προκειμένου να σκέφτεσαι «που να σηκώνομαι τώρα!», οπότε να γλιτώνεις όσα τσιγάρα ανάβεις «μηχανικά». Αλλά κι αυτό αν δεν κάνεις, αν αντί να τα έχεις πάνω στο γραφείο, μπροστά στα μάτια σου, τα βάζεις π.χ. σ' ένα συρτάρι, με την ενασχόληση με τη δουλειά σου τα ξεχνάς, οπότε ανάβεις τσιγάρο μόνο όταν αρχίσουν να σού ...ανάβουν τα λαμπάκια(!) για τη «δόση» σου.

 

Δε χάνεις τίποτα να το δοκιμάσεις. Ίσως να δουλέψει και σ' εσένα...

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Να σού πω ένα «κολπάκι» το οποίο, σ' εμένα που είμαι επίσης καπνιστής, περνώντας λόγω φύσης τής δουλειάς, αρκετές ώρες στο γραφείο και, μέχρι πρότινος, σχεδόν άναβα το επόμενο τσιγάρο με την τελευταία κάφτρα τού προηγούμενου, έχει αποδειχθεί αποτελεσματικό σε πολύ μεγάλο βαθμό;

 

Φρόντισε να μην έχεις τα τσιγάρα εντός τού οπτικού σου πεδίου. Ακόμα καλύτερα, είναι να τα αφήνεις σε κάποιο άλλο δωμάτιο, προκειμένου να σκέφτεσαι «που να σηκώνομαι τώρα!», οπότε να γλιτώνεις όσα τσιγάρα ανάβεις «μηχανικά». Αλλά κι αυτό αν δεν κάνεις, αν αντί να τα έχεις πάνω στο γραφείο, μπροστά στα μάτια σου, τα βάζεις π.χ. σ' ένα συρτάρι, με την ενασχόληση με τη δουλειά σου τα ξεχνάς, οπότε ανάβεις τσιγάρο μόνο όταν αρχίσουν να σού ...ανάβουν τα λαμπάκια(!) για τη «δόση» σου.

 

Δε χάνεις τίποτα να το δοκιμάσεις. Ίσως να δουλέψει και σ' εσένα...

 

Εμενα ο πατερας μου εκοψε το τσιγαρο πριν καμια 20αρια χρονια και μου ειπε πως το εκανε. Αποφασισε να το κοψει αλλα επειδη δεν κοβεται μαχαιρι εκανε το εξης κολπο. Καπνιζε σιγουρα 1.5 περιπου πακετο την ημερα. Μια φορα την εβδομαδα στο πακετο που αγοραζε αμεσως αμεσως με το που το ανοιγε πετουσε και ενα τσιγαρο απο μεσα επιτοπου. Την επομενη πετουσε 2 τσιγαρα απο μεσα και παει λεγοντας μεχρι που εφτασε μετα απο κανενα χρονο να καπνιζει 2-3 τσιγαρα την ημερα. Βεβαια εδω και 20 χρονια τσιγαρο ή πουρο μονο Πασχα και Πρωτοχρονια και τελος. 

 

Γενικα οποιος προσπαθει να το κοψει μαχαιρι (αυτο ισχυει για ολες τις εξαρτησεις εδω που τα λεμε) το μονο που θα καταφερει ειναι να επιστρεψει σε αυτο δριμυτερος. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Moderators

Γενικα οποιος προσπαθει να το κοψει μαχαιρι (αυτο ισχυει για ολες τις εξαρτησεις εδω που τα λεμε) το μονο που θα καταφερει ειναι να επιστρεψει σε αυτο δριμυτερος. 

 

δεν ισχυει αυτο!! τουλαχιστον οχι 100%.. παιζει ρολο ο χαρακτηρας και το ποσο αποφασισμενος εισαι να κοψεις ή γενικα να κανεις κατι που πριν δεν εκανες! εχω φιλους που ειπαν το κοβω και το κοψαν μαχαιρι (οπως και εγω εκοψα μαχαιρι αλλα πραγματα δεν καπνιζα ποτε ετσι και αλλιως :P )

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

[...]

Γενικα οποιος προσπαθει να το κοψει μαχαιρι (αυτο ισχυει για ολες τις εξαρτησεις εδω που τα λεμε) το μονο που θα καταφερει ειναι να επιστρεψει σε αυτο δριμυτερος. 

 

Αναλόγως το άτομο και την εξάρτηση. Τσιγάρο, όσες φορές πήγα ν το κόψω σιγά-σιγά, απέτυχα παταγωδώς. Αντίθετα, 2 φορές που το κοψα μαχαίρι, είχα αποτελέσματα (λίγο οξύμωρο αλλά τέλος πάντων). ΟΚ, η πρώτη φορά ήταν ένα 6μηνο πριν το στρατό (fail εποχή για τέτοιο εγχείρημα μιας και με το που μπήκα το άρχισα ξανά) κι η δεύτερη αυτή που διανύω τώρα (15 χρόνια κάπνισμα, 1.5 πακέτο/μέρα).

 

Και για να το συνδέσω με το θέμα μας, η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη διακοπή του τσιγάρου, μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα για τα ρούχα (και τη ζυγαριά).

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Η καθιστικη ζωη ειναι εναντια στην φυση μας. Το σωμα εχει φτιαχτει για να κινειται το ζητουμενο ειναι το ειδος

της κινησης και η ενταση. Αυτο ειναι στην διακριτικη ευχαιρια του καθενος και ειναι και θεμα γουστου.

 

Ειναι αποδεδειγμενο οτι η κινηση και η ασκηση σημαινουν περισσοτερα χρονια ζωης, καλυτερη ποιοτητα ζωης

και ψυχικη ευεξια.

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

δεν κοβεται μαχαιρι 

 

Κόβεται «μαχαίρι», αρκεί να είσαι αποφασισμένος να το κόψεις. Σου το λέω από προσωπική εμπειρία: Πάνε πολλά χρόνια βέβαια, αλλά αποφάσισα και κατάφερα να το κόψω στο στρατό (όπου, αν είσαι καπνιστής, μάλλον το αυξάνεις...)

 

Κάπνιζα πάρα πολύ τότε. Άγγιζα - και αρκετές φορές ξεπερνούσα - τα τρία πακέτα ημερησίως. Μια νύχτα που με ξύπνησαν για να πάω σκοπιά, μόλις σηκώθηκα όρθιος, μ' έπιασε μια τρομερή κρίση βήχα, η οποία κράτησε πάνω από ένα τέταρτο, κατά τη διάρκεια τής οποίας με το ζόρι προλάβαινα να πάρω μια μικρή ανάσα.

 

Όταν συνήλθα και ηρέμησα, χωρίς να το σκεφτώ δεύτερη φορά, έβγαλα από την τσέπη μου το σφραγισμένο πακέτο, είπα από μέσα μου «δε θα πάω στο διάολο εγώ για το κωλοτσίγαρο», το πάτησα κάτω με την αρβύλα και ...αυτό ήταν! Από την επόμενη κιόλας μέρα, δεν έκανα ούτε τζούρα, κατάσταση την οποία διατήρησα για 3,5 χρόνια, χωρίς την ελάχιστη «παρεκτροπή».

 

Αυτό όμως που πρέπει να γίνει κατανοητό, είναι ότι η εξάρτηση πρακτικά δε σταματά για πάρα πολλά χρόνια. Αν καταφέρνεις να μην καπνίζεις, το επιτυγχάνεις λόγω θέλησης, όχι διότι δεν το «χρειάζεσαι» πλέον.

 

Πέρασα 3,5 χρόνια απολύτως «άκαπνος» και, ένα καταραμένο βράδυ - μιας περιόδου όπου βρισκόμουν κάτω από τεράστια πίεση, λόγω ενός σοβαρότατου προβλήματος υγείας που αντιμετώπιζε πολύ στενό συγγενικό μου πρόσωπο, το οποίο πρόβλημα τελικώς κατέληξε στο θάνατό του - ήμουν μόνος στο πατρικό μου και το μάτι μου έπεσε πάνω σ' ένα πακέτο με τρία τσιγάρα, το οποίο είχε ξεχάσει ο πατέρας μου. Χωρίς τον ελάχιστο δισταγμό, τράβηξα ένα τσιγάρο και το άναψα. Λοιπόν, όσο κι αν φανεί περίεργο, δεν ένοιωσα το παραμικρό ζόρι στο κατέβασμα τού καπνού. Δε μ' ενόχλησε ούτε καν ελάχιστα στο λαιμό. Επαναλαμβάνω: Μετά από 3,5 χρόνια πλήρους αποχής. Μετά από λίγα λεπτά άναψα και το δεύτερο και το τρίτο και, σε λίγη ώρα ήμουν στο περίπτερο, όπου αγόραζα ξανά πακέτο. Ε, από την επόμενη μέρα, ήμουν και πάλι καπνιστής...

 

...Αν με πεις ηλίθιο, δε θα μού πεις κάτι που δεν το ξέρω, ή που δεν το παραδέχομαι. Πρώτος εγώ λέω ότι ήμουν ηλίθιος, που επέτρεψα σε μια στιγμή αδυναμίας να με νικήσει. Αν είχα φανεί πιο δυνατός, τώρα θα πλησίαζα τα ...23 χρόνια χωρίς τσιγάρο!

  • Like 2
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Και εγώ πρέπει να ήμουν 22 χρονών όταν το έκοψα το 2001. Μια μέρα πήγα να ανέβω τις σκάλες στην  σχολή μου και τα είδα όλα. Λαχάνιασα παραπάνω από το κανονικό. Μαχαίρι αμέσως.

Το ξανάρχισα μετά από 2 χρόνια στο στρατό. Μεγάλη πίεση, πολλά νεύρα ..Όταν απολύθηκα το έκοψα για μισό χρόνο και το ξανάρχισα το καλοκαίρι του 2004. Από τότε κάνω καπνό ενώ πρώτα έκανα τσιγάρα κανονικά.

Το καλό είναι ότι η περίπτωση μου δεν είναι ακριβώς εθισμός αλλά συνήθεια. Δηλαδή μπορεί να γυρίσω σπίτι στις 6 και μέχρι τις 10 πχ που θα έχουν κοιμηθεί και τα παιδιά να φάω και να καπνίσω μετά. Και όταν είμαι για παράδειγμα σε μια συνάντηση η κάπου που απαγορεύεται το κάπνισμα και πρέπει να μείνω χωρίς τσιγάρο για κάποιες ώρες δεν τρελαίνομαι. Δεν το ζητάει ο οργανισμός μου .Εγω απλά το συνδυάζω με τον καφέ και το ποτό. Δεν μπορώ δηλαδή να πιω καφέ χωρίς τσιγάρο η μάλλον να καπνίσω χωρίς καφέ. Ποτά πίνω σπάνια αλλά και πάλι τα ίδια. Δηλαδή σπάνια θα ανάψω τσιγάρο χωρίς να έχω καφέ δίπλα μου

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • 3 εβδομάδες αργότερα...

οκ έκανες account για να διαφημίσεις την δουλειά σου , δε σε κράζω αλλα μη δίνεις την ψευδαίσθηση οτι η υπαρξη personal trainer ειναι απαραίτητη γιατι ειναι λάθος.

πολυτέλεια για γερές τσέπες και αδύναμους χαρακτήρες.

κατα τ'άλλα καλά τα λες , δεν υπάρχει κάτι καλύτερο απο την γυμναστική , ειναι κάτι που θα έπρεπε να ειναι αυτονόητο για όλους τους ανθρώπους (ανεξαρτήτου έντασης/μορφής) 

  • Like 1
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Παιδια δεν λεω οτι δεν γινεται να το κοψει μαχαιρι καποιος προς Θεου, γενικοτερα για τους περισσοτερους τι ισχυει λεω. Αν καποιος θελει να το κοψει αλλα η ιδεα "μαχαιρι" μαλλον φανταζει ακατορθωτη τοτε ισως η ιδεα του σιγα σιγα να μπορει να εχει τα αποτελεσματα που θελει. Ξερω και εγω μερικα ατομα που το εκοψαν μαχαιρι αλλα γενικα ειναι λιγοι. 

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...